Geld maakt niet (heel) gelukkig

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 11:58 schreef Floripas het volgende:

[..]

Maar deeltijders worden nu gediscrimineerd, terwijl het hebben van meer deeltijders meer werk overlaat voor ándere werkzoekenden.

Meer uren gaan draaien zal dan ook tot een hogere werkloosheid leiden.

Waar ligt de uursgrens? Full-time medewerkers in Nederland werken al veel minder dan in andere landen. Moet je die uren nóg minder maken om zo je concurrentiepositie te verslechteren, maar wel meer mensen aan het werk te helpen?

Geld, spullen; materialistische dingen alleen maken niet gelukkig.

Ik denk dat het merendeel van de mensen hier zich nog prima zouden vermaken op een onbewoond onbereikbaar eilandje in de oceaan voor een paar maanden ( Ik wel iig. ). Waar mensen denk ik steeds naar op zoek zijn is nieuwe uitdagingen. Een nieuwe manier van werkinstelling, je vrouw of vriending op een andere manier proberen te banaderen, het opvoeden van kinderen; continue je levenswijze aanpassen aan de veranderende situatie. Uiteindelijk zorgen deze nieuwe uitdagingen voor innerlijke rust; overdag werk je hard, ben je een dag in de weer met de kinderen, of neem je je vrouw overal mee naar toe. Aan het eind van de avond ben je moe, maar heb je een voldaan gevoel; het enige wat je nog wilt is een fles wijn opentrekken, naar de kroeg, een boek lezen of wat dan ook.

Volgens mij is dat gevoel van voldoening heel belangrijk. Misschien is het puur een onbewust gevoel, maar het feit dat je een "goede daad" voor iemand anders vericht hebt, en daarna tijd voor jezelf hebt is naar mijn mening het mooiste wat er is. Daarom is meer of minder werken ook geen oplossing voor een beter leven, maar je moet het werk naar je toe trekken, het zo leuk maken dat je het niet meer puur als een inkomensbron gaat zien, maar gewoon als een vast ritueel in je leven. Je hoort mensen weleens zeggen als ze al heel lang hetzelfde kutbaantje doen; "Ja, ik zit er nu al zo lang, ik blijf er maar tot m'n pensioen, denk ik." of "Er is vast niks beters te vinden, en voorlopig verdien ik er nog m'n geld mee, dus ach." Een 'kutbaantje' maakt je niet ongelukkig? veel mensen doen gewoon graag werk wat door anderen afgewezen wordt omdat het heel dankbaar werk is, of ze gewoon goede maatjes met hun collega's zijn, of ze het gevoel hebben dat ze zichzelf ontwikkelen ookal is dat maar op een heel laag niveau.

Ik denk dan ook dat teveel vrije tijd, teveel luxe die je in je schoot geworpen krijgt alleen maar voor het stagneren van je ontwikkeling zorgt; je blijft op hetzelfde niveau hangen, en je nieuwe evaringen die je opdoet zijn heel oppervlakkig. Dit merk je bijvoorbeeld als je werkloos bent. Je krijgt niet meer dat belonende gevoel als je 's avonds een fles wijn opentrekt omdat je hard gewerkt hebt. Ipv daarvan word je eenzaam, sloom en ongelukkig omdat je gisteren ook al een fls wijn open getrokken hebt, en de dag daarvoor ook al. En daar was geen enkele aanleiding voor, en dus wordt je met je eigen ogenschijnlijk nutteloze bestaan geconfronteerd.

Ik denk niet dat je naar middelen moet zoeken om gelukkiger te worden, ik denk dat je gewoon bij jezelf te rade moet gaan of je het verdiend hebt? Of jij die luxe wel waard bent, en degene met de minste drang naar luxe, zullen waarschijnlijk de gelukkigsten zijn.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 12:03 schreef HenriOsewoudt het volgende:

[..]

Kom Floripas, ga me nou niet vertellen dat je een taart-denker bent. De economie is geen zero-sum game, dat hoef ik jou toch zeker niet uit te leggen. Meer uren gaan draaien (lees: meer toegevoegde waarde creëren) zal dan ook zeer waarschijnlijk tot een lágere werkeloosheid leiden.

Alleen tot de prijscorrectie voltooid is, dan begint het weer van vooraf aan.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 12:10 schreef Floripas het volgende:
De arbeidsproductiviteit gaat er namelijk ook van omlaag.

als je iemand DWINGT om 48 uur per week te werken wel ja

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 12:14 schreef HenriOsewoudt het volgende:

[..]

als je iemand DWINGT om 48 uur per week te werken wel ja

En de meeste Nederlanders zijn in de loop der tijd gedwongen hun werk in 36 of 40 uur te doen en dat blijkt te lukken. Dat is 8 tot 12 uur per week over in vergelijking met een brit. Terugbrengen naar 32 uur schijnt het zelfs nog wat beter te maken maar daaronder wordt het lastig.

Leuk zulke onderzoeken. Alleen de conclusies die mensen er aan verbinden vind ik vaak wat twijfelachtig. Geld alleen maakt niet gelukkig. Moeten we dan maar concluderen dat mensen minder moeten gaan werken, meer van hun vrije tijd moeten gaan genieten? Volgens mij niet. Juist doordat we zo de nadruk altijd zo hebben gelegd op economische vooruitgang zijn we efficiënter gaan werken en zijn de arbeidsomstandigheden verbeterd. Juíst door die economische vooruitgang hebben we de keuze gekregen voor vrije tijd. Economie en keuzevrijheid horen bij elkaar.

Door minder te gaan werken, rem je de economie. Bovendien zorgt voor werk voor zelfontplooiing, ook erg belangrijk voor geluk. Winnaars van loterijen gaan normaal gesproken ook allemaal door met werken. Ze hebben het geld niet nodig maar werk is intrinsiek gelukmakend. Werken alleen gelijkstellen aan geld verdienen, zoals dat in vorige berichten is gedaan, is kortzichtig

Als een bedrijf haar processen verbetert, hoeven mensen minder lang te werken om dezelfde output te realiseren.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 12:22 schreef du_ke het volgende:

[..]

En de meeste Nederlanders zijn in de loop der tijd gedwongen hun werk in 36 of 40 uur te doen en dat blijkt te lukken. Dat is 8 tot 12 uur per week over in vergelijking met een brit. Terugbrengen naar 32 uur schijnt het zelfs nog wat beter te maken maar daaronder wordt het lastig.

In België hetzelfde (hoge arbeidsporductiviteit + relatief weinig werken). Maar dit heeft wel tot gevolg gehad dat de werkdruk tijdens deze uren erg fel gestegen is. En dat brengt weer de nodige stress en frustraties met zich mee. Ik ben dan ook niet zo zeker of de meeste mensen bijvoorbeeld 4 uur aan 110% werken + 1 uur vrije tijd prefereren boven 5 uur werken aan 90%. Al hangt dat natuurlijk van persoon tot persoon af.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 13:04 schreef gorgg het volgende:

[..]

In België hetzelfde (hoge arbeidsporductiviteit + relatief weinig werken). Maar dit heeft wel tot gevolg gehad dat de werkdruk tijdens deze uren erg fel gestegen is. En dat brengt weer de nodige stress en frustraties met zich mee. Ik ben dan ook niet zo zeker of de meeste mensen bijvoorbeeld 4 uur aan 110% werken + 1 uur vrije tijd prefereren boven 5 uur werken aan 90%. Al hangt dat natuurlijk van persoon tot persoon af.

Dat heeft geen ruk te maken met harder werken, maar met efficienter werken.

een scheiding of ontslag anno 100 na Chr is even erg als een scheiding of ontslag anno 2006 na Chr. Echter in 100 ben je wel een stuk armer dan in 2000. Dus: geld maakt wel gelukkig.

dat mensen jaloerse wezentjes wisten zijn we wel. Er is zelfs een hele ideologie omheen gebouwt (socialisme). Echter om geld af te pakken & de economie langzamer te laten groeien om de jaloezie in toom te houden vind ik wel zo'n kut oplossing. Kan je echt niet met iets beters komen?

En als geld niet gelukkig maakt: waarom wordt de USA dan overspoelt door immigranten. Ik stel voor dat we eens aan mensen vragen die geen geld hebben hoe gelukkig het ze maakt.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 17:47 schreef McCarthy het volgende:
een scheiding of ontslag anno 100 na Chr is even erg als een scheiding of ontslag anno 2006 na Chr. Echter in 100 ben je wel een stuk armer dan in 2000. Dus: geld maakt wel gelukkig.

Hoezo? Was doodgaan toen ook even erg als nu? We worden nu veel ouder, logischerwijs zou het dan minder erg moeten zijn om dood te gaan, maar is dat ook zo?

quote:

Een inkomensstijging van 50% (!!!) levert minder geluk op dan een betrouwbare overheid

een betrouwbare overheid is niet per se een grote overheid. Sterker nog: een betrouwbare overheid is een kleine overheid. Je ziet maar hoe er in NL geklooit wordt met de pensioenen.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 17:50 schreef McCarthy het volgende:
En als geld niet gelukkig maakt: waarom wordt de USA dan overspoelt door immigranten. Ik stel voor dat we eens aan mensen vragen die geen geld hebben hoe gelukkig het ze maakt.

Je moet goed lezen waar die 'hapiness' factor aan moet voldoen. Er wordt namelijk een ondergrens van 15.000 euro per jaar gesteld. Dit verdienen migranten niet, waardoor aan basisbehoeften moet worden ingeleverd. Pas bóven deze grens gaat het om mate van geluk. Maakt geld gelukkiger is dus de vraag, want geld is wel nodig.

ja goed he. Waar het om gaat is dat jij het hebben van geld nogal aan het bagataliseren bent.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 17:54 schreef Floripas het volgende:

[..]

En nog één!

nope
Grote overheden zijn onbetrouwbaar omdat ze nooit aan de vele verplichtingen kunnen voldoen. Kleine overheden hebben minder taken op zich genomen dus minder gedonder dus betrouwbaarder

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 17:56 schreef Floripas het volgende:

[..]

En het hebben van werk is nóg belangrijker.

Nee, de basisbehoeften moeten eerst worden vervuld. Pas daarna komt waardering en zelfverwerkelijking. Kijk maar naar de piramide van Maslow.

quote:

Maslow was een humanistisch psycholoog die in de jaren vijftig een motivatietheorie opstelde, waarin hij 5 verschillende behoeften onderscheidde. De verschillende behoeften die hij onderscheidt staan in een hiërarchische relatie tot elkaar; zij vormen een piramide. Onder in de piramide bevinden zich de fysiologische behoeften, zoals honger, dorst, slaap, adem, en seks. Wanneer deze niet worden bevredigd blijven ze het bestaan zodanig beïnvloeden, dat de persoon niet aan de vervulling van andere behoeften toekomt. Worden zij wel bevredigd, dan dient zich de volgende behoefte aan: de behoefte aan veiligheid. Wordt daaraan voldaan, dan schuift de persoon weer een laag op in de piramide, enzovoort.

Gelul, geld maakt gelukkig. Het is goed om rijk te zijn. En met rijk bedoel ik: héél rijk. Zó rijk dat je niet meer hoeft te werken. Die status levert namelijk een bulk aan vrije tijd op, hetgeen (volgens geciteerd artikel) wél wezenlijk bijdraagt aan de geluksbeleving.

QED