Van kleuter tot puber deel 8

Milou is ook logeren bij opa en oma sinds woensdag....wat een rust hier in huis .
Gelukkig weet moeders zich prima te vermaken.
Woensdagmiddag met een vriend afgesproken en heel de middag op terrasje gezeten, daarna met vriendlief lekker hapje gegeten buiten op het terras van de Griek. Gisteravond tot een uur of elf heerlijk aan het strand gezeten. Wat een luxe!

Milou is inmiddels ookal weer wat kledingsetjes rijker en 2 paar gympen. Vooral dat laatste ben ik erg blij mee, want dat vindt ik altijd zo'n drama:schoenen kopen.
Vandaag zijn ze naar het Land van Ooit. Kan niet wachten op de foto's...

quote:

Op zondag 7 mei 2006 18:26 schreef Rewimo het volgende:
Hallo

Hier zijn ook als eerste twee kiezen doorgekomen, dat schijnt gebruikelijk te zijn, wist ik ook niet

Schoenmaat hier is 33 (meneer is 5,6).

En het grote nieuws

Christan duimt niet meer In de vakantie is hij er (achteraf door een sneetje in zijn duim) helemaal vanaf gekomen. Hij kwam op een gegeven moment zelf melden: Mama, ik duim niet meer want mijn duim smaakt niet meer lekker

Ik had het al gemerkt natuurlijk, maar niets gezegd om hem niet op ideeën te brengen

Belana wat een grote voeten heeft Christian. Milou is ook 5 en een half en heeft maatje 26

Goed zeg dat hij uit zichzelf is gestopt met duimen. Kan hij Milou niet vertellen dat zij eens die vreselijke speen moet lozen

Zaterdag de meest vreselijke 20 minuten van mijn leven meegemaakt (op Beverwijk na dan).
We waren op de camping bij een vriendin van me.
En Milou was dus weggelopen. Iedereen meezoeken, zelfs vreemde mensen die we tegenkwamen en waar we aan hadden gevraagd of ze een klein meisje in blauwe bikini met down hadden gezien.
Uiteindelijk naar de receptie aan het einde van de camping gegaan, die hadden haar ook niet gezien.
Vriendin zei nog, dat kan toch niet is veels te ver. Maar Milou is zo vlug en vol energie.
De camping afgelopen , straat overgestoken richting bezoekersparkeerplaats, puur op gevoel.

En daar zat madameke, in een vreemde auto achter het stuur.

Ik moest eigenlijk erg hard huilen van opluchting, maarja dat zou niet erg veel indruk hebben gemaakt op Milou. Waar ik het vandaan haalde weet ik niet, maar ik ben dus koel op haar afgelopen, haar door het open raam van de auto getild en boos op haar geworden.

Onderweg kwamen we vele mensen tegen die hadden meegeholpen te zoeken, iedereen helemaal blij dat ze weer terecht was. En tegen Milou: 'zo ben jij dus Milou'. En Milou: Ou (zo noemt ze zichzelf) tout (stout dus), mama boos....

Terug bij de caravan moest ze voor straf 10 minuten op de bank binnen zitten, kon ik even bijkomen en uithuilen bij vriendlief. Daarna geprobeert haar duidelijk te maken dat ze gewoon bij mama moest blijven.

En nog zo iets, ik belde de vader van Milou en zeg tegen hem: Heb net de meest vreselijke 20 minuten meegemaakt. Hij gelijk: maar je hebt haar dus weer teruggevonden;-).

Het enge was ook dus dat er open water was daar naast het speeltuintje, een paar jaar geleden is een vriendinnetje van Milou verdronken;-(. Al die rampscenario's die er door je heengaan dan. Milou loopt ook met iedereen mee, alles wat grijze haren heeft is steevast opa en oma bijv.
Kijken bij oversteken doet ze ookal niet aan en ga zo maar verder;-(.