Relatie niet gelovige - gelovige deel 3

quote:

Op dinsdag 5 september 2006 20:54 schreef ThE_ED het volgende:
Ok, dat vind ik wel een duidelijke uiteenzetting. Ik vroeg me een beetje af wat je daar nu mee bedoelde. Overigens, weet zij ook dat je dit zo vindt, en waarom, en begrijpt ze dat ook?

Geen idee. We praten er nooit meer zoveel over. Ik ben heel erg gehard door jarenlange discussies op fok!, dus reageer veel te stellig, en zij wordt er dan weer overdreven emotioneel over. Door op de kloof te wijzen komt elke keer drama, terwijl het eigenlijk helemaal niet zo'n issue is voor ons.

quote:

Op dinsdag 5 september 2006 20:52 schreef speknek het volgende:

[..]

Voor jou? Of? Waarom zou je vriendin zich inschrijven voor een alpha cursus?

Voor haarzelf; ze is wel gelovig; maar weet niet precies wat ze nu wel of niet gelooft enzo; ook vele kerken kunnen haar niet echt noeien. Ze is zoekende naar een juiste plek om haar geloof 'kwijt te kunnen'. Niet voor mij dus; hoewel ze wel eens heeft gevraagd of ik dan een keer mee zou gaan geloof ik.

quote:

Op dinsdag 5 september 2006 21:02 schreef speknek het volgende:

[..]

Geen idee. We praten er nooit meer zoveel over. Ik ben heel erg gehard door jarenlange discussies op fok!, dus reageer veel te stellig, en zij wordt er dan weer overdreven emotioneel over. Door op de kloof te wijzen komt elke keer drama, terwijl het eigenlijk helemaal niet zo'n issue is voor ons.

Zo herkenbaar....

quote:

Op dinsdag 5 september 2006 21:02 schreef speknek het volgende:

Ik ben heel erg gehard door jarenlange discussies op fok!

Wel herkenbaar, hoewel niet zozeer in mijn relatie, online leven veranderd toch wel hoe je irl doet, I guess.

quote:

Op dinsdag 5 september 2006 21:04 schreef descendent1 het volgende:

[..]

Voor haarzelf; ze is wel gelovig; maar weet niet precies wat ze nu wel of niet gelooft enzo; ook vele kerken kunnen haar niet echt noeien. Ze is zoekende naar een juiste plek om haar geloof 'kwijt te kunnen'. Niet voor mij dus; hoewel ze wel eens heeft gevraagd of ik dan een keer mee zou gaan geloof ik.

Dat vind ik altijd zo vreemd, als mensen zeggen te geloven, maar niet zo goed weten waarin of waarom. Wat is dan het doel? Geloven is toch denken dat iets waar is zonder dat je daarvan het bewijs ziet? Als je zegt 'ik geloof' zonder te zeggen waar je in gelooft, wat is je zogenaamde geloof dan waard, denk ik dan.

Mooi dat het nog steeds goed gaat.

quote:

Op dinsdag 5 september 2006 21:04 schreef descendent1 het volgende:

[..]

Voor haarzelf; ze is wel gelovig; maar weet niet precies wat ze nu wel of niet gelooft enzo; ook vele kerken kunnen haar niet echt noeien. Ze is zoekende naar een juiste plek om haar geloof 'kwijt te kunnen'. Niet voor mij dus; hoewel ze wel eens heeft gevraagd of ik dan een keer mee zou gaan geloof ik.

Ik kan het haar aanraden om eens mee te doen aan een alphacursus. Ik heb het zelf in 2004 gedaan en mede daardoor ben ik tot geloof gekomen en is me sowieso veel duidelijk geworden over geloof én heb ik ook nog eens een leuke kerk gevonden waar ik nog steeds elke zondag graag naartoe ga. Zo'n cursus is heel laagdrempelig, alles wordt heel duidelijk uitgelegd en je mag alles vragen, de cursus is er nu juist voor om het christelijk geloof uit te leggen dus alle vragen zijn welkom en niets is gek. En je krijgt ook nog eens een lekkere maaltijd!

Dat er nog mensen zijn die op zondag 2x naar de kerk gaan...

Geen constructieve post, ik weet het, maar ik ben oprecht verbaasd

Ik vind 1x per kwartaal al meer dan genoeg .

quote:

Op dinsdag 14 november 2006 17:02 schreef speknek het volgende:
Ik vind 1x per kwartaal al meer dan genoeg .

Ik vind nooit al meer dan genoeg..
Religie

quote:

Op dinsdag 14 november 2006 16:54 schreef Krusty_the_clone het volgende:
Dat er nog mensen zijn die op zondag 2x naar de kerk gaan...

Geen constructieve post, ik weet het, maar ik ben oprecht verbaasd

Waarom ben je daar zo verbaasd over?

Hele kortzichtige reactie : Het gaat niet werken.

Korte termijn misschien wel, maar lange termijn NIET
Ik heb het nog nooit goed zien gaan

quote:

Op dinsdag 24 juli 2007 22:43 schreef Stansfield het volgende:
Het is niet zo dat we allebei extreem gelovig of extreem niet gelovig zijn. Daarom werkt het wel. We respecteren elkaars gedachte erover.

En dan kan het inderdaad werken. Ik ben zelf gelovig en mijn man niet maar we respecteren elkaars gedachten hierover ook. Overigens wil ik niet beweren dat dat betekent dat het dan helemáál geen probleem is, ik vind het soms best weleens lastig dat hij niet gelooft en hij andersom dat ik wel geloof. Het fundament van je bestaan verschilt toch wel wezenlijk. Ik ben nog niet zo lang geleden tot geloof gekomen, een jaar of drie geleden, en toen was ik dus al getrouwd. Heb dus ontzettend veel respect voor mijn man dat hij zo begripvol is want het is best een verandering als je vrouw gelovig wordt.

Interessant topic . Herkenbare situaties want mijn vriendin is ook gelovig, wat wel gezorgd heeft voor de nodige discussies maar tot nu toe gaat het goed!

Ik ben: atheïst van de één-na-ergste graad (als in: 'God is: a) irrelevant, b) even (on)bewijsbaar als het spagettimonster, ergo c) met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet bestaand).
Academisch opgeleid, goede baan, leuk koppie.
Zoekt: Dito vrouwtje, maar dan gelovig (born-again optioneel) om te bederven, in de zonde te storten en SM-spelletjes mee te spelen. Gelukkige toekomst samen allesbehalve uitgesloten.

quote:

Op woensdag 25 juli 2007 14:25 schreef oddman het volgende:
Ik ben: atheïst van de één-na-ergste graad (als in: 'God is: a) irrelevant, b) even (on)bewijsbaar als het spagettimonster, ergo c) met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet bestaand).
Academisch opgeleid, goede baan, leuk koppie.
Zoekt: Dito vrouwtje, maar dan gelovig (born-again optioneel) om te bederven, in de zonde te storten en SM-spelletjes mee te spelen. Gelukkige toekomst samen allesbehalve uitgesloten.

mafkees

Ik heb nu bijna 6 maanden verkering met mijn vriendin, zij is gelovig.

Ik worstel alleen de laatste tijd nogal veel met allerlei vragen, waarom dat nu opeens is weet ik niet, maar het is erg vervelend.

Vooral dingen als het gevoel dat ik altijd op de 2e plaats kom, na haar geloof, vind ik lastig om mee om te gaan. Ze zegt dat ze veel steun en vertrouwen vindt bij God. Ik voel me, wanneer ze dat zegt, best geraakt alsof ik dan maar 2e viool mag spelen.

Waar ik ook veel moeite mee heb is dat ik volgens haar eigen geloof, in de hel terecht kom. Hoe kan zij dan met mij leven?

Op dit moment kan ik het niet met haar bespreken want ze is op vakantie, maar zijn mensen met ervaringen in deze situaties?

De hel staat niet in de bijbel, als ik het goed heb. 't Is voornamelijk een Katholiek verzinsel om de gelovigen in het gareel te houden.

Eigenlijk is het hele religie-gebeuren een verzinsel om de gelovigen in het gareel te houden, trouwens. Maar: baby steps, baby steps.

quote:

Op woensdag 25 juli 2007 19:23 schreef draaijer het volgende:

[..]

mafkees

Hey, ik ben tenminste eerlijk

quote:

Op woensdag 8 augustus 2007 18:40 schreef Stansfield het volgende:
Zij moet minder streng geloven

Als ze echt gelooft, dan kan dat niet hoor, plotseling geloven dat iemand niet naar de hel gaat.

quote:

Op woensdag 8 augustus 2007 19:41 schreef Stansfield het volgende:

[..]

Ja dat staat er niet zo helemaal als ik bedoel. Ik bedoel meer van wat meer open minded worden dat geloven niet de enige manier van leven is die goed is. Zoiets.

... Tsja. Ook dat is eigenlijk niet eens zo makkelijk.

Ik heb morgen 10 maanden met iemand die geloofd...( hij heeft wel zoiets van het klopt niet helemaal) In het begin van onze relatie zat hij er wel mee van wat als we trouwen en hoe gaan we de kids dan opvoeden enz.? Toen heb ik gezegd dat als hij echt door wil gaan met geloven dat hij dat moet doen en dat ik dan wel 1 keer ofzo mee wil gaan naar de kerk... Maar dat ik niet zoals het extreme hier ga leven... En gelukkig heeft hij daar wel zijn rust in gevonden.

quote:

Op woensdag 8 augustus 2007 18:40 schreef Stansfield het volgende:

[..]

Je moet als het ware allebei water bij de wijn doen (toepasselijk)

Zij moet minder streng geloven of in ieder geval respecteren dat jij niet geloofd. En jij moet ook begrip tonen dat zij wel geloofd.

Dan kan het werken.

Er is wederzijds respect, alleen heb ik het gevoel dat ik maar water bij de wijn blijf doen en zij niet. Omdat zij niet 'minder' kan gaan geloven. Ik blijf dus inleveren, en ik trek op een gegeven moment wel een grens en die lijkt bijna bereikt.

quote:

Op donderdag 9 augustus 2007 11:53 schreef Stansfield het volgende:

[..]

Grenzen stellen is heel belangrijk ja. Mijn vriendin ging altijd 2x per zondag naar de kerk. Ik ben wel eens meegegaan en ga nog wel eens mee op zondag maar alleen als ik bij haar ben. We wonen nog gewoon thuis dus niet samen ofzo. Als ik dan op zondagmiddag bij haar ben vind ik het wel ok om mee te gaan. Ook een beetje van mijn kant uit wat tonen. Maar ik ga zeker niet 2x per zondag dus smorgens slaap ik altijd uit. En ga ik een keer op zondag met een vriend van me mee naar het voetbal ofzo heb ik daar ook totaal geen probleem mee.

Mijn vriendin vond eerst wel dat ze altijd 2x naar de kerk moest omdat ze dat zo gewend is. Maar nu is ze daar ook vanaf gekomen. Gaan we op zaterdag avond wat leuks doen en zijn we lwat thuis ofzo en blijft ze bij mij slapen dan slapen we lekker uit en gaan we smiddags. Volgende week gaan we zelfs met zijn 2en naar het voetbal dus zij doet wel water bij de wijn. En ik ook.

En daarom gaat het ook nog steeds top.

Zijn ze bij haar thuis dan niet zo heel streng? Want mijn vriend mag echt niet op zaterdag later dan 12 uur thuis komen... En mag niet bij mij slapen...

quote:

Op zaterdag 24 juni 2006 11:14 schreef descendent1 het volgende:
EN het hele Chr. geloof draait toch om liefde? Als je liefde voor elkaar voelt; waarom dan niet samenwonen?

Het hele Chr. geloof draait om angst voor de hel, niet voor liefde. Je moet dit, want anders ga je naar de hel. Je moet dat, want anders ga je naar de hel. Je mag dit niet, want anders ga je naar de hel. Je mag dat niet want anders ga je naar de hel. En niet geloven mag ook niet want dan ga je naar de hel.

Elk geloof kent liefde. Niet-gelovigen kennen ook liefde.

Je kunt ook elkaar liefhebben zonder je vast te houden aan alle rigide denkbeelden van het Christelijk geloof, maar dat mag niet, want dan ga je naar de hel.

Dus respect voor mensen van 2 verschillende geloven, want in feite moeten er dan soms best moeilijke keuzes gemaakt worden.

Het lijkt me allemaal erg moeilijk, ik denk niet dat ik het zou kunnen. In ieder geval niet met een 2x naar de kerk per dag type. Ik vraag me ook af hoe zo iemand bijvoorbeeld tegen mijn opvattingen en muziekkeuze zou aankijken.

quote:

Op donderdag 9 augustus 2007 21:34 schreef ThE_ED het volgende:
Het lijkt me allemaal erg moeilijk, ik denk niet dat ik het zou kunnen. In ieder geval niet met een 2x naar de kerk per dag type. Ik vraag me ook af hoe zo iemand bijvoorbeeld tegen mijn opvattingen en muziekkeuze zou aankijken.

Heb je zo'n duistere muziekkeuze dan?

Mijn vriend is redelijk gelovig opgevoed. Zijn familie is daar ook nog dagelijks mee bezig (al is het niet zo extreem dat ze elke zondag 2x naar de kerk toe gaan). Ze bidden daar ook nog voor het eten om maar een voorbeeld te noemen, iets waar ik de eerste keer dat ik daar kwam echt van opkeek.

Zijn ouders hebben er echter nooit moeilijk over gedaan dat we bij elkaar sliepen e.d. Het geloof is dus nooit echt een belemmering geweest voor onze relatie. Sinds dat we samenwonen houdt hij zich er helemaal niet meer actief mee bezig.

Af en toe hebben we trouwens best wel aardige discussies over het geloof.

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2007 10:17 schreef MissLeDuq het volgende:

Mijn vriend is redelijk gelovig opgevoed. Zijn familie is daar ook nog dagelijks mee bezig (al is het niet zo extreem dat ze elke zondag 2x naar de kerk toe gaan). Ze bidden daar ook nog voor het eten om maar een voorbeeld te noemen, iets waar ik de eerste keer dat ik daar kwam echt van opkeek.

Zijn ouders hebben er echter nooit moeilijk over gedaan dat we bij elkaar sliepen e.d. Het geloof is dus nooit echt een belemmering geweest voor onze relatie. Sinds dat we samenwonen houdt hij zich er helemaal niet meer actief mee bezig.

Af en toe hebben we trouwens best wel aardige discussies over het geloof.

Gelooft je vriend helemaal niet meer dan? Wanneer je elkaar respecteert zou het ook geen punt moeten zijn. Mijn man gelooft niet en ik wel maar we respecteren elkaars opvattingen. Ik kan van hem niet verwachten dat hij zich ineens bekeert en hij respecteert dat ik naar de kerk ga enzo.

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2007 10:34 schreef _Magnolia_ het volgende:

[..]

Gelooft je vriend helemaal niet meer dan? Wanneer je elkaar respecteert zou het ook geen punt moeten zijn. Mijn man gelooft niet en ik wel maar we respecteren elkaars opvattingen. Ik kan van hem niet verwachten dat hij zich ineens bekeert en hij respecteert dat ik naar de kerk ga enzo.

Hij gelooft nog wel, maar is hierin toch heel erg gematigd. Vergeleken met de rest van zijn familie was hij hierin altijd al minder actief.

Je kunt natuurlijk ook geloven zonder elke zondag in de kerk te zitten lijkt mij?

Verder respecteer ik zijn mening. Als hij opeens besluit weer elke zondag naar de kerk te gaan ben ik de laatste die hem tegen zou houden... Ieder zijn keuze

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2007 09:50 schreef _Magnolia_ het volgende:

[..]

Heb je zo'n duistere muziekkeuze dan?

Nah, Metal in zijn algemeen valt meestal niet echt goed bij gelovigen. En de laatste tijd luister ik ook wat meer Black Metal zelfs. Voor mij is het meer van hetzelfde qua imagery, als er al iets met satan in zit (Een misverstand overigens dat Metal vaak over Duivelse dingen gaat, het meerendeel van de muziek bevat juist waarschuwingen tegen de mindere kanten van het leven, waarbij deze dan wel explicietgenoemd worden.) dan is dat toch vaak een soort stijlfiguur, als Atheïst geloof ik niet in de duivel, maar veel gelovigen kijken daar toch anders tegenaan...

"God is dead
And no-one cares
If there is a hell
I'll see you there."
-Trent Reznor, mastermind van Nine Inch Nails, briljante band.

Maar geen black metal.

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2007 12:29 schreef ThE_ED het volgende:

[..]

Nah, Metal in zijn algemeen valt meestal niet echt goed bij gelovigen. En de laatste tijd luister ik ook wat meer Black Metal zelfs. Voor mij is het meer van hetzelfde qua imagery, als er al iets met satan in zit (Een misverstand overigens dat Metal vaak over Duivelse dingen gaat, het meerendeel van de muziek bevat juist waarschuwingen tegen de mindere kanten van het leven, waarbij deze dan wel explicietgenoemd worden.) dan is dat toch vaak een soort stijlfiguur, als Atheïst geloof ik niet in de duivel, maar veel gelovigen kijken daar toch anders tegenaan...

Klopt, ik geloof zelf en ik dat nadruk leggen op het duistere, donkere in metal staat mij tegen. Buiten dat vind ik de muziek vaak ook niet echt oorstrelend, zeker niet wanneer er in gegrunt wordt. Maar dat is dus een kwestie van smaak.

Veel (death) metal gaat toch juist wel over duivelse dingen?

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2007 11:08 schreef MissLeDuq het volgende:

Je kunt natuurlijk ook geloven zonder elke zondag in de kerk te zitten lijkt mij?

Natuurlijk kan dat. Maar in hoeverre is hij er dan nog wel actief mee bezig of blijft het bij geloven an sich?

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2007 14:14 schreef Stansfield het volgende:

[..]

Dat zou ik ook zeggen ja en daar heb ik het met mijn vriendin ook wel eens over. Dat het er meer om gaat hoe je bent als persoon en hoe je leeft en hoe je bent ten op zichte van andere mensen. Dat ik dat belangrijker vind dan hoe vaak je naar de kerk gaat.

Geloven draait ook niet om hoe vaak je wel of niet naar de kerk gaat maar waar je in gelooft, hoe je in het leven staat en wat de basis daarvan is, inderdaad.

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2007 14:29 schreef _Magnolia_ het volgende:

[..]

Veel (death) metal gaat toch juist wel over duivelse dingen?

Death zijn vaak puberale teksten over allerlei vieze zooi, Black is weer vaker met demonische teksten, dat is ook het enige genre waar er echt met enige regelmaat expliciet de nadruk op wordt gelegd door sommige bands. (En waar ook de meeste gekken in zitten waar veel metalheads zich liever niet heel erg mee associeren.)

Het "grappige" is dat het steeds extremer worden van stijlelementen juist onder invloed van voornamelijk Christelijk Amerika zo'n succes is. Veel muziek is toch onderdeel van een jongerencultuur en lekker afzetten tegen de gevestigde orde is natuurlijk "cool". Dus hoe erger men het vind hoe cooler het is, puberaal ja, maar serieus is het meestal niet. (Overigens is metal as a whole ook het enige genre wat ik ken wat zich echt vaak op een kritische manier bezighoudt met de trieste kanten van de mensheid zoals bijvoorbeeld oorlog en onderdrukking, misschien gevolgd door Rap.) Ik wil niet te veel offtopic gaan maar veel misverstanden onstaan volgens mij doordat extreem gelovigen de Bijbel en ander geschriften letterlijk opvatten. Terwijl je in liedteksten en dergelijke met beeldspraak werkt of bijvoorbeeld vanuit de persoon die je bekritiseerd de tekst brengt. (Of misschien acht men die ruige metalheads niet in staat tot zoiets en ziet men het daarom niet ) Maargoed, hier zijn andere topics voor

Sommigen vinden dat je muziek alleen mag gebruiken om god te eren (en dergelijke) vanuit dat oogpunt snap ik enige afkeer wel omdat deze muziek soms juist de wat zwaardere dingen van het leven de revue laat passeren. (Maar lang niet altijd en de basis blijven toch accoorden die een zeker klassieke bombastische toon meegeven, maarja ook vroeger vond men bijvoorbeeld klassieke muziek met de tritone al Duivels en laat dat nu juist een spannend klinkende toon geven.)

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2007 14:32 schreef _Magnolia_ het volgende:

[..]

Geloven draait ook niet om hoe vaak je wel of niet naar de kerk gaat maar waar je in gelooft, hoe je in het leven staat en wat de basis daarvan is, inderdaad.

Hier op het dorp is dat niet... Je mag alles doen door de week, zolang je maar zaterdag om 12 uur thuis bent... En mee gaat naar de kerk 2/3x...

Gelukkig denkt mijn vriend er anders over...

quote:

Op woensdag 8 augustus 2007 14:42 schreef Noodlez het volgende:
Vooral dingen als het gevoel dat ik altijd op de 2e plaats kom, na haar geloof, vind ik lastig om mee om te gaan. Ze zegt dat ze veel steun en vertrouwen vindt bij God. Ik voel me, wanneer ze dat zegt, best geraakt alsof ik dan maar 2e viool mag spelen.

Tja, ik zal vast geen voorbeeldgelovige zijn, maar ik snap eigenlijk niet waarom jij op de tweede plek zou moeten komen en hoe zich dat dan uit? Voor mij is God de essentie van mijn bestaan en probeer ik mijn leven te leiden volgens de christelijke normen en waarden, maar dat maakt niet dat ik God als persoon op de eerste plek zet. 't Is meer een sluimeraanwezige bij alles wat ik doe, ofzo.

quote:

Waar ik ook veel moeite mee heb is dat ik volgens haar eigen geloof, in de hel terecht kom. Hoe kan zij dan met mij leven?

Hierin zijn de interpretaties van verschillende stromingen nogal anders. Ik geloof dat mensen die uit liefde handelen, niet slecht zijn. De dag des oordeels vind ik sowieso maar een lastig iets, maar ik denk dat, met alle godsbeelden van onze wereld, het nooit zo kan zijn dat er maar één levensbeschouwing de juiste is. Voor mij is het feit dat mijn vriend atheïst is, dus geen probleem.

Maar zelfs wie letterlijk de bijbel volgt kan niet om de passages heen waarin Jezus de zondaren vergaf, maar de "vromen" niet.

quote:

Op woensdag 8 augustus 2007 15:39 schreef oddman het volgende:
De hel staat niet in de bijbel, als ik het goed heb. 't Is voornamelijk een Katholiek verzinsel om de gelovigen in het gareel te houden.

Eigenlijk is het hele religie-gebeuren een verzinsel om de gelovigen in het gareel te houden, trouwens. Maar: baby steps, baby steps.

Uhm, het "branden der zondaren" wordt genoemd in Mattheus. Daarnaast wordt er in Lucas gesproken over het binnentreden van het koninkrijk Gods, wat niet voor iedereen weggelegd is. Wie daar werd toegelaten bleef "behouden". Er wordt overigens een duidelijke nuancering bij gegeven, namelijk dat waar het wellicht bijna onmogelijk lijkt in de hemel te komen, alles mogelijk is bij God.

quote:

Op woensdag 8 augustus 2007 20:38 schreef Stansfield het volgende:
Dat is ook zo ja. Gelovigen zijn er heel goed in hun wereldje af te schermen. Zodat ze alleen met andere gelovigen in aanraking komen. Via school, kerk en allerlei verenigingen enz.

Ik ben een loser op dat gebied, 't lukt me nog niet eens in mijn liefdesleven, en in mijn vriendenkring is... uhm... niemand Christen.

quote:

Op donderdag 9 augustus 2007 11:53 schreef Stansfield het volgende:
Grenzen stellen is heel belangrijk ja. Mijn vriendin ging altijd 2x per zondag naar de kerk. Ik ben wel eens meegegaan en ga nog wel eens mee op zondag maar alleen als ik bij haar ben. We wonen nog gewoon thuis dus niet samen ofzo. Als ik dan op zondagmiddag bij haar ben vind ik het wel ok om mee te gaan. Ook een beetje van mijn kant uit wat tonen. Maar ik ga zeker niet 2x per zondag dus smorgens slaap ik altijd uit. En ga ik een keer op zondag met een vriend van me mee naar het voetbal ofzo heb ik daar ook totaal geen probleem mee.

Mijn vriendin vond eerst wel dat ze altijd 2x naar de kerk moest omdat ze dat zo gewend is. Maar nu is ze daar ook vanaf gekomen. Gaan we op zaterdag avond wat leuks doen en zijn we lwat thuis ofzo en blijft ze bij mij slapen dan slapen we lekker uit en gaan we smiddags. Volgende week gaan we zelfs met zijn 2en naar het voetbal dus zij doet wel water bij de wijn. En ik ook.

En daarom gaat het ook nog steeds top.

Tja, waarom zou je mee gaan? Ik vind het altijd een beetje leugenachtig gedrag. Als je niet gelooft, ga dan ook niet naar een eredienst. Ik zou mijn vriend toch wel even raar aan staan te kijken hoor! De enige momenten waarop ik van hem verwacht dat hij een voet over de drempel zet, is als mijn zusjes trouwen (die willen graag in de kerk trouwen) of als er iemand in mijn familie overlijdt waar ik een goede band mee heb. Dan gaat het niet om de dienst zelf, maar om de achterliggende gedachte. Dat dergelijke momenten in mijn familie met een kerk te maken hebben, is een tweede.

Hij mag niet van mij verwachten dat ik naar de kerk gaan op geef (ik ga overigens eens in de maand ongeveer, en natuurlijk met feestdagen), ik verwacht niet van hem dat hij zich ineens gaat interesseren voor iets waar hij niet in gelooft. Het heet namelijk nog steeds gelóven, en niet "zeker weten", dus wie zegt dat ik het bij het rechte eind heb en hij niet - of andersom?

quote:

Op donderdag 9 augustus 2007 21:27 schreef Knipoogje het volgende:
Het hele Chr. geloof draait om angst voor de hel, niet voor liefde. Je moet dit, want anders ga je naar de hel. Je moet dat, want anders ga je naar de hel. Je mag dit niet, want anders ga je naar de hel. Je mag dat niet want anders ga je naar de hel. En niet geloven mag ook niet want dan ga je naar de hel.

Elk geloof kent liefde. Niet-gelovigen kennen ook liefde.

Je kunt ook elkaar liefhebben zonder je vast te houden aan alle rigide denkbeelden van het Christelijk geloof, maar dat mag niet, want dan ga je naar de hel.

Dus respect voor mensen van 2 verschillende geloven, want in feite moeten er dan soms best moeilijke keuzes gemaakt worden.

Ligt er maar net aan wie je treft. Lang niet elke stroming draait meer om het vrezen Gods, in veel stromingen wordt het nu toch écht het vieren van de liefde van God.

quote:

Op zaterdag 11 augustus 2007 17:17 schreef Stansfield het volgende:

[..]

Ja jij misschien niet maar je kan niet ontkennen dat christenen daar erg goed in zijn om hun eigen beschermde wereldje te creeren waarin hun kinderen niet of heel weinig in aanraking komen met de grote boze buitenwereld.

Natuurlijk zijn die er, maar ik denk dat je beeld sterk vertekend is. Degenen die zich extreem profileren als christen en daarbij vergeten dat ze méns zijn, zijn hier geweldig goed in. Dat zijn ook vaak degenen die heel sterk naar buiten treden met hun geloof en heel goed zijn in zwaaien met het bekende vingertje. Er zijn echter ook héél veel mensen die wel geloven, maar dat zien als een aanvulling op hun leven. Zij zijn degenen die hun kinderen naar gewone scholen sturen, die ze naar een gewone sportclub sturen, die ze gewoon achter internet loslaten etc. Alleen zul je het daar véél minder snel van merken.

quote:

Op zaterdag 11 augustus 2007 18:22 schreef Stansfield het volgende:
Precies dat vind ik een juiste manier van geloven. En dat is soms niet helemaal hoe het er aan toe gaat bij de ouders van mijn vriendin.

Daar heb ik het wel eens met mijn vriendin over en zij vind ook dat dat niet de juiste manier is maar ja ze woont er nu nog dus heeft ze zich wel een beetje aan de regels van haar ouders te houden.

Tja, 't is rot en 't zou zonder geloof vast makkelijker lijken, maar volgens mij heeft iedereen wel dingen bij de schoonfamilie waar je je kapot aan ergert, die je zelf ab-so-luut anders zou doen en die het voor jouw gevoel moeilijk maken om een relatie te hebben. Geloof of geen geloof.

*edit*

Verhaal in één topic is wel prima.

[ Bericht 97% gewijzigd door Noodlez op 12-08-2007 11:51:12 ]

quote:

Op zaterdag 11 augustus 2007 17:17 schreef Stansfield het volgende:

[..]

Ja jij misschien niet maar je kan niet ontkennen dat christenen daar erg goed in zijn om hun eigen beschermde wereldje te creeren waarin hun kinderen niet of heel weinig in aanraking komen met de grote boze buitenwereld.

Tsja, maar je hebt er ook veel die dit alleen doen tegenover de eigen groep, bekend voorbeeld is de TV op zolder enzo. (Ik sprak ooit een monteur die vele malen een TV op zolder heeft moeten repareren bij christelijke mensen.)

quote:

Op zondag 12 augustus 2007 16:58 schreef ThE_ED het volgende:

[..]

Tsja, maar je hebt er ook veel die dit alleen doen tegenover de eigen groep, bekend voorbeeld is de TV op zolder enzo. (Ik sprak ooit een monteur die vele malen een TV op zolder heeft moeten repareren bij christelijke mensen.)

Of in kastjes ofzo... Maar meestal sluiten ze ook de rest buiten van hun eigen groep. Zoals er al eerder is vermeld... Eigen school, Eigen sport of geen sporten... Andere mensen negeren of kwaad over en tegen spreken...
Dat allemaal zie ik heel veel hier in het dorp, veel mensen zijn om die redenen ook weer verhuist. Eerst deden sommige dat ook tegen mij... ( gelukkig ben ik een persoon die daar weinig om geeft) maar nu ik iets heb met iemand die naar de kerk gaat willen ze me er bij trekken... nou heb ik wel zoiets van ja... toen niet nu ook niet...

quote:

Op zondag 12 augustus 2007 16:58 schreef ThE_ED het volgende:
Tsja, maar je hebt er ook veel die dit alleen doen tegenover de eigen groep, bekend voorbeeld is de TV op zolder enzo. (Ik sprak ooit een monteur die vele malen een TV op zolder heeft moeten repareren bij christelijke mensen.)

Wat dacht je van mormonen en amish, die geen telefoon in huis mogen hebben en dat dus handig omzeilen door 'm in de garage te zetten?

quote:

Op zondag 12 augustus 2007 21:26 schreef innovative het volgende:

[..]

Wat dacht je van mormonen en amish, die geen telefoon in huis mogen hebben en dat dus handig omzeilen door 'm in de garage te zetten?

Nouja, die wonen hier niet zoveel.