tuurlijk is het zwaar, he tis een keiharde keuze ... maar liever dat dan een onvervulde kinderwens ...quote:Op vrijdag 10 februari 2006 09:27 schreef miss_sly het volgende:
Dat is anders wel een hele moeilijke keus hoor. Want bedenk je wel dat je dan overal alleen voor staat. Het is misschien heel leuk om een kindje te hebben, en als je een beetje een sociaal netwerk hebt (ouders, familie, vrienden) die je kunnen helpen, kom je een heel eind, maar toch...alle moeilijke EN leuke dingen moet je alleen doorheen, alle beslissingen moet je alleen maken (zelfs al kun je feedback krijgen van je netwerk, het is toch JOUW beslissing over JOUW kind). Het lijkt mij ontzettend zwaar om alleen te doen. Niet dat het geen optie zou zijn, maar wel een waar erg goed over nagedacht moet worden, lijkt me.
Ik denk dat je daar wel gelijk in hebt. Ik zelf heb ook zoiets dat kan allemaal later nog wel. Ik weet dus ook niet zeker of ik kinderen wil ja of nee. Het is echter wel zeker dat ik na mijn 35-ste geen vader meer wil worden.quote:Op vrijdag 10 februari 2006 09:31 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik denk dat veel mannen die die 'later' wel oprecht menen, maar zich echt niet bewust zijn van de tijdsdruk.
Dat is heel mooi dat je dat zo zeker weet. En het is ook heel gemakkelijk praten vanuit de positie waarin je die keus niet hoeft te makenquote:Op vrijdag 10 februari 2006 09:34 schreef petitlapin2 het volgende:
[..]
tuurlijk is het zwaar, he tis een keiharde keuze ... maar liever dat dan een onvervulde kinderwens ...
het leven is zo onvoorspelbaar, je kan denken dat je dan toch liefst bij je man blijft, die je dan dumpt als je 41 bent of zo, en een kind krijgen redelijk hopeloos wordt ...
ik wil nu niet alle doemscenario's beschrijven, maar je hebt geen zekerheden in het leven, geen enkele, ... je moet gewoon weten wat je zelf écht wil, en dat niet laten afhangen van een ander, niet van je partner. Je leeft tenslotte je eigen leven. En ik weet dat ik een kind té graag wil, dus mijn keuze zou gemaakt zijn.
eigenlijk ben ik er zeker van dat ik het wel weet. Want wat onze verhuis betreft naar de VS, heb ik echt de schrik gehad dat het permanent zou zijn.quote:Op vrijdag 10 februari 2006 09:43 schreef miss_sly het volgende:
Dat is heel mooi dat je dat zo zeker weet. En het is ook heel gemakkelijk praten vanuit de positie waarin je die keus niet hoeft te maken
Als je werkelijk in de positie zou zitten dat het anders zou zijn, zou het misschien ook voor jou niet zo'n simpele beslissing blijken. Gelukkig zul je dat niet weten, maar goed...
Je haalt nu weer 2 dingen door elkaar: emigreren en kinderen krijgen.quote:Op vrijdag 10 februari 2006 09:48 schreef petitlapin2 het volgende:
[..]
eigenlijk ben ik er zeker van dat ik het wel weet. Want wat onze verhuis betreft naar de VS, heb ik echt de schrik gehad dat het permanent zou zijn.
En ik wist toen heel goed dat als hij zou gezegd hebben: ik wil permanent emigreren, dan was onze relatie uit geweest ... dat was heel duidelijk voor mij...
Ik zou het wel zo gedaan hebben.quote:Op vrijdag 10 februari 2006 09:27 schreef miss_sly het volgende:
Dat is anders wel een hele moeilijke keus hoor. Want bedenk je wel dat je dan overal alleen voor staat. Het is misschien heel leuk om een kindje te hebben, en als je een beetje een sociaal netwerk hebt (ouders, familie, vrienden) die je kunnen helpen, kom je een heel eind, maar toch...alle moeilijke EN leuke dingen moet je alleen doorheen, alle beslissingen moet je alleen maken (zelfs al kun je feedback krijgen van je netwerk, het is toch JOUW beslissing over JOUW kind). Het lijkt mij ontzettend zwaar om alleen te doen. Niet dat het geen optie zou zijn, maar wel een waar erg goed over nagedacht moet worden, lijkt me.
het komt op hetzelfde neer, behoudt je de relatie of zijn de toegevingen te zwaar en kan je er niet mee leven.quote:Op vrijdag 10 februari 2006 09:58 schreef miss_sly het volgende:
Je haalt nu weer 2 dingen door elkaar: emigreren en kinderen krijgen.
Je praat vanuit de positie dat beiden zijn zoals je wilt, dus is het vrij moeilijk te bepalen in hoeverre je misschien anders had gereageerd, was de situatie anders geweest.
Ow, ik zou het zelf misschien ook wel doen. Ik zeg ook neit dat het een onmogelijke optie is, maar het is wel iets om goed te overdenken en niet iets dat je even snel beslist, toch?quote:Op vrijdag 10 februari 2006 10:06 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Ik zou het wel zo gedaan hebben.
Voor mij zou de overweging zijn geweest 'nu kan ik nog een kindje krijgen maar de tijd dringt' en er is altijd nog veel meer tijd om weer een partner te vinden die van zowel jou als dat kindje dat je zo graag wilde houdt.
Het 'geen kinderen willen' zou voor mij ook uiteindelijk een reden kunnen zijn om een relatie te verbreken. Iemand die geen kinderen zou willen is dan namelijk blijkbaar toch niet die persoon die precies bij mij past. Je hoeft niet op alle vlakken hetzelfde te willen in een relatie, dat zou aardig saai worden, maar iets dat voor mij zo fundamenteel is voor wie ik ben en wie ik wil zijn (jaja, klinkt aardig dramatisch, maar zo voelt het wel, die 'wens' is zo ontzettend groot dat het bijna geen wens meer is maar een 'moeten') wil ik kunnen delen met degene waarmee ik de rest van mijn leven wil doorbrengen.
Niet kúnnen krijgen is weer een heel ander verhaal. Voordat iedereen nu denkt dat ik elke vent die mijn kind kan of wil geven zomaar even de deur uit schop.
eerlijk gezegd moet ik daar helemaal niet lang over nadenkenquote:Op vrijdag 10 februari 2006 10:09 schreef miss_sly het volgende:
Ow, ik zou het zelf misschien ook wel doen. Ik zeg ook neit dat het een onmogelijke optie is, maar het is wel iets om goed te overdenken en niet iets dat je even snel beslist, toch?
Ik wilde alleen even aangeven dat het niet zoiets is van: Ow, dit werkt niet, ik doe het wel even alleen....
Dat zou ik dus redelijk onbezonnen vinden, maar ieder zijn ding...quote:Op vrijdag 10 februari 2006 10:11 schreef petitlapin2 het volgende:
[..]
eerlijk gezegd moet ik daar helemaal niet lang over nadenken![]()
"Ow, dit werkt niet, ik doe het wel even alleen....", zo zou ik dus wel redeneren ...
alsof je altijd in de situatie zelf moet zitten om te weten hoe je zou reagerenquote:Op vrijdag 10 februari 2006 10:12 schreef miss_sly het volgende:
En nogmaals: je bent zwanger, dus het is een situatie waarin je niet komt, dus je weet niet of het daadwerkelijk zo simpel zou zijn...
Oh nee, maar uiteraard niet. Ik zou niet over 1 nacht ijs gaan daarin.quote:Op vrijdag 10 februari 2006 10:09 schreef miss_sly het volgende:
Ow, ik zou het zelf misschien ook wel doen. Ik zeg ook neit dat het een onmogelijke optie is, maar het is wel iets om goed te overdenken en niet iets dat je even snel beslist, toch?
Ik wilde alleen even aangeven dat het niet zoiets is van: Ow, dit werkt niet, ik doe het wel even alleen....
ik hoe iemand zo dwaas/blind kan staren op een partner ... vooral als er heel zware toegevingen moeten gebeuren.quote:Op vrijdag 10 februari 2006 10:15 schreef het.ismij het volgende:
K snap niet dat iemand zo dwaas/blind kan staren op kids.
* het.ismij houd weer even ze mond.
Geloof me... als je dat niet hebt, dan heb je dat niet.quote:Op vrijdag 10 februari 2006 10:15 schreef het.ismij het volgende:
K snap niet dat iemand zo dwaas/blind kan staren op kids.
* het.ismij houd weer even ze mond.
ik snap dat niet ? ik vind dat willen en niet willen even zwaar tellenquote:Op vrijdag 10 februari 2006 10:19 schreef Brighteyes het volgende:
en ik wel snap dat niet willen zwaarder telt dan wel willen.
Snap k ook niet.quote:Op vrijdag 10 februari 2006 10:19 schreef petitlapin2 het volgende:
[..]
ik hoe iemand zo dwaas/blind kan staren op een partner ... vooral als er heel zware toegevingen moeten gebeuren.
Klopt, maar ik ben persoonlijk van mening dat men over dat soort zaken dan iets minder stellig zou kunnen zijn, en geen woorden gebruiken als 'nooit', 'altijd', en 'zeker weten'.quote:Op vrijdag 10 februari 2006 10:17 schreef petitlapin2 het volgende:
[..]
alsof je altijd in de situatie zelf moet zitten om te weten hoe je zou reageren.
En ieder mens zit anders in elkaar, iedere situatie is anders, dus in algemeenheden spreken en zeggen dat ándere mensen iets 'moeten' omdat jij dat zo ervaren hebt en voelt, vind ik wat dwingend...quote:In ieder geval zou ik dan geprobeerd hebben, al valt het tegen, beter dan heel mijn leven te denken "wat als" ...
trouwens zijn dit discussies die je best al snel in de relatie zou moeten hebben, wij hadden op voorhand beslist dat als er een medische mallemolen nodig zou geweest zijn, of adoptie ( en daar was een grote kans), dat we er 3000 % voor zouden gaan ... anders had onze relatie nooit ontstaan ...
Maar ook dat is weer persoonlijk...quote:Op vrijdag 10 februari 2006 10:19 schreef petitlapin2 het volgende:
ik hoe iemand zo dwaas/blind kan staren op een partner ... vooral als er heel zware toegevingen moeten gebeuren.
het is gewoon een innerlijke * dwang * die gaat niet weg door te redeneren dat kinderen óók vaak lastig kunnen zijn en duur ensow. En als de partner het dan niet zo ziet zitten gaat dat bijna dwangmatige wensgevoel écht niet weg hoor.quote:Op vrijdag 10 februari 2006 10:15 schreef het.ismij het volgende:
K snap niet dat iemand zo dwaas/blind kan staren op kids.
* het.ismij houd weer even ze mond.
Ik denk dan vanuit de gedachte dat er dan straks mss een kindje is die 1 ouder heeft die zielsveel van hem/haar houdt en 1 ouder die eigenlijk helemaal niet zo blij is met dat kindje (want hij/zij is ertoe gedwongen) en de kans is dan heel groot dat die ouder dat kindje dan de schuld gaat geven van bepaalde dingen die niet meer kunnen etc. etc.quote:Op vrijdag 10 februari 2006 10:21 schreef petitlapin2 het volgende:
ik snap dat niet ? ik vind dat willen en niet willen even zwaar tellen
heb ik iemand gedwongen tot ietsquote:Op vrijdag 10 februari 2006 10:26 schreef miss_sly het volgende:
Klopt, maar ik ben persoonlijk van mening dat men over dat soort zaken dan iets minder stellig zou kunnen zijn, en geen woorden gebruiken als 'nooit', 'altijd', en 'zeker weten'.
En ieder mens zit anders in elkaar, iedere situatie is anders, dus in algemeenheden spreken en zeggen dat ándere mensen iets 'moeten' omdat jij dat zo ervaren hebt en voelt, vind ik wat dwingend...
Proberen hoor! Proberen... want het lukt niet altijd. Soms verander ik zelf in een klein kind die denkt 'Ik wil het, ik wil het, ik wil het! En wel nu!'.quote:Op vrijdag 10 februari 2006 10:28 schreef deedeetee het volgende:
Ik vind 't knap dat Brighteyes er zo goed mee om kan gaan.![]()
Als dat zo was dan zouden getrouwde stellen altijd minimaal 1 kind hebben als ze lachaamlijk daartoe in staat zijn. Dat is niet zo, wat je zegt is daarmee dus ook ontkracht.quote:
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |