Zwangerschap en geboorte deel 181

Ik wilde dus net al de vraag gaan stellen of jullie er over nagedacht hadden te gaan testen deze keer.

Maar het leek me eigenlijk een stomme vraag want een logische vervolgvraag (niet van mij overigens!!) zou kunnen zijn 'En wat dan als...' en ik kan me zo goed voorstellen dat daar voor jullie maar 1 antwoord op is omdat ieder ander antwoord een ontkenning van enige liefde voor Carmen zou zijn zeg maar. Of althans, hoe zeg je dat... Zeg maar dat je Carmen toch ook niet had willen missen.

Maar je denkt daar idd niet echt over na. Zulk soort vragen schieten zo makkelijk te binnen, bij mij iig wel.

Bedankt voor je openhartige antwoorden!

Haha, ja, dat van "op wie lijkt ze?" had je al eens gepost in het fototopic, herinner ik me. Heel erg inderdaad als je dochter op je lijkt.
En dat mensen je niet durven feliciteren vind ik zoiets geks! Heb ik vaker gehoord.

Oh ja, nog een vraag. Denken jullie als ouders weleens: "Waarom krijgen wij een kind met Down? Wij zijn toch leuke, normale mensen?" Ik heb die reactie niet zelf verzonnen, maar hoorde een keer via via dat een stel ouders zo dacht en zich ook wel durfde uit te spreken. Ik kan me nu zo moeilijk voorstellen dat je zo denkt en tegelijkertijd vind ik het ook een heel logische gedachte.

Meld!!! Vanmorgen de NT-meting gehad! Wiew! wat een mooie beelden!Ruim een half uur heeft ze gekeken en omdat ze de meting niet exact genoeg vond, kwam de gyneacoloog ook nog even helpen! Half uur lang gekeken naar Ieniemienie! Een plaatje meegekregen ook.
Heel vriendelijk personeel, daar was ik nl. een beetje bang voor. Superverjaardagscadeautje dit!

Over 10 dagen kunnen we bellen voor de uitslag. Maak me er niet zo druk over, toch is het spannend.

Ook mn buik lijkt vandaag aardig dik aan het worden, maar dat zal morgen wel weer over zijn.

Brighteyes: de vraag kan ik me best voorstellen, het valt me gewoon op dat echt bijna iedereen dat vraagt. Plus op een forum stel je zo'n vraag makkelijker, zeker aan een onbekende. Maar goed, wij hebben voordat mevrouw DD zwanger werd wel de overweging gemaakt: wat als het ook Down heeft? We konden die vraag met een volmondig Dan is ze net zo welkom dus het is geen belemmering beantwoorden, dus was de kous voor ons af.

Sugar: Die vraag is me in het begin heel even door mijn hoofd geschoten, maar met name de vraag Waarom zij? Gelukkig kan ik dergelijke dingen redelijk nuchter bekijken, en je weet dat er een kans is dat het gebeurt. Er is maar een oplossing: accepteren, want je moet toch verder. En als men 5 seconden na de geboorte had gezegd: 'oei, ze heeft Down, ruilen voor een ander?' had ik al nee gezegd.

Overigens krijgen we met regelmaat, ook van betrekkelijk onbekenden, de opmerking: 'Als er één stel is waar Carmen perfect op haar plaats is, dan zijn jullie het wel'. Dat streelt enorm moet ik zeggen...

mooi om te lezen dylan dog, je openheid en de nuchterheid spreken me aan.
dat je zielsveel van Carmen houdt vind ik niet meer dan logisch

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 15:39 schreef Dylan Dog het volgende:
(knip)
Overigens krijgen we met regelmaat, ook van betrekkelijk onbekenden, de opmerking: 'Als er één stel is waar Carmen perfect op haar plaats is, dan zijn jullie het wel'. Dat streelt enorm moet ik zeggen...

Jeetje, dat vind ik dus altijd zo'n dooddoener eigenlijk... Maar misschien als je voelt dat mensen dat echt menen, is het anders. Mij lijkt het zo'n typische "ieder krijgt wat ie aankan en jullie kunnen dit blijkbaar aan"-opmerking en die vind ik altijd zo krom en gek.

Sjoeg, mijn beste vriendin is zwanger en gaat de week na Pasen bevallen ( ). Haar kindje heeft ook Down en zij heeft zich, nadat ze dat te horen had gekregen, ongeveer twee dagen afgevraagd waarom zij nu juist een kindje kreeg met Down. Nu heeft ze meer de houding : Ach waarom wij eigenlijk niet".

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 15:43 schreef Sugar het volgende:
Jeetje, dat vind ik dus altijd zo'n dooddoener eigenlijk... Dat laatste dus. Maar misschien als je voelt dat mensen dat echt menen, is het anders. Mij lijkt het zo'n typische "ieder krijgt wat ie aankan en jullie kunnen dit blijkbaar aan"-opmerking en die vind ik altijd zo krom en gek.

Je merkt wel of het gemeend is hoor.

En Belana: thanks. En liefde is onvoorwaardelijk, of ze nu Down hebben of rood haar. Zolang ze maar niet voor Ajax zijn...

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 15:45 schreef m@x het volgende:
Sjoeg, mijn beste vriendin is zwanger en gaat de week na Pasen bevallen ( ). Haar kindje heeft ook Down en zij heeft zich, nadat ze dat te horen had gekregen, ongeveer twee dagen afgevraagd waarom zij nu juist een kindje kreeg met Down. Nu heeft ze meer de houding : Ach waarom wij eigenlijk niet".

m@x: zo dan, dat zal een flinke schok geweest zijn. Als ze een keer wil praten of weet ik veel wat, kan ze me wel mailen. Misschien om haar wat introductie te geven over de 'molen' waarin je beland (want dat is wel zo). Kijk maar...

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 15:46 schreef Dylan Dog het volgende:

[..]

Je merkt wel of het gemeend is hoor.

En Belana: thanks. En liefde is onvoorwaardelijk, of ze nu Down hebben of rood haar. Zolang ze maar niet voor Ajax zijn...

ik denk trouwens ook wel dat je dat merkt, ik zeg iets in die trant wel eens tegen Lois en dat meen ik ook uit de grond van mijn hart omdat ik zo rete trots ben op hoe hun met eva om gaan

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 15:50 schreef Belana het volgende:

[..]



ik denk trouwens ook wel dat je dat merkt, ik zeg iets in die trant wel eens tegen Lois en dat meen ik ook uit de grond van mijn hart omdat ik zo rete trots ben op hoe hun met eva om gaan

_{Ik kom hier te weinig... Wat is er met Eva?}

Ja, dat zal wel het verschil maken of mensen het menen.

Max, ja, kan me de vraag ook voorstellen en toch ook weer niet.
Zeker nu Maria er is, kan ik me gewoon niet voorstellen dat je een kindje los kunt zien van hoe het is en ter wereld kwam. Ik bedoel: Maria is een meisje, een meisje met blauwe ogen, met heupdysplasie (nu over), met een heel precieze fijne motoriek en een nogal extraverte houding ten opzichte van alles en iedereen. Ik kan helemaal niet bedenken hoe ze zou zijn als ze zo niet was. Dat zou ik dus ook hebben met een Down-kindje, je kunt je een kindje niet voorstellen anders dan het is en dus is het goed ofzo? Meer dan goed zelfs. Ik wil niet doen alsof het zorgen voor een Downkindje net zo zorgeloos is als voor een gezond kind, maar het is denk ik wel meteen jouw kind, met die en die naam en welk syndroom dan ook.

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 15:49 schreef Dylan Dog het volgende:

[..]

m@x: zo dan, dat zal een flinke schok geweest zijn. Als ze een keer wil praten of weet ik veel wat, kan ze me wel mailen. Misschien om haar wat introductie te geven over de 'molen' waarin je beland (want dat is wel zo). Kijk maar...

Ik zal het aan haar doorgeven. In ieder geval alvast bedankt voor het aanbod!

Overigens heb ik ook best wel stom gereageerd toen ze vertelde dat de baby Down had.
m: weet je nu al wat het wordt?
v: een meisje
m: oh wat leuk, eindelijk een vriendinnetje waar ik Kai aan kan uithuwelijken
v: nou, ik weet niet of hij dat wil hoor want ze heeft down
m: .......... nou dat geeft toch niks

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 15:54 schreef m@x het volgende:

[..]

Ik zal het aan haar doorgeven. In ieder geval alvast bedankt voor het aanbod!

Overigens heb ik ook best wel stom gereageerd toen ze vertelde dat de baby Down had.
m: weet je nu al wat het wordt?
v: een meisje
m: oh wat leuk, eindelijk een vriendinnetje waar ik Kai aan kan uithuwelijken
v: nou, ik weet niet of hij dat wil hoor want ze heeft down
m: .......... nou dat geeft toch niks

Is niet stom. Je weet dat het zeer waarschijnlijk niet gaat gebeuren, maar toch zeg je dat wel. Je kunt ook zeggen: Nee inderdaad, ik moet er niet aan denken. Ook niet goed lijkt me.

Hahaha, m@x. Geeft niks inderdaad!

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 15:53 schreef Dylan Dog het volgende:

[..]

_{Ik kom hier te weinig... Wat is er met Eva?}

_{Eva is autistisch met een verstandelijke handicap}

Ik heb het er later over gehad en zij vond het zelf wel een fijne reactie omdat er dus wel een heleboel mensen waren die alleen maar "oh, wat erg voor jullie" konden roepen. Maar goed, het is nu eenmaal zo en waarschijnlijk zal ze later niet met Kai gaan trouwen, maar mijn beste vriendin krijgt een baby. Het is een meisje en ze kan straks lekker met Kai spelen en we kunnen samen tutten en als pa en ma het even zat zijn of een nachtje door willen slapen dan komt ze een nachtje bij ons logeren en ik vind het gewoon allemaal leuk. Eerlijk gezegd kan het me helemaal niks schelen of ze nu Down heeft of niet, ik ben gewoon heel blij dat ze binnenkort wordt geboren.

_{tuurlijk weet ik dat het niet allemaal altijd geweldig zal zijn, maar dit omschrijft even mijn gevoel over het kindje}

Dylan Dog, ik vind je verhaal zo herkenbaar! Niet dat ik zelf een kind heb met het Downsyndroom, maar mijn nichtje heeft het wel. Ik ben er mee opgegroeid, en het is zo raar hoe mensen erop kunnen reageren. Als we met de hele familie weg zijn, is het inderdaad heel vreemd hoeveel mensen je nastaren op straat. Alsof het een wereldwonder is. Kinderen die lachen en wijzen. Na een tijdje let je daar inderdaad niet eens meer op. Een aantal jaar geleden werden we zelfs geweigerd in een ijssalon vanwege mijn nichtje, ze was niet welkom.

Mijn nichtje heeft bij het DS ook een ernstige hartafwijking, ze heeft meerdere operaties gehad. Door een hersenvliesontsteking is ze ook behoorlijk doof. Mijn tante heeft het niet makkelijk, maar nu ze in een tehuis woont met een aantal andere jongens en meiden gaat het heel goed. Het huis waar ze wonen is door de ouders zelfs uitgezocht en ingericht, en de medewerkers zijn ook door de ouders gekozen. Dat systeem werkt goed en je merkt ook dat ze opleeft en dat ze er op haar plaats is. Ze is nu bijna 25, iets wat de dokters nooit hadden durven geloven.

En ook al is het mijn nichtje en kan ik er niet heel veel van zeggen, toch voelt het herkenbaar en wilde ik even reageren.

dat is toch mooi M@x Het zal idd wel eens heel moeilijk zijn, maar dan kan je je vriendin steunen idd. Ik heb het zelf nooit willen weten dit soort dingen (hadden we het laatst al eens over) dus geen testjes e.d. omdat het me niet uitmaakt. Ik zal gerust schrikken als mijn kindje down blijkt te hebben maar ik denk idd dat je na een paar seconden of eigenlijk meteen hem of haar nooit meer wil ruilen voor een ander. In dat opzicht maakt het gewoon niet uit.

Ik kom hier nog niet lang genoeg om te weten hoe oud Carmen is?..
Misschien stel ik daarom een vreemde vraag

Hoe reageren andere kinderen op haar?
Wanneer wij een 'familiebijeenkomst' hebben bij mijn schoonouders (kerst, pasen e.d.) komt er altijd een geestelijk gehandicapte jongen van eind 20 op bezoek. Hij ziet onze auto's staan en vind het geweldig om ons te zien.
Nu heb ik 2 neefjes van 6, en die snappen er niets van! Als die jongen er is, zitten ze met verbazing te kijken waarom iedereen hem als een kind behandeld en waarom hij zo 'raar' praat. Wanneer hij weg is lachen ze hem gewoon uit.. Gelukkig zeggen hun ouders daar dan wel iets van.
Ik begrijp de reactie van m'n neefjes wel, maar zelf zou ik me rot schamen als mijn kinderen bijv. op straat een gehandicapt kind uitlachen!

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 15:39 schreef Dylan Dog het volgende:
... wat als het ook Down heeft? We konden die vraag met een volmondig Dan is ze net zo welkom dus het is geen belemmering beantwoorden, dus was de kous voor ons af....

Precies de reden waarom wij hebben afgezien van een combinatie test

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 16:11 schreef lcicle het volgende:
Ik kom hier nog niet lang genoeg om te weten hoe oud Carmen is?..
Misschien stel ik daarom een vreemde vraag

Hoe reageren andere kinderen op haar?
Wanneer wij een 'familiebijeenkomst' hebben bij mijn schoonouders (kerst, pasen e.d.) komt er altijd een geestelijk gehandicapte jongen van eind 20 op bezoek. Hij ziet onze auto's staan en vind het geweldig om ons te zien.
Nu heb ik 2 neefjes van 6, en die snappen er niets van! Als die jongen er is, zitten ze met verbazing te kijken waarom iedereen hem als een kind behandeld en waarom hij zo 'raar' praat. Wanneer hij weg is lachen ze hem gewoon uit.. Gelukkig zeggen hun ouders daar dan wel iets van.
Ik begrijp de reactie van m'n neefjes wel, maar zelf zou ik me rot schamen als mijn kinderen bijv. op straat een gehandicapt kind uitlachen!

Carmen wordt 3 in juni.

Ik heb wel het idee dat kinderen zien dat ze anders is. Het frappante is dat op het (reguliere) Kinderdagverblijf waar ze komt, eigenlijk alle kinderen meer van haar pikken dan van anderen. Ze kennen haar allemaal, ze herkenen mij: 'He, de papa van Carmen'.

Girly (deze in t blauw dan)
Meid,eindelijk een mooi wonder in je armen,je hebt er alleen wel wat voor moeten doorstaan zeg.
Heel veel geluk met joey,ga lekker genieten.

Groetjes,Minoes