Borstvoeding deel 13

Ik kan me nog wel herinneren dat ik een enorm schuldgevoel heb gehad toen Liam bijgevoed moest worden omdat ie na de geboorte meer dan een pond was afgevallen. Ik voelde dat echt als falen van mezelf, ik heb er vreselijk om gehuild!

quote:

Op dinsdag 2 mei 2006 16:31 schreef just me het volgende:
Schuldgevoel laat je je toch ook aanpraten? Als jij de beste beslissing hebt genomen hoef je je er toch niet schuldig om te voelen?

Het is heus niet dat ik er wakker van lig maar de voorlichting over babyvoeding is wel erg op 1 ding gericht vind ik. En nogal dwingend ook.

Ondanks dat het de vorige keer totaal mislukt is wil ik het dit maal toch weer gaan proberen. Maar ik ga echt niet zo'n drame en werk in stoppen als ik bij Isis heb gedaan. Ik heb tranen met tuiten gehuild omdat het niet lukte , voelde me schuldig naar Isis toe en vroeg me af wat ik verkeerd deed. Ik heb ontzettend veel hulp gekregen in het ziekenhuis (al ging het daar nogal eens hardhandig aan toe en leek me dat ook niet de gezonde manier) , thuis van de verloskundige en de kraamhulp. Het resulteerde erin dat ik bijna de hele dag met voeding bezig was. Aanleggen , flesje na (met bv) en afkolven. Op den duur was ik dood op , had de hele dag last van hoofdpijn en werd super labiel.
Na een aantal weken hebben we kv erbij gegeven en toen kwam ze goed aan en was ze na een voeding verzadigd , ze sliep ook meteen een stuk beter. Toen er in de prive sfeer ook nog wat gebeurde ben ik helemaal van de bv af gestapt en op kv over gegaan.

Nu bij het volgende kindje wist ik aan het begin van mijn zwangerschap zeker dat ik geen bv zou gaan geven , totdat het heel erg begon te knagen. Ik wil het toch gaan proberen. Maar ik leg de lat niet zo hoog als de vorige keer. Ik probeer het gaat het net zoals de vorige keer bij Isis dan stappen we over op de kv. Ik wil niet dat het weer mijn hele dagen gaat beheersen , dat kan ook niet omdat ik nu ook nog een dreumes heb rond lopen die ook aandacht wil en moet hebben.

Vroeger (JustOma spreekt..) was borstvoeding heel gewoon, de kennis die er was werd van moeder op moeder overgedragen, van buurvrouw op buurvrouw, als de een het niet wist dat wist de ander had wel. Borstvoeding was iets vanzelfsprekends. Met de komst van de flesvoeding (flesvoeding was modern en borstvoeding was ouderwets) is er een hoop van die kennis jammergenoeg verdwenen. Tegenwoordig mag je geen kraamvrouw meer zijn, moet je meteen 100% huisvrouw en echtgenoot zijn, moet het huis er weer pico bello uitzien, krijg je niet de kans om aan je baby te wennen. Als een baby huilt zal het wel aan de borstvoeding liggen, als een baby die de fles krijgt huilt zal die vraag nooit gesteld worden! Slaapt ie al door? Joh, geef jij nog steeds nachtvoeding? Geef jij nog steeds om de 3 uur de borst? Moet ie nou alweer aan de borst? Joh geef toch de fles dat is makkelijker, je ziet precies wat er in gaat.

Een pas bevallen moeder is hartstikke emotioneel en wordt "gepakt" op de punten waar ze over kwetsbaar in is, dat kan in het ene geval de borstvoeding zijn en de andere kant de flesvoeding.

Ik ben hartstikke vóór borstvoeding, heb niet voor niks jaren en jaren voorlichting gegeven en heb lang in het bestuur van de VBN gezeten maar ik respecteer de vrouwen die flesvoeding gegeven hebben en vind het alleen jammer als zij flesvoeding gegeven hebben terwijl ze, met behulp van goede voorlichting én steun, borstvoeding hadden willen geven.

Ik moet zeggen dat ik niet had gedacht dat een cursus of boek over bv zo handig zou zijn. Ik dacht dat het wel 'vanzelf' zou gaan. En vanuit de vk werd er ook niet zoveel over gesproken. Die vraagt alleen wat je gaat doen en geeft een foldertje over een bv-avond mee. Meer niet. En dat is dan 1 van de tientallen foldertjes.
Misschien zou er vanuit de vk al veel meer info gegeven moeten worden? En dan over beide varianten graag! BV en FV.

quote:

Op dinsdag 2 mei 2006 16:37 schreef Xanthe het volgende:
Nu bij het volgende kindje wist ik aan het begin van mijn zwangerschap zeker dat ik geen bv zou gaan geven , totdat het heel erg begon te knagen. Ik wil het toch gaan proberen. Maar ik leg de lat niet zo hoog als de vorige keer. Ik probeer het gaat het net zoals de vorige keer bij Isis dan stappen we over op de kv. Ik wil niet dat het weer mijn hele dagen gaat beheersen , dat kan ook niet omdat ik nu ook nog een dreumes heb rond lopen die ook aandacht wil en moet hebben.

Ik durfde het bij de 2e in eerste instantie ook niet aan om borstvoeding te geven. De borstvoeding bij de eerste ging ook helemaal niet goed (en heb me daar erg schuldig over gevoeld, nu niet meer). Tijdens de zwangerschap van de 2e heb ik een borstvoedingscursus voor zwangeren gevolgd, omdat ik eigenlijk wilde weten wat er eerst mis was gegaan en hoe ik dat kon voorkomen.
Ik had me voorgenomen om wel borstvoeding te gaan proberen te geven, maar net als jij, was ik niet van plan om te gaan 'aanmodderen'. Dan zou ik overstappen op de fles.
Uiteindelijk heeft de 2e 14 maanden borstvoeding gehad. Vanaf het begin ging het al beter dan bij de 1e.

quote:

Op dinsdag 2 mei 2006 14:53 schreef MevrouwKoRn het volgende:

[..]

Ik ben dan wel niet zwanger, maar ik weet al wel dat ik echt geen borstvoeding wil gaan geven.
Omdat ik het gewoon echt geen fijn gevoel vind (nu ook al) als er iemand aan mijn borsten zit, laat staan zuigt, het gevoel van een kindje dat eraan zuigt en eventueel per ongeluk bijt lijkt me echt totaal helemaal niks. En in de 2de plaats omdat ik echt geen bv in het openbaar zou willen geven, gewoon een gevoel van schaamte ook al zou je het misschien niet eens zien met een lange trui erover..
En je kindje wordt ook harstikke goed groot op flesvoeding

Dit had ik dus ook allemaal, maar wilde het toch proberen. uiteindelijk is het heel goed gegaan en had ik er helemaal geen problemen mee. zelfs mijn man mocht er in die tijd aanzitten (en daarna tot zijn grote verdriet niet meer). De gêne was ik na de bevalling toch al voorbij...

Ik heb trouwens het omgekeerde gevecht moeten voeren, vanwege de medicatie die ik gebruik vonden heel veel mensen het slecht dat ik borstvoeding zou geven. Terwijl ik me daar heus wel in had verdiept en de voordelen en nadelen met specialisten had besproken en tegen elkaar afgewogen.

Het grote voordeel van bv voor mij: het is zo ontzettend makkelijk (als het allemaal goed gaat), geen geklooi met flesjes en de juiste temperatuur enzo. Nadeel: je man raakt een beetje buitengesloten in dat eerste jaar. Dat is voor de binding met het kind soms best moeilijk. Maar uiteindelijk ben ik heel blij dat ik het heb gedaan, ik verlang er best nog wel eens naar terug.

Overigens, ik begrijp de vraag wel, maar ik vond wel dat Jelief hem wel op een beetje aanvallende manier stelde. Het is toch gewoon een hele persoonlijke keuze, en het geven van borstvoeding grijpt erg in op je leven. Ik vind niet dat je dat tegenover anderen zou moeten verdedigen. En het is nou ook niet zo dat je je kind iets (potentieel) vreselijks aandoet door geen bv te geven, het is niet zoiets als stug doorroken tijdens je zwangerschap waarbij je je kind willens en wetens in gevaar brengt. _{maar da's een wespennest-opmerking, dat weet ik ook}

quote:

Op dinsdag 2 mei 2006 17:17 schreef phileine het volgende:
En het is nou ook niet zo dat je je kind iets (potentieel) vreselijks aandoet door geen bv te geven, het is niet zoiets als stug doorroken tijdens je zwangerschap waarbij je je kind willens en wetens in gevaar brengt. _{maar da's een wespennest-opmerking, dat weet ik ook}

_{dubbel-au !}

quote:

Op dinsdag 2 mei 2006 17:06 schreef Grijs het volgende:

[..]

Uiteindelijk heeft de 2e 14 maanden borstvoeding gehad. Vanaf het begin ging het al beter dan bij de 1e.

En dat is voor mij dus een reden om het toch weer te gaan proberen. Dit kindje is anders dan de 1e dus de kans dat de bv wel goed gaat is aanwezig.
Nou heb wel lichamelijk wat problemen die het moeilijker maken om bv te geven , hiervan was ik me tijdens de zwangerschap van de 1e al van bewust (grote borsten en tepels die naar beneden wijzen). De kraamzorg ondersteunt nu zelfs een lactatiekundige , dat heeft voor mij de doorslag gegeven om het toch weer te proberen.

Ik heb bv geven echt ervaren als iets ellendigs. Ik ben vooraf wel naar een voorlichtingsavond geweest.
Aangezien het in het zkh nog niet was gelukt, kreeg Robin voor we weggingen een klein beetje Nutrilon. Eenmaal thuis kwam de verloskundige en die schoot gigantisch ut haar slof toen ze dat hoorde, want "borstvoeding is het beste". Ik vond de gerustheid dat Robin iets binnen had gekregen toch ook wel prettig.
Robin kon de tepel niet vinden en als dat wel lukte liet hij na 3 trekjes weer los. Ik kon hem niet alleen aanleggen met die ellendig grote borsten, in welk standje dan ook Na 3 dagen was hij zo afgevallen, dat ik ben gaan kolven. Nou sorry, maar toen voelde ik me zeker wel een melkkoe. Zo'n electrisch ding met twee tuten op je borsten. Ik kon ze er niet eens behoorlijk op zetten, want als ik 'm bij de één er op had, kon ik bij m'n andere borst de tepel niet meer goed vinden, met flinke lekkage tot gevolg. Ik moest om de 2 uur kolven (want zodra je over gaat op flesjes moet er een bepaalde hoeveelheid in, ook al is dit niet te meten met bv uit de borst), m'n toeschietreflex kwam niet op gang en m'n tepels deden zelfs met op de laagste stand kolven zeer. En dan al die hormonen erbij (en idd Snoopy, dat schuldgevoel, omdat iedereen heel hard roept dat BV toch het beste is en daar was ik door die hormonen heel vatbaar voor), ik zat alleen maar huilend te kolven en was eigenlijk totaal niet van m'n kraamtijd en m'n kindje aan het genieten. Dus toen hebben we de knoop doorgehakt en zijn we na 5 dagen FV gaan geven. Heb ook geen last van stuwing o.i.d. gehad.

Ik moet wel zeggen dat ik nu erg twijfel om bij een tweede BV te gaan geven..

quote:

Op dinsdag 2 mei 2006 17:25 schreef Jelief het volgende:
Wat ik mij (vanuit mijn overtuiging en ervaring) afvraag is waarom iemand geen bv wil geven. En dan niet om te oordelen,dat is niet aan mij, maar omdat ik die keuze gewoonweg niet snap, niet kan volgen.

En vanuit jouw overtuiging en ervaring is dat ook niet te snappen of te bevatten

quote:

Op dinsdag 2 mei 2006 15:05 schreef _evenstar_ het volgende:
de rede waarom is voor mij heel duidelijk en ik vind niet dat iemand anders het recht heeft omdat te vragen en ja dat gebeurt veel!! en ik vind het oneerlijk als mensen je dan scheef aankijken. maar goed dat gebeurt wel met meer dingen

Precies! De discussies en oordelen (ook door mij ) zijn hier in OUD niet van de lucht. Iedereen wil ws het beste voor haar kind. En denkt ws daarmee de wijsheid in pacht te hebben. Of het nou medicijngebruik, prenatale testen, inentingen, corrigerende tikken, of zoals nu BV betreft...

Maar ontopic:
Het lijkt mij dus echt fantastisch om BV te geven! Ik hoop heel erg dat het me gaat lukken. En liefst zo lang mogelijk. Een vriendin van me geeft haar jongste met 10 maanden nog steeds zelf 2 voedingen. Prachtig!
Ik heb ook echt zin in de BVcursus.

Oh, en over die evt opwinding waar het ook even over ging. ik heb wel eens gelezen dat sommige vrouwen zelfs een orgasme zouden hebben tijdens het voeden. Dat lijkt me wel vreemd, maar niet iets om me schuldig over te voelen. Tepels zíjn nu eenmaal (in veel gevallen) sexueel gevoelig.

quote:

Op dinsdag 2 mei 2006 19:37 schreef Moonah het volgende:

<knip>
Oh, en over die evt opwinding waar het ook even over ging. ik heb wel eens gelezen dat sommige vrouwen zelfs een orgasme zouden hebben tijdens het voeden. Dat lijkt me wel vreemd, maar niet iets om me schuldig over te voelen. Tepels zíjn nu eenmaal (in veel gevallen) sexueel gevoelig.

Ja dat heb ik ook weleens gelezen. Dat lijkt me toch vreemd, ik bedoel een orgasme heb je niet ineens van het één op het andere moment, toch? Dat voel je aankomen, dan kan je bijv toch even stoppen met voeden of i.d. Niet dat het iets is om je schuldig over te voelen als het gebeurt, maar mij lijkt de associatie persoonlijk niet prettig.

jelief het is niet dat iemand niet wil, maar om wat voor reden dan ook niet kan

quote:

Op dinsdag 2 mei 2006 19:48 schreef Igraine het volgende:

[..]

Ja dat heb ik ook weleens gelezen. Dat lijkt me toch vreemd, ik bedoel een orgasme heb je niet ineens van het één op het andere moment, toch? Dat voel je aankomen, dan kan je bijv toch even stoppen met voeden of i.d. Niet dat het iets is om je schuldig over te voelen als het gebeurt, maar mij lijkt de associatie persoonlijk niet prettig.

Nou, soms kan het wel eens heel snel gaan.
En die associatie lijkt me ook niet prettig. Maar ik denk dat ik, als het me zou overkomen, het heel rationeel zou proberen te beschouwen. Als een puur fysieke reactie op een fysieke prikkeling.
_{Hoop niet dat het me overkomt hoor.}

quote:

Op dinsdag 2 mei 2006 19:53 schreef _evenstar_ het volgende:
jelief het is niet dat iemand niet wil, maar om wat voor reden dan ook niet kan

er zijn inderdaad genoeg redenen waarom iemand geen borstvoeding kan geven!

quote:

Op dinsdag 2 mei 2006 19:53 schreef _evenstar_ het volgende:
jelief het is niet dat iemand niet wil, maar om wat voor reden dan ook niet kan

Nou, uh...Ik heb geen enkele reden om aan te nemen dat ik het niet kan, ik wil domweg om diverse redenen niet. En zelfs dat moet afdoende zijn.

Objectief gezien, alleen naar melkinhoud e.d. bekeken, is borstvoeding idd beter van samenstelling. Maar als ik bedenk wat het beste voor mijn kind is, is dat ook een niet gestresste moeder, die niet uit schuldgevoel zit te voeden, maar alleen omdat ze dat zelf wil. Voor mij is het ook belangrijk dat mijn kind dezelfde band op kan bouwen met de vader als met mij. Ik heb een aversie tegen het idee van borstvoeding, wat niet wil zeggen dat ik dat tegen borstvoeding in het algemeen heb. Ik vind dat het beste voor een kind niet alleen bepaald moet worden aan de hand van de voeding die je het geeft....
En nu trek ik me weer terug uit een topic waar ik tenslotte eigenlijk niets te zoeken heb

Jelief het wille word soms dwars gezeten door het kunnen en het kunnen door het willen. Je kan hoe dan ook geen mensen veroordelen die geen bv geven om wat voor een reden dan ook. Vaak vertelt men snel een smoes om mar van die vraag af te zijn en dan worden ze aangevallen omdat ze gezegd hebben het niet te willen.
Je weet niets van iemand zijn achtergrond, zijn reden of wat dan ook en dan kan je daar niet zomaar over oordelen.

quote:

Op dinsdag 2 mei 2006 17:25 schreef Jelief het volgende:
En dan niet om te oordelen,dat is niet aan mij, maar omdat ik die keuze gewoonweg niet snap, niet kan volgen.

Zal ik dan maar met m'n billen bloot enzo.
Ik heb het bij Jolie wel geprobeerd en het daarna Evenstar aangeraden om te proberen.
Maar bij een volgend kind, eventueel ooit, ga ik het niet meer proberen want ik wil het niet.
Waarom? Ik heb dusdanig slechte ervaringen met dingen aan m'n tieten dat het voor mij niet fijn voelt om een kindje er aan te laten drinken. Niet alleen aan mijn tieten maar ook aan de rest van mijn lijf. Ik vond het zelfs ingewikkeld het kindje te kalmeren tegen mij aan, vind het soms niet fijn als ze overal aan me zit. Ik heb het geprobeerd en de eerste dagen vond ik het niet zo erg, toen voelde het nog zo alsof ze tegen mij aan hoorde. Maar dat ging snel over en ze dronk slechter of andersom, weet ik veel. Ik heb van alles geprobeerd, iedereen van alles laten proberen alleen maar om haar te laten drinken. Ik vond het verschikkelijk, als ik er aan denk springen de tranen me in de ogen. Ik voel me niet één met mijn lijf dus ook niet met een kindje erbij. Borstvoeding is het beste. Daar ben ik me van bewust. Maar als er een ander kindje komt hoef ik dat van mezelf niet allemaal op te rakelen weer, dat doe ik mezelf en het kindje (en andere mensen om mij heen niet aan) dan ga ik voor het alternatief. Minder goed en dat is een risico wat ik wel wil nemen. Ik zou nooit meer borstvoeding willen geven.

Maar juist door het willen begrijpen oordeel je wel.
Iedereen heeft zijn eigen rugzakje en maakt zijn eigen beslissing, jij bent voor borstvoeding, prima, ik ben voor inenting, ook goed, maar ik ga jou niet vertellen wat je wel of niet moet doen omdat dat het beste is voor je kind. En dat doe jij wel met de bv.

Ik vind 'willen begrijpen' toch anders dan 'oordelen' denk ik.
Dat is toch niet erg Anitra?

Het willen begrijpen is idd anders en helemaal niet erg.

_{ik word alleen behoorlijk pissig dat men perse wil weten waarom iemand kv gaat geven ipv bv n dus bljft gooien met dat bv het beste is wat je kind kan krijgen.}