R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Misschien is het geen contact de enige oplossing voor haar. Vrouwen zijn daar misschien handiger in...... ?quote:Op zondag 19 maart 2006 22:09 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Met mij is echt iets merkwaardigs aan de hand. Het is nu 2 maanden over. Ik weet gewoon dat dit het beste is, want vroeg of laat zouden we toch uit elkaar gaan, maar ik mis haar verschrikkelijk. Het is al 2 maanden over, maar het lijkt wel of het gemis steeds erger wordt. Echt vaag! Dat loslaten lukt me echt niet. Continu malen, malen en nog eens malen. Dit terwijl ik toch veel irritaties had en gewoon zeker wist dat ze niet de vrouw van mijn kinderen gaat worden. Wij zijn te verschillend. Ik kon bepaalde karaktertrekjes en andere dingen gewoon niet handelen. Ook zijn we al eerder uit elkaar geweest. We hebben heftige periodes van ruzie achter de rug. Gelukkig ook veel leuke dingen. Als ik het totaalplaatje bekijk, dan past ze gewoon écht niet bij me.
Hoe kan het dan toch dat ik haar zo mis?
Zou het komen doordat ze me doodzwijgt en dat ik de grip die ik altijd op haar had totaal kwijt ben? Natuurlijk hou ik van haar. Ik bedoel ... we zijn al lang samen, dus ze laat me niet koud. Zij daarentegen.... wil niets meer van me weten. Zou dat het zijn... het ongrijpbare? Of gewoon het gemis van genegenheid enzo?
Als ik terug denk aan onze vakanties enzo...
En dan denk ik..... kut... dat zit er dit jaar dus ff niet in!
Ik geloof er geen reet van dat het haar niks doet. Geen contact wil niet direct zeggen ik wil niks meer van je weten. Ik denk nogsteeds dat ze het doet om er aan te gewennen dat het afgelopen is.
Als je indd terug denkt aan vakanties en andere leuke herinneringen dan moet het haast wel zo zijn dat zij geen contact wil enkel voor de gewenning. Kan me niet voorstellen dat je na 4 jaar of 5,5 jaar samen die persoon never en nooit meer wilt zien.
En God zag dat Breakcore lauw was........waar is JUNGLE mensen! |
Doom |
Doom |
Juist, en dat heb ik de afgelopen 2 weken dus wel eens gedaan. Thuis gaan zitten kniezen en aan hem dneken, terwijl mijn vrienden weg waren en leuke dingen ondernamen. Maar het gaat steeds beter en ik ondervind steeds meer het plezier terug van dingen, met of zonder dat hij erbij is.quote:Op zondag 19 maart 2006 17:35 schreef fffan het volgende:
[..]
Je leert er inderdaad veel van ja, en jezelf weer openzetten is ook moeilijk. Maar je hebt toch niet persee verliefde gevoelens nodig? ik bedoel..ik vermaak me prima met meiden zonder dat ik er gevoelens bij hebt. mijn gevoelens liggen nog steeds bij mijn ex..en als ze (wat overigens niet gaat gebeuren denk ik zo) het weer opnieuw wil proberen zal ik geen moment twijfelen. Maar je moet jezelf geen dingen gaan onthouden omdat je je ex zo mist....want dan mis je ook veel lol.
Gisteren moesten we optreden met mijn band (was een soort wedstrijd tussen 9 bands, heel spannend dus), en hij was daarbij. Hij heeft me opgehaald, ons aangemoedigd, na afloop gezegd dat het een super groot optreden was. En hij heeft mijn hand vastgehouden toen de prijsuitreiking kwam. En we knepen elkaar omdat het zo spannend was. Ik denk, dat als ik dat soort dingen met hem kan blijven done, zonder verder lichamelijk contact, dan kan ik daarmee leven. Ik ben hem niet kwijt gelukkig .. en ik wil hem ook zeker niet kwijt als vriend. Alleen zullen mijn gevoelens voor hem slijten (hoop ik).. Maar na gisteren voel ik me weer een stuk beter. Ook met mijn andere vrienden die erbij waren heb ik het super gehad. Dus ik kom er wel weer bovenop! Met of zonder hem ..
Zit zeker wat in. Uiteraard doet het haar wat. Alles wat we hebben opgebouwd is ze kwijt. Ze is weer terug bij af. Ze is nu gewoon verschrikkelijk kwaad. Ik heb in mijn wanhoop dingen gezegd die niet door de beugel kunnen. Dingen die ik niet eens meen, maar toch zei. Mede doordat zij ineens erg afstandelijk deed. Bijna zakelijk. Ik kon gewoon niet meer tot haar doordringen en ik voelde me daardoor machteloos. Ik kon dat niet verkroppen, want zo was ze nooit. Ik denk dat ze vanaf dag 1 na de breuk zeker wist dat het nooit meer goed zou komen waardoor ze zichzelf zo'n houding aan heeft gemeten.quote:Op maandag 20 maart 2006 01:33 schreef h_vreman het volgende:
[..]
Misschien is het geen contact de enige oplossing voor haar. Vrouwen zijn daar misschien handiger in...... ?
Ik geloof er geen reet van dat het haar niks doet. Geen contact wil niet direct zeggen ik wil niks meer van je weten. Ik denk nogsteeds dat ze het doet om er aan te gewennen dat het afgelopen is.
Als je indd terug denkt aan vakanties en andere leuke herinneringen dan moet het haast wel zo zijn dat zij geen contact wil enkel voor de gewenning. Kan me niet voorstellen dat je na 4 jaar of 5,5 jaar samen die persoon never en nooit meer wilt zien.
Ik moet het nu maar uit mijn kop gaan zetten, want ik merk echt dat het een obsessie geworden is. Ik trek mezelf in een negatieve spiraal naar beneden. Kon ik dat maar doorbreken. Natuurlijk ga ik veel met vrienden weg en dan gaat het wel, maar als je dan weer alleen thuis zit...
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Nja heb het met vrienden afgelopen weekend nog een keer over gehad over het gevoel wat er nog wel een beetje zit. Wat jullie hierboven ook al aangeven: het geen contact meer hebben met haar terwijl je toch een redelijke lange tijd bij haar bent samen geweest.
Ergens is het wel goed om geen contact meer te hebben: elk gaan nu onze eigen kant nu op. Maar daarin tegen toch ook wel weer benieuwd hoe het gaat (4 weken geleden toen ik haar kort gesproken had op msn, zij sprak mij aan even voor de record.) dus zit nu te twijfelen of ik nu wat van me moet laten horen of niet.
Ergens is het wel goed om geen contact meer te hebben: elk gaan nu onze eigen kant nu op. Maar daarin tegen toch ook wel weer benieuwd hoe het gaat (4 weken geleden toen ik haar kort gesproken had op msn, zij sprak mij aan even voor de record.) dus zit nu te twijfelen of ik nu wat van me moet laten horen of niet.
Ach.. gewoon doen wat je gevoel je ingeeft. Heb ik ook gedaan. Ik kon niet langer op een houtje blijven bijten. Helaas heeft het mij niets opgeleverd, maar goed... misschien vindt ze wel dat ik nog niet genoeg moeite heb gedaan.quote:Op maandag 20 maart 2006 11:31 schreef Madski het volgende:
Nja heb het met vrienden afgelopen weekend nog een keer over gehad over het gevoel wat er nog wel een beetje zit. Wat jullie hierboven ook al aangeven: het geen contact meer hebben met haar terwijl je toch een redelijke lange tijd bij haar bent samen geweest.
Ergens is het wel goed om geen contact meer te hebben: elk gaan nu onze eigen kant nu op. Maar daarin tegen toch ook wel weer benieuwd hoe het gaat (4 weken geleden toen ik haar kort gesproken had op msn, zij sprak mij aan even voor de record.) dus zit nu te twijfelen of ik nu wat van me moet laten horen of niet.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
In die paar maanden dat het uit was nog wel geregeld contact gehad. Maar kon me gevoelens niet bij me houden zeg maar en moest allemaal gevoelens weer opgaan ratelen. Dit was voor beide van ons natuurlijk niet prettig. Ook steeds het gevoel alsof er soort gespannen sfeer is als ik met dr praat.quote:Op maandag 20 maart 2006 11:36 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Ach.. gewoon doen wat je gevoel je ingeeft. Heb ik ook gedaan. Ik kon niet langer op een houtje blijven bijten. Helaas heeft het mij niets opgeleverd, maar goed... misschien vindt ze wel dat ik nog niet genoeg moeite heb gedaan.
En moeite ervoor doen.. het moet eigenlijk vanzelf gaan. Moeite doen om een vriendschap intact te houden of forseren werkt denk ik toch niet.
Misschien moet ik maar eens conclusies gaan trekken uit me eigen raad. Werkt stukken prettiger om zaken te relativeren als je het op papier zet dan in je hoofd laat.
Tja.. dat zou ik ook hebben. Ik ben een gevoelig persoon en laat me vaak ook teveel door die gevoelens lijden.quote:Op maandag 20 maart 2006 11:41 schreef Madski het volgende:
[..]
In die paar maanden dat het uit was nog wel geregeld contact gehad. Maar kon me gevoelens niet bij me houden zeg maar en moest allemaal gevoelens weer opgaan ratelen. Dit was voor beide van ons natuurlijk niet prettig. Ook steeds het gevoel alsof er soort gespannen sfeer is als ik met dr praat.
En moeite ervoor doen.. het moet eigenlijk vanzelf gaan. Moeite doen om een vriendschap intact te houden of forseren werkt denk ik toch niet.
Misschien moet ik maar eens conclusies gaan trekken uit me eigen raad. Werkt stukken prettiger om zaken te relativeren als je het op papier zet dan in je hoofd laat.
Moeite doen.. tja... paar keer toenadering gezocht, oprecht excuses voor bepaalde zaken aangeboden. Zelfs zwart op wit gezet... Wel ff genoeg moeite voor nu. Ze blijft boos en dat vind ik vreemd. Op een gegeven moment moet je boosheid toch overgaan in een ander gevoel? Van nature is ze wel erg koppig. Dat zal er vast ook mee te maken hebben.
Het gaat mij niet om een vriendschap in tact te houden. Ik kan dat toch niet. Wat ik wil is dat we gewoon met elkaar over het gebeurde kunnen praten en een net eind aan de relatie kunnen breien.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Da's vaak een utopie en voor weinigen weg gelegd...quote:Op maandag 20 maart 2006 12:12 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Tja.. dat zou ik ook hebben. Ik ben een gevoelig persoon en laat me vaak ook teveel door die gevoelens lijden.
Moeite doen.. tja... paar keer toenadering gezocht, oprecht excuses voor bepaalde zaken aangeboden. Zelfs zwart op wit gezet... Wel ff genoeg moeite voor nu. Ze blijft boos en dat vind ik vreemd. Op een gegeven moment moet je boosheid toch overgaan in een ander gevoel? Van nature is ze wel erg koppig. Dat zal er vast ook mee te maken hebben.
Het gaat mij niet om een vriendschap in tact te houden. Ik kan dat toch niet. Wat ik wil is dat we gewoon met elkaar over het gebeurde kunnen praten en een net eind aan de relatie kunnen breien.
Eensch......quote:Op maandag 20 maart 2006 12:14 schreef Developersrus het volgende:
[..]
Da's vaak een utopie en voor weinigen weg gelegd...
Poêle cancerique de putin mourante.
"Ja , dan ben je inderdaad een slet!"
"Ja , dan ben je inderdaad een slet!"
Je laten lijden door je gevoelens is niks mis mee. Zelf had ik dat ik teveel gevoel/meeleefde met de ander waardoor ik niet meer aan mezelf ging denken en alleen maar ging denken: waar denkt zij toch aan?quote:Op maandag 20 maart 2006 12:12 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Tja.. dat zou ik ook hebben. Ik ben een gevoelig persoon en laat me vaak ook teveel door die gevoelens lijden.
Moeite doen.. tja... paar keer toenadering gezocht, oprecht excuses voor bepaalde zaken aangeboden. Zelfs zwart op wit gezet... Wel ff genoeg moeite voor nu. Ze blijft boos en dat vind ik vreemd. Op een gegeven moment moet je boosheid toch overgaan in een ander gevoel? Van nature is ze wel erg koppig. Dat zal er vast ook mee te maken hebben.
Het gaat mij niet om een vriendschap in tact te houden. Ik kan dat toch niet. Wat ik wil is dat we gewoon met elkaar over het gebeurde kunnen praten en een net eind aan de relatie kunnen breien.
Beetje zelfde verhaal als bij mij. Als ik er nu over nadenk genoeg aantal keren contact gezocht en niet gekregen wat ik echt wilde (emotioneel). Nu is het wel beter zo. Geen contact en zo min mogenlijk weten wat de ander uitvoert geeft veel rust.
Nja, vriendschap opbouwen is het dan voornamelijk. Weet niet of jij er nog sterk mee zit dat de relatie is stuk gelopen, maar om het weer op te gaan halen is meestal geen goed idee. Gewoon met dr om gaan als "een" vriendin. Zelf lukt mij het totaal niet bij exen. Zit nog een stukje gevoel bij die personen die ik erin heb gestoken wat ik er toch weer terug in zie. En dat is niet prettig. Dus dan maar niet.
Hopelijk een keertje rust in me kop.
Good! gewoon lol blijven maken is het beste..en je moet jezelf ook niet dom gaan vinden als je hem mist..want liefde is gewoon iets raars en kan je niet zomaar uitwissen. Wat voor bandje heb je trouwens?quote:Op maandag 20 maart 2006 07:27 schreef Twinkle20 het volgende:
[..]
Juist, en dat heb ik de afgelopen 2 weken dus wel eens gedaan. Thuis gaan zitten kniezen en aan hem dneken, terwijl mijn vrienden weg waren en leuke dingen ondernamen. Maar het gaat steeds beter en ik ondervind steeds meer het plezier terug van dingen, met of zonder dat hij erbij is.
Gisteren moesten we optreden met mijn band (was een soort wedstrijd tussen 9 bands, heel spannend dus), en hij was daarbij. Hij heeft me opgehaald, ons aangemoedigd, na afloop gezegd dat het een super groot optreden was. En hij heeft mijn hand vastgehouden toen de prijsuitreiking kwam. En we knepen elkaar omdat het zo spannend was. Ik denk, dat als ik dat soort dingen met hem kan blijven done, zonder verder lichamelijk contact, dan kan ik daarmee leven. Ik ben hem niet kwijt gelukkig .. en ik wil hem ook zeker niet kwijt als vriend. Alleen zullen mijn gevoelens voor hem slijten (hoop ik).. Maar na gisteren voel ik me weer een stuk beter. Ook met mijn andere vrienden die erbij waren heb ik het super gehad. Dus ik kom er wel weer bovenop! Met of zonder hem ..
jaja..tis allemaal wat
hmmm..kan wel toch? ik en mijn ex hebben na een aantal maanden wel weer redelijk contact..mailen/smsen regelmatig weer met elkaar. En praat ook met haar over mijn gevoelens...dus ik denk dat het wel te doen is...echt 'goed' uit elkaar gaan.quote:Op maandag 20 maart 2006 12:14 schreef Developersrus het volgende:
[..]
Da's vaak een utopie en voor weinigen weg gelegd...
jaja..tis allemaal wat
We schrijven onze eigen nummers .. je moet denk ik een beetje aan pop/rock denken, heeft een beetje weg van Live, om het mara ergens mee te vergelijken haha.quote:Op maandag 20 maart 2006 19:13 schreef fffan het volgende:
[..]
Good! gewoon lol blijven maken is het beste..en je moet jezelf ook niet dom gaan vinden als je hem mist..want liefde is gewoon iets raars en kan je niet zomaar uitwissen. Wat voor bandje heb je trouwens?
Pff kheb wat nieuwe nummers geschreven de afgelopen para weken voor onze band zeg.. gewoon uit pure frustratie. 's Nachts op me piano lopen rammen tot ik de juiste melodie te pakken had .. weet niet wat de buren dachten op die momenten of dat ze er gewoon doorheen sliepen
Vervang zij door hij en het past in de categorie 'enorm herkenbaar'quote:Op maandag 20 maart 2006 16:32 schreef Madski het volgende:
Je laten lijden door je gevoelens is niks mis mee. Zelf had ik dat ik teveel gevoel/meeleefde met de ander waardoor ik niet meer aan mezelf ging denken en alleen maar ging denken: waar denkt zij toch aan?
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Voor mij ook. Je vraagt je continu af wat er in het koppie van je ex omgaat.quote:Op maandag 20 maart 2006 20:38 schreef Lips het volgende:
[..]
Vervang zij door hij en het past in de categorie 'enorm herkenbaar'
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Jep..erg herkenbaar.quote:Op maandag 20 maart 2006 21:02 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Voor mij ook. Je vraagt je continu af wat er in het koppie van je ex omgaat.
Of nog zoiets..nog steeds heel erg bezorgd om haar zijn!
jaja..tis allemaal wat
Ghehe..nee, dat is niet zo gek toch. Ik bedoel, je ziet en spreekt haar niet meer of in ieder geval heel weinig. Aan de andere kant hoor je wel weer dat ze praktisch een nieuw leven heeft. Logisch dat je dan gaat denken of ze nog wel eens aan jou denkt etc etc. Normale reactie, alleen ik ben / was daar een beetje in doorgeslagen. Het heeft mijn dagelijkse leven beheerst en zwaar ontregeld.quote:Op maandag 20 maart 2006 22:53 schreef Madski het volgende:
Hm ok dacht dat ik de enige was die last had daarvan. Ben blijkbaar niet alleen
Gelukkig begin ik dat in te zien. Ik voel me sinds vanmiddag een stuk beter dan vanmorgen en de rest van het weekend. De zon van vanmiddag toen ik mijn werk verliet heeft me ook echt ff goed gedaan. Zag het ineens weer ff wat zonniger in allemaal. Tot op het moment van schrijven heb ik dat gevoel wel redelijk vast weten te houden. Heb vanavond zelfs betrekkelijk weinig aan mijn ex gedacht. Ik hoop dat dit niet zo'n zeldzaam up-moment is en dat ik morgen weer in een negatieve stemming terugval. Ik knok er iig voor!
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Ik had (heb) daar ook nog wel eens last van. Indd laat de zon maar komen !quote:Op maandag 20 maart 2006 23:56 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Ghehe..nee, dat is niet zo gek toch. Ik bedoel, je ziet en spreekt haar niet meer of in ieder geval heel weinig. Aan de andere kant hoor je wel weer dat ze praktisch een nieuw leven heeft. Logisch dat je dan gaat denken of ze nog wel eens aan jou denkt etc etc. Normale reactie, alleen ik ben / was daar een beetje in doorgeslagen. Het heeft mijn dagelijkse leven beheerst en zwaar ontregeld.
Gelukkig begin ik dat in te zien. Ik voel me sinds vanmiddag een stuk beter dan vanmorgen en de rest van het weekend. De zon van vanmiddag toen ik mijn werk verliet heeft me ook echt ff goed gedaan. Zag het ineens weer ff wat zonniger in allemaal. Tot op het moment van schrijven heb ik dat gevoel wel redelijk vast weten te houden. Heb vanavond zelfs betrekkelijk weinig aan mijn ex gedacht. Ik hoop dat dit niet zo'n zeldzaam up-moment is en dat ik morgen weer in een negatieve stemming terugval. Ik knok er iig voor!
Elke keer als ik zo'n moment voel aankomen dan (heel triest maargoed) denk ik mezelf heel hard in; "nee nee nee niet nu , niet meer !" en vaak werkt het, niet alijd maar toch.
Maar dat duurt een tijdje voordat het wat minder wordt allemaal.
Hetzelfde alsdat ik het nu wat van me afpen. vaak veel herkenbare dingen hier en das ook wel fijn te weten dat je niet de enige bent.
En God zag dat Breakcore lauw was........waar is JUNGLE mensen! |
Doom |
Doom |
Haha, mja ongeveer hetzelfde. Ik zit dan hard met me kop te schudden als ik daar geen zin in heb.
Afgelopen nacht ook best brak geslapen. Was elke 2 uur wel wakker. Weet niet doordat dat kwam omdat ik de afgelopen paar dagen zo sterk heb lopen peinzen over van alles of dat ik gewoon grieperig ben.
Afgelopen nacht ook best brak geslapen. Was elke 2 uur wel wakker. Weet niet doordat dat kwam omdat ik de afgelopen paar dagen zo sterk heb lopen peinzen over van alles of dat ik gewoon grieperig ben.
Ik slaap al tijden brak. Wordt praktisch iedere nacht rond 4 uur wakker en begin dan meteen met malen en woelen. Doe dan bijna geen oog meer dicht.quote:Op dinsdag 21 maart 2006 10:13 schreef Madski het volgende:
Haha, mja ongeveer hetzelfde. Ik zit dan hard met me kop te schudden als ik daar geen zin in heb.
Afgelopen nacht ook best brak geslapen. Was elke 2 uur wel wakker. Weet niet doordat dat kwam omdat ik de afgelopen paar dagen zo sterk heb lopen peinzen over van alles of dat ik gewoon grieperig ben.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
Is wel zuur. Heb je nog een beetje afleiding? Ga zelf bijv vandaag eten bij vrienden en dan een filmpje kijken. Komende vrijdag waarschijnlijk weer magiccen.
Jawel hoor. Ga ook regelmatig weg met vrienden en eet zo nu en dan weer eens bij mijn ouders. Is lekker makkelijk en ook gezelligquote:Op dinsdag 21 maart 2006 10:50 schreef Madski het volgende:
Is wel zuur. Heb je nog een beetje afleiding? Ga zelf bijv vandaag eten bij vrienden en dan een filmpje kijken. Komende vrijdag waarschijnlijk weer magiccen.
Bij mij komt het omdat ik al een jaar of 2 rondloop met wat probleempjes. Te lang mee blijven lopen en nu dit nog eens op mijn bord is gekomen, is de emmer overgelopen.
Blaat het niet, dan schaapt het niet!
voor een paar weken trug heb ik hier 2 weken heel hevig last van gehad... zo erg stressen dat ik er zelfs een week van aan de schijt ben geweest... maar het is nu weg, ook omdat het niet zo heel lang heeft geduurd denk ik... Probeer te denken dat het zonde van je tijd is om er zo lang bij stil te blijven staan, je heb je eigen leven en je verneukt je tijd zonder dat je er iets mee opschiet...
Probleempjes zoals wat? Zijn bij mij ook wel wat dingen gebeurt in de tijd dat ouders gingen scheiden (7 jaar terug), maar daar sta ik niet zoveel meer bij stil.quote:Op dinsdag 21 maart 2006 11:04 schreef jagermeister1 het volgende:
[..]
Jawel hoor. Ga ook regelmatig weg met vrienden en eet zo nu en dan weer eens bij mijn ouders. Is lekker makkelijk en ook gezellig
Bij mij komt het omdat ik al een jaar of 2 rondloop met wat probleempjes. Te lang mee blijven lopen en nu dit nog eens op mijn bord is gekomen, is de emmer overgelopen.
