Documentaire Keith Moon van The Who. Ned-3.

Goeie tip tong, moeten we maar opnemen. Er is ook voetbal. Maar zeker de moeite waard!!

Ik ga kijken!

Hoe stijlvol, je drumstel opblazen met explosieven op een show op televisie

Wat een grappige kerel is dat toch

Ja, wel interessant. Maar niet dat ik een The Who fan ben ofzo..
Ik volg op tv alleen alles wat met drummen te maken heeft

Geweldige docu, maar wat een eikel, net als Lennon bijv.
Jammer dat er niet meer aandacht aan zn muzikale gaven word besteed.

Om toch maar iets te posten, ik wist niet dat Behind Blue Eyes van The Who was..
En ik maar denken dat Fred Durst een mooi nummer had geschreven

quote:

Op dinsdag 28 maart 2006 21:12 schreef crossover het volgende:
Om toch maar iets te posten, ik wist niet dat Behind Blue Eyes van The Who was..
En ik maar denken dat Fred Durst een mooi nummer had geschreven

Ga je schamen.

quote:

Op dinsdag 28 maart 2006 20:00 schreef tong80 het volgende:
Misschien wel beste drummer uit de rockgeschiedenis. In ieder geval de meest markante.

Excuse you!

quote:

Op dinsdag 28 maart 2006 21:48 schreef PhoenixPerry het volgende:

[..]

Excuse you!

[afbeelding]

Oneens! Keith Moon is beter.

Kut.

quote:

Op dinsdag 28 maart 2006 21:35 schreef tong80 het volgende:

[..]



Knocking on heaven's door vond je zeker ook geweldig van Axl Rose ?

Geweldig, de twee covers die ik het meeste haat genoemd in één post

On topic: mooie docu's toch vaak in uur v.d. wolf. Alleen altijd jammer dat er maar zulke kleine stukjes muziek in zitten.

sjit het uur van de wolf staat niet op uitzending gemist

[ Bericht 3% gewijzigd door Bosbeetle op 29-03-2006 00:06:33 ]

Kut.

Mooie docu, blij dat ik geen voetbal gekeken heb!

Goede tip, maar ben helaas te laat... was om 23.00 pas thuis

Ik vond het een erg leuke documentaire.. zeker nog een xtje kijken

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 00:51 schreef tong80 het volgende:
Ik geniet ook.Maarde andere bandleden worden amper genoemd.

Inderdaad, je zou haast denken dat het alleen over Keith Moon gaat

Dat het te weinig over zijn drumkwaliteiten ging ben ik met je eens. Maar het was nou eenmaal geen docu over The Who.

quote:

Op dinsdag 28 maart 2006 21:51 schreef Thelonious het volgende:

[..]

Oneens! Keith Moon is beter.

Bonham schopt Keith's kont. En hij is gestikt in zijn kots

Da's iets voor čchte rocklegendes als Hendrix..

Ik heb samen met iemand die totaal niet thuis is in de muziek van The Who gekeken, en die vond alleen al de persoon Keith Moon fascinerend. Juist omdat je de muziek kent mis je het.

Verdomme! Gemist!
Ik vind Keith Moon briljant.. Had 't echt graag willen zien

quote:

Op dinsdag 28 maart 2006 20:24 schreef tong80 het volgende:
De video loopt

Mensen kijk nou. Anders krijg je spijt.

Ik heb dit gekeken ipv de eerste half uur CL. Aardige doc. Nooit geweten dat het echt zo'n goede drummer was (kende de verhalen wel, maar ben nooit een echte TheWho fan geweest).

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 00:34 schreef tong80 het volgende:
Wat een rare Docu. Ik kijk nu een half uur en de naam Roger Daltrey is niet geneoemd

Wie?

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 01:26 schreef tong80 het volgende:
Nee maar het had wel meer mogen worden benadrukt. Ik ken e Who.Maar als je als niet kenner hebt gekeken denk jke achteraf in welke band ie in hemelsnaam heeft gespeeld en wat voor een muziek ze hebben gemaaakt.

Had ik niet zo'n last van. Ik vond z'n drum kwaliteiten wel erg goed naar voren komen. Ik bedoel - als je een uur hebt dan kan je een uur lang een obligaat overzicht gaan geven van de carriere van The Who maar daar gaat het niet echt over. Dit ging puur over Keith Moon - en daarbij vond ik dus zeker goed over komen hoe goed hij als drummer was. Dat daarbij poedelhoofd Daltrey (de man die verantwoordelijk is voor decenia aan slechte hardrockkapsels) weinig genoemd is bescouw ik slechts als pluspunt.

Hij was erg mooi!
Misschien wordt hij nog wel herhaald voor de mensen die hem gemist hebben!
(ik heb em in ieder geval opgenomen)

quote:

Op dinsdag 28 maart 2006 21:48 schreef PhoenixPerry het volgende:

[..]

Excuse you!

[afbeelding]

qua techniek is Bonham beter, maar over het algemeen is Keith Moon toch echt mijn favoriet.

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 09:33 schreef Doc het volgende:
Nooit geweten dat het echt zo'n goede drummer was (kende de verhalen wel, maar ben nooit een echte TheWho fan geweest).

IK vind het eerlijk gezegd ook best meevallen, misschien vergeleken met Ringo of Charlie Watts of zo. Evengoed is het wel een legende, daar niet van.

Leuke documentaire, alleen jammer dat Roger Daltrey en John Entwistle niet in beeld kwamen. John en Keith waren immers erg close in de band. Had wat meer muziek in mogen zitten, of bewegende beelden van Keith.

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 17:21 schreef Zanderrr het volgende:

[..]

IK vind het eerlijk gezegd ook best meevallen, misschien vergeleken met Ringo of Charlie Watts of zo. Evengoed is het wel een legende, daar niet van.

Voor een rockdrummer (zeker in die tijd) is-ie echt geweldig.

Ik heb het helaas gemist

Inderdaad, kijk gewoon eens naar Live At The Isle Of Wight, of luister naar nummers als "The Ox", "Cobwebs And Strange" en "Heaven And Hell"

Komt er nog een herhaling dit weekend?

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 17:57 schreef TheGrandWazoo het volgende:
Komt er nog een herhaling dit weekend?

offtopic wazoo wist je dat er een nieuwe andre manuel album is .. de snipets klinken veelbelovend www.maneman.nl ... ik heb em besteld

Cool! Bedankt voor de tip!

Vond het al met al nogal een triest verhaal, van een man die niet om kon gaan met het normale leven. Dat de overige bandleden niet of nauwelijks hun visie gaven geeft een incompleet beeld, want zij trokken natuurlijk jaren met hem op.

Ik denk trouwens wel dat het dit weekend herhaalt wordt, zal zo de gids er eens bijpakken.

Vond het een erg leuke documentaire. Wel jammer dat ik geen pen en papier bij de hand had om een paar van die quotes van Keith Moon op te schrijven..

Die scene van dat ontploffende drumstel had ik al een keer gezien bij Never Mind the Buzzcocks, maar het blijft erg leuk om het te zien. Dat hoofd van die presentator

Ik miste ook een beetje de leuke streken die hij uithaalde. Op de grasmaaier naar de pub rijden. Of dat-ie vaak een ei bij zich had, en dat bij iemand in het drinken gooide: "Go work on an egg, dear boy"..

Wat John Entwistle en Keith vaak deden, was vuurwerk in slaan met een watervast lont. Ze staken het aan, gooiden het in het toilet, en spoelden de WC door. Het vuurwerk blies vervolgens enkele etages lager het toilet op. (John Entwistle was vaak net zo'n rotzak, alleen liet-ie Keith voor de zooi opdraaien, vond Keith nog leuk ook).

Ooit logeerde de band in een hotel waar Keith de bruidssuite had, inclusief luxe waterbed. Dus de hele band amuseerde zich op dat waterbed, totdat het bed opeens open barstte. Het water stroomde door de suite heen, vervolgens de trappen af, en uiteindelijk belde de receptie op, met de mededeling dat er water de lounge binnen kwam. Keith was even in paniek, maar wist het op te lossen. "Dat waterbed van jullie hč, dat is kapotgesprongen toen ik er in lag. Wat is dat voor een kwaliteit? Ik betaal niet voor niks! Al mijn podiumkleren zijn door het water aangetast. Ik eis een schadevergoeding!". En geloof het of niet, maar het hotel heeft Keith een fikse schadevergoeding betaald!

Tijdens een tour moest de band zich haasten om op tijd het vliegtuig te halen. Het vliegveld lag "een half uur rijden buiten de stad", aldus Pete. Ze waren er bijna, toen Keith tegen de chauffeur zei: "We gotta go back, we gotta go back! I've forgotten something at the hotel". Ze dachten dat hij zijn paspoort misschien vergeten was, of iets anders waardevols. Dus ze draaien om en scheurden terug naar het hotel. De drie bleven in de auto wachten, terwijl Keith naar zijn hotelkamer terug ging. Een paar minuten later kwam hij terug. "Okay, we can go now". Pete vroeg hem: "Keith, what was it you forgot? Why did we have to come back here?". Keith's antwoord: "I forgot to smash the telly".



Na de opnames van het album "The Who By Numbers" liep Keith door de lobby van een hotel en speelde een cassette van het nieuwe album keihard af. Opeens kwam de manager naar hem toe en vroeg hem: "Can you turn the noise down please, Sir?" Keith zei: "Pardon?" en de manager herhaalde zijn verzoek. Keith vroeg de manager om met hem mee te lopen naar zijn hotelkamer. Toen ze daar aan waren gekomen, zei Keith tegen de manager dat hij buiten de kamer moest blijven staan. Keith gaat de kamer binnen en sloopt hem compleet! Daarna kwam hij naar buiten, zet de cassette speler weer aan en zegt: "Thát was noise... This..." en hij wees naar de cassette speler, ".. this is The 'Oo!!"

Het boek "Dear Boy" van Tony Fletcher is een aanrader.