quote:
Op vrijdag 24 maart 2006 12:33 schreef Dromenvanger het volgende:[..]
Hemel op aarde. Een permanent gevoel van welbevinden. Als het aan mij ligt wordt ik 200 jaar oud of nog ouder. Onder ideale omstandigheden op aarde met mensen van vlees en bloed die niet eens hoeven te spacen.
Ik bedoel een state of mind krijgen waar je nooit meer in stress zit. Gewoon, ontspannen. En dan hoeft het geen nirvana te zijn. Ontspanning kan ook genoeg zijn. Het draait me om stress dus. Stress waar ik altijd last van had, en angsten en gevoel dat te sterk was en nog meer zaken die niet in orde waren. Gewoon rustig leven dus. Helemaal in rust. En dan ook actief kunnen zijn in rust. De ideale balans ook wel. Yingyang? Of is dat weer te spacy voor jou ?
![]()
En dan geef ik erodome ook een beetje gelijk. Als je continu wilt presteren maak je jezelf gek. Maar dat komt bij mij gewoon door het karakter. Ik was altijd iemand die hoog wilde presteren. Vanaf jongs af aan. En dan wordt je tijdens studie ook nog aangemoedigd en op andere vlakken ook en dan word je dus een prestatie-gericht persoon.
Luister naar nog een wijze raad, de staat die jij najaagt is niet te doen op deze aarde, niet continu igg...
Zelfs monnikjes hoog op een berg die alle ruimte en rust hebben om zich hierop te gooien zeggen dit, die staat kan je even vasthouden, dan klap je weer terug in het aardse enz enz enz enz enz...
Dat is de gang van zaken, je wilt je losweken van de normale circel van leven, de gang van de seizoenen zoals je ze noemt, eeuwige lente, het bestaat niet dromenvanger, het leven is als een eeuwige spiraal die draait, opbouw, hoogtij, afbraak, sterfte, dat is ook de schoonheid van het leven, die circel die altijd draait, probeer deze niet constant te krijgen, ga mee met het draaien van de aarde, het draaien van de seizoenen, als je dat goed doet zal je zien dat je zelfs net als de dieren weer gaat verharen in de juiste seizoenen en daar zal je echte vrede in kennen, in wat jij zoekt niet, echt niet, want je jaagt een illusie na.
Je bent van de aarde, behoort aan haar toe, probeer haar niet te ontvluchten, maar verheug je daar deel van te mogen zijn, mee te mogen draaien in de eeuwige spiraal van het leven.
Je bent nogsteeds net zo prestatie gericht, misschien heb je dat zelf niet zo door, maar het is wel zo, je hebt alleen andere doelen gesteld om te presteren...
Ik hoop niet dat je mijn schrijven als naar ervaart, het is niet zo bedoeld, maar ik kan soms nogal direct zijn...
Mag ik je een oefening meegeven waarvan ik denk dat deze waardevol is voor je?
Als er een mooie dag is, waardoor je lekker lang buiten kan zijn, zoek dan een bos op, een bos met het liefste mooie oude bomen...
Zoek een boom uit waar je makkelijk tegenaan kan zitten, ga eerst voor de boom staan en maak even kennis, dit doe je door je vlakke handen op de bast te leggen en de energie te voelen, een paar minuten moet goed zijn, vergeet natuurlijk ook niet even netjes te begroeten en te vragen of je bij hem mag zitten.
Kijk eens goed naar de boom, verwonder je over hoe hij gegroeid is, het ontluiken van de bladeren(nu dan, anders gewoon de bladeren bewonderen), luister hoe de wind door zijn takken streelt en fluisterd, zie hoe zijn wortels de grond in verdwijnen, voel zijn ziel.
Ga dan met je rug tegen de boom zitten, zorg voor een rechte rug, voel hoe de boom je steunt, voel de aarde onder je en stel je voor dat je samen met de boom wortels schiet, stel je voor hoe wortels door de aarde gaan, door de lagen van de aarde, helemaal naar de kern van de aarde en hoe ze zich daar vastzetten.
Voel de verbondenheid met de aarde, met de boom, de vogels die fluiten, het bos om je heen, weet dat je er deel van bent, dat je op je plaats bent, dat je thuis bent.
Voel de eenheid, voel dat je er deel van bent en wees gelukkig....
Blijf minstens een half uur zitten en doe niets behalve je compleet en gelukkig voelen, verbonden met de moeder, met de aarde, aard jezelf....
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.