Gastroscopie...: iemand ervaring?

En zodra ie eenmaal in de slokdarm is gegleden, is het vervelendste achter de rug, niet?

quote:

Op donderdag 12 oktober 2006 22:50 schreef Argento het volgende:
En zodra ie eenmaal in de slokdarm is gegleden, is het vervelendste achter de rug, niet?

Mwoah

Ze moeten je maag opblazen om iets te kunnen zien, ze blazen er dus lucht in. Je licht daardoor constant te boeren en te kokhalzen. Niet echt prettig.

ik hoor zo nu en dan wel zoetsappige verhalen idd van mensen die niet willen slikken thuis, soms doen mensen zo moeilijk dat ze geeneens doorgaan. Moeten ze eerst ff rustig worden en komen ze maar over een tijdje weer terug. Maar er zijn vervelende plekken waar je een scoop binnen kan krijgen _kuchanuskuch

Ik vond het helemaal niet vervelend dat ik lag te boeren en te kwijlen... dat vond ik wel het minst erge... was blij dat ik weer adem kon halen en was meer bezig om mezelf rustig te houden...

quote:

Op donderdag 12 oktober 2006 23:11 schreef DrMarten het volgende:

[..]

Mwoah

Ze moeten je maag opblazen om iets te kunnen zien, ze blazen er dus lucht in. Je licht daardoor constant te boeren en te kokhalzen. Niet echt prettig.

DAt vond ik dus wel meevallen.
Ze brachten die slang binnen en ik slikte een keer en toen was ie al een heel stuk naar binnen en heb maar 1x gekokhalst en 2x geboerd ofzo.
Belangrijkste is om rustig te blijven en normaal door te ademen.

Maar dat zal per persoon verschillend zijn en dus ook per beleving hoe je je erna voelt.

Ik vond het meevallen en het het veel erger verwacht.

nou mensen, ik heb het overleefd.

Niet echt voor herhaling vatbaar moet ik zeggen. Qua verdoving moest ik het doen met de gel op de scoop zelf. Geen spray (wel om gevraagd maar daar deden ze een beetje vaag over en voor ik het wist had ik dat ding in mn keel), geen roesje. Ik heb, tussen de krampachtige pogingen rustig te ademhalen door, behoorlijk wat gekokhalzd. Van boeren heb ik helemaal geen last gehad.

Ik heb nu wel pijn in mn keel (het onderzoek is nu ruim anderhalf uur geleden) maar dat zal wel over gaan.

Hartelijk dank voor het delen van jullie ervaringen.

De 23e ben ik aan de beurt.... zie er als een berg tegen op....

Ik reserveer maar vast 6 man die mij vast gaan ketenen en moet het onderzoek maar gewoon ondergaan....

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 11:35 schreef Mirage het volgende:
Hartelijk dank voor het delen van jullie ervaringen.

De 23e ben ik aan de beurt.... zie er als een berg tegen op....

Ik reserveer maar vast 6 man die mij vast gaan ketenen en moet het onderzoek maar gewoon ondergaan....

ogen dicht en een mantra 'opdenken' 'overeenkwartierishetoverovereenkwartierishetover" , en slikken slikken slikken slikken slikken slikken.

het lijkt even alsof je stikt,maar dat doe je niet dus gewoon rustig blijven
alleen dat eerste moment dus is ws even schrikken, je kent dat gevoel niet, maar als je blijft slikken en met de genade meewerkt, valt het echt mee

er staan verpleegsters bij om je vast te houden, mocht dat nodig zijn tenminste, je hebt ms de neiging om naar die slang te grijpen, maar hun voornaamste taak is toch meestal geruststellen, een beetje over je arm aaien en zeggen dat je het goed doet, alles goed gaat en dat helpt echt

het is niet echt een leuke ervaring, maar achteraf toch minder dramatisch dan je van te voren denkt.
man, wat was ik nerveus ik zag groen en geel van ellende, en echt, hoe ongemakkelijk het ook was, zo erg was het nu ook weer niet

Ik vond het allemaal wel meevallen achteraf. Paar keer kokhalzen en een stel beste boeren (alsof je kotst, alleen dan zonder kots). Na het lezen van dit topic werd ik wel een beetje angstig maar dat was niet nodig geweest. Verdoving werkte prima en een roesje had ik niet nodig. Alleen wel enorme roggels toen ik klaar was

Ik moet op 2 februari.Ik heb om een roesje gevraagd. Ik heb namelijk al een ervaring achter de rug met het zetten van een drain tussen mijn ribben die geen zeer zou doen met lokale verdoving en ik ga nog liever dood dan ooit nog eens een nare ervaring plus shock op te lopen.
Die verdoving leek namelijk niet te werken door mijn angst.Gebeurd mij ook altijd bij de tandarts .

Ik heb deze topic dus uitgebreid gelezen en ik waag het er niet op zonder roesje Ik ben niet bang voor pijn , maar dat ik in paniek raak.

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 21:17 schreef Sentinel69 het volgende:

Ik heb deze topic dus uitgebreid gelezen en ik waag het er niet op zonder roesje Ik ben niet bang voor pijn , maar dat ik in paniek raak.

Heel goed! Paniek maakt het er niet makkelijker op!

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 21:17 schreef Sentinel69 het volgende:
Ik moet op 2 februari.Ik heb om een roesje gevraagd. Ik heb namelijk al een ervaring achter de rug met het zetten van een drain tussen mijn ribben die geen zeer zou doen met lokale verdoving en ik ga nog liever dood dan ooit nog eens een nare ervaring plus shock op te lopen.
Die verdoving leek namelijk niet te werken door mijn angst.Gebeurd mij ook altijd bij de tandarts .

Ik heb deze topic dus uitgebreid gelezen en ik waag het er niet op zonder roesje Ik ben niet bang voor pijn , maar dat ik in paniek raak.

Ik heb hem twee keer zonder roes gehad, het is geen fijn onderzoek maar je zal zien dat het achteraf best mee valt. Niet vergeten door je neus te ademen, dat is belangrijk. Het onderzoek gaat relatief snel dus je bent er zo weer vanaf. Succes.

als ik nog s zou moeten, alleen met roesje! nooit meer zonder

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 22:10 schreef scrub_nurse het volgende:
als ik nog s zou moeten, alleen met roesje! nooit meer zonder

Sinds ik weet dat er roesjes zijn voor dit soort dingen zal ik het ook nooit meer zonder doen

Lijkt me alleen maar irritant zo'n roesje, ik ga liever meteen weer naar huis na het onderzoek

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 22:47 schreef Dubbeldrank het volgende:
Lijkt me alleen maar irritant zo'n roesje, ik ga liever meteen weer naar huis na het onderzoek

met een roesje sta je ook binnen een uur buiten hoor en je merkt geeneens wat van het onderzoek dus hoef je het ziekenhuis uit te vluchten door de slechte ervaringen.

quote:

Op donderdag 12 oktober 2006 14:42 schreef jovak het volgende:
Persoonlijk heb ik 90% van de gastrscopieen voor onderzoek als licht ervaren. De scopieen die nodig waren voor het plaatsen van de voedingssonde waren vervelender en langduriger.

Is een gastroscopie vergelijkbaar met het plaatsen van een voedingssonde?

Ik heb een voedingssonde gehad toen ik op de IC lag. Gelukkig wist ik niet dat er een geplaatst zou worden, anders had ik er alleen maar tegen opgekeken. Het was geen prettige ervaring, maar ook geen ramp. Ik had het gevoel dat er iets in mijn keel zat wat ik weg moest slikken (maar niet weg te slikken viel). Het vervelendste was dat de sonde uren en uren erin gezeten heeft. Ik begreep het nut er niet zo van, want de voeding werd al gauw gestaakt doordat ik er misselijk van werd en maar over bleef geven. Ze gebruikten de sonde ook om medicijnen toe te dienen, meen ik me te herinneren, maar dat moet toch ook op een andere manier kunnen?

Helaas had ik alle tijd om tegen het verwijderen van de voedingssonde op te kijken - waarom vraag ik ook wat me te wachten staat? - maar de verpleegkundige was er buitengewoon bekwaam in en wist me goed af te leiden. Niets dan lof voor het verplegend personeel waar ik in het ziekenhuis mee te maken heb gehad! En je kunt natuurlijk ook het heft in eigen handen nemen en vantevoren vertellen dat je nerveus bent, dat je wilt horen wat er gaat gebeuren, dat je begeleid wilt worden en aanwijzingen wilt krijgen wat te doen. Je hoeft als patiënt geen afwachtende houding in te nemen, en als het je te snel gaat, dan moet je zéker protesteren! Ik heb wel eens bij een gynaecoloog gezeten die een kweekje wilde afnemen (wat ongetwijfeld niks voorstelt, maar ik had net de hele ziekenhuisparade achter de rug en voelde me heel kwetsbaar) en ik heb dat op dat moment geweigerd. Als het je te snel gaat, dan moet je aan de rem trekken, ookal puilt de wachtkamer uit.

Ik heb er tegenstrijdige gedachten over... over vantevoren te horen krijgen wat je te wachten staat. Enerzijds voel je je daar minder 'geschonden' door, maar anderzijs kun je het met de spanning die je jezelf tevoren aanpraat alleen erger maken. (Niet dat je iets met die wetenschap kunt, want als je eenmaal kennis hebt genomen van de horrorverhalen dan is het vrijwel onmogelijk om níet gespannen te raken.)

Soms kunnen trouwens de meest simpele dingen al naar zijn. Ik had vantevoren niet kunnen vermoeden dat ik het zuurstofkapje op de IC zo vervelend en smerig zou vinden. En ik heb geen moeite met infusen en bloed prikken, maar tijdens een fietstest had ik een buisje in mijn arm in een slagader en ik viel bijna flauw toen het kraantje de eerste keer opengedraaid werd. Tegen het mezelf prikken keek ik weer heel erg op, maar juist dat stelde helemaal niks voor. Verschillende mensen, verschillende momenten, verschillende ervaringen.

quote:

Op zaterdag 13 januari 2007 14:04 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Is een gastroscopie vergelijkbaar met het plaatsen van een voedingssonde?

NEE!!

Een voedingssonde is een dun slangetje wat via de neus naar binnen gaat. Die glijdt redelijk makkelijk je slokdarm is (dat is mijn ervaring iig). En als dat ding eenmaal zit dan gebeurt er verder niks mee. Ik heb zelf anderhalve week met een voedingssonde gelopen en had er eigenlijk geen last van.
Bij een gastroscopie gaat er een slang ter dikte van een vinger naar binnen, het doorslikken hiervan is nogal kut. Bovendien wordt er bij een gastroscopie lucht in de maag geblazen waardoor je constant ligt te boeren, ook bewegen ze dat ding alle kanten op om het goed te kunnen zien.

quote:

Op zaterdag 13 januari 2007 14:13 schreef DrMarten het volgende:
Bij een gastroscopie gaat er een slang ter dikte van een vinger naar binnen

Zoo dik was 'ie toch niet??

Dat herinner ik me in ieder geval helemaal niet! Ik dacht dat die slang veel dunner was.
Of jij hebt misschien hele magere vingers?...

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 14:36 schreef Bora-Bora het volgende:

[..]

Zoo dik was 'ie toch niet??

Een coschappende vriend van me vertelde dat ze in het foldermateriaal van de afdeling waar hij nu is een dunnere maat sonde afbeelden omdat hun patiënten anders al bij voorbaat gillend wegrennen

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 14:36 schreef Bora-Bora het volgende:

[..]

Zoo dik was 'ie toch niet??

Dat herinner ik me in ieder geval helemaal niet! Ik dacht dat die slang veel dunner was.
Of jij hebt misschien hele magere vingers?...

Misschiend at ze nieuwe hebben, bij was al zo'n 8 jaar geleden, maar hij was echt best dik (en ik heb gemiddelde vingers denk ik )

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 17:59 schreef DrMarten het volgende:

[..]

Misschiend at ze nieuwe hebben, bij was al zo'n 8 jaar geleden, maar hij was echt best dik (en ik heb gemiddelde vingers denk ik )

het is ook ongeveer een vinger. behalve als je bijvoorbeeld de gastroscopie doet bij babys, dan hebben ze plotseling wel hele dunne buizen (tenminste had ik een keer gezien bij dat reality ding van het erasmus mc) dus het is er wel, maar word in de meeste ziekenhuizen nog niet gebruikt

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 17:59 schreef DrMarten het volgende: bij was al zo'n 8 jaar geleden,

Bij mij ook.

Maar het zal wel aan mij liggen hoor. Alzheimer ofzo...

Hallo , ik moet nu naar aanleiding van die gastroscopie een 24 uurs ph meting laten doen iemand hier ook ervaring mee ?

groetjes ray

He reepie, nee, geen ervaring mee... wat hebben ze dan gevonden bij je gastroscopie?

Ik mag over een maandje weer. Geen roesje nodig, de keelverdoving werkt voldoende. Alleen het ophalen van stukjes weefsel doet zeer

quote:

Op vrijdag 16 maart 2007 14:14 schreef Damzkieee het volgende:
Ik mag over een maandje weer. Geen roesje nodig, de keelverdoving werkt voldoende. Alleen het ophalen van stukjes weefsel doet zeer

Ik heb er niks van gemerkt destijds, ze nemen een miniscuul stukje weefsel weg. En inderdaad werkt zo'n keelverdoving voldoende, kan je tenminste gelijk weer weg als je klaar bent.

quote:

He reepie, nee, geen ervaring mee... wat hebben ze dan gevonden bij je gastroscopie?

een breukje in mijn middenrif niets schokkends dus maar ik loop nu al een half jaar dokter in dokter uit omdat ik een brandend gevoel blijf houden achter mijn middenrif ondanks het slikken van allerlei maagzuurremmers gaat het niet over dus ze willen nu uitsluiten dat het maag is vandaar die 24uurs meting om te kijken of ik geen last van een reflux heb.
ze denken ook aan het syndroom van tietze maar ja eerst maar weers een slang in mijn neus , ik denk misschien heeft iemand dit ook gehad naar aanleiding van een gastroscopie en of je ook gaat kokhalzen van dat slangetje in je neus .

groetjes ray

[ Bericht 1% gewijzigd door reepie op 17-03-2007 22:58:52 ]

quote:

Op zaterdag 17 maart 2007 22:40 schreef reepie het volgende:

[..]

een breukje in mijn middenrif niets schokkends dus maar ik loop nu al een half jaar dokter in dokter uit omdat ik een brandend gevoel blijf houden achter mijn middenrif ondanks het slikken van allerlei maagzuurremmers gaat het niet over dus ze willen nu uitsluiten dat het maag is vandaar die 24uurs meting om te kijken of ik geen last van een reflux heb.
ze denken ook aan het syndroom van tietze maar ja eerst maar weers een slang in mijn neus , ik denk misschien heeft iemand dit ook gehad naar aanleiding van een gastroscopie en of je ook gaat kokhalzen van dat slangetje in je neus .

groetjes ray

Slangetje door m'n neus heb ik ook gehad voor een dunne darm onderzoek (sellink), je gaat er niet van kokhalzen. Het is slechts een apart gevoel als je moet slikken maar niets onoverkomelijks.

ok ,thnxvoor de geruststelling

Slangetje in m'n neus heb ik ook gehad (maaghevel was 't bij mij, dat schijnt een dikker slangetje te zijn), ze doen alsof het heel erg is, maar je voelt het wat kriebelen in je keel en dan zit ie al. Is wel irritant als ie er in zit en je moet slikken inderdaad, je krijgt er wel keelpijn van. En ik moest elke keer niezen als ik slikte, omdat dat het slangetje omlaag trok.

En een gastroscopie viel mij ook ontzettend mee. Alle zusters staan al klaar om je vast te houden, maar dat was bij mij helemaal niet nodig..gewoon, adem in, adem uit, even wachten klaar. Als je je maar koest houdt komt het wel goed. Beetje jammer wel dat het slikken niet lukte, en de arts de slang maar gewoon door mijn keel duwde. Maar ach.
_{Ik kon het natuurlijk weer niet laten om te roepen 'slikken kreng!' na het onderzoek...}

Hadden jullie ook van die dikke rochels na het onderzoek door die vieze verdoving die je moet gorgelen ?

quote:

Op dinsdag 20 maart 2007 11:45 schreef Damzkieee het volgende:
Hadden jullie ook van die dikke rochels na het onderzoek door die vieze verdoving die je moet gorgelen ?

Ik kreeg geen verdoving...

Ah een gastroscopie-ervaringentopic.

De eerste keer: geen roesje en geen verdoving. Ik dacht toen ook: dit was echt rampzalig. Voor mij was het enige irritante die slang op mijn tong en door de keel. Wat er binnen gebeurde merkte ik niet zo. Alleen de slokdarm voelde wat beurs. Dat nonstop kokhalzen (echt iedere 2 seconden) was het vervelendste. Er zijn mensen die het echt kunnen verdragen zonder veel te kokhalzen, ik hoor helaas niet bij die groep. De slang is overigens 12 mm in doorsnee. Maar het voelt inderdaad eerder als 20 mm.

De tweede keer (in een ander ziekenhuis) zag ik er dus nog veel meer tegenop dan de eerste (en toen zag ik er al flink tegenop). Toen ik dat ook aangaf werd mij al meteen verteld: "oh maar dan krijg je een roesje". Toen is het me echt enorm meegevallen. Ik maakte wel alles bewust mee en ik ging wel continu over mijn nek maar het deed me op een of andere manier helemaal niets. Ik wou eigenlijk gewoon gezellig kletsen onder het onderzoek maar het spreken ging een beetje lastig
Een wereld van verschil dus. Het enige nadeel is dat je daarna nog op een kamer een half uurtje goed moet bijkomen en dat je niet zelf op en neer naar het ziekenhuis kan en mag rijden.

Slangetjes door mijn neus heb ik ook gehad bij verschillende onderzoeken. Maar dat valt echt heel erg mee. Alleen beetje een rot gevoel bij het inbrengen. Daarna voelt het wat ongemakkelijk aan maar het is best te hebben.

quote:

Op dinsdag 20 maart 2007 11:56 schreef Alcarin het volgende:

[..]

Ik kreeg geen verdoving...

Oh lekker

quote:

Op dinsdag 20 maart 2007 11:45 schreef Damzkieee het volgende:
Hadden jullie ook van die dikke rochels na het onderzoek door die vieze verdoving die je moet gorgelen ?

Ik slikte alleen een spulletje om schuimvorming in de maag tegen te gaan. Dit kan het visuele onderzoek nogal hinderen dus krijg je spul om de oppervlaktespanning van je maaginhoud wat omlaag te brengen. Maar gegorgeld heb ik niet.

Oh ik moest echt met warme gelei rochelen om te verdoven. 1x rochelen en 1x inslikken. Mocht ook niet alleen thuis blijven de hele dag omdat de kans op verslikken groot was.

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 16:15 schreef Damzkieee het volgende:
Oh ik moest echt met warme gelei rochelen om te verdoven. 1x rochelen en 1x inslikken. Mocht ook niet alleen thuis blijven de hele dag omdat de kans op verslikken groot was.

Dat is de lieve behandeling, bij mij deden ze het gewoon zonder verdoving, vind ik zelf eigenlijk prettiger. Dan kun je erna gewoon meteen verder met je leven (en een gevulde koek gaan halen omdat ziekenhuiseten vies is! ).

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 16:44 schreef Alcarin het volgende:

[..]

Dat is de lieve behandeling, bij mij deden ze het gewoon zonder verdoving, vind ik zelf eigenlijk prettiger. Dan kun je erna gewoon meteen verder met je leven (en een gevulde koek gaan halen omdat ziekenhuiseten vies is! ).

Het lijkt me echt heel persoonlijk. Ik vond het zonder keelverdoving en roesje echt helemaal niks. Maar ja, ik kan 's ochtends nog geen tandenborstel verder dan de achterkant van mijn voortanden hebben. Dus ik heb het wel heel erg.

Jaahaa da's best maf. Ik kreeg hele rare medicijnen waardoor je er wel bij bent, maar zodat je het weer vergeet. Ik kan me alleen wel herinneren dat ze die buis eruit haalden en ik moest kokhalzen en er een zuster zei dat alles goed ging.
Daarna kon ik niet meer lopen en kan ik me ook niet herinneren hoe ik thuis ben gekomen

Ik heb ooit ook een Gastroscopie gehad.

Alleen dit gebeurde onder volledige narcose omdat ik pas 11-12 was. Mij moeder mocht als uitzondering wel mee kijken.

Ik heb vandaag mijn ergens tussen de 25 en 30ste gastroscopie gehad. Vorige week was het mislukt wegens te veel voeding in me maag, dus naar huis gestuurd en een week gemalen gevreten en 24 uur voort het onderzoek alleen nog maar vloeibaar.

wel een keel verdoving., Soort smerige spray in je keel, Geen verdoving / roes etc. Gewoon bij kennis. Nu kon ik vanavond tenminste gewoon werken. Als ik een roes zou hebben gehad mag ik 2 dagen niet werken, ( erg lastig met storingsdienst)

Uitslag is wel dat me crohn weer actief is, In de 12 vingerige darm. Verklaart met een mijn klachten van misselijkheid, gasvorming in maag etc.

Even een update. Ik heb gisteren een gastroscopie gehad onder Dormicum. Het is mislukt en ik moet binnen een maand opnieuw gaan. Is het normaal dat ik een dag erna erge keelpijn en pijn aan mijn kaken heb? Ik voel me ook nog altijd vrij suf?

Hallo allemaal

Ik moet morgen voor een gastroscopie, maar heb besloten om morgenochtend af te bellen en een nieuwe afspraak te maken maar dan met roesje!!!!! Risicovol lijkt me niet anders zouden ze het niet zo vaakk geven... maar dat kan me niet schelen als ik het maar niet bewust meemaak. De ass van de huisarts had mij een roesje uit me hoofd gepraat het zou allemaal wel meevallen.. ja dat kan zei wel zeggen makkelijk kletsen! Ik ben sind een paar dagen en vandaag gewoon beroerd van de zenuwen en het er gewoon buikkrampen van. ben blij dat ik besloten heb om aftebellen en een nieuwe afspraak te gaan maken. hoop dat het dan meevalt. Ben je met een roesje echt ondezeil of alleen wat suffig???

gr sabien

Ik moet morgen voor een gastroscopie, maar heb besloten om morgenochtend af te bellen en een nieuwe afspraak te maken maar dan met roesje!!!!! Risicovol lijkt me niet anders zouden ze het niet zo vaakk geven... maar dat kan me niet schelen als ik het maar niet bewust meemaak. De ass van de huisarts had mij een roesje uit me hoofd gepraat het zou allemaal wel meevallen.. ja dat kan zei wel zeggen makkelijk kletsen! Ik ben sind een paar dagen en vandaag gewoon beroerd van de zenuwen en het er gewoon buikkrampen van. ben blij dat ik besloten heb om aftebellen en een nieuwe afspraak te gaan maken. hoop dat het dan meevalt. Ben je met een roesje echt ondezeil of alleen wat suffig???

Het valt best mee hoor, een roesje is niet nodig, je moet alleen even vragen of ze je keel verdoven met een spuitbusje, het smaakt ff vies maar dan voel je de slang niet eens naar binnen gaan.

quote:

Op maandag 6 augustus 2007 23:09 schreef svanviersen het volgende:
Ik moet morgen voor een gastroscopie, maar heb besloten om morgenochtend af te bellen en een nieuwe afspraak te maken maar dan met roesje!!!!! Risicovol lijkt me niet anders zouden ze het niet zo vaakk geven... maar dat kan me niet schelen als ik het maar niet bewust meemaak. De ass van de huisarts had mij een roesje uit me hoofd gepraat het zou allemaal wel meevallen.. ja dat kan zei wel zeggen makkelijk kletsen! Ik ben sind een paar dagen en vandaag gewoon beroerd van de zenuwen en het er gewoon buikkrampen van. ben blij dat ik besloten heb om aftebellen en een nieuwe afspraak te gaan maken. hoop dat het dan meevalt. Ben je met een roesje echt ondezeil of alleen wat suffig???

bij mijn roesje had ik niet door dat er dingen gebeurden, maar moet nog wel normaal gereageerd hebben (dokter zei dat ik een breuk in het middenrif had, en ik heb hem nog verteld dat dit in de familie voorkwam). maar je bent wel redelijk snel weer "wakker" dus gok dat je niet echt onder zeil bent, maar zo suffig dat je er niets meer van weet.
verder vind ik het wel goed van je dat je toch de keuze gemaakt hebt om het niet te doen. ik had zelf precies hetzelfde, paar dagen ervoor heel slecht slapen en was op van de zenuwen. en heb toen ter plekke besloten dat ik een roesje wou, en als dat nu niet kon dan maar later (volgens mijn huisarts was het zo gedaan en was nergens voor nodig) en gelukkig was er nog plek op de uitslaapkamer dus kon het wel direct.

quote:

Op dinsdag 7 augustus 2007 00:16 schreef gothic-blackie het volgende:

[..]

bij mijn roesje had ik niet door dat er dingen gebeurden, maar moet nog wel normaal gereageerd hebben (dokter zei dat ik een breuk in het middenrif had, en ik heb hem nog verteld dat dit in de familie voorkwam). maar je bent wel redelijk snel weer "wakker" dus gok dat je niet echt onder zeil bent, maar zo suffig dat je er niets meer van weet.
verder vind ik het wel goed van je dat je toch de keuze gemaakt hebt om het niet te doen. ik had zelf precies hetzelfde, paar dagen ervoor heel slecht slapen en was op van de zenuwen. en heb toen ter plekke besloten dat ik een roesje wou, en als dat nu niet kon dan maar later (volgens mijn huisarts was het zo gedaan en was nergens voor nodig) en gelukkig was er nog plek op de uitslaapkamer dus kon het wel direct.

Bedankt gothic blackie! ik begon al te twijfelen of ik niet een watje ben om het aftezeggen en een andere keer te gaan met roesje. Ik denk dat ik dan wat rustiger ben van te voren. Heb zelfs gisteren sigaretten gekocht om rustig te worden. Ik moet wel weer 4 weken wachten, nou ja dat moet dan maar, ik zag het nu echt niet zitten met volle bewustzijn! Heb al nare ervaringen uit mijn tiener tijd met darm onderzoeken lag te gillen op te tafel. En dan werd er gezecht, nee hoor het doet geen pijn! nou mooi wel dus....... Ik ben al een gevoelig type wat dat betreft, ik baal van mezelf dat ik me door de ass van de dokter het roesje uit me hoofd heb laten praten, dan had ik het nu toch achter de rug gehad. Weer een les voor mezelf om toch naar mezelf te luisteren wat me gevoel me ingeeft en waar ik me beter bij voel. helaas ben ik zo iemand die zich dan weer laat omlullen! 18 september ben ik nu dus het haasje hoop dat het roesje helpt.

Hallo allemaal

waarom doen ze bij de huisarts en bij het ziekenhuis toch zo moeilijk dat ik een roesje wil!? Ik bellen naar het zieken huis voor mijn afspraak de 18 van september, dat ik het met roes wil. Werd zeer onvriendelijk te woord gestaan door zon muts daar. Dat kan hier niet, u moet eerst weer naar u huisarts voor een verwijzing voor de internist. terwijl me de vorige keer werd verteld dat het wel bij hun rechtstreeks kon. toen ik hiernaar vroeg werd ze nog onvriendelijker. Ik de huistarts ass gebeld, die de vorige keer mij een roesje uit me hoofd had gepraat. Dat ik een doorverwijzing moet hebben. Ze deed nogal timide en traag. Ik zorgde er nu voor dat ik vastberaden overkwam, en ja hoor maandag kan ik de verwijzing ophalen. hehehee eindelijk!!! Ik laat me dit keer niets uit me hoofd praten, het is mijn lichaam en ik bepaal zelf hoe of wat er mee gebeuren gaat. 20 aug naar de internist en daarna weer een nieuwe afspraak voor het onderzoek omdat er een bed voor nodig is, ik zei ik hoop niet dat het nog langer duurd..... Maar het kan me niet schelen wat die mensen allemaal denken als ik maar me roesje krijg ben ik tevreden! er werd ook nog gezecht door die troel van die afdeling gastroscopie, dit onderzoek wordt nooooit met een roesje uitgevoerd!! nou ja. ik weet wel beter.......

gr sabien

quote:

Op donderdag 9 augustus 2007 12:51 schreef svanviersen het volgende:
Hallo allemaal

waarom doen ze bij de huisarts en bij het ziekenhuis toch zo moeilijk dat ik een roesje wil!?

Omdat het woord roesje een belachelijk lief klinkend woord is voor een risicovolle anaesthesie.