Wat te doen met de placenta na de bevalling?

quote:

Op woensdag 5 april 2006 11:56 schreef Brighteyes het volgende:
Nav een geintje van ElisaB in het topic over haar zwangere poes herinnerde ik me weer dat er echt mensen zijn die een herinnering willen maken van de placenta en ben gaan googelen.
En idd kwam ik het volgende tegen:

Over oa Placenta prints


Blessed Babe Placenta Print Kit ®

[afbeelding]

[afbeelding]


Ik vind dit persoonlijk toch wel een paar stappen te ver gaan, maar zijn er hier moeders die zich hier iets bij voor kunnen stellen?

_{Jaja, ik weet het. Een topic met veel potentieel voor gebagger, maar ik was nieuwsgierig en ga het toch proberen.}

Ik vind dit ook op het randje, kan me nog net voorstellen dat mensen het iets vinden.
Begraven in de tuin is ook zoiets, kan ik me ook wel voorstellen.

Sommige mensen maken het ding klaar en eten het op

Nee dat gaat mij ook echt veel te ver Het had van mij al niet eens gehoeven dat ze hem open en bloot lieten showen na de bevalling....

quote:

Op woensdag 5 april 2006 11:58 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]

Ik vind dit ook op het randje, kan me nog net voorstellen dat mensen het iets vinden.
Begraven in de tuin is ook zoiets, kan ik me ook wel voorstellen.

Sommige mensen maken het ding klaar en eten het op

Lekker opbakken met een uitje

Ik vond het interessant om te zien hoe de placenta eruit zag, maar dat was voor mij dan ook wel weer genoeg... Geen bomen, geen stoofpotten... gewoon netjes achtergelaten in het ziekenhuis.

[Volgende keer toch even verder lezen voor je een geintje maakt]

[ Bericht 92% gewijzigd door BE op 05-04-2006 12:09:46 ]

quote:

Op woensdag 5 april 2006 11:59 schreef texelonia het volgende:


Nee dat gaat mij ook echt veel te ver Het had van mij al niet eens gehoeven dat ze hem open en bloot lieten showen na de bevalling....

Hmmm, dat stoorde mij nou niet, maar ik nam het meer voor kennisgeving aan. Ik was veel te druk bezig met staren naar die jongetjes die echt echt net nog in mijn buik zaten.
Dat ding boeit/boeide me gewoon niet zo.

Ik heb inderdaad een keer een artikel gelezen over placenta-paté

V.

wat is er mis met gewoon opeten?

oh dat was al gesuggereerd zie ik nu...

Wij hebben tijdens mijn zwangerschap zoveel 'placentagrapjes' gemaakt. We hadden er allerlei plannen voor. Hier een greep eruit:

- op de voordeur spijkeren met "hoera een jongen" er onder (ipv zo'n geboortebord in de tuin)
- er pate van maken en aan de oma's voeren

Het ene grapje nog smeriger dan de ander maar uiteindelijk is het ding gewoon in de afvalcontainer op de hoek terecht gekomen.

quote:

Op woensdag 5 april 2006 12:02 schreef Brighteyes het volgende:
Voor het vervolg van het topic...
[..]

Dit is zo ongeveer zo ver als de suggesties over opeten 'mogen' gaan. Er hoeven geen bloederige foto's te komen enzo!

Opbakken is niet het enige wat je er mee kunt doen. Jaren geleden zag ik een programma over een familie die de placenta in de vriezer had gedaan. Maanden later gaven ze een groot feest voor vrienden en familie en toen hebben ze de placenta uit de vriezer gehaald om er vervolgens paté van te maken.

Kreeg iedereen fijn een toastje met paté. . Sommigen werd pas ná het toastje verteld wat het was. .

quote:

Op woensdag 5 april 2006 12:25 schreef Brighteyes het volgende:
Oh ja idd... hoe werkt dat als je thuis bevalt? Gaat dat dan gewoon in de vuilcontainer?

Yep

Yup, die gaat gewoon in de vuilcontainer _{uiteraard wel netjes verpakt}

Wat mij betreft belandt de placenta gewoon bij het biologische afval. Geen idee of ik het nog wil zien, al lijkt het me wel interessant. Ik ben nogal geïnteresseerd in allerhande medische zaken...

quote:

Op woensdag 5 april 2006 12:25 schreef Brighteyes het volgende:
Oh ja idd... hoe werkt dat als je thuis bevalt? Gaat dat dan gewoon in de vuilcontainer?

Geen idee eigenlijk. . Dat ding was gewoon ineens *weg*.

Daarom zijn kraamverzorgsters ook zo fijn. Je komt uit de douche en alle gore troep is verdwenen als sneeuw voor de zon. .

Ik zal eens aan mijn moeder vragen of zij weet waar dat ding is gebleven. Zij liep toen in huis rond en zal dus best wel hebben gezien wat de kraamverzorgster deed toen ik stond te douchen.

quote:

Op woensdag 5 april 2006 12:25 schreef Brighteyes het volgende:
Oh ja idd... hoe werkt dat als je thuis bevalt? Gaat dat dan gewoon in de vuilcontainer?

Vroegah moest het met het grofvuil mee Wij hebben toen bij René nog getwijfeld om hem aan de hond te geven, maar die heeft een stel lappen met bloed en narigheid gekregen om aan te snuffelen.

quote:

Op woensdag 5 april 2006 12:29 schreef MUUS het volgende:

[..]

Geen idee eigenlijk. . Dat ding was gewoon ineens *weg*.

Daarom zijn kraamverzorgsters ook zo fijn. Je komt uit de douche en alle gore troep is verdwenen als sneeuw voor de zon. .

Ik zal eens aan mijn moeder vragen of zij weet waar dat ding is gebleven. Zij liep toen in huis rond en zal dus best wel hebben gezien wat de kraamverzorgster deed toen ik stond te douchen.

Ja, hier hetzelfde, het ding was gewoon foetsie beide malen. Niet om gemaald maar ik ben nu een beetje nieuwsgierig idd.

Uit de Volkskrant, maart 1999
Placenta

Er zijn vegetariër die eigenlijk wel van vlees houden, maar het om redenen van diervriendelijkheid niet willen eten. Voor deze mensen is er hoop: als het een beetje meezit wordt het eten van menselijke placenta's een trend. Placenta is lekker, voedzaam, en er hoeft niemand voor te sterven, integendeel.

Het Britse blad Harper's Magazine plaatste onlangs een verslag van een familiefeestje waarop de geboorte van Indie Mo wordt gevierd. Hij is het eerste kleinkind in de familie Clears, en daarom besluit zijn oma Mary dat het feest een heel speciaal tintje moet krijgen. Piece de résistance op de dinertafel is dan ook een paté, gemaakt van Indie Mo's placenta.

In sommige culturen is het gebruikelijk dat de moeder de placenta opeet om aan te sterken na de bevalling. En wat is er mooier dan de voormalige voedselbron van het nieuwe kindje te delen met je dierbaren? Huisvriendin Sue, een ervaren kokkin, bereidt de placenta met enige aarzeling, omdat ze voor het eerst met dit ingredient te maken heeft. Maar al snel raakt ze onder de indruk van de smaak en malsheid van het vlees, en grijpt enthousiast naar cognacfles en kruiderijen.

Hoewel alle aanwezigen een beetje griezelen van het gerecht, tasten ze uiteindelijk toch schoorvoetend toe. De paté blijkt heerlijk te smaken, en het gezelschap brengt een toast uit op het schitterende 'genetisch materiaal' van de familie Clears.

Een aanwezige vegetarier weigert aanvankelijk van het gerecht te proeven, omdat hij vindt dat het hier wel degelijk om vlees gaat. Maar uiteindelijk laat hij zich door de jonge vader - 'het komt toch niet van een dier? - overhalen om mee te smullen.

Het recept is vrij simpel: spoel de placenta goed schoon onder de kraan, zodat alle bloedresten zijn verwijderd, en snij hem in reepjes (een verse placenta kan een paar weken in de diepvries bewaard worden). Bak de reepjes kort in een mengsel van boter en olie, samen met wat gesnipperde ui en knoflook.

Flambeer alles met een scheutje brandende cognac. Pureer nu de helft van het vleesmengsel in de keukenmachine, met een flinke klont boter, gehakte peterselie en verse salie. Voeg peper en zout toe, en het sap van een halve limoen. Hak de andere helft van het vlees grof, en roer het door de zachte massa. Druk de paté in een puddingvorm en laat hem enkele uren opstijven in de ijskast.

De familie Clears geeft de placentapaté als voorgerecht, op stukjes focaccia, bedruppeld met wat goede olijfolie.

Sylvla Wltteman

quote:

Op woensdag 5 april 2006 12:36 schreef devlinmr het volgende:


In sommige culturen is het gebruikelijk dat de moeder de placenta opeet om aan te sterken na de bevalling.

Nou ja, gezien het feit dat katten (in elk geval) het ook doen (zie de OP ) is het zo raar nog niet.

Maar ik bedank liever

Al heeft dat ding wel je kind in leven gehouden in je buik, daarom wou ik 'm wel even zien trouwens.

Mijn vriendin loopt stage op de kraamafdeling, en laatst waren er mensen die het ding mee naar huis wilden nemen om hem op te eten. Ze wilden verschillende recepten uitproberen. Nou ja, eet smakelijk, zeg maar _{en het zal best heel natuurlijk zijn allemaal, maar mij gaat het toch een stapje te ver}

Nou ja, het is natuurlijk gewoon vlees. Een beetje hetzelfde idee als escargots (?), stierenballen of apenhersenen... Het gaat natuurlijk ook gewoon om het idee wat mensen tegenstaat.

Wat staat er eigenlijk in de wet over kannibalisme? Mag het eigenlijk wel?

quote:

Op woensdag 5 april 2006 12:23 schreef Verbal het volgende:
Ik heb inderdaad een keer een artikel gelezen over placenta-paté

V.

n.a.v. dit topic was ik even aan 't zoeken en kwam een oud topic van jou tegen.

Het schijnt dus dat er ook placenta-extract in PCLE creme van Biodermal zit

(kwam idd ook de soep en pate-variant tegen)

quote:

Op woensdag 5 april 2006 12:45 schreef GreatWhiteSilence het volgende:
Wat staat er eigenlijk in de wet over kannibalisme? Mag het eigenlijk wel?

Kannibalisme is toch het eten van mensen? Ik kan me niet voorstellen dat een 'restproduct' van het lichaam daaronder valt...

De mijne is gelukkig netjes weggewerkt in het ziekenhuis Ik heb het hele ding niet gezien na de ks en ik had er ook geen behoefte aan, heb er niet eens aan gedacht. Ik dacht alleen maar aan mijn zoon

MILKSHAKE !!!!!!

quote:

kan·ni·ba·lis·me (het ~)
1 het eten van vlees van een soortgenoot, m.n. het eten van mensenvlees door mensen => antropofagie

Volgens de 'van dale'

Ja idd...na dat ik mijn kind op de wereld had gezet...vroegen ze aan mij of ik de placenta mee naar huis wou nemen ....ik zat een beetje raar te kijken ...en vroeg me af of dat wel normaal was.....ik heb het maar daar gelaten.....

quote:

Op woensdag 5 april 2006 12:56 schreef GreatWhiteSilence het volgende:

[..]

Volgens de 'van dale'

Maar volgens mij is een placenta gewoon een 'restproduct' van je lichaam, dus valt het niet onder kannibalisme. Maar ik kan me vergissen hoor

Dus als mijn been door een ongeluk geamputeerd moet worden en iemand eet het op, is het geen kannibalisme? Want mijn been is in dat geval ook een soort van restproduct?

quote:

Op woensdag 5 april 2006 12:58 schreef miss_dynastie het volgende:

[..]

Maar volgens mij is een placenta gewoon een 'restproduct' van je lichaam, dus valt het niet onder kannibalisme. Maar ik kan me vergissen hoor

En wat vinden vegetariërs er eigenlijk van?

quote:

Op woensdag 5 april 2006 13:00 schreef GreatWhiteSilence het volgende:
Dus als mijn been door een ongeluk geamputeerd moet worden en iemand eet het op, is het geen kannibalisme? Want mijn been is in dat geval ook een soort van restproduct?

Lijkt me toch iets anders dan een placenta _{of pies of poep}

quote:

Op woensdag 5 april 2006 13:02 schreef mgerben het volgende:

[..]

En wat vinden vegetariërs er eigenlijk van?

Ik ben er zelf een en ik zou het (als het idee me aanstond ) wel proberen. Ik neem aan dat ik immers toestemming heb van de eigenaar om het te consumeren en deze persoon is verder gewoon nog in orde.

quote:

Op woensdag 5 april 2006 12:32 schreef Brighteyes het volgende:
Ieks! Wat een eng idee zeg! Gewoon in de GFT bak.

Het is in feite gewoon een stuk vlees. We hebben er alleen een wat vreemd idee bij.

Wegflikkeren, iedereen die er iets anders mee doet is imho een beetje verknipt bezig...

quote:

Op woensdag 5 april 2006 12:30 schreef moussy het volgende:

[..]

Vroegah moest het met het grofvuil mee Wij hebben toen bij René nog getwijfeld om hem aan de hond te geven, maar die heeft een stel lappen met bloed en narigheid gekregen om aan te snuffelen.

Youp van 't Hek, conference '89: Op één van die [bloederige foto's] schrokte de hond de moederkoek in één keer naar binnen. Ja, dat was heel belangrijk, anders werd Woef jaloers...

Ik heb altijd in de gulukkige overtuiging geleefd dat Youp een grapje maakte...

quote:

Op woensdag 5 april 2006 13:09 schreef mgerben het volgende:

[..]

Youp van 't Hek, conference '89: Op één van die [bloederige foto's] schrokte de hond de moederkoek in één keer naar binnen. Ja, dat was heel belangrijk, anders werd Woef jaloers...

Ik heb altijd in de gulukkige overtuiging geleefd dat Youp een grapje maakte...

Ik had een verloskundige die ietwat van de oude stempel was

Ik heb ze bekeken, mooi joh! Daarna zijn ze de vullisbak in gegaan

Die van mij is ooit onder de in aanbouw zijnde garage begraven. Had dat tafereeltje eigenlijk wel eens willen zien.

[ Bericht 2% gewijzigd door Adfundum op 05-04-2006 15:02:10 (weer eens een typo) ]

in de veehouderij gaat het gewoon naar de honden.....

quote:

Op woensdag 5 april 2006 13:09 schreef mgerben het volgende:

[..]

Youp van 't Hek, conference '89: Op één van die [bloederige foto's] schrokte de hond de moederkoek in één keer naar binnen. Ja, dat was heel belangrijk, anders werd Woef jaloers...

Ik heb altijd in de gulukkige overtuiging geleefd dat Youp een grapje maakte...

Ik dacht dus ook dat het een grapje was

Ik geloof dat mijn vader 'm begraven heeft onder een boom. Oud-Hollandsch gebruik ofzo .

quote:

Op woensdag 5 april 2006 13:32 schreef XcUZ_Me het volgende:
Ik geloof dat mijn vader 'm begraven heeft onder een boom. Oud-Hollandsch gebruik ofzo .

Geboorteboom..

Oh, ik heb geen idee of de betreffende boom er nog staat . Ik heb tot m'n 3e in mijn geboorteplaats gewoond en ben er daarna niet meer echt teruggeweest.

Maar, het is dus wel gebruikelijk, weten we dat ook weer .

Opeten schijnt te helpen om postnatale depressie te voorkomen al is dat vast niet onomstotelijk bewezen

Ik wilde wel graag zien waarin Tobias die tijd in had 'gewoond'. De verloskundige heeft hem omhoog gehouden en heeft toen uitgelegd hoe Tobias heeft gelegen en hoe het bij mij vastzat. Het ziekenhuis heeft het toen, neem ik aan, weggegooid.

Ik zou eigenlijk het liefste een stukje op willen eten, vanwege de aanwezige hormonen en de positieve werking van die hormonen tegen een postnatale depressie.
Maar of het echt zo ver gaat komen...
Overigens eet je niet een stukje van jezelf, maar een stukje van je kind. Toch wel een raar idee eigenlijk Begraven vind ik wel mooi, maar ik heb geen tuin en ook geen familieleden met huizen waar ze zeker weten nog jaren blijven wonen.
Maar het klakkeloos weggooien van zo'n belangrijk deel in het leven van je kind vind ik gevoelsmatig ook niet prettig.
Die placentatekeningen hoeven voor mij niet, maar dat is meer omdat ik ze niet mooi vind. Het idee zelf is prima.
Tsja, ik ben er nog niet uit.