Gastroscopie...: iemand ervaring?

En zodra ie eenmaal in de slokdarm is gegleden, is het vervelendste achter de rug, niet?

quote:

Op donderdag 12 oktober 2006 22:50 schreef Argento het volgende:
En zodra ie eenmaal in de slokdarm is gegleden, is het vervelendste achter de rug, niet?

Mwoah

Ze moeten je maag opblazen om iets te kunnen zien, ze blazen er dus lucht in. Je licht daardoor constant te boeren en te kokhalzen. Niet echt prettig.

ik hoor zo nu en dan wel zoetsappige verhalen idd van mensen die niet willen slikken thuis, soms doen mensen zo moeilijk dat ze geeneens doorgaan. Moeten ze eerst ff rustig worden en komen ze maar over een tijdje weer terug. Maar er zijn vervelende plekken waar je een scoop binnen kan krijgen _kuchanuskuch

Ik vond het helemaal niet vervelend dat ik lag te boeren en te kwijlen... dat vond ik wel het minst erge... was blij dat ik weer adem kon halen en was meer bezig om mezelf rustig te houden...

quote:

Op donderdag 12 oktober 2006 23:11 schreef DrMarten het volgende:

[..]

Mwoah

Ze moeten je maag opblazen om iets te kunnen zien, ze blazen er dus lucht in. Je licht daardoor constant te boeren en te kokhalzen. Niet echt prettig.

DAt vond ik dus wel meevallen.
Ze brachten die slang binnen en ik slikte een keer en toen was ie al een heel stuk naar binnen en heb maar 1x gekokhalst en 2x geboerd ofzo.
Belangrijkste is om rustig te blijven en normaal door te ademen.

Maar dat zal per persoon verschillend zijn en dus ook per beleving hoe je je erna voelt.

Ik vond het meevallen en het het veel erger verwacht.

nou mensen, ik heb het overleefd.

Niet echt voor herhaling vatbaar moet ik zeggen. Qua verdoving moest ik het doen met de gel op de scoop zelf. Geen spray (wel om gevraagd maar daar deden ze een beetje vaag over en voor ik het wist had ik dat ding in mn keel), geen roesje. Ik heb, tussen de krampachtige pogingen rustig te ademhalen door, behoorlijk wat gekokhalzd. Van boeren heb ik helemaal geen last gehad.

Ik heb nu wel pijn in mn keel (het onderzoek is nu ruim anderhalf uur geleden) maar dat zal wel over gaan.

Hartelijk dank voor het delen van jullie ervaringen.

De 23e ben ik aan de beurt.... zie er als een berg tegen op....

Ik reserveer maar vast 6 man die mij vast gaan ketenen en moet het onderzoek maar gewoon ondergaan....

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 11:35 schreef Mirage het volgende:
Hartelijk dank voor het delen van jullie ervaringen.

De 23e ben ik aan de beurt.... zie er als een berg tegen op....

Ik reserveer maar vast 6 man die mij vast gaan ketenen en moet het onderzoek maar gewoon ondergaan....

ogen dicht en een mantra 'opdenken' 'overeenkwartierishetoverovereenkwartierishetover" , en slikken slikken slikken slikken slikken slikken.

het lijkt even alsof je stikt,maar dat doe je niet dus gewoon rustig blijven
alleen dat eerste moment dus is ws even schrikken, je kent dat gevoel niet, maar als je blijft slikken en met de genade meewerkt, valt het echt mee

er staan verpleegsters bij om je vast te houden, mocht dat nodig zijn tenminste, je hebt ms de neiging om naar die slang te grijpen, maar hun voornaamste taak is toch meestal geruststellen, een beetje over je arm aaien en zeggen dat je het goed doet, alles goed gaat en dat helpt echt

het is niet echt een leuke ervaring, maar achteraf toch minder dramatisch dan je van te voren denkt.
man, wat was ik nerveus ik zag groen en geel van ellende, en echt, hoe ongemakkelijk het ook was, zo erg was het nu ook weer niet

Ik vond het allemaal wel meevallen achteraf. Paar keer kokhalzen en een stel beste boeren (alsof je kotst, alleen dan zonder kots). Na het lezen van dit topic werd ik wel een beetje angstig maar dat was niet nodig geweest. Verdoving werkte prima en een roesje had ik niet nodig. Alleen wel enorme roggels toen ik klaar was

Ik moet op 2 februari.Ik heb om een roesje gevraagd. Ik heb namelijk al een ervaring achter de rug met het zetten van een drain tussen mijn ribben die geen zeer zou doen met lokale verdoving en ik ga nog liever dood dan ooit nog eens een nare ervaring plus shock op te lopen.
Die verdoving leek namelijk niet te werken door mijn angst.Gebeurd mij ook altijd bij de tandarts .

Ik heb deze topic dus uitgebreid gelezen en ik waag het er niet op zonder roesje Ik ben niet bang voor pijn , maar dat ik in paniek raak.

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 21:17 schreef Sentinel69 het volgende:

Ik heb deze topic dus uitgebreid gelezen en ik waag het er niet op zonder roesje Ik ben niet bang voor pijn , maar dat ik in paniek raak.

Heel goed! Paniek maakt het er niet makkelijker op!

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 21:17 schreef Sentinel69 het volgende:
Ik moet op 2 februari.Ik heb om een roesje gevraagd. Ik heb namelijk al een ervaring achter de rug met het zetten van een drain tussen mijn ribben die geen zeer zou doen met lokale verdoving en ik ga nog liever dood dan ooit nog eens een nare ervaring plus shock op te lopen.
Die verdoving leek namelijk niet te werken door mijn angst.Gebeurd mij ook altijd bij de tandarts .

Ik heb deze topic dus uitgebreid gelezen en ik waag het er niet op zonder roesje Ik ben niet bang voor pijn , maar dat ik in paniek raak.

Ik heb hem twee keer zonder roes gehad, het is geen fijn onderzoek maar je zal zien dat het achteraf best mee valt. Niet vergeten door je neus te ademen, dat is belangrijk. Het onderzoek gaat relatief snel dus je bent er zo weer vanaf. Succes.

als ik nog s zou moeten, alleen met roesje! nooit meer zonder

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 22:10 schreef scrub_nurse het volgende:
als ik nog s zou moeten, alleen met roesje! nooit meer zonder

Sinds ik weet dat er roesjes zijn voor dit soort dingen zal ik het ook nooit meer zonder doen

Lijkt me alleen maar irritant zo'n roesje, ik ga liever meteen weer naar huis na het onderzoek

quote:

Op vrijdag 12 januari 2007 22:47 schreef Dubbeldrank het volgende:
Lijkt me alleen maar irritant zo'n roesje, ik ga liever meteen weer naar huis na het onderzoek

met een roesje sta je ook binnen een uur buiten hoor en je merkt geeneens wat van het onderzoek dus hoef je het ziekenhuis uit te vluchten door de slechte ervaringen.

quote:

Op donderdag 12 oktober 2006 14:42 schreef jovak het volgende:
Persoonlijk heb ik 90% van de gastrscopieen voor onderzoek als licht ervaren. De scopieen die nodig waren voor het plaatsen van de voedingssonde waren vervelender en langduriger.

Is een gastroscopie vergelijkbaar met het plaatsen van een voedingssonde?

Ik heb een voedingssonde gehad toen ik op de IC lag. Gelukkig wist ik niet dat er een geplaatst zou worden, anders had ik er alleen maar tegen opgekeken. Het was geen prettige ervaring, maar ook geen ramp. Ik had het gevoel dat er iets in mijn keel zat wat ik weg moest slikken (maar niet weg te slikken viel). Het vervelendste was dat de sonde uren en uren erin gezeten heeft. Ik begreep het nut er niet zo van, want de voeding werd al gauw gestaakt doordat ik er misselijk van werd en maar over bleef geven. Ze gebruikten de sonde ook om medicijnen toe te dienen, meen ik me te herinneren, maar dat moet toch ook op een andere manier kunnen?

Helaas had ik alle tijd om tegen het verwijderen van de voedingssonde op te kijken - waarom vraag ik ook wat me te wachten staat? - maar de verpleegkundige was er buitengewoon bekwaam in en wist me goed af te leiden. Niets dan lof voor het verplegend personeel waar ik in het ziekenhuis mee te maken heb gehad! En je kunt natuurlijk ook het heft in eigen handen nemen en vantevoren vertellen dat je nerveus bent, dat je wilt horen wat er gaat gebeuren, dat je begeleid wilt worden en aanwijzingen wilt krijgen wat te doen. Je hoeft als patiënt geen afwachtende houding in te nemen, en als het je te snel gaat, dan moet je zéker protesteren! Ik heb wel eens bij een gynaecoloog gezeten die een kweekje wilde afnemen (wat ongetwijfeld niks voorstelt, maar ik had net de hele ziekenhuisparade achter de rug en voelde me heel kwetsbaar) en ik heb dat op dat moment geweigerd. Als het je te snel gaat, dan moet je aan de rem trekken, ookal puilt de wachtkamer uit.

Ik heb er tegenstrijdige gedachten over... over vantevoren te horen krijgen wat je te wachten staat. Enerzijds voel je je daar minder 'geschonden' door, maar anderzijs kun je het met de spanning die je jezelf tevoren aanpraat alleen erger maken. (Niet dat je iets met die wetenschap kunt, want als je eenmaal kennis hebt genomen van de horrorverhalen dan is het vrijwel onmogelijk om níet gespannen te raken.)

Soms kunnen trouwens de meest simpele dingen al naar zijn. Ik had vantevoren niet kunnen vermoeden dat ik het zuurstofkapje op de IC zo vervelend en smerig zou vinden. En ik heb geen moeite met infusen en bloed prikken, maar tijdens een fietstest had ik een buisje in mijn arm in een slagader en ik viel bijna flauw toen het kraantje de eerste keer opengedraaid werd. Tegen het mezelf prikken keek ik weer heel erg op, maar juist dat stelde helemaal niks voor. Verschillende mensen, verschillende momenten, verschillende ervaringen.

quote:

Op zaterdag 13 januari 2007 14:04 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Is een gastroscopie vergelijkbaar met het plaatsen van een voedingssonde?

NEE!!

Een voedingssonde is een dun slangetje wat via de neus naar binnen gaat. Die glijdt redelijk makkelijk je slokdarm is (dat is mijn ervaring iig). En als dat ding eenmaal zit dan gebeurt er verder niks mee. Ik heb zelf anderhalve week met een voedingssonde gelopen en had er eigenlijk geen last van.
Bij een gastroscopie gaat er een slang ter dikte van een vinger naar binnen, het doorslikken hiervan is nogal kut. Bovendien wordt er bij een gastroscopie lucht in de maag geblazen waardoor je constant ligt te boeren, ook bewegen ze dat ding alle kanten op om het goed te kunnen zien.

quote:

Op zaterdag 13 januari 2007 14:13 schreef DrMarten het volgende:
Bij een gastroscopie gaat er een slang ter dikte van een vinger naar binnen

Zoo dik was 'ie toch niet??

Dat herinner ik me in ieder geval helemaal niet! Ik dacht dat die slang veel dunner was.
Of jij hebt misschien hele magere vingers?...

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 14:36 schreef Bora-Bora het volgende:

[..]

Zoo dik was 'ie toch niet??

Een coschappende vriend van me vertelde dat ze in het foldermateriaal van de afdeling waar hij nu is een dunnere maat sonde afbeelden omdat hun patiënten anders al bij voorbaat gillend wegrennen

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 14:36 schreef Bora-Bora het volgende:

[..]

Zoo dik was 'ie toch niet??

Dat herinner ik me in ieder geval helemaal niet! Ik dacht dat die slang veel dunner was.
Of jij hebt misschien hele magere vingers?...

Misschiend at ze nieuwe hebben, bij was al zo'n 8 jaar geleden, maar hij was echt best dik (en ik heb gemiddelde vingers denk ik )

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 17:59 schreef DrMarten het volgende:

[..]

Misschiend at ze nieuwe hebben, bij was al zo'n 8 jaar geleden, maar hij was echt best dik (en ik heb gemiddelde vingers denk ik )

het is ook ongeveer een vinger. behalve als je bijvoorbeeld de gastroscopie doet bij babys, dan hebben ze plotseling wel hele dunne buizen (tenminste had ik een keer gezien bij dat reality ding van het erasmus mc) dus het is er wel, maar word in de meeste ziekenhuizen nog niet gebruikt

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 17:59 schreef DrMarten het volgende: bij was al zo'n 8 jaar geleden,

Bij mij ook.

Maar het zal wel aan mij liggen hoor. Alzheimer ofzo...

Hallo , ik moet nu naar aanleiding van die gastroscopie een 24 uurs ph meting laten doen iemand hier ook ervaring mee ?

groetjes ray

He reepie, nee, geen ervaring mee... wat hebben ze dan gevonden bij je gastroscopie?