Het VBL-columnhoekje deel 8:schrijf de frustraties van je af

quote:

Op zondag 26 maart 2006 18:10 schreef tong80 het volgende:
Johan Derksen is de enige die kritiek levert op de bijschnabelende Hiddink.

Je hebt wel gelijk er is geen trainer die zo goed met de media omgaat en z'n PR zo beoefend als Hiddink.

quote:

Op zondag 26 maart 2006 23:30 schreef Bjoro het volgende:

[..]

tja, je geeft die gasten 1x een voorzetje

quote:

Op maandag 27 maart 2006 17:18 schreef methodmich het volgende:
Bjoro, je had je maat een voorzet moeten geven. Sand loopt achter!

quote:

HORENDOL

Sinds Jan van Staa bij Twente als trainer de opgestapte Rini Coolen afloste, onderging de Enschedese voetbalclub een gedaanteverandering. Met aanvallend voetbal werd een ongeslagen reeks wedstrijden neergezet, die pas afgelopen zaterdag door Heerenveen beëindigd werd. Indachtig die resultaten hadden de beleidsmakers van Twente kunnen overwegen de kleine ex-voetballer als hoofdtrainer langer aan zich te binden, maar men is vanaf het begin van Van Staa’s aantreden op zoek geweest naar een ‘echte’ opvolger van Coolen. Die zoektocht werd dinsdag afgesloten met de presentatie van het duo Rutten-Eijkelkamp, in een afgeladen perszaal.
En Jan van Staa? Die wordt scout, zo werd en passant meegedeeld.

Verrassend is dat eigenlijk niet. Jan van Staa is een succesvolle tussenpaus geweest, maar ambieerde een hoofdtrainerschap niet. In een interview in Voetbal International van 15 maart keek hij terug op zijn burn-out, die hij vijf jaar geleden kreeg als trainer van Go Ahead Eagles. ,,Sindsdien sta ik anders in het leven’’, zei Van Staa. ,,Ik heb leren relativeren, wil nog steeds iedereen helpen, maar zeg vaker nee. Ik vlieg niet meer op alles af, denk vaker aan mezelf.’’ Daarmee gooide hij in feite zijn eigen ruiten in. Hoewel de club onder zijn leiding met stip op de ranglijst steeg en de liefkozende bijnaam ‘stuntman’, die Van Staa daarvoor opgeprikt kreeg van de supporters, heeft het bestuur van Twente nooit overwogen hem ook voor komend seizoen hoofdtrainer te maken.

Waarom eigenlijk niet? Wordt Van Staa tegen zichzelf in bescherming genomen? Voorziet de Twenteleiding een nieuwe burn-out?
In de interviewtjes op televisie, na de wedstrijden van Twente, ratelde Van Staa iedere keer weer zonder adem te halen aan één stuk door. Hij vertelde over zijn ouders, die nog in Utrecht woonden. Stikzenuwachtig waren ze. Van de spanning konden ze nauwelijks meer slapen, zei hij. Ondertussen schoten de pupillen van zijn kraaloogjes heen en weer.
Jan van Staa, na vijf jaar weer terug in het middelpunt van de belangstelling, genoot met volle teugen, maar als buitenstaander bekroop je toch een ongemakkelijk gevoel bij het aanhoren van zijn ellenlange verhalen. Wat deed Van Staa zichzelf en zijn ouders aan met deze nieuwe stressbaan?

In het al gememoreerde interview in VI gaf Van Staa tevens een omschrijving van zichzelf. “Ik kan heel primair denken en reageren”, zei hij. “Ik ben druk en aanwezig. Ik enthousiasmeer en animeer, ben toegankelijk. Bij mij is het: Kom binnen, ga zitten, kop koffie erbij, praten.”
Dat de koffie van de intrinsieke spanning steevast gemorst wordt en het schoteltje iedere keer weer vol bruin vocht ligt, vertelt hij er niet bij. Van Staa is, wat men noemt, een druk baasje. Dat was hij als voetballer van FC Utrecht en Heracles overigens al.

“Als trainer wordt er veel energie van je gevraagd”, zei hij in De Telegraaf op 17 maart. “Voor mij is dat geen probleem, want van nature ben ik al zo. Maar het moet wel ergens op zijn gebaseerd. Het werkt niet om als een 'Pipo de clown' langs de lijn te gaan rennen.”
Dat deed Van Staa dus niet. Maar rustig werd hij ook niet van zijn nieuwe functie bij FC Twente. In de dug-out zagen we hem elke wedstrijd constant overleggen met assistent Evert Bleuming, die na negentig minuten met toeterende oren de kleedkamer opzocht, terwijl Van Staa voor de camera’s van Talpa gesleept werd en daar nog een verhaal afstak.

Als voetballer kan je met zo iemand een paar weken werken, maar het moment dat het op de zenuwen gaat werken, komt onherroepelijk. Het is verstandig van het Twentebestuur dat ze dit moment voorzien hebben en Van Staa weer naar de achtergrond hebben gedirigeerd. Volgend jaar mag Fred Rutten spreekbuis voor de club zijn, een rol die hem heel wat minder makkelijk afgaat dan de rad van de tong gesneden Van Staa.

Maar de Twentespelers zullen niet horendol worden van het geleuter van Van Staa. Zij zullen de stillere Rutten als een verademing ervaren. En Van Staa? Die mag gaan scouten.

Ik zie hem al terugkeren van zo’n reis, als hij verslag uitbrengt bij zijn nieuwe baas. Fred Rutten mag daar gerust een uurtje of drie, vier voor uittrekken.

quote:

GRENSGEVAL

De laatste tijd is hij hot, zoals dat zo mooi heet. Zonder twijfel is hij één van de opvallendste voetballers van de tweede seizoenshelft tot nu toe. In de elf wedstrijden die hij speelde, schoot hij al zeven keer raak. Dat is veel, zeker voor een middenvelder. Het gaat natuurlijk om de man die Roda JC weer wat plezier heeft gegeven, de Duitser Simon Cziommer.

Ruim een kwart eeuw geleden werd Cziommer, die door Roda JC is gehuurd van het Duitse Schalke, geboren. Zijn wieg stond in het Duitse Nordhorn maar reeds op jonge leeftijd kwam hij terecht bij FC Twente. Daar bleek hij in de opleiding al snel één van de betere spelers. Het was dan ook niet verwonderlijk dat hij al snel mocht debuteren in het eerste elftal. Het was in het seizoen 1999/00 en ik kan me nog herinneren dat zijn naam voor het eerst opdook, ongeveer gelijktijdig met die van Thijs Houwing. Deze spits werd door velen gezien als een groot talent, terwijl Cziommer daarna nog enkele seizoenen nodig had om een vaste waarde te worden. Pas in het seizoen 2002/03 was hij echt op dreef. Toen ging het ook direct prima, want diverse topteams informeerden bij hem. Hij koos voor een terugkeer naar zijn geboorteland bij Schalke 04, maar dat wist hij niet te slagen. Hij werd weer verhuurd aan Twente en nu dus aan Roda JC. Duitsland en Cziommer lijkt geen gelukkige combinatie.

Dat is toch vreemd, voor een man die de Duitse deugden met de paplepel ingegoten kreeg en die vermengde met de vrijzinnigheid in de Nederlandse opleiding. Cziommer is wat je noemt een grensgeval, een speler die twee werelden verenigt. Zijn Duitse kant uit zich het best in kwaliteiten die je ook met Duitse termen moet omschrijven. Cziommer heeft Laufpensum, zoals de Duitsers dat noemen. Daarnaast kan hij als geen ander lekker Duits irritant zijn. Zijn trukendoos ging in de bekerwedstrijd tegen Ajax recent nog helemaal open. Zeuren, kramp veinzen, alles kwam terug. Daarnaast wil hij strijd leveren, is hij lekker fanatiek. Kämpfen en niet anders.

Maar in Duitsland zag men vooral de Nederlandse kant van Cziommer. Daar was hij een speler die te veel de voetballende oplossing wilde zoeken, te vaak diep wil gaan voor een middenvelder. Te creatief voor de vaak starre systemen zoals men ze bij onze oosterburen hanteert. Cziommer was een frivole technicus, die in Duitse ogen te weinig resultaatgericht bezig was. Gek toch, dat de voetbalfilosofie van twee buurlanden zo kan verschillen en een groot effect kan hebben op spelers die van beide kanten iets mee pikken. Vast staat wel dat hij in Nederland meer op zijn sterke punten wordt beoordeeld en men zijn Duitse trekjes voor lief neemt, waar dat in Duitsland precies andersom was.

In beide landen is men het echter wel eens over zijn traptechniek. Die is geweldig en dat demonstreert hij nu bij Roda JC vrijwel wekelijks. Ook Cziommer zal Roda vermoedelijk niet richting Europees voetbal leiden, maar zijn impact op de Limburgse ploeg is groot. Cziommer gaat met de mijnwerkerslamp in de hand voor in de strijd, stimuleert teammaats en presteert zelf geweldig. Want zijn huidige doelpuntenaantal is voor zijn doen ongekend hoog. Heel Nederland ziet het blijkbaar, want in een recente internetpoll zag ik dat de stemmers hem al betitelden als beste vrije trappen nemer in de eredivisie. Daarmee blijft hij zelfs erkende specialisten als Van Hooijdonk, Yildirim en Farfán voor.

Dat is lekker, vooral voor Simon zelf. Want na dit seizoen loopt zijn contract af bij Schalke. Zijn topvorm kon dus op geen beter moment komen. De interesse neemt toe en Cziommer kan het ijzer gaan smeden nu het gloeiend heet is. Diverse subtoppers uit Nederland hebben al warme belangstelling, maar ook bij Ajax en Feyenoord kietelt het al een beetje. Die zien wel wat in die fanatieke Duitser met Nederlandse trekjes. Het kan dus zomaar gebeuren dat hij straks ineens bij een Nederlandse topclub een herkansing krijgt, na zijn mislukte avontuur in Gelsenkirchen. Zeker als hij de komende tijd zo blijft spelen en er nog wat vrije trappen of afstandsschoten in jast.

Het kan verkeren, zeker in het voetbal. Cziommer bewijst dat het zelfs op korte termijn mogelijk is. Hij speelt zich in een wedstrijd of vijftien mogelijk van tribuneklant bij Schalke tot selectielied van pakweg Ajax of Feyenoord. Hadden ze destijds bij zijn debuut vast ook niet gedacht. En oh ja, Thijs Houwing… Die kreeg deze week te horen dat zijn contract bij Cambuur Leeuwarden niet wordt verlengd en gaat een onzekere toekomst tegemoet. In het gekste geval kijkt hij in juni na een overschrijving naar een hoofdklasser naar zijn oude maatje Cziommer op televisie, als die zomaar ineens een invitatie krijgt van de Duitse bondscoach. Die denkt namelijk ook niet in grenzen. Het kan verkeren.

quote:

Op woensdag 29 maart 2006 16:07 schreef methodmich het volgende:
Okee Beschouw, ik zal vrijdag wel even een inhaalslag doen op mijn ADV-dag dan! Ga ik ze allemaal nog even langs.

quote:

Op woensdag 22 maart 2006 16:10 schreef Beschouw het volgende:

-column over Nistelrooij-

quote:

Grote man achter het succes van de Alkmaarders was trainer Co Adriaanse. In het seizoen 2004/2005 verbaasde de oud-bondscoach met zijn ploeg Nederland, én Europa.