[CENTRAAL] 05/02-2006: Feyenoord - Ajax, de Klassieker.

quote:

Ik hoop het niet, maar Ajax kan zondag écht winnen in de Kuip

In de sport gaat het om winnen, dat weet ik natuurlijk best. Maar als dat helemaal zonder emotie gebeurt, dan vind ik er niks aan. Vrijdagavond zag ik in Kerkrade hoe Louis van Gaal explodeerde na de derde goal van Arveladze, AZ’s vierde.

Dat was inderdaad een wonderschoon doelpunt, maar ik vond de reactie van Van Gaal net zo mooi. Ik volg hem kritisch, dat moet ook, en af en toe zanik ik een beetje over hem, maar Louis is wel een liefhebber. Je zag hem genieten, spontaan en intens. Dat onderstreept zijn liefde voor het voetbal.

In dat opzicht heb ik sowieso veel mooie dingen voorbij zien komen in het voorbije weekeinde. Een van de allermooiste momenten ooit, volgens mij dan, ontstond zondag na de prijsuitreiking van de Australian Open. Roger Federer kon geen toespraak houden, hij was overmand door zijn gevoelens. Als zo’n grote sportman, die bijna alles al gewonnen had, dat zó ongegeneerd laat zien aan tientallen miljoenen kijkers over de hele wereld, dan durf je wel zeg. Rod Laver kwam er even bij staan om hem te steunen.

Prachtig was dat.

En ik moet zeggen dat ik net zo veel kippenvel kreeg van de manier waarop die vwo-scholiere (Marianne Vos) wereldkampioene veldrijden werd en het daarna beleefde met haar ouders erbij. Wat is sport dan toch geweldig.

Nu loop ik het risico dat de mensen me een sentimentele oudere man gaan vinden, maar het heeft niets met ouderdom te maken. Ik vind dat sport iets bij je teweeg kan brengen. Sport is veel meer dan winnen alleen. Het gaat ook om zoiets als schoonheid.

In het voetbal zit ook veel schoonheid opgesloten, maar je moet er tegenwoordig wel steeds beter naar zoeken. Neem nou de wedstrijden om de Afrika Cup die nu op Eurosport worden uitgezonden. Ik keek vroeger ook altijd al naar dat toernooi. Je werd er in iedere wedstrijd wel verrast door een of andere grappenmaker die iets onverwachts deed.

Dat is helemaal voorbij. Het gaat daar steeds meer op ons voetbal lijken. Ook daar zitten er nu stresskippen in de dug out die alleen maar aan het resultaat en hun eigen hachje denken. Jammer, hoor.

In het voetbal wordt te veel gecalculeerd en niet alleen in het veld. Dat zie je ook bij de transfers van deze tijd. Een speler gaat steeds vaker niet meer naar de club waar hij het liefst zou willen spelen, maar naar waar het meest wordt betaaldt. Daar spelen hun zaakwaarnemers, ik spreek de goede managers niet te na, een rare rol in.

Die kijken waar ze de grootste kluif kunnen binnenhalen en die sufferds luisteren nog naar die mannen ook. Kijk nou naar de transfer van Nigel de Jong. Die jongen kon kiezen uit Borussia Dortmund, Hamburger SV en Tottenham Hotspur. Sorry hoor, maar een jonge voetballer, die kiest uit dit rijtje toch gewoon voor de Spurs en niet voor HSV? Of ben ik nu gek aan het worden?

Waar ik me, als liefhebber van het mooie voetbal, ook helemaal blauw aan erger, is de manier waarop talentvolle Marokkanen hier en daar buiten de boot vallen. Gasten als Bouchiba en El Ahmadi bij FC Twente, waar zijn ze? Schitterende voetballers, vooral die Ahmadi. Ramzi, was afgeserveerd en schopt er drie in tegen Ajax.

Steeds meer van die jongens gaan ten onder in de zucht naar efficiënt resultaatspel, hoewel ik dat bij Ramzi misschien niet kan zeggen. Natuurlijk is het resultaat heilig, maar voor mooi voetbal ging je toch ooit voor het eerst van je leven naar het stadion? Plezier in het spel is de basis van alles.

Ik denk dat dáár ook het actuele probleem bij Ajax schuilt. Ik bezie het maar op afstand hè, maar ik hoor natuurlijk wel eens wat. Ik denk dat

het daar al een hele tijd niet gezellig meer is. Ze zijn allemaal zo ontzettend down. Door de resultaten wordt het er steeds vervelender en steeds meer gasten gaan aan zichzelf twijfelen. Zo gaat dat vaak in een team waar het aan lol ontbreekt. Daar moet Danny Blind gauw wat aan doen, want anders komt Ajax zondag écht met lood in de schoenen naar de Kuip.

Die Ajacieden moeten proberen de ellende van één wedstrijd bij die ene wedstrijd te laten en niet mee te nemen naar de volgende. Ik denk zelfs, dat als de Ajacieden zich herpakken, dat ze dan zelfs in hun huidige vorm best kunnen winnen van Feyenoord. Dat hoop ik natuurlijk niet, als Feyenoorder zijnde, maar het kan dus wel.