Opgezwolle Deel 7: emigreren naar de eigen wereld.

quote:

Op maandag 23 januari 2006 10:26 schreef Martuh het volgende:

[..]

Hoe kan een clip warez zijn als het op tv wordt uitgezonden?

quote:

Op vrijdag 20 januari 2006 16:06 schreef Henkmanz het volgende:

[..]

Ik kreeg die van mij geseald.. dan zit er meestal wel een cd in toch

quote:

Op maandag 23 januari 2006 16:54 schreef Thomas B. het volgende:
ES IST EIN KRANKENHAUS!!!!1111

quote:

Op vrijdag 20 januari 2006 19:39 schreef S-Two het volgende:

[..]

Klopt, bij de Plato in Groningen vertelden ze mij dat ook. Ze maakten nu elke keer daar de cd's open om te chekken of er daadwerkelijk wel een cd in zat.

quote:

Op maandag 23 januari 2006 11:07 schreef teknomist het volgende:

[..]

Hahaha, shiko!

quote:

Rico

Ter gelegenheid van die Eigen Wereld werd het wel eens tijd om Rico, Delic en Sticks apart te nemen voor een kijkje in de tempel. State Magazine trok met drie reporters naar Zwolle voor drie interviews met de leden van Nederlands belangrijkste (hiphop-)groep. Deel 1: Rico. De oudste van de groep, al zou je dat misschien niet zeggen.



Terwijl Delic en Sticks worden ondervraagd in de snackbar, zit Rico aan de overkant in "Delic's hut", het studiootje van Opgezwolle aan de Assendorperstraat in Zwolle-Zuid. Op één van de beeldschermen bekijkt hij, voor het eerst, de clip van Hoedenplank. In het filmpje smokkelt hij samen met collega-rapper Sticks het nieuwe album Eigen Wereld langs de douane en door een donker bos naar de fans. De opvolger van Vloeistof (2003) is net een paar dagen uit en daarmee is het lange wachten voor de fans eindelijk voorbij. De afgelopen jaren is de ster van het Zwolse trio danig gestegen en de verwachtingen zijn navenant. Zoals vorig jaar al op State was te lezen, heeft Phreako Rico zich wat minder dan voorheen bemoeit met de concepten van de nummers op de plaat. De redenen daarvoor zijn heel persoonlijk, vertelt hij. "Het ging een tijdje wat minder met mij." Hij wil er niet veel over kwijt, behalve dat het inmiddels wel goed met hem gaat en dat hij goede voornemens heeft voor 2006. Dat Sticks zich de afgelopen tijd, met name op het podium, als de leider van de groep heeft kunnen manifesteren, heeft daar ook mee te maken. Rico zal de komende tijd zijn plek wat meer innemen.

"Ik heb een voldaan gevoel." Wie de voorgeschiedenis niet kent, hoort het er niet aan af op Eigen Wereld. De aanwezigheid van Rico is er niets minder om. "Ik heb wel mijn verses!" Echte Rico-concepten waren in het verleden nummers als Vervelende Jongens, Beestenboel en Tempel. "Dat zijn echt tracks van mij. Beestenboel is een goed voorbeeld, daarin kruip ik letterljk in de huid van een beest. Daar houd ik van, ergens echt in gaan. De tempel kan je zien als je hoofd, je brein, of de Assendorper tempel, deze plek dus, Delic's hut. Dat zijn tracks waar ik van houd, dat wil ik in het vervolg weer meer gaan doen, daar is het deze keer niet veel van gekomen. Als ik ooit met een solo-album kom, zal het ook die richting op gaan. Dan wil ik alleen maar verhalen vertellen. Dat is nog niet eerder gebeurd in Nederland, dus dan moet ik het eigenlijk nu niet zeggen want anders gaat iemand anders er mee vandoor. Ik heb wel wat liggen, bijvoorbeeld een nummer dat alleen maar over illegale feestjes gaat, en een track over mijn mountainbike: volop in de weer met mijn voorvorkveer rol ik door het verkeer. Dat ik een dagje door de stad rijd en van alles meemaak."

Waar zijn collega Sticks al twee solo-albums klaar heeft, waarvan er eentje in 2004 uitkwam en de volgende voor later dit jaar staat gepland, grapt Rico dat we zíjn eventuele soloproject pas in 2013 kunnen verwachten. "Ik kan lang over een tekst doen. Ik wil dat alles klopt, ook de flow. Stickert haalt het in een uur uit zijn pen, ik laat het rusten en ben uiteindelijk na één of twee weken tevreden. De tijd die ik aan de workshops besteed, kan ik ook besteden aan lyrics schrijven, dat zou er ook mee te maken kunnen hebben. Het ligt in ieder geval niet aan de inspiratie, ik vind het leuk om met woorden en met zinnen te puzzelen. Ik schrijf al sinds mijn twaalfde en ik heb al mijn schriftjes, een stuk of honderd, nog wel ergens liggen." Rico is die Opgezwolle-rapper met die altijd dui-de-lij-ke ar-ti-cu-la-tie, volgens hem de reden dat sommige mensen in de begintijd wel eens dachten dat hij de blanke rapper van de groep was.

"In principe" kan Rico goed uit de voeten met de concepten en ideeën van Sticks. "Maar soms zijn er dingen... Ik ben minder serieus dan hem en als het soms wat te beladen is, wordt het mij te veel, dan ga ik iets anders schrijven." Ik doe mijn dans, zoek de balans om het nieuwe album te citeren. "Dat is het mooie." Omdat Sticks meer inbreng heeft gehad, is Eigen Wereld volgens Rico misschien wat meer volwassen en serieus geworden. "Ik moet ook beseffen dat ik niet altijd twaalf, dertien, veertien jaar oud kan blijven. Wat ik wel graag zou willen!" Volwassen worden heeft, vergeleken met "schijt, fuck the world en leven maar" echter ook zijn charmes en Rico heeft het gevoel dat Sticks hem op dat terrein op sleeptouw neemt. "Ik blijf mijn eigen persoon, maar hij zet mij wel aan het denken door op bepaalde vlakken wat serieuzer over het leven na te denken." Dat is altijd zo geweest, vertelt Rico, die vier jaar ouder is dan zijn rap-partner. De twee zien elkaar voor het eerst buiten op straat bij het Zwolse Hedon. Zijn skibril en "wijde hiphopbroek" doen Rico even twijfelen maar zodra hij Sticky Steez hoort rappen, is hij overtuigd van diens talent. Samen met Blaxtar vormt Rico dan al een tijdje het duo Rude Teens, dat uiteindelijk samengaat met ZCC (Z City Committee), de groep van Delic en rappers Sticks, Sam Clarke en Fly. Als die laatste twee afhaken, gaat ook Blaxtar zijn (Engelstalige) weg en blijft de Nederlandstalige groep Opgezwolle over. Rico noemt als belangrijke inspiratiebron om in het Nederlands te rappen het nummer Zoute Uitval, een b-kant van Extince waarin de normaliter Engelstalige rappers Mis, Shyrock, E-Life, Def Rhymz en U-Niq voor het eerst en eenmalig in het Nederlands spitten. Het feit dat Shy nu, in het Nederlands uiteraard, meedoet op Eigen Wereld, is iets wat Rico met grote trots vervult.

Ricardo McDougal heeft een Arubaanse vader en een Nederlandse moeder en groeit op in het Veluwse stadje Harderwijk. De havo maakt hij niet af maar via het mbo komt hij alsnog op de hbo-opleiding culturele maatschappelijke vorming van de christelijke hogeschool Windesheim in Zwolle terecht. Om serieus met Opgezwolle verder te gaan, kiest Rico er bewust voor om voortijdig met de studie te stoppen maar uiteindelijk doet hij toch wat hij met de opleiding wilde: rap-workshops geven aan kinderen op scholen en in jeugd-detentiecentra. Het is een programma van anderhalf uur waarin de Opgezwolle-rapper laat zien wat je met rap kan. "Ik zie raps schrijven als het bijhouden van een dagboek, je legt je leven neer op papier." Behalve dat hij er voor betaald krijgt, heeft Rico er zelf ook nog wat aan. "Elke les weer doet mij heel goed. De leidraad is al vijf of zes jaar hetzelfde maar het geeft mij altijd een heel voldaan gevoel. Daar heb ik heel veel aan." Menig rapper kan volgens Rico nog wat leren van die kinderen: "Hoe jonger ze zijn, hoe echter ze komen. Ik merk dat rappers te geforceerd bezig kunnen zijn. Het is leuk om technisch goed te zijn, om een dubbele flow neer te zetten waar elk woord op elkaar rijmt maar op een gegeven moment stap je daarvan af en ga je wat meer op inhoud letten." En zorgen dat het natuurlijk overkomt: "Dat je wat je rapt zo op straat zou kunnen vertellen."

In discotheek X-Ray bemande Rico ooit de garderobe. Zelf is hij niet zo'n discotheektype, zoals Opgezwolle op Eigen Wereld laat horen in het nummer Tunnelvisie zijn ze meer van de illegale feesten. Voor Rico hoeft het ook niet altijd hiphop te zijn. Je zou hem wel eens op een teknofeest hebben kunnen tegenkomen en op zijn computer luistert hij graag naar het "clickhop"-kanaal van Soma FM op iTunes-radio. Die muzikale avontuurzucht is ook te horen bij Delic, die verantwoordelijk is voor alle muziek van Opgezwolle. "Soms schrijven we in de studio terwijl hij een beat maakt, soms is de beat al af en komt er een concept en soms ligt er een concept en wordt er een passende beat gezocht. Er is geen vaste formule." Dat Eigen Wereld geen overdreven toegankelijke plaat is geworden, is niet alleen op het conto van Delic te schrijven. Alles gebeurt in goed overleg en bovendien is Rico zwaar fan van zijn producer. "Van alle producers in de wereld..." Het blijft even stil, alsof hij zeker wil weten dat hij echt meent wat hij wil gaan zeggen. "...vind ik Delic de beste. Dr. Dre is de enige die ik ook heel goed vind maar je hoeft het boekje van 2001 maar open te maken of je ziet wat een fucking grote mengtafel hij heeft staan. Delic doet het allemaal alleen, hij is creatiever bezig dan Dre."

quote:

Delic

De bedevaart naar Delic's hut in de Assendorperstraat begint bij De Blauwe Bengel, het café dat de moeder van Delic vijf jaar geleden opende. In de buurt van anti-kraakpand Eureka komt de State-afvaardiging Opgezwolle-rapper Rico tegen op zijn mountainbike. Hij moet nog snel even naar de bank om even "iets te regelen" met zijn huisbaas. De toch voert langs de plaatselijke Christine le Duc en na een kwartiertje staan we in de deuropening van het rijtjeshuis waarin Delic's studio is gevestigd. De geur die er hangt is niet die van vers gezette zwarte koffie. "We hebben wat problemen met de riolering", aldus een zich verontschuldigende Delic. En de koffie is op. Naar buiten dan maar, op weg naar Snackpoint Kolk.


Drie thee, twee koffie (espresso) en wat hamburgers met joppiesaus later is het dan eindelijk tijd om oog in oog te zitten met de broodnuchtere Zwollenaar die "van een snippet nog een hit maakt" (Rico). Delic, op handen gedragen als één van de beste producers die Nederland rijk is, lijkt onbewogen onder de media-aandacht voor Eigen Wereld, de nieuwe cd van zijn groep Opgezwolle, en de stortvloed aan complimenten die hem ten deel vallen. Zoals de Gouden Greep voor "beste nationale producer" van 2005 namens State-lezers en Lijn-5-luisteraars. "Tja, ik vind het heel tof hoor, begrijp me niet verkeerd, maar het wordt gevraagd aan een bepaalde groep mensen en die zeggen dat dan. Als je het vraagt aan de 3FM-luisteraars tussen twee en vier 's middags, dan noemen die iemand anders." Het is ook niet alsof de deur sinds het succes van Vloeistof en de Buiten Westen-tournee helemaal platgelopen wordt, hier in in het aardse Assendorp. "Het is heel dankbaar werk, absoluut. Maar ik denk dat ik best wel weinig meekrijg van de hype, die is in het westen een stuk groter dan hier. Er is voor ons niet zo heel veel veranderd, we maken nog steeds nieuwe liedjes." Blij is hij wel dat Eigen Wereld nu eindelijk buiten mag gaan spelen. "Je bent toch het laatste half jaar elke dag constant met die muziek bezig. Dan is het lekker dat je mensen kan geven wat je zelf ook zo tof vindt. Ik ben heel tevreden over de plaat." En terecht.

Met Spuugdingen op de Mic (2001) en vooral Vloeistof (2003) profileerde Delic zich al als een avontuurlijke producer die zich niet zo veel aantrekt van de standaard-hiphopregels. Op Eigen Wereld is dat gevoel nog sterker. Alle registers worden open getrokken. "Voor ons is het niet aan de orde om standaard-hiphop te maken, omdat we er niet van houden. Ik weet wel hoe je een strakke track neerzet, maar het is niet interessant om dat een heel album lang te doen. Het is niet dat we heel bewust proberen van het pad af te wijken, maar dat gebeurt gewoon omdat we standaard-hiphop niet echt interessant vinden." Niet rechtdoor dus bij die vork in de weg, maar linksaf het donkere bospad op, waar reisleider Delic de luisteraar in 21 prachtig in elkaar overvloeiende hoofdstukken door sprookjeachtig Opgezwolleland voert. Met veel mineur synth-akkoorden en live-instrumenten (Gekkenhuis), grimey beats (Tunnelvisie), vervormde vocalen (Elektrostress, Bosmuis), kinderstemmetjes (Eigen Wereld) en hier en daar een welgemikte, Nederlandstalige sample. Zelfs als je de raps wegdenkt, blijft er een muzikaal hoorspel over waar je u tegen zegt.

Delic neemt een slok van zijn thee en legt uit: "Het gaat eigenlijk vanzelf, hoewel het bij ons best lang kan duren. Ik heb een beat, Sticks of Rico heeft een concept en dan gaan we kijken of dat past. Ik ben natuurlijk wel zo'n lul die steeds de beat wil veranderen. En dan moeten zij weer dingen aanpassen en uiteindelijk werk je er naar toe dat het feilloos bij elkaar aansluit, dat je het gevoel hebt dat het zo had moeten zijn. En soms duurt dat een jaar. Dat tijdloze gevoel, daar zijn we altijd wel naar op zoek." Het was twee jaar geleden wel weer even zoeken naar dat gevoel, het drietal moest even weer op stoom komen. "We zijn weer vanaf nul begonnen, want op Vloeistof stond alles wat op dat moment kwijt wilden. Het eerste half jaar hebben we wel nummers gemaakt, een stuk of tien, maar daarvan is niks op deze plaat gekomen." Halverwege 2004 krijgen de eerste tracks van het nieuwe album vorm. "Gekkenhuis was de eerste track en Nagemaakt is ook in die tijd ontstaan."

De sfeer van Eigen Wereld krijgt langzaam maar zeker vorm, mede dankzij Delic's (inmiddels ex-) vriendin. "Ze had veel gypsy-achtige nummertjes liggen en wat dingen van internet gehaald. Ik vind die muziek heel tof omdat het klaagzangerig is; dat trieste geluid, daar hou ik sowieso wel van. En dan kom je vaak uit bij gypsy- en flamencomuziek. Met deze plaat komt dat nog veel meer naar voren dan op Vloeistof. En ik denk dat die invloed nog groter zal worden want deze muziek raakt me het meest." Delic is niet een echte crate-digger die op zoek is naar de meest obscure flamencoplaten op de rommelmarkt in Deventer. "Ik ben geen dj in die zin, ik heb ook bijna geen platen. Ik vraag dan aan onze vaste gitarist Dries of hij bepaalde nootjes wil spelen. Hij zegt dan dat hij altijd dezelfde nootjes voor mij moet spelen omdat ik precies altijd die mineur toonladder wil hebben. Ik vind het wel tof om wat dingetjes te sampelen, maar ik heb liever iemand die langs komt om zelf wat in te spelen, zoals de violist en iemand met een accordeon. Ik wil nieuwe gypsy-muziek maken in plaats van oude dingen opgraven."

Delic gebruikt wel samples in de zin van geluidsfragmenten, maar geen loops. "Het is voor mij geen uitdaging om een loopje van Curtis Mayfield te pakken en daar een drumbeat onder te zetten. Dat is hetzelfde als dat jij een mooi beeldhouwwerk maakt en dat ik hem dan in het wit overspuit en zeg dat het van mij is. Allemaal leuk en aardig hoor, maar je moet wel echt van goede huize komen om dat op een originele manier te doen." Delic is dus geen Kanye West-fan. "Ik vind het een goede producer hoor, ik heb het eerste album wel een aantal keer gehoord. Maar het is niet mijn ding. Hij moet het zelf weten, ik ga daar niks van zeggen." Dat Delic de namen van Duvel en Kubus noemt als zijn favoriete Nederlandse producers is logisch te noemen, de twee werkten beide samen met Opgezwolle. Maar hij vind Floris ook een hele goede producer. En er is een nieuwe jongen in Zwolle, eerdergenoemde gitaarleraar Dries Bijlsma, die is nu bezig met producties voor Typhoon. "Ik vind hem één van de meest talentvolle gasten die ik de laatste jaren gehoord heb. Hij is heel muzikaal. Maar er zijn sowieso niet zo heel veel producers die ik echt tof vind hoor. Dr. Dre natuurlijk, wat hij neerzet qua geluid is echt belachelijk. En dingen uit Engeland die ik hoor vind ik vaak wel goed, die mensen kijken ook een beetje vooruit. Lord Quas van Roots Manuva bijvoorbeeld, vooral zijn werk op Dub Come Save Me. Ik kon een remix doen voor een nummer van die laatste plaat van Roots Manuva, Too Cold. Alleen dat is niet doorgegaan, het schoot niet op. Ik had een remix gemaakt, maar ik vond het nummer eigenlijk niet tof. En ook de laatste plaat als geheel vind ik niet zo. De bezieling is eruit."

Een opvallende samenwerking op Eigen Wereld is die met de Zwolse volkszanger Bert Vrielink in afsluiter Park. "Rico had een nummer gehoord van hem, een cover van Tom Waits geloof ik. Bert heeft ook een hele rasperige stem, met zo'n smartlappengevoel. Die moeten we hebben, dacht ik. Er zijn nog niet zoveel mensen geweest die dat soort zangers met twee rappers op een beat gooien. Ik had ook André Hazes graag gehad, als hij nog leefde. Ik weet niet of het mogelijk was geweest, maar ik had het wel gewild. Hij was een hele bezielde artiest. Luister naar die stem. Als je hem met Koos Alberts vergelijkt, daar zat Hazes echt zes kilometer boven." Op het album heeft Delic weer een mooie balans gevonden tussen opzwepende en meer contemplatieve momenten. Dat hij in zijn nieuwe producties ook de grimey, pompende beats niet schuwt hoorden we al in Zwarte Koffie (op Jawat!s Ut Zwarte Aap), en op Eigen Wereld onder meer in Hoedenplank en Tunnelvisie. En toch zou het nog wel vuiler mogen, vind hij zelf. "Ik heb eigenlijk altijd dat ik een plaat achteraf luister en dat hij zachter is dan dat ik in eerste instantie zou denken dat hij zou worden. Dat had ik bij Vloeistof eigenlijk ook. Dat is eigenlijk best wel een brave plaat. Ik heb in eerste instantie de neiging om harde dingen te maken maar dan wordt het naarmate de tijd vordert meestal toch weer muzikaler." Het is het lot van de muzikaal breed opgevoede producer.

Peter Blom werd geboren in ziekenhuis De Weezenlanden, op nog geen kilometer afstand van waar we nu zitten. Hij woonde in Hasselt en Ede, toen op zijn vierde zijn ouders uit elkaar gingen nog een tijdje op de camping. Daarna weer terug naar Zwolle, waar hij met moeder Jannie en oudere broer Gert als een ware zigeunerfamilie verhuisde van wijk naar wijk: Zwolle-Zuid, Assendorp, Pierik, Wipstrik, noem maar op. Op zijn elfde begon zijn muzikale carrière, als drummer. De jonge Blom speelde onder andere in metalband Slanguage (compleet met haar tot ver over de schouder) en crossover-outfit Clownpower. Hij werd in de Zwolse muzikantenscene gezien als zeer getalenteerd maar het slagwerk ging bij een volgende verhuizing de deur uit en werd ingeruild voor een pc. "In '98 ben ik begonnen met beats maken in Fasttracker." De rest is geschiedenis. Tot twee jaar terug was Peter ook nog technicus voor de locale radio en televisie in Zwolle. "En af en toe werkte ik wel eens in de kroeg bij mijn moeder. Maar nu is het fulltime Opgezwolle."

Zwolle is en blijft de plaats van delict. De drie wonen dicht bij elkaar. "Rico een kwartiertje met de fiets, Sticks tien minuten lopen. Dat is ook wel een vereiste voor de manier waarop de we werken. Vanaf het begin hebben we dat ook tegen Kees (de Koning, eigenaar van platenlabel Top Notch) gezegd dat het voor ons belangrijk is dat we kunnen blijven werken op de manier waarop we dat deden ten tijde van Spuugdingen. Gewoon, zoals we begonnen zijn als vrienden. Dat Rico even langs komt om een tekstje te vervangen bijvoorbeeld. En dat we gewoon alles zelf kunnen opnemen, mixen et cetera. We hadden ook kunnen besluiten om voor een week een dure studio te huren om alles op te nemen. Maar voor ons werkt dat niet." Die totale doe-maar-normaalhouding valt op het podium bij Delic nog meer op dan bij de geslepen Sticks en de speelse Rico. Als je niet beter wist, was hij gewoon die buurjongen die vorige week nog aan zijn brommer stond te sleutelen en nu toevallig achter de draaitafels verzeild is geraakt. Leren jackie, armen wijd gespreid, saffie in de ene hand, pijpje in de andere en een brede glimlach op zijn gezicht. En scratchen natuurlijk. Maar vooral genieten. "Als een gek! Er gaat niet zo veel door je hoofd tijdens zo'n optreden, behalve als het fout gaat. In het begin had ik wel de neiging om te gaan nadenken maar dan vergeet je te genieten van het moment. Ik ben ook wel eens tijdens een nummer weggerend omdat ik moest pissen. Kwam ik weer terug, had Stickert op stop gedrukt."

Rico en Sticks zijn de woordvoerders van Opgezwolle. Delic heeft weinig kans om echt iets te zeggen, behalve natuurlijk in de vorm van muziek of samples. "Nou, zij verwoorden eigenlijk wat ik zelf ook vind, dat ligt niet zo ver uit elkaar. Ik ben gezegend met mensen als hen. Vooral op de nieuwe plaat Fakkelteit, die ik samen met Stickert heb gemaakt, zegt hij eigenlijk ook wel wat ik vind van wat er in de wereld gebeurt. Mijn stem gaat via hem. Ik heb die neiging zelf zelf niet zo sterk. Ik wil wel dingen zeggen, maar dan zou ik eerder een boek schrijven. Niet nu, maar over een jaartje of vijf." Delic is heel blij met de kant die Fakkelteit opgaat. "Hij gaat qua onderwerpen nog veel dieper dan Eigen Wereld. Alle nummers zijn topical, het is een hele bewuste plaat. Hij is heel erg tussen de sessies van het nieuwe album door opgenomen. Sticks heeft gewoon veel tekst en dat moet hij kwijt. We gaan dan on the spot gewoon zitten, ik maak een beatje en hij doet zijn ding. Daardoor wordt het een andere plaat. Minder uitgedacht ook dan Eigen Wereld."

Delic was op school geen raddraaier, geen haantje de voorste. "Ik was best wel rustig, ik maakte alleen nooit mijn huiswerk en ik was bijna nooit op school. Ik snap ook niet hoe ik mijn havo heb gehaald. Ik denk dat ze me flink gematst hebben met de cijfers. Het hele schoolsysteem is eigenlijk één grote mislukking. Het bereidt je niet voor op de rest van je leven. Je bent geslaagd voor school als je je papiertje hebt, dat wil niet zeggen dat je een evenwichtig mens bent. Kinderen van vier gaan naar school en het eerste dat ze leren is: kop dicht houden en napraten wat ik zeg. Ik was vroeger bijvoorbeeld goed in tekenen, maar voor dat soort dingen is nooit oog. Er zitten twee kids in de klas en de één haalt een 7 voor een proefwerk en de ander een 8. Dan wordt tegen de eerste gezegd: jij kan, jij moet ook een 8 halen. Daarmee maak je iemand kapot voor de rest van zijn leven. Maar ik heb nu ervaren hoe het is, dus ik kan het later op een andere manier aan mijn kinderen overbrengen."

Delic lijkt blij dat het eindelijk ergens anders over gaat dan over de herkomst van de gitaarsample in het zeventiende nummer van de nieuwe plaat of iets anders triviaals. Hij last even een pauze in voordat hij zijn volgende gedachte prijs geeft. "Ik denk best veel na over dit soort dingen, over hoe je staat in het leven. Als ik bepaalde intenties heb, wil dat toch zeggen dat dat bepaalde dingen in gang zet waardoor ik mijn eigen geluk afdwing. Mensen die heel succesvol zijn, zijn dat nooit toevallig. Als je Joop van den Ende vraagt waarom hij zo succesvol is, zal hij nooit zeggen nou, dat is zomaar gebeurd. Dat heeft hij altijd wel zelf in zijn hoofd gehad en hij heeft er voor gezorgd dat dat gebeurd is. En ik denk dat als je je bepaalde dingen voorneemt dat het toeval je zal helpen om het soort dingen te laten gebeuren waar jij je zinnen op hebt gezet. Als je ons zou vragen: zijn jullie verbaasd over jullie succes? Nee. En dat klinkt missschien arrogant maar dat is het niet. Het is gewoon een logisch gevolg van wat er is gebeurd. Het was al zo met Spuugdingen, we waren absoluut niet verrast dat die cd zo goed werd ontvangen. Je weet het als je met iets goeds bezig bent. Als je je daarvoor vijfhonderd procent inzet en alles er voor geeft dan voelen mensen dat vaak ook." Die totale inzet en overgave heeft overigens ook zijn keerzijde. "Mijn sociale kring is wel aardig uitgedund het laatste half jaar. Je werkt toch in je eentje de hele dag, je spreekt heel weinig mensen."

Made in NL, de situatie is al weer sterk veranderd sinds Vloeistof. De aandacht is groter dan ooit tevoren, hiphop is hot. Opgezwolle heeft er op zijn manier aan meegeholpen en zal er nu ook de vruchten van kunnen plukken. Maar Delic heeft niet zo'n hoge pet van op van al die drukte. "Ik denk wel dat het een hype is die binnen een paar jaar overvliegt. Van mij mag het morgen al over zijn. Die hele doorgevoerde shit dat hiphop overal aan wordt gehangen. Ik vind ook het absurd dat mensen vaak de slechtste tracks als single van het album uitbrengen. Ze onderschatten vaak het publiek, alsof het konijnen zijn. Alsof ze alleen makkelijke muziek kunnen bevatten. En dat gebeurt al twintig jaar, dus het publiek is dom geworden, zou je kunnen zeggen." En optreden voor de koningin? "Dat zou ik niet doen. Dat is voor ons ook helemaal niet aan de orde geweest. We hebben het nooit gedaan om beroemd te worden. Het enige dat we doen is muziek maken en die hele heisa er omheen is noodzakelijk kwaad."

quote:

volop in de weer met mijn voorvorkveer rol ik door het verkeer

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 21:16 schreef Thomas B. het volgende:
"'s nachts te laat thuis eerst een happie eten maken... en ik wist precies welke traptreden kraken. Kleren stinken naar rook en m'n ogen klein. Mams zag het wel maar het viel onder haar gedoogbeleid"
Hoe herkenbaar

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 21:16 schreef Thomas B. het volgende:
"'s nachts te laat thuis eerst een happie eten maken... en ik wist precies welke traptreden kraken. Kleren stinken naar rook en m'n ogen klein. Mams zag het wel maar het viel onder haar gedoogbeleid"
Hoe herkenbaar

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 21:51 schreef dnzl het volgende:

[..]

Shit man dat had ik dus ook . Die laatste zin is echt te vet .

Valt me trouwens op dat Rico er niet echt gezond uitziet zoals je bijv. ook ziet op deze pic:
[afbeelding]
Weet niet wat het is...

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 21:51 schreef dnzl het volgende:

[..]


Valt me trouwens op dat Rico er niet echt gezond uitziet zoals je bijv. ook ziet op deze pic:
[afbeelding]
Weet niet wat het is...

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 21:58 schreef jimjim1983 het volgende:

[..]

op deze foto ziet ie er idd wat groenig uit
maar normaliter vind ik hem er wel gezond uitzien hoor, maar misschien komt het door die problemen die hij zegt te hebben gehad.

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 22:30 schreef XxxPimxxX het volgende:

[..]

Ooit gehoord van belichting ?

quote:

Sticky Steez, Stickert, ST, Sticks. Hoe je hem ook wil noemen, de mc uit provinciestad Zwolle speelt een grote rol in het Nederlandse hiphopwereldje. Zowel als lid van formatie Opgezwolle als solo is hij te horen op hooggewaardeerde platen als Spuugdingen op de Mic, Opgeduveld, Buitenwesten, Vloeistof en Microphone Collossus. Zijn flow is één der besten des lands, zijn stage-performance maakt een zeldzame intensiteit los bij concertgangers. Tel daar muzikale integriteit en vocale autoriteit bij op en je hebt de blauwdruk van een mc die het "goud houdt" met zijn "blauwvingers". De mc die overal een Z achterlaat als Zorro. Maar bovenal de mc die de lat al jaren gestaag verhoogt en niet van plan is daarmee te stoppen.



Zoals velen met hem ervaart Sticks hiphop voor het eerst door het horen van één van Dr. Dre's muzikale vruchten. "Van mijn oudere zus Fleur kreeg ik de eerste cd van Dr. Dre, The Chronic, en daarmee is het begonnen. Die attitude van Snoop, dat vind je als klein jongetje natuurlijk helemaal tof. Verder checkte ik van alles en nog wat. Van Jeru the Damaja tot Warren G, Kurupt en Tha Dogg Pound. Gang Starr. Later natuurlijk Biggie, Nas, Jay-Z, 2Pac. Scarface heb ik ook altijd al heel erg gewaardeerd. Of het uit de Westcoast, New York of het zuiden kwam, boeide niet. Het gaat mij om de skills." Vaardigheden zijn belangrijker dan de regio die je vertegenwoordigt, zo bewees Sticks ook zelf met Opgezwolle. Welk aspect is er naast tekstuele en flowtechnische finesse doorslaggevend voor zijn waardering van een mc? "Sowieso moet de muziek me aanspreken. Ik moet de rapper ook geloofwaardig vinden. Als je iemand als Young Jeezy hoort dan geloof je hem gelijk, hij maakt geen grappen, ik hou van die attitude. Voor mij hoeft het niet te scientific te zijn. In your face en in één keer blazen. Zeg gewoon wat je wilt zeggen en maak het niet te moeilijk. Kool Keith is een groot voorbeeld voor me, die komt wel met die scientific shit maar hij brengt het met humor. Dat vind ik belangrijk, ik mis vaak humor in hiphop." Een favoriete mc kan hij niet noemen. "Vandaag kan het Nas zijn en morgen weer Lil Wayne."

Voor zover het buitenland. Welke binnenlandse ontwikkelingen kunnen Sticks bekoren? "Rescue vond ik vroeger altijd heel dope komen. Pappies als U-Niq, The Most Official, MOD, daar verwacht ik heel veel van. Extince, zonder twijfel de man." Van laatstgenoemde wordt regelmatig geïnsinueerd dat Sticks' stijl er enorme gelijkenissen mee vertoont. Dat valt wel mee, vindt Sticks zelf. "Hij rapt veel vrolijker dan ik, losser, nonchalanter. Er was een tijd dat hij als eerste kwam met echt strakke flows, als je nu in Nederland met strakke shit komt dan kun je automatisch een vergelijking trekken met Extince omdat hij de eerste daarmee was. Maar ja, mensen die niet over een beat kunnen rappen, kan je dan ook gelijk vergelijken met Def P. Binnenlandse Funk was de eerste dope plaat uit Nederland die ik hoorde, daar blijft het bij. Ik ben meer beïnvloed door mensen met wie ik werk, zoals Duvel, Rico en Jawat! omdat ik die regelmatig zie en met ze in de studio zit. Daar leer ik meer van en daar word ik automatisch meer door beïnvloed dan door een Extince."

Oké, en hoe zit het dan met invloeden van overzeese raphelden? "Een stukje invloed houd je natuurlijk niet tegen, maar het is niet zo dat mijn stijl is gebaseerd op een Nas of Snoop. Ik luister die shit en meer ben ik er niet mee bezig. Ik word meer beïnvloed door het dagelijks leven dan door wat Nas op een plaat zegt. Ik repecteer Snoop en 2Pac enorm om hun muziek maar je kan niet zeggen dat ik zoals die gasten rap of wil rappen. Er sluipt onbewust vast wat binnen als je een plaat goed vindt maar ik ga niet bewust zoals iemand anders proberen te schrijven." De inspiratie zoekt Sticks duidelijk in zichzelf en in zijn eigen omgeving. De gave deze impulsen om te zetten in taalkundige hoogstandjes hoeft geen verrassing te zijn als je zijn familie nader onder de loep neemt. "In mijn hele familie is iedereen bezig met taal. Mijn moeder is lerares Nederlands, mijn zus heeft Frans gestudeerd, mijn opa was leraar Frans. Ik zie wat ik doe als een vernieuwende manier om met taal bezig te zijn." Tekstueel raptalent als verlengstuk van een taalkundig onderlegde familie dus. Opgegroeid met gescheiden ouders heeft Sticks geen hechte band met zijn vader, toch weet hij ook met hem een belangrijke parallel te trekken wat betreft persoonlijke eigenschappen. "Hij is een echte workaholic. Een soortgelijke drive heb ik dan weer voor mijn muziek."

Sticks geeft dan wel geen taalles, zijn huidige activiteiten in het Nederlandstalige rap-spel zijn van dermate hoog niveau dat hij masterclasses zou kunnen geven. Zo vaardig is hij natuurlijk niet begonnen. Vanaf welk moment schaart Sticks zich niet langer tussen de rapfans maar probeert hij ook te werken aan een status als mc? "Al vrij snel nadat ik The Chronic en DoggyStyle ontdekte," verhaalt hij. "Op mijn veertiende of vijftiende begon ik al met rappen. Mede doordat ik vond dat er weinig toffe dingen uit Nederland kwamen, wilde zelf bewijzen dat het beter kon. Ik leerde Delic in de tweede klas van de middelbare school kennen. Hij was rond die tijd al bezig met beats maken op de computer. Ik had dus al vrij snel toegang tot beats, wat weer een stimulans was om serieus te schrijven." Kan Sticks zich zijn eerste avonturen achter de microfoon nog herinneren, de eerste complete nummers die hij opnam? "Ik heb thuis nog een hele oude tape liggen die je echt niet wil horen," gniffelt hij. "Het was onbevangen, niet wetend waar ik mee bezig was. Je hoort je stem voor het eerst op een opname, het is allemaal nog vreemd. Dus je gaat gewoon schrijven en op een ontdekkingsreis." Weinig indrukwekkende demo's van een prille mc waren dat, zoveel is wel op te maken uit de pretoogjes en lacherige toon van Sticks. De naam Sticky Steez stamt ook uit die periode en is naar zijn mening al verleden tijd. "Sticky Steez is weg, een gepasseerd station. Het is nu gewoon Sticks. Die eerste naam had ik al vanaf mijn zestiende, iets wat je bedenkt in je jeugd. Nu ben ik een jonge volwassene."

Maar voordat Sticky de overgang maakt naar Sticks staat er nog heel wat te gebeuren. Het formeren van Opgezwolle bijvoorbeeld, een naar ware hiphop-traditie gevormd collectief. "Zo rond '97 was ik een jaartje of twee bezig met Delic. Er was een hiphop-feestje in Hedon, volgens mij trad E-Life op. Blaxtar en Rico waren daar toen als Rude Teenz en ik zat in de groep X-Size. Eigenlijk dus al Opgezwolle als je de naam letterlijk neemt. Na het feest stonden we op de klassieke manier buiten te freestylen en te beatboxen. We wisselden nummers uit om een keer op te hooken. Rico kwam zodoende een keer langs met Blax, Typhoon en Das Primeiro." Een paar jaar later gebeurt er iets waar Nederland heel wat kwaliteitshiphop aan te danken heeft. Rico, Delic en Sticks besluiten onder de noemer Opgezwolle verder te gaan. "Rico kwam met de naam, ergens in '99 denk ik," rakelt Sticks een tikkeltje aarzelend op. "Ik ben niet zo goed met jaartallen dus ik kan er iets naast zitten. Het was nadat Blax duidelijk aangaf dat hij Engelstalig verder wilde gaan, (zijn broertje) Typhoon was te jong om echt moves te maken en moest altijd vroeg thuis zijn en dat soort dingen. Rico en ik woonden dicht bij elkaar en konden op een wekelijkse basis bezig zijn. Zodoende. Het was vrij duidelijk dat we in de Nederlandse taal door zouden gaan. Ongeveer anderhalf jaar later kwamen Spuugdingen en de Grote Prijs-finale. Toen hadden we misschien dertig optredens achter de rug. Als we het deden, wilden we het goed doen dus maakten we demo's, traden we op. Ik heb altijd wel een drive gehad."

Het arbeidsethos van Sticks wordt door de hiphopkenner niet in twijfel getrokken. Hij is wellicht het meest productieve groepslid en bovendien de enige van de drie met een solo-plaat en een tweede solo op komst. Sticks ziet Microphone Collossus (2004), dat hij met de Zwolse producer Kubus maakte, trouwens niet als een solo-album. "Het is meer een freestyle-tape in samenwerking met Kuub. Dat zeg ik op de plaat ook een paar keer. We kwamen gewoon bij elkaar en als er in die sessies iets uitkwam wat na een maand nog tof was dan hielden we het. Die twaalf tracks wilden we niet eens uitbrengen maar op internet zetten. Kees (de Koning, eigenaar van platenlabel Top Notch) hoorde de nummers en wilde ze per se uitbrengen. Ik beschouw het gewoon als een tussendoortje. In plaats van een Straatremix-cd of zo doen wij dit. Maar het is niet mijn solo-debuut, dat wordt Fakkelteit. De titel Fakkelteit staat voor mijn mindstate. De plek waar je kunt horen hoe ik leef en dingen doe. "Op Fakkelteit laat ik een bepaalde groei zien. Andere flowtjes, andere topics dan je van me gewend bent. Conceptueel gaat het alle kanten op, daarin ben ik erg gegroeid. Van een nummer over totale vrijheid tot een nummer over brak zijn. Ik heb ook een track gemaakt over fouten in het verleden, ouwe koeien, hoe daarmee om te gaan. Fakkelteit is ook een beetje een logisch gevolg van de sessies waarin we aan Eigen Wereld zaten te sleutelen en dat Rico er niet was. Daaruit ontstond geleidelijk een compleet album op beats van Delic, op twee na. Die zijn van een nieuwe pappie, ART. Op de plaat ga je Rico vaak horen, verder Shyrock, Raymzter en Jawat!" Toe maar, dat klinkt zo gezellig dat dit misschien ook geen solo te noemen is. Wanneer kunnen we de schijf verwachten? "Dat is nog maar de vraag," begint Sticks. "Omdat er al wat andere dingen klaarliggen, Opgeduveld 2 bijvoorbeeld. Het zou zonde zijn als Fakkelteit, een plaat waar ik heel trots op ben, ondergesneeuwd wordt door de releases eromheen. We moeten er nog het juiste moment voor vinden."

Terug naar Opgezwolle. Hoe kan het dat drie ogenschijnlijk enorm verschillende mensen een zeldzaam hechte drie-eenheid vormen? "In principe doen en bepalen we alles met zijn drieën," aldus Sticks. "Het gaat er heel democratisch aan toe. Delic houdt zich liever wat meer op de achtergrond en hoeft niet zo nodig in clips, ik ben zelf bijvoorbeeld wat spraakzamer op het podium maar achter de schermen geldt elke stem even zwaar. Dingen gaan bij ons vanzelf, op een natuurlijke manier. Spuugdingen brachten we bijvoorbeeld niet naar Kees, de cd bracht Kees naar ons. We hebben ook nooit echt moeite gedaan om optredens te regelen of zo. Niet om arrogant te doen, maar we hebben altijd de overtuiging gehad dat we goed bezig waren." Die overtuiging hebben de drie in de afgelopen jaren kunnen verzilveren. Het gevoel van succes is inmiddels geen vreemde gewaarwording meer. Een verdiend loon voor de noeste arbeid van eigenzinnige producer Delic en het tweetal mc's dat zichzelf gekscherend voorziet van bijnamen als Sjimmie & Sjors en Ren & Stimpy.

Want hoeveel kenmerken Rico en Sticks ook lijken te delen, er zijn genoeg verschilpunten. "In principe verschillen we als dag en nacht," verzekert Sticks ons. "Maar we hebben wel dezelfde ideeën over rap en hoe we rappen. We hebben veel van elkaar geleerd, bijvoorbeeld qua flowtechnieken of hoe je bepaalde dingen zegt. Ik ben meer gedreven, schrijf met een bepaalde urgentie. Waar ik acht rijms schrijf en er vier uitkies, schrijft hij er twee die gelijk goed zijn. Verder rap ik meer over dingen uit het dagelijkse leven en Rico zit meer in zijn eigen wereld. Dat verschil is goed hoorbaar als je mijn solotrack Gerrit en zijn Elektrostress vergelijkt. Op Hoedenplank hoor je dat verschil tussen ons zelfs in de verses. Ik heb duidelijk dingen te zeggen en Rico is meer cryptisch bezig. Die combo is juist dope, voor ieder wat wils."

Dat kun je wel stellen. Iedere fervente hiphop-luisteraar in Nederland leek tussen 2001 en 2005 een stukje Opgezwolle te willen. Concertenkaartjes, t-shirts en cd's gingen als warme broodjes over de toonbank. Hoe ervaart Sticks de overgang van regionale hype naar nationale hiphopfaam? "We zijn trots natuurlijk. Maar nogmaals, het is heel geleidelijk gegaan. We wisten dat we goed bezig waren en daar zou vanzelf wel iets uitkomen. Ook al is er geen toptienhit of aandacht van de Hitkrant of Break Out! Dat is allemaal niet nodig, niet belangrijk." Die media-aandacht gaat wel naar de hiphoppers die Sticks ziet "zwichten voor marketingplannen" in Nagemaakt op het nieuwe album Eigen Wereld. "Je ziet veel mensen die zweren dat ze alles zo goed in eigen hand hebben," stelt Sticks. "Het zijn gewoon observaties, het is geen dis. Doe wat je moet doen, weet je wel. Als jij vanaf dag één geld wil maken en dat lukt, gefeliciteerd. Je bent geslaagd in wat je opzet was. Ik denk daar anders over."

Wat denkt Sticks dan precies over zijn eigen muzikale proces? "Muziek moet je een goed gevoel geven. Er mogen dingen gezegd worden, het mag tegelijk ook een beetje luchtig zijn, het hoeft niet altijd loodzwaar. In een track als Gekke Gerrit heb ik bijvoorbeeld een duidelijke aanklacht tegen plastische chirurgie. Maar het is verpakt in een luchtig verhaal over een gestresste chick. Zo'n lading, of boodschap, is mijn sterke punt, dat heeft Rico iets minder. In Made in NL is dat contrast ook goed hoorbaar." Daarover gesproken, het nummer vertoont enkele kleine maar opvallende gelijkenissen met Het Land van... van Lange Frans & Baas B. Toeval? "Sowieso lag Made in NL al heel lang op de plank, sinds 2004," verklaart Sticks. "Bovendien is Het Land van... is een opsomming van kenmerken van Nederland zoals Fluitsma & Van Tijn deden in 15 Miljoen Mensen. Wij gaan een stapje verder door het kuddegedrag van Nederlanders aan te kaarten. Hoe de fuck kan bijvoorbeeld een programma waarin Patty Brard shit uit haar darmen laat zuigen nou goed bekeken worden? Ik kan daar niet bij."

En zo zijn er wel meer dingen die Sticks hebben gestoord de afgelopen tijd, zijn eigen gedrag bijvoorbeeld. Een oplettend oor hoort in de teksten van Eigen Wereld dat hij probeert het drankgebruik te beperken tot het weekend en ook wat vaker van de wiet probeert af te blijven. Misschien ook om de "moodswings" die hij noemt in te perken? "Smoken en drinken gaat niet goed samen met je business," stelt Sticks nuchter. "Er ontstond bij mij een sfeer dat ik alles te veel voor lief nam. Altijd maar smoken, drinken, teveel partyen zonder rustpunten te nemen. Je gaat het niet trekken, maandenlang in een vage fase. Ik dacht what the fuck man, dit is helemaal niet waar ik oorspronkelijk mee bezig was: toffe muziek maken. Nu is het drinken, smoken en daarnaast muziek maken, als het een beetje meezit. We traden veel op en elke keer staat de drank klaar als je aankomt. Daar moet ik nog steeds een beetje mijn weg in vinden, het gaat nu wel beter. Ik ben nog steeds aan het leren. Ik begon ook irritant te doen tegen mijn vriendin, gaf mijn moeder minder aandacht. Een beetje een egotrip, weet je. Ik denk dat dat een klassieke val is die mensen maken als het goed met je gaat. Veel mensen uit mijn omgeving begonnen dat gedrag op te merken en gaven er commentaar op. Ik kreeg van Delic te horen dat ik anders aan het doen was, en mijzelf moest checken."

Geen wonder dat Eigen Wereld, waarvan de meeste concepten ut Sticks' koker komen, serieuzer, donkerder en bovendien volwassener klinkt. Er is minder plek voor braggen & boasten en meer plek ingeruimd voor zelfreflectie en maatschappijkritische referenties. Stond heel Opgezwolle anders in het leven tijdens het maken van deze plaat? "We waren deze keer bezig met drie platen tegelijk, Fakkelteit, Opgeduveld 2 en Eigen Wereld, dat is al een groot verschil. Braggen en boasten is voor ons een gepasseerd station, wij weten van onszelf en de mensen weten van ons dat we goed kunnen rappen. We spelen nog graag met woorden, maar er is natuurlijk meer. Met Eigen Wereld wilden we een plaat maken die niet verveelt en alle kanten opgaat. Als je alleen loopt te vertellen hoe goed je bent, hebben de meeste mensen het na twintig minuten wel gehoord."

Letten de Zwollenaren dan zo erg op het tevredenstellen van de luisteraar? Of is er sprake van vanzelfsprekende groei? "Wij hebben vaak, onterecht vind ik, kritiek gehad dat we teveel dezelfde onderwerpen aansnijden. Dat vind ik echt onzin. Nix te Verliezen op Microphone Collossus, Waarom Doe Je Wat Je Doet? op Brandstof, Xi op Spuugdingen op de Mic, Tijd Leert en Beestenboel op Vloeistof, stuk voor stuk topics die ik een ander niet heb zien doen. Luisteren mensen niet of luisteren ze alleen Verre Oosten of zo? Hoe dan ook, die lijn van ontwikkeling gaat verder op Eigen Wereld." Wat ook opvalt is dat de plaat minder Zwolle-gericht is. "Tijdens Spuugdingen deden we misschien twee optredens per maand, geheel geïsoleerd zeg maar, dat is nu totaal anders. Van de groepen die geen hits hebben gehad, hebben we volgens mij het meest opgetreden. Onze muziek geeft nog steeds een kijk op ons leven, niet meer alleen in Zwolle maar in de hele Eigen Wereld dus."

Naast het platspelen van een rits zalen in Nederland en België zijn de jongens ook regelmatig te vinden op illegale feesten. Zowel voor optredens als voor eigen vermaak. Vanwaar deze uitstapjes naar evenementen in het illegale circuit? "Het is een soort traditie in steden als Zwolle. Omdat er niets te beleven is, gaan mensen op zoek naar iets om te doen te hebben. Of het dan in een kraakpand is of in een afgelegen tunnel maakt dan niet uit. Het is ook een soort aanklacht tegen de stijgende prijzen in de horeca. De cafeetjes zijn duur en Hedon heeft weinig dingen te doen. Dan gaan mensen zelf maar feesten organiseren. Dan doen wij overigens niet, dat wordt vaak verkeerd begrepen." Met de organisatie hebben de jongens misschien weinig te maken, toch belanden zowel Rico als Sticks begin 2005 in de cel nadat de politie een feest in een tunnel onder de A28 tot een halt brengt. Rico en Sticks beschrijven in Tunnelvisie hoe het tweetal klappen vangt en in de boeien wordt geslagen. Maar dat is niet alles.

"Ze kwamen met een stuk of acht bussen vol politiemensen een feestende menigte opjagen, met mac-lights en honden in de aanslag. Dat is overkill," laat Sticks duidelijk aangeslagen los. "Honden werden losgelaten, mijn vriendin is zelfs in haar been gebeten terwijl ze er maar bij stond. Een onschuldige omstander die scared as hell is. Normaal als die feesten worden gestopt, is dat in goed overleg en kappen we. Dit zero-tolerance-beleid ging vrij ver en daardoor flipten een aantal mensen. We hebben uiteindelijk een nachtje moeten overnachten en 's middags rond vier uur mochten we weer weg." Aangifte hebben de Zwollenaren niet gedaan. "Daar bereik je niets mee, die gasten coveren elkaar sowieso. Het lauwe is dat Henk Jan Meijer, onze burgemeester, ons altijd noemt in zijn nieuwjaarsspeeches. Hij heeft ons zelfs een keer heeft gevraagd om Verre Oosten samen met hem te doen op een nieuwjaarsborrel zodat hij goede sier kon maken met exportproduct nummer één van Zwolle. Maar nu was hij nergens te bekennen, hij heeft zich ook niet verantwoord voor het gedrag van de politie."

Opgezwolle heeft nooit een hit gescoord en verkocht toch rond de 12.000 exemplaren van Vloeistof. Door de harde toon die ze soms aanslaan tegen collega-muzikanten zou je een anticommerciële houding verwachten. De situatie ligt wat gecompliceerder. "We maken gewoon de muziek die we tof vinden, als dat dan een topveertighit wordt, is dat mooi. We zijn niet anti hits, maar we forceren de muziek niet. Er staat niet eens een echte single op Eigen Wereld denk ik, het is meer een hoorspel waar je moeilijk iets uit kan pakken." Hoe denkt Sticks dan over Top Notch-labelgenoten als K•Liber of De Jeugd Van Tegenwoordig, die de kunst van de explosieve single dik onder de knie hebben en hun commerciële appeal niet onder stoelen of banken schuiven? "Dat is toch goed. Het zou verkeerd zijn als iedereen hetzelfde ging doen natuurlijk. Ik lig echt in een deuk om De Jeugd Van Tegenwoordig, ik vind het schitterend. Humor in muziek kan ik wel waarderen." Kan Sticks er ook om lachen dat hij schertsend wordt nagedaan op Jeugd-album Parels voor de Zwijnen? "Ik heb het zelf niet gehoord maar heb er wel over gehoord. Lachen toch?"

Iedereen mag iets anders doen, als ze Opgezwolle maar niet nadoen. Daar hebben ze namelijk een broertje aan dood. Het nummer Waar Wou Je Heen Gaan ("Met die gestolen flow / Neppe tekstdieven vallen om als domino") legt de vinger op de zere plek. Lange tijd gonsde het gerucht dat dit gericht was aan D.A.C. (De Amersfoorste Coöperatie). Sticks helpt de mythe uit de wereld. "Dat nummer was niet specifiek gericht op iemand, het gold voor iedereen. Wij wisten dat we op Spuugdingen bezig waren met een nieuw ding, onze visie van hoe strakke raps hoorden te klinken. Nadat die cd uitkwam, merkten we dat de groepen die dat probeerden na te doen als paddestoelen uit de grond kwamen." Welke groepen dan? "Kijk maar op nederhop.pagina.nl, bij heel wat groepen kan ik zo onze invloeden aanwijzen." En D.A.C. dus ook? "Voelden ze zich aangesproken? Dat zegt meer over hen dan over ons. Wie de schoen past, trekke hem aan. Maar het is geen specifieke D.A.C.-dis, dan zouden we gewoon zeggen fuck D.A.C. Op een wat mooiere manier dan. Waar Wou Je Heen Gaan was een boodschap naar iedereen om hun eigen ding te doen, niet meer."

En je eigen ding doen met Sticks & co. is weer een verhaal apart. Een samenwerking met Rico, Delic of Sticks is niet snel geregeld. Het is allesbehalve makkelijk om een Opgezwollenaar te strikken voor een gastbijdrage. Zo ervaarde ook collega-mc Brainpower. "Hij wilde een collabo met ons doen voor dat album waar Dansplaat op staat (Verschil Moet er Zijn, 2002). Dat wilden we liever niet. Extince vroeg ons wat later en dat wilden we weer liever wel." Waarom Brain niet? "Ik geloof hem niet, ik voel hem niet. Hij maakt wel dingen of zo, maar muziek moet je een soort gevoel geven van dit is het. Dat krijg ik van hem niet. Als we het zouden doen, was het alleen voor de exposure, vooral toen nog. Dat is niet hoe we werken." Voor het aanbod van Lange Frans om Sticks te betrekken in een remix van Het Land Van... geldt een gelijksoortige motivatie. "Ik respecteer Frans als artiest, maar de muziek voel ik gewoon niet. Het is niet mijn ding." Wel staat ons een samenwerking van Sticks en Salah Edin te wachten. "Ik heb via Cilvaringz al een RZA-beat gekregen en daar gaan we zeker iets mee doen. Die beat is erg." Waarom gaat Sticks wel op dit aanbod in? "Cilvaringz en zijn hele beweging respecteer ik. Hij heeft net als wij altijd alles zelf gedaan. Over Salah Edin had ik al gehoord dat hij heel goed moest zijn, ik heb laatst een track van hem gehoord en het was dope, dus waarom niet? Die gasten maken geen grappen, ze zijn serieus bezig met hun shit en dat vind ik tof."

En zelf wil Sticks natuurlijk ook toffe dingen blijven doen. "Veel goede muziek maken, laten horen wat ik denk en vind, veel optreden en het maximale uit het leven halen. Ik wil blijven doen wat ik nu al doe en natuurlijk anderen blijven stimuleren. Een drijfveer zijn, de fakkel dragen. Iemand als Shyrock heb ik naar mijn gevoel wel een beetje vuur gegeven, we gaan echt nog meer van hem horen. Met hem in de studio zitten, was een eer. Dat het voor hem ook een eer was, daar flip ik van. Hij zegt dat we hem een stuk enthousiasme terug hebben gegeven, dat is toch schitterend. James, een jongere pappie uit Zwolle die al vaker met ons heeft samengewerkt, wil ik ook motiveren om zijn muziek serieuzer te nemen." James, voorheen bekend als JJ en ook al te horen op het nummer Kruidig & Pittig van Spuugdingen en de Verre Oosten-remix, maakt deel uit van de door Sticks vaak aangehaalde Fakkelbrigade. Maar wie zijn dat nou eigenlijk? Is het een rapgroep, een knokteam? De naam klinkt in ieder geval zeer krachtig. "De FB, de Fakkelbrigade, zijn gewoon een paar pappies uit mijn buurt vroeger in Zwolle. Met zijn allen stonden we wel eens sneaky onder de flat jointjes te roken, omdat je ouders het niet mochten weten, je kent het wel. Die naam onstond als een grap, we waren een soort brigade met fakkels toch. Die naam bekt gewoon lekker. Het zijn geen rappers maar gewoon oude vrienden van me. James beschouw ik als de muzikale divisie van de FB. Hem zal je trouwens ook nog wel horen op Fakkelteit."

Op de achtergrond helpt Sticks een handje bij zijn label, de rol van artiest is niet zijn enige. "Een beetje de a&r uithangen," noemt hj het. "Als ik iets tegenkom waar ik erg enthousiast over ben, probeer ik Kees daar ook enthousiast over te krijgen. Het is leuk om te zien als dat echt werkt. Ik ben er trots op dat getalenteerde gasten zoals Duvel, Kubus of Jawat! met een soort familieband op Top Notch zitten." Gaat hij Winne, één van de gastrappers op Eigen Wereld, het kamp proberen binnen te sluizen? "Ik verwacht dat hij met zijn beweging en met Kapitein Mo zijn eigen ding gaat doen. Je kan niet iedereen deel uit laten maken van, tussen aanhalingstekens, Buiten Westen. Maar we zullen zien. Ik heb met Winne en U-Niq wel een track gemaakt voor U-Niq's aankomende album. Ik kende Winne toen eigenlijk nog niet. Ik kwam de studio binnenlopen en dacht dat hij die dag de beat zou maken of zo. Hij bleek Superpollum (van Duvelduvel) al heel lang te kennen, automatisch is er dan al een klik."

Allemaal goed en wel, die kliks met muziek en muzikanten, maar wat doet één van de meest gerespecteerde mc's van Nederlands nieuwe lichting nou graag als hij het schrijven, rijmen en rappen even zat is? "Ik ben een grote fan Herman Brusselmans' boeken. Hij heeft een boek genaamd De Kus in de Nacht. De eerste zin is Ik heb alweer niks te melden en dat zal ik doen in een pagina of zeshonderd à zeshonderdvijftig, we zullen zien. Dat vind ik prachtig. Ik ben geen fervent lezer, maar Brusselmans vind ik echt tof. Ik ben een enorme voetbalfanaat ook. Verder speel ik graag computerspelletjes. Momenteel zit ik echt in de PSP die heb ik net heb gekocht. Oude Super Mario-games spreken me ook nog steeds aan, vooral Super Mario 3. Wat ontspanning en een beetje terug naar je jeugd, toch?"

Sticks zal het nodig hebben, met de zware kluif die hij heeft gehad aan het medevormen van Eigen Wereld en Fakkelteit kan het geen kwaad even te ontsnappen aan zijn grimmige eigen wereld. De kleurige namaakwereld van Mario biedt ontsnapping. Wellicht genoeg om bij te komen en op de volgende Opgezwolle-plaat de mooie dingen van het leven wat meer aandacht te geven, een paar extra Regendansen te maken.

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 14:28 schreef S-Two het volgende:

Die interviews zijn trouwens ook dope

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 14:36 schreef dnzl het volgende:

[..]


Vind trouwens tracks met Duvel duvel niet echt vet. Die fluisterende over-Rotterdamse flow past niet helemaal vind ik

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 14:56 schreef DubzOne het volgende:

[..]

Ik vind Duvel echt een dikke flow hebben!
Die Pollem en Rein vind ik niet relaxed, maar Duvel

Bosmuis

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 15:14 schreef DubzOne het volgende:
Ik heb eigenlijk ook min of meer het idee dat hij er definitief uitligt ja

quote:

"Ik heb via Cilvaringz al een RZA-beat gekregen en daar gaan we zeker iets mee doen.

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 15:38 schreef Evil_Koekje het volgende:

[..]

Ik weet het wel zeker eigenlijk:

"de "directie" van Duvel (dus Duvel) heeft me op non actief gezet..

Reden?

OMDAT IK MIJN DING WIL DOEN"

http://www.theboombap.nl/theBoards/read.php?5,1063052

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 16:14 schreef Henkmanz het volgende:

[..]

Als dat Rein de Vos is, die als Audio Elixer op dat forum loopt te spammen, is-ie mooi zielige gast. Hij post als derderangs gangster-turkjes die normaal gesproken op al die forumpjes lopen te zieken, zijn tracks klinken echt nergens naar naar mijn mening.. maar goed.

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 16:37 schreef Catch22- het volgende:
[afbeelding]
net gehaald, tesamen met Buitenwesten

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 16:38 schreef jimjim1983 het volgende:
vette hoes

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 16:51 schreef Evil_Koekje het volgende:

[..]

Damn, waar heb je die gevonden? Wil 'm al een tijdje maar kan 'm dus niet vinden.