Nierinsufficiëntie bij een kat

hmm never heard of
ik ga weleens kijken

We hebben gisteren één van onze katten moeten laten inslapen, een kat die ik al 16 jaar had en echt m'n maatje was. Het was een supersterke grote poes die gewoon nog steeds heel aktief en speels was, lichamelijk was er echt niets aan de hand, het was een halve pers dus ze zag er qua bontmantel ook nog fantastisch uit.
Afgelopen weekend begonnen ineens de problemen, ze kreeg bijna geen lucht meer, lag hijgend op haar kussen, bleef wel netjes naar de kattebak sjokken maar moest om de meter hijgend blijven liggen om weer bij te komen. Verder at ze niet meer maar dronk wel nog. Ze had ook duidelijk last van evenwichtsproblemen. Haar ogen hield ze dicht omdat die behoorlijk traanden maar ze was nog best allert, zodra er een andere kat voorbij liep dan keek ze wel, dus haar ogen waren nog okee.
We dachten in eerste instantie eigenlijk aan de niesziekte en gingen er vanuit dat een injectie de problemen wel zou verhelpen.
Toen we gisteren meteen naar de dierenarts zijn gegaan bleek er na een bloedtest iets behoorlijk mis te zijn met haar nieren, het ureum(?) was veel te hoog, ze had een veel te hoog gehalte aan witte bloedlichaampjes en haar lichaamstemperatuur was heel erg laag, volgens de dierenarts (die overigens heel aardig was, alle tijd nam en ons alles duidelijk uitlegde) waren haar nieren aangetast, misschien zelfs door een tumor. Volgens haar was het beter om het dier een lijdensweg te besparen want ze zou bij deze lage lichaamstemperatuur toch redelijk snel in shock raken en komen te overlijden.
Na lang wikken en wegen hebben we dan toch maar besloten om haar in te laten slapen.

Nu ik dus deze verhalen allemaal zo lees ben ik zo ontzettend bang dat ik misschien te vroeg opgegeven heb, ik had haar natuurlijk geen pijn willen laten lijden maar ik had er echt alles voor over gehad om haar er weer bovenop te kunnen helpen.
Onnodig om te zeggen maar ik heb geen oog dichtgedaan afgelopen nacht en zit hier met tranen in mijn ogen dit stukje te tikken omdat ik haar zo ontzettend mis, die vrolijke hard snorrende theemuts die altijd wel iets terug zei als je tegen haar sprak, en nu is ze er gewoon niet meer. Ik mis haar echt verschrikkelijk.

Sorry voor het lange stukje maar ik moest het gewoon even kwijt.

quote:

Op dinsdag 14 maart 2006 14:00 schreef Knurft-Zork3 het volgende:
Nu ik dus deze verhalen allemaal zo lees ben ik zo ontzettend bang dat ik misschien te vroeg opgegeven heb, ik had haar natuurlijk geen pijn willen laten lijden maar ik had er echt alles voor over gehad om haar er weer bovenop te kunnen helpen.
Onnodig om te zeggen maar ik heb geen oog dichtgedaan afgelopen nacht en zit hier met tranen in mijn ogen dit stukje te tikken omdat ik haar zo ontzettend mis, die vrolijke hard snorrende theemuts die altijd wel iets terug zei als je tegen haar sprak, en nu is ze er gewoon niet meer. Ik mis haar echt verschrikkelijk.

Sorry voor het lange stukje maar ik moest het gewoon even kwijt.

Als je het zo leest was ze er toch best erg aan toe, en wat als ze niet meer te helpen was ? Dan was het misschien ook zielig geweest om nog flink aan de kat te gaan dokteren. Julli hebben gewoon gedaan wat het beste leek, afgaande op het advies van de dierearts toch ? En dat is degene waar je op moet kunnen vertrouwen. Sterkte met het verlies van je kat.

ik denk dat je die twijfels altijd zult hebben. ikzelf tenminste wel. ik heb onlangs nog een van mijn kippen in moeten laten slapen. ik zag zelf dat het hopeloos was, de dierenarts ook en toch, toch de dag erna weer die twijfel : heb ik ECHT alles geprobeerd en: als ik nou zus had gedaan of zo...
ik heb er vrede mee ondertussen, ik hoop dat jij dat ook zult krijgen.
veel sterkte

Dankjewel, voor de reacties, ik hoop dat het een beetje gaat slijten over een tijdje maar op het moment lijkt het huis verschrikkelijk leeg ondanks dat we nog 4 andere fantastische katten hebben. Het doet me gewoon ontzettend veel pijn dat zo'n knuffelbare, lieve en aanhankelijke kattekop dit mee moet maken, dit doet zo ontzettend veel pijn. Er zijn niet veel mensen in onze vriendenkring/omgeving die zich voor kunnen stellen dat je je ook gewoon klote kunt voelen bij het overlijden van een huisdier, daarom ben ik blij dat ik het hier even kwijt kon.
Nogmaals bedankt voor jullie medeleven, het geeft tenminste voor even een goed gevoel.

Dankjewel voor de opbeurende woorden Troeta,

Het gaat nog wel even duren vrees ik voor ik me echt wat minder klote ga voelen. Het ergste is gewoon dat je je kat in een paar dagen tijd zo ziet verzwakken. We hebben sowieso al een bejaardecentrum aan katten hier, een kater van 17, een poes van 16 en van 11, en een jongere poes van 6. We hebben ons eigenlijk nooit zo'n zorgen gemaakt om die sterke kat die er nu dus plotseling niet meer is.

Zo gaat dat in het leven zullen we maar denken...

Bij mijn kat is gisteren ook de diagnose van nierinsufficiëntie vast gesteld.
Ik ben er helemaal verrot door.
Ik ben zo bang dat die dood gaat zoals mijn vorige kat, die is gillend, schreeuwend, trappelend en schuim spugend in mijn armen gestorven.
Daar heb ik nog steeds nachtmerries van.

Bij deze kat is het gelukkig vast gesteld, dat was bij mijn vorige kat niet het geval.
Dat was een kat die veel buiten was, en deze komt niet buiten.

Het pilletje geven (Fortekor) is geen probleem, en het speciale eten gelukkig ook niet.
Maar ik knijp hem als een ouwe dief.
Over twee weken moet er opnieuw een bloedonderzoek bij hem gedaan worden, en dan weten we of het medicijn aan slaat.

mijn kat heeft nooit een tweede bloedonderzoek gehad. je zag gewoon dat ze met fortekor weer opkrabbelde. ook merk je dat ze minder gaat drinken en minder gaat plassen.
we zijn nu anderhalf jaar na de diagnose en ze is er nog steeds

quote:

Op vrijdag 14 april 2006 14:40 schreef lady-wrb het volgende:
mijn kat heeft nooit een tweede bloedonderzoek gehad. je zag gewoon dat ze met fortekor weer opkrabbelde. ook merk je dat ze minder gaat drinken en minder gaat plassen.
we zijn nu anderhalf jaar na de diagnose en ze is er nog steeds

Dat is goed nieuws
Ik hoop dat mijn Felixje er ook zo goed op reageert.

Het is van nature een hele vrolijke kat, gek op spelen, vooral met mij
En eten is zijn hobby, hoe ziek die ook is, wat eten gaat er alijd in.
Hij lust echt letterlijk Allessss!
Met uitzondering van fruit dan.

Dat komt nu weer heel goed uit, als ik zo de verhalen lees over kieskeurige katjes.

hoe oud is je kat?

quote:

Op zaterdag 15 april 2006 09:52 schreef lady-wrb het volgende:
hoe oud is je kat?

Hij is 7 maart pas 11 geworden, dus hij moet nog even mee

Maar het lijkt nu al of die een beetje aan het opknappen is, en hij heeft net pas voor de 2e keer een pilletje gehad.
Braken doet die ook niet meer, dus ik begin weer wat optimistischer te worden

o dat is nog een jonkie
die van mij hoopt van de zomer 19 te worden.

dat braken komt door de gifstoffen die zich door de slechtwerkende nieren ophopen.
als mijn kat dat heeft, geef ik haar een paar dagen lang extra veel water (ik spuit het gewoon met een spuitje in haar bek)
dan gaat ze meer plassen en verdwijnen de gifstoffen en knapt ze meteen weer op.

ja doerak doet het nog prima
ze hoopt binnekort weer oma te worden het achtste t/m 13de kuiken van de soop

Toch knap dat ze daar zo'n goed medicijn voor hebben gemaakt.
Met al die goede resultaten is het eigenlijk een klein wondertje.

bij doerak hielp het op een gegeven moment niet meer voldoende. die heeft er toen een ander bijgekregen.
maar al met al is fortekor echt een wondermiddel.

doerak doet trouwens ook al heel lang niet meer aan dieet. ze mag van mij eten waar ze trek in heeft. ze eet gewoon kitekat omdat ik het dieetvoer niet meer bij dr naar binnen kon krijgen. het stond haar zo tegen dat ze liever niet at dan dat voer.
en ach. zo gaat het ook nog steeds prima. mevrouw ligt met mooi weer heerlijk in het zonnetje buiten. ondanks haar ziekte geniet ze nog steeds van het leven.
dat hoop ik voor jullie katten ook troeta en mazaru

Groot gelijk dat je voer geeft wat ze lekker vind
Mijn dierenarts had dat ook al tegen me gezegd, eten is toch een belangrijke factor in het leventje van een kat.
Het leven moet wel een beetje kwaliteit hebben.

Ik geef die van mij ook nog gewoon 's avonds zijn twee snoepjes, eigenlijk mag het niet, maar ik doe het al zo lang als dat ik hem heb, hij zit er precies op tijd op te wachten

Is er iemand die weet bij welk urea gehalte uit het bloedonderzoek (in mmol) het dramatisch is gesteld met de poes?
Ik weet dat het tussen 1,7 en 5,5 moet liggen maar wanneer is het ernstig en wanneer "iets minder ernstig" ?
Bij mijn poes ligt het op 8 momenteel, ook ik heb Fortekor mee naar huis gekregen maar moet eerst nog even een antibioticakuurtje afmaken omdat haar gebit ook is gereinigd.
Het enige dat ik aan haar merk op dit moment is dat ze wat meer drinkt.
Ik vraag me dus af of ik nu al moet beginnen met de Fortekor want eenmaal begonnen betekent voor de rest van haar leven iedere dag een halfje en het is absoluut geen pillenslikster dus moet ik van alles en nog wat bedenken om het toch naar binnen te krijgen want ze heeft na een tijdje door waar ik mee bezig ben en dan vertikt ze het en moet ik weer iets nieuws bedenken.
Groetjes en bedankt.

van fortekor heb je twee variaties: een gewone (en volgens mij heb je die nu) en eentje die poes lekker schijnt te vinden (de smakelijke versie)
mijn kat heeft de smakelijke versie een tijdlang gebruikt en die ging inderdaad zonder problemen naar binnen want ze at hem zo uit mijn hand.
kijk even in de bijsluiter om zeker te zijn welke je hebt of vraag anders je dierenarts er even naar.
met veel drinken gaan de gifstoffen ook uit het lichaam, dus als je eerst de antibioticakuur af wil maken lijkt het me geen probleem om wat later met fortekor te beginnen.

quote:

Op vrijdag 28 april 2006 07:01 schreef lady-wrb het volgende:
van fortekor heb je twee variaties: een gewone (en volgens mij heb je die nu) en eentje die poes lekker schijnt te vinden (de smakelijke versie)
mijn kat heeft de smakelijke versie een tijdlang gebruikt en die ging inderdaad zonder problemen naar binnen want ze at hem zo uit mijn hand.
kijk even in de bijsluiter om zeker te zijn welke je hebt of vraag anders je dierenarts er even naar.
met veel drinken gaan de gifstoffen ook uit het lichaam, dus als je eerst de antibioticakuur af wil maken lijkt het me geen probleem om wat later met fortekor te beginnen.

hmm mijn collega hier had het daar ook al over
dat peos ze vrijwillig op at enzo
lijkt me toch wel handiger als ze het zo vaak moeten hebben

quote:

Op vrijdag 28 april 2006 14:17 schreef Uhmmie het volgende:

[..]

hmm mijn collega hier had het daar ook al over
dat peos ze vrijwillig op at enzo
lijkt me toch wel handiger als ze het zo vaak moeten hebben

Nou, geheel vrijwillig gaat het niet maar ze loopt in ieder geval niet meer weg wanneer ik haar haar pilletje ga geven. Azraël krijgt een half tabletje Fortekor 5 per dag die ik, terwijl ze naast me zit, in haar bekje doe en doorspoel met een beetje water uit een injectiespuit. Dat is voor de kat prettiger dan het gewrijf over de keel. Daarna krijgt ze een paar Clinic diet snacks. Die vindt ze zo lekker dat ze het pilletje direct weer vergeten is.

Kan je het pilletje niet gewoon door het eten vermalen?

volgens mij zijn de pilletjes 2,5 de smakelijke en de 5 (waarvan je dus een halve moet geven) de gewone "vieze" .

Het is wonderbaarlijk maar mijn Lotje eet de fortekor 2,5 lekker ook gewoon uit mijn hand meestal.
Dat had ik echt niet verwacht want ze is heel kieskeurig.
We doen het nu ongeveer een week maar eerlijkgezegd merk ik nog niet veel aan d'r.
Ze drinkt nog steeds meer dan ze deed maar verder is er niks aan haar te merken.
Ik moet een half tabletje geven per dag (Lotje weegt niet zoveel) en weet dat de werking bij katten beneden de 2,5 kilo niet is aangetoond maar voorlopig ga ik maar even ermee door.

Hallo, lees met veel interesse de berichten. Onze kat Herman was 4 weken geleden opgegeven door de dierenarts. At niet meer voor een dag, dronk heel erg veel en had een dikke harde onderlichaam. Zijn nierwaarden bleken heel slecht en het hartje was niet veel beter. Het onderlichaam was hoogstwaarschijnlijk kanker. Kreeg een vochtinfuus, wat pretnisonal mee en het advies hem in het weekend te verwennen, met als uitzicht inslapen op maandag. Het sloeg aan! De zwelling verdween en hij begon weer te eten. Na 2 weken ging het weer wat minder. Ik wilde een nieuwe diagnose van de dierenarts omdat het eerste probleem was opgelost, maar ze wilden er alleen maar een eind aan maken. Toen begon hij na 3 weken ook nog te bloeden uit zijn bekje. Volgens de dierenarts ureum uit te maag, maar wederom hetzelfde advies. En niet alleen van hen, iedereen eigenlijk roept gelijk dat je een spuitje moet geven zodra je ook maar zegt dat je kat het moeilijk heeft. Toen werden we een beetje boos. We wilden gewoon een normaal advies van de arts. Ben voor een second opinion gegaan naar een andere arts. Kreeg toen eindelijk hulp. Fortekor voor de hartversterking en nierfunctie, voedingssupplement voor de nieren, zitac voor verbetering van het maagslijmvlies. Herman werd gelijk veel beter. Ving gisteren een muis (helaas). Vacht ziet er goed uit, eet ook af en toe weer wat en bloed momenteel niet meer. Maar het lijkt toch alsof hij niet zo blij is. Kon ik maar voelen wat hij voelt. Nu denken we toch aan een voortijdig einde. We veranderen uberhaupt elke 5 minuten van mening. Ben wel een beetje trots op de mooie dagen van de laatste tijd die we hem hebben kunnen geven ondanks de adviezen, maar vind het erg moeilijk en zwaar proces, met name voor mijn vriendin en Herman zelf ... Als iemand nog enige raad heeft dan is dat fijn.

heb je zijn bloed laten onderzoeken? en urine?
en ik ben het helemaal met je eens hoor, vecht voor je kat!
ga desnoods naar een derde dierenarts. maar laat in ieder geval bloed en urine onderzoeken !

Ja bloedonderzoek dat deden ze 4 weken geleden. Zijn nierwaarden bleken heel erg slecht, maar ik moet nog navragen wat de getallen precies waren, dan kan ik er wellicht achterkomen hoe erg het is. We zijn zo vaak bij de dierenarts geweest de laatste jaren o.a. voor gebitsproblemen waardoor uiteindelijk ook zijn tandjes zijn verwijderd, maar we snappen het totaal niet dat ze nooit eerder op nierziekte hebben gecontroleerd. De symptomen zijn er nu op terug te voeren. Ik lees nu dat je al veel eerder vanaf 7 jaar hier regelmatig op moet laten controleren, en hij is nu 14. Herman bloedde gisteren weer uit het plekje bij zijn mond, en ik kan met het thuisdokteren niet bedenken hoe we dat kunnen oplossen. We praten nu over maandag, maar dat kan zo weer veranderen. En dan zo'n sessie met een dierenarts die thuis een spuitje komt geven zie ik eigenlijk helemaal niet zitten. Hem er heen brengen al helemaal niet. Wel of geen autopsie? Moeten die zelfde mensen in die mooie vacht gaan snijden? Dat lekkere buikje waar niemand lang aan mocht komen. We willen toch wel meer begrijpen van wat hij nu eigenlijk had. Gaan we hem begraven of cremeren? Allemaal vragen waar we nu weer mee zitten. Ik wou dat hij gewoon dood neerviel in b.v. een actie om een buurtkat even lekker weg te jagen, maar met supermiddel Fortekor zit dat er waarschijnlijk niet in. Nu eerst maar weer het weekend afwachten...

zou het toch niet weer ontstoken tandvlees zijn?

tjam, ik heb hetvolgende voor je gegoogled:
http://www.pawpeds.com/pawacademy/health/teeth/index_nl.html

en nu nog even op zoek naar een dierenarts die gespecialiseerd is in gebitsdingen.

ik vond net deze: misschien kan je die eens contacten?
http://www.dierenkliniek-europaplein.com/

ik heb het rare dat ik het vaak erger bij katten dan bij mensen vind

zou het niet zo kunnen zijn dat dieren kwetsbaarder en weerlozer zijn dan mensen?
ze kunnen niet zeggen wat ze voelen

Bedankt lady-wrb. Zou dan ook kunnen zijn dat zijn nierproblemen zijn veroorzaakt door tandproblemen, of dat het andersom is. Het is voor Herman echter nu wel te laat. Hij heeft zijn tandjes niet meer en dan verdwijnen normaliter de ontstekingsproblemen. We hadden voor vandaag woendag half tien een dokter besteld voor het inslapen. Maandag gestopt met alle andere medicijnen en alleen pijnstillers gehaald. Wat te verwachten was is dat hij dan een opleving heeft. Dus dokter weer afgebeld. Gezien het gevoel van opluchting was dat op dit moment wel de goede beslissing. Herman zit in zijn 5de overlingsweek en zal dit komende weekend weer meemaken. We zien wel hoe het loopt. Nogmaals bedankt voor de reactie, en als we weer een kat uit het asiel halen zullen we ook beter voorbereid zijn op de nierproblemen.

nierproblemen kunnen veroorzaakt worden door tandproblemen inderdaad. (ik heb het ergens geschreven geloof ik)
mijn kat heeft ook geen tanden meer (of je moet dat rotstuintje van twee voortandjes en 3 kiezen nog als zodanig beschouwen )
heb je nog gebeld met die kliniek? hebben ze daar geen idee wat te doen aan die ontstekingen?
gaat het echt zo slecht met hem dat je alleen maar in inslapen een oplossing ziet? hoe is de kat er zelf onder? kan je eventueel zijn bekje spoelen?

Herman heeft zijn ups en downs. Hij wordt momenteel weer opgezwollen in zijn achterlichaam. Daar begon het 5 weken geleden mee. We gaan misschien toch nog proberen een scan te maken van zijn buikje. Zijn mond zelf is het probleem niet zozeer meer, het bloeden kwam uit een plekje aan de buitenkant van zijn bek onder zijn lip. Dat ziet er nog steeds zwartig/pekkerig uit en stinkt een beetje. Hij voelt zich in ieder geval niet zo best en we geven hem nu pijnstillers + Zitax voor het maagslijmvlies + fortecol. Geen idee of die combinatie kan en of iets nog effect heeft...

Herman is helaas overleden. Het valt allemaal niet mee....

ach, wat jammer. wat zei de dierenarts?

Ik denk toch dat dit het beste voor het beestje is tjam2.
Jullie zullen hem zeker heel erg missen.
Maar als ik zo lees wat jullie allemaal voor hem hebben gedaan, hoef je jezelf zeker niets kwalijk te nemen.
Put een beetje troost uit het feit dat hij nou geen pijn meer heeft.
Sterkte.

ik begin te geloven dat doerak een soort medisch wonder is
al twee jaar met zwaar nierfalen en zo vaak een inzinking, maar ze is er nog steeds en naar volle tevredenheid van haarzelf. volgende maand hoopt ze haar 19de verjaardag te vieren en reken maar dat we die groots aan gaan pakken (ik ben zelf dan namelijk ook jarig )
maar eigenlijk maken we van elke dag dat ze er nog is een feestje, want je ziet het: het kan zomaar ineens afgelopen zijn.

tjam2, veel sterkte met het verlies van herman. wat een leegte kan een dier achterlaten he?

het kan inderdaad veel erger lady-wrb

broertje van mijn kat was op vrijdag kerngezond
zaterdag doodziek.. dialyse gehad en dergelijke..
en zondagochtend 9 uur hebben ze het arme beest in laten slapen

en idd.. wat een leegte kan een huisdier achterlaten
echt heel triest

ik leef met je mee tjam2

Mijn kat had ook nierproblemen. Ze kreeg speciaal voer, dat ik ook aan mijn andere kat gaf - gescheiden eten was geen doen, omdat de ene meer een 'grazer' is en die zieke alles (vr)at wat er voor haar neus kwam... Verder kreeg ze Fortekor, in de variant "lekker". Ideaal, ik snap niet dat ze dat niet bij al die meds voor dieren doen; het smaakte blijkbaar lekker, dus ze vroeg er zelf om en at het pilletje smakelijk op als ze die voor haar neus aantrof. Later hebben we nog een paar keer gespoeld; kreeg ze een infuusje met wat zoutoplossing om extra vocht door haar nieren te spoelen. Omdat ze die behandeling niet heel erg vervelend vond, hebben we dat een paar keer gedaan. Maar ineens was het genoeg. We hebben haar laten inslapen; we hadden afgesproken dat we dat zouden doen als we de indruk hadden dat ze echt aan het lijden was. Gelukkig heeft dat maar heel kort geduurd. Wat een verdriet en idd, wat een leegte laat zo'n diertje achter... Maar ik ben heel dankbaar dat ze - ondanks haar ziekte - toch nog een paar fijne jaren heeft gehad.

nierfalen is een kloteziekte.

pebblez, waaraan merkte je dat je kat het genoeg vond?
ik ben zo bang dat ik dat moment niet zal herkennen en maar door zal blijven proberen.

Ons beestje had al een schildkliertoestand maar is nu gediagnostiseerd op een beginnende nierfalen. We zijn nu dus aan het spoelen (ook apart zelf een infuus aanleggen, wel leerzaam en het gaat prima) en hij krijgt de nodige medicijnen icm een dieet.
Het kost een klein fortuin, maar we hebben begaande artsen die ons bijstaan en we houden de kwaliteit van het leven goed in de gaten. Aangezien ons hangbuikzwijntje ('t infuusvocht zakt naar beneden in de huidplooi) lekker in de zon ligt te purren en z'n eten als gebruikelijk verorbert zit dat voorlopig nog goed...

Denk dat als je kat gewoon niet meer functioneert als kat, niet meer naar je toe komt voor een knuffel, niet meer doet wat ie leuk vind, niet meer eet en dus eigenlijk ligt te besterven dat het einde is gekomen. Pijn is lastig te constateren bij katten, de een uit het beter dan de ander, maar over het algemeen kun je er samen met je arts wel uit komen.
Zolang de kat nog kat kan zijn we bereid dat kleine fortuin eraan te spenderen en te investeren in het verlengen van het leven...

Hoe gaat het met de nierpatientjes?
Onze kat krijgt sinds een maand nu ook fortekor, we weten al een jaar (de dierenarts ook..) dat hij nierpatient is, en toen we vorige maand toch eindelijk maar es naar die fortekor vroegen vond de dierenarts het raar dat hij het niet eerder heeft gehad.. ja halloooo.....geef het dan zelf aan! Ik heb zelf naar het medicijn moeten vragen. Maar goed, Floppy doet het eigenlijk altijd prima, althans, hij heeft nu snachts een raar hoestje, lijkt wel of er wat slijm vastzit. Dus daarvoor gaat ie binnenkort ff op controle.
Ik kan niet zeggen dat ik echt verschil zie bij floppy sinds dat hij fortekor krijgt, hij was altijd al lui, dat is hij nog, hij had altijd veel honger...misschien nu zelfs nog een beetje meer.

naar omstandigheden nog steeds prima
tweede kerstdag dreigde ze in een dip te raken, at niet meer en dronk niet meer.
ik heb r onder dwang gevoerd (echt letterlijk in der strot geduwd) en de volgende dag is ze weer gaan eten en drinken.
had ze het niet meer opgepakt, denk ik dat dat inderdaad het einde had geworden.
nu staat standaard een beker water op de salontafel met een spuitje en zo zorg ik dat ze voldoende drinkt.
ik hoef haar niet eens in een houdgreep te nemen. ze drinkt het zo uit het spuitje
ik vind dat zoooo goed van 'r . dat ze zelf door heeft dat ik haar niet wil pesten en het gewoon accepteert als 'goed voor haar' .

Hoeveel drinkt ze nu op een dag?

Floppy eet nu ook zn brokjes 'droog', dwz niet meer aangelengd met zachtvoer, maar wel een klein laagje warm water erover zodat het wat sterker ruikt. Vind ie lekker

ongeveer een beker water per dag.
dat weet ik omdat dat de hoeveelheid is, die ik dagelijks neerzet

heeft floppy dieetvoer?
ik heb het weer eens geprobeerd, maar doerak vindt het helemaal niets.
vooral hills vond ze verschrikkelijk. royal canin heeft ze nog geprobeerd, maar hills kreeg ik er zelfs onder dwang niet in.
ze eet nu weer gewoon kitekat en purina ONE adult maturity en dan de versie voor gezonde nieren
ze mag van mij eten wat ze wil. ik ga dr niet pesten met dieet, hoe goed het ook voor haar zou zijn.
dan haalt ze de 100 maar niet