BNN: Over mijn Lijk #2: Hopelijk nog veel delen te gaan!

quote:

Op dinsdag 9 mei 2006 10:54 schreef hannekethemaster het volgende:
*zucht* ontopic dan maar

Had bij deze aflevering erg te doen met de man van Geja, die haar en haar hond moet gaan missen en dus nu helemaal alleen thuis komt ...

quote:

Op dinsdag 9 mei 2006 10:56 schreef Quoi het volgende:

[..]

Ik ben een maandje of twee terug in/op de daktuin van het LUMC geweest. Toen niet wetende dat Elmar deze had ontworpen. Echt een goed initiatief....lekker groen en iets anders dan een "ziekenhuis"-uitzicht

quote:

Op dinsdag 9 mei 2006 11:09 schreef Elvi het volgende:

[..]

Straks gaat iedereen daarheen om die tuin te bewonderen...
Soort ramptoerisme

quote:

Bijpraten met Patrick

Wie heeft Over mijn Lijk bedacht?
Het idee komt van het productiehuis Skyhigh TV. Skyhigh maakt vooral programma’s voor de EO. Maar omdat ze dit programma juist met jongeren wilden maken, dachten ze ‘we moeten bij BNN zijn’. De toon van het programma is heel anders dan de toon van de EO of andere omroepen.

Waarom wilde jij Over mijn Lijk presenteren?
Er waren eigenlijk twee redenen. Bij Je Zal Het Maar Hebben, wat ik vroeger presenteerde, hebben we ook kankergevallen meegemaakt. Maar dat valt natuurlijk niet meer onder het kopje ‘je zal het maar hebben’. Als je ongeneeslijk ziek bent, is dat gewoon KUT. Dat konden we niet kwijt in Je Zal Het Maar Hebben. Daarnaast heb ik vorig jaar Couscous en Cola gemaakt en daar heb ik een groep allochtone jongeren voor vijf maanden gevolgd. Een traject meemaken met een groep vind ik heel interessant. Die twee dingen kwamen samen met het idee voor Over mijn lijk.

Waar gaat Over mijn Lijk over?
Over de vraag hoe je leven eruit ziet als je te horen krijgt dat je dood gaat. De vijf jongeren laten zien wat ze allemaal doen, wat ze beweegt en wat ze allemaal nog willen. Wiebe, Elmar, Karin, Fedde en Geja hebben mij echt toegelaten en hebben me heel veel verteld. Ze hebben mij echt dichtbij laten komen.


Hoe bereid je je voor op zo’n programma?
Ik heb me goed voorbereid, maar ik had nooit gedacht dat vier van de vijf jongeren zouden sterven. Het is altijd intenser, altijd heftiger dan je dacht. Je kunt je eigenlijk niet voorbereiden op zoiets. We hebben het vooral gehad over de vraag hoe het programma niet moet zijn. Willen mensen wel kijken naar jongeren die gaan sterven? Daarom hebben we naar een manier gezocht dat je er juist wel naar wilt kijken. En dat is ons wel gelukt.

Nooit gedacht, we stoppen! Dit is te heftig?
Nee, nooit. Maar het is wel zo dat je er continu over nadenkt. Het is niet zo dat je het loslaat als de camera uitgaat. Je neemt het wel mee naar huis.

Wat greep jou het meeste aan?
De positieve instelling van die gasten. Die zie je ook terug in het programma. Als ik zou horen dat ik niet meer lang te leven zou hebben, dan zou ik misschien bij de pakken neer gaan zitten. Maar je hoort ook wel eens dat er op zo’n moment een oerkracht bij je ontstaat. Zieke mensen willen vooral niet zielig gevonden worden. Ze willen laten zien: ‘Ik ben er nog en ik ga er alles aan doen om hier nog even te blijven.”


Wat was het grappigste moment?
Je hebt natuurlijk slecht-nieuws-gesprekken en soms hebben ze heel veel pijn. Maar je maakt ook leuke momenten mee. Ik ben met Wiebe naar Pinkpop geweest en dat was gewoon een mooie dag. Hoe heftig ook, omdat hij daar de muziek hoorde die hij op zijn crematie wil hebben. Met Karin ben ik naar het pretpark geweest en Elmar was bezig met het ontwerpen van tuinen. Maar er zijn ook grappen gemaakt over hun situatie. Zij wilden niet continu met de dood bezig zijn. Zij wilden vooral met het leven bezig zijn en daar hoort lachen ook bij.

Heb je nu een andere kijk op het leven?
Ik heb wel meegekregen dat je moet genieten van mooie momenten. Neem de platina DVD die we met de Lama’s hebben gekregen: normaal gesproken zou ik zeggen ‘Ah joh, platina DVD, rot toch op’. Toch is het wel iets unieks, dus daar moet je even bij stil staan. Voordat je het weet is het over of zijn er heel veel slechte dingen aan de horizon. Wat ik ook heb geleerd, is dat je veel aandacht aan je vrienden en familie moet schenken en niet alleen in tijden van ellende.

Ben je bang voor de dood?
Ik ben totaal niet bang voor de dood. Maar ik ben wel bang voor het aftakelingsproces...

Wat lijkt je de mooiste manier om te sterven?
Zonder pijn, dat je het niet in de gaten hebt. In je slaap dus....

Wat zijn je laatste woorden?
Proost, op jullie gezondheid en tot snel!