UitvaartHet is afgelopen. Het leven is maakbaar, maar nu even niet. Het programma was een groot succes, alleen het succes ontbrak. Een jongensboek zonder passend slot. Gistermiddag hoorde ik het, op het hoofdkantoor van Talpa in Laren. Ik liep de deur uit en liet de tranen gulzig bezit van mij nemen. Op het parkeerterrein bij de redactie bleef ik even in mijn auto zitten. Ik sjokte naar de deur. Ik sjokte de trap op. Ik sjokte door de deur van de redactie. Ik draaide om mezelf heen. En keek. Ze wisten het meteen.
Het team heeft tot het laatst met optimisme, nu nog zelfs, de laatste twee uitzendingen, gewerkt. We hadden onze zaakjes op orde, eindelijk, na vele koerswijzigen en verschillende tijdstippen, maar helaas, de kijker kwam ons niet redden. Het is een intens treurige zaak, dat we een programma maakten, met zoveel plezier, zoveel inzet en zoveel hemelbestormende ideeën en dat we het niet hebben gehaald.
Hier stond iets vreselijks over de gieren.
Bedankt voor het kijken en tot ziens.
Après nous le deluge.
Beau