ADD/ADHD deel 4

quote:

Op maandag 15 mei 2006 09:20 schreef guitarist.nl het volgende:
dus, nu naar de huisartst ff praten
misschien maar weer met mun pillen beginnen

Hmmm, wat slikte je? Ritalin?
Ritalin heeft op mij een bijzonder vreemd effect. Een beetje alsof je iemand zonder ADHD ritalin geeft, maar dan een keer of 10 versterkt
Ik ben dan echt gevaarlijk, hang op de kop aan lampen te slingeren en dergelijke

Ik heb nu clonidine, officieel een bloeddrukverlager (niet handig, heb al een lage bloeddruk) maar werkt ook als concentratieverhoger. Doet niets aan mijn karakter, pakt alleen mijn concentratie.
Nadeel: het verlaagt dus mijn bloeddruk naar ongeveer 85/55. Meestal heb ik daar trouwens weinig last van

ik heb om 11 uur een solicitatiegesprek voor een zomerbaan!
20 tot 30 uur per week, bij een groente en fruit groothandel.
volgens mij moet ik kroppen sla snijden, appels en peren vergelijken, zulke dingen.

quote:

Op maandag 15 mei 2006 09:57 schreef mighty_myte het volgende:
ik heb om 11 uur een solicitatiegesprek voor een zomerbaan!
20 tot 30 uur per week, bij een groente en fruit groothandel.
volgens mij moet ik kroppen sla snijden, appels en peren vergelijken, zulke dingen.

Eentonig werk waar je wel je aandacht bij moet houden dus?

quote:

Op maandag 15 mei 2006 09:59 schreef MouseOver het volgende:

[..]

Eentonig werk waar je wel je aandacht bij moet houden dus?

elke 4 uur 15 mg en de dag is voorbij voordat ik het door heb. (hoop ik)
ik hoop zo dat ik een soort bioritme kan kweken en niet weer dagen met
maar een paar uur slaap moet werken. dat is echt weer hetgeen dat me
de kop zou kunnen kosten.

quote:

Op maandag 15 mei 2006 10:03 schreef mighty_myte het volgende:

[..]

elke 4 uur 15 mg en de dag is voorbij voordat ik het door heb. (hoop ik)
ik hoop zo dat ik een soort bioritme kan kweken en niet weer dagen met
maar een paar uur slaap moet werken. dat is echt weer hetgeen dat me
de kop zou kunnen kosten.

Wel prettig om een baantje te hebben! Beetje geld erbij is nooit verkeerd, en niet impulsief uitgeven aan iets wat leuk is, maar onnodig, ok?

Dat is inderdaad iets waar ik ook voor uit moet kijken. Zorgen dat ik genoeg slaap krijg.
Mijn voordeel is dat ik aan het einde van de dag altijd best wel moe ben. De mensen die mij kennen vinden het wonderbaarlijk dat ik het einde van de dag haal zonder eerder moe te worden

Ben al een keer behoorlijk overspannen geweest door te weinig slapen, te veel doen.
Ook funest: weten dat ik heel veel moet doen, maar steeds niet beginnen. Dan voel ik de hele tijd zo'n gigantische druk dat ik helemaal simpel word en daardoor begin ik dan weer niet. Enzovoort. Nou werk ik trouwens wel het beste onder flinke druk

quote:

Op maandag 15 mei 2006 09:53 schreef freecell het volgende:

[..]

Hmmm, wat slikte je? Ritalin?
Ritalin heeft op mij een bijzonder vreemd effect. Een beetje alsof je iemand zonder ADHD ritalin geeft, maar dan een keer of 10 versterkt
Ik ben dan echt gevaarlijk, hang op de kop aan lampen te slingeren en dergelijke

Ik heb nu clonidine, officieel een bloeddrukverlager (niet handig, heb al een lage bloeddruk) maar werkt ook als concentratieverhoger. Doet niets aan mijn karakter, pakt alleen mijn concentratie.
Nadeel: het verlaagt dus mijn bloeddruk naar ongeveer 85/55. Meestal heb ik daar trouwens weinig last van

Nah ik krijg nu eerst een keer een gesprekje met een soort van therapeut
maar naarna wordt nog gekeken voor eventueel een vervanger voor ritalin

quote:

Op maandag 15 mei 2006 10:15 schreef guitarist.nl het volgende:

[..]

Nah ik krijg nu eerst een keer een gesprekje met een soort van therapeut
maar naarna wordt nog gekeken voor eventueel een vervanger voor ritalin

Vraag eens naar clonidine Is echt plezierig spul, ik heb een hele lage dosis en het werkt prima.

Ja.. een ritme en genoeg slaap enzo. Dat is echt één van de grootste drama's in mijn leven. Altijd moe door te weinig slaap (nachtmens en als je pas rond 2.30 naar bed gaat en de volgende dag moet werken, schiet dat niet erg op). Eeuwig te laat op m'n werk omdat ik mijn bed niet uitkom, waardoor ze op werk weer ontevreden werden. Vreselijk!

Maar bij mij is de knop om. Sinds kort. En ik sta er nog steeds versteld van. 't Gaat nog niet altijd goed, maar vaker wel dan niet (vannacht bijvoorbeeld werd het weer 2 uur omdat ik te hyper was door de prachtige foto's uit de Dierentuin en sowieso door de leuke dag).

Er zijn twee dingen die ik doe c.q heb gedaan om een normaler ritme en slaappatroon te krijgen. Ten eerste ga ik als mijn vriend moe is gewoon mee naar bed en sta ik op als hij op staat. Nou wonen we niet samen, maar we slapen meestal wel zo'n drie nachten per week samen. Hij is veel vroeger moe dan ik en staat veel vroeger op. De eerste tijd was het een drama, want ik lag dus rustig nog anderhalf uur wakker met een ronkende man naast me Maar inmiddels val ik vrijwel tegelijkertijd met hem in slaap.

Verder heb ik een Daymaker gekocht, een lichtwekker. Een vriendin van me had er eentje en was er erg enthousiast over en zij lag 's morgens net als ik echt in coma. Toen wij ooit tijdens een weekendje weg met vrienden een kamer deelden, kwamen we elke keer pas om 13.00 uit bed, terwijl de rest al lang en breed op was
Nou werkt die Daymaker bij mij natuurlijk weer niet zoals bij andere mensen , maar inmiddels heb ik een werkende manier gevonden. Ik zet eerst om 6.15 mijn wekker. Vervolgens begint vanaf 6.30 de Daymaker langzaam licht te geven. Ondertussen snooze ik lekker verder. Om 7 uur is de Daymaker op volle sterkte....en ben ik klaar wakker! Ik kom dus tegenwoordig ineens uitgeslapen om 8 uur op mijn werk enzo!

Ik vind het heel eng, want ik had echt niet gedacht dat ik dit kon. Maar het werkt! En ik vind het heerlijk. Nu nog zo zien te houden natuurlijk

teveel tekst

quote:

Op maandag 15 mei 2006 11:29 schreef guitarist.nl het volgende:
teveel tekst

Concentratie weg?

ja

Eh sorry

Korte versie: ik heb een ritme dankzij vriendje met ritme + Daymaker.

ik heb de job!
volgende week maandag begin ik. van 0300 tot 0700. heerlijke tijden...

Okay. Ik scoor 95% op elke checklist en dat lijstje met grappen en grollen over ADHD, dat bén ik.

Als kind was ik altijd de clown cq. wervelstorm ("het kind dat binnen 1 woord en gebaar een klas kon laten ontsporen") of die ene die erbij hing en alles apathisch aan zich voorbij liet gaan. Hoe vaak ik wel niet aangesproken ben met "Doe normaal, debiel!" is niet te tellen. En gelachen dat ik heb.

Mijn administratie is een constante chaos en bron van paniek (met het nieuwe zorgstelsel en huur ging ik enkele malen compleet door het lint van de stress) en de enige en eerste regelmaat die ik ooit zelf heb kunnen opleggen is omdat mijn autistische zoontje bijna op de minuut moet leven (haha, grapje van God, iemand met ADHD een regelmaatsfreak schenken).

Ik kan alles sneller en beter dan de rest, alleen niet nu op het moment dat ik het moet en ik heb een grenzeloze afkeer van verveling. Ik werk in een archief

Punt: hoe kom ik in een traject om dit te laten vaststellen? Ga ik gewoon naar de huisarts van: "Hee, ik denk dat ik een stereotype ADHD-er ben?" (Wat moet die man wel niet denken, guttegut).
En: wat kan ik hiermee? Wil ik eigenlijk wel officieel dat stempeltje, en wat voor voordeel is er te halen met bijvoorbeeld medicatie? Hoe gaat mijn man reageren op het feit dat het nooit anders gaat worden?

Als iemand zinnige ervaringen of tips heeft, dan hoor ik het graag

had ik niet iets gezegt over te lange teksten,

quote:

Op maandag 15 mei 2006 12:15 schreef Mwanatabu het volgende:
Okay. Ik scoor 95% op elke checklist en dat lijstje met grappen en grollen over ADHD, dat bén ik.

Als kind was ik altijd de clown cq. wervelstorm ("het kind dat binnen 1 woord en gebaar een klas kon laten ontsporen") of die ene die erbij hing en alles apathisch aan zich voorbij liet gaan. Hoe vaak ik wel niet aangesproken ben met "Doe normaal, debiel!" is niet te tellen. En gelachen dat ik heb.

Mijn administratie is een constante chaos en bron van paniek (met het nieuwe zorgstelsel en huur ging ik enkele malen compleet door het lint van de stress) en de enige en eerste regelmaat die ik ooit zelf heb kunnen opleggen is omdat mijn autistische zoontje bijna op de minuut moet leven (haha, grapje van God, iemand met ADHD een regelmaatsfreak schenken).

Ik kan alles sneller en beter dan de rest, alleen niet nu op het moment dat ik het moet en ik heb een grenzeloze afkeer van verveling. Ik werk in een archief

Punt: hoe kom ik in een traject om dit te laten vaststellen? Ga ik gewoon naar de huisarts van: "Hee, ik denk dat ik een stereotype ADHD-er ben?" (Wat moet die man wel niet denken, guttegut).
En: wat kan ik hiermee? Wil ik eigenlijk wel officieel dat stempeltje, en wat voor voordeel is er te halen met bijvoorbeeld medicatie? Hoe gaat mijn man reageren op het feit dat het nooit anders gaat worden?

Als iemand zinnige ervaringen of tips heeft, dan hoor ik het graag

Nou.. wat wil je ermee? Medicatie heeft sowieso niet alleen voordelen maar ook nadelen. Het is niet zo heel gezond en het verminderd ook positieve ad(h)d trekjes. Nog los van het feit dat het niet bij iedereen werkt.

Al met al is het in zekere zin ook een stempeltje voor een persoonlijkheidstype. En of je nu wel of niet een officieel stempeltje op je kop zou krijgen kun je natuurlijk een aantal tips die hier zo nu en dan langskomen in je achterhoofd houden en er je voordeel mee doen.

Misschien moet je een tijdje dit topic in de gaten houden voordat je al te serieuze stappen gaat ondernemen.

quote:

Op maandag 15 mei 2006 12:15 schreef Mwanatabu het volgende:-verhaal-

Punt: hoe kom ik in een traject om dit te laten vaststellen? Ga ik gewoon naar de huisarts van: "Hee, ik denk dat ik een stereotype ADHD-er ben?" (Wat moet die man wel niet denken, guttegut).
En: wat kan ik hiermee? Wil ik eigenlijk wel officieel dat stempeltje, en wat voor voordeel is er te halen met bijvoorbeeld medicatie? Hoe gaat mijn man reageren op het feit dat het nooit anders gaat worden?

Als iemand zinnige ervaringen of tips heeft, dan hoor ik het graag

lijkt verdacht veel op een adhd-er idd.
ga naar de huisarts, zeg dat je denkt adhd te hebben en laat je doorverwijzen naar een psychiater.
van hem kun je de diagnose en ritalin krijgen, daarna kun je lekker lang in therapie om jezelf opnieuw te ontdekken.
let op: het is een zware strijd als je eenmaal het etiket hebt en je opeens weet waarom je bent zoals je bent, maar ik denk (ben er mee bezig) dat je er uiteindelijk beter uit komt.

-z-

[ Bericht 99% gewijzigd door mighty_myte op 15-05-2006 12:26:54 (dubbelpost) ]

quote:

Op maandag 15 mei 2006 12:15 schreef Mwanatabu het volgende:
Okay. Ik scoor 95% op elke checklist en dat lijstje met grappen en grollen over ADHD, dat bén ik.

Als kind was ik altijd de clown cq. wervelstorm ("het kind dat binnen 1 woord en gebaar een klas kon laten ontsporen") of die ene die erbij hing en alles apathisch aan zich voorbij liet gaan. Hoe vaak ik wel niet aangesproken ben met "Doe normaal, debiel!" is niet te tellen. En gelachen dat ik heb.

Mijn administratie is een constante chaos en bron van paniek (met het nieuwe zorgstelsel en huur ging ik enkele malen compleet door het lint van de stress) en de enige en eerste regelmaat die ik ooit zelf heb kunnen opleggen is omdat mijn autistische zoontje bijna op de minuut moet leven (haha, grapje van God, iemand met ADHD een regelmaatsfreak schenken).

Ik kan alles sneller en beter dan de rest, alleen niet nu op het moment dat ik het moet en ik heb een grenzeloze afkeer van verveling. Ik werk in een archief

Punt: hoe kom ik in een traject om dit te laten vaststellen? Ga ik gewoon naar de huisarts van: "Hee, ik denk dat ik een stereotype ADHD-er ben?" (Wat moet die man wel niet denken, guttegut).
En: wat kan ik hiermee? Wil ik eigenlijk wel officieel dat stempeltje, en wat voor voordeel is er te halen met bijvoorbeeld medicatie? Hoe gaat mijn man reageren op het feit dat het nooit anders gaat worden?

Als iemand zinnige ervaringen of tips heeft, dan hoor ik het graag

Hallo en welkom
Op zich is het niet zo'n punt om naar de huisarts toe te stappen hoor.
Gewoon: "Hallo meneer de huisarts, dit en dit en dit zijn mijn klachten, zou ik misschien eens getest kunnen worden op ADHD?"
En dan nooooooit een aanbod van ritalin van de huisarts aannemen
Een huisarts mag de diagnose niet stellen, die mag alleen gesteld worden door een psychiater of een neuroloog.
Ik heb er een onderzoek (voor school ) naar gedaan (nog iemand belang bij) en meer dan de helft van de diagnoses zijn onrechtmatig en de helft daarvan is onjuist

En dan heb je nog de idioten die zeggen: "Mijn kind is ook druk, heeft vast ook ADHD" Die gaan daar dan zelf in geloven en vervolgens aan iedereen vertellen dat hun kind ADHD heeft

Maar Mwanatabu: gewoon naar de dokter gaan en je door laten verwijzen

quote:

Op maandag 15 mei 2006 12:26 schreef mighty_myte het volgende:

[..]

lijkt verdacht veel op een adhd-er idd.
ga naar de huisarts, zeg dat je denkt adhd te hebben en laat je doorverwijzen naar een psychiater.
van hem kun je de diagnose en ritalin krijgen, daarna kun je lekker lang in therapie om jezelf opnieuw te ontdekken.
let op: het is een zware strijd als je eenmaal het etiket hebt en je opeens weet waarom je bent zoals je bent, maar ik denk (ben er mee bezig) dat je er uiteindelijk beter uit komt.

Voor mij was het grote voordeel dat ik snapte wat er was en ook dat ik het aan nabije omgeving uit kon leggen.
Eerst was het: "ja, zo ben ik geloof ik, ik ben nou eenmaal een beetje anders"
Nu kan ik aangeven dat ik ADHD heb en kan ik mensen handvatten geven om met mij om te gaan mocht ik echt vervelend worden.

Mijn test zag er trouwens heel grappig uit bijna 100% op alle ADHD gebieden en bijna niks op het gebied "agressie naar anderen" ik kom gewoon niet verder dan een keer een mopper op een ander

Voor mij heeft de diagnose vooral rust gebracht. Geen zware strijd, geen ellenlang therapietraject om mezelf te hervinden, geen moeite met acceptatie van de diagnose. Voor mij was het een bevestiging van iets wat ik wel al veel langer wist: er is iets 'mis' met mij. Mis tussen aanhalingstekens, omdat ik ADHD absoluut niet zie als iets wat alleen maar negatief is.

Sinds de diagnose weet ik hoe en wat. Weet ik dat bepaalde dingen niet zullen veranderen en dat ik er mee zal moeten leren leven, maar dat het niet komt doordat ik een lui misbaksel ben. Dat geeft rust. Dat er dingen mis gaan, is niet mijn schuld. De diagnose geeft me ook handvatten om aan mijn zwakke punten te kunnen werken. Verder probeer ik de positieve dingen bewust uit te buiten. Er zitten namelijk echt zoveel leuke kantjes aan ADHD.

Natuurlijk wil dat niet zeggen dat het altijd makkelijk is en ben ik absoluut soms wanhopig als er wéér wat mis gaat of ik terugval in oude patronen. Maar ik krijg mezelf een stuk makkelijk weer overeind en terug op de rit. En dat heeft een zeer positieve weerslag op mijn hele leven.

Ik ben ik. Inclusief ADHD. Zonder ADHD was ik ik niet geweest

Wauw, nu al zoveel reacties!
Ik ga hier zeker nog een tijdje lurken en teruglezen e.d. Weet dus nog niet zeker of ik voordeel zie in etiketje of medicatie.

Maarre, @freecell: agressie naar anderen? Ik ben continu geirriteerd en mopperend op mijn minder begaafde levensgezellen. Het is natuurlijk ook heel storend dat niet iedereen zo goed kan nadenken als ik Vreemd genoeg komen we altijd verder met de oplossingen van anderen.
Als we bijvoorbeeld de weg aan het zoeken zijn, dan rijdt ik het liefst lukraak de eerste de beste afslag naar rechts in "om daar eens goed te zoeken". Als manlief dan stopt of -erger nog- omkeert en het iemand gaat vragen, dan ben ik alweer flink geïrriteerd.

Had ik al verteld dat ik nooit iets in 2 zinnen kan uitleggen?

quote:

Op maandag 15 mei 2006 12:42 schreef Mwanatabu het volgende:
Wauw, nu al zoveel reacties!
Ik ga hier zeker nog een tijdje lurken en teruglezen e.d. Weet dus nog niet zeker of ik voordeel zie in etiketje of medicatie.

Maarre, @freecell: agressie naar anderen? Ik ben continu geirriteerd en mopperend op mijn minder begaafde levensgezellen. Het is natuurlijk ook heel storend dat niet iedereen zo goed kan nadenken als ik Vreemd genoeg komen we altijd verder met de oplossingen van anderen.
Als we bijvoorbeeld de weg aan het zoeken zijn, dan rijdt ik het liefst lukraak de eerste de beste afslag naar rechts in "om daar eens goed te zoeken". Als manlief dan stopt of -erger nog- omkeert en het iemand gaat vragen, dan ben ik alweer flink geïrriteerd.

Had ik al verteld dat ik nooit iets in 2 zinnen kan uitleggen?

De weg vragen
Alsof anderen betrouwbaar zijn

quote:

Op maandag 15 mei 2006 12:39 schreef Yoni het volgende:
Voor mij heeft de diagnose vooral rust gebracht. Geen zware strijd, geen ellenlang therapietraject om mezelf te hervinden, geen moeite met acceptatie van de diagnose. Voor mij was het een bevestiging van iets wat ik wel al veel langer wist: er is iets 'mis' met mij. Mis tussen aanhalingstekens, omdat ik ADHD absoluut niet zie als iets wat alleen maar negatief is.

Sinds de diagnose weet ik hoe en wat. Weet ik dat bepaalde dingen niet zullen veranderen en dat ik er mee zal moeten leren leven, maar dat het niet komt doordat ik een lui misbaksel ben. Dat geeft rust. Dat er dingen mis gaan, is niet mijn schuld. De diagnose geeft me ook handvatten om aan mijn zwakke punten te kunnen werken. Verder probeer ik de positieve dingen bewust uit te buiten. Er zitten namelijk echt zoveel leuke kantjes aan ADHD.

Natuurlijk wil dat niet zeggen dat het altijd makkelijk is en ben ik absoluut soms wanhopig als er wéér wat mis gaat of ik terugval in oude patronen. Maar ik krijg mezelf een stuk makkelijk weer overeind en terug op de rit. En dat heeft een zeer positieve weerslag op mijn hele leven.

Ik ben ik. Inclusief ADHD. Zonder ADHD was ik ik niet geweest

Bemoedigend
Die kant zou ik op willen.

quote:

Op maandag 15 mei 2006 09:18 schreef freecell het volgende:

[..]

Hmmm, ik ben net 22 geworden en heb geconstateerd dat ik de criteria voor volwassenheid nooit ga halen. Ik heb me hier inmiddels relaxed bij neergelegd. Op mijn stage en school kan ik heel professioneel functioneren, maar dat is meer een soort van "beroepshouding" achtig maskertje
Totdat ik natuurlijk weer eens voor het oog van al mijn leerlingen van de trap flikker

Soms is het gewoon allemaal heel leuk en heel blij en soms is het allemaal kut
Dan baal je dat je anders bent en anders nadenkt en dat niemand met je mee wil om in de boom te klimmen

Herkenbaar. Op mn werk ben ik zeer serieus. Soms misschien te. Maar tussen de bedrijven door, heb ik wel (al dan niet in mezelf) de grootste lol en lach ik soms het hardst. Maar er zijn ook momenten dat ik me gruwelijk erger aan omgevingsgeluiden. Al is het een vlieg die langs komt. Terwijl op andere momenten, dan kan ikzelf diegene zijn die het meeste kabaal maakt.
En daar kan ik zo enorm gestoord van worden. Ook dat ik de ene dag om bijv 8u begin en doorwerk tot 18u, zonder het in de gaten te hebben. Terwijl op andere dagen ik om 8u op mn plek zit en om 10u me invalt dat ik iets moet doen omdat ik op mn werk zit.
Nu was dit tot afgelopen week niet echt een probleem. Maar sinds de afgelopen week heb ik te horen gekregen (en met mij de rest van de afdeling) dat we dus elk ding moeten gaan noteren wat we doen en hoe lang we het doen. Dat is dus voor mij totale ramp/disaster/ellende. Ik kan dat niet, als ik op moet gaan letten hoelang ik ergens mee bezig ben, dan loopt t in het 100d. Dan functioneer ik voor geen klote meer.
dan ben ik meer bezig met: haal ik mn uren wel, krijg ik alles wel ingevuld met genoeg uren. Of zit ik eronder. Sjoemelen ermee is natuurlijk een optie, maar niet mijn ding.

Ik ga het eens aanzien hoe dat gaat lopen. Lukt het niet, dan zien we het wel.

quote:

Op maandag 15 mei 2006 12:42 schreef Mwanatabu het volgende:
Wauw, nu al zoveel reacties!
Ik ga hier zeker nog een tijdje lurken en teruglezen e.d. Weet dus nog niet zeker of ik voordeel zie in etiketje of medicatie.

Maarre, @freecell: agressie naar anderen? Ik ben continu geirriteerd en mopperend op mijn minder begaafde levensgezellen. Het is natuurlijk ook heel storend dat niet iedereen zo goed kan nadenken als ik Vreemd genoeg komen we altijd verder met de oplossingen van anderen.
Als we bijvoorbeeld de weg aan het zoeken zijn, dan rijdt ik het liefst lukraak de eerste de beste afslag naar rechts in "om daar eens goed te zoeken". Als manlief dan stopt of -erger nog- omkeert en het iemand gaat vragen, dan ben ik alweer flink geïrriteerd.

Had ik al verteld dat ik nooit iets in 2 zinnen kan uitleggen?

Agressie naar anderen wil ook nog wel eens voorkomen bij ADHD Niet altijd dus. Is dan ook niet één van de criteria, maar wordt wel meegenomen in onderzoek.
Sowieso kwam uit mijn onderzoek dat ik op een andere manier nadacht dan "standaard"
Had niet alleen iets te maken met ADHD, maar ook met IQ geloof ik.
Nu geloof ik niet zo in IQ-tests, dat meet namelijk niet je intelligentie, maar hoe goed je bent in het maken van IQ-tests
Maar die combinatie van denken maakt nog wel eens dat anderen mijn gedachten niet zo goed kunnen volgen. TARA is daar gelukkig wel heel erg goed in, dat praat wat makkelijker
Ik denk geloof ik niet: a,b,c,d,e,f,g enz. en dan: Aha! het is Z!
Maar meer: a? b? Ow, dan is het Z!
Kom wel altijd op dezelfde uitkomst uit vervelend in projectgroepen, want ik roep wel de uitkomst van iets, maar niet hoe ik er aan kom.

Enne Mwanatabu: als je een etiketje hebt, kan je hem ook wel voor je houden en medicatie is niet noodzakelijk natuurlijk
Als het voor jezelf maar duidelijkheid schept.

quote:

Op maandag 15 mei 2006 12:55 schreef Roeji het volgende:

[..]

Maar tussen de bedrijven door, heb ik wel (al dan niet in mezelf) de grootste lol en lach ik soms het hardst. Maar er zijn ook momenten dat ik me gruwelijk erger aan omgevingsgeluiden. Al is het een vlieg die langs komt. Terwijl op andere momenten, dan kan ikzelf diegene zijn die het meeste kabaal maakt.

Geniaal en herkenbaar
Dan hoor je de kleinste piepjes en geluidjes, ben je zwaar geïrriteerd omdat kleine dingetjes lawaai maken. Vijf minuten later zegt een collega dat je aan het fluiten/trommelen/zingen/met je voet tegen de stoel schoppen/jodelen bent en of je daar mee op wilt houden

quote:

Op maandag 15 mei 2006 12:50 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]

Bemoedigend
Die kant zou ik op willen.

_{hoewel het natuurlijk helemaal persoonsgebonden is wil ik toch even kwijt dat daar niet perse een formeel etiketje voor nodig is}

quote:

Op maandag 15 mei 2006 13:16 schreef MouseOver het volgende:

[..]

_{hoewel het natuurlijk helemaal persoonsgebonden is wil ik toch even kwijt dat daar niet perse een formeel etiketje voor nodig is}

Dat is waar iedereen moet tenslotte met zichzelf leren leven, gestoord of niet

quote:

Op maandag 15 mei 2006 13:16 schreef MouseOver het volgende:

[..]

_{hoewel het natuurlijk helemaal persoonsgebonden is wil ik toch even kwijt dat daar niet perse een formeel etiketje voor nodig is}

Helemaal mee eens hoor MouseOver

De reden dat ik het wel wilde, was dat er ooit ADHD geopperd is toen ik echt diep in de shit zat (werkloos, geen uitkering, zwaar depressief, schulden, bijna huisuitzetting) en dat vervolgens weer 'ingetrokken' is en er een nieuw etiketje uit een mouw geschud werd waar ik me niet in kon vinden (bipolaire stoornis). Ik ben gaan lezen over ADHD en het is blijven 'knagen'. Dat etiketje was in mijn geval uiteindelijk een bevestiging van iets wat ik éigenlijk al wist en kwam ook op een moment dat ik sowieso al heel erg de goede weg in geslagen was. Misschien was ik zonder dat etiketje dus ook wel gekomen waar ik nu ben

quote:

Op maandag 15 mei 2006 18:24 schreef haagse_elfje het volgende:
bij mij heeft de diagnose heel veel rust ook gebracht er viel een zogezegde last van mijn schouders eindelijk wist ik wat er aan de hand met mij was....

ik ben nu 23 echt volwassen ben ik ook niet, op school heb ik er veel moeite mee om me soms in te houden, maar ja ik heb zoiets van dit ben ik. The edges zijn wel door de medicijnen er vanaf, ik merk duidelijk een dag met concerta en een dag zonder concerta. Maar goed ik zit nog wel ij therapie om over mijn adhd te praten, soms heb ik toch wel moeite vooral omdat ik alles wat mensen tegen me zeggen, in mijn hoofd zit herhalen en te analyseren van wat is er nou gezegd, meestal verdraai ik het zelf dan naar iets negatiefs weer...wat mij weer een rot gevoel geeft...zo ben ik heel onzeker....

van dat piekeren en continu van herhalen van dingen in mijn koppie word ik soms wel gek...tis heel irritant

Ik vond het zelf wel heel erg rustgevend toen ik erachter kwam dat andere mensen meestal ook niet perfekt zijn.. en nog veel belangrijker: dat ze vaak niet de beste keus maken maar gewoon de minst slechte.. of een wilekeurige keus, of hoe dan ook: gewoon eens de knoop doorhakken. Dat ben ik ook gaan doen en dat werkt erg bevrijdend.

quote:

Op maandag 15 mei 2006 12:39 schreef Yoni het volgende:
Voor mij heeft de diagnose vooral rust gebracht. Geen zware strijd, geen ellenlang therapietraject om mezelf te hervinden, geen moeite met acceptatie van de diagnose. Voor mij was het een bevestiging van iets wat ik wel al veel langer wist: er is iets 'mis' met mij. Mis tussen aanhalingstekens, omdat ik ADHD absoluut niet zie als iets wat alleen maar negatief is.

Sinds de diagnose weet ik hoe en wat. Weet ik dat bepaalde dingen niet zullen veranderen en dat ik er mee zal moeten leren leven, maar dat het niet komt doordat ik een lui misbaksel ben. Dat geeft rust. Dat er dingen mis gaan, is niet mijn schuld. De diagnose geeft me ook handvatten om aan mijn zwakke punten te kunnen werken. Verder probeer ik de positieve dingen bewust uit te buiten. Er zitten namelijk echt zoveel leuke kantjes aan ADHD.

Natuurlijk wil dat niet zeggen dat het altijd makkelijk is en ben ik absoluut soms wanhopig als er wéér wat mis gaat of ik terugval in oude patronen. Maar ik krijg mezelf een stuk makkelijk weer overeind en terug op de rit. En dat heeft een zeer positieve weerslag op mijn hele leven.

Ik ben ik. Inclusief ADHD. Zonder ADHD was ik ik niet geweest

Herkenbaar. Het gevoel dat er 'iets' mis was met me, overheerste al zo lang. Toen ik afgelopen herfst de diagnose dan kreeg viel een last van me. De acceptatie was dan ook zo goed als geen probleem. Wat bij mij wel een probleem is, en waarvoor ik nu dan nog onder behandeling ben, is het uitvinden wie ik nu werkelijk ben. Ik heb mn leven lang met een masker opgelopen om maar 'normaal' te zijn naar anderen toe. Ik weet nu even niet wat van mij is, wat adhd-trekjes zijn en wat ik gekopieerd heb van de mensen uit mn omgeving.
Dat masker begint nu langzaam aan af te gaan, maar het is doodeng. Je bent bijna 30 en ineens moet je gaan uitvinden wie je bent. Iets wat andere mensen in hun puberteit hebben gedaan. Ik moet daar nu weer doorheen. En niet alleen voor mij is dat moeilijk maar ook voor de mensen die nu om me heen staan. Want vandaag ben of gedraag ik me zus en morgen zo. Het is een helse zoektocht op dit moment.

Ook alle problemen die daar in de loop der jaren door ontstaan zijn worden nu weer opnieuw naar boven gehaald en weer herbeleefd. Niet altijd leuk, maar wel zinvol denk ik. Als ik dit allemaal achter me heb liggen dan ik voor mijn gevoel, pas verder met mn leven.

Toch is het ook niet allemaal ellende. Het heeft ook zn leuke kanten. Wat iemand al zei over dat anders denken. Geef me een ingewikkeld probleem en je hebt de oplossing vrij snel (vraag me idd ook niet hoe ik eraan kom). Maar geef me een of ander kinderspelletje/puzzeltje en ik ben uren zoet om het helemaal te ontleden. Terwijl ik bij wijze van alleen maar 1+1 hoef op te tellen. Maar ik ga dan te ver doordenken.
Ik analyseer alles tot in den treure. Zowel zakelijke problemen als ook emotionele problemen. Zo heb ik dan ook al menig relatie om zeep geholpen.

De agressie waar ook iemand het over had, herken ik dus wel weer. Ik kan me ook gruwelijk ergeren aan de domheid van sommige mensen. Iemand die de capaciteiten niet heeft, geen probleem. Maar echte domheid, door niet verder na te denken ofzo, daar kan ik niet tegen. Ook mensen die zich in het verkeer bijvoorbeeld als een idioot gedragen, die zou ik persoonlijk het liefst de vangrail in snijden of vakkundig hun gezicht verbouwen.
Ik ben een enorme binnenvetter, maar kan dus ineens om helemaal niks totaal ontploffen. De spreekwoordelijke druppel zeg maar. Op dit moment gaat dat op mn werk een stuk beter en kan ik vrij snel onder woorden brengen (op mijn manier dan) dat ik het er niet mee eens ben of dat ik dat niet pik. Maar af en toe heb ik nog van die buien, dan kan ik beter in een hoekje gaan zitten. Anders ben ik een hel om mee samen te werken (zowel voor mezelf als voor de mensen om me heen).

Zo nu stop ik. Weer veel te lang geworden. Maar dat krijg je als je een dag niet kijkt hier en dan ineens zowat 2 pagina;s vol met tekst ziet

byebye

quote:

Op maandag 15 mei 2006 12:05 schreef mighty_myte het volgende:
ik heb de job!
volgende week maandag begin ik. van 0300 tot 0700. heerlijke tijden...

Gefeliciteerd!!!! Geweldig eindelijk weer een baantje. Alleen die tijden zijn waardeloos.
Nu kun je én niet uitslapen én niet gaan stappen de dag van te voren. Das echt balen
Maar je kunt nu iig wel een ritme opbouwen, als is dat niet het meest ideale ritme. Gewoon verder blijven rondkijken naar iets waar je wel een normaal dag/nachtritme mee kan opbouwen. Komt allemaal wel goed Jij kunt dat

@ Yoni, vertel eens wat meer over die daymaker. Wat is dat precies? En waar heb je m gekocht (en hoeveel ¤)?

Mmm, ga dit topic morgen maar eens rustig door lezen. Mijn vriendin heeft ADD, maar soms heb k t gevoel dat ik daar geen of te weinig rekening mee houd, wat vervelende situaties oplevert.

quote:

Op maandag 15 mei 2006 20:38 schreef Roeji het volgende:
@ Yoni, vertel eens wat meer over die daymaker. Wat is dat precies? En waar heb je m gekocht (en hoeveel ¤)?

De Daymaker is een lichtwekker. Het idee achter de Daymaker is dat hij je op een natuurlijke manier wakker laat worden door de zonsopgang na te bootsen. In een half uur tijd gaat ie geleidelijk van heel weinig licht naar een behoorlijk fel 'zonnetje'. Het schijnt zo te zijn dat heel veel mensen echt wakker worden van puur die Daymaker (ik soms, maar heb toch echt nog wel een wekker nodig meestal).

Er zit dus ook een gewone wekkerfunctie in, die gaat piepen op het moment dat de lamp op volle sterkte is (kan aan en uit). Door de lamp ben je echter op dat moment al in een staat van bijna-wakker, waardoor je niet meer bruut uit je slaap gerukt wordt en een stuk prettiger en uitgeruster wakker wordt .

Ik was vroeger zo iemand die echt een kwartier de tijd had om weg te komen naar haar werk en vaker te laat dan op tijd was. Niet heel erg te laat, maar altijd net 10 minuten ofzo. Nu zit ik hier een stukje te tikken met nog zeeën van tijd om naar m'n werk te gaan

Ik heb de 'ouderwetse' Daymaker: zie deze link. Deze kost 99 euro. Ook gekocht via deze site trouwens, maar er zijn er meer die 'm verkopen (even googlen).
Er zijn inmiddels ook allerlei nieuwe zogenaamde bodyclocks met mega fancy snufjes enzo, maar die kosten meteen tegen de 200 euro en dat vond ik te veel.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 07:34 schreef Yoni het volgende:

[..]

De Daymaker is een lichtwekker. Het idee achter de Daymaker is dat hij je op een natuurlijke manier wakker laat worden door de zonsopgang na te bootsen. In een half uur tijd gaat ie geleidelijk van heel weinig licht naar een behoorlijk fel 'zonnetje'. Het schijnt zo te zijn dat heel veel mensen echt wakker worden van puur die Daymaker (ik soms, maar heb toch echt nog wel een wekker nodig meestal).

Er zit dus ook een gewone wekkerfunctie in, die gaat piepen op het moment dat de lamp op volle sterkte is (kan aan en uit). Door de lamp ben je echter op dat moment al in een staat van bijna-wakker, waardoor je niet meer bruut uit je slaap gerukt wordt en een stuk prettiger en uitgeruster wakker wordt .

Aha klinkt relaxed. Nu ben ik elke morgen in grafstemming als dat kreng gaat. En met rolluiken waan je je idd in het midden van de nacht. En word het opstaan nog moeilijker.

quote:

Ik was vroeger zo iemand die echt een kwartier de tijd had om weg te komen naar haar werk en vaker te laat dan op tijd was. Niet heel erg te laat, maar altijd net 10 minuten ofzo. Nu zit ik hier een stukje te tikken met nog zeeën van tijd om naar m'n werk te gaan

Een kwartiertje Ik heb minstens een uur nodig voor ik weg ben. Mn baas en ik carpoolen regelmatig, tegenwoordig spreekt ie een kwartier eerder met me af dan weet ie dat ie maar een kwartier later gaat vertrekken dan wat hij met me afspreekt, ipv het half uur wat t normaal is.
Het is echt een ramp met me wat dat op tijd komen betreft.

quote:

Ik heb de 'ouderwetse' Daymaker: zie deze link. Deze kost 99 euro. Ook gekocht via deze site trouwens, maar er zijn er meer die 'm verkopen (even googlen).
Er zijn inmiddels ook allerlei nieuwe zogenaamde bodyclocks met mega fancy snufjes enzo, maar die kosten meteen tegen de 200 euro en dat vond ik te veel.

99 euro wil ik er nog wel voor geven. Ik ga straks eens googlen. Al die fancy troep erop hoef ik niet, moet alleen simpel en zachtjes wakker worden. Die piep wekker functie hoef ik er ook niet op. Heb muziek nodig om wakker te worden. Anders krijg ik nog slechtere zin en koppijn. Dus ik houd gewoon mn wekkerradio erbij en zet ze saampjes.
-> net op google gezocht, maar volgens mij moet zoiets toch zelf te maken zijn met een tijdschakelaar en een dimmertje en wat handigheid. Ik ga mn klusverstand eens laten draaien. Wie weet lukt het.

Thanx iig. Wie weet gaat het de mensen om me heen verlossen van mijn telaat kom trekje

[ Bericht 5% gewijzigd door Roeji op 16-05-2006 09:18:56 ]

Zelf iets maken heb ik ook wel eens aan gedacht. Op GOT is er zelfs een topic over. Geloof alleen niet dat daar ooit een werkende versie uit is gekomen. Ik heb wel een poos gewoon een lamp op een tijdschakelaar gehad, maar dat was het toch niet helemaal. En ach... ik had wel 99 euro over voor nooit meer gezeik dat ik te vaak te laat op m'n werk kom

Ik word in de winter wakker op de manier die jullie beschrijven: langzaam en met een beetje tegenzin.
In de zomer word ik niet wakker, dan ga ik gewoon aan. Zodra ik wakker word, of de wekker gaat, ben ik op "aan" stand. Alsof ik al uren wakker ben.
Dodelijk voor mijn huisgenote met ochtendhumeur

ah HE welkom bij de club
Ik mag niet meer discussieren, moet niet blijven doorvragen en niet proberen naar een nog betere oplossing te zoeken. Oh en ik moet mn projecten zo beknopt mogelijk houden
Wat me dus totaal niet lukt dat laatste. Er daar baal ik grondig van. Ik wil gewoon alles erbij betrekken wat ook maar een raakvlak heeft. En het feit dat ik dan bijv als ik een onderzoek naar (ik noem maar iets) amsterdam zou doen, dat ik via tulpen, klompjes, delfs blauw, TuDelft, houtsnijwerk, planten kweken/verzorgen op Nieuw-amsterdam (=new york, toch?) uitkom. en daar dan weer een aansluitend project van maak. Dat vinden ze toch iets te veel van het goede.

En ik bedoel het gewoon goed. Ik wil niks vergeten nl. Maar zie zelf dus niet direct wat voor een ellende ikzelf in zit en de anderen ook in mee trek.

{offtopic}
@Yoni; jij was toch ook systeem/netwerk beheerder? Zoja, veel ervaring met de Active Directory? Ik zoek nl een tooltje wat me kan uitlezen welke rechten en security groups op alle mappen staan ingesteld. In de AD kan ik mooi wat uitdraaitjes/exports maken. Maar als ik alle mappen met data een voor een af moet gaan lopen, dan ben ik tegen mn pensionering nog niet klaar. Dus ik hoop op jouw kennis en hopelijk ook ervaring met zo'n tooltje. Ik heb er een gevonden, maar dat komt ergens vandaag dat ik het niet vertrouw om op een (goed) draaiend netwerk te laten rondfietsen. En om het op één pc uit te testen lijkt me niet zinvol. Dus help aub. Scheelt me bergen met werk en tijd. Thanx alvast!!
{einde offtopic}

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 18:32 schreef Roeji het volgende:
{offtopic}
@Yoni; jij was toch ook systeem/netwerk beheerder? Zoja, veel ervaring met de Active Directory? Ik zoek nl een tooltje wat me kan uitlezen welke rechten en security groups op alle mappen staan ingesteld. In de AD kan ik mooi wat uitdraaitjes/exports maken. Maar als ik alle mappen met data een voor een af moet gaan lopen, dan ben ik tegen mn pensionering nog niet klaar. Dus ik hoop op jouw kennis en hopelijk ook ervaring met zo'n tooltje. Ik heb er een gevonden, maar dat komt ergens vandaag dat ik het niet vertrouw om op een (goed) draaiend netwerk te laten rondfietsen. En om het op één pc uit te testen lijkt me niet zinvol. Dus help aub. Scheelt me bergen met werk en tijd. Thanx alvast!!
{einde offtopic}

<off topic terug>
Er staat me iets van bij dat Microsoft zelf zoiets heeft... in de resource kit. Daar al gekeken? Heb zelf ook nog nooit zoiets nodig gehad eigenlijk. Zal anders morgen op m'n werk eens vragen, waar ik nu zit mag ik geen fuck namelijk dus ik werk er nu nauwelijks mee
</off topic>

Thanx zover, ik ga dan maar eens op technet neuzen. Alhoewel je daar zelden iets nuttigs uithaalt in dit soort gevallen. Maar goed.

Ik ga trouwens een testje doen wat een beetje lijkt op die daymaker. Ik laat mn rolluik vannacht op 'gaatjes' staan. Dan komt er morgenvroeg toch al wat licht binnen. Eens kijken hoe ik daar op reageer. Of ik dan iets makkelijker wakker word en op gang kom. Mocht dit (na een week testen) werken, dan ga ik een soort van digitale schakelklok kopen en die aan mn rolluik hangen. En dan met programmering om het half uur ofzo, mn rolluik steeds iets verder opendoen.

wie weet werkt het. Als dit niet lukt, dan ga ik zelf wel een soort daymaker proberen te knutselen. Het zal wel een tig jaren plan worden, maar dat mag de pret niet drukken

quote:

Op maandag 15 mei 2006 09:53 schreef freecell het volgende:

[..]

Hmmm, wat slikte je? Ritalin?
Ritalin heeft op mij een bijzonder vreemd effect. Een beetje alsof je iemand zonder ADHD ritalin geeft, maar dan een keer of 10 versterkt
Ik ben dan echt gevaarlijk, hang op de kop aan lampen te slingeren en dergelijke

Ik heb nu clonidine, officieel een bloeddrukverlager (niet handig, heb al een lage bloeddruk) maar werkt ook als concentratieverhoger. Doet niets aan mijn karakter, pakt alleen mijn concentratie.
Nadeel: het verlaagt dus mijn bloeddruk naar ongeveer 85/55. Meestal heb ik daar trouwens weinig last van

heej eindelijk iemand die hetzelfde middel gebruikt tegen adhd

ut werkt trouwens ook als migrane remmer

huisarts tegen -chefke- heb jij last van migrane -chefke- neeh hoezo zij zow met die dosering is het onmogelijk dat nog te krijgen

Mijn administratie:



Zit trouwens al 4 maanden ofzo op Concerta. bevalt prima

werk nu ook al 6 maanden op een callcenter. nog geen 1 keer te laat gekomen. (werk nu sinds een paar weken fulltime tot in september mijn nieuwe opleiding start)

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 07:34 schreef Yoni het volgende:

[..]

De Daymaker is een lichtwekker. Het idee achter de Daymaker is dat hij je op een natuurlijke manier wakker laat worden door de zonsopgang na te bootsen. In een half uur tijd gaat ie geleidelijk van heel weinig licht naar een behoorlijk fel 'zonnetje'. Het schijnt zo te zijn dat heel veel mensen echt wakker worden van puur die Daymaker (ik soms, maar heb toch echt nog wel een wekker nodig meestal).

Er zit dus ook een gewone wekkerfunctie in, die gaat piepen op het moment dat de lamp op volle sterkte is (kan aan en uit). Door de lamp ben je echter op dat moment al in een staat van bijna-wakker, waardoor je niet meer bruut uit je slaap gerukt wordt en een stuk prettiger en uitgeruster wakker wordt .

Ik was vroeger zo iemand die echt een kwartier de tijd had om weg te komen naar haar werk en vaker te laat dan op tijd was. Niet heel erg te laat, maar altijd net 10 minuten ofzo. Nu zit ik hier een stukje te tikken met nog zeeën van tijd om naar m'n werk te gaan

Ik heb de 'ouderwetse' Daymaker: zie deze link. Deze kost 99 euro. Ook gekocht via deze site trouwens, maar er zijn er meer die 'm verkopen (even googlen).
Er zijn inmiddels ook allerlei nieuwe zogenaamde bodyclocks met mega fancy snufjes enzo, maar die kosten meteen tegen de 200 euro en dat vond ik te veel.

Dat kan je zelf toch ook maken met een lampje met een soort schakelaar er tussen en een tijdschakelaar?

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 22:59 schreef Robbiej het volgende:

[..]

Dat kan je zelf toch ook maken met een lampje met een soort schakelaar er tussen en een tijdschakelaar?

Vast wel, maar ik weet niet hoe. Het is niet dat ie alleen maar aan gaat he, hij gaat geleidelijk aan. En ik weet niet hoe je dat zelf voor elkaar krijgt. Zo technisch ben ik niet op dat gebied.

ik zou bijna willen vragen: schroef m eens uit mekaar en maak er wat leuke fotos van. Misschien kan een van de techneuten hem nabouwen

Ik sprak laatst nog iemand met adhdaddhd. Niet te volgen die gast.