Van kleuter tot puber deel 6

Ik heb vandaag op advies van die vrouw waar ik vanmorgen ben geweest voorzichtig tijdens een luchtig babbelgesprekje aan René gevraagd wie ze de leukste van de heeeeeeeleeeeeeee (lekker overdreven ) vind, nou Juf 2 en de niet liefste, dat wilde ze niet zeggen. Oh maar dat ga ik niet op school vertellen zei ik toen. Nou ik vind Juf 1 niet zo lief, omdat ze altijd boos is op mij en haast nooit op iemand anders (kinderlogica he, dus dit kan zij zo ervaren) En toen, wat vind je het leukste op school (ik had gymmen verwacht) lezen en schrijven! En het niet leukste, ach, niks zei ze, maar rekenen vind ik niet zooooooooooooo leuk als lezen

En of ze wel eens op een andere school wilde kijken, JA! Dát wilde ze wel... dus ik zei dat er dan ook misschien wel een juf of meester was die ze niet leuk zou vinden. Ja maar zei ze, niet Juf 1

Ze wil ook nog altijd "boekenschrijver" worden als je dat aan haar vraagt, maar ja, dat gaat zo niet lukken lijkt mij.

Nou is toch al heel wat dat ze aangeeft wat wel heel leuk vindt en wat niet ( en dan vooral ook wie niet). Nu proberen er misschien voorzichtig uit te krijgen waarom ze dat vindt en waarom juf1 altijd boos op haar is en niet op andere.
het is in ieder geval een goede stap dat ze er over wilt praten.
Maar luister ook naar je dochter als ze aangeeft het niet erg te vinden om naar een andere school te kijken. Je kunt er misschien een dagje/middagje op een nieuwe school laten meedraaien. Doet ze nieuwe ervaringen op en dan samen een beslissing maken.
Als ik het goed gelezen heb zit je dochter in groep 3? Dat is natuurlijk nog best jong. maar het zijn toch signalen die ze afgeeft over haar gevoelens en benadering van en op school.

in ieder geval heel veel succes ermee en luister goed naar de gevoelens van je dochter.
Scheelt heel veel stress, voor zowel jezelf als voor je dochter/familie.

Zoiets heb ik dus ook, eens laten meedraaien in een nieuwe klas op een nieuwe school, máár wel in overleg met beide scholen. Het kuttige is alleen dat René niet iedere dag problemen heeft. Want heel soms hoor ik dat het goed ging, ook al komt er ALTIJD een maar achter aan.

Ze zit nu op een mini school, met iets meer dan honderd leerlingen, en de school die ik in gedachten heb heeft zo'n 400 leerlingen, maar wel redelijk kleine klasjes.

mee eens, maar je hoeft natuurlijk niet altijd problemen te hebben om toch een negatief gevoel te hebben over school. Negatieve gevoelens hebben toch meestal de overhand in dit soort dingen.
Als ik lees dat juf1 zomaar de antwoorden weggumt zodat ze de opdracht opnieuw kan doen zonder enig reden lijkt me dat al een grondige reden om eens een stevig gesprek met de directeur aan te gaan waar juf1 bij zit.
En je kunt altijd in overleg met de directeur aangeven dat wat je nu van de situatie vindt en wat je dochter er van vindt en hoe ze zich voelt niet een goede aanpak is. En misschien zelfs aangeven dat die kennis van je 20 jaar geleden hetzelfde probleem had met juf1.
Het is natuurlijk ook zo dat iemand ze eens met de neus op de feiten moet drukken. Ook al zullen ze altijd achter hun personeel staan helaas.

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 23:27 schreef tirannetje24 het volgende:
mee eens, maar je hoeft natuurlijk niet altijd problemen te hebben om toch een negatief gevoel te hebben over school. Negatieve gevoelens hebben toch meestal de overhand in dit soort dingen.
Als ik lees dat juf1 zomaar de antwoorden weggumt zodat ze de opdracht opnieuw kan doen zonder enig reden lijkt me dat al een grondige reden om eens een stevig gesprek met de directeur aan te gaan waar juf1 bij zit.
En je kunt altijd in overleg met de directeur aangeven dat wat je nu van de situatie vindt en wat je dochter er van vindt en hoe ze zich voelt niet een goede aanpak is. En misschien zelfs aangeven dat die kennis van je 20 jaar geleden hetzelfde probleem had met juf1.
Het is natuurlijk ook zo dat iemand ze eens met de neus op de feiten moet drukken. Ook al zullen ze altijd achter hun personeel staan helaas.

De vrouw heeft zelfs aangeboden met me mee te gaan als dat nodig is, maar die zet ik pas als laatste in als ik haar reactie van vanmiddag zag Hoewel... tis ook wel eens lekker om iemand mee te hebben die écht haar mond duidelijk open trekt. Vooral omdat ik weet dat ik ga huilen als ik niet begrepen wordt, puur uit onmacht

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 23:31 schreef moussy het volgende:

[..]

De vrouw heeft zelfs aangeboden met me mee te gaan als dat nodig is, maar die zet ik pas als laatste in als ik haar reactie van vanmiddag zag Hoewel... tis ook wel eens lekker om iemand mee te hebben die écht haar mond duidelijk open trekt. Vooral omdat ik weet dat ik ga huilen als ik niet begrepen wordt, puur uit onmacht

ik zou er zeker gebruik van maken. Jij als moeder trekt het je natuurlijk extra persoonlijk aan, en dat is maar goed ook .
Mijn moeder was ook altijd zo, die vroeg er naar maar door emotie komt het minder goed over. En als er dan iemand bij is die op dat moment steviger in d'r schoenen kan staan en omdat ze in het zelfde schuitje met dezelfde juf1 heeft gezeten zeker gebruik van maken.
Maar eerst denk ik nog een gesprek dan aangaan met juf1 alleen of samen met juf2. En als dit niets uithaalt of te veel emotie met zich meebrengt of onduidelijkheden je kennis meenemen met een gesprek bij de directeur en juf1 samken. Althans zo zou ik het doen. Want 2x op gesprek bij een directeur, 1x overwelmt door emotie en 1x met soort van versterking kan misschien te veel op verdediging lijken denk ik. _{met dit laatste geen ervaring hoor. puur even gevoelskwestie}

Wat een nare toestand op die school moussy. Het maakt me erg verdrietig en boos om te lezen dat René het slachtoffer lijkt te worden van een slecht doordacht schoolbeleid én een juf die het René bepaald niet makkelijk maakt.

Ik heb zelf een hele nare tijd gehad in de eerste klas van de lagere school waar ik een 'juf' trof die het puur op mij gemunt had en met allerlei pesterijen en vernederingen er op uit was om mij kapot te maken. Mijn zelfvertrouwen en daarmee mijn schoolprestaties waren hierdoor logischerwijs ver beneden peil en deze juf vond maar dat ik onderworpen moest worden aan allerlei testen om te zien of ik wel over de benodigde leercapaciteiten beschikte. De capaciteiten waren er, het lag juist aan de juf die me het ene moment de grond in boorde en me het andere moment compleet negeerde als ik om haar hulp vroeg. Deze vrouw wilde maar wat graag een stempel op mij drukken en dit geheel onterecht en dat wist ze maar al te goed. Uiteindelijk heb ik dat jaar over moeten doen, geheel buiten mijn schuld om. Ik heb nog een jaar bij dat enge mens in de klas moeten zitten en heb me er uiteindelijk doorheen kunnen slepen en bovenal, ik heb mezelf kunnen bewijzen. Maar het heeft wel degelijk z'n impact gehad. Zo heb ik mij nooit op m'n gemak gevoeld op school en heb ik altijd sterk de neiging gehad om mezelf te onderschatten. En het verdriet en de machteloosheid die ik toen voelde als weerloos kind, dat zal altijd bij me blijven.

Een kind moet zich veilig kunnen voelen op school en hoort niet het gevoel te krijgen dat ze door haar juf anders behandeld wordt dan haar klasgenootjes. René geeft zelf aan dat zij dit wel zo ervaart en ik geloof haar meteen. Waarom zou een kind hier over liegen? Kijk alleen al naar haar gedrag wat zo duidelijk veranderd is sinds ze bij deze juf in de klas zit en het feit dat ze niet meer naar school wil. Je hoeft vaak alleen maar naar je kind te kijken, naar de lichaamstaal en je weet dat er iets niet helemaal lekker gaat. Luister naar René, en vooral naar wat ze níet wil of kan vertellen, want kinderen zeggen lang niet alles. Ik heb veel verzwegen destijds, uit angst voor dat enge mens, maar ook om mijn moeder niet ongerust te maken. Mij is de optie voor een andere school nooit geboden, maar als ze het mij hadden gevraagd had ik geen seconde getwijfeld. René hoeft nog maar een half jaar bij deze juf, maar een half jaar kan érrug lang zijn voor een kind wat zich totaal niet op haar plek voelt. Luister vooral naar René, hoe jong ze nog is toch denk ik dat ze dondersgoed weet wat ze wel en niet wil en wat uiteindelijk goed voor haar zal zijn.

Moussy , wat n hoop ellende en dat in haar eerste jaar
Ik weet nooit zo goed hoe ik dingen moet opschrijven ,maar ik probeer het toch.
Ik ben op de lagere school altijd heel erg gepest.
Dat begon al in groep 3 mijn school werk ging daar ook heel erg onder lijden, zo erg dat ik zelfs een grote achterstand had in lezen en schrijven.
Ik vertelde thuis niet veel en moest iedere dag veel thuis werk maken om bij te kunnen komen.
Ik kreeg al een stempel met moeilijk lerend.
Toen ze er achter kwamen dat ik zo werd gepest werd er weinig tot niks aan gedaan ,want dat konden ze niet op shool.
Nu heb ik veel spijt dat ik niet naar n andere school ben gegaan ,want mijn eerste jaren op school zijn totaal verpest _{bij was het dan niet de juf maar de klas}
Ik heb daar soms nog steeds veel verdriet van, Als er toen op school naar ons was geluisterd had ik misschien wel n leuke school tijd gahad en had ik met plezier aan school gedacht ,nu denk ik
daar alleen maar aan als een verschrikking dat moest.
Ik denk dat je idd het beste naar rene kan luisteren als zij zich ongelukkig voelt is daar n goede rede voor.
Als ze zelf op n andere school wil gaan kijken.
Ik wens jouw en Rene in elk geval heel veel sterkte en dat jullie dr maar gauw uit komen.

Iemand van onze mailinglist heeft onlangs een vergelijkbare situatie gehad. Nu speelde dat al langer maar het heeft er ook in geresulteerd dat ze haar dochter naar een andere school heeft gedaan (ze moest er zelfs voor naar een andere plaats...). Het meisje in kwestie liep erg voor met bepaalde zaken (lezen en rekenen met name). Ze is toen getest op haar vaardigheden en daaruit bleek de voorsprong ook.

De school had toegezegd dat ze naar een hogere groep zou mogen voor die taken. Maar toen puntje bij paaltje kwam werden de afspraken niet nagekomen en liet de onderwijzer het kind maar wat aanrommelen in plaats van haar te begeleiden. De moeder werd ook niet op de hoogte gehouden, contactpersoon werd gewijzigd zonder haar in te lichten en meer van zulke dingen. In overleg met de schoolbegeleidingsdienst heeft ze toen haar dochter laten kijken op een andere school en is ze uiteindelijk dus (midden in het jaar) naar die andere school gegaan. En dat gaat prima gelukkig. Kind is veel gelukkiger omdat ze nu positieve aandacht krijgt in plaats van negatieve of helemaal geen aandacht.

Moussy, wat een klote-situatie zeg...
Mijn eerste reactie is 'Haar weghalen en op een andere school zetten'. Maar goed, wel logisch dat je dat ook niet 'even' zomaar doet.
Heel veel sterkte ermee!

Oh, en Lois! Ik kreeg helemaal vochtige ogen hier toen ik je stukje over Eva las! Je trots spat er zo lekker vanaf!

Moussy, balen zeg ! Heb je al gepraat vandaag met de docent/directie ??

HIer hebben we ook wat leuks, al juf/meester 10 !!! (ja echt waar ) dit schooljaar, de vaste kracht is regelmatig ziek/afwezig) dus bij beide kinderen zitten we nu aan de 9e en 10e vervanger........je wordt er echt niet goed van !
Zit sinds kort in de MR dus maar eens flink aankaarten op de eerste vergadering !!

Jee dat moet ook verwarrend zijn voor de kinderen, Stout

quote:

Op donderdag 9 februari 2006 13:27 schreef Stout het volgende:
HIer hebben we ook wat leuks, al juf/meester 10 !!! (ja echt waar ) dit schooljaar, de vaste kracht is regelmatig ziek/afwezig) dus bij beide kinderen zitten we nu aan de 9e en 10e vervanger........je wordt er echt niet goed van !
Zit sinds kort in de MR dus maar eens flink aankaarten op de eerste vergadering !!

Tja... wat wil je aankaarten?
Dat de vaste juf/meester niet ziek mag zijn?
Je mag denk ik al blij zijn dat de school het geregeld krijgt dat er een invalkracht komt. Want dat is dus ook niet altijd mogelijk. Dan worden er noodscenario's uit de kast getrokken met in het gunstigste geval kinderen verdelen over andere groepen en in het meest ongunstige geval wordt de klas naar huis gestuurd.

Ik begrijp best dat het voor kinderen verre van ideaal is als de juf/meester zo vaak ziek is. Maar geloof me, ik ken geen collega die thuis blijft als het niet écht heel hard nodig is. Om maar te zwijgen over de mensen die halfziek dorwerken om het in de vakantie maar uit te zieken.

Misschien meer het feit dat er elke keer andere vervanging is Bij Christan op school is er in principe een vaste invalkracht. Al begrijp ik heel goed dat het erg lastig is voor een school als zo'n vaste invaller niet aanwezig is. Dan moet je steeds afwachten wie je kunt krijgen.

quote:

Op donderdag 9 februari 2006 18:41 schreef Rewimo het volgende:
Misschien meer het feit dat er elke keer andere vervanging is Bij Christan op school is er in principe een vaste invalkracht. Al begrijp ik heel goed dat het erg lastig is voor een school als zo'n vaste invaller niet aanwezig is. Dan moet je steeds afwachten wie je kunt krijgen.

Een vaste invalkracht is een voor mij ongekende luxe hoor! Ik ken geen school die daar de beschikking over heeft.

Als er iemand invalt in Christans klas is dat altijd dezelfde invaller.

quote:

Op donderdag 9 februari 2006 18:44 schreef Moonah het volgende:

[..]

Een vaste invalkracht is een voor mij ongekende luxe hoor! Ik ken geen school die daar de beschikking over heeft.

Ik ken er wel 1 hoor

woei valt ff binnen in topic juf belde net
dinsdag gaat alicia kennismaken met de juf en na de vakantie mag ze ongeveer (gelijk de hele week) beginnen

Ben zelf in het onderwijs en ben dus nu ook ziek, gelopen tot ik er letterlijk bij neerviel maar toen hield het op.

De kinderen zijn inderdaad al meer dan eens naar huis gestuurd of verdeeld.
Die wisselingen is echt funest voor de kinderen, vooral de klas van onze oudste (veel probleem kinderen) is bij de nieuwe invalkrachten niet te handhaven en die zien we dus ook niet terug. De oudste zei ook heel treffend : Juf I. weet hoe ze *piep* en *piep* moet aanpakken, bij die anderen gaan ze gelijk klieren. En dan wordt de juf bozer en bozer en bozer.
Dat is heel naar want dan kunnen wij niet werken maar moeten we weer spelen (hoezo toe aan groep 3 )

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 21:15 schreef Moonah het volgende:

[..]

Hm. Een LIO-stagiaire komt wel vaker voor. Bij ons hebben ouders daar ook geen inspraak in. Maar een half jaar is wel wat lang. Ik dacht dat een laatstejaars student een haljaar meedraait en slechts 6 weken de groep volledig overneemt. Dus hoe dat bij jullie zit begrijp ik niet...

Bij ons zijn de LIO-ers er elke donderdag en vrijdag en draaien ze de klas in hun uppie.


Hangt dus van de PABO af gok ik

Bij mij op de basisschool was er ook altijd dezelfde invaller, maar dat is lang niet altijd mogelijk. Ik kan me wel voorstellen dat de school probeert zo vaak mogelijk dezelfde invaller in te huren, maar die moet natuurlijk maar net niet ergens anders in moeten vallen.

Heb tijdens mijn stage SPW ook wel alleen voor de klas gestaan. De juf werd overspannen en er was geen invalkracht te regelen. Heeft de school aan de ouders voor gelegd wat ze wilden, kind thuis houden of naar school maar dan met mij voor de klas. Gelukkig kwamen de kinderen gewoon.

En ja hoor, René moet na schooltijd een toets maken maar dat genbeurt niet, ze gaat mee naar huis. We hebben afgesproken dat René toetsen maakt aan de instructietafel, maar dat is dus niet gebeurt. Dus René gaat gewoon mee naar huis vanmiddag. René wil dus straks niet meer naar school en ik ben woest

quote:

Op maandag 13 februari 2006 12:12 schreef moussy het volgende:
En ja hoor, René moet na schooltijd een toets maken maar dat genbeurt niet, ze gaat mee naar huis. We hebben afgesproken dat René toetsen maakt aan de instructietafel, maar dat is dus niet gebeurt. Dus René gaat gewoon mee naar huis vanmiddag. René wil dus straks niet meer naar school en ik ben woest

hmmm, gaat volgens mij niet helemaal lekker met de communicatie en afspraken nakomen?
Was je nog op gesprek geweest? _{of heb ik er overheen gelezen}

Nee, de juf was niet op school vorge week

_{René heeft wel vorige week vrijdag in dr broek geplast op school... ik weet niet wat er allemaal aan de hand is daar}