TRU Ouwehoer JUBILEUM waar nokwanda samenzweert

Of in Het Grote Stenny Topic Was ze net nog

quote:

Op dinsdag 7 februari 2006 19:26 schreef Dromenvanger het volgende:
Ik ben weer terug uit de trip van trance, ik ben alleen een beetje rustig aan het doen sinds gisteren. Ik loop niet meer zo hard van stapel. Meer naar binnen gericht werken inplaats van naar buiten met alle energie. Ik moet mijn energie-voorraad beter beheren.

Dus als ik teveel naar buiten treedt dan gaat het vanzelf mis. Ik wil mijn energie in me houden en niet teveel laten stromen, dus zal ik vanzelf rustiger moeten doen. Ik kan me ook beter afsluiten merk ik soms. Dan lijk ik soms helemaal van de wereld te zijn in mijn eigen gedachten-wereldje.

Thanks for the interest De echte trance trip moet nog gebeuren. Ik heb nog een lange weg te gaan, en het mekka bereik ik nog wel voor mijn dood

Ok

quote:

Op dinsdag 7 februari 2006 19:27 schreef livEliveD het volgende:
Ja hoi, is Stenny ook ergens in de zaal?

Die komt haast nooit in ouwehoer.

quote:

Op dinsdag 7 februari 2006 19:38 schreef nokwanda het volgende:
Die komt haast nooit in ouwehoer.

Mmmm ok.

quote:

Op dinsdag 7 februari 2006 19:26 schreef Dromenvanger het volgende:
Ik ben weer terug uit de trip van trance, ik ben alleen een beetje rustig aan het doen sinds gisteren. Ik loop niet meer zo hard van stapel. Meer naar binnen gericht werken inplaats van naar buiten met alle energie. Ik moet mijn energie-voorraad beter beheren.

Dus als ik teveel naar buiten treedt dan gaat het vanzelf mis. Ik wil mijn energie in me houden en niet teveel laten stromen, dus zal ik vanzelf rustiger moeten doen. Ik kan me ook beter afsluiten merk ik soms. Dan lijk ik soms helemaal van de wereld te zijn in mijn eigen gedachten-wereldje.

Thanks for the interest De echte trance trip moet nog gebeuren. Ik heb nog een lange weg te gaan, en het mekka bereik ik nog wel voor mijn dood

@Nokwanda. Bij dood gaan laat je altijd anderen achter, maar inderdaad, als je te vroeg dood gaat dan is dat nooit fijn en zeker niet goed voor het kind, toch zul je als ouder vaak de eerste zijn die gaat. Het kind zal vaak de ouder zien gaan, maar dan kan dat beter gebeuren wanneer het kind volwassen is. Op een leeftijd van 50 jaar bijvoorbeeld. Maar dan nog is de dood niet prettig. Hoewel er altijd een moment van afscheid komt, en dan hoeft dat afscheid niet eens definitief te zijn.

Ik laat het eeuwige leven ff buiten beschouwing nu. Hoewel ik daar ook graag in wil geloven als je andere topics gelezen hebt waar ik in gereageerd heb soms.

Het gaat me er meer over dat je dingen af hebt kunnen maken voor je eigen gevoel. En kinderen spelen daar een grote rol bij omdat ze, zolang ze niet volwassen zijn, van je afhankelijk zijn.
Maar ook dan komen ze wel groot hoor.

Als ik zie hoe nu de zoon van mijn "zusje" in Zuid Afrika het rooit samen met zijn vader... petje af.
Die komt wel groot. Maar die heeft ook echt niet anders dan goeie herinneringen aan een moeder die zielsveel van hem hield maar waarvan ie niet alleen afhankelijk was.

Een ander verhaal..... een zus van mijn oma is pas overleden. Zij zorgde voor haar kleinzoon van 12 omdat de moeder was overleden en de vader er om de een of andere reden niet toe in staat was. DAT vind ik erg.

quote:

Op dinsdag 7 februari 2006 19:35 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Maar het leven is iets dat je wel kent en dan houdt een mens vaak liever vast aan wat het kent. Ik ook. In het leven zelf spring ik overal in maar dan wel binnen dat kader. De dood.... helemaal geen zin in om die te leren kennen uit de eerste hand. Uit de tweede ook liever niet verder. Ken em op die manier inmiddels goed genoeg.
[..]

Loslaten inderdaad, het leven loslaten en richting de dood gaan. Loslaten van het aardse bestaan kan sowieso benauwd aanvoelen. Ook als je in diepe hypnose gaat waarschijnlijk of in diepe trance. Je bent denk ik als mens nu eenmaal gehecht aan het aardse bestaan. En als je dan ineens voet van bodem verliest, dan lijkt het tevens dat je de controle verliest

En bij dood gaan is dat misschien ook zo, of zie ik dat fout? Je verliest de controle over je leven en moet je helemaal overgeven aan het onbekende diepe dat de dood heet. Alsof je wordt meegesleurd als het ware.

Ik praat niet graag over de dood maar toch wil ik soms eens erover nadenken over hoe het kan gaan straks. Ik vind het leven nog aangenaam genoeg om te willen leven, ondanks de dalen af en toe.

quote:

Maar ze zijn ook prachtig om te zien. En ze zijn nuttig. En in veel culturen heilig. Van hetzelfde gif kan ook medicijn gemaakt worden.
Alleen het idee van de aanraking....

Slangen zijn mysterieuze dieren, ik denk dat je ze moet leren kennen en moet leren houden van ze. Ik heb nog nooit een slang aangeraakt, maar dat is een kwestie van over de drempel stappen misschien?

Net zoals bij insecten het geval is. Meeste insecten doen niets, en toch zijn vele mensen bang om ze aan te raken.

Over loslaten heb ik nog ideeën, en over kracht en zwakte. Tussen hoogspanning en laagspanning. Over in het gebied leven tussen de grenzen die je als mens zijnde aanbrengt steeds. Geest verruimen ook. ( zonder middelen dus )

Maar goed, soms weet ik niet waarom ik met bepaalde zaken bezig ben. Het lijkt alleen erop dat het een soort reis en verplichting is hier, dat ik gewoon bezig moet zijn met bepaalde zaken. Dat het bij mijn leven hoort.

En soms doe ik helemaal niets, en dan voel ik een leegte. Als ik niet op "spirituele" reis ga dus, dan voel ik een leegte. Het woord spiritueel heeft dan te maken met het leven. Spiritueel als betekenis geven is weer een beetje wazig of niet? Ach, het beestje moet wederom een naam hebben.

Zolang ik maar blijf doorademen en een beetje zin hou in het leven is het goed.

[ Bericht 1% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 07-02-2006 19:50:57 ]

quote:

Op dinsdag 7 februari 2006 19:42 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Het gaat me er meer over dat je dingen af hebt kunnen maken voor je eigen gevoel. En kinderen spelen daar een grote rol bij omdat ze, zolang ze niet volwassen zijn, van je afhankelijk zijn.
Maar ook dan komen ze wel groot hoor.

Als ik zie hoe nu de zoon van mijn "zusje" in Zuid Afrika het rooit samen met zijn vader... petje af.
Die komt wel groot. Maar die heeft ook echt niet anders dan goeie herinneringen aan een moeder die zielsveel van hem hield maar waarvan ie niet alleen afhankelijk was.

Een ander verhaal..... een zus van mijn oma is pas overleden. Zij zorgde voor haar kleinzoon van 12 omdat de moeder was overleden en de vader er om de een of andere reden niet toe in staat was. DAT vind ik erg.

Zaken afmaken in dit leven is altijd prettig, als je vroegtijdig dood gaat dan is het sowieso raar dat je de kans niet hebt gekregen om je taak te volbrengen als het ware. Dan is de dood ook niet terecht denk ik altijd.

De dood kan terecht zijn als je alles hebt afgerond en klaar bent op deze aarde, dan zit je reis erop als het ware. Zit je reis er niet op hier, dan zou de dood ook niet moeten inzetten denk ik altijd.

Hopelijk komt dat kind van 12 alsnog goed terecht, een beschermende en opvoedende omgeving is nodig, en niet in een tehuis tussen 100 andere kinderen waar het kind amper aandacht krijgt en moet slapen op een zaal van 40 waar ze elkaar ook nog eens kunnen pesten en nog meer.

Als ik soms mezelf nalees op fok, zelfs al ben ik serieus, dan denk ik van....wat is dat voor ene die dromenvanger Raar om mezelf terug te lezen vind ik het altijd

Maar ik kruip weer in de schulp, kijken of er nog een veilige haven ligt in mijn eigen grondgebied. Ik ben mijn grondgebied aan het verkennen een beetje. En nu dus wederom in de binnenkant inplaats van de buitenkant. Ik zoek mijn heil wederom van binnen.

Buiten, ik maak het wel mee wat zich buiten afspeelt, maar niet helemaal. Is dat trance of meditatie? Dat ik de buitenwereld niet meer zo hard meemaak? De buitenwereld komt niet zo hard naar binnen in mijn geest en ziel.

Alsof ik dikke laag heb zitten tussen mijn innerlijke wereld en de buitenwereld. Een beschermlaag ook wel

Zo raak ik ook niet snel geraakt door wat zich buiten afspeelt, kan meer incasseren van geluiden en wat mensen zeggen en nog meer. Tis een beter gevoel dan wanneer ik alles opvang.

Ik vroeg net aan EW hoe het ook al weer was om een slang vast te houden. Heb ik zelf nooit gedaan maar hij wel. Hij vond het helemaal niet eng. Koel en heel apart omdat je al die spieren voelt bewegen die naar je hand gaan staan als je de slang erdoor laat glijden.

Hij was toen 8. Kinderen hebben die angsat van volwassenen vaak niet als het op zulke dingen aankomt en toch ook wel angsten die op een volwassene als irrationeel overkomen. Eigenlijk is het gewoon omgekeerd. Waarom bang zijn voor dat wat je kunt zien en aanraken?

In Harry Malter park hebben ze zo es een albino slang in mijne nek gelegd

Bang zijn voor tastbaarheden inderdaad. Ook een kakkerlak en vis. Ik vond vroeger een vis vastpakken tijdens het vissen niet prettig. Vanwege het slijm van die vissen, maar dat was meer vanwege het slijm. Bij slangen is het wat anders. Misschien de bewegingen?

Harry Malter park heb ik nog nooit van gehoord, nu pas dus. Het was toch geen wurg slang of wel?

goedemorgen goedemorgen ik zou graag eens voor dromenvanger een legging doen als je ermee akkoord gaat dromenvanger..zo ja kom dan even naar het topic..pluk de kaarten en post daar je naam, leeftijd, woonplaats.

quote:

Op dinsdag 7 februari 2006 19:53 schreef Dromenvanger het volgende:
Als ik soms mezelf nalees op fok, zelfs al ben ik serieus, dan denk ik van....wat is dat voor ene die dromenvanger Raar om mezelf terug te lezen vind ik het altijd

Ah het went wel hoor

quote:

Op dinsdag 7 februari 2006 18:00 schreef sararaats het volgende:

[..]

ik ben bang om te sterven, ik heb een helse schrik van doodskisten

ik ben niet bang om in slaap gedaan te worden voor een operatie

Waarom ben je bang om te sterven?

Mogge trouwens allemaal

Bang om te sterven ben ik eigenlijk niet. Wel ben ik misschien bang dat het op een erg langzame en/of pijnlijke manier gebeurt...

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 10:03 schreef Alicey het volgende:
Bang om te sterven ben ik eigenlijk niet. Wel ben ik misschien bang dat het op een erg langzame en/of pijnlijke manier gebeurt...

Dat geldt denk ik voor iedereen.

Ik ben zelf niet bang om te sterven. Ik heb voor mezelf genoeg ervaringen gehad waardoor ik min of meer weet wat er na dit leven is. En dat is niet vervelend. Bovendien zie ik door de ziekte van mijn vader ook vaak de dood, je hebt er meer mee te maken.

Denk niet dat iemand bang voor de dood moet zijn, enkel de manier waarop je doodgaat moet wel snel en pijnloos zijn vind ik

Zijn jullie nog wel eens te vinden op irc?

Ik zit iig nooit op irc.
Msn staat wel vaak aan

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 10:08 schreef Metro2005 het volgende:

[..]

Dat geldt denk ik voor iedereen.

Ik ben zelf niet bang om te sterven. Ik heb voor mezelf genoeg ervaringen gehad waardoor ik min of meer weet wat er na dit leven is. En dat is niet vervelend. Bovendien zie ik door de ziekte van mijn vader ook vaak de dood, je hebt er meer mee te maken.

Denk niet dat iemand bang voor de dood moet zijn, enkel de manier waarop je doodgaat moet wel snel en pijnloos zijn vind ik

Weten wat er na het leven is doe ik niet, maar logischerwijs is het of niets, of iets wat totaal niets te maken heeft met je persoon, wie je bent, of wat je doet of gedaan hebt.

Je zult er zelf inderdaad meer mee geconfronteerd zijn/worden, en misschien dat dat je ook rustiger maakt. Ik ben zelf niet echt veel met de dood geconfronteerd. Ik vind het zelf wel een geruststellende gedachte dat de dood op je wacht.

Ook hoop ik mijn dood bewust mee te maken. Het schijnt heel mooi te zijn.

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 10:09 schreef displission het volgende:
Zijn jullie nog wel eens te vinden op irc?

bijna niet... alleen als ik weet dat andere er ook zijn

IRC ben ik 's avonds doorgaans wel aanspreekbaar.

ok gewoon een vraagje..er waren toch eens van die orakelsessies? Kunnen we dat niet weer eens organiseren of gewoon anders een pittige discussie over 2012 oid?

Nieuwe orakelsessie in #truth

Voor orakelsessies.

De komende tijd zal ik geen tijd hebben voor orakelsessies. Een discussie over 2012 lijkt me ook interessant om bij te wonen.

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 10:03 schreef Alicey het volgende:
Bang om te sterven ben ik eigenlijk niet. Wel ben ik misschien bang dat het op een erg langzame en/of pijnlijke manier gebeurt...

Bang om over te gaan ben ik ook niet.. maar meer op de manier waarop inderdaad.
En ik vind het zielig voor degene die dan achterblijven ook eigenlijk..

Het schijnt meer pijnlijk te zijn om geboren te worden overigs

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 10:15 schreef Bastard het volgende:

[..]

Bang om over te gaan ben ik ook niet.. maar meer op de manier waarop inderdaad.
En ik vind het zielig voor degene die dan achterblijven ook eigenlijk..

Dat heb ik minder. Iedereen moet een keer sterven, en ook zonder mij gaat het leven wel door.

quote:

Het schijnt meer pijnlijk te zijn om geboren te worden overigs

Ik kan het me niet herinneren eik.

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 10:17 schreef Alicey het volgende:


Ik kan het me niet herinneren eik.

Ik gelukkig ook niet

Hoe is het met Mirage en beeb Oversight, gingen jullie vandaag niet naar de verloskundige?