De Kunst van het loslaten van een ex #37

quote:

Op maandag 27 maart 2006 10:32 schreef Kuuke2k5 het volgende:
Blijf hier van je af lullen tot het beter gaat, voor een paar weken trug was ik zwaar naar de klote, doordat je dan ff hier wat neer kan pleuren is dat toch fijn.. kan moeilijk als ik smorgens zo op stage zit vrienden gaan bellen, die val ik savonds al lastig

Doe ik. R&P is voor mij nu toch wel ff een belangrijke uitlaatklep.

De reden dat ik haar die e-mails heb gestuurd is ook omdat ik het van me af wilde schrijven... en een groot deel (valse) hoop natuurlijk. Met vrienden heb ik het er niet zo heel veel meer over.... ik wil ze niet blijven opzadelen met mijn sores. Kan er gelukkig wel goed met mijn ouders over praten. Ik kom daar tegenwoordig weer bijna dagelijks over de vloer, maar ze zeggen nu wel dat ik mijn trots moet terugkrijgen. Ze vinden dat ik er te lang mee bezig blijf en dat ze het totaal niet waard is. Het ergste is... ze hebben gelijk

quote:

Op maandag 27 maart 2006 10:34 schreef Madski het volgende:

[..]

Moet je eens bier gaan sjikken in de bar en naar andere dames gaan kijken. Ben erachter gekomen dat aandacht krijgen op het station ook zeer relaxt is. Zie altijd wel mooie dames daar

2 maanden valt ook nog wel mee. Ik was ongeveer hetzelfde na 2 maanden. Maar goed, nu 4 maanden verder en ik vind het wel genoeg geweest qua kniezen. Geef geen aandacht meer aan haar en zij niet meer aan mij. En vind het allemaal best zo. Ook al voelde we elkaar perfect aan, tis gewoon over/klaar.

Ga de laatste tijd weer redelijk vaak op stap, maar de dames kunnen me nog niet echt bekoren. Komt wel weer denk ik. Ex zit nu nog teveel in mijn kop.

Tja.. zeker na een relatie van 5.5 jaar. Dat zet je toch niet ff zomaar van je af. Ik denk dat ik haar nu echt moet gaan loslaten. Ik heb nog steeds die verdomde hoop dat het goedkomt, terwijl ik eigenlijk wel weet dat dat niet gaat gebeuren. Alles wijst erop. Als zij daadwerkelijk nog veel om me zou geven en het nog een kans wilde geven, dan had ze vorige week al gereageerd op die mail. Als ze er zo lang over moet doen... tja... dan is het eigenlijk al duidelijk lijkt me.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 10:41 schreef donnahvh het volgende:

[..]

misschien is dat voor haar ook te heftig
zou t me iig voor kunnen stellen

Explain?

Als ze niet verder wil, dan kan ze dat met 1 zin zeggen. Ik zie daar het heftige niet zo van in. Geeft ze nog om me en wil ze het nu of in de toekomst nog een kans geven, dan is het nóg makkelijker om te reageren.

Ik denk dat het een pesterijtje/wraakactie van haar is. Ze is alles kwijt en is daar heel pissig over. Ze weet dat ik er niet tegenkan om genegeerd te worden. Op deze manier probeert ze me toch nog te slopen zeg maar....

Wat donna bedoeld is dat je je ex overrompelt met gevoelens en geen idee heeft verder wat ze ermee aan moet.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 11:00 schreef Madski het volgende:
Wat donna bedoeld is dat je je ex overrompelt met gevoelens en geen idee heeft verder wat ze ermee aan moet.

Hmm... zou kunnen. Dat is dus het irritante he... je blijft maar in onzekerheid zitten. Ik hoop dat ik eerdaags gewoon het bericht krijg dat het écht over is. Dat er geen weg meer terug is, dat ze verder wil met haar eigen leven.... zoiets. Zal even zuur zijn, maar ik weet dan waar ik aan toe ben en dan kan ik het af gaan sluiten. Nu kan ik er gewoon geen zinnig woord over zeggen omdat ik vrijwel niets meer van haar vernomen heb.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 11:07 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Hmm... zou kunnen. Dat is dus het irritante he... je blijft maar in onzekerheid zitten. Ik hoop dat ik eerdaags gewoon het bericht krijg dat het écht over is. Dat er geen weg meer terug is, dat ze verder wil met haar eigen leven.... zoiets. Zal even zuur zijn, maar ik weet dan waar ik aan toe ben en dan kan ik het af gaan sluiten. Nu kan ik er gewoon geen zinnig woord over zeggen omdat ik vrijwel niets meer van haar vernomen heb.

Nja als je geen reactie van dr krijgt zou je vanzelf wel erover heen komen. Duurt misschien alleen iets langer.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 11:10 schreef Madski het volgende:

[..]

Nja als je geen reactie van dr krijgt zou je vanzelf wel erover heen komen. Duurt misschien alleen iets langer.

Ik hoop het wel, want het beïnvloed mijn functioneren behoorlijk.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 11:12 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Ik hoop het wel, want het beïnvloed mijn functioneren behoorlijk.

Anders bel je dr gewoon eens als je het echt niet meer trekt. Vraag je of ze je mailtje had ontvangen en laat je voor de rest op de vlakte.

ik adviseer je niet te bellen. Als je een klote reactie krijgt dan ga je gevoelsmatig toch weer plat. En ik denk zo te lezen dat je toch een bepaalde reactie verwacht... ik zou echt hoe kut het ook is niks bellen/mailen/msnen ...Ik maak de fout nu zelf ook door op msn nog te lullen, bellen en smsen doe ik nie meer (op een dronkemans sms na dan;) ) maar goed je MOET je eigen leventje oppakken...

Mja daar heb je wel een punt. Nja je moet het toch zelf allemaal ondervinden en ervan leren.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 11:13 schreef Madski het volgende:

[..]

Anders bel je dr gewoon eens als je het echt niet meer trekt. Vraag je of ze je mailtje had ontvangen en laat je voor de rest op de vlakte.

Ghehe... laat ik dat maar niet doen. Ze poeierd me gelijk af, dat weet ik zeker. Echt waar hoor... die meid is zo boos en het feit dat ze ook nog eens zo koppig is, maakt het niet verstandig haar te bellen.

Mijn moeder heeft nog weleens contact met mijn ex-schoonmoeder. Via haar heb ik gehoord dat ze het 2de mailtje wat ik had gestuurd toch wel lief vond (zoiets had ze gezegd) en dat ze dit weekend zou gaan nadenken over wat ze zou terugsturen. Ze kon er iig iets mee...iets dat ze niet met het 1ste mailtje kon. Kan dus ook nog zijn dat ze een dezer dagen pas gaat reageren omdat ze nog niet zeker is wat ze wil gaan zeggen.

Het 3de mailtje is zeg maar een laatste stuiptrekking van mij. Ik zeg haar daar onder andere in dat ik haar mis en dat ze heel belangrijk voor me is. Dat ik had gehoopt met haar te kunnen praten om weer dichter tot elkaar te komen en uiteindelijk dat ze misschien weer bij me zou komen wonen. Ook zeg ik dat ik toch wel graag een antwoord van haar wil krijgen, ook al is het slechts 1 zin. Natuurlijk is dit even een hele korte samenvatting... maar goed, dan hebben jullie een idee.

Ik snap je goed, ik heb het met een andere ex gehad, ik bleef gewoon smsen en bellen.. Totdat ik letterlijk een bericht kreeg van "nu moet je echt ff opdonderen voor een maand". Dat heeft heel verfrissend gewerkt kan ik je zeggen. Vervolgens is het contact met haar prima en gaf ze zelf aan dat het haar moeite heeft gekost om dat te sturen... Voor nu moet je echt ff radio stilte in acht nemen..

en zeg zelf, wil je nou weten wat ze allemaal doet? de kans dat je daar klote door gaat voelen is enorm...

quote:

Op maandag 27 maart 2006 11:28 schreef Kuuke2k5 het volgende:
Ik snap je goed, ik heb het met een andere ex gehad, ik bleef gewoon smsen en bellen.. Totdat ik letterlijk een bericht kreeg van "nu moet je echt ff opdonderen voor een maand". Dat heeft heel verfrissend gewerkt kan ik je zeggen. Vervolgens is het contact met haar prima en gaf ze zelf aan dat het haar moeite heeft gekost om dat te sturen... Voor nu moet je echt ff radio stilte in acht nemen..

en zeg zelf, wil je nou weten wat ze allemaal doet? de kans dat je daar klote door gaat voelen is enorm...

Tja... zo'n bericht is niet leuk, maar het maakt het wel makkelijker. Meteen die valse hoop uit je donder. Dat is hetgeen me nu langzaam opvreet. Die verdomde hoop. Ik neem nu inderdaad radiostilte in acht. Ik heb me al teveel laten gaan en heb veel te voel energie in haar gestoken. Ik zou die energie in mezelf moeten steken.

Eigenlijk wil ik ook niet weten wat ze doet nee. Maar toch he... het knaagt.

Klopt en dat doet het nog wel even...
Het gevoel is het meeste klote, ik voelde me zo kut dat ik amper op me poten kon staan... terwijl ik normaal de jongen met de grootste bek ben
Bel gewoon een goeie vriendin op en ga daar wat mee drinken en er over praten, lucht enorm op...
en ohja... als je de aandacht weer van een ander krijgt... PATS alles is dan vergeten

Jagermeister je blijft hangen in verdriet omdat je er nog zelf geen streep onder heb gezet.
je blijft hoop houden. Je wilt van haar een teken om die hoop op te geven, of dat het nog een kans heeft.
Je moet daar niet op wachten. Jij moet die streep zetten. Je hebt drie mailtjes gestuurt waar je achter staat en nu je geen antwoord krijgt........streep er onder en doorgaan.
als je blijft wachten, hopen dat heeft geen zin.

(dit alles getypt door iemand die ook op haar tanden bijt om niet weer te willen praten met ex)

quote:

Op maandag 27 maart 2006 11:41 schreef kopvoltwijfels het volgende:
Jagermeister je blijft hangen in verdriet omdat je er nog zelf geen streep onder heb gezet.
je blijft hoop houden. Je wilt van haar een teken om die hoop op te geven, of dat het nog een kans heeft.
Je moet daar niet op wachten. Jij moet die streep zetten. Je hebt drie mailtjes gestuurt waar je achter staat en nu je geen antwoord krijgt........streep er onder en doorgaan.
als je blijft wachten, hopen dat heeft geen zin.

(dit alles getypt door iemand die ook op haar tanden bijt om niet weer te willen praten met ex)

Waarom wil jij dan niet meer praten met je ex? Zwijg jij hem ook dood?

Klopt.. het wordt tijd dat ik die streep trek. Alleen hoe trek je hem na 5.5 jaar? Eigenlijk is het gewoon een gevoelloos kutwijf... (sorry for the language). Ik moet nu echt inzien dat ze het niet waard is. Alles wijst daarop, alleen ik idealiseer haar nog steeds. Vanavond ga ik voor mezelf een lijst maken met al haar negatieve punten en die draag ik dan iedere dag bij me. Als ik dan aan haar denk, dan pak ik die lijst en probeer ik alleen aan haar negatieve dingen te denken.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 11:07 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Hmm... zou kunnen. Dat is dus het irritante he... je blijft maar in onzekerheid zitten. Ik hoop dat ik eerdaags gewoon het bericht krijg dat het écht over is. Dat er geen weg meer terug is, dat ze verder wil met haar eigen leven.... zoiets. Zal even zuur zijn, maar ik weet dan waar ik aan toe ben en dan kan ik het af gaan sluiten. Nu kan ik er gewoon geen zinnig woord over zeggen omdat ik vrijwel niets meer van haar vernomen heb.

en aan de andere kant laat ze misschien niets horen zodat je idd geen hoop meer heeft
ieder bericht is er eentje
en dan maakt de inhoud nog niet eens zoveel uit
eigenlijk is t heel liev dat ze niet reageerd , trek er lering uit en probeer ook verder te gaan
tis moeilijk .. geloof me ik kan t weten maar iedere x hoop hebben is helemaal kut
owjee ik zie dat ik je verhaal niet goed gelezen heb het is nog niet officieel over tussen jullie?

quote:

Op maandag 27 maart 2006 12:00 schreef donnahvh het volgende:

[..]

en aan de andere kant laat ze misschien niets horen zodat je idd geen hoop meer heeft
ieder bericht is er eentje
en dan maakt de inhoud nog niet eens zoveel uit
eigenlijk is t heel liev dat ze niet reageerd , trek er lering uit en probeer ook verder te gaan
tis moeilijk .. geloof me ik kan t weten maar iedere x hoop hebben is helemaal kut
owjee ik zie dat ik je verhaal niet goed gelezen heb het is nog niet officieel over tussen jullie?

Jawel hoor. Het is echt officieel over. Al 2 maanden. Alleen ik had het gevoel dat we dit allebei eigenlijk niet wilden. Dat we te hard van stapel zijn gelopen. Ik dacht eigenlijk at zij het ook kut zou vinden dat het over was, maar dat ze vanwege haar koppigheid dit niet liet weten. Ook om geen gezichtsverlies te lijden zeg maar. Dus..op een gegeven moment had ik zoiets van... nou dan neem ik toch de stap. Ik zocht dus toenadering. Eerst via de telefoon, maar dat ontaarde in ruzie. Ze was furieus. Toen heb ik 4 weken niets meer laten horen. Na 4 weken dacht ik dat haar boosheid wel gezakt zou zijn... dus stuurde ik die mailtjes.

Zo lief vind ik het niet van haar hoor. Als ze zegt: "Ik wil niks meer met je te maken hebben. Laat me met rust", dan kan ik verder. Snap je? Ik heb me helemaal blootgegeven in die mail. Niet fatsoenlijk om daar helemaal niets mee te doen, vind ik. Nu zit ik continu in de onzekerheid of ze nog op die mailtjes gaat reageren, wanneer ze dat dan eventueel zou doen en wat er dan in zou staan. Kortom, mij zou het meer helpen als ze me gewoon afpoeierd. Hoe kut dat dan ook is.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 12:11 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Jawel hoor. Het is echt officieel over. Al 2 maanden. Alleen ik had het gevoel dat we dit allebei eigenlijk niet wilden. Dat we te hard van stapel zijn gelopen. Ik dacht eigenlijk at zij het ook kut zou vinden dat het over was, maar dat ze vanwege haar koppigheid dit niet liet weten. Ook om geen gezichtsverlies te lijden zeg maar. Dus..op een gegeven moment had ik zoiets van... nou dan neem ik toch de stap. Ik zocht dus toenadering. Eerst via de telefoon, maar dat ontaarde in ruzie. Ze was furieus. Toen heb ik 4 weken niets meer laten horen. Na 4 weken dacht ik dat haar boosheid wel gezakt zou zijn... dus stuurde ik die mailtjes.

Zo lief vind ik het niet van haar hoor. Als ze zegt: "Ik wil niks meer met je te maken hebben. Laat me met rust", dan kan ik verder. Snap je? Ik heb me helemaal blootgegeven in die mail. Niet fatsoenlijk om daar helemaal niets mee te doen, vind ik. Nu zit ik continu in de onzekerheid of ze nog op die mailtjes gaat reageren, wanneer ze dat dan eventueel zou doen en wat er dan in zou staan. Kortom, mij zou het meer helpen als ze me gewoon afpoeierd. Hoe kut dat dan ook is.

nou ik denk niet dat dat afpoeieren nog gaat gebeuren als ik tzo lees, zou t toch maar proberen te vergeten allemaal ook al vind je t onfatsoenlijk

quote:

Op maandag 27 maart 2006 12:13 schreef donnahvh het volgende:

[..]

nou ik denk niet dat dat afpoeieren nog gaat gebeuren als ik tzo lees, zou t toch maar proberen te vergeten allemaal ook al vind je t onfatsoenlijk

Sja.. ik vrees het ook. Maar toch heeft haar moeder gezegd dat ze zou reageren... tenzij ze natuurlijk van gedachte is veranderd. Anyway... ik ga het proberen los te laten. Ik zal wel moeten, want dit is niks zo.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 12:18 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Sja.. ik vrees het ook. Maar toch heeft haar moeder gezegd dat ze zou reageren... tenzij ze natuurlijk van gedachte is veranderd. Anyway... ik ga het proberen los te laten. Ik zal wel moeten, want dit is niks zo.

maar zelfs al zou ze nu op handen en knieeen terugkomen ,eerlijk zou je t dan nog willen?

quote:

Op maandag 27 maart 2006 12:19 schreef donnahvh het volgende:

[..]

maar zelfs al zou ze nu op handen en knieeen terugkomen ,eerlijk zou je t dan nog willen?

Ik denk van wel. We hadden het ook best leuk samen. Maar goed.. het gaat niet gebeuren, anders had ze wel eerder gereageerd. Als je iets graag wilt, dan doe je er alles aan om het te krijgen... toch?

Jagermeister
Ik zwijg hem niet dood hoor!! Zou niet kunnen want op dit moment wonen we nog samen omdat ik op een huis moest wachten. gelukkig vrijdag een ander huisje
Maarik probeerde aan te geven dat ik he took moeilijk vind om los te laten. Ik bijt op m'n tanden, niet te praten in de way van: het goed te laten komen.
Heb m'n verhaal tijdje terug erop gezet(als je het leest begrijp je het) waarom ik niet meer wil /hoef te praten. Veranderen zal het niet
Maar ik heb het moeilijk.
Maar ik praat tegen mezelf hi hi Ik dwing mezelf om niet aan de weinig goede dingen te denken.
Het zit in jezelf en daar moet je mee dealen. Het maakt niet uit wat die ander doet het zal in jezelf z'n plek moeten vinden.

Maar moeiijk blijft het.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 12:29 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Ik denk van wel. We hadden het ook best leuk samen. Maar goed.. het gaat niet gebeuren, anders had ze wel eerder gereageerd. Als je iets graag wilt, dan doe je er alles aan om het te krijgen... toch?

ja maar als t zo moeizaam gaat dan heeft t niet veel zin , zelfs al zou ze nu weer verdergaan na je mail dan zal je samen heel veel moeten praten en er echt serieus voor 100%voor moeten gaan anders gaat t nooit neit werken

quote:

Op maandag 27 maart 2006 12:11 schreef jagermeister1 het volgende:

[..]

Jawel hoor. Het is echt officieel over. Al 2 maanden. Alleen ik had het gevoel dat we dit allebei eigenlijk niet wilden. Dat we te hard van stapel zijn gelopen. Ik dacht eigenlijk at zij het ook kut zou vinden dat het over was, maar dat ze vanwege haar koppigheid dit niet liet weten. Ook om geen gezichtsverlies te lijden zeg maar. Dus..op een gegeven moment had ik zoiets van... nou dan neem ik toch de stap. Ik zocht dus toenadering. Eerst via de telefoon, maar dat ontaarde in ruzie. Ze was furieus. Toen heb ik 4 weken niets meer laten horen. Na 4 weken dacht ik dat haar boosheid wel gezakt zou zijn... dus stuurde ik die mailtjes.

Zo lief vind ik het niet van haar hoor. Als ze zegt: "Ik wil niks meer met je te maken hebben. Laat me met rust", dan kan ik verder. Snap je? Ik heb me helemaal blootgegeven in die mail. Niet fatsoenlijk om daar helemaal niets mee te doen, vind ik. Nu zit ik continu in de onzekerheid of ze nog op die mailtjes gaat reageren, wanneer ze dat dan eventueel zou doen en wat er dan in zou staan. Kortom, mij zou het meer helpen als ze me gewoon afpoeierd. Hoe kut dat dan ook is.

jullie relatie is over ... dat is toch duidelijk genoeg ? wat moet ze nog verduidelijken ?

Tsja, 't lijkt mij ook zo klaar als een klontje... gewoon de draad weer oppakken,

quote:

Op maandag 27 maart 2006 12:37 schreef kopvoltwijfels het volgende:
Jagermeister
Ik zwijg hem niet dood hoor!! Zou niet kunnen want op dit moment wonen we nog samen omdat ik op een huis moest wachten. gelukkig vrijdag een ander huisje
Maarik probeerde aan te geven dat ik he took moeilijk vind om los te laten. Ik bijt op m'n tanden, niet te praten in de way van: het goed te laten komen.
Heb m'n verhaal tijdje terug erop gezet(als je het leest begrijp je het) waarom ik niet meer wil /hoef te praten. Veranderen zal het niet
Maar ik heb het moeilijk.
Maar ik praat tegen mezelf hi hi Ik dwing mezelf om niet aan de weinig goede dingen te denken.
Het zit in jezelf en daar moet je mee dealen. Het maakt niet uit wat die ander doet het zal in jezelf z'n plek moeten vinden.

Maar moeiijk blijft het.

Zeker moeilijk, maar ik moet nu inderdaad verder. Ik heb toenadering gezocht en dat is in de wind geslagen. Ik moet nu eindelijk maar eens onder ogen gaan zien dat het definitief over is. Ik heb gewoon een gigantisch bord voor mijn kop. Mijn verstand weet het ook dat het over is, maar mijn gevoel he. Het gevoel wint het nog steeds van het verstand.

EDIT: Ik heb je verhaal gelezen. Pfff.. knap lastige situatie zeg. Ik denk wel dat je er verstandig aan doet om met hem te kappen. Sterkte!

quote:

Op maandag 27 maart 2006 12:45 schreef donnahvh het volgende:

[..]

ja maar als t zo moeizaam gaat dan heeft t niet veel zin , zelfs al zou ze nu weer verdergaan na je mail dan zal je samen heel veel moeten praten en er echt serieus voor 100%voor moeten gaan anders gaat t nooit neit werken

Dat was ook mijn doelstelling. Er keihard voor knokken en het niet zomaar weggooien.

@Petit Lapin: Je hebt gelijk. Aan de andere kant... ze antwoordt niet. Misschien doet ze dat omdat ze er voor haar zelf ook nog niet uit is.

Aargghh.... jagermeister... je moet nu kappen met dat continu "Misschien dit... misschien dat"

[ Bericht 5% gewijzigd door jagermeister1 op 27-03-2006 13:58:40 ]