Hint: Samenvatting.quote:
Hint: reacties zoekt van mensen die in staat zijn meer te lezen dan het eerste het beste Nijntje-boekquote:
Niet zo ongeduldig...quote:
Ik had je verhaal wel gelezen, maar kan je geen relevant advies geven aangezien ik nog nooit iets dergelijks heb ervaren.quote:
ook maar ff wegquote:Op woensdag 12 april 2006 15:11 schreef Moonah het volgende:
[..]
Niet zo ongeduldig...
Jullie zitten beiden met issues, die je voor jezelf moet zien op te lossen, maar waarbij de ander je wel kan steunen.
Ik ben er altijd voor om helemaal eerlijk te zijn in een relatie. Zeggen wanneer je je onzeker voelt, ook al zou dat claimerig kunnen overkomen. Hij kan dan duidelijkheid verschaffen en je gerust stellen/ bevestiging geven. Hem de ruimte geven op zijn tempo wat meer open te worden. Limieten stellen heeft (in dit stadium) imo geen zin.
Tijd en ruimte geven, zonder daarbij je zelf te kort te doen. Maar dat werkt alleen als je het 'vanuit je hart' kunt doen, niet om hem op die manier aan je te binden.
Jíj wilde in eerste instantie toch stoppen?quote:Op woensdag 12 april 2006 15:14 schreef _Bambi_ het volgende:
[..]
Ja dat ben ik helemaal met je eens, maar het lullige is dus dat er nu dus eigenlijk geen sprake meer is van een "relatie". En daar wringt voor mij ook de schoen, 3 weken lijkt het helemaal koek en ei en hij leek ook superverliefd en nu wil hij er ineens mee stoppen en "kan hij niet voelen". Dat dus![]()
Dit bedoel ik dus.quote:Maar dan stuurt ie dus gisteren wel weer van die lieve mailtjes en smsjes...ik heb er dus maar gewoon lief en enigszins neutraal op gereageerd, niet in de zin van "Ja maar kunnen we het dan TOCH niet proberen blabla", dat leek me vanuit mijn gevoel de beste aanpak, al snap ik ff niks van hem.
Zegt de user die zich Bambi noemt.quote:Op woensdag 12 april 2006 15:11 schreef _Bambi_ het volgende:
[..]
Hint: reacties zoekt van mensen die in staat zijn meer te lezen dan het eerste het beste Nijntje-boek
Nee, ik wilde niet stoppen, Ik heb hoog spel gespeeldquote:Op woensdag 12 april 2006 15:18 schreef Moonah het volgende:
[..]
Jíj wilde in eerste instantie toch stoppen?
[..]
Dit bedoel ik dus.
Waarom 'gewoon lief en enigszins neutraal' als je er geen zak van snapt?
Vraag hem wat hij bedoelt, zeg dat je in de war raakt, hoe jullie verder zullen gaan.
Tenminste, zo zou ík het doen. Duidelijk zijn naar elkaar.
Dat bedoel ik dus...kerels..!quote:Op woensdag 12 april 2006 15:23 schreef MouseOver het volgende:
Ik zit een beetje in dezelfde situatie, maar dan van de andere kant. Ik merk dat het goed lijkt te doen dat m'n vriendin duidelijk laat weten me niet onder druk te willen zetten en gewoon van het moment te willen genieten. Lijkt me in haar plaats vreselijk moeilijk, maar druk erop zetten is een garantie dat het zeker niets wordt dus dit is waarschijnlijk toch de beste oplossing.
Lompe koe!quote:Op woensdag 12 april 2006 15:28 schreef _Bambi_ het volgende:
[..]
daqt bedoel ik dus...kerels..!![]()
Waar komt dat gedrag toch vandaan????????? Leg het eens uit, als man zijnde.
Ja dat snap ik, maar dat weet je toch nooit van te voren, waarom moet het allemaal zo moeilijk gemaakt worden? Waarom krijgen mannen na 3 weken altijd ineens "bin-dings-angst"?quote:Op woensdag 12 april 2006 15:30 schreef MouseOver het volgende:
Hij meent het juist goed met je door geen valse beloftes te doen waarvan hij nu weet dat hij er later best wel eens op terug zou komen
Nou, ik vond je reactie ook niet echt ehm... tactisch.quote:Op woensdag 12 april 2006 15:33 schreef _Bambi_ het volgende:
En ik ben geen lompe koe, ik ben juist heel gevoelig
Vrouwen zijn veel emotioneler dus hun gevoel is veel sterker en duidelijker. Bij mannen is dat veel onbestemder en dus kun je er moeilijker op vertrouwen. Als door een ingrijpende gebeurtenis in z'n leven dat ook nog eens minder is dan normaal dan is het helemaal lastig om een keuze te maken. Vooral als je serieus om de ander geeft en de keuze niet te lichtvaardig wil maken.quote:Op woensdag 12 april 2006 15:33 schreef _Bambi_ het volgende:
[..]
Ja dat snap ik, maar dat weet je toch nooit van te voren, waarom moet het allemaal zo moeilijk gemaakt worden? Waarom krijgen mannen na 3 weken altijd ineens "bin-dings-angst"?
En ik ben geen lompe koe, ik ben juist heel gevoelig
geleerd van "H". winkwink....quote:Op woensdag 12 april 2006 15:35 schreef Moonah het volgende:
[..]
Nou, ik vond je reactie ook niet echt ehm... tactisch.
Als je tegen hem ook zo doet, dan geef ik jullie weinig kans. Want dan krijg je het nog heel moeiljik hem oprecht de ruimte te geven.
Hij heeft een relatie van 11 jaar en een relatie van 2,5 jaar achter de rug.quote:Op woensdag 12 april 2006 15:33 schreef _Bambi_ het volgende:
[..]
Ja dat snap ik, maar dat weet je toch nooit van te voren, waarom moet het allemaal zo moeilijk gemaakt worden? Waarom krijgen mannen na 3 weken altijd ineens "bin-dings-angst"?
En ik ben geen lompe koe, ik ben juist heel gevoelig
Ah, u is een kloon van.... Got the hint. Maar dan nog blijft alles staan wat ik schreef.quote:Op woensdag 12 april 2006 15:37 schreef _Bambi_ het volgende:
[..]
geleerd van "H". winkwink....ik ben nu eenmaal getraumatiseerd.
Hooiiiii Moonah..
Nee, die wil hij niet. Kunnen dit soort loze en voorspelbare opmerkingen ajb achterwege blijven want zo'n persoon is hij dus helemaal niet.quote:Op woensdag 12 april 2006 15:37 schreef Jernau.Morat.Gurgeh het volgende:
[..]
Hij heeft een relatie van 11 jaar en een relatie van 2,5 jaar achter de rug.
Hij heeft geen bindings-angst, hij wil een rebound-scharrel.
Ik zie het nu ookquote:Op woensdag 12 april 2006 15:38 schreef Moonah het volgende:
Ah, u is een kloon van.... Got the hint. Maar dan nog blijft alles staan wat ik schreef.
Ik speel geen spelletjesquote:Op woensdag 12 april 2006 15:37 schreef RM-rf het volgende:
Voorlopihg heeft de TS die man nog niet weggeschrikt ... maar idd, zodra zij ultimatums gaat stellen en hem wil 'dwingen' zich vast te leggen, schrikt ze hem af en reageert hij gelijk door de relatie weer op te zeggen ....
de oplossing lijkt dan gewoon om hem die ruimte te geven... als hij een keertje 2 dagen geen SMS-je stuurt, lààt hem dat gewoon niet doen, waarschijnlijk heeft hij eventjes een paar dagen geen behoefte aan contact...
je kunt hem zelf wel een sms-je sturen of opbellen, maar altijd in het begrip dat je hem ook zijn ruimte moet laten...
Je kunt hem moeilijk dwingen om vervolgens 24 uur per dag en 7 dagen eper week met jou door te brengen, ook al is dat misschien in jouw romantische wereld een teken van onvoorwaardelijke liefde .....
Ik denk dat het voor de TS zinnig is om een beetje te wennen aan wat meer afstandelijkheid in een relatie, niet zoveel afhankelijk zijn van de ander, zeker als ze al meermaals gekwetst is, is het goed niet zozeer aan mensen te gaan 'Hangen' .....
Voor hem zal het essentieel zijn dat hij wel leert gewoon zich kwetsbaar op te stellen, en het overlijden van zijn zoontje, zal hij gewoon moeten verwerken, desnoods kan het mogelijk een optie zijn om therapie te volgen daarvoor, om te leren dat te verwerken ...
Hij komt over alsof hij dat gebeuren gewoon absoluut niet heeft verwerkt.
zoals nu de personages beschrijven zijn, denk ik dat de TS en die man allerminst bij elkaar passen .... ze mogelijk elkaar veel pijn gaan doen als ze beide niet aanpassen ...
de TS kan beter ophouden met het spelen van 'spelletjes' in de hoop hem vaster aan zich te binden.... hij is geen 'poppetje' om mee te spelen.
quote:Op woensdag 12 april 2006 15:37 schreef Jernau.Morat.Gurgeh het volgende:
[..]
Hij heeft een relatie van 11 jaar en een relatie van 2,5 jaar achter de rug.
Hij heeft geen bindings-angst, hij wil een rebound-scharrel.
Ik kan best goed alleen zijn, als ik maar weet dat het "goed" zit, als ik twijfel dan krijg ik dus die onrust ..quote:Op woensdag 12 april 2006 15:37 schreef RM-rf het volgende:
Voorlopihg heeft de TS die man nog niet weggeschrikt ... maar idd, zodra zij ultimatums gaat stellen en hem wil 'dwingen' zich vast te leggen, schrikt ze hem af en reageert hij gelijk door de relatie weer op te zeggen ....
de oplossing lijkt dan gewoon om hem die ruimte te geven... als hij een keertje 2 dagen geen SMS-je stuurt, lààt hem dat gewoon niet doen, waarschijnlijk heeft hij eventjes een paar dagen geen behoefte aan contact...
je kunt hem zelf wel een sms-je sturen of opbellen, maar altijd in het begrip dat je hem ook zijn ruimte moet laten...
Je kunt hem moeilijk dwingen om vervolgens 24 uur per dag en 7 dagen eper week met jou door te brengen, ook al is dat misschien in jouw romantische wereld een teken van onvoorwaardelijke liefde .....
Ik denk dat het voor de TS zinnig is om een beetje te wennen aan wat meer afstandelijkheid in een relatie, niet zoveel afhankelijk zijn van de ander, zeker als ze al meermaals gekwetst is, is het goed niet zozeer aan mensen te gaan 'Hangen' .....
Voor hem zal het essentieel zijn dat hij wel leert gewoon zich kwetsbaar op te stellen, en het overlijden van zijn zoontje, zal hij gewoon moeten verwerken, desnoods kan het mogelijk een optie zijn om therapie te volgen daarvoor, om te leren dat te verwerken ...
Hij komt over alsof hij dat gebeuren gewoon absoluut niet heeft verwerkt.
zoals nu de personages beschrijven zijn, denk ik dat de TS en die man allerminst bij elkaar passen .... ze mogelijk elkaar veel pijn gaan doen als ze beide niet aanpassen ...
de TS kan beter ophouden met het spelen van 'spelletjes' in de hoop hem vaster aan zich te binden.... hij is geen 'poppetje' om mee te spelen.
Dat is het niet, hij is echt totaal geen rebound-persoonquote:Op woensdag 12 april 2006 15:39 schreef Copycat het volgende:
[..]
Ik zie het nu ook.
Maar buiten dat: typisch gevalletje rebound.
Oh, pleasequote:Op woensdag 12 april 2006 15:42 schreef _Bambi_ het volgende:
[..]
Dat is het niet, hij is echt totaal geen rebound-persoon
eh.. Dat doet-ie toch ook?quote:Op woensdag 12 april 2006 15:49 schreef _Bambi_ het volgende:
Wat een kortzichtige reactie zeg, als zoiets gebeurt kan kan je daar echt wel 5 jaar of langer last van hebben imo. Zijn vorige relatie had daar ook onder te lijden omdat hij zich niet kan "geven". Als ik een rebound-kipje was voor hem zou ie me wel lekker blijven gebruiken toch.
jaja, het is 'zijn' schuld dat jij onzeker bent .....quote:Op woensdag 12 april 2006 15:41 schreef _Bambi_ het volgende:
[..]
Ik kan best goed alleen zijn, als ik maar weet dat het "goed" zit, als ik twijfel dan krijg ik dus die onrust ..
eh...nee?quote:Op woensdag 12 april 2006 15:56 schreef Jernau.Morat.Gurgeh het volgende:
[..]
eh.. Dat doet-ie toch ook?
Maar goed, het werd natuurlijk tijd voor een nieuwe verhaallijn in de soap.
Okay, misschien ben je geen rebound-kippetje voor hem. Maar hoe je het ook went of keert, hij heeft op dit moment geen behoefte aan dan wel kracht voor een serieuze relatie.quote:Op woensdag 12 april 2006 15:49 schreef _Bambi_ het volgende:
Wat een kortzichtige reactie zeg, als zoiets gebeurt kan kan je daar echt wel 5 jaar of langer last van hebben imo. Zijn vorige relatie had daar ook onder te lijden omdat hij zich niet kan "geven". Als ik een rebound-kipje was voor hem zou ie me wel lekker blijven gebruiken toch.
Nee hoor, dat is niet zijn schuld, en daarom probeer ik dat ook niet op hem te projecteren, al is dat moeilijk omdat ik zelf dus ook nog niet al te stevig in mijn schoenen sta.quote:Op woensdag 12 april 2006 15:57 schreef RM-rf het volgende:
[..]
jaja, het is 'zijn' schuld dat jij onzeker bent .....
voral blijven volhouden, dan blijven je mannen weglopen en wordt je zelf enkel nog onzekerder en ga je nog meer spelletjes spelen .... je zit gewoon vast in een continu doorlopende spiraal... maar ik denk dat je voorgaande usert dat ook te wel te horen heeft gekregen ...
Tuurlijk moet ie dat zelf doen. Maar ik vroeg me gewoon af hoe ik hem daar het beste in kan steunen..maar dat is dus onmogelijk vlgs jou?quote:Op woensdag 12 april 2006 15:58 schreef Copycat het volgende:
[..]
Okay, misschien ben je geen rebound-kippetje voor hem. Maar hoe je het ook went of keert, hij heeft op dit moment geen behoefte aan dan wel kracht voor een serieuze relatie.
Hij zal toch eerst in het reine moeten komen met zijn gevoelens en verdriet eer hij zich wel voor de volle honderd procent kanen wil geven in een relatie.
En ik denk ook dat jij hem daar niet bij kunt helpen. Dat moet ie toch echt zelf doen.
Als hij daarom vraagt er voor hem zijn. Niets meer, niets minder.quote:Op woensdag 12 april 2006 15:59 schreef _Bambi_ het volgende:
Tuurlijk moet ie dat zelf doen. Maar ik vroeg me gewoon af hoe ik hem daar het beste in kan steunen..
Dat dus.quote:Op woensdag 12 april 2006 15:57 schreef RM-rf het volgende:
voral blijven volhouden, dan blijven je mannen weglopen en wordt je zelf enkel nog onzekerder en ga je nog meer spelletjes spelen .... je zit gewoon vast in een continu doorlopende spiraal...
Ga maar eens een keer goed met jezelf aan de slag.quote:Op woensdag 12 april 2006 15:11 schreef Moonah het volgende:
Jullie zitten beiden met issues, die je voor jezelf moet zien op te lossen, maar waarbij de ander je wel kan steunen.
quote:
Ja, dat wil ik ookquote:Op woensdag 12 april 2006 16:00 schreef Copycat het volgende:
[..]
Als hij daarom vraagt er voor hem zijn. Niets meer, niets minder.
^ Zij snapt 't.quote:Op woensdag 12 april 2006 16:04 schreef SHE het volgende:
Misschien een idee gewoon lief voor hem en voor jezelf te zijn. Niet te denken in termen als moeten, tijd en afspraken, maar de dingen nemen zoals ze komen.
Tenminste...als je echt van hem onder de indruk bent.
Ik ben heus geen mental case omdat ik een slechte ervaring heb hoor, actie-reactie toch? lijkt me erg logisch...Ik weet heus wel waar het vandaan komt en wat ik eraan moet doen, beschik nog wel over watintrospectief vermogenquote:Op woensdag 12 april 2006 16:01 schreef Moonah het volgende:
[..]
Dat dus.
[..]
Ga maar eens een keer goed met jezelf aan de slag.
Of niet natuurlijk...![]()
Oh en Cc, Hoe je het went of keert...?![]()
Hey SHE, je "kent" me wel hoorquote:Op woensdag 12 april 2006 16:04 schreef SHE het volgende:
Ik ken jullie niet en kan een repliek alleen baseren op wat je hier neerpent.
met dit gegeven kan ik niet anders zeggen dan dat ik je een beetje een gevoelloos mormel vind, met het empathisch vermogen van een ss-er.
ik vind ook dat je in deze wel erg veel bezig bent met je eigen bevrediging en zijn signalen ( die voor mij heel helder zijn ) compleet negeert.
Ik heb niet de wijsheid in pacht hoor, want ik ben ook nog behoorlijk socially challenged, maar dit was zo'n beetje het eerste gevoel wat ik erbij kreeg.
Misschien een idee gewoon lief voor hem en voor jezelf te zijn. Niet te denken in termen als moeten, tijd en afspraken, maar de dingen nemen zoals ze komen.
Tenminste...als je echt van hem onder de indruk bent.
Trust me, dan boeien verbintenissen, afspraken en dergelijken je voor geen meter meer, hoe onzeker je ook bent.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |