Ik heb zelf een hekel aan vragen uit beleefdheid. Ik doe het heeeeeeeeeelllll ergggg zelden en als ik al doe laat ik goed merken dat ik er geen fuck van meen. Over het algemeen zijn mijn vragen/verzoeken/aanzoeken 100 procent gemeend. Als iemand mij een vraag uit beleefdheid stelt herken ik het amper en als ik het al herken negeer ik de beleefdheid zodat ik van het aanbod gebruik maak. Eigen schuld, had je het maar niet moeten vragen.
Hoe ga jij om met vragen uit beleefdheid, stel je zelf vragen uit beleefdheid of herken jij een hint van een ander.
[Dit bericht is gewijzigd door SunChaser op 26-11-2001 17:32]
quote:en wat heeft parasiet hier mee te maken ??
Op maandag 26 november 2001 17:31 schreef SunChaser het volgende:
Vragen uit beleefdheid, je kent het wel. Wil je soms ook iets drinken? (rot op parasiet), heb je al gegeten? (kun je niet gewoon na achten komen?), Als je de trein mis, laat het me dan maar even weten (zorg maar dat je op tijd weggaat]
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
quote:dat zegt ie toch, die moet oprotten
Op maandag 26 november 2001 17:33 schreef just me het volgende:
en wat heeft parasiet hier mee te maken ??
quote:precies
Op maandag 26 november 2001 17:32 schreef Marble het volgende:
Ik vind dat altijd zo scheinheilig overkomen. Zeg gewoon wat je wil in plaats van er omheen te draaien!
quote:Dus je vind niet dat je iemand als die langskomt een drankje moet aanbieden uit beleefdheid, maar meteen in zijn gezicht moet uitschelden omdat ie/zij iets vergeten is ofzo
Op maandag 26 november 2001 17:32 schreef Marble het volgende:
Ik vind dat altijd zo scheinheilig overkomen. Zeg gewoon wat je wil in plaats van er omheen te draaien!
En achteraf altijd spijt dat ik niet gewoon gezegd heb waar het op staat. Klinkt stom, maar op dat moment zelf is het voor mij haast onmogelijk om zo´n vraag niet te stellen...
Je weet wel, eerst iets halen voor degenen die je echt iets aan wilt bieden en dan op het moment dat iedereen z'n eerste slok neemt aan de persoon in kwestie vragen: 'Oh sorry, had jij misschien óók wat willen drinken?'. 
Bij wijze van hint, dus.En verder wel eens bij de controleur als ik ziek was. 'Wilt u misschien een kopje koffie?', maar dat was uit eigenbelang, om hem/haar een beetje gunstig te stemmen. 
Weird sig, btw!
Tijn won het Morlvision Songfestival 2023
)
...ben jij het aardige zusje van Loedertje of zo, Larissa.
Hoe ga je dáár nou mee om????
Meestal zeg ik dan 'nee', omdat ik 'als je hebt' een overdreven zinloze vorm van valse bescheidenheid/beleefdheid vind. Als ik geen cola zou hebben dan zou ik het toch ook niet aanbieden!
[Dit bericht is gewijzigd door SanSan op 26-11-2001 21:32]
[in plaats van het verwachte: "nee hoor dat hoeft niet"]
Of nog beter: 'Zal [noem een willekeurige andere aanwezige] je even helpen met de afwas?'
Tijn won het Morlvision Songfestival 2023
We're going home.
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
Standaard antwoord van mij: Prima, ik neem het weer mee, kan het thuis ook goed gebruiken.
quote:Tja..dit is er nou een waar ik absoluut niet tegen kan... Het intresseerd ze geen ruk hoe of wat en ze verwachten eigenlijk dat je zegt "goed".. Ik heb liever dat ze zo'n vraag niet stellen..dan heb ik er ook geen last van.
Op dinsdag 27 november 2001 00:42 schreef just me het volgende:
SunChasder hoe gaat het met je??
Moet je trouwens eens tegen iemand zeggen dat je je kut voelt en wou dat je niet bestond. Sla je ze meteen uit hun veld.
quote:dat is jouw interpretatie van mijn vraag aan SunChaser. Toevallig ben ik wel zo dat als ik vraag hoe het met iemand is ik dat ook meen anders stel ik simpelweg de vraag niet.
Op dinsdag 27 november 2001 01:17 schreef MainFrame het volgende:
Tja..dit is er nou een waar ik absoluut niet tegen kan... Het intresseerd ze geen ruk hoe of wat en ze verwachten eigenlijk dat je zegt "goed".. Ik heb liever dat ze zo'n vraag niet stellen..dan heb ik er ook geen last van.
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
quote:Dat heb ik een tijdlang gedaan toen het niet goed met me ging ("Hoe gaat het met je?" En dan antwoordde ik "slecht" en daar kreeg je dan wel eens reacties op van "zoiets zeg je toch niet").
Op dinsdag 27 november 2001 02:48 schreef SunChaser het volgende:
Moet je trouwens eens tegen iemand zeggen dat je je kut voelt en wou dat je niet bestond. Sla je ze meteen uit hun veld.
Nu probeer ik iemand te bellen als het niet goed met me gaat. Of stuur mail. Maar dan zul je net zien dat ik geen reactie krijg... 
...ben jij het aardige zusje van Loedertje of zo, Larissa.
quote:Ik vond 'm anders wel sterk voor dit topic Just Me.
Op dinsdag 27 november 2001 07:28 schreef just me het volgende:[..]
dat is jouw interpretatie van mijn vraag aan SunChaser. Toevallig ben ik wel zo dat als ik vraag hoe het met iemand is ik dat ook meen anders stel ik simpelweg de vraag niet.
quote:Nog erger, mensen die weten dat je door een rotperiode gaat en dan vragen: "Alles goed?"
Op dinsdag 27 november 2001 07:31 schreef Larissa het volgende:
Dat heb ik een tijdlang gedaan toen het niet goed met me ging ("Hoe gaat het met je?" En dan antwoordde ik "slecht" en daar kreeg je dan wel eens reacties op van "zoiets zeg je toch niet").Nu probeer ik iemand te bellen als het niet goed met me gaat. Of stuur mail. Maar dan zul je net zien dat ik geen reactie krijg...
"Eh, ja hoor, de antidepressiva en mijn heftige therapie werken prima."
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
) een gebakje afslaat. "Ben je soms aan het lijnen?"
"Goh, wat word je mollig, ben je soms zwanger?"
Dit zijn bepaald geen beleefdheidsvragen
...ben jij het aardige zusje van Loedertje of zo, Larissa.
quote:Jouw voorbeeld is er een die uitgaat van beleefdheid van jouw kant. Maar wat ik minstens zo irritant vind is dat mensen (vooral je collega's) je dingen gaan vragen zoals:
Hoe ga jij om met vragen uit beleefdheid, stel je zelf vragen uit beleefdheid of herken jij een hint van een ander.
"Hoe was je weekend", of juist "Ga je nog wat leuks doen dit weekend". Small talk terwijl het ze echt geen ruk interesseert hoe het met je gaat of wat je doet.
Hoe je dat goed merkt is als ze je bijvoorbeeld VOOR het weekend vragen wat je gaat doen en vervolgens NA het weekend vragen of je nog wat gedaan hebt dat weekend.
Ik 
erop.
Ik heb nog NOOIT maar dan ook NOOIT iemand gevraagd wat ze gingen doen als het me niets interesseerde. Ik snap alleen niet dat mensen uit beleefdheid op een hypocriete manier sociaal proberen te zijn.
Er zijn hele discussies geweest over het "vereenzamen" van de maatschappij (zo heette het toch?). Nou met al dat overdreven beleefde gedoe ben ik liever vervreemd van de maatschappij dan er een hypocriet deel van.
Zo "vriendelijk" als mensen op hun werk zijn ... zo irritant zijn ze op plaatsen waar ze "haast" hebben zoals in de Supermarkt, parkeergarage, winkelcentrum etc.
Dan komt vaak de ware aard naar boven.
Ik zeg altijd maar: wees gewoon jezelf, dan hoef je geen feitjes te onthouden die je niet interesseren en je hoeft ook niet aardig te zijn tegen de mensen waar je op
Hmmm ... dit topic roept meer woede in me op dan ik dacht
Aahh well, ik hoef met niet in te houden ... ik ben tenslotte eerlijk
...ben jij het aardige zusje van Loedertje of zo, Larissa.
quote:
Op dinsdag 27 november 2001 14:44 schreef Larissa het volgende:
Devnull, gaat het wel goed met je:
Dilemma ... als ik daar netjes antwoord op geef ben ik net zo hypocriet als de rest ... en als ik er niet op antwoord terwijl je het echt meent ben ik een klootzak
Gezien het feit dat ik je helemaal niet ken zal je het wel niet menen
Maar het goede nieuws ....
Ik begin me door dit topic wel te realiseren dat ik niet de enige ben die langzaam contact-gestoord begint te worden.
Fok! Therapy!
Als ik iemand vraag wat hij gaat doen dit weekend, dan wil ik dat op dat moment weten. Waarschijnlijk ben ik het na 4 dagen wel weer vergeten, maar so what?
Als ik iemand vraag of hij iets wilt eten of drinken, dan vraag ik dat omdat ik wil weten of hij iets te eten of te drinken wil. Is het ja, ok, is het nee, ook ok.
Als ik iemand vraag of ik hem naar de trein moet brengen, dan vraag ik dat omdat ik bereid ben het te doen. Als ik het niet wil doen, dan vraag ik het niet.
Als iemand hetzelfde aan mij vraagt, dan ga ik daar geen heimelijke motivaties achter zoeken.
Waar zit het probleem?
quote:In de al of niet oprechtheid van een vraag.
Op dinsdag 27 november 2001 14:58 schreef Dubbelzuurrr het volgende:
Waar zit het probleem?
Overigens, ik heb nu een collega die echt heel aardig is, maar ook van die beleefdheidsvragen stelt. Ik kan zulk soort vragen inmiddels wel aan, hoewel ik er niet heel uitgebreid op in ga. Ik probeer ze ook wel aan haar te stellen, maar dan wel op gebieden die mij interesseren. Soms moet je een afweging maken wat je belangrijker vindt.
quote:100 % gemeend, doordacht, oprecht overkomend... Sunchaser... als iedereen dit toch eens zou doen .....
Op maandag 26 november 2001 17:31 schreef SunChaser het volgende:Ik heb zelf een hekel aan vragen uit beleefdheid. Ik doe het heeeeeeeeeelllll ergggg zelden en als ik al doe laat ik goed merken dat ik er geen fuck van meen. Over het algemeen zijn mijn vragen/verzoeken/aanzoeken 100 procent gemeend.
DAN ZOU ER BINNEN DE KORTSTE KEREN GEEN KLAP MEER AAN ZIJN
quote:Als ik die filmpjes van jou zie denk ik dat jij hele verstandige collega's hebt
Op woensdag 10 april 2002 17:02 schreef Smots het volgende:
Mijn collega's vragen eigenlijk nooit hoe mijn weekend was, uit angst voor het antwoord.
Er zijn gevallen dat ik iemand echt meteen helemaal niet moet, en dan zeg ik helemaal niks. Kan me dan ook niet schelen of het beleefd is of niet.In sommige gevallen zink je dieper door met iemand te lulllen dan hem/haar totaal te negeren.
Dan vraagt hij altijd heel beleefd als ik achter de PC zit te fokken: "Ben je aan het studeren?"
Met andere woorden: Als je met vrijetijdsdingen bezig bent, mag je wel wat nuttigers doen en een stapel rekeningen voor me uittikken.
|
|
