Nierinsufficiëntie bij een kat

hmm never heard of
ik ga weleens kijken

We hebben gisteren één van onze katten moeten laten inslapen, een kat die ik al 16 jaar had en echt m'n maatje was. Het was een supersterke grote poes die gewoon nog steeds heel aktief en speels was, lichamelijk was er echt niets aan de hand, het was een halve pers dus ze zag er qua bontmantel ook nog fantastisch uit.
Afgelopen weekend begonnen ineens de problemen, ze kreeg bijna geen lucht meer, lag hijgend op haar kussen, bleef wel netjes naar de kattebak sjokken maar moest om de meter hijgend blijven liggen om weer bij te komen. Verder at ze niet meer maar dronk wel nog. Ze had ook duidelijk last van evenwichtsproblemen. Haar ogen hield ze dicht omdat die behoorlijk traanden maar ze was nog best allert, zodra er een andere kat voorbij liep dan keek ze wel, dus haar ogen waren nog okee.
We dachten in eerste instantie eigenlijk aan de niesziekte en gingen er vanuit dat een injectie de problemen wel zou verhelpen.
Toen we gisteren meteen naar de dierenarts zijn gegaan bleek er na een bloedtest iets behoorlijk mis te zijn met haar nieren, het ureum(?) was veel te hoog, ze had een veel te hoog gehalte aan witte bloedlichaampjes en haar lichaamstemperatuur was heel erg laag, volgens de dierenarts (die overigens heel aardig was, alle tijd nam en ons alles duidelijk uitlegde) waren haar nieren aangetast, misschien zelfs door een tumor. Volgens haar was het beter om het dier een lijdensweg te besparen want ze zou bij deze lage lichaamstemperatuur toch redelijk snel in shock raken en komen te overlijden.
Na lang wikken en wegen hebben we dan toch maar besloten om haar in te laten slapen.

Nu ik dus deze verhalen allemaal zo lees ben ik zo ontzettend bang dat ik misschien te vroeg opgegeven heb, ik had haar natuurlijk geen pijn willen laten lijden maar ik had er echt alles voor over gehad om haar er weer bovenop te kunnen helpen.
Onnodig om te zeggen maar ik heb geen oog dichtgedaan afgelopen nacht en zit hier met tranen in mijn ogen dit stukje te tikken omdat ik haar zo ontzettend mis, die vrolijke hard snorrende theemuts die altijd wel iets terug zei als je tegen haar sprak, en nu is ze er gewoon niet meer. Ik mis haar echt verschrikkelijk.

Sorry voor het lange stukje maar ik moest het gewoon even kwijt.

quote:

Op dinsdag 14 maart 2006 14:00 schreef Knurft-Zork3 het volgende:
Nu ik dus deze verhalen allemaal zo lees ben ik zo ontzettend bang dat ik misschien te vroeg opgegeven heb, ik had haar natuurlijk geen pijn willen laten lijden maar ik had er echt alles voor over gehad om haar er weer bovenop te kunnen helpen.
Onnodig om te zeggen maar ik heb geen oog dichtgedaan afgelopen nacht en zit hier met tranen in mijn ogen dit stukje te tikken omdat ik haar zo ontzettend mis, die vrolijke hard snorrende theemuts die altijd wel iets terug zei als je tegen haar sprak, en nu is ze er gewoon niet meer. Ik mis haar echt verschrikkelijk.

Sorry voor het lange stukje maar ik moest het gewoon even kwijt.

Als je het zo leest was ze er toch best erg aan toe, en wat als ze niet meer te helpen was ? Dan was het misschien ook zielig geweest om nog flink aan de kat te gaan dokteren. Julli hebben gewoon gedaan wat het beste leek, afgaande op het advies van de dierearts toch ? En dat is degene waar je op moet kunnen vertrouwen. Sterkte met het verlies van je kat.

ik denk dat je die twijfels altijd zult hebben. ikzelf tenminste wel. ik heb onlangs nog een van mijn kippen in moeten laten slapen. ik zag zelf dat het hopeloos was, de dierenarts ook en toch, toch de dag erna weer die twijfel : heb ik ECHT alles geprobeerd en: als ik nou zus had gedaan of zo...
ik heb er vrede mee ondertussen, ik hoop dat jij dat ook zult krijgen.
veel sterkte

Dankjewel, voor de reacties, ik hoop dat het een beetje gaat slijten over een tijdje maar op het moment lijkt het huis verschrikkelijk leeg ondanks dat we nog 4 andere fantastische katten hebben. Het doet me gewoon ontzettend veel pijn dat zo'n knuffelbare, lieve en aanhankelijke kattekop dit mee moet maken, dit doet zo ontzettend veel pijn. Er zijn niet veel mensen in onze vriendenkring/omgeving die zich voor kunnen stellen dat je je ook gewoon klote kunt voelen bij het overlijden van een huisdier, daarom ben ik blij dat ik het hier even kwijt kon.
Nogmaals bedankt voor jullie medeleven, het geeft tenminste voor even een goed gevoel.

Dankjewel voor de opbeurende woorden Troeta,

Het gaat nog wel even duren vrees ik voor ik me echt wat minder klote ga voelen. Het ergste is gewoon dat je je kat in een paar dagen tijd zo ziet verzwakken. We hebben sowieso al een bejaardecentrum aan katten hier, een kater van 17, een poes van 16 en van 11, en een jongere poes van 6. We hebben ons eigenlijk nooit zo'n zorgen gemaakt om die sterke kat die er nu dus plotseling niet meer is.

Zo gaat dat in het leven zullen we maar denken...

Bij mijn kat is gisteren ook de diagnose van nierinsufficiëntie vast gesteld.
Ik ben er helemaal verrot door.
Ik ben zo bang dat die dood gaat zoals mijn vorige kat, die is gillend, schreeuwend, trappelend en schuim spugend in mijn armen gestorven.
Daar heb ik nog steeds nachtmerries van.

Bij deze kat is het gelukkig vast gesteld, dat was bij mijn vorige kat niet het geval.
Dat was een kat die veel buiten was, en deze komt niet buiten.

Het pilletje geven (Fortekor) is geen probleem, en het speciale eten gelukkig ook niet.
Maar ik knijp hem als een ouwe dief.
Over twee weken moet er opnieuw een bloedonderzoek bij hem gedaan worden, en dan weten we of het medicijn aan slaat.

mijn kat heeft nooit een tweede bloedonderzoek gehad. je zag gewoon dat ze met fortekor weer opkrabbelde. ook merk je dat ze minder gaat drinken en minder gaat plassen.
we zijn nu anderhalf jaar na de diagnose en ze is er nog steeds

quote:

Op vrijdag 14 april 2006 14:40 schreef lady-wrb het volgende:
mijn kat heeft nooit een tweede bloedonderzoek gehad. je zag gewoon dat ze met fortekor weer opkrabbelde. ook merk je dat ze minder gaat drinken en minder gaat plassen.
we zijn nu anderhalf jaar na de diagnose en ze is er nog steeds

Dat is goed nieuws
Ik hoop dat mijn Felixje er ook zo goed op reageert.

Het is van nature een hele vrolijke kat, gek op spelen, vooral met mij
En eten is zijn hobby, hoe ziek die ook is, wat eten gaat er alijd in.
Hij lust echt letterlijk Allessss!
Met uitzondering van fruit dan.

Dat komt nu weer heel goed uit, als ik zo de verhalen lees over kieskeurige katjes.

hoe oud is je kat?

quote:

Op zaterdag 15 april 2006 09:52 schreef lady-wrb het volgende:
hoe oud is je kat?

Hij is 7 maart pas 11 geworden, dus hij moet nog even mee

Maar het lijkt nu al of die een beetje aan het opknappen is, en hij heeft net pas voor de 2e keer een pilletje gehad.
Braken doet die ook niet meer, dus ik begin weer wat optimistischer te worden

o dat is nog een jonkie
die van mij hoopt van de zomer 19 te worden.

dat braken komt door de gifstoffen die zich door de slechtwerkende nieren ophopen.
als mijn kat dat heeft, geef ik haar een paar dagen lang extra veel water (ik spuit het gewoon met een spuitje in haar bek)
dan gaat ze meer plassen en verdwijnen de gifstoffen en knapt ze meteen weer op.

ja doerak doet het nog prima
ze hoopt binnekort weer oma te worden het achtste t/m 13de kuiken van de soop

Toch knap dat ze daar zo'n goed medicijn voor hebben gemaakt.
Met al die goede resultaten is het eigenlijk een klein wondertje.

bij doerak hielp het op een gegeven moment niet meer voldoende. die heeft er toen een ander bijgekregen.
maar al met al is fortekor echt een wondermiddel.

doerak doet trouwens ook al heel lang niet meer aan dieet. ze mag van mij eten waar ze trek in heeft. ze eet gewoon kitekat omdat ik het dieetvoer niet meer bij dr naar binnen kon krijgen. het stond haar zo tegen dat ze liever niet at dan dat voer.
en ach. zo gaat het ook nog steeds prima. mevrouw ligt met mooi weer heerlijk in het zonnetje buiten. ondanks haar ziekte geniet ze nog steeds van het leven.
dat hoop ik voor jullie katten ook troeta en mazaru

Groot gelijk dat je voer geeft wat ze lekker vind
Mijn dierenarts had dat ook al tegen me gezegd, eten is toch een belangrijke factor in het leventje van een kat.
Het leven moet wel een beetje kwaliteit hebben.

Ik geef die van mij ook nog gewoon 's avonds zijn twee snoepjes, eigenlijk mag het niet, maar ik doe het al zo lang als dat ik hem heb, hij zit er precies op tijd op te wachten

Is er iemand die weet bij welk urea gehalte uit het bloedonderzoek (in mmol) het dramatisch is gesteld met de poes?
Ik weet dat het tussen 1,7 en 5,5 moet liggen maar wanneer is het ernstig en wanneer "iets minder ernstig" ?
Bij mijn poes ligt het op 8 momenteel, ook ik heb Fortekor mee naar huis gekregen maar moet eerst nog even een antibioticakuurtje afmaken omdat haar gebit ook is gereinigd.
Het enige dat ik aan haar merk op dit moment is dat ze wat meer drinkt.
Ik vraag me dus af of ik nu al moet beginnen met de Fortekor want eenmaal begonnen betekent voor de rest van haar leven iedere dag een halfje en het is absoluut geen pillenslikster dus moet ik van alles en nog wat bedenken om het toch naar binnen te krijgen want ze heeft na een tijdje door waar ik mee bezig ben en dan vertikt ze het en moet ik weer iets nieuws bedenken.
Groetjes en bedankt.

van fortekor heb je twee variaties: een gewone (en volgens mij heb je die nu) en eentje die poes lekker schijnt te vinden (de smakelijke versie)
mijn kat heeft de smakelijke versie een tijdlang gebruikt en die ging inderdaad zonder problemen naar binnen want ze at hem zo uit mijn hand.
kijk even in de bijsluiter om zeker te zijn welke je hebt of vraag anders je dierenarts er even naar.
met veel drinken gaan de gifstoffen ook uit het lichaam, dus als je eerst de antibioticakuur af wil maken lijkt het me geen probleem om wat later met fortekor te beginnen.

quote:

Op vrijdag 28 april 2006 07:01 schreef lady-wrb het volgende:
van fortekor heb je twee variaties: een gewone (en volgens mij heb je die nu) en eentje die poes lekker schijnt te vinden (de smakelijke versie)
mijn kat heeft de smakelijke versie een tijdlang gebruikt en die ging inderdaad zonder problemen naar binnen want ze at hem zo uit mijn hand.
kijk even in de bijsluiter om zeker te zijn welke je hebt of vraag anders je dierenarts er even naar.
met veel drinken gaan de gifstoffen ook uit het lichaam, dus als je eerst de antibioticakuur af wil maken lijkt het me geen probleem om wat later met fortekor te beginnen.

hmm mijn collega hier had het daar ook al over
dat peos ze vrijwillig op at enzo
lijkt me toch wel handiger als ze het zo vaak moeten hebben

quote:

Op vrijdag 28 april 2006 14:17 schreef Uhmmie het volgende:

[..]

hmm mijn collega hier had het daar ook al over
dat peos ze vrijwillig op at enzo
lijkt me toch wel handiger als ze het zo vaak moeten hebben

Nou, geheel vrijwillig gaat het niet maar ze loopt in ieder geval niet meer weg wanneer ik haar haar pilletje ga geven. Azraël krijgt een half tabletje Fortekor 5 per dag die ik, terwijl ze naast me zit, in haar bekje doe en doorspoel met een beetje water uit een injectiespuit. Dat is voor de kat prettiger dan het gewrijf over de keel. Daarna krijgt ze een paar Clinic diet snacks. Die vindt ze zo lekker dat ze het pilletje direct weer vergeten is.

Kan je het pilletje niet gewoon door het eten vermalen?