De kleine lettertjes van zwangerschap en ouderschap... (2)

quote:

Op woensdag 15 februari 2006 22:22 schreef kozakken het volgende:
Wat dacht je van de keuze-maffia? (Ik betrap me er soms alleen op ook best wel een mening te hebben. Maar wil die zo graag niet al te hard laten klinken )

Borstvoeding-flesvoeding
oppas/creche-thuisblijven
werkmama-huismama
luiers - katoen
Wanneer zindelijk?

Iedereen heeft wel een mening, alleen de een wat meer dan de ander.
Ik weet nog dat ik zwanger was en we gingen naar een voorlichtingsavond in het ziekenhuis. Borstvoeding. Dat was het. Borstvoeding, borstvoeding, borstvoeding.
Nu heb ik in het verleden een borstverkleining ondergaan. Dus het zou heel lastig gaan worden.
Ik wachtte op een extra zinnetje in het verhaal. Gewoon een nuance. "Maar als het niet gaat, is flesvoeding een goed alternatief". Niet gehoord. Hoezo een schuldgevoel aanpraten. (let wel! Ik weet heel goed wat ik het beste zou vinden wanneer het allemaal mogelijk was. Maar het moet mogelijk ZIJN!. Het gaat me dus niet om de discussie, maar wel om de gezellige stellingname)

Waaat! Ga je xxx uur werken? Oh.. ik zou....
of
Waaat! Blijf je voorlopig thuis. Een ... werkt toch ook heel goed?

Oe ja, de keuze maffia. Daar heb ik ook zo'n hekel aan. Kwa werken, thuisblijven, creche of oppasoma's doe je het hoe dan ook fout volgens wie dan ook.

En die borstvoeding... Ja ik wil heel graag borstvoeding gaan geven en ben er ook echt van overtuigd dat het het beste is, maar dat heb ik nu zo vaak en op zulke overdreven manieren gepromoot horen worden dat ik er zowat tegendraads van word en het bijna lekker niet zou doen. Ik vind het gewoon heel asosociaal tegenover alle vrouwen die het proberen, maar bij wie het gewoon niet lukt of die om de één of andere reden (medicijnen) gewoon niet mogen.

En mijn naarste kleine lettertjes tot nu toe: mijn geheugen is compleet zoek, wat er in combinatie met wat hormonale stemmingswisselingen voor zorgt dat ik me af en toe echt een idioot voel die nergens geschikt voor is, laat staan het verzorgen/opvoeden van een kind.

quote:

Op dinsdag 14 februari 2006 22:41 schreef Brighteyes het volgende:
Eigenlijk moet er een heel groot hek om dit topic heen: "(Nog) niet voor mannen!"
Alleen degenen die al kinderen hebben mogen kijken anders willen ze nooit meer!

Heerlijk herkenbaar topic, al is mijn jongste alweer van 1998...!
Ik moest na nummer 2 "stoppen met kinderen krijgen" vanwege wat mechanische probleempjes, tijdens de bevalling heb ik bijna liggen jubelen: "hoera, hierna hóef ik niet meer...!"

Kleine lettertjes: een kind helemaal ingepakt hebben als je weg moet (rompertje, kleertjes, skipakje, schoentjes, wantje, sjaaltje etc) en als je hem in de wagen wil zetten (en de tijd dringt al), de onmiskenbare lucht van de strontluier herkennen... Timen kunnen die kleintjes niet...

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 08:11 schreef dutch-mamma het volgende:

[..]

Heerlijk herkenbaar topic, al is mijn jongste alweer van 1998...!
Ik moest na nummer 2 "stoppen met kinderen krijgen" vanwege wat mechanische probleempjes, tijdens de bevalling heb ik bijna liggen jubelen: "hoera, hierna hóef ik niet meer...!"

Kleine lettertjes: een kind helemaal ingepakt hebben als je weg moet (rompertje, kleertjes, skipakje, schoentjes, wantje, sjaaltje etc) en als je hem in de wagen wil zetten (en de tijd dringt al), de onmiskenbare lucht van de strontluier herkennen... Timen kunnen die kleintjes niet...

Het ergste is als je die geur níét opmerkt en ze tóch in dat zitje zet zodat alle stront gelijk een klaterende fontein via de rug bij de hals eruit komt en je het hele kind moet wassen en opnieuw aankleden en hopen dat je een reservejas kunt vinden (als de maxicosi nog schoon uiteraard, anders ga je helemaal nergens heen).
Mijn punt: poep is explosief!

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 08:11 schreef dutch-mamma het volgende:
Timen kunnen die kleintjes niet...

Ze kunnen juist prima timen. Ze wachten feilloos tot je helemaal klaar bent om te vertrekken. En dan... SPLUT!

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 08:18 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]


Het ergste is als je die geur níét opmerkt en ze tóch in dat zitje zet zodat alle stront gelijk een klaterende fontein via de rug bij de hals eruit komt en je het hele kind moet wassen en opnieuw aankleden en hopen dat je een reservejas kunt vinden (als de maxicosi nog schoon uiteraard, anders ga je helemaal nergens heen).
Mijn punt: poep is explosief!

De geur niet opmerken...? Hoe verkouden was je...?

En dan de opmerkingen van anderen: "is de jouwe nóg niet zindelijk,...?" als je koter omringd is met die geur (ik geef toe, 3 jaar is niet mega vroeg...)

Nog meer kleine lettertjes: geen kleding meer hebben zonder sporen van onuitwasbare kotsjes.
Mensen kunnen je uittekenen in oude shirts en joggingbroeken.
Ik was altijd zo jaloers op moeders die er wel altijd piekfijn uit konden zien! Hadden die geen kinderen die telkens "een mondje terug gaven", of hadden zij een wonderwasmiddel...? Ohhh wat heb ik me een slons gevoeld...!

Oh ja, even snel weg! Dat lukte echt niet meer. Met een tweeling ben je zowiezo al langer bezig om weg te komen, maar helemaal als je door jan en alleman aan wordt gehouden omdat ze even in de wagen wilden kijken. Of de discussie aan wilden gaan of het 1 of 2 eiig was, jongens of meisjes, of ik vaginaal bevallen was ( ja écht, een wild vreemde vrouw bij de kassa van de super!) of met een keizersnee en noem maar op. Soms deed ik gewoon een zonnebril op zodat ik kon doen of ik de mensen niet zag. Kan me nu een beetje indenken hoe het is als je een BN-ner bent

Toen ze eindelijk op de fiets konden 1kind in het voorzitje proberen te proppen met een rooie kop en zweet op je rug en de ander loopt doodleuk de straat over / gaat met de schone kleren in een plas water zitten / hangt krijsend aan je been omdat het háár beurt was om voorop te zitten / begint alvast aan de boodschappen...
Wat was ik blij met mn fietskar en later mijn rijbewijs!

Heerlijk topic!

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 09:14 schreef CarOnline het volgende:
Oh ja, even snel weg! Dat lukte echt niet meer. Met een tweeling ben je zowiezo al langer bezig om weg te komen, maar helemaal als je door jan en alleman aan wordt gehouden omdat ze even in de wagen wilden kijken. Of de discussie aan wilden gaan of het 1 of 2 eiig was, jongens of meisjes, of ik vaginaal bevallen was ( ja écht, een wild vreemde vrouw bij de kassa van de super!) of met een keizersnee en noem maar op. Soms deed ik gewoon een zonnebril op zodat ik kon doen of ik de mensen niet zag. Kan me nu een beetje indenken hoe het is als je een BN-ner bent

Dat méén je niet.
Wat zei je? "Ze floepten zo uit mijn navel!"?

quote:

Toen ze eindelijk op de fiets konden 1kind in het voorzitje proberen te proppen met een rooie kop en zweet op je rug en de ander loopt doodleuk de straat over / gaat met de schone kleren in een plas water zitten / hangt krijsend aan je been omdat het háár beurt was om voorop te zitten / begint alvast aan de boodschappen...
Wat was ik blij met mn fietskar en later mijn rijbewijs!

Heerlijk topic!

Hahaha
_{ik heb nog steeds geen fietskar/rijbewijs}

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 09:17 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]

Dat méén je niet.
Wat zei je? "Ze floepten zo uit mijn navel!"?

Tis al jaren geleden maar ik vind het nóg absurt

quote:

Hahaha
_{ik heb nog steeds geen fietskar/rijbewijs}

Oh ik kan je beiden echt van harte aanbevelen!
Vooral je rijbewijs, wat een genot!

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 09:14 schreef CarOnline het volgende:
Oh ja, even snel weg! Dat lukte echt niet meer. Met een tweeling ben je zowiezo al langer bezig om weg te komen, maar helemaal als je door jan en alleman aan wordt gehouden omdat ze even in de wagen wilden kijken. Of de discussie aan wilden gaan of het 1 of 2 eiig was, jongens of meisjes, of ik vaginaal bevallen was ( ja écht, een wild vreemde vrouw bij de kassa van de super!) of met een keizersnee en noem maar op. Soms deed ik gewoon een zonnebril op zodat ik kon doen of ik de mensen niet zag. Kan me nu een beetje indenken hoe het is als je een BN-ner bent

Hoezo bot...!
The bloody limit: "Bent u hun oma?" (OK, ik ben niet direct Miss Holland, maar ik was nog maar 35...).
En mijn 2 kinderen lijken absoluut niet op elkaar, dus kwam verschillende malen de opmerking "ze hebben zeker verschillende vaders...?" (nee, dezelfde!).
En ja, allemaal in de rij voor de kassa...

Nou woonde ik in een wijk waar de buurtsuper naast een omvangrijk bejaardenhuis stond. Vooral die ouwetjes waren in staat de ergste opmerkingen te maken. Ik heb regelmatig tot tien staan tellen! Gelukkig heb ik een vrij lang lontje, maar zo af en toe dacht ik "en dan zeggen ze dat de jeugd van tegenwoordig aso is...!"

quote:

Toen ze eindelijk op de fiets konden 1kind in het voorzitje proberen te proppen met een rooie kop en zweet op je rug en de ander loopt doodleuk de straat over / gaat met de schone kleren in een plas water zitten / hangt krijsend aan je been omdat het háár beurt was om voorop te zitten / begint alvast aan de boodschappen...
Wat was ik blij met mn fietskar en later mijn rijbewijs!

Heerlijk topic!

Verre kennis van me heeft een (niet schrikken) vijfling...! Is alweer jaren geleden, maar die heeft echt tropenjaren achter de rug...
Ik vond één al zo'n fysieke veldslag af en toe...!

Ja, heerlijk topic!

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 09:25 schreef CarOnline het volgende:

[..]

Vooral je rijbewijs, wat een genot!

Moet je er wel een auto bij hebben anders schiet je nog niks op...!

Wat voel ik me nog steeds gezegend dat ik destijds die luxe had!

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 09:27 schreef dutch-mamma het volgende:

[..]

Hoezo bot...!
The bloody limit: "Bent u hun oma?" (OK, ik ben niet direct Miss Holland, maar ik was nog maar 35...).
En mijn 2 kinderen lijken absoluut niet op elkaar, dus kwam verschillende malen de opmerking "ze hebben zeker verschillende vaders...?" (nee, dezelfde!).
En ja, allemaal in de rij voor de kassa...

Nou woonde ik in een wijk waar de buurtsuper naast een omvangrijk bejaardenhuis stond. Vooral die ouwetjes waren in staat de ergste opmerkingen te maken. Ik heb regelmatig tot tien staan tellen! Gelukkig heb ik een vrij lang lontje, maar zo af en toe dacht ik "en dan zeggen ze dat de jeugd van tegenwoordig aso is...!"
[..]

Verre kennis van me heeft een (niet schrikken) vijfling...! Is alweer jaren geleden, maar die heeft echt tropenjaren achter de rug...
Ik vond één al zo'n fysieke veldslag af en toe...!

Ja, heerlijk topic!

Bottom line: als je zwanger/mama bent, ben je fair game voor buikvoelers en lompe opmerkingen.

Ik heb overigens zelden iets meegemaakt op dat gebied geloof ik. Ja, of ik wel goed bij mijn hoofd was door zo jong een kind te krijgen (was 23, zag eruit als een jaar of 16). Nou dikke vinger en doei dan. Dáár ga ik niet op in.
Wel een keer één of andere kutpuber met kaal hoofd die keihard "GADVERDAMME!" riep en wees op mijn oudste: ja, een halfbloedje. Je zou er onpasselijk van worden, blijkbaar. Zelfs toen doorgelopen.

En je hebt het gebruikelijke gezeur van ongevraagd advies. Kind ligt zichzelf paars te krijsen op te grond in de Blokker, na mij geslagen en gekrabt te hebben en mijn pet afgerukt te hebben. Ik denk: stik maar, ik ga mijn slakommetje afrekenen. Negeer negeer. "Nou mevrouw, die mag ook wel eens harder aangepakt worden, u kan er niks van!" Jawel, wederom een bejaarde. Óf ze stoppen ongevraagd snoep in je "arme zielige" kind als het dreint, óf het is jouw schuld dat het zich zo aanstelt.

Ha, ha, ha, ja, hoe je moet reageren bij een muitende peuter in het openbaar!
Doe je niks, of berisp je het, dan ben je een rotmoeder en "kan het niet wat minder" (terwijl ik het echt netjes hield).
Geef je in een zwak moment toe, dan is het ook al niet goed...

Als ouder (m/v) moet je vaak je middelvingers laten groeien, heb ik geleerd!

quote:

Op woensdag 15 februari 2006 22:54 schreef Tamea het volgende:

En die borstvoeding... Ja ik wil heel graag borstvoeding gaan geven en ben er ook echt van overtuigd dat het het beste is, maar dat heb ik nu zo vaak en op zulke overdreven manieren gepromoot horen worden dat ik er zowat tegendraads van word en het bijna lekker niet zou doen. Ik vind het gewoon heel asosociaal tegenover alle vrouwen die het proberen, maar bij wie het gewoon niet lukt of die om de één of andere reden (medicijnen) gewoon niet mogen.

Heeeeeeeel herkenbaar! En ik heb nog 7 maanden om er over na te denken, maar ik word zo bloedlink van dat ge-bemoei en die cursussen en de dwang...
dat had ik trouwens ook bij het verhaal van Karin over het kraamverband. Ik zou in staat zijn het mens de deur uit te zetten, ze bekijken het maar! Dan zal het me allemaal wel niet veel meer kunnen schelen, maar nu maak ik me alvast vreselijk kwaad! (_{hormonen misschien} )

Wat ik van tevoren ook niet wist, is dat er áltijd wel iets is. Als ie niet verkouden is of ziek, dan komen er wel tandjes door of zit ie in een sprongetje.
Laatst was er gewoon helemaal niks en ik was meteen in shock: "Wow! Alles gaat gewoon goed! "

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 12:11 schreef texelonia het volgende:
Wat ik van tevoren ook niet wist, is dat er áltijd wel iets is. Als ie niet verkouden is of ziek, dan komen er wel tandjes door of zit ie in een sprongetje.
Laatst was er gewoon helemaal niks en ik was meteen in shock: "Wow! Alles gaat gewoon goed! "

De GROOTSTE kleine lettertjes van het ouderschap vormen het regeltje "Bij stilte onmiddelijk checken". Dan staan namelijk je gordijnen in de hens of wordt je nieuwe mobieltje grondig gesloopt.

Ja dat ook idd! Haha!

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 09:45 schreef Mwanatabu het volgende:

Óf ze stoppen ongevraagd snoep in je "arme zielige" kind als het dreint, óf het is jouw schuld dat het zich zo aanstelt.

Zijn er mensen die ongevraagd snoep in je kind stoppen?
Ik heb geen kinderen, maar word bij het idee al woest. Je zal maar een kind hebben met één of andere allergie! En sowieso, je gaat toch niet zonder de toestemming van de moeder snoep aan een kind geven?
Probeer dan je kinderen maar eens af te leren snoep aan te nemen van onbekende mensen.
Ik zou echt gaan schreeuwen geloof ik

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 12:11 schreef texelonia het volgende:
Wat ik van tevoren ook niet wist, is dat er áltijd wel iets is. Als ie niet verkouden is of ziek, dan komen er wel tandjes door of zit ie in een sprongetje.
Laatst was er gewoon helemaal niks en ik was meteen in shock: "Wow! Alles gaat gewoon goed! "

"Een sprongetje"...!
Uit dat boek "oei ik groei"...
Met voorbeelden van kinderen die met 12 maanden al de boodschappen hielpen opruimen en 's ochtends alvast voor pappa de auto uit de garage reden...

Ik moet zeggen: mijn oudste was als baby ideaal! Weinig jengelen, eten als een beer, sliep al direct (!) door 's nachts... Ik maakte me meteen zorgen: dit kán toch niet...?

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 12:57 schreef freecell het volgende:

[..]

Zijn er mensen die ongevraagd snoep in je kind stoppen?
Ik heb geen kinderen, maar word bij het idee al woest. Je zal maar een kind hebben met één of andere allergie! En sowieso, je gaat toch niet zonder de toestemming van de moeder snoep aan een kind geven?
Probeer dan je kinderen maar eens af te leren snoep aan te nemen van onbekende mensen.
Ik zou echt gaan schreeuwen geloof ik

Ja, die mensen bestaan echt.
Eigenlijk zou ik zo'n ouwe geit een hartinfarct moeten bezorgen door in paniek te gillen: "Dat mag hij helemaal niet hebben! Bel een ambulance!"
Het ging overigens over -hoe kan het ook anders- het klassieke pepermuntje-van-een-bejaarde.

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 13:23 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]

Ja, die mensen bestaan echt.
Eigenlijk zou ik zo'n ouwe geit een hartinfarct moeten bezorgen door in paniek te gillen: "Dat mag hij helemaal niet hebben! Bel een ambulance!"
Het ging overigens over -hoe kan het ook anders- het klassieke pepermuntje-van-een-bejaarde.

Hoe oud was je kind toen? Pepermunt zou ik al HELEMAAL niet aan een kind geven

Ik heb de oudste (stiefzoontje) goed genoeg opgevoedt dat wanneer er iemand vraagt of hij een plakje worst mag (bij de slager bijv) of een snoepje van een onbekende (en bekende) hij het eerst aan ons moet vragen voor hij het aan neemt. Echt niet dat mijn kinderen snoep van jan en alleman aan nemen.

Ik heb altijd heel veel respect gehad voor vrouwen die hun kind alleen opvoeden. Nu doe ik het grootensdeels met mijn man maar doordat hij militair is, is hij vaak van huis en dan sta ik er alleen voor. Iemand had wel even in de kleine lettertjes mogen zetten dat juist die weken extreem zwaar zijn, dat ze dan juist altijd ziek worden of aan het peuterpuberen zijn. Er is altijd wel iets aan de hand als mijn man weg is voor een aantal weken of dagen.

Ow Faja, dat komt vaak juist omdat de papa er niet is!

Mijn vader was vroeger constructiespuiter en had vaak grote klussen ver weg (booreilandje in de noordzee of fabriekshallen in Parijs) en op het moment dat mijn pa net de landsgrens over was was mijn broertje ziek. Bijna 40 graden koorts, en echt zwaar ziek. Zodra mijn pa weer thuis was was het plotsklaps over!

Ik erger me trouwens groen en geel aan mensen die eerst aan je kind vragen "wil je een .....?" (krentenbol, snoepje, banaan, appel, whatever...) en dan pas aan mij toestemming vragen. Suus zit dan al met uitgestoken handjes en ik vind het dan sneu om nee te moeten verkopen ook al weet ik dat ze dan thuis niet zal eten....

quote:

Op donderdag 16 februari 2006 13:31 schreef freecell het volgende:

[..]

Hoe oud was je kind toen? Pepermunt zou ik al HELEMAAL niet aan een kind geven

Ja, dat zou je zeggen he? Maar goed, vroegâh was het blijkbaar heel normaal dat je 2-jarigen dingen voerde waar ze in konden stikken. Mijn oudste zat echt verzaligd te knarsen op het snoepje ("Kijk toch eens, nu is hij wel stil he?" Ik: "..." )
Ik ben gewoon weggelopen ("Dankjewel kan er ook al niet meer af").

O mijn god...
ik was het al bijna allemaal vergeten, waar begin ik aan?
Mijn dochter is nu 6 en ik ben nu bijna 24 weken zwanger van de tweede (andere pappa, vandaar vrij groot leeftijdsverschil want dat was nou net wel iets waar ik "ff" over na moest denken )

Anyway, de buikvoelers... nou is het spreekwoordelijke "als blikken konden doden" bij mij vaak van toepassing en dat is momenteel errug nuttig!!! Belangstelling is leuk, maar als je na een middagje het gevoel hebt alleen nog maar buik te zijn... anyway, jullie kennen het vast.

En dan die "keuzemaffia" mooi bewoord trouwens
-oh, krijg je een echo? wil je ook weten of het een jongetje of een meisje wordt?
als je dan nee zegt, is het van "ja maar het is toch wel handig met kleertjes kopen enzo?"
als je ja zegt:"is het niet leuker als het een verassing blijft?"
Om nog maar niet te spreken over het hele werken of niet werken issue.. nou ben ik lately nogal bezig met mijn muziek, als zangeres wel te verstaan. Ik sta dus ook gewoon te zingen met de band met die dikke buik, prachtig vind ik dat zelf.
Gaan mensen me vragen hoe ik dat dan straks ga doen, hoezo straks, ik had al een dochter, REMEMBER? Die vraag kreeg ik dus nooit toen ik zwanger was van haar en toen ze klein was als het om "gewoon" werk ging.

Ow en nog zo'n ergernis: collega moeders die bij het opwachten van de kids op het schoolplein je bij voorkeur lastig vallen met de meest horrorachtige bevallingsverhalen zodra ze er lucht van krijgen dat je zwanger bent, ja nee FIJN!

Dan nog eentje en dan hou ik voor nu ff op.. de vraag aan mijn vriend "Jij hebt het zeker zwaar nu he thuis???" WEL GODNONDEJUU
_{ik was dan wel weer heel erg blij met het oprecht verbaasde gezicht van mijn vriend bij die vraag}