Huisje boompje beestje en vrienden, hoe werkt dat bij jullie

quote:

Op maandag 10 april 2006 13:49 schreef avotar het volgende:

[..]

tja.. dan moet je het niet raar vinden dat mensen geen tijd meer voor je hebben als je je zo opsteld.. het moet van 2 kanten komen he..

Dat kwam het in het begin ook wel,maar op een gegeven moment houdt het wel een keer op.Ik ben geen maatschappelijk werker.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 05:01 schreef PLAE@ het volgende:

Je ziet het vaak al bij jonge stelletjes. Ze zonderen zich heel erg af en hun verder sociale leven
blijft maar weinig van over.

Maar hoe ging dat bij jou toen je je eigen huisje boompje beestje had. Zien jullie de vrienden nog waarmee je vroeger elk weekend uit ging. Zien jullie elkaar alleen bij verjaardagen of gaan jullie ook nog gewoon avondjes gezellig naar elkaar toe. Of misschien zelfs nog op stap?

Het is toch apart zoals dat contact veranderd

_{ts zelf is 21 dus heeft niks nuttigs bij te dragen}


oja en wat als je nou vrijgezel bent met je 30+ en om je heen is iedereen zo'n beetje gesetteld. Dan zitten je vrienden met die kleine kinderen drukke baan etc vast niet er op te wachten om nog veel te ondernemen in de weekenden.

Ik ben 30, en in het laatste jaar hebben 2 goedbevriende stelletjes een kind gekregen, is een ander stel getrouwd (zijn nu ook zwanger) en zijn 3 mensen uit mijn studietijd (die spreek ik niet veel meer echter) óók bevallen van een kind. Ik moet zeggen, ik had wel het gevoel dat het even nergens over ging. Zeker toen afgelopen zomer mijn (langdurige) relatie uiteindelijk op de klippen liep.

Ik heb echter nu weer een leuke nieuwe meid, die een huisje-boompje-beestje-relatie een dik jaar geleden is ontvlucht... Iets waar we allebei echt geen behoefte aan hebben.

Ik moet wel zeggen dat ik die twee stelletjes met kinderen nog steeds regelmatig zie, en zelfs het kindeke... Wat mij doet vermoeden dat de meeste stelletjes (evt. met kinderen) veel te klef zijn, en inderdaad hun vrienden en 'eigen' leven verwaarlozen... Zonde.

Ik ben 33 en single. Ik heb vrienden die gaan trouwen en een kind hebben, of zich met die materie bezig houden. Prima overigens. Daarnaast heb ik ook nog een fiks aantal vrijgezelle vrienden. Automatisch trek ik daar toch meer naartoe, op dit moment. Puur omdat je toch meer gemeen hebt.
Ook ga ik nog wel met de meer gesettelde vrienden om, maar toch wat minder.
Je vrijgezelle vrienden hebben meer tijd voor je. Dat is het grote verschil.

Zo gaat het nu eenmaal.

quote:

Op woensdag 12 april 2006 14:22 schreef kriele het volgende:
Ik ben 33 en single. Ik heb vrienden die gaan trouwen en een kind hebben, of zich met die materie bezig houden. Prima overigens. Daarnaast heb ik ook nog een fiks aantal vrijgezelle vrienden. Automatisch trek ik daar toch meer naartoe, op dit moment. Puur omdat je toch meer gemeen hebt.
Ook ga ik nog wel met de meer gesettelde vrienden om, maar toch wat minder.
Je vrijgezelle vrienden hebben meer tijd voor je. Dat is het grote verschil.

Zo gaat het nu eenmaal.

Ja de tijd die je vroeger alleen maar hoefde te verdelen over school en je vrienden moet je dan verdelen over je werk, vrienden, vriend(in), eventuele kinderen en/of huisdieren.
logisch dat je dan minder tijd overhoudt voor je vrienden alleen.

mijn laatste jaar school was max 2 halve dagen school en de rest lang leve de lol, daarna was het meteen 40 uur in de week werken: zoveel vrije tijd als vroeger heb ik dus niet meer...

quote:

Op zondag 9 april 2006 23:22 schreef Sade het volgende:
Ik heb dus een huisje, twee katten en een lieve echtgenoot. Ben zelf 22 en heb een heel druk sociaal leven. Er komen hier regelmatig vrienden en vriendinnen over de vloer, we gaan zeker 3 weekenden per maand stappen, gaan naar het theather, avondje café, avonden alleen met mijn vriendinnen of hij met zijn vrienden. Vaak blijven we op school ook nog even hangen in het café met klasgenoten en daarna met z'n allen stappen. Ik vind het echt heerlijk allemaal!

Ja precies, zo'n stel heb ik ook in m'n vriendenkring, alleen zijn die tien jaar ouder. Die zijn geweldig om mee om te gaan, al wonen ze al jaren samen. Het HOEFT helemaal niet te gebeuren dat je je blik enkel nog op je partner gaat richten. Het gebeurt alleen wel veel. Maar zoals k_i_m en ik al concludeerden: als je zelf eenmaal 1x die fout hebt gemaakt doe je dat in latere relaties absoluut niet nog eens

quote:

Op maandag 27 maart 2006 14:12 schreef Scorpie het volgende:
Toen ik 18 was kreeg ik mijn huidige relatie, en merkte ik dat ik de balans tussen vrienden en vriendin moeilijk kon vinden. Nu ben ik 3 jaar verder en gaat het prima, vriendin past perfekt bij vrienden en gaat gezellig mee op vakantie e.d, vandaar dat ik denk dat het wel meevalt als ik ooit ga samen wonen...

Reken er maar niet op Dat soort relaties zijn gedoemd te mislukken. "Te jong enzo". Want dan is het leven ineens wel heel kort en saai..

quote:

Op woensdag 12 april 2006 21:45 schreef PsychoDude_666 het volgende:

[..]

Reken er maar niet op Dat soort relaties zijn gedoemd te mislukken. "Te jong enzo". Want dan is het leven ineens wel heel kort en saai..

Jeetje pessimist .....

quote:

Op woensdag 12 april 2006 21:45 schreef PsychoDude_666 het volgende:

[..]

Reken er maar niet op Dat soort relaties zijn gedoemd te mislukken. "Te jong enzo". Want dan is het leven ineens wel heel kort en saai..

alsof je leven saai zou zijn als je bij (een van) je eerste vriend(in) zou blijven

Ik heb niet de wens met veel meiden het bed te hebben gedeeld voordat ik dood ga. Al mijn wensen zijn prima te vervullen met mijn huidige (en eerste!) vriendin.

quote:

Op donderdag 13 april 2006 09:05 schreef Leipo666 het volgende:

[..]

alsof je leven saai zou zijn als je bij (een van) je eerste vriend(in) zou blijven

Ik heb niet de wens met veel meiden het bed te hebben gedeeld voordat ik dood ga. Al mijn wensen zijn prima te vervullen met mijn huidige (en eerste!) vriendin.

En toch lijkt het me dat het gaat kriebelen na een tijdje,.. "wat als". Sowieso heb ik 't vaker zien gebeuren hoor. Van die "eeuwige liefdes" die ontstaan rond een jaar of 17/18 en dan vaak toch rond een jaar of 22/23 uit elkaar gaan. Lijkt mij ook te ontstaan door de situatie in je leven waar je dan in staat. Studeren, 't huis uit enz.

quote:

Op donderdag 13 april 2006 09:41 schreef PsychoDude_666 het volgende:

[..]

En toch lijkt het me dat het gaat kriebelen na een tijdje,.. "wat als". Sowieso heb ik 't vaker zien gebeuren hoor. Van die "eeuwige liefdes" die ontstaan rond een jaar of 17/18 en dan vaak toch rond een jaar of 22/23 uit elkaar gaan. Lijkt mij ook te ontstaan door de situatie in je leven waar je dan in staat. Studeren, 't huis uit enz.

nou kreeg ik mijn huidige en tevens eerste relatie ook pas toen ik al 21 was
misschien dat dat wat uitmaakt (nee niet de relatie )

quote:

Op maandag 27 maart 2006 05:49 schreef Catch22- het volgende:

[..]

allicht.. maar ik zou op mijn 20e niet graag ouders hebben die al achterin de 50 zijn. Tegen de tijd dat je zelf kids krijgt zitten ze al in het bejaardentehuis

brr

ik ben net 18 en mn zusje is 15... mn vader is 68 en mn moeder 57

Even een kick omdat ik eigenlijk zelf een topic over dit onderwerp wilde openen.

Ja, zeker herkenbaar. Zeker na het einde van de zomervakantie is er een duidelijke verandering merkbaar. Helaas. Stelletjes gaan samenwonen, sommigen hebben al kinderen gekregen en andere zijn flink aan het repeteren voor het ouderschap.

Ook de gesprekken verandere langzaam aan. Onlangs nog. We hadden een leuk feestje georganiseerd en de sfeer was goed. Ik loop dan altijd tussen de tafels door en volg graag diverse discussies. Zo ook bij de vrouwen. In plaats van dat ze het over serieuze of leuke onderwerpen hadden, zaten zij uitgebreid te bespreken hoe vaak ze moesten strijken, op welke temperatuur je het beste je was kunt wassen, hoe vaak de vaatwasser aan gaat en wanneer ze hem leegmaakten etc. Jezus denk ik dan, je bent 24! Doe normaal of zo. Dit zijn dan stelletjes waarvan een helft het al lang best vind dat ze iets aan de haak hebben geslagen, de vangst met man en macht willen behouden en zo snel mogelijk de bekende zekerheden van het huisboombeest-principe inbouwen. Ik houd het dan ook niet langer uit dan een minuut of tien en dan heb ik het wel gezien.

Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik nog comfortabel thuis woon, maar toch. Daar ga je toch niet over praten. Waarschijnlijk heb ik om die reden geen relatie. Volgens de vrouwen ben ik best aantrekkelijk, maar dit soort zaken interesseert me gewoon niet. Ik wil gaan reizen, de wereld zien, culturen 'ervaren', debiel doen. In plaats van dit soort gesprekken voeren en koters groot brengen. Nee, dan blijf ik liever nog wat langer vrijgezel en doe het met meiden die wat minder lang blijven. Laat me alsjeblieft een vrouw vinden die daar net zo over denkt *bidt*.

huisje-boompje-beestje staat veel te veel hoog in het vaandel in onze samenleving. Mensen moeten zo snel mogelijk settlen en "volwassen" worden "omdat het zo hoort".

Ik heb hetzelfde als Blanchimont. Ik wil me ding doen. Zonder grote zekerheid te hebben en niet het gezeur en de verplichtingen van een vriendin. Tenzij er natuurlijk een meisje langs komt dat niet zo ongelooflijk bezig is met zo snel mogelijk iets opbouwen. Mij maakt het helemaal niets uit.
Ik ken een meisje van 21 die gewoon al een huis heeft gekocht met haar vriend, vaste baan, etc. Mens ga eerst eens leven en van de leuke dingen in het leven genieten. Misschien dat ik eens op me 30ste over dat soort dingen ga nadenken maar nu iig nog niet.

Laat mij maar zien hoe ik het oplos om de hele winter te gaan boarden en in de zomer maar te kijken hoe ik het allemaal oplos en wat voor baantje ik dan weer vind.

Ik ben op mijn 21e gaan samenwonen na een relatie van 2.5 jaar. Dat ging dus ook al heeelemaal mis na al een maand of 3. De grote reden dat het uit is gegaan is de cliche fout die zoveel mensen maken, je eigen leven totaal laten verslonsen. Dit begon bij mij wel al veel eerder in de relatie, dus al ver voor het samenwonen zelfs. Zolang je niet samenwoond en je elkaar 3x in de week ziet valt het nog niet echt op, maar als je dan ineens gaat samenwonen en elkaar 7 dagen in de week ziet is het voor die ander wel erg benauwend natuurlijk. Op dat moment besefte ik het me eigenlijk niet zo goed omdat het zo geleidelijk is gegaan. Er zaten me wel een aantal dingen niet lekker, maar wat het nou precies was wist ik op dat moment niet (hoe stom dat ook klinkt )

Ik woon op dit moment op mezelf, ga in dec weer verhuizen naar een superlocatie Maar ik ga de komende 10 jaar zeker niet meer samenwonen ookal weet ik nu beter. Mij teveel gedoe