Relatie niet gelovige - gelovige deel 3

quote:

Op woensdag 8 augustus 2007 14:42 schreef Noodlez het volgende:
Vooral dingen als het gevoel dat ik altijd op de 2e plaats kom, na haar geloof, vind ik lastig om mee om te gaan. Ze zegt dat ze veel steun en vertrouwen vindt bij God. Ik voel me, wanneer ze dat zegt, best geraakt alsof ik dan maar 2e viool mag spelen.

Tja, ik zal vast geen voorbeeldgelovige zijn, maar ik snap eigenlijk niet waarom jij op de tweede plek zou moeten komen en hoe zich dat dan uit? Voor mij is God de essentie van mijn bestaan en probeer ik mijn leven te leiden volgens de christelijke normen en waarden, maar dat maakt niet dat ik God als persoon op de eerste plek zet. 't Is meer een sluimeraanwezige bij alles wat ik doe, ofzo.

quote:

Waar ik ook veel moeite mee heb is dat ik volgens haar eigen geloof, in de hel terecht kom. Hoe kan zij dan met mij leven?

Hierin zijn de interpretaties van verschillende stromingen nogal anders. Ik geloof dat mensen die uit liefde handelen, niet slecht zijn. De dag des oordeels vind ik sowieso maar een lastig iets, maar ik denk dat, met alle godsbeelden van onze wereld, het nooit zo kan zijn dat er maar één levensbeschouwing de juiste is. Voor mij is het feit dat mijn vriend atheïst is, dus geen probleem.

Maar zelfs wie letterlijk de bijbel volgt kan niet om de passages heen waarin Jezus de zondaren vergaf, maar de "vromen" niet.

quote:

Op woensdag 8 augustus 2007 15:39 schreef oddman het volgende:
De hel staat niet in de bijbel, als ik het goed heb. 't Is voornamelijk een Katholiek verzinsel om de gelovigen in het gareel te houden.

Eigenlijk is het hele religie-gebeuren een verzinsel om de gelovigen in het gareel te houden, trouwens. Maar: baby steps, baby steps.

Uhm, het "branden der zondaren" wordt genoemd in Mattheus. Daarnaast wordt er in Lucas gesproken over het binnentreden van het koninkrijk Gods, wat niet voor iedereen weggelegd is. Wie daar werd toegelaten bleef "behouden". Er wordt overigens een duidelijke nuancering bij gegeven, namelijk dat waar het wellicht bijna onmogelijk lijkt in de hemel te komen, alles mogelijk is bij God.

quote:

Op woensdag 8 augustus 2007 20:38 schreef Stansfield het volgende:
Dat is ook zo ja. Gelovigen zijn er heel goed in hun wereldje af te schermen. Zodat ze alleen met andere gelovigen in aanraking komen. Via school, kerk en allerlei verenigingen enz.

Ik ben een loser op dat gebied, 't lukt me nog niet eens in mijn liefdesleven, en in mijn vriendenkring is... uhm... niemand Christen.

quote:

Op donderdag 9 augustus 2007 11:53 schreef Stansfield het volgende:
Grenzen stellen is heel belangrijk ja. Mijn vriendin ging altijd 2x per zondag naar de kerk. Ik ben wel eens meegegaan en ga nog wel eens mee op zondag maar alleen als ik bij haar ben. We wonen nog gewoon thuis dus niet samen ofzo. Als ik dan op zondagmiddag bij haar ben vind ik het wel ok om mee te gaan. Ook een beetje van mijn kant uit wat tonen. Maar ik ga zeker niet 2x per zondag dus smorgens slaap ik altijd uit. En ga ik een keer op zondag met een vriend van me mee naar het voetbal ofzo heb ik daar ook totaal geen probleem mee.

Mijn vriendin vond eerst wel dat ze altijd 2x naar de kerk moest omdat ze dat zo gewend is. Maar nu is ze daar ook vanaf gekomen. Gaan we op zaterdag avond wat leuks doen en zijn we lwat thuis ofzo en blijft ze bij mij slapen dan slapen we lekker uit en gaan we smiddags. Volgende week gaan we zelfs met zijn 2en naar het voetbal dus zij doet wel water bij de wijn. En ik ook.

En daarom gaat het ook nog steeds top.

Tja, waarom zou je mee gaan? Ik vind het altijd een beetje leugenachtig gedrag. Als je niet gelooft, ga dan ook niet naar een eredienst. Ik zou mijn vriend toch wel even raar aan staan te kijken hoor! De enige momenten waarop ik van hem verwacht dat hij een voet over de drempel zet, is als mijn zusjes trouwen (die willen graag in de kerk trouwen) of als er iemand in mijn familie overlijdt waar ik een goede band mee heb. Dan gaat het niet om de dienst zelf, maar om de achterliggende gedachte. Dat dergelijke momenten in mijn familie met een kerk te maken hebben, is een tweede.

Hij mag niet van mij verwachten dat ik naar de kerk gaan op geef (ik ga overigens eens in de maand ongeveer, en natuurlijk met feestdagen), ik verwacht niet van hem dat hij zich ineens gaat interesseren voor iets waar hij niet in gelooft. Het heet namelijk nog steeds gelóven, en niet "zeker weten", dus wie zegt dat ik het bij het rechte eind heb en hij niet - of andersom?

quote:

Op donderdag 9 augustus 2007 21:27 schreef Knipoogje het volgende:
Het hele Chr. geloof draait om angst voor de hel, niet voor liefde. Je moet dit, want anders ga je naar de hel. Je moet dat, want anders ga je naar de hel. Je mag dit niet, want anders ga je naar de hel. Je mag dat niet want anders ga je naar de hel. En niet geloven mag ook niet want dan ga je naar de hel.

Elk geloof kent liefde. Niet-gelovigen kennen ook liefde.

Je kunt ook elkaar liefhebben zonder je vast te houden aan alle rigide denkbeelden van het Christelijk geloof, maar dat mag niet, want dan ga je naar de hel.

Dus respect voor mensen van 2 verschillende geloven, want in feite moeten er dan soms best moeilijke keuzes gemaakt worden.

Ligt er maar net aan wie je treft. Lang niet elke stroming draait meer om het vrezen Gods, in veel stromingen wordt het nu toch écht het vieren van de liefde van God.

quote:

Op zaterdag 11 augustus 2007 17:17 schreef Stansfield het volgende:

[..]

Ja jij misschien niet maar je kan niet ontkennen dat christenen daar erg goed in zijn om hun eigen beschermde wereldje te creeren waarin hun kinderen niet of heel weinig in aanraking komen met de grote boze buitenwereld.

Natuurlijk zijn die er, maar ik denk dat je beeld sterk vertekend is. Degenen die zich extreem profileren als christen en daarbij vergeten dat ze méns zijn, zijn hier geweldig goed in. Dat zijn ook vaak degenen die heel sterk naar buiten treden met hun geloof en heel goed zijn in zwaaien met het bekende vingertje. Er zijn echter ook héél veel mensen die wel geloven, maar dat zien als een aanvulling op hun leven. Zij zijn degenen die hun kinderen naar gewone scholen sturen, die ze naar een gewone sportclub sturen, die ze gewoon achter internet loslaten etc. Alleen zul je het daar véél minder snel van merken.

quote:

Op zaterdag 11 augustus 2007 18:22 schreef Stansfield het volgende:
Precies dat vind ik een juiste manier van geloven. En dat is soms niet helemaal hoe het er aan toe gaat bij de ouders van mijn vriendin.

Daar heb ik het wel eens met mijn vriendin over en zij vind ook dat dat niet de juiste manier is maar ja ze woont er nu nog dus heeft ze zich wel een beetje aan de regels van haar ouders te houden.

Tja, 't is rot en 't zou zonder geloof vast makkelijker lijken, maar volgens mij heeft iedereen wel dingen bij de schoonfamilie waar je je kapot aan ergert, die je zelf ab-so-luut anders zou doen en die het voor jouw gevoel moeilijk maken om een relatie te hebben. Geloof of geen geloof.

*edit*

Verhaal in één topic is wel prima.

[ Bericht 97% gewijzigd door Noodlez op 12-08-2007 11:51:12 ]

quote:

Op zaterdag 11 augustus 2007 17:17 schreef Stansfield het volgende:

[..]

Ja jij misschien niet maar je kan niet ontkennen dat christenen daar erg goed in zijn om hun eigen beschermde wereldje te creeren waarin hun kinderen niet of heel weinig in aanraking komen met de grote boze buitenwereld.

Tsja, maar je hebt er ook veel die dit alleen doen tegenover de eigen groep, bekend voorbeeld is de TV op zolder enzo. (Ik sprak ooit een monteur die vele malen een TV op zolder heeft moeten repareren bij christelijke mensen.)

quote:

Op zondag 12 augustus 2007 16:58 schreef ThE_ED het volgende:

[..]

Tsja, maar je hebt er ook veel die dit alleen doen tegenover de eigen groep, bekend voorbeeld is de TV op zolder enzo. (Ik sprak ooit een monteur die vele malen een TV op zolder heeft moeten repareren bij christelijke mensen.)

Of in kastjes ofzo... Maar meestal sluiten ze ook de rest buiten van hun eigen groep. Zoals er al eerder is vermeld... Eigen school, Eigen sport of geen sporten... Andere mensen negeren of kwaad over en tegen spreken...
Dat allemaal zie ik heel veel hier in het dorp, veel mensen zijn om die redenen ook weer verhuist. Eerst deden sommige dat ook tegen mij... ( gelukkig ben ik een persoon die daar weinig om geeft) maar nu ik iets heb met iemand die naar de kerk gaat willen ze me er bij trekken... nou heb ik wel zoiets van ja... toen niet nu ook niet...

quote:

Op zondag 12 augustus 2007 16:58 schreef ThE_ED het volgende:
Tsja, maar je hebt er ook veel die dit alleen doen tegenover de eigen groep, bekend voorbeeld is de TV op zolder enzo. (Ik sprak ooit een monteur die vele malen een TV op zolder heeft moeten repareren bij christelijke mensen.)

Wat dacht je van mormonen en amish, die geen telefoon in huis mogen hebben en dat dus handig omzeilen door 'm in de garage te zetten?

quote:

Op zondag 12 augustus 2007 21:26 schreef innovative het volgende:

[..]

Wat dacht je van mormonen en amish, die geen telefoon in huis mogen hebben en dat dus handig omzeilen door 'm in de garage te zetten?

Nouja, die wonen hier niet zoveel.