De Kunst van het loslaten van een ex #38

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 11:34 schreef Pappie_Culo het volgende:

[..]

Ik ben gevoelsmatig ook kwetsbaar. Als je dat niet bent lijkt het me een teken dat het je eigenlijk ook niks kan schelen. Nou is dat ook wel iets wat je zelf toelaat natuurlijk. Maarja, om nou een bunker om je heen te bouwen en zo door het leven te gaan... ook een beetje onzinnig.

Gelukkig ontwikkel ik niet snel gevoelens voor iemand (lees: zo goed als nooit)... als ik dit wel doe gaat het erg diep en blijft dat eigenlijk jaren en jaren zitten. Diep weggestopt misschien, maar het zit er nog steeds.

Ik ben dat dus ook. Misschien wel te... Mijn ex was ook altijd heel gevoelig, en dan ineens is ze veranderd in een koud en kil persoon. Daar kan ik niet echt bij hoor.

Het kan ook zelfbescherming van haar kant uit zijn. Geen contact, geen gevoelens uiten, totaal anders gaan leven, ineens gaan sporten, boos blijven. Lijkt me dan toch dat het niet in haar koude kleren is gaan zitten.

Toen wij wat met elkaar kregen was ze nog net geen 18. Erg jong dus nog. Mogelijk is ze nu dus met volle teugen aan het genieten van de periode die ze gemist heeft. Dan doel ik op stappen, en jongens daten natuurlijk. Ik weet namelijk dat ze echt heel vaak op stap is.

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 11:37 schreef Kuuke2k5 het volgende:
Ik heb het idee jagermeister dat je haar te weinig ruimte tot nu toe heb geboden om even "adem te halen". Je zou nu echt moeten proberen even je eigen ding te doen (al begrijp ik hoe moeilijk dat is)....
[..]

Nou Kuuk... je hebt gelijk. Ik heb de fout gemaakt door vrij snel alle papierwerk te gaan regelen nadat ze weg was gegaan. Ik heb het als het ware doorgedrukt. Ze had wellicht even een periode voor haar zelf nodig. Dit heb ik haar niet geboden... ik drukte door in de hoop dat ze terug zou krabbelen (ja..ik ben een eikel). Dat deed ze dus niet, waarschijnlijk heb ik haar daarmee alleen maar bozer gemaakt. Toen ik terug krabbelde was het voor haar al een gesloten boek.

Nu is het echt te laat. Dat is 1 ding wat zeker is. Ik denk niet dat ik nu nog bereid ben om te praten als zij ineens voor mijn deur zou staan of zou bellen. Nu misschien nog wel, maar het moet niet te lang gaan duren. Ik heb de hoop ook niet hoor dat ze dat gaat doen. Daar is ze veels te koppig en trots voor. En al zou ze nu een ander hebben... waarom zou ze nu dan nog naar mij terug willen. Nee... het is einde verhaal.

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 11:53 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Ik ben dat dus ook. Misschien wel te... Mijn ex was ook altijd heel gevoelig, en dan ineens is ze veranderd in een koud en kil persoon. Daar kan ik niet echt bij hoor.

Het kan ook zelfbescherming van haar kant uit zijn. Geen contact, geen gevoelens uiten, totaal anders gaan leven, ineens gaan sporten, boos blijven. Lijkt me dan toch dat het niet in haar koude kleren is gaan zitten.

Toen wij wat met elkaar kregen was ze nog net geen 18. Erg jong dus nog. Mogelijk is ze nu dus met volle teugen aan het genieten van de periode die ze gemist heeft. Dan doel ik op stappen, en jongens daten natuurlijk. Ik weet namelijk dat ze echt heel vaak op stap is.

Tsja, mensen reageren verschillend en je kunt gaan raden naar motieven om a of b te doen... je komt er toch niet uit en hebt er niets aan.

Mensen praten daar altijd erg makkelijk over, maar er lopen heel wat afwijkende mensen rond op de wereld. Is dus een zinloze analyse.

gvd ik blijf denken aan de momenten (klinkt ff gek) dat ik met haar "bezig" was zeg maar.
lijkt wel alsof ik meer daar behoefte aan heb dan al het andere :S

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 12:03 schreef Madski het volgende:
Zeg jager. Ik dacht dat we zouden stoppen om voor haar te denken. Denk eens aan jezelf.

Je hebt gelijk. Ik moet daar mee kappen. Dwangmatige gedachten .... gek wordt je ervan.

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 12:05 schreef Pappie_Culo het volgende:

[..]

Tsja, mensen reageren verschillend en je kunt gaan raden naar motieven om a of b te doen... je komt er toch niet uit en hebt er niets aan.

Mensen praten daar altijd erg makkelijk over, maar er lopen heel wat afwijkende mensen rond op de wereld. Is dus een zinloze analyse.

Klopt! Het heeft ook geen zin, maar toch wil ik voor mezelf op de een of andere manier de puzzelstukjes op zijn plek krijgen. Zij heeft niet geholpen met die puzzel... zij heeft de stukjes alleen maar door de war gegooid. Het is gewoon frusterend, want je blijft malen en malen terwijl je weet dat je er geen ruk mee opschiet.

Kan iemand mij niet eff een klap op me bek geven, word gek van die gedachte ffkes ...

[ Bericht 75% gewijzigd door Kuuke2k5 op 29-03-2006 12:23:52 (dusss) ]

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 12:17 schreef Kuuke2k5 het volgende:
Iemand nog tips voor mij?

Nou.. bij jou lijkt het dus puur om fysiek gemis te gaan. Iets waar ik niet helemaal bij kan, maar goed... iedereen beleefd zoiets weer op zijn eigen manier. Ik zou zeggen, kijk of je meid kunt vinden die je dit kan geven. Het lijkt namelijk niet om liefde te gaan. Wellicht kun je haar vergeten als je eens met een andere meid aankloot.

Ik mis ook de knuffels en de sex, maar goed... voornamelijk mis ik haar gewoon om me heen. De leuke dingen, het samen zijn de genegenheid. Dat ze er is als je thuis komt. Ben zelf ook wel een beetje bang voor de toekomst als ik eerlijk ben. Ineens is alles zo anders.

De gedachte dat ze dit alles misschien wel aan een andere gast geeft... pff.... moeilijk te accepteren. Ik zal alleen wel moeten, want ze is niet mijn bezit.

Tis ook wel het veliefd zijn enzo maar ik merk idd dat ik een lichamelijk tiepje ben ....
Hmmmz stof om over na te denken, en het is nu zo dat ik aan haar denk omdat ik als laatste met haar heb ligge "klote" .... kom hier nog op trug


Bang voor de toekomst ben ik ook vaak ik leg een enorme druk opmezelf dat ik weer snel aan de vriendin moet, bang om in mn eentje over te blijven, verziekt de kwaliteit van het leven zo nu en dan enorm

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 12:26 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Nou.. bij jou lijkt het dus puur om fysiek gemis te gaan. Iets waar ik niet helemaal bij kan, maar goed... iedereen beleefd zoiets weer op zijn eigen manier. Ik zou zeggen, kijk of je meid kunt vinden die je dit kan geven. Het lijkt namelijk niet om liefde te gaan. Wellicht kun je haar vergeten als je eens met een andere meid aankloot.

Ik mis ook de knuffels en de sex, maar goed... voornamelijk mis ik haar gewoon om me heen. De leuke dingen, het samen zijn de genegenheid. Dat ze er is als je thuis komt. Ben zelf ook wel een beetje bang voor de toekomst als ik eerlijk ben. Ineens is alles zo anders.

De gedachte dat ze dit alles misschien wel aan een andere gast geeft... pff.... moeilijk te accepteren. Ik zal alleen wel moeten, want ze is niet mijn bezit.

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 09:52 schreef jagermeister1 het volgende:

Het is zo fucking zwaar voor me de laatste 2 maanden. Ik had gedacht dat na 2 maanden het ergste wel voorbij zou zijn, maar het lijkt alleen maar zwaarder te worden.

Ik wil je niet bang maken, maar het kan heel goed mogelijk zijn dat dit gevoel nog een jaar of langer blijft doorgaan...Al zal het steeds een stukje afnemen.

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 09:52 schreef jagermeister1 het volgende:
Ik zat al niet lekker in mijn vel en toen we uit elkaar zijn gegaan is het nog verder bergafwaarts gegaan met me. Ik slik nu zelfs Antidepressiva omdat ik gewoon echt te erg in een dip zit. Mijn rug doet er gewoon zeer van en het lijkt wel alsof er een knoop in mijn maag zit. Ik hoop dat die zooi snel aanslaat, want liever had ik het niet geslikt. Kan amper nog normaal functioneren. Heb ook een tijd halve dagen gewerkt en a.d.h.v. een schema heb ik dit opgebouwd tot ik weer aan de 8 uur per dag zit. Er komt nu nog amper iets uit me, maar ik moet wel die 8 uur volmaken.

Ik ga je niet vertellen wat je wel of niet moet slikken; ik weet ook niet hoe je verder geestelijk in elkaar zit. Maar pas wel op dat je niet in dit soort periodes afhankelijk wordt van "externe dingen". Wat jij nu ervaart is liefdesverdriet en dat kan zo fokking depressief maken, dat je inderdaad denkt dat er iets mis met je is... Maar er is niks mis met je. Het is gewoon liefdesverdriet. Het hoort bij het leven en je komt eroverheen. Feit. Punt.

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 09:52 schreef jagermeister1 het volgende:
Het gelukkig worden met mezelf zal nog wel even op zich laten wachten. Zoals ik me nu voel maakt me bang. Bang dat ik voorlopig niet van dit kut gevoel afkom en dat ik dieper in een dal wegzak. Lijkt wel of die relatiebreuk iets in mij heeft getriggerd waardoor ik in een negatieve spiraal terecht ben gekomen. Ik wil er heel graag uit, daarom heb ik ook voor die Antidepressiva gekozen. Met een psycholoog of wat dan ook duurt het allemaal veel langer lijkt me.

Nogmaals; ik denk dat die antidepressiva het probleem maskeren, terwijl het juist het doel is deze zelf op te lossen. *kuch* ik zou ermee kappen *kuch*. Iets in jou is getriggerd. Het probleem ligt dus bij jou; aan jou de eer om dit op te lossen. K*t he? Maar niemand heeft ooit gezegd dat het leven makkelijk is. Maar je beloning komt...Dit is een van de beste leermomenten die je ooit zult krijgen en wees blij dat je het niet op je 45e pas hoeft mee te maken (al weet ik niet hoe oud je bent).

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 09:52 schreef jagermeister1 het volgende:
Ik probeer wel leuke dingen te doen, maar door de weeks is dat moeilijker dan in het weekend. Veel van mijn vrienden zijn al gesetteled en iets in me weerhoud me om ze dan op te zoeken. Je denkt dan dat ze liever met het vrouwtje samen zijn enzo. Andere vrienden die nog wel single zijn, zitten teveel in de kroeg.. iets waar ik mezelf voor wil behoeden. Ik ken mezelf wat dat betreft namelijk...

Kun je niet iets gaan doen wat je eigenlijk altijd al wilde gaan doen? En jezelf als doel stellen daar heel goed in te worden? Lijkt erg "tsjakkaaaa", maar het kan je aandacht afleiden en je super veel zelfvertrouwen geven...Ga bijvoorbeeld lekker fitnessen; als je resultaat ziet boost dit ook nog 'ns je zelfvertrouwen, of ga op gitaarles...weet ik veel? Het helpt; het "gat" wordt gevuld..

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 09:52 schreef jagermeister1 het volgende:
Ik weet iig dat het nooit meer goed gaat komen tussen ons. Daar kan ik dan mee verder.

Inderdaad; wees blij dat je dit weet. Die stiekeme hoop kan voor heel wat wanhopige momenten zorgen.

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 12:26 schreef jagermeister1 het volgende:
Ik mis ook de knuffels en de sex, maar goed... voornamelijk mis ik haar gewoon om me heen. De leuke dingen, het samen zijn de genegenheid. Dat ze er is als je thuis komt. Ben zelf ook wel een beetje bang voor de toekomst als ik eerlijk ben. Ineens is alles zo anders.

Neem maar van mij aan, dat het leven vol verassingen zit. Positieve en negatieve. Hou je zelf gewoon staande met de gedachte dat er morgen misschien wel iets gebeurt dat je leven compleet verandert (positief), of in ieder geval je zorgen van dit moment als onbelangrijk of nutteloos doen lijken/maken. Het is mij ook gebeurt en mijn verhaal lijkt erg veel op de jouwe volgens mij...
Maar nogmaals; geduld

In 1 keer trek je de conclusie, vriendschap is een ilusie...

Het is nu 2 maanden gelee dat mijn ex naar Engeland vertrok (ze werd mijn ex vlak voordat ze wegging) en ik kan zeggen dat elkaar niet zien en spreken echt ZO VEEL helpt. Ik heb haar uit MSN gezet, weiger haar blog te lezen en houd mezelf in bedwang wat bellen betreft. Echt een aanrader.

Nou had ik ook het geluk nadat ze weg was gegaan vrij snel gelijk een ander meisje had kunnen strikken voor fysiek contact (dus alleen dat). Ik heb toch het idee dat dat mij enorm vee lgeholpen heeft. Ik ben dat nu ook weer kwijt, en misschien moet ik het nu ff rustig aan doen, maar het hielp me toch erg om de eerste klap te verdruren. Denk dat dat toch ook wel een aarader is, helpt je zelfvertrouwen toch enigszins en dat kan je op dat moment gebruiken.

Denk nog steeds wel dat als ze me terug zou willen, ik zonder na te denken ja zeg, en dat klopt niet, maja... liefde, het gevoel dat ze mijn soulmate was blablabla... time will tell.

Andere mensen sterkte ermee, en ik kan dus echt aanraden om gewoon veel met andere vrouwen om te gaan, al is het alleen maar voor de gezelligheid.. iig in de eerste periode.

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 13:00 schreef Rumboon het volgende:
Ik wil je niet bang maken, maar het kan heel goed mogelijk zijn dat dit gevoel nog een jaar of langer blijft doorgaan...Al zal het steeds een stukje afnemen.

I know. Het zal moeten slijten, maar ik had niet verwacht dat het zou verergeren.

quote:

Ik ga je niet vertellen wat je wel of niet moet slikken; ik weet ook niet hoe je verder geestelijk in elkaar zit. Maar pas wel op dat je niet in dit soort periodes afhankelijk wordt van "externe dingen". Wat jij nu ervaart is liefdesverdriet en dat kan zo fokking depressief maken, dat je inderdaad denkt dat er iets mis met je is... Maar er is niks mis met je. Het is gewoon liefdesverdriet. Het hoort bij het leven en je komt eroverheen. Feit. Punt.

Opzich heb ik dus al vrij lang een probleem met mezelf. Door bepaalde gebeurtenissen ben ik op de een of andere manier erg onzeker geworden in bepaalde situaties. Ben ook erg gestressed de laatste 2 jaar, mede door werk e.d. Dit heeft geresulteerd in een (bijna) burn-out omdat je continu onder hoogspannig leeft. Veel irreële spanningen.... en daaroor raak je een keer op. Komt nu nog eens bij dat ik dus zonder vriendin verder moet en voor het eerst in mijn leven overal praktisch alleen voor sta. Ik moet ook nog maar zien hoe ik het financiëel allemaal ga trekken. Heb wel eens eerder liefdes verdriet gehad, maar dit is gewoon een dikke depressie.

Ik slik die zooi omdat ik dat advies van meerdere mensen gekregen heb en omdat ik het gevoel heb er zelf niet uit te komen. Ben bij een psycholoog geweest, maar had niet de indruk dat die beste kerel iets voor mij kon betekenen. Hij heeft me alleen wat meer inzicht gegeven in wat er aan schort. De dingen benoemd zeg maar. Na een jaar of eerder bouw je die AD weer af en dan ben ik waarschijnlijk in een wat stabielere positie om de rest zelf te doen. Met stabielere positie bedoel ik... meer gewend aan het alleen zijn, ex meer uit het hoofd en meer rust op de werkvloer.

quote:

Nogmaals; ik denk dat die antidepressiva het probleem maskeren, terwijl het juist het doel is deze zelf op te lossen. *kuch* ik zou ermee kappen *kuch*. Iets in jou is getriggerd. Het probleem ligt dus bij jou; aan jou de eer om dit op te lossen. K*t he? Maar niemand heeft ooit gezegd dat het leven makkelijk is. Maar je beloning komt...Dit is een van de beste leermomenten die je ooit zult krijgen en wees blij dat je het niet op je 45e pas hoeft mee te maken (al weet ik niet hoe oud je bent).

Ik stond ook niet te popelen om met die zooi te beginnen. Was er huiverig voor, maar ik ben toch begonnen omdat ik er echt niet uit ga komen zonder steuntje in de rug. Ik zie het niet als oplossing... ik zie het als extra steun. Naast die AD ga ik ook praten met een andere psycholoog waar ik veel goede verhalen over heb gehoord.

Ik weet ook wel dat dit leermomenten zijn. De laatste 2 maanden al heeel veel over mezelf geleerd, maar er valt nog een hoop te ontdekken. Ben 27 btw. Iedereen die je spreekt zegt dat je er sterker uitkomt dan dat je erin gegaan bent.

quote:

Kun je niet iets gaan doen wat je eigenlijk altijd al wilde gaan doen? En jezelf als doel stellen daar heel goed in te worden? Lijkt erg "tsjakkaaaa", maar het kan je aandacht afleiden en je super veel zelfvertrouwen geven...Ga bijvoorbeeld lekker fitnessen; als je resultaat ziet boost dit ook nog 'ns je zelfvertrouwen, of ga op gitaarles...weet ik veel? Het helpt; het "gat" wordt gevuld..

Ik doe aan fitness sinds kort Op advies van de fysiotherapeut. Bevalt me goed, maar het is nog niet zaligmakend. Heb hobby's en er zijn dingen waar ik heel goed in wil worden, maar ik kan me er niet toe zetten. Nog niet. Komt wel weer. Ben iig begonnen aan het opknappen van de slaapkamer. Dat is al wat.

quote:

Inderdaad; wees blij dat je dit weet. Die stiekeme hoop kan voor heel wat wanhopige momenten zorgen.

Betrap mezelf af en toe nog op die verrekte stiekeme hoop, maar het is al minder dan een aantal dagen geleden. Haar bevestiging dat het voorgoed over is heeft hieraan meegeholpen.

quote:

Neem maar van mij aan, dat het leven vol verassingen zit. Positieve en negatieve. Hou je zelf gewoon staande met de gedachte dat er morgen misschien wel iets gebeurt dat je leven compleet verandert (positief), of in ieder geval je zorgen van dit moment als onbelangrijk of nutteloos doen lijken/maken. Het is mij ook gebeurt en mijn verhaal lijkt erg veel op de jouwe volgens mij...
Maar nogmaals; geduld

Heb al de nodige positieve en negatieve verassingen in mijn leven achter mijn kiezen. De negatieve zijn alleen meestal degenen die het langst blijven hangen en het nadrukkelijkst aanwezig zijn. Ik ben er van overtuigd dat ik hieruit ga komen en dat er straks weer positieve dingen op mijn pad gaan komen. Ik hoop alleen dat dat een beetje snel gaat gebeuren, want zoals ik me de laatste tijd voel... Ik slaap ook fokking slecht. Heel onrustig en Iedere nacht rond half 4 wakker. Breekt me op.

Bedankt voor je reactie. Geeft me weer een beetje inspiratie en moed!

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 13:51 schreef Xtinction het volgende:
Het is nu 2 maanden gelee dat mijn ex naar Engeland vertrok (ze werd mijn ex vlak voordat ze wegging) en ik kan zeggen dat elkaar niet zien en spreken echt ZO VEEL helpt. Ik heb haar uit MSN gezet, weiger haar blog te lezen en houd mezelf in bedwang wat bellen betreft. Echt een aanrader.

Mijn ex was daar al mee bezig. Ik zelf probeerde toch nog toenadering te zoeken. Ik heb nu ook wel door dat ik dat gewoon niet meer moet doen en dat doe ik dus ook niet meer. Krijg toch iedere keer de kous op mijn kop

quote:

Nou had ik ook het geluk nadat ze weg was gegaan vrij snel gelijk een ander meisje had kunnen strikken voor fysiek contact (dus alleen dat). Ik heb toch het idee dat dat mij enorm vee lgeholpen heeft. Ik ben dat nu ook weer kwijt, en misschien moet ik het nu ff rustig aan doen, maar het hielp me toch erg om de eerste klap te verdruren. Denk dat dat toch ook wel een aarader is, helpt je zelfvertrouwen toch enigszins en dat kan je op dat moment gebruiken.

Kan helpen, maar dan moet je het niet bij 1 keer houden zoals ik. Ik had die meid gewoon even aan moeten houden, maar dat kan ik dus niet he. Had het gevoel dat ik haar gebruikte om mijn eigen verdriet te verwerken (was overigen ook een ex), dus heb ik het bij 1 keer gehouden. Ego was weer gestreeld, maar het was van korte duur. Aandacht van andere vrouwen doet wel goed idd, maar je moet wel in die situaties terechtkomen.

quote:

Denk nog steeds wel dat als ze me terug zou willen, ik zonder na te denken ja zeg, en dat klopt niet, maja... liefde, het gevoel dat ze mijn soulmate was blablabla... time will tell.

Stom is dat he... je weet gewoon dat het zo beter is, maar toch..

quote:

Andere mensen sterkte ermee, en ik kan dus echt aanraden om gewoon veel met andere vrouwen om te gaan, al is het alleen maar voor de gezelligheid.. iig in de eerste periode.

Jij ook sterkte dude!

quote:

Had het gevoel dat ik haar gebruikte om mijn eigen verdriet te verwerken (was overigen ook een ex), dus heb ik het bij 1 keer gehouden

Op zich hoeft daar niks mis mee te zijn als beide partijen het maar weten. Magoed ik kan me voorstellen dat dat bij ou van binnen gewoon niet helemaal goed voelde..

quote:

Jij ook sterkte dude!

Thx

Hoe langer ik er over praat hoe meer ik er achter kom dat ik gewoon niet alleen in me nest wil liggen en iemand naast me wil op wie ik mn behoefte kan botvieren.... hmmmz ok ik mis het samenzijn en haar aandacht ook wel maar toch minder.... stelde eigenlijk weinig voor dan hmmmz

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 14:18 schreef Kuuke2k5 het volgende:
Hoe langer ik er over praat hoe meer ik er achter kom dat ik gewoon niet alleen in me nest wil liggen en iemand naast me wil op wie ik mn behoefte kan botvieren.... hmmmz ok ik mis het samenzijn en haar aandacht ook wel maar toch minder.... stelde eigenlijk weinig voor dan hmmmz

van wie ben jij een kloon zeg , als het maar voor de sex te doen is, zoek je dan een hoer

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 14:26 schreef petitlapin2 het volgende:

[..]

van wie ben jij een kloon zeg , als het maar voor de sex te doen is, zoek je dan een hoer

integen deel, ik heb me paar weken trug echt super klote gevoeld en zwaar depressief...
Naar mate de tijd verstrijkt voel ik me alleen klote dat ik alleen in me nest lig, het misse van fysiek contact en ja de rest...daar voel ik me klote over , gek maar waar? :S

Ik bedoelde het niet zoals het misschien over kwam, en ik ben geen kloon , whatever that maybe....

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 14:29 schreef Kuuke2k5 het volgende:

integen deel, ik heb me paar weken trug echt super klote gevoeld en zwaar depressief...
Naar mate de tijd verstrijkt voel ik me alleen klote dat ik alleen in me nest lig, het misse van fysiek contact en ja de rest...daar voel ik me klote over , gek maar waar? :S

het is iig duidelijk dat je niet bij haar was voor haar persoon, maar wel voor haar lijf

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 14:33 schreef petitlapin2 het volgende:

[..]

het is iig duidelijk dat je niet bij haar was voor haar persoon, maar wel voor haar lijf

Uiteindelijk ga ik dat zo onderhand ook denken, want als ik naar de rest kijk haar vrienden (super foute lui) haar kijk op de wereld (pfffff) en ja zucht kweenie, met een slok op en naar bed en dan was t gezellig....

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 14:35 schreef Kuuke2k5 het volgende:

Uiteindelijk ga ik dat zo onderhand ook denken, want als ik naar de rest kijk haar vrienden (super foute lui) haar kijk op de wereld (pfffff) en ja zucht kweenie, met een slok op en naar bed en dan was t gezellig....

dat deze toprelatie moest eindigen ... het is niet eerlijk gewoon

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 14:37 schreef petitlapin2 het volgende:

[..]



dat deze toprelatie moest eindigen ... het is niet eerlijk gewoon

net nadat het niks meer bleek te zijn hek me echt enorm klote gevoelt geloof me, het is hoe ik e nu een beetje op trug kijk ...

Zoek iemand die hetzelfde voelt als jij, of jou alleen wil voor de sex. Dan ben jij klaar. Hoewel... als jeje nu al realiseert dat je relatie weinig voorstelde, ben je mss eindelijk toe aan een serieuze relatie, zo kan je het ook zien

Tja Kuuke, het moet nog wat worden met jou als je straks écht om iemand geeft en die maakt het uit of smeert hem met een ander... maak je borst maar nat dan

Tjah ik mis ook het fysieke contact wat ik met mijn ex had.
Ik hoef niemand anders in de plaats .. als ik wil kan ik altijd nog op mijn beste vriend terug vallen of op een fuckbuddy die ik zo nu en dan nog spreek.

Maar dat wil ik gewoon niet. Ik wil hem en ik wil lekker met hem knuffele en kussen in bed en lekker met mekaar friemelen. En hij kan me niet verteleln of dat er ooit nog van gaat komen of niet .. Want hij weet zelf ook niet wat hij met zijn gevoel aan moet op dit moment. Ik mis hem zo verschrikkelijk, maar probeer mijn eigen leven daar niet onder te laten lijden. Ik probeer echt weer met vriendne dingen te ondernemen en het plezier daarvan in te zien en dat gaat me echt steeds beter goed af, ondanks dat ik zoveel aan hem denk.

Ik bedoel, vandaag is het woensdag. Gebruikelijk dat hij vanavond langs kwam en bij me bleef slapen. Nu heb ik hem vorige week woensdag voor het laatst gezien en toen ook nog geknuffeld en heel even gekust. Daarna af en toe gesmst en op MSN met elkaar gezeten.
Maar hij doet er echt geen moeite voor gewoon. Alle contact lijkt vanaf mijn kant te moeten komen. Als ik gene sms stuur, dan lijkt het alsof hij het ook niet doet. Op MSN spreekt ie me niet meer aan.. Hij heeft vanaf vorige week woendag niet meer uit zichzelf gebeld.

Ik zit echt steeds meer met de gedachte: Stik maar
Jij verdient mij niet.

Ik doe niks fout, heb de hele wereld voor je over en dit is wat je ermee doet. Stik maar.
Ik ben benieuwd wat ie vanaovnd doet .. 'onze avond'.
Als ie niks van zich laat horen is het voor mij maar weer een bevestiging voor alles.. en dan wordt het gevoel van 'stik maar' alleen maar meer bevestigd.

Ik houd zielsveel van die jongen, maar het moet wel van twee kanten komen. Anders niet .. Dan hoeft het voor mij ook niet meer.

En da's jammer want hij wil zo graag dat ik zijn beste vriendinnie blijf en hij stuurde dat afgelopen week ook in een smsje. Maar als iemand een beste vriend van mij wil zijn, dan moet ie dat ook laten blijken. En dat doet ie niet ...

Damn ik mis hem maar op deze manier gaat het gewoon niet..

Kortom: hij verdient je niet, hij werkt niet voor je. Probeer gewoon zelf door te gaan met je leven en sja... probeen hem ook niet aan te spreken. Pas dan zal hij voelen dat je wegbent, want op het moment heb ik iig het idee dat hij je door hoepels kan laten springen....

Jah hij wilde me absoluut niet kwijt als gewone vriendin
Maar goed als je vrienden met mij wil zijn moet je dat ook laten zien.. en dat doet ie niet en da's soms best frusterend. Ik ben degene die hier telkens het contact zoekt en vanaf zondag heb ik daar gewoon echt een hele dikke PUNT achter gezet.. met als gevolg dat het nu woensdag is en ik nog steeds niets van hem gehoord heb.

Nou ja dan maar niet .... Ik ben er nu gewoon helemaal klaar mee.
Ik wilde hem best als gewone vriend om me heen en we hebben echt nooit ruzie of gezeik ofzo.. mara hij stelt me nu gewoon teleur .. En ik heb daar geen zin meer in.

Dus dan maar niet ... Dan is hij het gewoon echt niet waard.
En als ie echt merkt dat ik weg ben.. tja dan zal de tijd het leren of hij het allemaal ook daadwerkelijk mist of niet .. Wait and wonder.

Herkenbaar, herkenbaar, herkenbaar

Zelf is het bij mij 2 maanden uit. Het liep bij ons niet lekker meer (mede door afstand, drukte en irritaties). Misschien dat tijd dingen zou veranderen. We hebben beide besloten voorlopig wel gewoon vrienden te blijven. Zou dat de illusie zijn? Ik weet het niet, je hoort het wel vaker.

Nu heeft ze sinds deze week een nieuwe vriend. Snel? Ik vind van wel, en het begint nu eigenlijk pas pijn te doen lijkt het? Niet meer de spontane belletjes. Ik voel me leeg. Erg leeg. Ook gewoon omdat we de weekenden altijd samen doorbrachten. Zou haar steeds willen bellen, maar m'n verstand zegt het niet te doen. Afgelopen maandag kon ik het niet laten, haar na een week niet gesproken te hebben, gewoon te bellen. Alles leek zo raar, ik trilde zelfs. Wat moet ik er mee? Geen contact meer zoeken. Ik lijk het niet te kunnen

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 21:42 schreef korenwolfje het volgende:
Herkenbaar, herkenbaar, herkenbaar

Zelf is het bij mij 2 maanden uit. Het liep bij ons niet lekker meer (mede door afstand, drukte en irritaties). Misschien dat tijd dingen zou veranderen. We hebben beide besloten voorlopig wel gewoon vrienden te blijven. Zou dat de illusie zijn? Ik weet het niet, je hoort het wel vaker.

Nu heeft ze sinds deze week een nieuwe vriend. Snel? Ik vind van wel, en het begint nu eigenlijk pas pijn te doen lijkt het? Niet meer de spontane belletjes. Ik voel me leeg. Erg leeg. Ook gewoon omdat we de weekenden altijd samen doorbrachten. Zou haar steeds willen bellen, maar m'n verstand zegt het niet te doen. Afgelopen maandag kon ik het niet laten, haar na een week niet gesproken te hebben, gewoon te bellen. Alles leek zo raar, ik trilde zelfs. Wat moet ik er mee? Geen contact meer zoeken. Ik lijk het niet te kunnen

Ook al zo snel weer een nieuwe vriend. Het lijkt wel alsof ze niet zonder kunnen joh. Ik moet nog ff niet aan een vaste vriendin denken zeg. Gewoon eerst ff zelfstandig leren zijn en dan zien we wel weer.

Vrienden blijven... tja, sommigen lukt het, maar volgens mij is er altijd 1 van de 2 die onnodig lang pijn lijdt. Zonder conflicten en bonje uit elkaar... dat vind ik wel belangrijk, maar goed.. zelfs dat is mij niet gelukt

Ik weet hoe je je voelt kerel. Kop op! Het zal nog wel ff een tijdje zwaar zijn. Laat haar maar links liggen, ook al zegt je gevoel dat je contact moet zoeken. Succes

Ik zie het allang Jagermeister...gaat de goeie kant op met jou

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 23:10 schreef Rumboon het volgende:
Ik zie het allang Jagermeister...gaat de goeie kant op met jou

Het voelt alleen nog niet zo.. Ja, op dit moment gaat het eigenlijk best... maar vannacht ben ik weer rond 04:00 wakkern en doe ik geen oog meer dicht. Maar goed.. ik begin steeds meer te beseffen dat het ook met mij uiteindelijk goed komt. Alleen ik val regelmatig weer terug in een diep dal. Ik kan de positieve gedachtes niet vasthouden.

Maar goed.. we komen er wel

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 23:40 schreef Madski het volgende:
Ja niet miepen. Goed water drinken, boek lezen en maffen. Geen gezeik

haha.. zit nu ff aan het bier te fokken. Mag dat ook?

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 23:49 schreef Madski het volgende:

[..]

Nou voorruit. Zolang je daarna minimaal 1 glas water drinkt.

Wat heeft dat water er dan mee te maken?

nou, na een flinke nacht stappen maakt dat ene glaasje water ook weinig uit

quote:

Op donderdag 30 maart 2006 00:21 schreef Madski het volgende:
Dan drink je dr 2.

neem ik me altijd voor als we gaan stappen, maar zulke grote glazen hebben ze niet

Mijn vriend heeft het na 2.5 jaar uitgemaakt na een hevige ruzie gistermiddag..

God wat doet dit pijn

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 16:29 schreef jagermeister1 het volgende:
Tja Kuuke, het moet nog wat worden met jou als je straks écht om iemand geeft en die maakt het uit of smeert hem met een ander... maak je borst maar nat dan

Uitmaken heb ik al meegemaakt en zoals ik al eerder aangaf in het begin voelde ik me ook enorm kloten... smeren met een ander heb ik nog niet meegemaakt. Denk niet dat ik voor mezelf in sta dan


Sterkte Moja!

[ Bericht 3% gewijzigd door Kuuke2k5 op 30-03-2006 08:28:03 ]

Aaahrg, ik wordt gek...

Me ex doet zo vervelend....
Ze wil me graag terug.. En dat wil ze doen door leuke dingen met mij te doen.
Maar we kunnen elkaar zo weinig zien omdat ze in een andere stad studeerd (3 uur reizen). Ik wil ook dat het goed komt dus zeg ik "zal ik dit weekend langs komen?" zegt ze "ja is goed maar je kunt niet blijven slapen" . Dus nu kan ik weer niet langskomen... want dan kan ik haar maar een uur zien en moet ik 2 x 3 uur reizen... Nu zie ik haar pas weer over anderhalve week.. als ze een keer naar huis komt.

Ik kan er niet tegen en ik wordt er gek van!!! Ze weet niet wat ze wil... en ik weet dat wel en ze loopt steeds vaag te doen. ik vraag waarom kan ik nie blijven slapen. Zegt ze "lijkt me niet verstandig." Vraag ik "waarom nie?" zegt ze "weet ik nie" . Zegt ik "Doe eens niet zo vaag" zegt ze "Ik heb geen zin in dit soort gesprekken".....

Ik wordt er echt zo gestoord van.....

(kan een onsamenhangend verhaal zijn..)

quote:

Op donderdag 30 maart 2006 09:52 schreef Gi1337 het volgende:
Aaahrg, ik wordt gek...

Me ex doet zo vervelend....
Ze wil me graag terug.. En dat wil ze doen door leuke dingen met mij te doen.
Maar we kunnen elkaar zo weinig zien omdat ze in een andere stad studeerd (3 uur reizen). Ik wil ook dat het goed komt dus zeg ik "zal ik dit weekend langs komen?" zegt ze "ja is goed maar je kunt niet blijven slapen" . Dus nu kan ik weer niet langskomen... want dan kan ik haar maar een uur zien en moet ik 2 x 3 uur reizen... Nu zie ik haar pas weer over anderhalve week.. als ze een keer naar huis komt.

Ik kan er niet tegen en ik wordt er gek van!!! Ze weet niet wat ze wil... en ik weet dat wel en ze loopt steeds vaag te doen. ik vraag waarom kan ik nie blijven slapen. Zegt ze "lijkt me niet verstandig." Vraag ik "waarom nie?" zegt ze "weet ik nie" . Zegt ik "Doe eens niet zo vaag" zegt ze "Ik heb geen zin in dit soort gesprekken".....

Ik wordt er echt zo gestoord van.....

(kan een onsamenhangend verhaal zijn..)

Gewoon nog 1,5 week wachten, dan is ze wel klaar met je.

quote:

Op donderdag 30 maart 2006 10:00 schreef Developersrus het volgende:

[..]

Gewoon nog 1,5 week wachten, dan is ze wel klaar met je.

Naai die jongen niet zo op joh

quote:

Op donderdag 30 maart 2006 10:03 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Naai die jongen niet zo op joh

Die ilusie van vriendschap is 1 grote luchtbel die je zo spoedig mogelijk dient door te prikken! Contact helemaal verbreken en verder gaan met je leven is de beste remedie tegen eventueel liefdesverdriet. Na een maand of 2 ben je helemaal weer het mannetje, trust me! (& ready for the reboundskank!)

quote:

Op donderdag 30 maart 2006 10:14 schreef Madski het volgende:
Ach kom op. Dat mens is ook ronduit vervelend. Je gaat toch niet 6 uur reizen als je daar een uurtje kan zijn?

True... Ze is hem nu gewoon aan het uitproberen om te kijken hoever hij voor haar wil gaan. Ik zou het spelletje meespelen en gewoon niet gaan inderdaad. Wellicht draait ze bij en kun je toch blijven slapen... zoniet, begin dan maar met haar uit je hoofd te zetten.

Dat is juist het vervelende ik kan haar niet zo maar uit mijn hoofd zetten. Ik wordt gewoon gestoord van haar. Ik wil haar wel, maar als het zo gaat als nu ook weer niet.

Het vervelende is als ik nu zeg, rot maar op. ik kan zo niet verder. Boeit het haar niks, zo heb ik het gevoel. Dat vindt ze alleen maar fijner. Gister had ze zelf haar telefoon uitgezet, omdat ik vroeg WTf ze nou deed en waarom ze zo vaag deed. Ze ontwijkt gesprekken over onze relatie.