El Día de la bestia (1995)Een Spaanse ontdekt dat op Kerstavond de Antichrist geboren gaat worden in Madrid. En alleen weet hij niet precies waar. Dus gaat hij opzoek naar Satan om die te vermoorden.
Ik verwachte een horror-thriller állà the Omen, maar kreeg in plaats daarvan een heel geinige parodie. De manier waarop de priester in muziek van Death Maiden naar een teken van Satan of met behulp van een tv-waarzegger, die duidelijk een oplichter is, probeert Satan aan te roepen, is imo duidelijk een parodie op alle mensen die dat soort dingen serieus doen.
cijfer: 7.5
BloodRayne (2005)3
50 Ways to Leave Your Lover (2004)Owen (Paul Schneider) wordt gedumpt door zijn ex-vriendin. En komt tot de conclusie dat zijn leven ene grote facade is en besluit daarom zijn leven drastisch te wijzigen. Nadat hij al zijn vrienden eens drastisch de waarheid heeft vertelt over hen. Wil hij op het vliegtuig stappen, maar dan ontmoet hij een nieuw meisje. En wil hij toch proberen of zij niet de ware is. Dus i.p.v. zich netjes te gedragen en 3 maanden te wachten voor de ware ik zich laat zien, probeert hij meteen de ware ik te laten zien en constant de waarheid te spreken.
Redelijke romcom, met aardige rollen, meer niet.
cijfer: 6.5
The Road to Guantanamo (2006)Deze half film-half documentaire gaat over de Tipton drie. Drie Pakistaanse Brittse jongens, die in Afghanistan werden opgepakt en daarna twee jaar werden gevangen gehouden in de berucht Guantanamo Bay gevangenis. Waarna ze zonder enig proces of excuses weer vrijgelaten werden.
De film is half film, omdat het de gebeurtenissen van de Tipton drie na speelt. En half docu omdat er tussendoor interviews zijn met de echte Tipton drie en die als voice-over hun verhaal vertellen.
Betreft het film gedeelte heb ik weinig aan te merken. Het ziet er allemaal erg realistisch uit. En de acteurs doen het voortreffelijk.
Maar qua documentaire heb ik wel wat opmerkingen. Daar slaat Winterbottom de plank redelijk mis. Laat ik beginnen met te zeggen, dat ik net als elk weldenkend mens vraagtekens heb bij hoe gevangenen in Guantanamo worden behandeld. En sowieso vindt dat elke gevangenen recht heeft op een proces en daarom de hele situatie daar fout is. En de film laat dat redelijk goed zien.
Maar door het enigzijdig alleen het verhaal van de Tipton drie te laten zien, boet de film qua geloofwaardigheid erg veel in. Nu worden we min of meer gedwongen om het verhaal van deze drie, dat ze zomaar per ongeluk, door domheid en naiviteit in september 2001 in Afghanistan bij de Talibaan verzeilt raakten, te geloven. En zo zijn er nog meer vragen die de film oproept, maar onbeantwoord laat. Verder had ik graag ook het verhaal van de ondervragers gehoord. Waarom hielden ze ze lang gevangen als er bewijs was dat ze onschuldig waren etc Juist door hier woord en weer-woord op toe te passen was het effect van de docu groter geweest. Nu is het meer een docu waarin men hun eigen gelijk bevestigd ziet worden. Mensen die al anti-"Amerikaan" zijn zullen de film als bewijs zien van hoe slecht "Amerika" is. En mensen die pro-Guantanamo zijn zullen op de ongeloofwaardigheid van de jongens en daarmee hun aanhouding goed praten.
Maar Winterbottom kiest jammer genoeg ervoor om de film te laten dienen voor het verhaal van de Tipton 3. Dat doet hij erg goed en realistisch. Maar juist door woord en wederwoord toe te passen kan een docu over een onderwerp als dit beter worden.
cijfer: 8