Eindelijk weer eens een keer een teken van leven van mij alhier.
Alles gaat nog steeds lekker hoor.
M'n vrouw/vriendin (we zijn niet getrouwd) loopt momenteel op 19 weken.
De buik is groeiende en ze voelt af en toe wat schoppen.
Dan moet ik uiteraard even voelen, al valt er voor mij (nog?) niets te ontdekken.
Is de wens de vader (of in dit geval de moeder) de wens van de gedachte? Ik kan het lastig inschatten.
Volgende week de 20 weken screening.
Ik heb mij laten vertellen dat 'het' dan echt begint.
Wel hopen we volgende week te horen wat we mogen begroeten.
Wordt het "My little Pony" of toch "G.I. Joe" ?
Ja, we willen het graag weten.
Is gewoon wat handiger in de voorbereiding en we denken dat het helpt alvast een wat betere band te bouwen.
Is toch wat vaag af en toe.
De ene keer "hij", dan weer "zij" maar nog veel vaker "het".
Dat "het" klinkt zo afstandelijk, terwijl we nu al zielsveel van ons kind houden.
Praktisch gezien is het wat makkelijker bij de voorbereidingen.
Blauwe sokjes of Roze sokjes?
Spannend hoor.
De vrouw is steeds meer bezig met positiekleding en de kinderwagen is besteld.
Ik hoop dat ze niet teveel last gaat krijgen van het warme weer.
Ze liep vandaag al een beetje te mopperen dat ze het wel zwaar vind.
Ik wou dat ik kon zeggen dat ik mij er wat bij kan voorstellen, maar dat is natuurlijk bullshit.
Ik ben immers niet degene die met de bolle buik loopt.
Toch vind ik haar nog steeds even aantrekkelijk, misschien wel aantrekkelijker dan ooit.
Niet zozeer sexueel bedoel ik dat hoor, gewoon dat in haar lichaam ons kindje groeit.