mediteren

Ik weet niets te zeggen ff

Een wonder

Maar toch toevoegen nog. Vertrouwen hebben in mensen zorgt ook voor rust. Ik bedoel, dat je mensen hebt die je kunt vertrouwen. Ik heb tijden gehad dat ik totaal geen vertrouwen had in mensen. En dan is het prettig als je mensen vertrouwd. En dan hoef je niet eens naïef te worden, je kunt dan nog altijd rekening houden met mensen die willen uitbuiten of wat dan ook. Te goedgelovig zijn is ook niet de juiste weg.

En dan geldt hier dus ook wederom het principe van balans. Maar balans, daar draait alles om volgens mij. Balans bereiken door inzicht te verschaffen over de stand van zaken? Steeds een juist oordeel vellen. En dan is het denk ik ook van belang dat de termen " Goed en kwaad" uit de vocabulair worden geschrapt. Ga je bezig zijn met goed en kwaad, dan is er vanzelf geen balans meer. Die 2 begrippen zijn te extreem en zijn te ruim. Immers zoals ik eerder zei : " Goed bedoeld kan zorgen voor het grootste kwaad". Dus dan lopen die 2 begrippen sowieso door elkaar heen.

Over dat spacen nog ff. Ik heb de laatste dagen in hogere sferen gezeten inderdaad. En soms voelt dat prettig aan en het is tevens leuk om te experimenteren met wat mogelijk is erin. Heb diepe rust gehad een paar uur gisteren, rust die ik nog nooit gehad heb. Maar dan is het misschien ook in dat geval belangrijk dat er balans is en stabiliteit?

Ik bedoel. Weet niet wat ik bedoel.

Weet wel dat ik ff wat anders ga doen want de monitor begint te tollen. Wederom balans aanbrengen. Even weg van de pc. Wel een kopje koffie drinken om bij te tanken en concentratie te krijgen weer

Ik ken een heel succesvolle techniek om even helemaal tot jezelf te komen en je geest en spieren een reset te geven. Het mooie is: bijna iederéén kent die techniek.

Laat me raden, een stevige sex-partij?

Of wat anders?

Je kunt natuurlijk ook de pc ff uitzetten maar volgens mij werkt sex ook goed.

Er zijn meer technieken ook. Alles dat te maken heeft met genieten denk ik.

Ik zat ff te roken net, en dan ga ik eens helemaal opgelucht adem halen

Dan denk ik bij mezelf. Waarom maak ik het me zo moeilijk. Zo onnodig moeilijk. Wat is het nut om me zo druk te maken ook. En puur en alleen door zo te denken, komt er een rust naar voren. De kracht van een gedachte is dan aanwezig. En dat heeft ieder mens volgens mij wel in zich. Door 1 gedachte toe te voegen veranderd dan bij mij het hele wel-bevinden

Zelfs al ben je de grootste stress-kikker of doem-denker, dan nog kun je jezelf omtoveren tot een krachtige of ontspannende machine.

En door nu stoom af te blazen, is het dus prettiger. Ruimer ook. Losser zoals ik vaak zeg.

Het niets moet alles mag princpe en lang leve de lol. Vooral het principe van niets moet en alles mag. En als er werk gedaan moet worden dan gaat het met plezier omdat het een hobby is. Werken als hobby ook, en zeer zeker niet als verslaving. En niet werken als verplichting en alleen om geld binnen te krijgen.

Tijd voor nog meer rust. Adem halen

Bijkomen. Opladen. Tanken.

En als toevoeging nog ff. Ik wissel dus vaker, puur en alleen door die 2 polen die in me zitten. Die 2 tegenpolen werken elkaar continu tegen, en dan is het een kwestie om te weten hoe het werkt. En dan zal ik genezen zijn. En voor altijd rustig worden.

[ Bericht 6% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 24-03-2006 13:24:39 ]

quote:

Op vrijdag 24 maart 2006 13:19 schreef Dromenvanger het volgende:
Het niets moet alles mag princpe en lang leve de lol. Vooral het principe van niets moet en alles mag. En als er werk gedaan moet worden dan gaat het met plezier omdat het een hobby is. Werken als hobby later ook. En niet werken als verplichting en alleen om geld binnen te krijgen.

Dat klinkt wel heel erg aardig, maar de praktijk is anders:
mijn werk is absoluut niet mijn hobby, maar juist de grootste storende factor in de beoefening van mijn hobby's. En ja ik verricht arbeid puur voor de centen; die verantwoording heb ik ten opzichte van m'n kids.
Plezier in mijn werk: soms, net zoals het soms regent en soms de zon schijnt,,,,

quote:

Op vrijdag 24 maart 2006 13:23 schreef Maleficium het volgende:

[..]

Dat klinkt wel heel erg aardig, maar de praktijk is anders:
mijn werk is absoluut niet mijn hobby, maar juist de grootste storende factor in de beoefening van mijn hobby's. En ja ik verricht arbeid puur voor de centen; die verantwoording heb ik ten opzichte van m'n kids.
Plezier in mijn werk: soms, net zoals het soms regent en soms de zon schijnt,,,,

Maar waarom ben je dan niet tevreden met het werk? Foute baas, fout beleid binnen het bedrijf?

Ik denk dus echt dat werken een 2e thuis moet zijn. 2e thuis dus. Je moet blijer zijn om thuis te komen natuurlijk. Maar ik heb dan zo mijn ideeën over wat een ideaal baantje precies inhoudt. In ieder geval moet het leuk en afwisselend werk zijn.

Ik heb niet super veel werk-ervaring maar het werk dat ik gedaan heb, dat was eenzijdig. Geest-dodend. En ik werd gek van de herhaling in het werk, en dan was het niet eens het meest geestdodende werk, maar er zat niets creatiefs in, in ieder geval miste ik de passie om ervan te genieten. En dan zeg ik vanzelf dat werk een uitdaging moet zijn en creatief van aard moet zijn en dat de collega's te gek moeten zijn waar je ook slap mee kunt ouwehoeren alsof je in de kroeg staat. Ik zeg dan dat werken creatief van aard moet zijn maar dat geldt dus voor mezelf. Kan best zijn dat andere mensen gek worden van creatief werk en juist herhaling willen erin. Zo hebben mensen altijd wel bepaalde voorkeuren.

Zoals dat boek van Dan Brown dat ik aan het lezen ben nu. Een goed gevulde ijskast op het werk. Met het lekkerste eten en drinken. Collega's waar je goed mee kunt opschieten. Uitdagend werk maar niet teveel stress zodat het tot een burn-out doet leiden.

En dan heb jij gelijk dat het geen praktijk is. De theorie en werkelijkheid is heel anders. Maar werk zou leuk moeten zijn. Maar dat komt omdat ik sowieso voorstander ben van leuke dingen in het leven

Ik vind het dus echt niet okey dat dingen met tegenzin gebeuren. Dus ook niet qua werken.

Vandaag op teletekst stond een bericht over een man die tot zijn 100ste gewerkt had. 74 jaar in dienst en nog nooit ziek gemeld. 1 keer verlof gepakt toen zijn vrouw dood ging. Op een bus-bedrijf werkte hij en dat deed hij met plezier.

Werken met passie misschien?

Nou, dat is knap hoor...ik heb een wereldbaan..eigenlijk altijd leuke banen gehad.

maar dat neemt niet weg dat ik alsnog een ontzettende tyfushekel aan werken heb. Als het niet zou moeten , dan zat ik allang met mijn reet in het zand schelpjes te tellen op 1 of ander nietszeggend eiland.

Ik heb dus dat ik altijd bezig moet zijn. Niet altijd, maar ik wil bezig zijn. Ik kan best bakstenen tellen op de muur uit bezigheidstherapie maar toch. Maar dan ook denk ik van, laat de computers het werk maar opknappen in de toekomst. Dat ik in een hangmat ga liggen rusten op een eiland inderdaad.

Koud glas bier erbij. Dat sta ik mezelf in de toekomst wel weer toe. Ik ben nu bijna 3 weken gestopt met bier, 2 1/2 week en dat gaat nog altijd goed. Zorgt voor rust ook.

Maar goed, werken en niet werken

Werken, het woord is niet optimaal. Werken doet me ook denken aan slaven nu.

Dromenvanger is niet altijd even alert

En SHE je hebt gelijk. Lang leve de luiheid is ook prettig. Maar het is zo dat er nu geen lang leve de luiheid bestaat, vandaar heb ik nu de drang om te willen werken daarvoor.

Of 6 goed in de lotto of wat dan ook. Maar dan nog zou ik niet als enige in luilekkerland willen leven. Ik zou met 6 goed in de lotto willen investeren en investeren en zo luilekkerland opzetten. Kan overkomen dat ik wederom teveel wil nu. Maar ik wil dus ook niet als enige rijk zijn in de wereld. En dat is nu makkelijk zeggen met geen cent te makken bijna. ( hoewel geld me ook niet alles zegt, alles gratis zegt me nogmaals meer)

Mijn visie op werken heeft op dit moment puur en alleen te maken met incompetentheden verwijderen. Dus ook fouten in alles eruit halen.

En dit schrijf ik dus in ontspannende fase zonder mezelf druk op te leggen. Ik bedoel dus ook, ik ben in balans nu ik dit schrijf. En tevens twijfel ik aan mijn woorden. Twijfel is ook zo slecht nog niet. Teveel zelfvertrouwen kan leiden tot stress en dan ga je vanzelf weer teveel willen. Het is een kunst om alles rustig te plannen. Zoals ook in dat boek van vannacht. Die man die bleef kalm, zelfs al was het einde van de wereld nabij door een software-programma.

Ik heb een idee over een ideale toekomst. En dat kan ook heel fantasie-achtig klinken maar het is wel een droom weer ook.

Maar hoe denken jullie dat luilekkerland tot stand kan komen dan?

Als we uitgaan dat werken geëlimineerd moet worden. Via computers?

Werken elimineren betekend dus dat niemand meer hoeft te werken. Wil je dat bereiken dan moet je toch echt met een plan van aanpak komen aanzetten.

Een duivels plan

[ Bericht 22% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 24-03-2006 13:54:43 ]

Ik ga het ook een keer proberen, het kan waarchijnlijk toch geen kwaad.
Maar, het is wel moeilijk om op kantoor even te gaan mediteren... Dus ik kan het vanavond wel effe proberen.

quote:

Voor het slapen gaan ( ik heb ernstige slaapprobs ) gebruik ik nu mantra's...en ptoversnikkie wat werkt dat goed. Ik slaap al dagen als geen ander.

Hoe gaat dat dan in zjin werk?

quote:

Op vrijdag 24 maart 2006 12:33 schreef Dromenvanger het volgende:

[..]

Hemel op aarde. Een permanent gevoel van welbevinden. Als het aan mij ligt wordt ik 200 jaar oud of nog ouder. Onder ideale omstandigheden op aarde met mensen van vlees en bloed die niet eens hoeven te spacen.

Ik bedoel een state of mind krijgen waar je nooit meer in stress zit. Gewoon, ontspannen. En dan hoeft het geen nirvana te zijn. Ontspanning kan ook genoeg zijn. Het draait me om stress dus. Stress waar ik altijd last van had, en angsten en gevoel dat te sterk was en nog meer zaken die niet in orde waren. Gewoon rustig leven dus. Helemaal in rust. En dan ook actief kunnen zijn in rust. De ideale balans ook wel. Yingyang? Of is dat weer te spacy voor jou ?

En dan geef ik erodome ook een beetje gelijk. Als je continu wilt presteren maak je jezelf gek. Maar dat komt bij mij gewoon door het karakter. Ik was altijd iemand die hoog wilde presteren. Vanaf jongs af aan. En dan wordt je tijdens studie ook nog aangemoedigd en op andere vlakken ook en dan word je dus een prestatie-gericht persoon.

Luister naar nog een wijze raad, de staat die jij najaagt is niet te doen op deze aarde, niet continu igg...

Zelfs monnikjes hoog op een berg die alle ruimte en rust hebben om zich hierop te gooien zeggen dit, die staat kan je even vasthouden, dan klap je weer terug in het aardse enz enz enz enz enz...
Dat is de gang van zaken, je wilt je losweken van de normale circel van leven, de gang van de seizoenen zoals je ze noemt, eeuwige lente, het bestaat niet dromenvanger, het leven is als een eeuwige spiraal die draait, opbouw, hoogtij, afbraak, sterfte, dat is ook de schoonheid van het leven, die circel die altijd draait, probeer deze niet constant te krijgen, ga mee met het draaien van de aarde, het draaien van de seizoenen, als je dat goed doet zal je zien dat je zelfs net als de dieren weer gaat verharen in de juiste seizoenen en daar zal je echte vrede in kennen, in wat jij zoekt niet, echt niet, want je jaagt een illusie na.
Je bent van de aarde, behoort aan haar toe, probeer haar niet te ontvluchten, maar verheug je daar deel van te mogen zijn, mee te mogen draaien in de eeuwige spiraal van het leven.

Je bent nogsteeds net zo prestatie gericht, misschien heb je dat zelf niet zo door, maar het is wel zo, je hebt alleen andere doelen gesteld om te presteren...

Ik hoop niet dat je mijn schrijven als naar ervaart, het is niet zo bedoeld, maar ik kan soms nogal direct zijn...

Mag ik je een oefening meegeven waarvan ik denk dat deze waardevol is voor je?

Als er een mooie dag is, waardoor je lekker lang buiten kan zijn, zoek dan een bos op, een bos met het liefste mooie oude bomen...

Zoek een boom uit waar je makkelijk tegenaan kan zitten, ga eerst voor de boom staan en maak even kennis, dit doe je door je vlakke handen op de bast te leggen en de energie te voelen, een paar minuten moet goed zijn, vergeet natuurlijk ook niet even netjes te begroeten en te vragen of je bij hem mag zitten.
Kijk eens goed naar de boom, verwonder je over hoe hij gegroeid is, het ontluiken van de bladeren(nu dan, anders gewoon de bladeren bewonderen), luister hoe de wind door zijn takken streelt en fluisterd, zie hoe zijn wortels de grond in verdwijnen, voel zijn ziel.

Ga dan met je rug tegen de boom zitten, zorg voor een rechte rug, voel hoe de boom je steunt, voel de aarde onder je en stel je voor dat je samen met de boom wortels schiet, stel je voor hoe wortels door de aarde gaan, door de lagen van de aarde, helemaal naar de kern van de aarde en hoe ze zich daar vastzetten.

Voel de verbondenheid met de aarde, met de boom, de vogels die fluiten, het bos om je heen, weet dat je er deel van bent, dat je op je plaats bent, dat je thuis bent.
Voel de eenheid, voel dat je er deel van bent en wees gelukkig....

Blijf minstens een half uur zitten en doe niets behalve je compleet en gelukkig voelen, verbonden met de moeder, met de aarde, aard jezelf....

quote:

Op vrijdag 24 maart 2006 12:35 schreef SHE het volgende:
Ah ok, scuzi..ik meende even iets anders uit je tekst te halen..

Couldn't agree with you more...en gek genoeg, dat presteren gaat me prima af ...maar dat ontspannen he...:') Het moeilijkste wat er is, rust vinden, althans dat vind ik.
maar goed, oefening baart kunst

Bij mij werkt dat presies andersom, deze jaag maatschappij voelt zo leeg voor me, ik heb er de grootste moeite mee me daarin te mengen, mee te doen in die prestatiedrang.
Moet mezelf daar echt toe dwingen, zal wel moeten aangezien ik hier in deze maatschappij leef, maar leuk ga ik het nooit vinden.
Ik zie mensen jagen en rennen, zonder ooit tot rust te komen en ik denk wat zonde dat ze de hartslag van de aarde niet kennen, dat prachtige ritme wat voor ons allen er is, waarin we behoren te lopen...
Dan denk ik, wat zoek je mens, wat jaag je na, kijk om je heen, je hebt al wat je zoekt als je maar tot rust zou kunnen komen, wees eens tevreden, wil niet altijd meer, neem de tijd eens te genieten van alle pracht die je gegeven is.

Behalve dat mijn hoofd vaak een warboel van gedachten en dagdromen is is rust vinden voor mij dodelijk simpel, ontspannen heb ik tot een kunst verheven

[
zoiets?

quote:

Op vrijdag 24 maart 2006 15:17 schreef erodome het volgende:

[..]

Bij mij werkt dat presies andersom, deze jaag maatschappij voelt zo leeg voor me, ik heb er de grootste moeite mee me daarin te mengen, mee te doen in die prestatiedrang.
Moet mezelf daar echt toe dwingen, zal wel moeten aangezien ik hier in deze maatschappij leef, maar leuk ga ik het nooit vinden.
Ik zie mensen jagen en rennen, zonder ooit tot rust te komen en ik denk wat zonde dat ze de hartslag van de aarde niet kennen, dat prachtige ritme wat voor ons allen er is, waarin we behoren te lopen...
Dan denk ik, wat zoek je mens, wat jaag je na, kijk om je heen, je hebt al wat je zoekt als je maar tot rust zou kunnen komen, wees eens tevreden, wil niet altijd meer, neem de tijd eens te genieten van alle pracht die je gegeven is.

Behalve dat mijn hoofd vaak een warboel van gedachten en dagdromen is is rust vinden voor mij dodelijk simpel, ontspannen heb ik tot een kunst verheven

De mens loopt te jagen omdat het zo is geweest altijd.

Vraag me niet verder want ik begin half in te dutten hier.

Ik woon in Zuid- Limburg dus hier valt de drukte enigszins mee. Ik woon in een hele rustige wijk toch wel. Niet langs een snelweg. En ik kan binnen in huis lekker ontspannen als ik mezelf dat gun dus

Maar vaak jaag ik mezelf ook op. Dan heb ik grote plannen dat ik software wil ontwikkelen ( en dan is de vraag of dat lukt, maar ik ga dus altijd uit dat alles lukt wat je wilt) en ondertussen is het niet goed.

Ik heb te rusten nog. Ik ben nog altijd herstellende van een burn-out en een aantal zware depressies en nog meer. Dus ik heb gewoon te rusten en niets anders. Mijn pa zegt dat ook de hele tijd en mijn broer ook en dan nog ga ik door met de lat hoger leggen.

Maar rust is genezing hier. En ik heb in principe niets nodig en ik hoef ook niets te doen. Het probleem lost zichzelf wel op dus.

Maar alsnog zeg ik van, ik moest jagen om dit te bereiken. Het is bij mij dus vreemd gelopen, in principe is mijn hele leven vreemd gelopen. Vanaf jongs af aan was het een warboel in het hoofd. En wat doe je dan? Ik vroeg dat al eerder in het topic hier.

Wat doe je in Godsnaam als je de rust niet kunt vinden die je verlangt. Nu ben ik het zelf schuld dat ik vaker gejaagd ben. Ik ben me nu dus ook bewust van het gedrag, mede dankzij tips hier in dit topic.

Maar wat moest ik toen in het verleden doen toen ik niet eens wist wat fout was in het gebeuren? En dan komt het wederom terug op bewustwording. En ik denk dus ook dat je alleen tot rust kunt komen als je je bewust bent een beetje. Of zie ik dat fout? Als je niet beseft hoe je je gedraagd en als je niet besefd dat je te snel gaat, dan zul je nooit rust vinden.

Kortom: Ik ben nog lang niet bewust van mezelf. Anders had ik rustiger aangedaan de laatste maanden. Maar dan zeg ik ook vanzelf, je leert van fouten.

Maar hoe de haast ontstaat. Pas geleden zat ik bij de kapper die ook voedingssupplementen verkopen en er kwam een oude vrouw naar binnen die de deksel niet van de verpakking kreeg. Toen kwam er een medewerker die begon me toch te rennen om een andere verpakking te halen. Alsof ze de trein moest hebben.

Toen dacht ik al van. " Mens waar ben jij mee bezig ". Doe rustig, for God sake doe eens rustig. Dus zo gejaagd ben ik niet. Dat incident is 3 maanden geleden opgetreden en dus ben ik helemaal niet zo gejaagd. Ik kan ook rustig overkomen. En ik loop graag op mijn dooie gemak.

Maar ook komt het voor dat ik snel loop, snel praat. En ga zo door. Alsof ik niet goed weet hoe ik rust moet krijgen ook.

En de wereld om me heen inderdaad. Die is alles behalve rustig. En dan ga ik niet eens dieper in op politieke macht die zich bezig houdt met zaken die niets te maken hebben met het leven. En als je in zo'n wereld leeft en van jongs af aan bent opgegroeid in zo'n wereld. Dan ga je wel doordraaien en jagen en stressen.

Dus mag ik dan tot de conclusie komen dat ik zo gejaagd ben geraakt en zo gestressed door de maatschappij en de tijd waar ik in leef nu? En dat het vanaf school al jagen was. Dat je vanaf kinds af aan geleerd kreeg hoe je moest jagen, dat je al vanaf je kinds zijnde de rust niet kreeg om te wennen aan het leven en dat ze je als kind nooit deden bijbrengen hoe je moest ontspannen.

Dat ze je de tafels van 10 deden leren maar het belangrijkste schonken ze geen aandacht aan. Namelijk ontspanning.

En dan vind ik net als jou rust en ontspanning ook het belangrijkste goed. En tevens vrijheid en balans. Maar in rust is er vanzelf vrijheid.

Lange tekst dus, ik geef een samenvatting dus. Ik typ dus ook gejaagd ik moet meer tijd nemen. Al die lange teksten zijn het gevolg van jagen en snel typen. Snel snel snel willen invoeren ook. En ook dat komt door het hele leven. Door het jagen. En dan kijk ik best ff richting het verleden nu. Want daar is de stress begonnen en dus is het zaak om afstand te nemen van die stress.

De vraag is dus nu kort en krachtig.

Hebben ze je als kinds zijnde niet gejaagd gemaakt? Hebben ze wellicht nooit aandacht geschonken aan ontspanning? Maken ze van jonge kinderen al vroegtijdig stress-kanonnen en wordt die stress steeds groter naarmate je ouder wordt?

Is deze wereld dus fout ingericht? Waar het belangrijke niet op de voorgrond staat?

Dat antwoord geeft erodome al aan. Ik stel alleen de vraag nog eens. Het is dus altijd zo geweest. Je wordt geboren en ze maken je gestressed en gek. Van alle kanten.

Totdat mensen doordraaien en ziek thuis komen te zitten. En dan moeten ze weer geld besteden aan ziekte-kosten terwijl ze het daadwerkelijke probleem niet inzien. Voorkomen is beter dan genezen. En in het huidige systeem kan geen genezing plaats vinden als het zo blijft bestaan in de huidige vorm volgens mij.

En dan schakel ik helemaal over van mening. Maar ik ben flexibel en het maakt niet uit als ik wissel.

Al sinds m'n 6e
Kzou het verschil niet weten dus vraag me wel eens af of ik een andere persoonlijkheid gehad zou hebben.
Zou ik opgefokter zijn?
hehe

quote:

Op vrijdag 24 maart 2006 15:26 schreef Maleficium het volgende:
[[afbeelding]
zoiets?

Ohhhhh cool zeg!!!

Maar dat is bomen knuffelen, ook erg goed, maar net een klein beetje anders.

Meteen kalm dus op je 6e

Ik was tijdens de schoolperiode terug getrokken, ik werd wel gek van alles maar ik hield me koest terwijl ik van binnen al aan het ontploffen was. Ik heb eigenlijk tot mijn 22ste alles opgepropt en toen is de bom gevallen hier. De bom moest wel vallen. De tijdbom.

Maar het is gewoon zo dat het recht tot ontspannen en spelen al vanaf het begin wordt afgenomen, het principe dat de aarde een rustoord en speelplaats is dat geldt inderdaad helemaal niet zoals Erodome ook al zei. Ze gaan meteen beginnen met klaarstomen en pakken het hardhandig aan ook. En dan valt er niets tegen te stribbelen. Je zult meedoen en zelfs al lukt het niet en heb je hele andere denkwijzes over hoe een ideale wereld eruit ziet, dan nog zul je moeten. Als kind had ik dus geen duidelijke denkwijzes, ik vond alleen dat ik niet thuis hoorde tussen 4 muren en ik werd ook gek van het stil zitten de hele dag. De hele dag luisteren en orders opvolgen ook. Alsof je in een concentratie-kamp zit als kind. Zo zie ik het dus.

Zonder genade. Niets te maken met dat je een kind bent dat pas zijn ogen geopend heeft. Hup, klaarstomen met die hap. Alsof het productie-werk is. Massa-productie.

En dan vind ik het knap van mezelf dat ik 22 jaar op die manier heb kunnen leven, dat ik het 22 jaar heb uitgehouden in die hel. En dan ben ik God ook dankbaar dat ik ben door gedraaid. Dat ik een 2e kans heb gekregen op een nieuw leven.

En wat doe ik nu met die 2e kans? Ik ga door met jagen terwijl ik helemaal niets te jagen heb. Niemand legt mij een verplichting op. Ikzelf ben mezelf verplichtingen aan het opleggen van alle kanten.

En weet je waarom ik mezelf verplichtingen opleg? Omdat ze daarmee begonnen zijn toen ik net uit de luiers was.

We don't need no education dan maar, en laat die kinderen in Godsnaam met rust. Het zijn mensen en geen slaven.

Zo dat moest eruit. En zo zit ik meteen bij de kern van het probleem.

De maatschappij vormt het hele probleem. En zeker de prestatie-gerichte maatschappij. Ik zie dat soms over het hoofd. Hoewel ik ongeveer 3 jaar geleden ook schreef erover. Dat mensen ziek worden van deze maatschappij. Ik heb toen op het forum van darkelf geschreven daarover toen. Maar dat forum bestaat nu niet meer.

Dus mag ik nu de conclusie trekken dat de maatschappij verrot is?

[ Bericht 1% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 24-03-2006 16:12:22 ]

quote:

Op vrijdag 24 maart 2006 15:50 schreef Dromenvanger het volgende:


Hebben ze je als kinds zijnde niet gejaagd gemaakt? Hebben ze wellicht nooit aandacht geschonken aan ontspanning? Maken ze van jonge kinderen al vroegtijdig stress-kanonnen en wordt die stress steeds groter naarmate je ouder wordt?

Is deze wereld dus fout ingericht? Waar het belangrijke niet op de voorgrond staat?

Ik pak even de samenvatting hoor, alhoewel ik je gedachtengangen wel interressant vind om te lezen...

Als kind wordt je gejaagd gemaakt ja, het ene kind neemt dat sterker op dan het andere kind.
Je ziet het in de wereld, kinderen met overvolle agenda's die op hin 18de al een burnout krijgen of zelfs vroeger, altijd wat te doen, altijd druk...
Ontspanning, gewoon even niets doen wordt amper aangeleerd, dat is tijdverspilling en tijd is geld...
Kinderen die depri raken omdat ze de druk niet aankunnen, hoe afschuwelijker wil je het hebben?

Deze wereld is zeer zeker fout ingericht, we jagen naar meer en meer en meer, dat is economie...
Dit zie je ook in de mens, als het ene project is afgerond gebruikt het ongeduld van de mens dit project om een volgende te lanceren, exponentiele groei heet dat.
Helaas voeren we daarme de druk enorm op voor de aarde, we laten haar niet herstellen net zoals wij onszelf niet laten herstellen.

Of genezing plaats kan vinden binnen de huidige maatschappij ben ik nog niet over uit, we zullen eerst moeten bekijken waar we zo bang voor zijn dat we niet stil kunnen staan...
Waarom de mens zo nodig een wereld in een wereld moet scheppen, welke angst veroorzaakt het dat de mens de wereld zoals ze is niet accepteerd als de zijne...

Vrede, kalmte, rust in jezelf vinden is erg moeilijk in deze maatschappij, de maatschappij trekt je keer op keer terug in de maalstroom, ook je hele leven zit je er al in, het is zo normaal terwijl het eigenlijk zo abnormaal is....

Nou ja, vage shit komt er uit me, ik stop er even mee voordat er geen touw meer aan vast te knopen is

Even een kleine notitie nog. Ik doe het ff in een afzonderlijke post.

Tijdens een camel blue was ik aan het denken over hoe een wereld eruit ziet zonder educatie. Het is nog altijd nodig dat er brood op de plank komt en internet is ook geen slechte uitvinding geweest. En zo zijn er meer voordelen van educatie te noemen.

Hoort de manier waarop het gegaan is en gaat gewoon bij de "revolutie" ?

Ik bedoel dus ook, wordt het misschien steeds makkelijker?

Hebben de oude generaties zich moeten opofferen door op zeer strenge scholen te zitten en in de mijnen te werken om te laten ontstaan wat nu bestaat? En heb ik met vele anderen met mij zich moeten opofferen om weer verder te gaan met het ontwikkelen?

En krijg je dan uiteindelijk dat de ontwikkeling klaar is? Dat dan die rust ontstaat.

Dan zie ik het dus als een manier van opgroeien van de maatschappij. Dat de maatschappij moest leren en groeien net zoals de industrie. En de rest van het hele gebeuren.

En jah, dan neem ik toch de industrie mee en eductie. Omdat je toch communicatie-middelen nodig hebt op deze wereld. In een boomhut leven lijkt mij ook niet je van het.

Hoe kijken jullie hier tegenaan?

Was die ellende nodig en is nog steeds ellende nodig om straks te komen tot die gewenste rust? Een opoffering dus ook? Om het straks beter te krijgen?

Niet in dit systeem waar groei betekend dat anderen vertrapt worden, onze economie kan alleen bestaan door anderen een oor aan te naaien namelijk....

Onze economie groeit door onderdrukking van anderen...

Dat is een verkeerde insteek, het is gebasseerd op hebzucht, niet op voltooiing, het is tijd voor een verandering, de groei was niet slecht, maar het wordt hoog tijd voor de volgende stap, alleen ben ik bang dat geld daarvoor weg moet en dat zie ik niet gaan gebeuren.

quote:

Op vrijdag 24 maart 2006 16:23 schreef erodome het volgende:

[..]

Ik pak even de samenvatting hoor, alhoewel ik je gedachtengangen wel interressant vind om te lezen...

Als kind wordt je gejaagd gemaakt ja, het ene kind neemt dat sterker op dan het andere kind.
Je ziet het in de wereld, kinderen met overvolle agenda's die op hin 18de al een burnout krijgen of zelfs vroeger, altijd wat te doen, altijd druk...
Ontspanning, gewoon even niets doen wordt amper aangeleerd, dat is tijdverspilling en tijd is geld...
Kinderen die depri raken omdat ze de druk niet aankunnen, hoe afschuwelijker wil je het hebben?

Deze wereld is zeer zeker fout ingericht, we jagen naar meer en meer en meer, dat is economie...
Dit zie je ook in de mens, als het ene project is afgerond gebruikt het ongeduld van de mens dit project om een volgende te lanceren, exponentiele groei heet dat.
Helaas voeren we daarme de druk enorm op voor de aarde, we laten haar niet herstellen net zoals wij onszelf niet laten herstellen.

Of genezing plaats kan vinden binnen de huidige maatschappij ben ik nog niet over uit, we zullen eerst moeten bekijken waar we zo bang voor zijn dat we niet stil kunnen staan...
Waarom de mens zo nodig een wereld in een wereld moet scheppen, welke angst veroorzaakt het dat de mens de wereld zoals ze is niet accepteerd als de zijne...

Vrede, kalmte, rust in jezelf vinden is erg moeilijk in deze maatschappij, de maatschappij trekt je keer op keer terug in de maalstroom, ook je hele leven zit je er al in, het is zo normaal terwijl het eigenlijk zo abnormaal is....

Nou ja, vage shit komt er uit me, ik stop er even mee voordat er geen touw meer aan vast te knopen is

Ik vind je helder formuleren dus zo vaag vind ik je helemaal niet overkomen

Ik ken een jochie van 6 dat niet naar school wilt, familie van mij. Die wilt dus echt niet. Die schreeuwt alles bij elkaar. Die wordt gek ervan. En dan krijgt zo'n kind meteen psychologen op zijn nek en nog meer. Dan gaan ze hem onderzoeken wat er mis is met zo'n jochie.

En waarom zoeken ze dan het probleem bij zo'n jochie? Waarom zoeken ze het probleem nooit bij zichzelf??? Nee het probleem ligt altijd bij de bevolking. De maatschappij is altijd goed ingericht zeker? En waarom wordt er nooit eens actief gedacht over een andere indeling van de maatschappij?

Waarom worden kinderen zo onder druk gezet inderdaad. Dat jochie wilt dus niet. Helemaal niet. Hoog-begaafd komt eruit nu. Super leuk joch. Maar naar school dat wilt hij niet. Bij mij was het niet zo erg te noemen. Ik was braaf. Was ik niet braaf dan had ik ook alles bij elkaar geschreeuwd uit proces. Maar ik volgde netjes dus. Jah, wat wil je anders als kind. De grote volwassen mensen die zijn 5 koppen groter en die kijken je dreigend aan als je niet luisterd. Wat doe je dan ook?

Maar dan wederom terugkomen op communicatie-middelen en het gemak dat ook is in de wereld. Hoe was het gegaan als er geen scholen waren opgericht? Waren de mensen dan zelf op onderzoek uitgegaan? Waren mensen dan zelf nieuwsgierig geworden zoals Columbus dat ook was en vele anderen ook.

Op dit moment ben ik blij met een aantal zaken en zou ik niet zonder kunnen. Ik vraag me alleen af of het niet op een relaxtere manier kan gebeuren ook.

En over stil staan. Het is een trein vaak. Ik heb het op mijn web-log nog over die trein gehad. Ik was toen dus ook niet helemaal bewust ook van hoe het nu precies zit. En dat is ook moeilijk in te schatten. Ik bedoel dus. Wat is nu de juiste weg en wat is waar?

Niemand kent de waarheid dus waarom zou ik de waarheid wel kant en klaar op A4 hebben liggen zonder fouten te maken?

Veel van mijn web-log zal ik ook weer verwijderen en dan begin ik gewoon opnieuw waar opnieuw begonnen moet worden.

Het draait erom hoe je een leuke wereld maakt op een ontspannende manier. En volgens mij hoeft het helemaal niet moeilijk te zijn om zo'n wereld in elkaar te zetten. Alleen zullen partijen het met elkaar eens moeten worden.

Mensen zullen meer moeten samenwerken en brain-stormen. Net zoals hier op fok! ook gebeurt en net zoals wij nu ook doen nu door elkaar te quoten

En dan zei ik net dat fok! oppervlakkig was, maar dat was een foute beoordeling. Ik ben dus vaak op een zijspoor en dan weet ik het niet. Ik probeer gewoon een juiste visie te hebben en dat lukt niet altijd even makkelijk.

Met een zakelijke opleiding als achtergrond ben ik sowieso nog veel geneigd om te denken in het materialisme en dat speelt ook mee. Hoewel een gezonde economie volgens mij niet veel kwaad kan aanrichten.

Gezond dus. Zodra je gezond kunt zetten voor termen dan is het denk ik sowieso niet kwaadaardig

quote:

Op vrijdag 24 maart 2006 16:31 schreef erodome het volgende:
Niet in dit systeem waar groei betekend dat anderen vertrapt worden, onze economie kan alleen bestaan door anderen een oor aan te naaien namelijk....

Onze economie groeit door onderdrukking van anderen...

Dat is een verkeerde insteek, het is gebasseerd op hebzucht, niet op voltooiing, het is tijd voor een verandering, de groei was niet slecht, maar het wordt hoog tijd voor de volgende stap, alleen ben ik bang dat geld daarvoor weg moet en dat zie ik niet gaan gebeuren.

Over geld heb ik hele denkwijzes gehad. Ik vertel dat thuis vaker en dan lachen ze erom.

Ik vertel vaker over een wereld waar alles gratis is. Waar schaarste niet bestaat. En tevens een wereld waar afval niet bestaat. Waar geen milieu-verontreiniging bestaat. Waar mensen dus ook niet uitgebuit worden en nog meer.

Maar dan wil ik ook een manier vinden om dat voor elkaar te krijgen. En dan kan ik wel praten over een programma dat producten kopiërt maar of dat wel reeël is dat is de grote vraag.

Ik moet daar goed over nadenken. Alsof ik een scriptie ga schrijven.

Ergens moet er een model mogelijk zijn. Of een uitvinding misschien. Ergens moet een oplossing zijn voor alle problemen.

En dan ga ik dus echt uit van het principe: " Ieder probleem kent een oplossing".

Alleen moet je weten wat het probleem is en wat de oplossing is

Het probleem zien is niet zo heel moeilijk. De oplossing vinden wel. Dat is alsof je een gat in de markt ontdekt. En gat in de markt is dan niet bedoeld uit economisch oogpunt. Je kunt ook gratis producten maken mocht het mogelijk zijn

Maar zo denk ik dus graag in onmogelijkheden.

Als jij zegt dat je het verdwijnen van geld niet ziet gebeuren. Dan zeg ik vanzelf. " Alles is mogelijk, en als geld een belangrijke factor is dat welzijn tegenhoudt, dan zal het vanzelf verdwijnen".

Dan ga ik dus ook uit dat problemen ook vanzelf oplossen een beetje. Zou mooi zijn dat problemen zich vanzelf doen oplossen.

Ben met een goed boek bezig nu, geen stress boek maar een boek om te ontspannen zoals ik zei. En dan gaat dat boek over bepaalde zaken, en ik vul met andere zaken dat boek aan. Dus dan gaat het op een bepaald stuk in het boek over " B" en dan vul ik "R" in voor "B" en kom ik tot een andere uitkomst voor een bepaald probleem.

Dit is pas wazig gezegd Ik bedoel dus. Er wordt iets behandeld, en ik voeg andere elementen toe. Maar dan is het wel toe te passen. Alleen is de oorspronkelijke bedoeling ervan anders.

In dat boek gaat het om de ultieme codering van software. Van geschrift geheimtaal maken zodat het nooit ontcijferd kan worden. Zelfs niet door de grootste computer. Ik wil het boek niet verklappen helemaal maar het ging om een onmogelijk scenario.

Het was dus onmogelijk verondersteld. Maar toch was iemand die had het onmogelijke voor elkaar gekregen. Nu wilde die persoon die dat voor elkaar gekregen had, wraak nemen dus. Hij wilde het gebruiken voor het slechte.

Maar stel nou je kraakt iets dat veel goeds kan betekenen. Stel nou je kraakt het onmogelijke. Dan is toch alles mogelijk

En om het onmogelijke te kraken hoef je alleen maar te kunnen uitvinden

En uitvinden kan iedereen. Veel uitvindingen zijn gedaan al. En jij vindt ook uit. Ieder bericht dat jij schrijft is een uitvinding. Bij mij ook. En zo vinden veel uitvindingen plaats. Maar je kunt groter uitvinden. Dat er een fel licht gaat branden ook. Een helder licht en dan zie je gewoon wat de code is tot het onmogelijke.

En dan kom ik weer uit op die ene code. En ik denk dus sterk dat het te maken heeft met codes. En dan kan ik gek klinken of wat dan ook. Het heeft te maken met codes. Maar goed, dat is ook niet 100 procent zeker maar ik denk dat er meer meespeelt en dan stop ik nu met schrijven.

Bij mij gaat soms echt een helder licht branden en dan voelt het hier zo kristal-helder aan alsof het anders is. Op een ontspannen manier dus In volle harmonie en balans. Maar dan lijkt het alsof ik een code kraak voor mezelf zonder te kraken.

Alleen door te schrijven gebeurt dat. Door te schrijven over fouten in de maatschappij ook. En door nieuwe mogelijkheden aan te kaarten.

Misschien is de code wel de totaal-oplossing. Of is de code de waarheid? Of is de code het totale aantal geschreven berichten overal ter wereld? Dat jij ook aan het coderen bent of moet ik zeggen decoderen? Of encrypten of decrypten?

Dat alle taal samenkomt ook en het rekenen ook. En dat alles de code vormt. Met eventueel een diepere code daarachter.

En nu tijd voor sigaret.

Ben helder nu. En ontspannen Ik kan het niet vaak genoeg herhalen. Ik voel me soms gezond.

Om ff af te ronden, en de puntjes op de " i " te zetten.

Het onderwijs-systeem en de economie zie ik dus als een soort programma dat geinstalleerd is wegens gebrek aan beter. Opgezet door mensen die niets beters wisten te verzinnen. En ondertussen zijn we allemaal slaaf geworden van dat systeem. Ze hebben wat opgezet wat niet deugd en iedereen is afhankelijk geworden ervan.

Dan zeg ik vanzelf van, dan moet er iets nieuws worden verzonnen en dan moet het oude systeem eraf worden gegooid. Helemaal met een schone lei beginnen dus. Een compleet nieuw systeem opzetten.

En inderdaad Erodome dat is broodnodig ook. Alles eraf gooien. Want het deugt niet. Alles en dan ook alles verwijderen, in de prullenbak gooien en definitief wissen en vervolgens opnieuw beginnen met gedegen kennis,verstand, goede wil en goed inzicht. En dan heb je professionals nodig en geen amateuren. Ook mensen die weten waar het om draait. Wat de essentie is van het leven. Wat echt belangrijk is ook. Mensen die de juiste keuze's weten te maken en die prioriteiten stellen. Die gezondheid kiezen boven welvaart misschien ook wel. Maar ook gezonde dingus. Ik ga niet spreken over gezonde welvaart want misschien is welvaart ook een term die gewist moet worden nog.

Welk begrip gebruik je straks om welzijn en welvaart aan te duiden? Hoe voorzie je in behoeftes en met welke middelen? En hoe behoud je balans in de wereld. Dus ook politieke balans.

Dat is denk ik ook de enige manier waarop de toekomst in de toekomst gezond kan gaan worden.

Het huidige systeem is niet toekomst proof. Ik geloof dus echt niet dat we over 1000 jaar nog leven in dit systeem. Ik denk zelfs dat dit systeem geen 10 jaar gegund is.

Als het aan mij ligt veranderd het morgen nog

Maar over coderen kan ik ook doorgaan maar dat werk ik nog wel uit. Hoe het zit met taal en gesproken woorden en cijfers en nog meer.

Maar het topic heet mediteren, hoewel al deze zaken te maken hebben met rust. Met een ontspannen sfeertje ook en geen massale overspannenheid. Dat heerst als een virus.

Net ff buiten gerookt en het is lekker weer. Heerlijk buiten gelopen in de tuin en lekker uit liggen waaien. De druk helemaal van de ketel af wederom. Spelende kinderen op een skate-board horen schreeuwen en dan erger ik me niet aan dat geschreeuw. Het is blijdschap dat ze niet op school zitten en vrij hebben. En vrij hebben is een sleutel-woord. Vrijheid is een sleutel-woord.

En zo zijn er veel meer sleutel-woorden.

Weer eens een zeldzame post van mij, ik lurk meestal, alhoewel ik toch al een aantal jaren een 'registered' user van fok ben.

Wat meditatie betreft, Antagonist heeft hier een lopende reeks over gehad, voor een ieders gemak even een lijstje de delen die ik heb kunnen vinden (dank aan Google):

Begin hier met meditatie deel 2
Begin hier met meditatie deel 3
Begin hier met meditatie deel 4
Begin hier met meditatie deel 5

Het eerste deel heb ik niet kunnen vinden en het is mij niet bekend dat er na deel 5 nog een deel is gekomen, maar goed, voor de geinteresseerden genoeg leesvoer dunkt me

[ Bericht 2% gewijzigd door SjiebiediepSjauw op 25-03-2006 02:32:07 ]

Gisteren avond rond 19:30 toen ik kapot was ging ik op de bank liggen, ik zakte helemaal weg en ging op reis. Ik ging met hoge snelheid door een of andere tunnel en zag overal cijfers, letters en symbolen en zag een andere wereld waar ik naartoe ging. Duidelijke cijfers, letters en symbolen die langs me heen vlogen in de tunnel

Ging ik richting dromenland? Was ik zo moe dat het in slaap vallen erg heftig werd? Heb tot 22:00 geslapen. Maar het wegvallen voelde als diepe meditatie aan. Erg prettig om eens helemaal weg te vallen zonder ook maar iets te doen

Niet eens nadenken, gedachtes en gevoelens laten rusten en kijken waar de reis eindigd

[ Bericht 2% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 25-03-2006 11:10:23 ]

Relaxeren mediteren .
Wat is er mooier ....?
http://video.tinypic.com/player.php?v=s5y8pf

http://video.tinypic.com/player.php?v=s5z4up

[ Bericht 28% gewijzigd door totsy op 25-03-2006 15:31:18 ]

Ontspannen is super!!!!

Mediteren is heftig volgens mij. Een heftig is ook super. Maar ontspanning is nodig naast het heftige.

Te diep in rust keren kan heftig zijn. De juiste balans kan prettig zijn.

Hoewel heftigheid zeker niet slecht is. En rust als heftigheid

Zelfs dat is mogelijk volgens mij. Dat je zo rustig bent dat je een diepe trip aan het maken bent.

Adrenaline is lekker. En dan heb je voor rust ook een benaming.

Maar adrenaline tijdens meditatie, is dat mogelijk? Of ben ik nu fout bezig. Gisteren was het pure adrenaline bij mij. Een achtbaan rit was minder dan de trip van gisteren in de tunnel De trip leek ook sneller te gaan dan een achtbaan. En wie weet kan die trip naar die andere wereld nog heftiger

Maar nogmaals weet ik niet of het meditatie was. Het leek erop. Het wegvallen in slaap maar dan alsof je in een achtbaan zit.

Meditatie zal het wel niet geweest zijn. Het was een reis naar een andere wereld gisteren, en ik zag dus ook het eindstation, ik zag gebouwen langs gaan en in de verte zag ik dat er dingen naar voren kwamen.

De tunnel zelf hadden dus zoals ik zei: Cijfers, letters en symbolen en kleuren.

Misschien toch de tunnel naar dromenland? En dat die gebouwen terug komen in de droom? En dat het tijdens het dromen zo is dat die gebouwen niet goed zichbaar zijn omdat ik het dromen nog onder de knie moet krijgen?

Beetje offtopic maar goed, slapen is ook een vorm van meditatie. En dromen misschien ook wel.

[ Bericht 32% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 25-03-2006 17:29:55 ]

quote:

Op zaterdag 25 maart 2006 17:11 schreef Dromenvanger het volgende:
Maar adrenaline tijdens meditatie, is dat mogelijk? Of ben ik nu fout bezig. Gisteren was het pure adrenaline bij mij. Een achtbaan rit was minder dan de trip van gisteren in de tunnel De trip leek ook sneller te gaan dan een achtbaan. En wie weet kan die trip naar die andere wereld nog heftiger

Maar nogmaals weet ik niet of het meditatie was. Het leek erop. Het wegvallen in slaap maar dan alsof je in een achtbaan zit.

Ik denk eerder dat het een soort van zelfhypnose was. Ik ken het gevoel.

En als je mediteert zit je in de verkeerde richting in ieder geval. .

quote:

Op maandag 27 maart 2006 02:35 schreef teknomist het volgende:

[..]

Ik denk eerder dat het een soort van zelfhypnose was. Ik ken het gevoel.

En als je mediteert zit je in de verkeerde richting in ieder geval. .

iig op de verkeerde manier.

Kijk je houdt je vingerpunten op elkaar om te checken of je niet te geforceert bent met je meditatie.
je houdt ze lichtjes tegen elkaar. druk je te hard, dan moet je ontspannen. en andersom, want je moet ook niet in slaap vallen.

ik heb ook een keer gemediteerd... en ik heb nog nooit zo lekker geslapen

quote:

Op maandag 27 maart 2006 03:34 schreef petre86 het volgende:
ik heb ook een keer gemediteerd... en ik heb nog nooit zo lekker geslapen

In ieder geval niet voor niks

quote:

Op vrijdag 24 maart 2006 13:37 schreef SHE het volgende:
Nou, dat is knap hoor...ik heb een wereldbaan..eigenlijk altijd leuke banen gehad.

maar dat neemt niet weg dat ik alsnog een ontzettende tyfushekel aan werken heb. Als het niet zou moeten , dan zat ik allang met mijn reet in het zand schelpjes te tellen op 1 of ander nietszeggend eiland.

Het moet ook niet hoor, het ligt er maar net aan hoeveel kwaliteit je in je leven wil of er van verlangt.

bv: europese vinden (basis)behoeftes als, electriciteit, stromend water, (uit de kraan) en onderdak de normaalste zaak van de wereld, terwijl ze in Midden Afrika hier heel anders mee omgaan.
Daar werken ze echt alleen maar om in leven te blijven, wij kunnen het ons veroorloven een vervoersmiddel, of andere luxe aan te schaffen, met het geld dat we (extra) verdienen.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 03:11 schreef mg794613 het volgende:

[..]

iig op de verkeerde manier.

Kijk je houdt je vingerpunten op elkaar om te checken of je niet te geforceert bent met je meditatie.
je houdt ze lichtjes tegen elkaar. druk je te hard, dan moet je ontspannen. en andersom, want je moet ook niet in slaap vallen.

Gasho meditatie, een erg mooie...

Heerlijk om even de stilte op te zoeken. Just me myself en I
Ook lekker bij het ontwaken om zo de dag te beginnen of in de natuur.

Toen ik van het weekend aan het mediteren was voelde ik ineens een klein schimmetje de kamer inkomen die vervolgens naast me ging zitten om heel uitvoerig te bestuderen waar ik mee bezig was. Het was de kat van mijn vriend...
Ik ga er vanuit dat het beestje de energie waarnam en er door aangetrokken werd. Iemand die daar iets meer over weet?

Katten zijn meesters in energie voelen en in mediteren, de meeste katten komen graag even buurten als je mediteerd, vele komen meedoen, komen zo opschoot en delen ze hun energie met je waardoor de meditatie nog veel dieper gaat.

Wat aan katten bijzonder is is dat ze negatieve energie kunnen zuiveren, ze zijn erg aangetrokken tot energiestromen, als ik bv reiki geef dan komen de katten er altijd aangesjokt, gaan ze erbij liggen, wat energie jatten(de junks ), maar ze geven ook terug, helpen de negatieve energie er wat sneller uit te halen.
Een reiki behandeling met kat heeft meer effect als zonder kat, grappig is dat

Een kat leeft tussen werelden in, half hier, half daar, er zijn wel meer dieren met dat, of iets in die geest, maar niet veel en zeker niet veel tamme dieren, de slang bv kan ook nega energie zuiveren en helpen met andere energieen...

Bedankt Erodome.
Mooie uitleg....

Deze kat is vrij eigenzinning en moet behalve van mijn vriend niet zoveel hebben van andere mensen. Alleen als ze hongerig is komt ze wel lief doen bij me. Maar het was me al vaker opgevallen dat ze juist als ik lekker rustig bezig ben, bijvoorbeeld studeren of idd mediteren, bij me in de buurt komt liggen. Zie als een soort van stilzwijgende acceptatie. We houden allebei van rust en stilte op zijn tijd.

Een ander opvallend iets aan deze kat is dat ze soms heel erg kan staren. Mijn vriend heeft regelmatig dat hij wakker wordt en dat de kat hem op zijn borst of vanaf het nachtkastje zit aan te staren. Af en toe gaat ze ook in de kamer zitten en dan alleen maar staren naar ons. Ze kijkt je dan heel diep in de ogen. Ik ben niet onbekend met katten en heb ze zelf ook altijd gehad maar dit is wel een heel bijzondere eigenzinnige dame. (Lees ook poes ipv kat) Sorry als ik beetje afdwaal.... ik heb het al wel langer het idee inderdaad dat katten bepaalde krachten bezitten. Dus Erodome, een mooie bevestiging.

ik doe soms wel aan meditatie.
meestal voordat ik ga slapen dan of ik doe aan reiki dan ontspan ik mezelf en probeer ik in een trance staat te komen of als ik probeer uit te treden dan doe ik ook hetzelfde en probeer ik de trance staat te bereiken.
als ik teken dan probeer ik me altijd even leeg te maken voor inspiratie, beelden.
vroeger mediteerde ik vaak op niks geen beelden geen vormen gewoon .... maar wel bewust zijn van het ..
tja wat is meditatie?
als ik in de zon zit en het lijkt alsof de zon me helemaal omarmt ik geniet alleen van de zon en denk nergens anders aan dan voelt dat wel als meditatie.
als het lekker weer is en ik wandel een beetje door de natuur genietend van alles wat ik zie ,de warmte gras ,vogels,lucht dan voelt dat ook aan als meditatie ik voel dan veel liefde en vrijheid op dat moment kan ik soms een eenheid met dingen ervaren of dat ik het gevoel heb helemaal in het nu te zijn en besef hebben dat de nu het enige is wat er bestaat.

ik probeer ook soms om te mediteren. Helaas kan ik mijn gedachten er nooit echt lang bijhouden.... iemand nog tips daarvoor? Vanavond iig nog maar eens proberen dan

doe het wel eens om de rust te krijgen in mn hoofd alleen wilt het niet altijd lukken.
en dan geef ik het weer op en een paar maanden later probeer ik het weer

Ik mediteer soms ook wel, is lekker kom je tot rust

Wie kent er de Merkaba meditaie >? Die komt van Thot .

quote:

Op zondag 2 april 2006 23:42 schreef totsy het volgende:
Wie kent er de Merkaba meditaie >? Die komt van Thot .

Thot --> Thoth
Merkaba Meditation

quote:

Op zondag 2 april 2006 21:16 schreef Asmodean het volgende:
ik probeer ook soms om te mediteren. Helaas kan ik mijn gedachten er nooit echt lang bijhouden.... iemand nog tips daarvoor? Vanavond iig nog maar eens proberen dan

Gewoon proberen en vooral niet forceren, gedachte's gaan op ten duur gewoon stil worden, echt...

Als je erop gaat zitten focussen zo van aaaaahhh gedachte's ze MOETEN weg, dan zal je merken dat je dat niet gaat lukken, dat dat meestal juist averechts werkt, dus zie ze aan, accepteer ze en laat ze los, als je het zo doet zal je merken dat de stroom van gedachten steeds meer afneemt totdat er een moment komt dat je de gezegende stilte van je eigen hoofd mag kennen.