Hmmmmmm ..... dat gaat niet goedkomen, vrees ik. En dat, terwijl het antwoord toch zo simpel is.
In het midden van de 19e eeuw, lang na Mozarts dood in 1791, is al zijn werk gerubriceerd (feitelijk op chronologische volgorde gezet) door de Oostenrijkse musicoloog Ludwig von Köchel, en die rubricering is sindsdien bekend onder de naam Köchel Verzeichnis, afgekort KV. Elke stuk van Mozart (of het nu een opera, een pianoconcert of een mis betreft) heeft een eigen nummer, van KV 1 (een menuet voor clavecimbel, dat de kleine Wolfgang op 5-jarige leeftijd schreef) tot KV 626, het beroemde Requiem uit 1791, het laatste stuk van Mozart, dat hij naar bekend niet afkreeg omdat hij vroegtijdig overleed.
’t Hart nu bezit alle muziek van Mozart, kent al die muziek uit zijn hoofd en al die muziek zit in zijn hart. Hij heeft die hele Köchel-Verzeichnis in zich opgenomen, gaandeweg, al doende over de jaren, niet bewust. Dat gaat zover, dat wanneer hij een getal ziet (ook al is het in semislaaptoestand, midden in de nacht), hij meteen de muziek bij dat KV-nummer ook in zijn hoofd “hoort”. Als hij om 3:15 uur wakker wordt en versuft naar zijn digitale wekker staart, denkt hij aan KV 315 en "hoort" hij dus de Andante voor fluit en orkest in C, waarvan hij even later, op het toilet, de melodie al urinerend fluit. Wordt hij een minuut later wakker, dan “hoort” en fluit hij KV316, het Recitatief en de Aria ‘Popoli di Tessaglia’.
Dat is onvoorstelbaar. Afwijkend, zeker, maar ook getuigend van een grote muziekliefde.
Afijn, nieuwe vraag dan maar, en uit arren moede gooi ik het over een heel andere boeg: wie is dit? (De naam van de band keur ik ook goed.)