*wilt ook t-shirt hebben
![]()
*
En ja die drie zinnetjes klinken bekend. En ook hier geld dat als ik me concentreer dat ik niks sloop en juist zelfs heel handig ben. Ik kan bijna alles in huis klussen, oke er slaat wel eens een stop door als ik met elektra bezig ben. Maar dat was mn pa schuld, die stond me op mn vingers te kijken en de hele tijd het beter te weten en van de zenuwen daardoor raakte ik de verkeerde draad met mn tang. Nou als dat alles is, dan ben ik tevreden met mezelf.
Maar laat me niet met een combi-magnetron aan de slag gaan. Die krengen krijg ik de zenuwen van. Die van mn moeder (ding is 15-20 jaar gok ik) kan ik nog altijd niet bedienen, behalve de magnetron zelf. Ik heb net zolang gezocht naar een voor mezelf die gewoon simpel is. Maar dan nog zitten er zoveel mogelijkheden op die met wazige tekentjes aangegeven worden, dat ik maar een minimum ervan gebruik.
Ik vind het alleen vervelend dat ik in de loop van de jaren veel vrienden ben kwijt geraakt door mn gedrag en mn doen en laten. Maar aan de andere kant, ik wist niet wat ik fout deed. Nu vallen al die kwartjes/dubbeltjes/guldens/euro's op zn plek. En word me alles duidelijk. Ook mn ouders word alles een stuk duidelijker, waar mn gedrag vandaan komt en hoe ik een beetje denk en doe. Of beter gezegd; doe en dan pas denk
Ik ben nu hard bezig om alles een plek te geven en het verleden achter me te laten. Zodat ik mn toekomst op een goede fundering kan uitbouwen en niet over enige tijd nog dingen tegenkom die me gaan belemmeren. Soms heb ik daardoor dagen dat ik het liefste onder een steen kruip en hoop dat de wereld vergaat. Maar er zijn ook dagen dat ik stuiterend en springend en zingend van geluk en vrolijkheid door het leven ga. Alhoewel die voornamelijk voorkomen als ik alleen ben. Met anderen ben ik nu heel erg voorzichtig, misschien té voorzichtig. Maar op dit moment wil ik die paar vrienden die ik irl nog zie en heb, niet kwijtraken door weer een of andere idiote actie.
Ik word volgende maand 30 en krijg nu ineens de schrik van mn leven. Ik ben bijna 30 maar leef nog als een idioot van 20 en gedraag me zo waarschijnlijk ook. Ik heb maar weinig vrienden, geen relatie. Ik werk maar parttime, ben ziek. Ben toch bezig met mn eigen zaak op te zetten, maar financieel zit je zowat aan de grond. Help wat nu??
Ik zou ergens graag een feest willen geven, maar weet niet wie ik moet uitnodigen. Of wat ik moet doen (bbq of een echt feest)? Zoveel vragen, zo weinig antwoorden. En veel te weinig tijd in het leven
Maar elke keer weer opnieuw denk ik maar, het is nog lang tot volgende maand. Wie weet wat er in de tussentijd nog gebeurt. En dat denk ik nu dan maar weer.
Zo nu is mijn hyper voorbij. Ik ga tukken
bye bye, zwaai zwaai