...
Gisterenavond laat, om en nabij 12en.. Willem klaagt over wat stekende buikpijn, tussen tepels en navel in, dat gebied. Het klamme zweet brak hem uit, de druppels liepen van zijn lijf af, terwijl zijn temperatuur 36,3 was. Terwijl hij half in elkaar zakt en mompelt over tintelingen in zijn arm+hand vraagt hij of ik de HAP wil bellen.
Ik bel, doe het verhaal, de assistente meldt even overleg te plegen met de arts en gooit me in de wacht.
Terwijl ik in de wacht zit meldt Willem dat hij beide armen voelt tintelen, zijn gezicht + kaak begon te tintelen, zijn benen en voeten begonnen te tintelen en al schokkend zakt ie onderuit op de bank en was ie niet meer aanspreekbaar.
Ik de verbinding met de HAP verbroken (ik zat nog steeds in de wacht!) en 112 gebeld. Verhaal gedaan, gegevens gegeven en er kwam een ambu aan. Terwijl ik de verbinding verbreek ligt Willem nog steeds schokkend onderuit op de bank, zijn armen helemaal verkrampt, zijn vingers helemaal verkrampt, kon er geen milimeter beweging in krijgen.
Ik huilend Leon(mijn bro) gebeld, die was bij zijn neukertje thuis en binnen 3 minuten was ie hier. Die greep me gelijk vast, neukertje + ouders kwamen er ook direct aan met de auto, om eventueel Suus op te kunnen vangen als het een opname (of erger!) zou worden.
Nog geen 2 minuten nadat Leon was aangekomen kwam de ambu de straat in met sirene en zwaailicht en voor ik het goed en wel doorhad stond er 3 man ambu-personeel in huis, lag Willem aan allerlei snoertjes en piepjes en lampjes en stond ik er bij en keek ik er naar.
Er is ruim 3 kwartier lang hartfilmpjes gemaakt, Willem begon te hyperventileren van de zenuwen waardoor de hartfilmpjes uitschieters vertoonde van 180 p/m. Zijn hartslag was verder wel vrij constant, alleen wel veel te hoog. Gemiddeld bleef ie rond de 140 hangen, met dan die pieken tussendoor waardoor er van alles begon te piepen en alarmeren enzo.
Ondertussen belde de HAP terug, omdat ik de verbinding had verbroken, ik het hele verhaal verteld, ambumevrouw wilde de HAP arts ook nog even spreken omtrent het dossier en de HAP arts besloot ook nog langs te komen.
5 minuten later dus 5 man medisch personeel in mijn woonkamer, daarbij 2 nerveuze katten die in medische tassen doken, ik die dringend behoefte had aan óf een borrel óf een seresta, mijn bro en zijn neukertje en haar moeder. Zoveel hebben we niet eens in huis met een verjaardag!
Ze vermoeden toch dat zijn schildklier flink van de leg af is, dat daardoor zijn hartslag versneld, wat hem paniekerig maakt, waardoor die gaat hyperventileren, waardoor zijn hartslag weer versnelt, enz.
Ik heb vanacht liggen waken tot ergens in de buurt van 5 uur, toen ben ik compleet van pure vermoeidheid ter aarde gestort (aangekleed en al, op bed). Willem heeft nu dus harttabletjes gekregen(Verapamil oid?) en Oxazepam's om te kalmeren. Verder een spoedcursus "hoe adem ik in een zakje" kado gekregen. Morgenochtend de HA bellen voor dat schildklier onderzoek.
Willem is helemaal kapot, angstig (wat niet gunstig is, maar wel weer begrijpelijk) vandaar dat ik heb gezegd dat we niet naar CP gaan. Mijn schoonma bood al aan dat Willem anders bij haar mocht logeren, zodat Suus en ik toch konden gaan, maar dat doe ik niet. Voelt niet goed, voelt niet fijn, ik wil gewoon lekker bij mijn ventje zijn als ie verdere onderzoeken oid zal krijgen.
Verder gisteren ook bericht gekregen dat mijn oma in het zkh ligt, zou een aflopende zaak wezen volgens mijn tante. Mijn vader is dus gisteren lichtelijk ingestort, kwam er een broer van mijn pa langs, blijkt het allemaal heel erg mee te vallen. *sught*
So far ff een beetje hoe het hier is... heel erg bedankt voor alle lieve woorden, zodra ik iets meer weet of er verandering optreed zal ik het laten weten, maar verder ben ik nagenoeg niet online.. ben moe.. ben op.. en heb er totaal mijn gedachten niet bij...
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?