En dan sta je in de file Vicky.
![]()
Ik ben me trouwens rot geschrokken dit weekend, was helemaal overstuur.
![]()
En als er nou iemand bij gewond geraakt zou zijn dan was dat ook logisch, maar nu...
Doordat ik weer veel vocht vasthou, had ik mijn trouwring aan mijn rechter pink gedaan. Daar zat ie goed omheen. Nu hadden we zaterdag boodschappen gedaan en ik was de boel aan het inpakken. Daarna Léon een schone luier aangedaan en naar bed gebracht. Onder het liedje zingen voor het slapen gaan, merkte ik ineens dat ik mijn ring niet meer om had. Alles afgezocht in zijn kamer en zelfs zijn luier er weer afgehaald om te checken. Niks...
Vervolgens het hele huis op de kop gezet, want ik dacht dat ik mijn ring nog gevoeld had toen ik het spul aan het inpakken was. Vuilnisbak omgegooid, daar gezocht. Koelkast overhoop gehaald, het hele aanrecht lag bezaaid met boodschappen, maar geen ring. Weer naar boven gelopen en inmiddels had ik de tranen al in mijn ogen staan. Wist ik nog wel zeker dat ik de ring gevoeld had toen we thuiskwamen? Wist ik zeker dat ik het niet in het dorp al verloren was? Ik begon enorm te twijfelen en de tranen stroomden al over mijn wangen. Het mannetje hielp druk mee met zoeken, zonder al teveel commentaar gelukkig.
Ik had de moed al opgegeven, toen ik nogmaals de koelkast indook. En daar lag ie in het zakje van de sinaasappels....
![]()
Nou, toen stroomden de tranen nog harder. Het mannetje heeft me vastgepakt en hij moest er nog wel een beetje om lachen ook. Dat ik zo overstuur was, vanwege die ring. Het is maar een ding, maar het staat wel symbool voor onze liefde. Dat raakte me meer dan ik had gedacht.
Het ringetje ligt inmiddels veilig opgeborgen en ik mag het niet meer dragen van mijn man. Hij is veel te bang dat we nog eens zo'n 'drama' meemaken.
Kreeg al Heleen van Rooijen-schuldgevoelens van het verliezen van de ring. Ookal was het bij mij geen opzet.
Anyway, eind goed al goed.