ADD / ADHD - deel 3

Het is nooit te laat om niet aan te komen...ofzo.

ADD the best.

quote:

Op woensdag 15 februari 2006 14:16 schreef guitarist.nl het volgende:

[..]

ik heb een van mijn pasjes door de midden geknipt ik heb nu een huishoudrekening en daar krijg ik elke week 35 euro op en daar moet ik het mee doen

Knap van je,. echt wel, ik ga het nog 1 keer proberen om het goed te doen en als ik weer de mist inga, gaat die van mij ook in 2en

Ik snapte de werking van concerta maar vroeg me af of je daar maar een vaste dosering in had. Bedoel met de ritalin kan ik een beetje aan klooien, op dagen dat ik t nodig heb een schepje meer. Heb ik t niet nodig, een schepje minder.
Maar met concerta heb je dus een aantal verschillende dosissen en thats it. Of kun je daar dan ook nog wat mee varieren? Dus maandag bijv 50mg en dinsdag 30 omdat ik dan bijv niet hoef te werken.

Want ik word nu echt compleet gestoord van mezelf, voor zover ik dat nog niet was. Ik vergeet dus stomweg mn pillen te nemen. En dan zit ik me af te vragen waarom ik me zo 'anders' voel en dan valt t me een poos later pas in

oja, idee om de OP aan te passen: wat links naar wat handige sites (hersenstorm en janssen-cilag ivm de terugkerende vragen over de vergoeding van concerta en weet ik welke sites nog meer)?
Wat tips voor de vergeetmutsjes onder ons (mezelf als hoofd vergeetmuts inbegrepen).
En misschien heeft iemand anders nog ideetjes

Roeij: Wat ingewikkeld allemaal met die medicatie erbij, alsof het zo niet moeilijk genoeg is
Als ik dat allemaal lees, word ik weer para

tja ingewikkeld. Het valt over het algemeen wel mee, als ik in mn agenda kijk en helder genoeg ben om aan mn medicatie te denken. 's Morgens mik ik de tabletten voor die dag in een medicijndoosje en dan hoef ik maar te slikken wat erin ligt op het moment dat mn agenda begint te jengelen dat ik mn 'shot' weer nodig heb.

Ach ja, ik zal er nog wel aan wennen, hoop ik. Zo niet dan ga ik over op de concerta, als het te betalen is.

Het is af en toe wel enorm vermoeiend allemaal. ik heb deze week echt een k*t week. Bah zit echt niet lekker in mn vel. Maandag echt een enorme baal/jank/emo dag gehad. Waarom geen idee, maar alles was me teveel. Ik denk dat t grotendeels ligt aan het feit dat ik op de uitslag van mn wao-keuring zit te wachten. En dat ik al maanden problemen heb met het uwv. Ze zouden me maandag terugbellen, dus niet. Dinsdag ook niet. Vandaag ook niet, dus ik wilde me al voorbereiden om morgen te gaan bellen. Kom ik thuis, ligt er een brief van het uwv. Dat ik dinsdag weer erheen moet, nu weer naar een of andere arbeidsdeskundige. en dat hij me dan gaat beoordelen welk werk ik wel of niet nog kan doen. en dan zou ik (volgens de brief) enkele weken later de uitslag horen. Nog langer wachten. En ik ken die 'enkele weken' van het uwv. Je mag blij zijn als het dan binnen een maand is.
Ik word daar dus echt goed gek van,zo frustrerend hoe die instantie met mensen omgaat.

Maar goed, dinsdag is het daar feest. Heb sowieso nog een appeltje te schillen met de keuringsarts. die kon zo, dwars door mn vel en spieren en de rest van de rommel wat er in je lijf zit, zien dat mn bekken scheef stond en dat dáár al mn 'fybromyalgie-achtige' klachten vandaan kwamen. Jaja, zo lust ik er nog wel een paar. Moest godzijdank een week later in t ziekenhuis bij de reumatoloog zijn. Verhaal uitgelegd, foto laten maken. En de uitslag: perfect bekken, absoluut geen scheefstand. En 2 reumatologen hebben de diagnose fm nogmaals bevestigd.
Heerlijk, zoals het uwv werkt. Tja er moeten meer mensen aan het werk. Dan verzinnen we toch even zelf een diagnose
Oja en de rest van mn klachten/problemen lagen allemaal aan mn zelfvertrouwen. Als ik daar iets aan deed kon ik alles volgens die kerel. Ik had bijna gezegd; schrijf me dan maar in voor de pilotenopleiding (mijn grootste droom ). Maar heb maar mn fatsoen gehouden. Dwaas dat t was.

Pffft, sorry dat t weer zo'n ellendig stuk tekst is geworden. Moest t even kwijt. Vooral aangezien mn pc net een paar uur terug in staking is gegaan. Kan ik dat ook nog doen deze paar klote dagen dat ik vrij heb.

Oke nu stop ik ermee, word een grote klaagzang.

trusten

tvp

quote:

Op woensdag 15 februari 2006 20:07 schreef Roeji het volgende:
Ik snapte de werking van concerta maar vroeg me af of je daar maar een vaste dosering in had. Bedoel met de ritalin kan ik een beetje aan klooien, op dagen dat ik t nodig heb een schepje meer. Heb ik t niet nodig, een schepje minder.
Maar met concerta heb je dus een aantal verschillende dosissen en thats it. Of kun je daar dan ook nog wat mee varieren? Dus maandag bijv 50mg en dinsdag 30 omdat ik dan bijv niet hoef te werken.

Want ik word nu echt compleet gestoord van mezelf, voor zover ik dat nog niet was. Ik vergeet dus stomweg mn pillen te nemen. En dan zit ik me af te vragen waarom ik me zo 'anders' voel en dan valt t me een poos later pas in

Je hebt ze van 18, 36 en 54 MG, hiermee kan je dus varieren.

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 02:39 schreef Conflict het volgende:

[..]

Je hebt ze van 18, 36 en 54 MG, hiermee kan je dus varieren.

76 ook nog, toch?

met dat slikken heb ik trouwens bijna geen moeite meer.
als het is uitgewerkt voel ik het meteen, dan kijk ik op de klok
en zie dat ik over 15 min weer mag.

zijn er trouwens meer mannen hier die impotent van ritalin worden.
mijn sexdrive is echt 0,0 met dat spul, een erectie is ook bijna geen optie.

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 08:47 schreef mighty_myte het volgende:

[..]

76 ook nog, toch?

met dat slikken heb ik trouwens bijna geen moeite meer.
als het is uitgewerkt voel ik het meteen, dan kijk ik op de klok
en zie dat ik over 15 min weer mag.

zijn er trouwens meer mannen hier die impotent van ritalin worden.
mijn sexdrive is echt 0,0 met dat spul, een erectie is ook bijna geen optie.

Ze zijn in die drie sterktes te krijgen. Ik heb een tijdje twee van 36 geslikt, dat is 72

Als je ritalin is uitgewerkt voordat je de volgende dosis mag nemen dan moet je dat overleggen met je arts, dan moet de dosis worden aangepast.

Ik heb zeer zeker geen last van impotentie trouwens

Ik kom ook maar es ff in dit topic kijken. Na jaren ADHD te hebben gehad, ben ik nu sinds ik een vaste relatie heb een stuk rustiger. Ik kan de 'H' in ADHD nu wel schrappen denk ik, dus nu heb ik ADD. Nouja, alles klinkt beter dan MBD, zoals het vroeger werd genoemd en bij mij werd geconstateerd door het RIAGG.

de H schrappen is leuk bedacht, maar volgens mij kan dat helemaal niet.

@Conflict, volgens mij heeft de dosis niet te maken met duur van de werking. dat blijft ongeveer even lang.

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 13:24 schreef mighty_myte het volgende:
de H schrappen is leuk bedacht, maar volgens mij kan dat helemaal niet.

@Conflict, volgens mij heeft de dosis niet te maken met duur van de werking. dat blijft ongeveer even lang.

nee maar wel de tijden ervan, dat bedoelde ik eigenlijk.

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 13:36 schreef Conflict het volgende:

[..]

nee maar wel de tijden ervan, dat bedoelde ik eigenlijk.

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 13:24 schreef mighty_myte het volgende:
de H schrappen is leuk bedacht, maar volgens mij kan dat helemaal niet.

Dus als je ADHD hebt, kun je niet ineens ADD krijgen ? Ik ben niet meer zo druk gelukkig, al is mijn hoofd nog wel een grote chaos. Ik vergeet van alles, en kreeg vandaag geweldig op mijn flikker van mijn nieuwe baas. Mijn ouwe baas tolereerde mijn AD(H)D nog, mijn nieuwe helaas niet.

volgens mij kan het niet overgaan van de één in de ander.
add'ers zijn over het algemeen slimmer dan adhd'ers, dus ik denk dat het vastgesteld is.
ik was vroeger ook veel drukker dan nu, maar volgens mij uit je het op den duur anders.

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 14:41 schreef Djeez het volgende:

[..]

Dus als je ADHD hebt, kun je niet ineens ADD krijgen ? Ik ben niet meer zo druk gelukkig, al is mijn hoofd nog wel een grote chaos. Ik vergeet van alles, en kreeg vandaag geweldig op mijn flikker van mijn nieuwe baas. Mijn ouwe baas tolereerde mijn AD(H)D nog, mijn nieuwe helaas niet.

adhd en add liggen erg dicht bij elkaar, ik heb van beide last... de ene keer lui de andere keer te hyper waardoor ik ook weer lui word... maar de h blijft af en toe gewoon parten spelen, ik weet niet hoe het met de rest van de volwassenen is maar voor mij geldt het iig wel...

Ik ga vanaf morgen Concerta gebruiken..ben benieuwd of t werkt.

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 13:36 schreef Conflict het volgende:

[..]

nee maar wel de tijden ervan, dat bedoelde ik eigenlijk.

Dat is dus waarom ik om de 3 uur slik ipv om de 4 uur. Ik jojo-de continu heen en weer tussen bijwerkingen en geen bijwerkingen. Oftewel een hele hoop pieken en dalen

Nu heb ik dat niet meer.

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 14:46 schreef mighty_myte het volgende:
volgens mij kan het niet overgaan van de één in de ander.
add'ers zijn over het algemeen slimmer dan adhd'ers, dus ik denk dat het vastgesteld is.
ik was vroeger ook veel drukker dan nu, maar volgens mij uit je het op den duur anders.

Ik twijfel of het nu echt aparte 'aandoeningen' zijn. Het is hetzelfde, alleen de manier waarop het geuit word (adhd-er stuitert door de kamer, terwijl een add-er in zn kop stuitert).

Toch merk ikzelf ook dat ik vroeger het uitte door druk te doen en naarmate ik wat ouder werd, speelde het zich steeds meer in mn kop af. Nu heb ik ook nog wel periodes van druk doen. Heb echt van die stuiter momenten. Maar het meeste speelt zich in mn kop af.

Wat die intelligentie betreft, daar ben ik het niet mee eens. Ligt er volgens mij meer aan, hoe je je kunt uiten. Een adhd-er kan zich miscchien minder makkelijk uiten dan een add-er. Wat ik bedoel: het komt er misschien moeilijker uit. Ik kan het eigenlijk niet verwoorden (zie je daar zit mijn probleem, ik weet precies wat ik wil zeggen maar krijg het niet van mn kop naar mn keyboard).
Ik weet ook niet hoe het zit bij andere adhd-ers/add-ers. Maar ik zou dan de uitzondering op de regel zijn, als adhd-ers een lagere intelligentie zouden hebben

Ook ik heb soms drukke momenten. Helaas komt dit vooral voor op mijn werk. Ik stuiter dan door het magazijn, schreeuw door de werkplaats naar andere collega's en grijp alles wat voor handen is om dit als gitaar te gebruiken. Ook hard meezingen met de radio wil nog wel eens helpen. Met een beetje mazzel weet ik het te onderdrukken, en dan op weg naar huis barst de bom. Ik scheur dan als een gek over de snelweg en draai harde metal.
Of het nu ADHD of ADHD is wat ik heb, feit blijft wel dat ik een stuk rustiger ben geworden in de loop der jaren. Daarbij is mijn officieel gemeten IQ 129, en dat is niet erg laag.

Weegt het gebruik van medicijnen en de ellende eromheen nu echt op tegen leven zonder chemische zooi in je lichaam? Ik heb eens een tijdje ritalin geprobeerd maar werd daar echt niet goed van. Laat mij dan maar een zooitje maken van mijn leven zonder die troep.

Hoe gaat het nu met de administratie van iedereen? Lukt t al een beetje?

Ik ben er nog niet aan begonnen

quote:

Op vrijdag 17 februari 2006 10:21 schreef Roeji het volgende:

[..]

Ik twijfel of het nu echt aparte 'aandoeningen' zijn. Het is hetzelfde, alleen de manier waarop het geuit word (adhd-er stuitert door de kamer, terwijl een add-er in zn kop stuitert).

Toch merk ikzelf ook dat ik vroeger het uitte door druk te doen en naarmate ik wat ouder werd, speelde het zich steeds meer in mn kop af. Nu heb ik ook nog wel periodes van druk doen. Heb echt van die stuiter momenten. Maar het meeste speelt zich in mn kop af.

Wat die intelligentie betreft, daar ben ik het niet mee eens. Ligt er volgens mij meer aan, hoe je je kunt uiten. Een adhd-er kan zich miscchien minder makkelijk uiten dan een add-er. Wat ik bedoel: het komt er misschien moeilijker uit. Ik kan het eigenlijk niet verwoorden (zie je daar zit mijn probleem, ik weet precies wat ik wil zeggen maar krijg het niet van mn kop naar mn keyboard).
Ik weet ook niet hoe het zit bij andere adhd-ers/add-ers. Maar ik zou dan de uitzondering op de regel zijn, als adhd-ers een lagere intelligentie zouden hebben

Ik heb het beide, ik stuiter doo de kamer én in mn koppie stuitert de boel ook, om gek van te worden


En Roeijj, ik vind dat je de boel aardig naar je keybord krijgt, want je schrijft altijd aardige stukjes die heel begrijpelijk zijn, daar heb ik zelf veel meer moeite mee, vandaar dat ik (nog) niet zoveel schrijf, ik lees meer en daar heb ik zelfs moeite mee om het allemaal te ordenen in mn hoofdje Het is zoveel en er zijn soms lange stukken waarvan ik meer als de helft van over sla, met als gevolg dat ik de rest ook niet meer goed kan volgen omdat ik een stuk gemist heb

tvp'tje

quote:

Op maandag 20 februari 2006 10:24 schreef Marietje_34 het volgende:
tvp'tje

wasda

Hoe kom je erachter of je ook last hebt van ADD? Mijn broertje heeft ADHD, even als mijn opa. Ik heb nooit ergens last van gehad, behalve dat ik mij niet kon concentreren op testen (zocht afleiding). Ikzelf heb het altijd verweten aan het feit dat ik nooit geleerd heb te leren.

quote:

Op maandag 20 februari 2006 10:14 schreef Cleetje het volgende:

[..]

Ik heb het beide, ik stuiter doo de kamer én in mn koppie stuitert de boel ook, om gek van te worden


En Roeijj, ik vind dat je de boel aardig naar je keybord krijgt, want je schrijft altijd aardige stukjes die heel begrijpelijk zijn, daar heb ik zelf veel meer moeite mee, vandaar dat ik (nog) niet zoveel schrijf, ik lees meer en daar heb ik zelfs moeite mee om het allemaal te ordenen in mn hoofdje Het is zoveel en er zijn soms lange stukken waarvan ik meer als de helft van over sla, met als gevolg dat ik de rest ook niet meer goed kan volgen omdat ik een stuk gemist heb

Dankjewel Cleetje.

Toch lukt t me niet zoals ik dat wil. Ik verzand meestal in ellenlange verhalen met omwegen van hier tot ginder. En meestal duurt t ook enorm lang voordat ik een reactie verstuur. Dan heb ik het tig keer doorgelezen en gewijzigd enzo.

Overigens stuiter ik ook door de kamer en in mn kop. Maar echt met vlagen. en door de kamer is niet zo heftig als in mn kop. dat is continu.

quote:

Op maandag 20 februari 2006 11:02 schreef Mangoworks2002 het volgende:
Hoe kom je erachter of je ook last hebt van ADD? Mijn broertje heeft ADHD, even als mijn opa. Ik heb nooit ergens last van gehad, behalve dat ik mij niet kon concentreren op testen (zocht afleiding). Ikzelf heb het altijd verweten aan het feit dat ik nooit geleerd heb te leren.

Naar een psych gaan. Of eerst naar je huisarts, die kan dan evt een doorverwijzing regelen.

dat is waar Roeji, de chaos in mn hoofd is idd een continu en door de kamer stuiter ik bij vlagen, ligt ook net aan het gezelschap waarin ik verkeer en de omstandigheid

Hoe gaat het nu met je? Ben je alweer aan het werk?
En lukt het een beetje met de administratie?

quote:

Op maandag 27 februari 2006 10:12 schreef guitarist.nl het volgende:
eindelijk mijn cv af, kan ik nu es met mun luie kop naar het uitzend buro

ben je werkloos?

ik heb een baan! morgen kan ik beginnen bij KPN.
hopelijk kan ik met ritalin wel normaal een baan en bioritme houden.

Hee Mighty, proficiat!!! goed te horen dat t de goeie kant op gaat!!

Hier gaat het ronduit klote. Heb dus verleden week dinsdag te horen gekregen dat ik geen wao-uitkering ga krijgen en dat mn ziektewet-uitkering al 3 weken daarvoor was stopgezet. Geweldig toch dat uwv. Die arbeidsdeskundige zegt notabene: 'ach zo erg is het niet, verhongeren zul je echt niet want je hebt nog een inkomen". Ja van 2 dagen per week werken kun je dus ook echt rondkomen Niet dus.
Dus maar naar t cwi geraced, die daar pissig dat ik nu pas kwam om mn ww aan te vragen. Ik zeg dus : ik kom net van het uwv af, waar ze me dus vertelden dat mn uitkering al 3 weken geleden is stopgezet. Ik heb geen 3 weken gewacht. Die kerel dus helemaal aan t schelden, niet op mij maar op t uwv.
Zit nu dus echt aan de grond, hele carnaval naar zn grootje, had me er zo op verheugd. Ben 2 dagen eventjes geweest. Gisteren dus de rekening gepresenteerd gekregen; gruwelijke spierpijn in mn hele lijf, kan me bijna niet bewegen. Ben nu net een uurtje uit bed, maar ga er zo maar weer in. Zit weer sinds lange tijd volop aan de pijnstilliers, anders was t helemaal niet te doen.

Bah alles wat ik had opgebouwd (zowel psychische als lichamelijke vooruitgang) het laatste half jaar is in een klap weg. Ik zit voor mn gevoel volledig aan de grond. Het enige wat nog mis kan gaan is dat ik mn huisje moet gaan verkopen. En daar ziet t wel naar uit, nu ik het met 500 euro in de maand mag gaan doen.

Ik ga dus ook maar mn cv uit t stof halen en beginnen met solliciteren.

ik heb godzijdank het hele school/studie gebeuren achter de rug. Alhoewel ik waarschijnlijk moet gaan omscholen omdat ik dus wel een beperking van het uwv heb opgelegd gekregen mbt mijn eigen werk. Mag dus niet meer fulltime achter een pc zitten.

Lui ben ik wat werken niet echt, maar solliciteren vind ik dus de grootste ellende wat er is. Ik kan mezelf nu eenmaal niet verkopen.

Maar goed, ik ga t toch maar proberen...

adhd, cvs (chronisch vermoeidheids syndroom), fibromyalgie (weke delen reuma ofwel spierreuma) en hidradenitus (chronische ontstekingen van haarzakjes).
En allerlei bijbehorende klachten en aandoeningen wat er bij bovenstaand horen.

Verder nog last van prettig gestoord zijn

same here. Ben nu een half jaartje vrijgezellig. Bevalt eigenlijk best goed, behalve op sommige momenten als je het even niet meer ziet zitten, of weer ergens alleen heen moet. Of met een groep mensen die allemaal stelletjes zijn
Het bevalt nu zo goed omdat er geen ruzies zijn, ik mn eigen ding kan doen wanneer ik dat wil en dan geen commentaar krijg. Ik geen slaaf/werkster in mn eigen huis ben door toedoen van iemand anders. etc.

Maar hoop toch over een tijdje de 'ware' tegen te komen. En dat hij me genoeg ruimte kan geven en ik hem. Dan komt t wel goed

ik ben nog lang niet in de buurt van mijn 'ware' geweest. Heb steeds de verkeerde gevonden
Maar goed daar leer je weer van.

Met mijn laatste ex heb ik ook nog een redelijk goed contact. Hij kan me begrijpen in de meeste dingen. Maar we pasten totaal niet bij elkaar. Als ik links wilde, wilde hij rechts en dat met zo ongeveer alles. Zodoende is dat ook stuk gelopen. We hebben een paar maanden nadat t uit was wat ruzie gehad (ik kwam erachter dat hij tegen me gelogen heeft over iets wat ik heel belangrijk vind) maar uiteindelijk hebben we t nu min of meer bijgelegd (anders gezegd: ik heb t naast me neer gelegd). En kunnen we op een gewone en ook leuke manier weer met elkaar omgaan. We hebben nl veel gezamenlijke vrienden en hobby's.

Ik zie het allemaal wel hoe het gaat lopen. Nu is het belangrijkste dat ik mn huisje behoud en extra werk krijg.

het valt me op dat jullie nog enorm zitten te kutten met je add/adhd
terwijl ik nadat ik met ritalin begon daar niet veel last meer van heb.

wel ben ik veel moe ('s avonds echt kapot) en heb ik nog wel wat stemmingswisselingen.
soms loop ik effe met mijn ziel onder mijn arm terwijl ik een uur later blij ben.
gelukkig wordt dit wel steeds minder.

mijn bioritme is trouwens best ok. ik kan veel beter opstaan, maar 's ochtends ben ik wel
erg moe en slaperig, dat wordt in de loop van de dag minder.

volgens mij moet ik gewoon enorm wennen aan mijn nieuwe zelf, alles is zo enorm veranderd.
't is moeilijk om uit te zoeken wie je nou eigenlijk bent, maar het gaat de goeie kant op.

het valt eigenlijk wel mee. Het zijn dezelfde dingen die jij noemt waar ik ook heel erg mee zit. Mezelf terugvinden en herontdekken wie ik nu ben. De stemmingswisselen heb ik ook nog steeds.
De moeheid valt mee, heb juist meer energie en dan met name 's avonds, dan kan ik dus soms niet stoppen en is het zo 1u. Terwijl ik voor ik met de ritalin was gestart blij was als ik om 10u in bed lag. dan was ik totall loss. Overdag heb ik wel vaak van die inzinkingen die gerust een paar uur aanhouden. Maar dat is denk ik ook mn cvs en fibromyalgie.

Ik weet ook niet precies wat mn adhd is en wat niet. Daar ben ik dus nog volop naar op zoek. Ik ben er in gedachten niet zo veel meer mee bezig. Nu eerst de dingen die belangrijk zijn. Mn adhd is er toch wel, of ik me er nu mee bezig houd of niet.

Ik vind die stemmingswisselingen wel leuk eigenlijk. Als ik weer eens vreselijk negatief ben herrinert die mate van negativiteit er ook altijd weer aan hoe lyrisch ik de minuut/uur/dag/ooit erna weer zal zijn. Het blijft toch steeds wisselen.

goed gezegd MO. Alhoewel ik vaak als ik écht goed down ben, niet verder denk en vooruit kijk dan dat moment.

Het enige waar ik me wel godsgruwelijk aan erger, is mijn eigen ge-irriteer aan anderen. Vooral in de auto. Zit er zo'n rijschool voor je... stoppen voor groen licht of als er geen verkeer aan komt. Met 20 rijden waar je 70 mag. Dan ga ik dus door t dak. Oke, ze moeten het ook leren. Maar waarom rijden ze altijd voor mij?? Of opa die met de hoed en bril op en dikke sigaar achter t stuur zit en denkt dat een 2 baans weg gewoon gemaakt is om in het midden over de strepen te rijden.

Dat kan ik dus niet hebben. En t word echt niet minder met de ritalin. Het enige verschil is dat ik sinds de ritalin slik, het me zelf dus op valt.

quote:

Op woensdag 1 maart 2006 17:05 schreef Roeji het volgende:
goed gezegd MO. Alhoewel ik vaak als ik écht goed down ben, niet verder denk en vooruit kijk dan dat moment.

Het enige waar ik me wel godsgruwelijk aan erger, is mijn eigen ge-irriteer aan anderen. Vooral in de auto. Zit er zo'n rijschool voor je... stoppen voor groen licht of als er geen verkeer aan komt. Met 20 rijden waar je 70 mag. Dan ga ik dus door t dak. Oke, ze moeten het ook leren. Maar waarom rijden ze altijd voor mij?? Of opa die met de hoed en bril op en dikke sigaar achter t stuur zit en denkt dat een 2 baans weg gewoon gemaakt is om in het midden over de strepen te rijden.

Dat kan ik dus niet hebben. En t word echt niet minder met de ritalin. Het enige verschil is dat ik sinds de ritalin slik, het me zelf dus op valt.

Accepteren dat de rest van de wereld uit ezels bestaat maakt het leven een stuk makkelijker

fijn te lezen dat jullie ook geholpen zijn door ritalin maar er ook moeite mee hebben jezelf opnieuw te ontdekken. ik had meer het idee dat het geen reet hielp bij een aantal hier, maar jullie gedachten zijn dus ook een stuk rustiger.

ah, de stemmingswisselingen zijn dus ook niet zo vreemd gelukkig.
ik had de link tussen je soms kut en soms blij voelen nog niet gelegd eigenlijk.

in combinatie met wiet ga ik tegenwoordig enorm makkelijk hyperfocussen.
dan sta ik bv echt minutenlang naar het geluid van de verwarmingsketel te luisteren
of zit een speeltje uit een kindersurprise te bestuderen alsof het hogere wiskunde is.
zo kom ik soms redelijk autistisch over tegenwoordig.

quote:

Op woensdag 1 maart 2006 20:24 schreef mighty_myte het volgende:
ik had de link tussen je soms kut en soms blij voelen nog niet gelegd eigenlijk.

Ga er eens actief op letten, maakt het echt veel makkelijker allemaal

hyperfocussen heb ik dus ook nog last van, 's avonds. Dan sta ik eigenlijk dus op t punt om te gaan slapen, maar dan zie ik ineens iets wat al weken ligt. En dan moet t ook nu. Anders gezegd, ik denk dan: ik maak er een klein begin mee en dan kan ik er morgen gemakkelijker mee verder. Maar als ik dan bezig ben, kan ik gewoon niet stoppen. Het moet en t zal dan af komen, op een of andere manier. Ik kan het dan niet meer loslaten.

Mn gedachten zijn met vlagen rustig. Komt ook door de situatie waar ik nu in zit, ben erg veel bezig met hoe t nu verder moet.

Oh enne MO: Accepteren dat de rest van de wereld uit ezels bestaat maakt het leven een stuk makkelijker.
Dat wisten we toch al lang


Nog een vraagje; heeft een van de ritalinslikkers het ooit gehad, dat je nadat je je medicatie was vergeten zowat van je stokje bent gegaan? Ik heb gisteren een hypo-aanval gehad (bloedsuikerspiegel drastisch gezakt) van een paar uur. Zat te rillen alsof ik parkinson had, benauwde zweet brak me uit, misselijk, zwakke knieen, bijna flauwvallen, duizelig etc. Ook na een snoepje en een lading suiker en druivensuiker ging het niet over. Met eten ook niet.
Toen ik een paar uur later me al ietsje beter begon te voelen, alleen nog enorm trillen en duizelig en zwakjes voelen, werd ik ineens doodmoe. Ben toen ook maar gaan slapen. Nu voel ik me weer enigzins normaal.
Mn pa vroeg zich af of het door het vergeten van de medicatie zou zijn gekomen. Want normaal is het na een kwartiertje wel over, als ik wat zoets gegeten heb.
Ikzelf twijfel er aan. Heb overigens dus geen suikerziekte. Suiker is 2 weken geleden nog geprikt en was toen in orde volgens de huisarts-assistente. Was 5,3.

Zo ik ga eens wat doen, moet zo naar mn werk en heb dus 0,0 zin. Moet ook nog zelf rijden

Luitjes tot gauw weer!!

mmm klinkt bekend. Tenminste dat geen trek hebben. Ik denk dat ik de afgelopen 2 maanden in totaal voor 3 weken (aan normale hoeveelheden) maar heb gegeten.
Ik merk dus gewoon niet dat ik honger heb. Wel is mijn trek in zoetigheid wat toegenomen. Snoepte normaal bijna nooit. Nu ben ik ineens aan salmiakdropjes begonnen, heb dat nooit gegeten.

Beetje wazig allemaal

als ik eerlijk moet zijn: ligt aan jou. Maar ik herken het gevoel. Ik irriteer me heel vaak mateloos aan alles en iedereen. Inclusief mezelf.
Blocken van mensen op msn heb ik nog niet gedaan. Mn vrienden zijn te belangrijk voor me. Zonder hun wordt het nl verrekte eenzaam in mn leven. Ik denk dat je daar dus mee moet uitkijken, zodat je straks niet helemaal alleen staat. Verander je msn naam anders in iets waaruit je laat blijken dat je niet lekker in je vel zit. Doe ik zelf ook vaak. Het is een beetje mijn manier geworden om op een simpele manier te laten blijken/weten hoe ik me voel. Zonder dat ik dan eerst hele verhalen hoef te vertellen. Of tegen iemand moet gaan uitleggen dat ik even er doorheen zit.

Wederom herkenbaar. Waarom schrijf je niet alles op hoe je je voelt en laat dat aan die ex lezen? Of aan een van je vrienden die jou het beste kan helpen/begrijpen? En die jou ook kan helpen om het aan je andere vrienden uit te leggen.

Ik heb gisteren een heel mooi staaltje vriendendienst gekregen. Een van mn vrienden uit mn dartteam was jarig, iedereen was verleden week al uitgenodigd tijdens de laatste dartwedstrijd. Ik was er toen niet, ben dus ook niet uitgenodigd. Hoorde gisteren dus ineens die H (zal ik m even noemen) zn verjaardag hield in ons dartcafe. Vriendje 1 (ook mijn ex) zegt dus tegen me gewoon komen, ik twijfel er dus over. Ik wil nl niet ongewenst daar binnen komen vallen. Vriendinnetje 2 zegt ook gewoon komen, ik twijfel nog steeds. Met haar geregeld dat ze wel mn naam op de kaart zou zetten en mijn bijdrage erbij zou doen.
Ik bleef twijfelen omdat ik H (de jarige job) donderdag nog had gezien en hem alvast een fijne verjaardag had gewenst. Hij heeft op dat moment niets gezegd over een feestje.

Uiteindelijk belt een paar uur later vriendje nr 3 op en die is zo lang blijven emmeren dat ik gewoon moest komen, dat ik dus ook gewoon maar ben gegaan.

En achteraf bleek dus dat H mij totaal vergeten was omdat ik er die laatste wedstrijd niet was geweest.

Ik heb een super avond gehad, met vriendje nr 4 blijven hangen tot 3uur en lekker zitten miepen over ons vrijgezellig leven en onze interesses. We zijn allebei auto en vliegtuig-gekken. Meteen allemaal dingen afgesproken om samen naar de luchtmachtopendagen te gaan en om een keer samen te gaan vliegen met zijn radio-grafisch vliegmachientje. Ik zou bijna gaan denken dat dat zowaar een hele close vriendschap zou kunnen zijn/worden.

Ik heb me voor het eerst sinds heel lange tijd weer geaccepteerd gevoeld. En gemerkt dat (ondanks dat ik soms mn twijfels over die groep had) dat het toch mn vrienden zijn, die aan me denken en, oke me soms ook wel eens vergeten. Maar dat ik daar dus niet té zwaar aan moet tillen.

Dus vriendjes en vriendinnetjes, jullie lezen dit wel niet, maar ik wil jullie bedanken dat jullie er voor me zijn!!!


Wat ik hier mee wil zeggen is, dat het vaak niet opvalt dat bepaalde mensen er voor je zijn. Vriendje nr 3 van mij, is iemand met wie ik nooit echt goed overweg kon. Maar het laatste half jaar - 3kwart jaar gaat dit steeds beter (eigenlijk sinds vriendje 1 en ik uitelkaar zijn). En dat hij nu dit voor me gedaan heeft. Gewoon alleen maar bellen en zeggen dat ik m oet komen, dat het wrs een stom misverstand is. Wauw!! Doet me goed.
Voor het eerst sinds een tijdje begin ik langzaamaan weer wat meer zonnige vooruitzichten in mn leven te zien (zowaar zit ik hier volop in het zonnetje dit te typen, toeval? Of een bevestiging?) ondanks alle ellende waar ik nu inzit door het uwv.

Ook heb ik gisteren mn vrienden verteld dat ik mn eigen zaak wil opstarten. Ik had een hoop ge-emmer verwacht van: zou je dat wel doen, je bent ziek dat lukt je misschien niet, etc etc.
Maar niks. Alleen maar hele positieve gedachten en ideeen en steun. Vriendje nr 4 (waar ik zolang mee had zitten kleppen gisteren) was ook echt dolenthousiast en al half aan het solliciteren/vissen naar een baan Lachen vond ik dat.

Dus @ guitarist zorg ervoor dat je je vrienden in ere houd. Probeer het op zn minst, leg hun desnoods de hele situatie uit in een brief of laat ze dingen op internet lezen (ofwel hier ofwel op adhd sites oid.) Als je het te moeilijk vind om te praten.
Ik ben er nu achter dan voor mij althans, een relatie niet zaligmakend is. Ik heb sowieso nog te veel hindernissen die ik nu moet gaan nemen voordat ik mn eigen leven een beetje op orde heb, om me echt aan een relatie te wagen.
Maar dat mn vrienden het belangrijkste zijn in mn leven. Naast mn ouders en mn katten (die ook een hoop met me te stellen hebben af en toe ).

Sjee, zou nog bijna sentimenteel worden van t hele gedoe.

En nu ga ik lekker genieten van het zonnetje wat hier volop schijnt, na een enorme sneeuw/hagel-storm bui van een half uur geleden.

_{excuses voor dit wederom lange epistel}

quote:

Op dinsdag 28 februari 2006 20:55 schreef Roeji het volgende:
adhd, cvs (chronisch vermoeidheids syndroom), fibromyalgie (weke delen reuma ofwel spierreuma) en hidradenitus (chronische ontstekingen van haarzakjes).
En allerlei bijbehorende klachten en aandoeningen wat er bij bovenstaand horen.

Verder nog last van prettig gestoord zijn

Na een tijdje weggeweest te zijn las ik het bekende topic weer eens door,

Ik kom dit tegen en vraag me af hoe dit samen gaat cvs en adhd?
Ikzelf heb tussen de 4 tot 7 uur slaap nodig afhankelijk van mijn dagelijkse bezigheden... en ben bijna nooit moe ook niet als ik weinig geslapen heb...

Meer een moeheid van het lange concentreren... maar dan nog heb ik altijd moeite met inslapen....

Heb daar slaappillen voor gehad met als gevolg dat ik de volgende dag toch niet zo fit was als ik normaal ben en dus sjaggie word...

en bijbehorende klachten zoals warm hebben of juist koud?
Ik heb nl ook vaak last van mijn darmen, huiduitslag, snel warm noem maar op schijnt allemaal te maken te hebben met adhd...

ach ja ik merk wel dat als het allemaal wat beter is dus minder stress ik er veel minder last van heb...

[ Bericht 42% gewijzigd door Vinnie_31 op 05-03-2006 20:54:53 ]

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 06:26 schreef Roeji het volgende:

Nog een vraagje; heeft een van de ritalinslikkers het ooit gehad, dat je nadat je je medicatie was vergeten zowat van je stokje bent gegaan? Ik heb gisteren een hypo-aanval gehad (bloedsuikerspiegel drastisch gezakt) van een paar uur. Zat te rillen alsof ik parkinson had, benauwde zweet brak me uit, misselijk, zwakke knieen, bijna flauwvallen, duizelig etc. Ook na een snoepje en een lading suiker en druivensuiker ging het niet over. Met eten ook niet.
Toen ik een paar uur later me al ietsje beter begon te voelen, alleen nog enorm trillen en duizelig en zwakjes voelen, werd ik ineens doodmoe. Ben toen ook maar gaan slapen. Nu voel ik me weer enigzins normaal.
Mn pa vroeg zich af of het door het vergeten van de medicatie zou zijn gekomen. Want normaal is het na een kwartiertje wel over, als ik wat zoets gegeten heb.
Ikzelf twijfel er aan. Heb overigens dus geen suikerziekte. Suiker is 2 weken geleden nog geprikt en was toen in orde volgens de huisarts-assistente. Was 5,3.

Mijn ervaring is dat je gewoon geen maaltijden moet overslaan het kan ook een tekort aan ijzer zijn dit zorgt ervoor dat je je een hele dag gammel kan gaan voelen ook wanneer je even wat gegeten hebt het beste is gewoon echt te zorgen dat je naast je maaltijden gewoon nog voedingssuplementen neemt met voldoende vitaminen en mineralen...

hiermee voorkom je dat nare gevoel....

Toch proberen gewoon te eten desnoods in kleine porties maar wel regelmatig ook met ritalin....

quote:

Op zondag 5 maart 2006 20:47 schreef Vinnie_31 het volgende:

[..]

Na een tijdje weggeweest te zijn las ik het bekende topic weer eens door,

Ik kom dit tegen en vraag me af hoe dit samen gaat cvs en adhd?
Ikzelf heb tussen de 4 tot 7 uur slaap nodig afhankelijk van mijn dagelijkse bezigheden... en ben bijna nooit moe ook niet als ik weinig geslapen heb...

Meer een moeheid van het lange concentreren... maar dan nog heb ik altijd moeite met inslapen....

Heb daar slaappillen voor gehad met als gevolg dat ik de volgende dag toch niet zo fit was als ik normaal ben en dus sjaggie word...

en bijbehorende klachten zoals warm hebben of juist koud?
Ik heb nl ook vaak last van mijn darmen, huiduitslag, snel warm noem maar op schijnt allemaal te maken te hebben met adhd...

ach ja ik merk wel dat als het allemaal wat beter is dus minder stress ik er veel minder last van heb...

Tja, ik ben gewoon altijd moe. Ik put mezelf dus continu nog meer uit doordat het zo'n storm in mn kop is. Alleen met de ritalin is het dus heel raar, ik ben ineens een avond mens geworden. Overdag kom ik soms niet van mn stoel af en dan 's avonds ineens begin ik met de meest achterlijke en uitgebreide klussen. Of ik kom ineens helemaal tot leven als ik ergens ben en ben niet naar huis te krijgen.
Alleen het probleem doet zich dan de volgende dag voor, ik ben dan totaal kapot en echt geen stuiver waard. Nu vanavond ook, eigenlijk toevallig vandaag de hele dag in touw geweest, halve keuken gepoetst. Was net nog aan het opruimen op mn rommel/werkkamer. Ook al 3 machines was gedraaid vandaag en alles opgehangen en gevouwen. Ben dus goed bezig geweest, maar mn cvs en fibromyalgie (zijn overigens broer en zus van mekaar, veel symptomen komen overeen. Net als rsi, valt in dezelfde catefgorie ziektes/aandoeningen) beginnen alweer een paar uur op te spelen. Overal spierpijn, nog meer dan normaal, nu en doodmoe.

Overigens ook hier flinke (in)slaapproblemen.

Wat wil je weten van bijbehorende klachten? Ik heb t altijd koud gehad, ook nu weer sinds ik de ritalin slik is dit minder. Soms zelfs bloedheet nu. Ik transpireer ook op de meest idiote momenten. Vooral als ik verga van de kou bijv. Darm/maagproblemen heb ik ook. Huiduitslag zo nu en dan, acne wel altijd/ Soms meer soms wat minder, hangt ook van mn voeding af.
Verder nog een aardige waslijst maar dat zal ik iedereen besparen, heeft volgens mij ook niet met de adhd te maken.

quote:

Op zondag 5 maart 2006 21:13 schreef Vinnie_31 het volgende:

[..]

Mijn ervaring is dat je gewoon geen maaltijden moet overslaan het kan ook een tekort aan ijzer zijn dit zorgt ervoor dat je je een hele dag gammel kan gaan voelen ook wanneer je even wat gegeten hebt het beste is gewoon echt te zorgen dat je naast je maaltijden gewoon nog voedingssuplementen neemt met voldoende vitaminen en mineralen...

hiermee voorkom je dat nare gevoel....

Toch proberen gewoon te eten desnoods in kleine porties maar wel regelmatig ook met ritalin....

Ik had die dag nu eens geen maaltijden overgeslagen. Ben inmiddels bij de huisarts geweest, vermoedelijk de stress geweest. Maar voor de zekerheid moet ik dinsdag even een dag curve van mn suiker laten doen.

En een naar gevoel is eigenlijk nogal zwak uitgedrukt. Ik voelde me echt hondsberoerd.

quote:

Op zondag 5 maart 2006 22:18 schreef Roeji het volgende:

[..]

Ik had die dag nu eens geen maaltijden overgeslagen. Ben inmiddels bij de huisarts geweest, vermoedelijk de stress geweest. Maar voor de zekerheid moet ik dinsdag even een dag curve van mn suiker laten doen.

En een naar gevoel is eigenlijk nogal zwak uitgedrukt. Ik voelde me echt hondsberoerd.

Tja, ik ken het gevoel heb jaren last gehad van angstaanvallen zo is ook adhd aan het licht gekomen...

Het gevoel wat ik constant had was dat ik flauw ging vallen eerst heel even erna steeds meer totdat ik er wakker mee werd toen maar eens naar de huisarts ik was 19 jaar en heel erg bang dat ik erg ziek zou zijn, daar aangekomen zei mijn toen nog huisarts dat mijn hersens moe waren en kreeg ik pilletjes mee die niet werkten.

Mijn geluk was dat zijn opvolger (mijn huidige huisarts) er toen stage liep en dit gelijk herkende en mij dus oxazepam gaf dit werkte vrijwel gelijk! heb er toen 2 maand over gedaan om er af te komen.
Ik ging die tijd erna veel stappen 3-4x in de week en dronk daar ook behoorlijk wat bier zodoende heb ik daar zo'n 8 jaar geen last van gehad.

Totdat ik bij een nieuwe werkgever ging werken en het stappen mij allemaal een beetje minder ging interesseren. Had nu ook een dag ritme ervoor enkel school, nachtdiensten en avonddiensten gewerkt te hebben dus veel vrij of veel kans te kunnen stappen.

Daar was ik opzich heel blij mee want nu kon ik immers gaan werken aan een normaal leven.
Daar stuitte ik al snel op veel onbegrip van mijn baas omdat ik me nu eenmaal druk maak over kleine details en zei als mij iets niet aanstond... iets wat ik immers geleerd had bij het distributiecentrum van albert heijn daar moest je wel want anders werd er snel misbruik van mensen gemaakt.
Mijn baas begon mij na een paar maanden al snel te ontlopen omdat ik altijd weer iets had wat niet klopte na een hoop rare spelletjes van hun kant uit werd dus gewoon mijn contract niet verlengt.

Dus ik moest nog even werken maar in die tijd heb ik mij zo druk gemaakt dat ik er weer angsaanvallen aan overhield en precies hetzelfde als ik heb gehad toen ik 19 was alleen nu waren ze zo erg dat ik zelfs niet slapen kon en mezelf erg druk maakte dat ik ernstig ziek was.

Mijn huisarts gaf me toen seroxat na echt een paar maand kon ik mij nog erg druk maken waarop mijn huisarts mij naar een psychiatrisch verpleegkundige stuurde deze was voor mij alleen maar aan het zeuren hoe ik dingen moest gaan doen, FOUT als ik ergens niet tegen kan is het zeggen dat ik iets wel of niet mag doen dan doe ik juist averechts.....
Omdat ik mij na 3 maanden nog te druk kon maken dacht hij aan adhd dus verwijsbrief naar riagg na heel veel testen bleek het dus zo te zijn....

toen ritalin en in het begin versterkte het allemaal een beetje en voelde ik mij er niet lekker door een aantal keren heb ik gedacht ik gooi het aan de kant maar na 2 maanden begon ik er echt aan te wennen en had ik dat vervelende gevoel niet meer.... sinds die tijd heb ik geen angstaanvallen meer gehad en kan weer alles heb overal weer zin in ook zonder ritalin heb soms weken dat ik het bijna niet gebruik maar ook momenten dat ik het iets meer gebruik, mijn psych zegt dat dat juist goed is... jezelf te leren aanvoelen....

Ritalin is voor mij een wondermiddel ik voel me juist rustiger heb geen behoefte meer aan drugs of drank... maar weet ook dat het niet ongevaarlijk is. maar probeer het ook te beperken...

Ben net terug van het laatste keer bloedprikken vandaag voor de suikermeting. Alles was in orde. Nu was mn suiker zelfs nog lager dan wanneer ik nuchter was vanmorgen. Vonden ze wel een beetje raar. Voelde me net ook wel weer slapjes worden en flauw. Na het prikken snel wat zoets gegeten en nu gaat t weer wat beter.

Dokter vermoed dat t misschien met de ritalin te maken had. Aangezien ik ook regelmatig hartkloppingen heb (ook al voor de ritalin, maar kan evt toch een bijwerking zijn). Ik moet nu alles gaan opschrijven over hoe ik me voel en wanneer ik hoe lang hartkloppingen krijg. Dan ook meteen mn bloeddruk en polsslag meten.

Pfft, weer wat erbij om aan te denken. Heb al zoveel aan mn hoofd. Maar goed, allebei mn ouders zijn hartpatient, dus mn arts en ikzelf zijn er toch wel wat alerter op. Dus ik ga alles maar netjes noteren en mn bloeddrukmeter maar standaard bij me dragen.

Zo nu snel iets lekker koken, heb ik wel verdiend na het gerace van vandaag vind ik

quote:

Op maandag 6 maart 2006 16:36 schreef Vinnie_31 het volgende:

[..]

Tja, ik ken het gevoel heb jaren last gehad van angstaanvallen zo is ook adhd aan het licht gekomen...
Ik heb nu geen last van angstaanvallen, tenminste de angstaanval wat ik ooit wel eens gehad heb, voelde toch echt totaal anders dat dit. Dit was lichamelijk me absoiluut niet goed voelen en daardoor misselijk en flauw (zo'n wee-ig gevoel in je benen) en zwak gevoel

*knip*

Dus ik moest nog even werken maar in die tijd heb ik mij zo druk gemaakt dat ik er weer angsaanvallen aan overhield en precies hetzelfde als ik heb gehad toen ik 19 was alleen nu waren ze zo erg dat ik zelfs niet slapen kon en mezelf erg druk maakte dat ik ernstig ziek was.
Dit heb ikzelf ook niet echt gehad, wist dat er iets niet in orde was, maar wat dat was kon ik niet vinden.

*knip*

toen ritalin en in het begin versterkte het allemaal een beetje en voelde ik mij er niet lekker door een aantal keren heb ik gedacht ik gooi het aan de kant maar na 2 maanden begon ik er echt aan te wennen en had ik dat vervelende gevoel niet meer.... sinds die tijd heb ik geen angstaanvallen meer gehad en kan weer alles heb overal weer zin in ook zonder ritalin heb soms weken dat ik het bijna niet gebruik maar ook momenten dat ik het iets meer gebruik, mijn psych zegt dat dat juist goed is... jezelf te leren aanvoelen....
Hier streef ik uiteindelijk ook naar. Nu even zolang het nodig is 'fulltime' gebruiken en daarna 'parttime'.

Ritalin is voor mij een wondermiddel ik voel me juist rustiger heb geen behoefte meer aan drugs of drank... maar weet ook dat het niet ongevaarlijk is. maar probeer het ook te beperken...
Ritalin is voor mij geen wondermiddel, maar een tussenoplossing naar een normaal en evenwichtig leven, waarin ik de touwtjes in handen heb en niet mn adhd.

Bij mij is het per toeval ontdekt, door een perfectionisme test is het balletje gaan rollen. Door daarover te praten en hoe ik vroeger dus was met mn studie en als kind zijnde (en nog veel meer dingen). Toen ging een heel voorzichtig lampje branden bij mn psych. Uiteindelijk brandt er nu een 1500Watt bouwlamp/breedstraler
Een aantal testen moeten doen en ook zelf mn eigen leven induiken met de hulp van vrienden en ouders en toen was het al vrij snel duidelijk dat daar het probleem zat. Ben nu blij het te weten. Ik kan nu mn leven opnieuw gaan inrichten en kan werken aan mn problemen.

Ik zie het als een soort 2e kans.

Kun je hier overheen groeien? Ik heb/had dus ADD maar heb sinds ik 15 ofzo ben (ben nu 21) al geen ritalin of speciale begeleiding meer. Betekend dit dat ik eroverheen gegroeid ben, of dat ik het in een hele lichte vorm heb ofzo?

Ik ben wel vaak overgevoelig voor dingen... soms blijf ik het liefst de hele dag in bed liggen, en dan krijg ik 1 telefoontje of SMSje van een meisje dat ik leuk vind en ik spring juichend door de kamer. Of een complimentje van iemand, dat kan m'n hele dag ook veranderen.

Zit nu op Bonaire, dus kan het de dokter/m'n moeder niet vragen, maar ik vroeg het me na het lezen van dit topic af.

[ Bericht 29% gewijzigd door daaaaan op 08-03-2006 03:22:58 ]

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 10:41 schreef guitarist.nl het volgende:
ik had (toen ik nog ritalin slikte) weel heel vaak last van dat ik in een keer heel erg moe was.. of dat ik helemaal geen trek had...

Ik werd er gigantisch duf van... Was vaak boos op m'n ouders als ik het in moest nemen...

Wat ik heb gehoord en gelezen is, dat je als je als kind zijnde ritalin hebt geslikt en goed bent begeleid. Dat je er 'overheen' zou kunnen groeien. Of het waar is?? Geen idee. Zou je toch eens aan een arts moeten navragen. Of misschien is er iets te vinden op de adhd-sites.

add of ahdh is niet iets waar je overheen kan groeien.
je kunt er wel minder last van krijgen en er beter me leren om gaan.
ook zijn er verschillende gradaties qua hoe erg je het hebt.
éénmaal adhd, altijd adhd!
bron: mijn psychiater

@guitarist: ik heb dat ook veel ja, dat ik me soms bijna niet omhoog kan houden en een uur later me fit genoeg voel om nog dingen te doen.
't zelfde met mijn humeur, verschilt ook per paar uur.
ik kan soms om 12 uur doodmoe en gaar naar bed gaan en dan om 2 uur 's nachts nog wakker zijn, superfit enorm blij.

wat een hoerige kutdag zeg.
ik heb steeds moeite met slapen omdat ik bang ben dat ik me verslaap.
vorige week was ik al eens een kwartier te laat (ik heb net 2 weken een baan) dus het werd al link.
na een aantal nachten te weinig geslapen te hebben kon ik gisteravond natuurlijk niet pitten
met als gevolg dat ik vandaag om 16 uur wakker werd.
okdan, lekker kut. ze zullen me wel gemist hebben op mijn werk.
oude tijden herleven.

wat zouden jullie doen?

quote:

Op donderdag 9 maart 2006 17:11 schreef mighty_myte het volgende:
wat een hoerige kutdag zeg.
ik heb steeds moeite met slapen omdat ik bang ben dat ik me verslaap.
vorige week was ik al eens een kwartier te laat (ik heb net 2 weken een baan) dus het werd al link.
na een aantal nachten te weinig geslapen te hebben kon ik gisteravond natuurlijk niet pitten
met als gevolg dat ik vandaag om 16 uur wakker werd.
okdan, lekker kut. ze zullen me wel gemist hebben op mijn werk.
oude tijden herleven.

wat zouden jullie doen?

Ach als ik niet slapen kan zet ik mijn tv aan en ga wat kijken, ik maak me niet echt druk over de lengte van mijn slaap dat helpt al een hele boel de ene nacht heb ik genoeg aan 3 uur de andere 7 of 8 uur gemiddeld komt dit op zo'n 5 tot 6 uur per dag... slapen is bij mij echt afhankelijk van mijn dagelijkse bezigheden lichamelijk kan ik dan wel moe zijn maar geestelijk ben ik nog te druk als ik mij de hele dag concentreren moet slaap ik zo in dat vergt bij mij een hele hoop energie.



Mijn ervaring is dat je gewoon wat moet gaan doen als je niet slapen kan blijkbaar ben je dan dus gewoon nog niet moe genoeg ... ga gewoon alleen slapen als je echt moe bent of rustig in je hoofd!
Als jij ad(h)d hebt en niet kunt slapen zorg er dan voor dat je iets gaat doen waar je je voor langere tijd concentreren moet bijv. lezen, puzzel, computerspelletjes... bla bla maar zorg er wel voor dat je niet gaat hyperfocussen want dat zorgt weer voor slapeloosheid probeer maar wat en kijk wat voor jou het beste werkt.


Ik ken het maar al te goed niet kunnen inslapen waardoor je je ergert aan jezelf en je vind dat je slapen moet want....... en dan gaan er wel 1000 dingen door je kop... met als gevolg dat je inslaapt een uur of 2 uur voor de wekker die je dan niet meer hoort en als een blok doorslaapt.. en je de volgende avond weer moeilijk in slaap komt..

Of na 3 uur slaap een dag gewerkt te hebben en dan na het eten thuis verschrikkelijk moe bent je kan bijna helemaal niets meer het enige wat je lichaam wil is liggen ikzelf kan niet even 10 minuten gaan liggen iets waar ik jaloers op ben bij andere mensen want zelfs na die 10 minuten voel ik me weer volledig opgeladen en kan ik in de avond weer niet slapen dit heb ik opgelost door met de hond een heel stuk te gaan wandelen en die moeheid er uit te lopen dan kan ik met een beetje geluk weer 5 of meer uur slapen.

quote:

Op woensdag 8 maart 2006 03:15 schreef daaaaan het volgende:
Kun je hier overheen groeien? Ik heb/had dus ADD maar heb sinds ik 15 ofzo ben (ben nu 21) al geen ritalin of speciale begeleiding meer. Betekend dit dat ik eroverheen gegroeid ben, of dat ik het in een hele lichte vorm heb ofzo?

Ik ben wel vaak overgevoelig voor dingen... soms blijf ik het liefst de hele dag in bed liggen, en dan krijg ik 1 telefoontje of SMSje van een meisje dat ik leuk vind en ik spring juichend door de kamer. Of een complimentje van iemand, dat kan m'n hele dag ook veranderen.

Zit nu op Bonaire, dus kan het de dokter/m'n moeder niet vragen, maar ik vroeg het me na het lezen van dit topic af.

Het simpele antwoord is: Nee

Het wat uitgebreide is: Overheen groeien is onmogelijk het is wel mogelijk dat je er beter mee om kan gaan vaak gaat adhd bij het volwassen worden over in add zonder de h dit wil niet zeggen dat de h helemaal weg is, maar die uit zich meer in het snelle en drukke denken.... vooral in gesprekken of discussies met anderen...

Ik merk dit doordat ze mij vaak niet begrijpen omdat ik al weer veel te ver ben in mijn cognitieve denken teveel informatie overslaan waardoor het voor de ander nog maar nauwelijks te volgen is.
Komt omdat het denken van een ad(h)d 'er nu eenmaal razendsnel gaat...

quote:

Op dinsdag 7 maart 2006 18:03 schreef Roeji het volgende:

[..]

Bij mij is het per toeval ontdekt, door een perfectionisme test is het balletje gaan rollen. Door daarover te praten en hoe ik vroeger dus was met mn studie en als kind zijnde (en nog veel meer dingen). Toen ging een heel voorzichtig lampje branden bij mn psych. Uiteindelijk brandt er nu een 1500Watt bouwlamp/breedstraler
Een aantal testen moeten doen en ook zelf mn eigen leven induiken met de hulp van vrienden en ouders en toen was het al vrij snel duidelijk dat daar het probleem zat. Ben nu blij het te weten. Ik kan nu mn leven opnieuw gaan inrichten en kan werken aan mn problemen.

Ik zie het als een soort 2e kans.

Je moet het ook zien als een gave niet als een handycap er zijn zoveel juist positieve dingen in het hebben van adhd en als je leert daar gebruik van te maken wil je nooit meer "normaal" zijn.

quote:

Op donderdag 9 maart 2006 19:14 schreef Vinnie_31 het volgende:

[..]

Je moet het ook zien als een gave niet als een handycap er zijn zoveel juist positieve dingen in het hebben van adhd en als je leert daar gebruik van te maken wil je nooit meer "normaal" zijn.

Klopt!! Maar als je bijna 30 jaar andere mensen hebt geimiteerd om maar niet op te vallen, is het in t begin verdomd moeilijk om het te accepteren en te snappen.
MAar het heeft me wel een enorme bevrijding van mn gevoel op geleverd. Ik ben ik! En bevalt t je niet: adieu
Dat is nu mn instelling geworden.

Enne, wat is 'normaal' eigenlijk?? Ik vind dat ook zo'n vage term. Wie heeft ooit bepaald wat normaal zijn is?

quote:

Op donderdag 9 maart 2006 22:53 schreef Roeji het volgende:

[..]

Klopt!! Maar als je bijna 30 jaar andere mensen hebt geimiteerd om maar niet op te vallen, is het in t begin verdomd moeilijk om het te accepteren en te snappen.
MAar het heeft me wel een enorme bevrijding van mn gevoel op geleverd. Ik ben ik! En bevalt t je niet: adieu
Dat is nu mn instelling geworden.

Enne, wat is 'normaal' eigenlijk?? Ik vind dat ook zo'n vage term. Wie heeft ooit bepaald wat normaal zijn is?

precies daarom heb ik het tussen haakjes... normaal is afhankelijk van de maatschappij, geloofsovertuiging, afkomst blabla dus een model is daar idd niet voor..... vandaar de haakjes

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 12:05 schreef guitarist.nl het volgende:
ik weet wel dat normaal niet het gene is hoe ik me nu voel

idem.

quote:

ADHD heeft een grote invloed op het dagelijks leven. Veel mensen met ADHD schamen zich voor hun missers, nalatigheden, schulden en slordigheden en proberen die te verbergen voor de omgeving. Volwassenen met ADHD denken vaak negatief over zichzelf en over hun mogelijkheden. Met name als ze van kind af aan veel kritiek hebben gekregen op hun gedrag, zonder dat het hen duidelijk was wat zij fout deden of hoe ze dat hadden kunnen voorkomen.

quote:

ADHD leidt regelmatig tot problemen met opleiding, werk en relaties. Iemand met ADHD kan zich vaak moeilijk aan afspraken houden, vergeet dingen, heeft moeite met het organiseren van werk, huishouden en financiën. Voor de partner en werkgever kan dit een zware belasting zijn.

quote:

Veel mensen met ADHD hebben behoefte aan steeds nieuwe prikkels, spanning en sensatie. Velen hebben moeite de sociale signalen van anderen op te vangen en te begrijpen. Sommigen hebben sterk wisselende stemmingen of worden snel woedend. Daardoor lopen ze vast in contacten met anderen. Problemen met aandacht en concentratie kunnen ervoor zorgen dat iemand een studie moet afbreken, moeizaam presteert of niet verder komt met zijn werk.

bron: http://www.trimbos.nl/default1682.html

quote:

Op dinsdag 14 februari 2006 10:59 schreef -_Guitarist_- het volgende:
Hoeveel Ritalin/Concerta (of wat dan ook ) gebruiken jullie eigenlijk per dag?
Ikzelf had altijd 3 x 15 mg per dag

ik slik 36 miligram per dag, en soms extra ritalin (op lange schooldagen). Ik slik ook (als ik druk in mijn hoofdd ben (lees: echt chaotisch) dipiperon (stofnaam: pipamperon), is eigenlijk een middel tegen psychoses enzo, maar in iets lagere doseringen is het ook heel goed tegen chaos.

Nu is mijn vraag: hebben jullie ook altijd de onweerstaanbare drang om dingen uit elkaar te halen enzo en alles te proberen

nou dat was het wel.

---> mijn vriendin stond hier dus ingelogd hier Dit is eigenlijk van COMPIER

Mijn verhaal dus

quote:

Op woensdag 1 maart 2006 20:28 schreef mighty_myte het volgende:
in combinatie met wiet ga ik tegenwoordig enorm makkelijk hyperfocussen.
dan sta ik bv echt minutenlang naar het geluid van de verwarmingsketel te luisteren
of zit een speeltje uit een kindersurprise te bestuderen alsof het hogere wiskunde is.
zo kom ik soms redelijk autistisch over tegenwoordig.

Ik kan het (als het me een beetje interesseert) het ook zonder wiet dan zit ik echt bijna autistisch naar een kras in de tafel oid te kijken, of zit ik een computerspel te doen, en dan denk ik dat ik een kwartiertje speel, en ben ik al 3 uur bezig...

Ben echt al weken op internet aan het zoeken, maar ik kan geen duidelijke site vinden. Voor mijn moeder zoek in een verzekering waarin zij het medicijn concerta voor mijn zusje (haar dochter van 16) volledig vergoed krijgt. De sites kiesbeter.nl en janssen-cilag.nl heb ik beide gehad, maar ik vind ze maar vaag in elkaar zitten. Vervolgens mail gestuurd naar postbus 51, krijgen we het volgende antwoord terug:

"Op www.kiesbeter.nl kunt u polissen zoeken met specifieke vergoedingen. Dit kunt u via het menu ⤘direct naar⤙ ⤓ ⤘trefwoorden-abc⤙ vinden. Zo kunt u zien of een verzekeraar bepaalde zorg vergoedt en welke polis de goedkoopste is. De categorie waarop u zoekt staat bovenaan. Er kan verschil in dekking zijn. Mist u iets of heeft u vragen over de precieze voorwaarden: download dan de polis of neem dan contact op met uw verzekeraar."

Mooi dat daar niets te vinden is

Dus mijn laatste optie is hier om aan mensen te vragen of er mensen zijn die een verzekering al hebben afgesloten waar de dekking van concerta 100% is. Ik zal namelijk niet de eerste zijn die deze zoektocht heeft ondernomen.

Bij voorbaat dank

concerta wordt volgens mij door zilverenkruis vergoed (moet je wel aanvullend verzekerd zijn)

quote:

Op zondag 12 maart 2006 10:21 schreef Afzuigkap het volgende:
Nu is mijn vraag: hebben jullie ook altijd de onweerstaanbare drang om dingen uit elkaar te halen enzo en alles te proberen

Ik heb het heel algemeen. Ik wil van alles alles weten.
Als ik ergens werk kan ik me nooit binnen de grenzen van mijn baan houden,
wat zou er achter zitten, waarom moet ik dit zo doen, waarom kan ik dit niet zelf
oplossen, etc. Liefst doe ik alles zelf.
Bij apparaten moet ik ook altijd weten wat er in zit, waarom daar, etc.
Laatst haalde ik de kap van de verwarmingsketel en heb ik voor mezelf helemaal
uitgezocht hoe zo'n dinge werkt.

Die nieuwsgierigheid is best handig, al moet je je ook weten in te houden als iets echt perse niet kapot mag, want dat is immers het risico ervan. _{en dat is moeilijk!}

quote:

Op zondag 12 maart 2006 22:01 schreef mighty_myte het volgende:

[..]

Ik heb het heel algemeen. Ik wil van alles alles weten.
Als ik ergens werk kan ik me nooit binnen de grenzen van mijn baan houden,
wat zou er achter zitten, waarom moet ik dit zo doen, waarom kan ik dit niet zelf
oplossen, etc. Liefst doe ik alles zelf.
Bij apparaten moet ik ook altijd weten wat er in zit, waarom daar, etc.
Laatst haalde ik de kap van de verwarmingsketel en heb ik voor mezelf helemaal
uitgezocht hoe zo'n dinge werkt.

PRECIES

quote:

Op zondag 12 maart 2006 17:29 schreef compier het volgende:
concerta wordt volgens mij door zilverenkruis vergoed (moet je wel aanvullend verzekerd zijn)

Maar verder hier niemand die zelf al een verzekering heeft waar het medicijn 100% wordt vergoed???

quote:

Op maandag 13 maart 2006 13:53 schreef uppie83 het volgende:

[..]

Maar verder hier niemand die zelf al een verzekering heeft waar het medicijn 100% wordt vergoed???

ik volgens mij wel, maar ik ben nu op school... dus ik kan het niet nagaan (bij mn moeder)

edit: kijk hier eens http://www.janssen-cilag.(...)s_19_dec_2005_public

[ Bericht 19% gewijzigd door compier op 13-03-2006 17:30:52 ]

quote:

Op zondag 12 maart 2006 17:27 schreef uppie83 het volgende:
Ben echt al weken op internet aan het zoeken, maar ik kan geen duidelijke site vinden. Voor mijn moeder zoek in een verzekering waarin zij het medicijn concerta voor mijn zusje (haar dochter van 16) volledig vergoed krijgt. De sites kiesbeter.nl en janssen-cilag.nl heb ik beide gehad, maar ik vind ze maar vaag in elkaar zitten. Vervolgens mail gestuurd naar postbus 51, krijgen we het volgende antwoord terug:

"Op www.kiesbeter.nl kunt u polissen zoeken met specifieke vergoedingen. Dit kunt u via het menu ⤘direct naar⤙ ⤓ ⤘trefwoorden-abc⤙ vinden. Zo kunt u zien of een verzekeraar bepaalde zorg vergoedt en welke polis de goedkoopste is. De categorie waarop u zoekt staat bovenaan. Er kan verschil in dekking zijn. Mist u iets of heeft u vragen over de precieze voorwaarden: download dan de polis of neem dan contact op met uw verzekeraar."

Mooi dat daar niets te vinden is

Dus mijn laatste optie is hier om aan mensen te vragen of er mensen zijn die een verzekering al hebben afgesloten waar de dekking van concerta 100% is. Ik zal namelijk niet de eerste zijn die deze zoektocht heeft ondernomen.

Bij voorbaat dank

Lees even het topic door, ik heb ergens de link al eens gepost naar de site van de producent waar dus alle maatschappijen op staan die t vergoeden


edit: ik was te laat, zie post hierboven

dat heb ik ook al een paar keer voorgesteld, maar is steeds op niks uitgelopen. Helaas.
Ik hoop dat het nu wel gaat lukken om een standaard OP te maken met allerhande links en tips.

Ja want het is waarschijnlijk een veel voorkomende vraag Verder is ADHD/ADD een veel voorkomende "uitdaging"

wat een kutuitdaging zeg, ik had liever iets anders gehad. :w

same here, myte.
Heb gisteren overigens een ritalin-vrij-dagje genomen. Had even geen zin om iets te slikken. Het resultaat was: om 8.15u uit bed om de katten eten te geven
Om 8.20u weer in bed met een dvdtje. Na de film (ben even kwijt waar ik naar gekeken heb, een animatiefilm dat weet ik nog wel) niet het bed uit te krijgen. Toch om een uur of 12 maar gaan douchen. Daarna denk ik een half uur tot max 1uur iets (ben ik ook kwijt wat t was) gedaan in huis. Volgens mij een machine was gedraaid, mmmm. Dan moet ik de was dus nog uit de droger halen. Oke, dalijk dus.
En vervolgens ben ik weer in mn bedje beland om daar nog een uurtje of 3 weg te maffen. Om een uur of 6 de katten weer eten gegeven. Zelf een of andere aardappelschotel in mekaar gedraaid, was nog te eten ook. Zelfs teveel gegeten. Vervolgens dus zo misselijk als ik weet niet wat, weer in bed gaan liggen. En na een half uurtje maar weer een dvdtje opgezet. Wederom kwijt welke film. Ik weet alleen dat t dus wéér een animatiefilm was, ik geloof the incredibles. En om 22u was ik helemaal total loss.

Nu weet ik niet of dit moe zijn en zoveel slapen op een dag komt doordat ik geen ritalin heb gehad. Of doordat alle spannningen van de afgelopen week nu weer eens even naar boven kwamen.

Het was in elk geval een behoorlijk nutteloze dag, terwijl ik het toch enorm naar mn zin heb gehad. Mn gedachten zijn alle kanten met me opgegaan (viel me nu op dat de ritalin eigenlijk niet al te veel aan/van onderdrukt), ik zag me al als zeer succesvolle zakenvrouw ergens helemaal in t middelpunt van de belangstelling staan. (*ril* ik moet er eigenlijk niet aandenken op dit moment) terwijl ik pas mn licht aan het opsteken ben over het opzetten van een eigen zaak.

Ach ja, ik ga nu dan maar eens met mn schets van mn bedrijfsplan verder. Anders zal ik nooit een zakenvrouw worden, laat staan een succesvolle

trusten alvast

quote:

Op maandag 13 maart 2006 20:17 schreef mighty_myte het volgende:
wat een kutuitdaging zeg, ik had liever iets anders gehad. :w

Ik denk dat soms ook, maar ik zou mezelf niet kunnen voorstellen Zonder ADHD, dan wordt ik Saai

quote:

Op maandag 28 november 2005 14:48 schreef Neverending het volgende:

[..]

- Ik heb zelf geen ADHD, maar mjin vriend (waarmee ik samenwoon) heeft wel ADHD.
- Hij kwam erachter door een hele lange jeugd vol concentratie&gedrags problemen, drugsgebruik(vluchtgedrag) en nog een hele rambam zaken...hiervoor liep hij bij een pschyloog en die heeft de diagnose ADHD gesteld.
- Hij heeft er in het verleden HEEL erg veel problemen van ondervonden. (Lees alle ellende maar op het internet) Nu na 8 jaar hard aan zichzelf werken, heeft hij zijn leven redelijk op rolletjes en hebben we een erg prettige relatie. Natuurlijk blijven we nadelen ondervinden van zijn ADHD en moet hij/ik altijd bij de les blijven, maar in the end gaat het prima met ons.
- Voor hem heeft professionele hulp, eigen wilskracht, regemaat en ritalin volgens mij het meeste betekend... Ritalin geeft hem meer rust in zijn hoofd en regelmaat structuur in zijn leven... uberhaupt is mijn vriend erg gevoelig voor HELE plotseling veranderingen en dat gaat denk ik nooit meer echt over.

Het feit dat je je scriptie maar niet af krijgt, is geen aanleiding om aan te nemen dat je ADHD hebt. Zelfs een ADHD-er die hard aan zichzelf gewerkt geeft, intelligent is EN daadkracht toont kan het in die end, in mijn ogen, wel.

Waaruit concludeer je zelf dan nog meer dat je ADHD zou kunnen hebbn?? Hoe zijn de voorafgaande jaren in je leven geweest? Heb je verslavingen?? Gebruik je drugs?? Kortom: vertel ons eens iets meer over jezelf!

http://www.hersenstorm.nl is volgens mij één van de beste websites over ADHD bij zowel volwassenen als kinderen.

Sterkte!

Even in mijn vorm bewerkt. Woon er niet mee samen (al lijkt het er wel sterk op ), maar heb ook een vriend met ADHD, ook wel: Compier . Begin er met de dag iets meer over te leren en dit topic helpt ook heel goed, mijn complimenten!

Vind die aanmoedigende zin van je erg mooi, Neverending! En het is ook niet altijd even makkelijk een relatie met een ADHD-er... Maar als je zo'n schat van een vriend heb en je niet zonder kan, dan zie je daar gewoon doorheen! !
Denk dat je je daar ook erg bij aan kan sluiten, of niet Neverending?

[edit]Uhm tja, wist niet echt dat het van zo lang geleden was.. maar alsnog. Verwacht dan ook geen antwoord van Neverending, begrijpelijk enzo. [/edit]

toch altijd leuk om succes-relatie-verhalen te horen. Vooral omdat het mezelf nogal erg goed lukt om mn relaties om zeep te helpen.
Geeft de mens weer moed voor de toekomst

Ik heb dus zelf ADD, en heb al 7 jaar geen medicijnen enzo meer. Heb er in die 7 jaar ook vrijwel niet bij stilgestaan dat ik dit heb. Ik ben wat chaotisch en heb een beetje moeite om veel handelingen tegelijkertijd goed uit te voeren, maar voor de rest dacht ik er eigenlijk nooit aan.

Door dit topic ben ik me eigenlijk weer af gaan vragen hoeveel last ik hiervan heb. Van dingen die ik jarenlang als een karaktereigenschap zag (zware stemmingswisselingen, het ene moment doodmoe en dan weer superactief, urenlang op bed kunnen liggen om over dingen na te denken, lang naar dingen staren, soms even behoefte hebben om alleen te zijn, enz) begin ik me nu af te vragen of dat wel 'normale' eigenschappen zijn, of dat het ADD hier invloed op heeft.

Ook vraag ik me af of ik 'anders' denk dan andere mensen. Voor m'n eigen gevoel kom ik sociaal en normaal over op mensen, maar misschien vinden ze me wel een mafketel.

Ik zie eerlijk gezegd ADD niet echt persé als een negatief iets. Het heeft veel nadelen, maar ik heb het gevoel dat ik dingen zie, voel, merk die anderen niet merken. Misschien verbeelding maar zo voel ik het wel.

teeveepeetje

quote:

Op dinsdag 14 maart 2006 16:42 schreef daaaaan het volgende:

Ik zie eerlijk gezegd ADD niet echt persé als een negatief iets. Het heeft veel nadelen, maar ik heb het gevoel dat ik dingen zie, voel, merk die anderen niet merken. Misschien verbeelding maar zo voel ik het wel.

Goed zo

Het hoeft ook niet altijd negatief te zijn Ik geloof dat het van hersenstorm komt, maar daar stond dat ADHD/ADD ers vaak creatief zijn. Tot nu toe klopt dit bij bijna alle ADHD/ADD ers die ik ben tegengekomen Om maar een voorbeeldje te noemen.

quote:

Op dinsdag 14 maart 2006 16:42 schreef daaaaan het volgende:
Ik zie eerlijk gezegd ADD niet echt persé als een negatief iets. Het heeft veel nadelen, maar ik heb het gevoel dat ik dingen zie, voel, merk die anderen niet merken. Misschien verbeelding maar zo voel ik het wel.

Door perfectionisme zie je vaak zwakke punten aan bestaande systemen en door het out-of-the-boxdenken kom je vaak met creatieve oplossingen daarvoor

_{dat heb ik altijd al onbewust gedaan, dus ik dacht, kom, ik maak er m'n werk van}

*grin*
Ik heb overal oplossingen voor. Zelfs voor dingen die niet eens een probleem zijn of niet eens 'bestaan' of aan de orde zijn.

Zodoende word ik af en toe tuureluurs van mezelf, om maar niet over mn baas te spreken. Die krijgt t elke week weer benauwd als ik aan t woord kom tijdens onze meeting met de afdeling. Ik vind altijd wel weer iets wat niet goed is of beter kan. Ook al is dat dan misschien niet haalbaar. Maar dat mag mn baas dan wel weer bepalen.

Ach ja, elke gek zn gebrek blijf ik maar zeggen en denken.

quote:

Op dinsdag 14 maart 2006 17:13 schreef uppie83 het volgende:

[..]

Goed zo

Het hoeft ook niet altijd negatief te zijn Ik geloof dat het van hersenstorm komt, maar daar stond dat ADHD/ADD ers vaak creatief zijn. Tot nu toe klopt dit bij bijna alle ADHD/ADD ers die ik ben tegengekomen Om maar een voorbeeldje te noemen.

Klopt...ik hoor van iedereen dat ik creatief met woorden ben