OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
JustLurk komt EW en digger heel veel sterkte wensen
Godmother of Radio 49
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
Jeetje dames ik zou bijna zeggen dat ik weet wat jullie doormaken, maar dat weet ik helemaal niet, voor iedereen is het anders.
Ik weet alleen dat ik nooit meer tegen iemand zou zeggen dat ik medicatie zou hebben. Na de geboorte van René heb ik een periode aan de prozac gezeten. Maar daar ben ik echt mee gepest (Ja, volwassenen pesten ook) tijdens een discussie of als ik een dip had of weet ik veel wat waren er mensen die doodleuk zeiden dat ik maar weer eens een handje van die pillen moest nemen. Of was het al tijd voor mn psych?! Mensen begrijpen het vaak niet en vinden je maar een aansteller. Dus eigenlijk wil ik hier alleen maar mee zeggen dat je goed voor jezelf uit "moet" maken tegen wie je wat verteld...
Ik weet alleen dat ik nooit meer tegen iemand zou zeggen dat ik medicatie zou hebben. Na de geboorte van René heb ik een periode aan de prozac gezeten. Maar daar ben ik echt mee gepest (Ja, volwassenen pesten ook) tijdens een discussie of als ik een dip had of weet ik veel wat waren er mensen die doodleuk zeiden dat ik maar weer eens een handje van die pillen moest nemen. Of was het al tijd voor mn psych?! Mensen begrijpen het vaak niet en vinden je maar een aansteller. Dus eigenlijk wil ik hier alleen maar mee zeggen dat je goed voor jezelf uit "moet" maken tegen wie je wat verteld...
Je zou er haast een boek over schrijven!
Misticle_lightning.....
Kom je er een beetje uit, met de hulp van je vriendin en dr moeder?
Kom je er een beetje uit, met de hulp van je vriendin en dr moeder?
No farewell could be the last one.
If you long to meet again...
If you long to meet again...
Vicky en EW, heel veel sterkte
En de zwangeren natuurlijk ook
En de zwangeren natuurlijk ook
Verliefd, verloofd.. een prachtige knul, getrouwd en nog een mooi ventje erbij! *O*
Mijn afvalstrijd!
Mijn afvalstrijd!
Morgen ga ik naar de huisarts, omdat ik toch denk dat er iets rotters met me is dan gewoon wat somberheid nu. Vind het vreselijk moeilijk om te beoordelen en om onder ogen te zien, maar het zij zo: ik moet er in elk geval wat mee nu.
Want het gaat niet goed, verre van dat zelfs. En mensen zeggen: ga naar de dokter, want je moet er niet mee blijven lopen en het zou toch heerlijk zijn als het weggaat? Als je je niet meer zo rot hoeft te voelen? Daarin hebben ze gelijk. Ik weet niet of het gaat helpen, of het bij mij ligt en wat het dan is, maar ik ga morgen. Hopelijk de eerste stap naar verbetering.
Vicky, hoe is het nu met jou?
Want het gaat niet goed, verre van dat zelfs. En mensen zeggen: ga naar de dokter, want je moet er niet mee blijven lopen en het zou toch heerlijk zijn als het weggaat? Als je je niet meer zo rot hoeft te voelen? Daarin hebben ze gelijk. Ik weet niet of het gaat helpen, of het bij mij ligt en wat het dan is, maar ik ga morgen. Hopelijk de eerste stap naar verbetering.
Vicky, hoe is het nu met jou?
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Sugar, dus toch. Wat ontzettend jammer en balen dat het nog niet beter gaat met je.
Ik hoop voor je dat de HA je morgen kan helpen. Al is het maar een beginnetje.
Ik hoop voor je dat de HA je morgen kan helpen. Al is het maar een beginnetje.
***
Wat rot Sugar... Maar goed van je dat de stap neemt om naar de dokter te gaan, en hopelijk heb je er wat aan. Sterkte
Rest your head close to my heart
Never to part, baby of mine ©Dumbo
While we try to teach our children all about life, our children teach us what life is all about.
Never to part, baby of mine ©Dumbo
While we try to teach our children all about life, our children teach us what life is all about.
Verstandig dat je naar de huisarts gaat. Hopelijk is dat het begin van een betere periode. Sterkte!
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
He getsie wat naar Sugar. Veel sterke, hopelijk kan de huisarts je een stapje op weg helpen. Goed dat je gaat hoor!
Hee Sjoeg, wat dapper van je dat je het onder ogen durft te zien
Heel veel succes bij de huisarts, ik ga voor je duimen!
Heel veel succes bij de huisarts, ik ga voor je duimen!
Lekker douchen!
Sugar, heel vervelend voor je, maar heel wijs dat je naar de huisarts gaat! Mijn vriendin zit ook tegen een PD aan helaas. Haar dokter wil alleen afwachten tot 3 oktober......... Ik hoop dat jij goed geholpen wordt! Sterkte ermee.
Sugar, wellicht ten overvloede, maar vraag ook even of ze je schildklierwaarden willen nakijken. Ik heb me zo ongeveer als jij gevoeld, en het bleek een schildklierontsteking te zijn. De HA vertelde mij toen dat er nog weleens ten ontrechte een PND geconstateerd wordt, terwijl het dan achteraf om een schildklierontsteking bleek te gaan.
Schijnt nog best vaak voor te komen, zo'n ontsteking na een zwangerschap.
Schijnt nog best vaak voor te komen, zo'n ontsteking na een zwangerschap.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
wat kut zeg. Sterkte.
Sugar, ik vind 't knap dat je tijdig aan de bel trekt!
Erkennen dat je een 'probleem' hebt, is vaak al een hele grote stap in de goede richting!
Erkennen dat je een 'probleem' hebt, is vaak al een hele grote stap in de goede richting!
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
Sugar dat is mooi klote! Ik hoop dat er snel een oplossing is en bedenk wel dat een PND niet iets is waar je iets aan kunt doen, het is puur een lichamelijke kwestie.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Wat fijn om jullie begrip te lezen.
Lois, je maakt me aan het huilen. Ik heb dat gehoord, wat je zegt, maar ik voel me een belachelijk wijf dat helemaal niets kan alleen en al van een tweede kind totaal de weg en zichzelf kwijt is. Ik weet dat je gelijk hebt, maar ik voel me heel erg tekortschieten nu.
Lief dus dat je het zegt.
Leah, dat is heel goed, dat je me erop wijst. Neem ik mee naar de ha.
Lois, je maakt me aan het huilen. Ik heb dat gehoord, wat je zegt, maar ik voel me een belachelijk wijf dat helemaal niets kan alleen en al van een tweede kind totaal de weg en zichzelf kwijt is. Ik weet dat je gelijk hebt, maar ik voel me heel erg tekortschieten nu.
Lief dus dat je het zegt.
Leah, dat is heel goed, dat je me erop wijst. Neem ik mee naar de ha.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
oh sugar toch, je doet het juist geweldig door zo dapper meteen aan de bel te trekken! echt, petje af hoor. ontzettend balen dat het nodig is.
Sugar, wat de anderen zeggen! Omdat je het zo snel van je zelf ziet kan er eerder iets mee gedaan worden. Je bent super
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Och lieve Sugar toch, het zijn echt je hormonen die je parten spelen. Je bent ABSOLUUT geen belachelijk wijf dat niets kan. Echt heel dapper dat je nu naar de dokter gaat, en ik hoop dat hij wat voor je kan doen en je je snel weer beter gaat voelen. Die rothormonen ook.
Goed dat je afspraak gemaakt hebt. En wat het ook is en waar het ook aanligt, dat heb je toch helemaal niet zelf gewild of gedaan. Je bent nooit een belachelijk wijf. Je kan er niks aandoen. Je kunt alleen maar zoeken naar een oplossing. En al is er waarschijnlijk geen kant en klare, er komt echt wel een manier weer. Je gevoel aangeven is al heel goed, al is het maar om aan te geven dat je niet weet wat er met je aan de hand is. Je hoeft met zulke dingen niet te blijven lopen. Echt, lief vriendinnetje, hang in there
Ach Sugar toch, wat een narigheid. Veel sterkte dappere dame!
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
http://home.planet.nl/~enge1746/
Deze link is van de website van Eileen Engels.
Zij is 7 jaar geleden mijn "reddende engel" geweest. Ook ik had na de geboorte van mijn dochter hele nare depressieve gevoelens. De HA propte me vol met antidepressiva. Die uiteraard niets hielpen omdat een postnatale depressie veeleal een hormonale oorzaak heeft.
Wat mij enorm hielp was een artikel in het blad Groter Groeien. Het was een artikel over Eileen. Ik heb haar nog diezelfde middag gebeld voor het boekje "dat ze over PND geschreven had. Ze heeft het (omdat ze op nog geen 5 km afstand woonde) nog diezelfde middag bij me langsgebracht.
Ik heb het in 1 keer uitgelezen en alle puzzelstukjes vielen op zn plaats!
In haar praktijk werkt ze veel met het hormoonmiddel: Duphaston. Ik ben naar mijn huisarts gegaan en gevraagd of hij mij dat middel wilde voorschrijven en dat deed hij.
En vanaf dat moment (in te nemen laatste 14 dagen van de pilstrip / cyclus) bloeide ik op en langzaamaan verdwenen mijn klachten als sneeuw voor de zon!
Sugar, lees de website eens door. Bel haar desnoods voor advies. Zij is een van de weinigen die ERVARINGSdeskundige is en heeft al zo vele vrouwen geholpen die niet meer weten waar ze het zoeken moeten omdat de HA het meestal niet achter hormonale oorzaak zoekt.
En onthoudt: Duphaston!
Sterkte!
Deze link is van de website van Eileen Engels.
Zij is 7 jaar geleden mijn "reddende engel" geweest. Ook ik had na de geboorte van mijn dochter hele nare depressieve gevoelens. De HA propte me vol met antidepressiva. Die uiteraard niets hielpen omdat een postnatale depressie veeleal een hormonale oorzaak heeft.
Wat mij enorm hielp was een artikel in het blad Groter Groeien. Het was een artikel over Eileen. Ik heb haar nog diezelfde middag gebeld voor het boekje "dat ze over PND geschreven had. Ze heeft het (omdat ze op nog geen 5 km afstand woonde) nog diezelfde middag bij me langsgebracht.
Ik heb het in 1 keer uitgelezen en alle puzzelstukjes vielen op zn plaats!
In haar praktijk werkt ze veel met het hormoonmiddel: Duphaston. Ik ben naar mijn huisarts gegaan en gevraagd of hij mij dat middel wilde voorschrijven en dat deed hij.
En vanaf dat moment (in te nemen laatste 14 dagen van de pilstrip / cyclus) bloeide ik op en langzaamaan verdwenen mijn klachten als sneeuw voor de zon!
Sugar, lees de website eens door. Bel haar desnoods voor advies. Zij is een van de weinigen die ERVARINGSdeskundige is en heeft al zo vele vrouwen geholpen die niet meer weten waar ze het zoeken moeten omdat de HA het meestal niet achter hormonale oorzaak zoekt.
En onthoudt: Duphaston!
Sterkte!
"..Wat Moet Je Niet Doen Voor Een Stoplicht?..
..De Tv In Elkaar Trappen En Kletspraat Verkopen Aan De Postbode!!.."
..De Tv In Elkaar Trappen En Kletspraat Verkopen Aan De Postbode!!.."
Poedel, ik zal het zeker gaan lezen, dankjewel.
Ik ben net terug en heb alles verteld van hoe ik me voel en voelde. Vandaag en vannacht voel ik me namelijk weer veel beter, heel gek.
Of eigenlijk logisch: ik ben sinds gistermiddag gestopt met bv, rigoureus. Ik kolf om ontstekingen te voorkomen, maar leg Storm niet meer aan. Dat geeft me meteen een stukje van mezelf terug, zo lijkt het. Daarbij natuurlijk de beslissing om naar de ha te gaan, dat geeft ook lucht en opluchting. En tot slot reageert Storm erg goed (als in: rustig!) op de fles. Hij slaapt weer, is tevreden na een voeding en huilt niet meer de hele dag.
Neemt niet weg dat ik me voor het eerst weer iets vrolijker voel vandaag en dat ik alle andere weken, dagen en momenten niets trok en niets me iets kon schelen. In de auto zitten met z'n allen en denken: als we nu een ongeluk krijgen en allemaal eraan gaan, dan soit, is dat maar zo. Rot dus.
Mijn verleden (eetprobleem) speelt ook mee en dat is natuurlijk ook niet over nu ik met de bv gestopt ben.
Ik heb de ha dat allemaal ook verteld en haar voorstel was nu om volgende week elkaar weer te zien en te bekijken hoe het dan voelt en is gegaan. Goed idee, vind ik. Kijken of ik kan genieten van Storm en of de rust van flesvoeding me goed doet.
Verder zei ze dat ik mijn rust moet nemen, ijzer goed moet blijven slikken en dat ze wil prikken op hb en schildklier (6 weken na bevalling).
(Leah, daarover begon ze dus zelf, vond ik fijn! Gaf veel vertrouwen.)
Al met al goed dat ik er even was, dubbel in gevoel nu, maar ik ben ook gewoon erg blij dat ik weer gelachen heb vandaag en steeds iets meer de wereld weer in durf ofzo.
Ik ben net terug en heb alles verteld van hoe ik me voel en voelde. Vandaag en vannacht voel ik me namelijk weer veel beter, heel gek.
Of eigenlijk logisch: ik ben sinds gistermiddag gestopt met bv, rigoureus. Ik kolf om ontstekingen te voorkomen, maar leg Storm niet meer aan. Dat geeft me meteen een stukje van mezelf terug, zo lijkt het. Daarbij natuurlijk de beslissing om naar de ha te gaan, dat geeft ook lucht en opluchting. En tot slot reageert Storm erg goed (als in: rustig!) op de fles. Hij slaapt weer, is tevreden na een voeding en huilt niet meer de hele dag.
Neemt niet weg dat ik me voor het eerst weer iets vrolijker voel vandaag en dat ik alle andere weken, dagen en momenten niets trok en niets me iets kon schelen. In de auto zitten met z'n allen en denken: als we nu een ongeluk krijgen en allemaal eraan gaan, dan soit, is dat maar zo. Rot dus.
Mijn verleden (eetprobleem) speelt ook mee en dat is natuurlijk ook niet over nu ik met de bv gestopt ben.
Ik heb de ha dat allemaal ook verteld en haar voorstel was nu om volgende week elkaar weer te zien en te bekijken hoe het dan voelt en is gegaan. Goed idee, vind ik. Kijken of ik kan genieten van Storm en of de rust van flesvoeding me goed doet.
Verder zei ze dat ik mijn rust moet nemen, ijzer goed moet blijven slikken en dat ze wil prikken op hb en schildklier (6 weken na bevalling).
(Leah, daarover begon ze dus zelf, vond ik fijn! Gaf veel vertrouwen.)
Al met al goed dat ik er even was, dubbel in gevoel nu, maar ik ben ook gewoon erg blij dat ik weer gelachen heb vandaag en steeds iets meer de wereld weer in durf ofzo.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
lieve sugar, lees het dus nu pas... meisje toch! dikke knuf voor jou! Ik hoop dat je nu een beetje bergopwaarts weer kunt gaan!
stormy waters...
sailin'
sailin'
Sugar, ik vind je ongelofelijk dapper en stoer dat je zo naar je zelf durft en kunt kijken!
Gun jezelf de tijd om weer vrolijk te worden
Gun jezelf de tijd om weer vrolijk te worden
Wat fijn Sugar. Ik proef de opluchting door je verhaal heen.
Fijn dat je het tegen de ha hebt uitgesproken en dat zij je serieus neemt.
Hopelijk gaat het nu met iets meer 'rust' oa. door de fles snel een stukje beter met je.
Fijn dat je het tegen de ha hebt uitgesproken en dat zij je serieus neemt.
Hopelijk gaat het nu met iets meer 'rust' oa. door de fles snel een stukje beter met je.
***
Gats.quote:Op dinsdag 26 september 2006 12:09 schreef Sugar het volgende:
In de auto zitten met z'n allen en denken: als we nu een ongeluk krijgen en allemaal eraan gaan, dan soit, is dat maar zo. Rot dus.
Knap dat je de knoop hebt doorgehakt qua voeding.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Sugar . Fijn dat de HA het zo serieus aanpakt en je dus een goed gesprek met d'r hebt gehad. Ik hoop dat de fles de nodige rust bij jou en Storm brengt en dat je inderdaad elke dag weer wat meer kunt gaan lachen en met volle teugen kan gaan genieten van je nieuwste telg.
Klinkt iig goed dat de ha je serieus heeft genomen en je in de gaten houdt (in de postieve zin dan).
Je doet het gewoon hartstikke goed zo
Je doet het gewoon hartstikke goed zo
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Wat fijn dat je er werk van hebt gemaakt Sugar.
Ik hoop dat de opluchting van je eigen lijf, rust rondom Storm en hopenlijk weer grip op 't eten krijgen, je een stukje in de goede richting kan duwen.
Plus dat het goed is dat alles ook medisch even onderzocht wordt. Dan weet je in ieder geval waar je wat dat betreft aan toe bent.
Enne.... blijven schrijven he. (of praten, of ... of.. wat maar voor je helpt)
Ik herken dat 'mezelf terug hebben' nl ook heel sterk. Alsof opeens geest en lijf weer los van elkaar waren. Geest was al gewoon weer kozakken, maar lijf niet. 'Lijf stond in dienst van' om het maar heel zwart-wit uit te drukken. Hier ook nog een restverschijnsel van m'n eetverleden
Als je wilt mag je gerust de msn aanzwengelen als je eens 1op1 wilt praten.
En nogmaals ook wat Lois al zei: Het is lichamelijk! Dit is niet iets wat je door maar sterk te zijn alleen kunt overwinnen. Kracht zit 'm nu in het toegeven dat je 'zwak' bent. Dan ben je heel sterk hoor!
Ik hoop dat de opluchting van je eigen lijf, rust rondom Storm en hopenlijk weer grip op 't eten krijgen, je een stukje in de goede richting kan duwen.
Plus dat het goed is dat alles ook medisch even onderzocht wordt. Dan weet je in ieder geval waar je wat dat betreft aan toe bent.
Enne.... blijven schrijven he. (of praten, of ... of.. wat maar voor je helpt)
Ik herken dat 'mezelf terug hebben' nl ook heel sterk. Alsof opeens geest en lijf weer los van elkaar waren. Geest was al gewoon weer kozakken, maar lijf niet. 'Lijf stond in dienst van' om het maar heel zwart-wit uit te drukken. Hier ook nog een restverschijnsel van m'n eetverleden
Als je wilt mag je gerust de msn aanzwengelen als je eens 1op1 wilt praten.
En nogmaals ook wat Lois al zei: Het is lichamelijk! Dit is niet iets wat je door maar sterk te zijn alleen kunt overwinnen. Kracht zit 'm nu in het toegeven dat je 'zwak' bent. Dan ben je heel sterk hoor!
Lieve Sugg, ik vind je een heel stoer wijf Stoer voor het gaan naar de dokter en je probleem neer te leggen, stoer dat je het hier kwam vertellen, stoer dat je voor jezelf hebt gekozen. Kortom een stoer topwijf ben je
Het gaat nu wat beter, dus ik hoop echt dat het toch niet zo erg is als het leek. Geen depressie, hóóp ik dus.
Hopelijk voelen we ons snel allemaal goed, echt goed. En kunnen we dan genieten. Nu is het nog wel overleven. Maar de laatste dagen niet meer de hele dag huilen en gevoel dat alles enorm rot is. Ik heb ook wat dingen gelezen over PPD en gelukkig zijn er ook écht dingen die ik niet herken.
Maandag ga ik weer naar de huisarts en zal ik weer proberen zo goed mogelijk met haar de situatie te beoordelen. Ik vind het moeilijk inschatten wat "gewoon ongeduld en gewone gedachten" zijn (en gewone frustratie, woede en irritatie) en wat toch niet gewoon is en dus wel iets om echt in de gaten te houden. Dat zal ik met haar wel bespreken, denk ik. Dat onderscheid is echt lastig en ook eng om niet aan te voelen wat wat is.
Iedereen heel erg bedankt voor de lieve reacties.
Hopelijk voelen we ons snel allemaal goed, echt goed. En kunnen we dan genieten. Nu is het nog wel overleven. Maar de laatste dagen niet meer de hele dag huilen en gevoel dat alles enorm rot is. Ik heb ook wat dingen gelezen over PPD en gelukkig zijn er ook écht dingen die ik niet herken.
Maandag ga ik weer naar de huisarts en zal ik weer proberen zo goed mogelijk met haar de situatie te beoordelen. Ik vind het moeilijk inschatten wat "gewoon ongeduld en gewone gedachten" zijn (en gewone frustratie, woede en irritatie) en wat toch niet gewoon is en dus wel iets om echt in de gaten te houden. Dat zal ik met haar wel bespreken, denk ik. Dat onderscheid is echt lastig en ook eng om niet aan te voelen wat wat is.
Iedereen heel erg bedankt voor de lieve reacties.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Fijn dat je je wat beter voelt. En blijf idd goed aan die arts aangeven wat je voelt. Die kan jou helpen beslissen wat er bij hoort en wat niet!
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Ik kan niet anders dan je al het goeds toewensen Sugar. Wat heftig van dat 'auto'verhaal, vreselijk. Hoe gaat het met Sebas?
Als je niet lacht, ben je dood.
Sugar, wat fijn om te lezen dat het wat beter gaat! Want het is echt kl*te om je zo te voelen. Prettig dat de huisarts ook de vinger aan de pols houdt. Pas goed op jezelf!
Fake it till you make it...
Het blijft hier lastig. Ik vind het heel moeilijk terughalen hoe ik me voelde toen Maria net geboren was. Of er veel verschil was in hoe ik me voelde ten opzichte van haar en nu ten opzichte van Storm. Toen was ik ook ongeduldig soms en ook soms geirriteerd als ze weer niet wilde slapen. Nu ook, maar nu soms erger, denk ik. Met gedachten die wat verder gaan. Maar ja, wie weet had ik die gedachten toen ook? En is het toch gewoon?
Ik merk dat ik graag wil weten of het stiekem toch gewoon goed zit met mijn gevoel of niet. Waarom eigenlijk?
Mijn zus is echt een heel erg grote steun, net als mijn moeder. Ze durven dingen te vragen en me te confronteren met dingen. Ik durf aan hen weer te vragen of ze van iets zijn geschrokken, iets wat ik heb gedacht of gevoeld. Dat helpt om uit te zoeken of het iets ergers is dan gewoon een ongeduldig karakter en snel alles weer onder controle willen hebben. Mijn zus en moeder zijn er volgens mij van overtuigd dat het verder gaat dan dat. Ik zelf weet het allemaal niet.
Ik doe wel lief tegen Storm.
Ik vind het zielig als hij huilt of krampjes heeft.
Ik klets tegen hem en knuffel hem.
Maar ik weet niet of ik het allemaal dóe of allemaal vóel.
Ik merk dat ik graag wil weten of het stiekem toch gewoon goed zit met mijn gevoel of niet. Waarom eigenlijk?
Mijn zus is echt een heel erg grote steun, net als mijn moeder. Ze durven dingen te vragen en me te confronteren met dingen. Ik durf aan hen weer te vragen of ze van iets zijn geschrokken, iets wat ik heb gedacht of gevoeld. Dat helpt om uit te zoeken of het iets ergers is dan gewoon een ongeduldig karakter en snel alles weer onder controle willen hebben. Mijn zus en moeder zijn er volgens mij van overtuigd dat het verder gaat dan dat. Ik zelf weet het allemaal niet.
Ik doe wel lief tegen Storm.
Ik vind het zielig als hij huilt of krampjes heeft.
Ik klets tegen hem en knuffel hem.
Maar ik weet niet of ik het allemaal dóe of allemaal vóel.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Maar Sugar, toch lijkt het echt alsof er wat meer aan de hand is.
Mss goed om het eens echt uit te zoeken met hulp? Gewoon voor het zekere, zeg maar.
Want het feit dat je zo twijfelt en toch ook echt naar bevestiging zoekt van de normaalheid van je gevoelens zegt me toch eigenlijk dat het niet helemaal goed zit. Want dan zou je over dat soort dingen niet eens zo nadenken.
Plus dat je moeder en zus je waarschijnlijk ook wel heel goed kennen en dus ook wel kunnen inschatten of het verder gaat.
(Pas goed op jezelf, ook voor die twee kleine lieverds en Sebas )
(Enne.. niet alleen maar met je verstand leven. Ook weer bij je gevoel proberen te komen )
Mss goed om het eens echt uit te zoeken met hulp? Gewoon voor het zekere, zeg maar.
Want het feit dat je zo twijfelt en toch ook echt naar bevestiging zoekt van de normaalheid van je gevoelens zegt me toch eigenlijk dat het niet helemaal goed zit. Want dan zou je over dat soort dingen niet eens zo nadenken.
Plus dat je moeder en zus je waarschijnlijk ook wel heel goed kennen en dus ook wel kunnen inschatten of het verder gaat.
(Pas goed op jezelf, ook voor die twee kleine lieverds en Sebas )
(Enne.. niet alleen maar met je verstand leven. Ook weer bij je gevoel proberen te komen )
Sugar, ik ben het eens met Kozakken.
Vooral je laatste uitspraak vind ik veelzeggend.
En wat ontzettend knap van je dat je de confrontatie met jezelf niet uit de weg gaat, maar juist durft aan te gaan!!!
Vooral je laatste uitspraak vind ik veelzeggend.
En wat ontzettend knap van je dat je de confrontatie met jezelf niet uit de weg gaat, maar juist durft aan te gaan!!!
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
*even uit lurkstand komt*quote:[b]Op zaterdag 30 september 2006 14:28 schreef
Ik doe wel lief tegen Storm.
Ik vind het zielig als hij huilt of krampjes heeft.
Ik klets tegen hem en knuffel hem.
Maar ik weet niet of ik het allemaal dóe of allemaal vóel.
Ik vind het zo naar dat het je je zo voelt Sugar, je had je zo heel erg op deze tijd verheugd........
Ik wil graag alleen reageren op deze laatste zinnetjes van je. Die herken ik heel erg van toen Jennifer net geboren was.
Pas veel later dacht ik er een verklaring voor te hebben. De geboorte van je eerste kindje heeft je "moeder" doen worden, en dat is de tweede keer toch op een of andere manier anders. Ik had het graag net zo mooi en goud en stralend en prachtig gehad, maar het was gewoon minder, en omdat het "minder" voelde, had ik wel een soort van schuldgevoel en vroeg ik me ook steeds af, van wat voel ik nu en is dat genoeg?
Ik wil helemaal niet zeggen dat het bij jou hetzelfde zal zijn, weet ook niet zo goed waarom ik het post. Ik wil je in elk geval zeggen dat ik je ijzersterk vind en hoop dat je snel weer wat lucht krijgt.
Zolang er was is, is er leven.
Lieve Sugar
Hopelijk vind je snel weer evenwicht tussen de gevoelens en de gedachtes. Het lijkt me onwijs moeilijk en ik vind het dan ook heel erg knap en stoer van je dat je doorzet en de weg naar jezelf terug wilt vinden.
Hopelijk vind je snel weer evenwicht tussen de gevoelens en de gedachtes. Het lijkt me onwijs moeilijk en ik vind het dan ook heel erg knap en stoer van je dat je doorzet en de weg naar jezelf terug wilt vinden.
Sugarquote:Op dinsdag 26 september 2006 12:09 schreef Sugar het volgende:
. In de auto zitten met z'n allen en denken: als we nu een ongeluk krijgen en allemaal eraan gaan, dan soit, is dat maar zo. Rot dus.
Dat soort gedachten herken ik.
Zo herkenbaar en zo rot die gevoelens. Knap van je dat je de stap hebt genomen om er met je huisarts over te praten. Sterkte
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Lieve Sugar, stoer dat je er eerlijk over bent geweest naar de huisarts Hopelijk geeft dat al veel lucht en rust. Of je gevoelens normaal zijn of verder gaan dan dat weet ik niet, ik weet alleen dat ik ze gelukkig nooit gehad heb, ook de twijfels niet. Wel irritatie door slaapgebrek, dat heeft iedere ouder wel eens of onmacht als je kindje huilt en je niets kunt doen, daar kun je ook onredelijk boos van worden. Maar ik denk dat de huisarts je wel goed in gaten zal houden nu. Fijn dat je je meteen al wat beter voelde door het stoppen met de borstvoeding. Dat herken ik wel heel erg ! Probeer jezelf een beetje te pamperen. Wat nieuwe kleding, nieuw make-upje, naar de kapper, lekker in bad. Gewoon lief zijn voor je lichaam, want het is toch een aanslag op je lijf, zo'n zwangerschap en bevalling. Goed eten, goed slapen (voor zover dat gaat..), niet teveel willen van jezelf en je nu nog even geen zorgen maken of het allemaal wel weer goed komt met dat lijf. Na Maria zag je er ook weer prachtig uit (en ik heb de na-buikfoto gezien !) en dat komt nu ook wel weer. Nu eerst aansterken en herstellen, en pas daarna afvallen en weer strak worden. Hebben jullie een videocamera ? Dan zou ik veel filmpjes maken van Storm. Als je je dan weer goed voelt kun je nakijken hoe het nu was, want vaak hoor je dat het nu een beetje langs je heengaat, zeker als je je rot voelt en niet zo kunt genieten van alle mooie dingetjes die er vast nu ook zijn. Dan kun je straks misschien met terugwerkende kracht er toch nog van genieten. Sterkte.
Ik weet niet of je er nog steeds mee loopt, meen wel zoiets te hebben gelezen in het moeders-topic. Maar doe iets! Ik zeg dit niet om je te kwetsen, maar Djeez toont zich ook niet als de meest stabiele vader op deze aardkloot. Dus zorg dat jezelf weer 100% wordt. Dat heeft Kim nodig. Ik schrik elke keer weer als jullie weer een 'akkefietje' hebben. Zorg voor een veilige geborgen omgeving voor Kim. Je weet het hè (en dit geldt ook voor Sugar), ookal klinkt het zo soft: Je kunt alleen van een ander houden als je eerst van jezelf houdt.quote:Op zaterdag 30 september 2006 22:46 schreef Ingrid19 het volgende:
[..]
Sugar
Dat soort gedachten herken ik.
(ik heb echt heel lang getwijfeld of ik dit zou posten, maar ik moet het gewoon even zeggen)
Als je niet lacht, ben je dood.
De huisarts was best helder: dit is een depressie. Of dat nu een postpartum (dus hormoongerelateerde) depressie is of een gewone depressie, die nu door de geboorte van Storm de kans krijgt om "door te breken", dat is een tweede vraag, maar nu niet de belangrijkste.
Advies: psycholoog, schildklier prikken en hb, over 2 weken terug bij ha en nu nog geen antidepressiva (volgende afspraak opnieuw bekijken). Wel mag ik nu vitamine B6 en visolie (omega 3) gaan slikken, dat is goed en kan gewoon. Ik had er al over gelezen dat dat goed kon helpen bij (postpartum) depressies.
Eerst dus maar op zoek naar een psycholoog die heel snel plek heeft en dan die twee dingen halen.
Ik ben blij met iets kunnen doen nu, want voel me erg gevangen in deze rotte sugar.
Advies: psycholoog, schildklier prikken en hb, over 2 weken terug bij ha en nu nog geen antidepressiva (volgende afspraak opnieuw bekijken). Wel mag ik nu vitamine B6 en visolie (omega 3) gaan slikken, dat is goed en kan gewoon. Ik had er al over gelezen dat dat goed kon helpen bij (postpartum) depressies.
Eerst dus maar op zoek naar een psycholoog die heel snel plek heeft en dan die twee dingen halen.
Ik ben blij met iets kunnen doen nu, want voel me erg gevangen in deze rotte sugar.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Sugar, ik lees nu je verhaal pas. Heel veel sterkte. hopelijk vind je snel passende hulp.
Geluk zit in een klein Wolkje
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Sugar, ik denk dat je opluchting zit in het feit dat het nu een naam heeft en dat je er iets aan kunt doen. Sterkte suikervrouwtje, ookal ben je sterk genoeg.
Als je niet lacht, ben je dood.
Sugar wat rot toch allemaal. Ik hoop dat er snel een plekje is bij de psych meid!
stormy waters...
sailin'
sailin'
Sugar
Toch fijn dat de ha helder was. Want waarsch. wist je dat zelf ook al wel, maar is het fijn dat een ander het nu zo benoemd heeft.
Hopenlijk vind je een psycholoog die snel plek heeft.
En net wat je zegt: nu heb je dus ook iets om mee aan de slag te gaan.
Toch fijn dat de ha helder was. Want waarsch. wist je dat zelf ook al wel, maar is het fijn dat een ander het nu zo benoemd heeft.
Hopenlijk vind je een psycholoog die snel plek heeft.
En net wat je zegt: nu heb je dus ook iets om mee aan de slag te gaan.
Sugar Soms zit ik er nog wel mee dat ik zo direct tegen je was over Storm en de BV. Dat was niet nodig en achteraf gezien al helemaal niet handig fijn dat er nu (kleine) stapjes vooruit genomen kunnen worden. Het heeft nu een naam en samen met mensen die je kunnen helpen ga je hier uit komen.
Ingrid, ik heb net als Dutchie heel lang getwijfeld hierover, maar ik denk echt dat het je goed zou doen als je bijvoorbeeld hulp zou zoeken.
Zelf door lopen modderen is niet nodig en hulp zoeken maakt je geen aansteller. Het leven is zo veel mooier als je lekker in je vel zit, zonder grote onzekerheden.
Ingrid, ik heb net als Dutchie heel lang getwijfeld hierover, maar ik denk echt dat het je goed zou doen als je bijvoorbeeld hulp zou zoeken.
Zelf door lopen modderen is niet nodig en hulp zoeken maakt je geen aansteller. Het leven is zo veel mooier als je lekker in je vel zit, zonder grote onzekerheden.
Ik hoop dat je snel iemand vindt. En het belangrijkste, dat het klikt met diegene. Want als ik je een adviesje hierin mag geven, als het niet goed voelt, zoek snel een ander. Blijf niet hangen omdat deze nu eenmaal snel plek had, of omdat je vindt dat je moet doorzetten. Wil je iets aan een psych hebben, dan is vertrouwen en je prettig voelen een essentiele voorwaarde.quote:Op maandag 2 oktober 2006 13:19 schreef Sugar het volgende:
Eerst dus maar op zoek naar een psycholoog die heel snel plek heeft
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
sugarchen, dapper hoe je 't allemaal te lijf gaat, veel sterkte ermee!
ingrid, ook heel begrijpelijk hoe het bij jou gaat, zo voortslepend/kabbelend dat je denkt dat het gewoon is en bij jou hoort, en het nemen van de stap naar de huisarts erg moeilijk wordt. ik hoop dat je je ertoe kunt zetten om nu toch ook aan de bel te trekken. jezelf / je klachten serieus nemen en er zelf actief wat aan gaan doen kan al het 'halve werk' betekenen. doen dus, nu, je kunt er alleen maar baat bij hebben denk ik. en aansluitend bij dutchie: je hebt er een heel belangrijke motivatie bij: doe het ook voor kim!
[ Bericht 0% gewijzigd door bixister op 02-10-2006 16:12:31 ]
ingrid, ook heel begrijpelijk hoe het bij jou gaat, zo voortslepend/kabbelend dat je denkt dat het gewoon is en bij jou hoort, en het nemen van de stap naar de huisarts erg moeilijk wordt. ik hoop dat je je ertoe kunt zetten om nu toch ook aan de bel te trekken. jezelf / je klachten serieus nemen en er zelf actief wat aan gaan doen kan al het 'halve werk' betekenen. doen dus, nu, je kunt er alleen maar baat bij hebben denk ik. en aansluitend bij dutchie: je hebt er een heel belangrijke motivatie bij: doe het ook voor kim!
[ Bericht 0% gewijzigd door bixister op 02-10-2006 16:12:31 ]
Meisje toch, wat moeilijk!
Sugar Ik weet wat je door maakt, zit zelf ook midden in een PND. Ik heb er ook moeite mee gehad van dingen te genieten. Bijv. onze bruiloft regelen, was maar iets wat er moest gebeuren, heb er totaal geen plezier aan beleeft en ik was ook bang dat ik totaal niet van onze trouwdag zou kunnen genieten. Daarom ben ik 3 weken na het bezoek aan de ha met anti-depressiva begonnen (hij had het direct voorgeschreven) en gelukkig heb ik wel van mijn trouwdag kunnen genieten en we hebben een lekkere rustige vakantie gehad, maar zodra ik thuis weer aan de bak moest, stortte ik weer in. Het is dus ook niet van je slikt een pilletje en het is over (wat sommige mensen wel denken), maar het heeft vooral tijd nodig. Tijd om jezelf weer te vinden.. Veel sterkte!
Verliefd, verloofd.. een prachtige knul, getrouwd en nog een mooi ventje erbij! *O*
Mijn afvalstrijd!
Mijn afvalstrijd!
Echt niet erg, hoor! Ik sprak me daarna toch net zo direct uit erover en dat maakte het voor allebei duidelijk? Geen worries dus daarover.quote:Op maandag 2 oktober 2006 14:44 schreef owlet het volgende:
Sugar Soms zit ik er nog wel mee dat ik zo direct tegen je was over Storm en de BV. Dat was niet nodig en achteraf gezien al helemaal niet handig
Jongens, allemaal bedankt voor de lieve en fijne én behulpzame reacties, ook die die ik per mail krijg. Echt heel lief en fijn is dat.
Ingrid en Wennie, en achter de schermen ook de anderen die hier misschien mee lopen, veel succes en sterkte met het zoeken en vinden van hulp en vooral met het opkrabbelen weer.
Wat ik nog wil zeggen: een PPD wil écht niet zeggen dat je je elk moment van elke dag zwaar depressief voelt of dat je je kind 'wilt' vermoorden. Godzijdank ligt het genuanceerder dan dat, maar dat beeld uit series, films en soaps leeft wel bij veel mensen. Ook bij mij, daarom wist ik eerst zeker dat ik dat niet had. Natuurlijk zijn er wel kenmerken die ook je kind betreffen, maar zo sterk actief negatief richting je kind (zoals het vaak wordt verbeeld) hoeft het dus niet te zijn. dat is volgens mij meer zo met een postnatale psychose, als ik me niet vergis.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Wat fijn dat je nu duidelijkheid hebt wat het is en dat er wat aan gedaan kan worden. Weet je al iets van een psycholoog?
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Ik heb een afspraak gemaakt met de psycholoog die mijn huisarts had doorgegeven. Maar dat is pas eind oktober, dus ik bel morgen nog een andere optie. Liefst start ik wel eerder, namelijk.
En ik heb visolie en vitamine B6 gehaald en ben ermee begonnen, dus meteen wat kunnen doen met de adviezen.
Oh ja, poedel?
Ik heb met de schrijfster van het boek gemaild en mijn klachten beschreven. Ze reageerde erop met "de klachten wijzen wel in de richting van een PPD". Ongeveer dezelfde conclusie nu dus als de huisarts. bedankt nog voor de tip om haar te mailen of bellen.
[ Bericht 31% gewijzigd door Sugar op 02-10-2006 19:18:36 ]
En ik heb visolie en vitamine B6 gehaald en ben ermee begonnen, dus meteen wat kunnen doen met de adviezen.
Oh ja, poedel?
Ik heb met de schrijfster van het boek gemaild en mijn klachten beschreven. Ze reageerde erop met "de klachten wijzen wel in de richting van een PPD". Ongeveer dezelfde conclusie nu dus als de huisarts. bedankt nog voor de tip om haar te mailen of bellen.
[ Bericht 31% gewijzigd door Sugar op 02-10-2006 19:18:36 ]
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Fijn dat de HA iemand van de spijkers met koppen is
Sterkte!
Sterkte!
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
voor jou lieve Suiker. Ik hoop voor je dat je snel passende hulp zult vinden. Fijn dat je weet dat er wat is, zodat je er iets mee kan, rot dat het zo is natuurlijk. Denk aan je.
[ Bericht 3% gewijzigd door Luchtbel op 02-10-2006 20:45:15 ]
[ Bericht 3% gewijzigd door Luchtbel op 02-10-2006 20:45:15 ]
Hee Sjoeg, wat wordt er voortvarend gehandeld! Ik ben wat dat betreft echt blij voor je
Lekker douchen!
Fijn Sugar, voor de erkenning en het feit dat er gelijk gehandeld wordt. Jammer he, zo'n wachtlijst. Nu wil je het liefst natuurlijk morgen terecht... Het zal misschien niet 1,2,3 kunnen en je bent er helaas ook niet 1,2,3 vanaf maar je bent er wel vlug bij en dat is geweldig.
Heel veel sterkte lieve Sugar
Heel veel sterkte lieve Sugar
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
helemaal mee eens. Je moet je op je gemak voelen bij een psych. Ik hoop dat je snel eentje vind. Ikzelf had de mazzel dat mijn psych voor noodgevallen altijd plek had binnen een week. Misschien kom jij die ook tegen. Ik ben zo blij dat er duidelijkheid is en ik blijf zeggen dat ik het onwijs krachtig van je vind om weer jezelf terug te willen vinden. dikkequote:Op maandag 2 oktober 2006 15:22 schreef Moonah het volgende:
[..]
Ik hoop dat je snel iemand vindt. En het belangrijkste, dat het klikt met diegene. Want als ik je een adviesje hierin mag geven, als het niet goed voelt, zoek snel een ander. Blijf niet hangen omdat deze nu eenmaal snel plek had, of omdat je vindt dat je moet doorzetten. Wil je iets aan een psych hebben, dan is vertrouwen en je prettig voelen een essentiele voorwaarde.
Ook hier nog ff snel. Ben naar de ha geweest. Ik ben wel depressief. Wel redelijk licht.
Ik heb nu medicijnen. amitriptyline. Dat moet ook met het slapen helpen.
Voorlopig nog niet praten met een psych oid. Eerst kijken of de medicijnen werken.
Nu ga ik Kim troosten!
Ohja, bedankt voor de reacties naar mij toe.
Ik heb nu medicijnen. amitriptyline. Dat moet ook met het slapen helpen.
Voorlopig nog niet praten met een psych oid. Eerst kijken of de medicijnen werken.
Nu ga ik Kim troosten!
Ohja, bedankt voor de reacties naar mij toe.
Hier stond een reactie op Ingrid. Aangezien het ook in het "hoe gaat het met de moeders" topic staat neem ik het even mee daar naar toe en gaan we daar ook verder.
[ Bericht 39% gewijzigd door Lois op 02-10-2006 21:19:42 ]
[ Bericht 39% gewijzigd door Lois op 02-10-2006 21:19:42 ]
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Sugar wat heftig toch allemaal. Adviezen over dat het moet klikken met de psych staan er al, ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen. Het is echt heel erg fijn dat je HA zo daadkrachtig bezig is, de eerste stappen zijn al genomen.
Sterkte meid en ik hoop dat je ondanks alles wel de momenten vindt om te genieten van je kleine man en grote meid
Sterkte meid en ik hoop dat je ondanks alles wel de momenten vindt om te genieten van je kleine man en grote meid
Hij weet alleen van lekker slapen, en ver daarbuiten lopen schapen.
De zon schijnt op zijn donk're haren, zo blijf ik heel lang naar hem staren.
Wie ben jij in dit leven om je droom op te geven?
Ylana
De zon schijnt op zijn donk're haren, zo blijf ik heel lang naar hem staren.
Wie ben jij in dit leven om je droom op te geven?
Ylana
Ik werd teruggebeld door een psych (ik had de voicemail ingesproken) en daar kan ik donderdag terecht! Heel fijn.
Helemaal mee eens dat het idd moet klikken, daarom wil ik ook niet echt terug naar mijn psycholoog van ooit. Voelt niet goed, dus niet opnieuw doen. Hopelijk voelt deze psycholoog snel goed en betrouwbaar.
Helemaal mee eens dat het idd moet klikken, daarom wil ik ook niet echt terug naar mijn psycholoog van ooit. Voelt niet goed, dus niet opnieuw doen. Hopelijk voelt deze psycholoog snel goed en betrouwbaar.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Sugar, fijn dat er direct actie op wordt ondernomen en dat je zo snel terecht kunt bij een psycholoog.
Ik heb er op een of andere reden echt vertrouwen in dat dit snel goed gaat komen. En ik wilde nog even terug komen op dat "ik doe het, maar ik weet niet of ik het voel". Ik was na de geboorte van Katja lichtelijk depressief (bleek later door te laag hb te komen) en ik verzorgde Katja wel gewoon uit plichtsbesef, maar ik voelde er helemaal niks bij. Op een dag was mijn moeder er en die zei tegen mij dat het haar opviel dat ik helemaal niet tegen Katja praatte. In volstrekte stilte en opperste concentratie was ik alleen maar bezig met de handelingen. Ik schrok er wel van toen ik me realiseerde dat ik inderdaad niks zei. Vanaf dat moment heb ik mezelf gedwongen om te gaan praten of zingen terwijl ik met haar bezig was en het gekke was dat het gevoel toen ook langzaam kwam. Dus juist omdat ik het deed begon ik het ook te voelen.
Ik weet niet waarom ik dit nu schrijf, maar het is voor mij in ieder geval een goed teken dat je het allemaal wel doet en het geeft me het gevoel dat jullie hier snel uit zullen komen
Ik heb er op een of andere reden echt vertrouwen in dat dit snel goed gaat komen. En ik wilde nog even terug komen op dat "ik doe het, maar ik weet niet of ik het voel". Ik was na de geboorte van Katja lichtelijk depressief (bleek later door te laag hb te komen) en ik verzorgde Katja wel gewoon uit plichtsbesef, maar ik voelde er helemaal niks bij. Op een dag was mijn moeder er en die zei tegen mij dat het haar opviel dat ik helemaal niet tegen Katja praatte. In volstrekte stilte en opperste concentratie was ik alleen maar bezig met de handelingen. Ik schrok er wel van toen ik me realiseerde dat ik inderdaad niks zei. Vanaf dat moment heb ik mezelf gedwongen om te gaan praten of zingen terwijl ik met haar bezig was en het gekke was dat het gevoel toen ook langzaam kwam. Dus juist omdat ik het deed begon ik het ook te voelen.
Ik weet niet waarom ik dit nu schrijf, maar het is voor mij in ieder geval een goed teken dat je het allemaal wel doet en het geeft me het gevoel dat jullie hier snel uit zullen komen
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Succes Sjoeg
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Succes Sugar!
Hij weet alleen van lekker slapen, en ver daarbuiten lopen schapen.
De zon schijnt op zijn donk're haren, zo blijf ik heel lang naar hem staren.
Wie ben jij in dit leven om je droom op te geven?
Ylana
De zon schijnt op zijn donk're haren, zo blijf ik heel lang naar hem staren.
Wie ben jij in dit leven om je droom op te geven?
Ylana
Sugar
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Ik heb aan je gedacht vandaag Sugar
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
ow lees nu pas dat je terecht kon, wat goed! ben ook benieuwd hoe het geweest is en hoop dat het klikte
stormy waters...
sailin'
sailin'
Ik ben er geweest, voelde niet echt een klik, maar ook niet geen klik. Gewoon nog neutraal nu.
Lastig alleen om op dat moment dingen te voelen zoals ze zijn. Op afspraak voel ik me niet zo rot als door de dagen heen en dan zit ik dus vooral heel nuchter te vertellen hoe het is. Dat voelt gek, want zo ziet ze een sterke sugar die het heeft over hoe rot alles voelt. Maar ja, dat zal wel zo horen.
Lastig alleen om op dat moment dingen te voelen zoals ze zijn. Op afspraak voel ik me niet zo rot als door de dagen heen en dan zit ik dus vooral heel nuchter te vertellen hoe het is. Dat voelt gek, want zo ziet ze een sterke sugar die het heeft over hoe rot alles voelt. Maar ja, dat zal wel zo horen.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Dat is haar vak toch, juist die emotisch oproepen of dat wat mee doen. Helpt misschien als je wat opschrijft als je je rot voelt en dat daar doorleest. Ik kan op deze manier emoties 'terugroepen'.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
lijkt mij ook logisch sugar, dat je je daar niet meteen op je kwetsbaarst laat zien. (ik heb trouwens ook wel eens het omgekeerde gehad, dacht ik zelf 'het gaat nu eigenlijk best goed, moet ik wel gaan?' en kwam ik bij zo'n hulpverlener en die hoefde maar te vragen 'hoe gaat het met je?' en kon ik de eerste 5 minuten alleen maar huilen tot mijn eigen verbazing (en gêne)).
Dat dus.quote:Op vrijdag 6 oktober 2006 08:34 schreef Belana het volgende:
daar moet zij dus doorheen prikken
En ik neem aan dat je het ook wel aan haar vertelt dat je daar als 'sterke Sugar' zit?
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Dat wil ik idd volgende keer (over twee weken) aangeven, Moonah.
Ze is ook best jong, dat vind ik ook lastig. Ik denk dat ik me misschien met haar ga identificeren en dat ik daardoor niet zo makkelijk meer alles zal bespreken. Maar dat zal de tijd moeten uitwijzen, denk ik.
Soms voel ik me gewoon weer goed, een deel van de dag. Dan denk ik dat het over is, echt helemaal over. Ik heb ook echt het gevoel dat ik misschien wel sneller hieruit kruip dan ik dacht. Dat het misschien weer vlug beter gaat.
Ik merk bijvoorbeeld dat ik zelf ook invloed heb op hoe ik me voel. Door dingen te doen, gewoon maar te doen. Zo ben ik woensdag met beide kindjes (duowagen!) naar de stad gegaan (ruim een half uur lopen). Het kwam zo uit dat Storm in de stad een fles moest, dus ben ik bij de V en D wat gaan drinken. Daar zat ik dan, met een 2-jarig meisje op een grote stoel, met een flesje Fristi in haar hand balancerend en een huilend jongetje in de wagen. Ik op zo'n afstand bij de magnetron, dat ik geen grip had op allebei. Maar ik was totaal relaxed. Ik had alle vertrouwen in Maria, in Storm en in mezelf. Zo kon ik gek doen met Maria terwijl ik Storm de fles gaf en lukte het me om tegelijkertijd ervoor te zorgen dat ze veilig op de stoel klom en haar drinken dronk. Bij het weggaan (ja ja, met dat dienblad geklemd tussen duim en duwstang van de wagen, want natúúrlijk zet ik wel mijn eigen blad ook weg ) zei een andere moeder bewonderend tegen me: "Moedig, hoor!"
Het was ook moedig, denk ik. Die andere moeder zal in niets gezien hebben, vermoed hebben dat ik me depressief voel. Dat het niet zo lekker gaat en ik soms wanhopig ben. Voor mij fijn te weten: als ik zelf dingen blijf doen, blijf proberen, gewoon maar het huis uitga, dan lukt het me ook. En zelfs zo, dat ik er lol in kan hebben. Dat is wel een geruststelling!
Ze is ook best jong, dat vind ik ook lastig. Ik denk dat ik me misschien met haar ga identificeren en dat ik daardoor niet zo makkelijk meer alles zal bespreken. Maar dat zal de tijd moeten uitwijzen, denk ik.
Soms voel ik me gewoon weer goed, een deel van de dag. Dan denk ik dat het over is, echt helemaal over. Ik heb ook echt het gevoel dat ik misschien wel sneller hieruit kruip dan ik dacht. Dat het misschien weer vlug beter gaat.
Ik merk bijvoorbeeld dat ik zelf ook invloed heb op hoe ik me voel. Door dingen te doen, gewoon maar te doen. Zo ben ik woensdag met beide kindjes (duowagen!) naar de stad gegaan (ruim een half uur lopen). Het kwam zo uit dat Storm in de stad een fles moest, dus ben ik bij de V en D wat gaan drinken. Daar zat ik dan, met een 2-jarig meisje op een grote stoel, met een flesje Fristi in haar hand balancerend en een huilend jongetje in de wagen. Ik op zo'n afstand bij de magnetron, dat ik geen grip had op allebei. Maar ik was totaal relaxed. Ik had alle vertrouwen in Maria, in Storm en in mezelf. Zo kon ik gek doen met Maria terwijl ik Storm de fles gaf en lukte het me om tegelijkertijd ervoor te zorgen dat ze veilig op de stoel klom en haar drinken dronk. Bij het weggaan (ja ja, met dat dienblad geklemd tussen duim en duwstang van de wagen, want natúúrlijk zet ik wel mijn eigen blad ook weg ) zei een andere moeder bewonderend tegen me: "Moedig, hoor!"
) zei een andere moeder bewonderend tegen me: "Moedig, hoor!" Het was ook moedig, denk ik. Die andere moeder zal in niets gezien hebben, vermoed hebben dat ik me depressief voel. Dat het niet zo lekker gaat en ik soms wanhopig ben. Voor mij fijn te weten: als ik zelf dingen blijf doen, blijf proberen, gewoon maar het huis uitga, dan lukt het me ook. En zelfs zo, dat ik er lol in kan hebben. Dat is wel een geruststelling!
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Ach Sugie, je klinkt precies zo als ik me voelde na de geboorte van Tommie. Ik ging bijna onderdoor aan het slaapgebrek en de hormonenstorm in mijn lichaam. Wat was ik blij toen ik de knoop had doorgehakt om te stoppen met borstvoeden. En wat was het moeilijk om te genieten van mijn kleine jochie.
Maar je hebt gelijk: gewoon dingen gaan doen, proberen te genieten van kleine dingetjes. Twee stapjes naar voren en één stapje terug. Langzaam zal je je beter voelen.
Ik schopte mezelf iedere dag naar buiten om een uur te gaan wandelen, weer of geen weer. Kinderen in de duowagen en ik maar lopen. In het begin vond ik er niets aan, maar langzamerhand kreeg ik er steeds meer lol in. De kinderen werden rustig van het buiten zijn en ik viel als
wandelende ook nog een beetje af.
En weet je, na een paar weken begon ik er weer echt de lol van in te zien. Twee kleine kindjes, de droom van menige vrouw! Dan maar een rommel in huis en slapeloze nachten gaan ook eens voorbij. En werd het me echt te veel dan was er altijd nog de Teletubbies.
Mijn man en ik hadden kort na de geboorte besloten op vakantie te gaan. We hebben een huis gehuurd in de buurt van het strand en thuis de boel de boel gelaten. Gewoon lekker met z'n viertjes wennen aan elkaar en proberen tot rust te komen. Het heeft ons goed gedaan, als was het dan geen gewone relaxte vakantie. Als jullie de mogelijkheid hebben kan ik je zoiets alleen maar aanraden.
Maar wat je ook doet of besluit, het zonnetje gaat echt wel weer schijnen!
Tegenwoordig ben ik heel erg blij dat ik mijn kinderen zo snel op elkaar heb gekregen, maar het eerste jaar met twee kleine kindertjes is altijd zwaar, zelfs als je niet depressief bent. Vergeet dat niet!
[ Bericht 0% gewijzigd door Tinkepink op 06-10-2006 21:06:29 ]
Maar je hebt gelijk: gewoon dingen gaan doen, proberen te genieten van kleine dingetjes. Twee stapjes naar voren en één stapje terug. Langzaam zal je je beter voelen.
Ik schopte mezelf iedere dag naar buiten om een uur te gaan wandelen, weer of geen weer. Kinderen in de duowagen en ik maar lopen. In het begin vond ik er niets aan, maar langzamerhand kreeg ik er steeds meer lol in. De kinderen werden rustig van het buiten zijn en ik viel als
wandelende ook nog een beetje af.
En weet je, na een paar weken begon ik er weer echt de lol van in te zien. Twee kleine kindjes, de droom van menige vrouw! Dan maar een rommel in huis en slapeloze nachten gaan ook eens voorbij. En werd het me echt te veel dan was er altijd nog de Teletubbies.
Mijn man en ik hadden kort na de geboorte besloten op vakantie te gaan. We hebben een huis gehuurd in de buurt van het strand en thuis de boel de boel gelaten. Gewoon lekker met z'n viertjes wennen aan elkaar en proberen tot rust te komen. Het heeft ons goed gedaan, als was het dan geen gewone relaxte vakantie. Als jullie de mogelijkheid hebben kan ik je zoiets alleen maar aanraden.
Maar wat je ook doet of besluit, het zonnetje gaat echt wel weer schijnen!
Tegenwoordig ben ik heel erg blij dat ik mijn kinderen zo snel op elkaar heb gekregen, maar het eerste jaar met twee kleine kindertjes is altijd zwaar, zelfs als je niet depressief bent. Vergeet dat niet!
[ Bericht 0% gewijzigd door Tinkepink op 06-10-2006 21:06:29 ]
Geen zorgen voor de dag van morgen.
