Avondetenleed met eigenwijze kinderen...

Dingen die ik niet lust (is niet echt veel, maar peulvruchten komen er niet in hier ) krijgt ie bij mij dus niet Maar gelukkig zijn er dan wel weer oma's waar ie de meest uiteenlopende zaken op zijn bord krijgt.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 22:08 schreef DenSuperieurenVlaeminck het volgende:

[..]

Ik heb er geen, en dat is een bewuste keuze. Dus roep maar "haha dan kan jij niet meespreken", lekker kortzichtig.

Ik kan het niet laten. 21 jaar en voedingstips geven aan ouders met kleine kinderen.

Met 21 heb je de wijsheid in pacht, toch?

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 11:14 schreef bixister het volgende:

[..]

piet wil soms echt niet proeven, tot mijn grote ergernis. maar als ik hem er toch toe dwing is hier echt wel sprake van enorm drama, en hij spuugt het ook allemaal weer uit. dus tja, waar begint 'er geen drama van maken'?

Tja, gelukkig is het proeven meestal niet zo'n probleem...

quote:

ik vind jullie wel streng trouwens, over dat niks anders geven als ze 't niet lust, heb je zelf geen eten dat je echt niet lust? ik ben blij dat mijn moeder niet zo was, ik lustte ook van alles niet, moest ook altijd wel even proeven, maar ze maakte ook altijd een groente die ik wel lustte erbij. tegenwoordig lust ik (ongeveer) alles.

Ze eet gewoon wat wij eten. En het is niet zo dat we helemaal geen rekening met haar houden hoor. We eten toch meestal wel de dingen die ze zelf ook (weleens) lekker vindt. Streng? nee, valt wel mee. We zijn consequent, zodat Elise niet probeert om het eten te gebruiken als machtsmiddel.
Ok, we zijn misschien wel wat minder modern, waarbij je tegenwoordig al aan een baby moet vragen of mevrouw iets belieft of niet; de kinderen hebben gewoon te luisteren. Als ze ouder zijn wordt er ook door ons naar hen geluisterd.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 22:10 schreef DenSuperieurenVlaeminck het volgende:

[..]

Ik heb 'm gelezen en ik geloof er niks van. Als je een kind systematisch voor de keuze stelt "dit of niks", en dus een paar weken aan een stuk, zal hij eten. Een kind probeert enkel dingen te veranderen waarop hij denkt invloed te hebben. Als jij duidelijk maakt dat zijn gedrag geen invloed heeft op de dingen die jij bereidt en hem geeft, zal hij daar vrede mee kunnen nemen.

Eensch!

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 11:08 schreef Bright het volgende:
Hoe doen wij het? Wel, Elise moet proeven ('lust ik niet' nog voordat ze het geproefd heeft lukt niet) en dat weet ze en doet ze ook. Meestal vindt ze het dan helemaal niet zo vies en komen er nog wat hapjes achteraan.
Soms eet ze dan niet verder - ok, dan toch niet? Ze krijgt niets anders. Na afloop gewoon een toetje, niet meer dan gebruikelijk. Krijgt ze halverwege de dag honger of zo, dan wordt nogmaals uitgelegd dat ze dan meer moet eten, maar ze krijgt niets.

Dat snapt een kind van krap 2 jaar toch helemaal niet

Hier is eigenlijk altijd wel sla in huis voor René, Cas lust dat niet, maar die eet heel graag koude bonen uit blik

Inderdaad Rewimo.
Maar even inhaken; ik kan me helemaal inleven in Yvonnes woorden. Zo doen wij het dus nu ook met Léon. Vaak denk je, krijgt hij wel genoeg. Maar als je er van een afstandje gaat kijken dan valt het eigenlijk best mee.
En af en toe proppen we er toch nog een potje in, dat gaat altijd goed. Maar hij is niet van de hollandse pot, dus dan geven we hem wel een potje. Wil hij dan alsnog mee-eten mag dat. Maar we pushen niet meer.
Het is voor die kinderen ook een machtsmiddel dat niet-eten.

Ik had me voorgenomen om vooral geen strijd aan te gaan met stijfkoppige peuters die niet willen eten en daar hou ik me doorgaans ook aan. Pascalle is ook zo ontzettend moeilijk met avondeten, ze wil ook absoluut niet gevoerd worden en houdt haar kaken stijf op elkaar als ik het toch probeer. Ik was vroeger ook een slechte eter en de drama's _{zeg maar gewoon mishandeling} die ik heb moeten ondergaan staan mij nog vers in het geheugen en hebben mij doen besluiten om het op een geheel andere en vooral kindvriendelijke manier aan te pakken. De ene keer gaat er 's avonds wel wat in en de andere keer weer haast niks, maar zo over de hele dag genomen krijgt ze toch voldoende binnen. Jillian heeft ook zo'n slecht-eten-periode gehad als peuter en eet nu goed haar avondeten en is verzot op fruit, dus de passieve aanpak heeft hier zeker effect. Alleen brood gaat er nog slecht in, ze vindt het gewoon (nog) niks aan en een goed alternatief heb ik nog niet kunnen vinden. Verder zijn hier de vitamine beertjes ook nog steeds vaste prik 's avonds voor beide meiden en dat blijft voorlopig ook zo. Ik zie best veel door de vingers aan de eettafel en dat kan voor sommigen als makkelijk of mss zelfs als onverantwoord overkomen, maar ik weet dat het de uiteindelijke sfeer in huis en de onderlinge band tussen mij en de kinderen ten goede komt. En dat is mij veel meer waard dan die strijd aan te gaan die uiteindelijk mij noch mijn kind ook maar iets positiefs oplevert. Samen eten hoort vooral een gezellige bezigheid te zijn en niet een dagelijks terugkerend drama zoals bij mij thuis vroeger. En nee, een slecht etende peuter aan tafel is niet altijd even makkelijk, maar ik ben er van overtuigd dat ook dit slechts, ja ja.. een fase(!!) is en het uiteindelijk toch goed komt.

Oh ja, ik heb ooit een arts horen zeggen dat een peuter in principe genoeg heeft aan een krentenbol en een glas melk op een dag. Volgens hem hebben ze op die leeftijd eigenlijk helemaal niet zoveel nodig nog en is het een misvatting van veel ouders om te denken dat een peuter maar de hele dag door goed moet eten om aan de benodigde voedingsstoffen te komen. Deze uitspraak herhaal ik dan maar weer voor mezelf iedere keer als m'n peuterpuber weer eens geen zin heeft in haar avondmaal.

_{Trouwens, ik heb ooit op tv gezien dat er in een bepaald ziekenhuis een speciaal programma was voor kinderen die om allerlei redenen pertinent weigerden om te eten. Zo waren er kinderen bij die, omdat zij een tijdje alleen sondevoeding kregen, het eng vonden om iets in hun mond te hebben. Maar er waren ook kinderen bij die om onverklaarbare redenen een aversie tegen eten hadden ontwikkeld. Zo zie je maar dat er soms veel meer aan de hand kan zijn dan alleen dwars liggen en een machtstrijd tussen ouder en kind. Een harde aanpak zou bij zo'n kind helemaal veel schade aanrichten.}

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 11:23 schreef Bright het volgende:
We zijn consequent, zodat Elise niet probeert om het eten te gebruiken als machtsmiddel.

toch denk ik dat het juist een machtsmiddel kan worden als je laat merken dat je er zoveel waarde aan hecht dat ze iets opeet.

Wij waren niet zo lastig mete ten vroeger, maar mijn nichtjes die vaak bij ons aten (want woonden 1 straat verder) wel.

Mijn moeder gebruikt toen ze klein waren altijd de truc om de gerechten andere, leukere namen te geven.

Mijn nichtjes lusten boontjes bijvoorbeeld niet, maar wel "blote mannetjes in het gras".

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 11:50 schreef Ripley het volgende:
Wij waren niet zo lastig mete ten vroeger, maar mijn nichtjes die vaak bij ons aten (want woonden 1 straat verder) wel.

Mijn moeder gebruikt toen ze klein waren altijd de truc om de gerechten andere, leukere namen te geven.

Mijn nichtjes lusten boontjes bijvoorbeeld niet, maar wel "blote mannetjes in het gras".

witte boontjes met sperciebonen "blonte kindjes in het gras'"

De wijkverpleegkundige zei hier "Kinderen tussen de 1,5 en 6 jaar worden groot op lucht en liefde" (dat was ook nadat ik zei dat Saskia niet elke dag warm eten at).

Die uitspraak staat echt in mijn geheugen gegrift!

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 00:12 schreef coolbabe het volgende:
Een peuter met ondergewicht is ook niet echt een reden om wat relaxter te zijn met eten.
Anirta..ik voel met je mee!

Elke maaltijd weer probeer je relaxed te doen en elke keer gaat het toch weer fout
Coolbabe

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 12:53 schreef Anitra het volgende:

[..]

Elke maaltijd weer probeer je relaxed te doen en elke keer gaat het toch weer fout
Coolbabe

Zie dan eerst de rust in jezelf te vinden, heus, nu wordt iedere maaltijd iets waar ook jij tegenop ziet.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 23:17 schreef Anitra het volgende:

[..]

Ook dat heb ik gedaan, maar als je kind zegt zwarte vlekken te zien en ze blijkt daarna gevallen te zijn dan is je reactie (na het bellen van de HA) om toch weer te gaan hameren op dat eten.

Hier zijn we echt ten einde raad en ik hoop dat de huisarts van de week nog een idee heeft.

Anitra, heb je wel eens floradix voor haar gebruikt? Bij mij werkt het als een trein om mijn HB omhoog te krijgen, het geeft een vitaminestoot en het pept ook de eetlust goed op. Salus (de fabrikant) heeft ook nog een vergelijkbaar iets voor kinderen, wat er speciaal op is gericht om de eetlust op te peppen, maar ik weet niet of dat ook zo'n vitamine/ijzer-bommetje is als Floradix.

Linkje naar de site van Salus

Ik heb in het normale leven al snel last van duizelingen, zwarte vlekken zien en flauwvallen. Vaak gekoppeld aan dagen dat ik gewoon weinig tot niets naar binnen krijg, en nu ik zwanger ben is dat helemaal erg. Elke dag floradix werkte als een wondertje hier, zo goed dat ik het een dag of twee vergeten was en prompt van mijn zus te horen kreeg "neem jij je floradix nog wel???" Blijkbaar zag ze het aan mijn bleekheid en wallen

En nee, ik heb geen aandelen. Ben er alleen behoorlijk lyrisch over en heb er als vroeg ongesteld, chronisch vermoeid prepubermeisje een hoop aan gehad.

Ow en een extra ding dat mijn moeder deed - overleggen en compromisen sluiten.

We aten nooit allerlei dingen die ik vies vond. Als er iets bij zat wat ik vies/minder vond (karbonade) dan mocht ik er zelf een lekkere groente er bij kiezen) Zo kon ik me zelf na elke vieze hap belonen met een lekkere hap

dubbel

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 12:54 schreef yvonne het volgende:

[..]

Zie dan eerst de rust in jezelf te vinden, heus, nu wordt iedere maaltijd iets waar ook jij tegenop ziet.

Dat is waar. Ik moet ook niet op elke hap letten en dat is wel wat gebeurt ondertussen

Ripley dat is idd een idee!

Owlet het probleem met Djen is dat ze veel last van verstoppingen heeft en als ze die flaxo drinkt word dat erger. Ze heeft hier voor toen ze 4 was al laxeermiddelen voor gehad 3 jaar lang. Was een speciaalpoeder wat ze door haar yoghurt moest doen. Het is dus op een gegeven moment: de middel zijn erger dan de kwaal geworden.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 13:15 schreef Anitra het volgende:

[..]

Dat is waar. Ik moet ook niet op elke hap letten en dat is wel wat gebeurt ondertussen

Ripley dat is idd een idee!

Owlet het probleem met Djen is dat ze veel last van verstoppingen heeft en als ze die flaxo drinkt word dat erger. Ze heeft hier voor toen ze 4 was al laxeermiddelen voor gehad 3 jaar lang. Was een speciaalpoeder wat ze door haar yoghurt moest doen. Het is dus op een gegeven moment: de middel zijn erger dan de kwaal geworden.

Dat met die verstopping had ik ook als ukkie. De dokter heeft mijn moeder toen ook een lijst van natuurlijkdingen meegegevn die je kunt doen en die iig al voor een groot deel helpen. Denken kun je dan aan gedroogde pruimen en yoghurt met zemelen.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 13:15 schreef Anitra het volgende:
Owlet het probleem met Djen is dat ze veel last van verstoppingen heeft en als ze die flaxo drinkt word dat erger. Ze heeft hier voor toen ze 4 was al laxeermiddelen voor gehad 3 jaar lang. Was een speciaalpoeder wat ze door haar yoghurt moest doen. Het is dus op een gegeven moment: de middel zijn erger dan de kwaal geworden.

Ai, dan kan ik me voorstellen dat het niet zo'n goed idee is. Ik ben juist naar de floradix gegaan omdat ik obstipatie kreeg van de reguliere ijzermedicatie en niet van de floradix, maar een ieder reageert er natuurlijk anders op.

[doe maar niet]

[ Bericht 98% gewijzigd door BE op 18-01-2006 15:03:33 ]

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 13:37 schreef potterejandosie het volgende:

[leeg]

[reactie op ge-editte post]

[ Bericht 20% gewijzigd door BE op 18-01-2006 15:03:57 ]

hier bij de oppaskindjes lusten ze ook niet veel ....
ja macaroni ... gelukkig kan je daarmee vele kanten op
sperciebonen heten hier ook groene frietjes
verder prakken wij veel zodat ze niet echt zien wat er in zit, want soms zien dingen er gewoon niet lekker uit.

Sausjes doen hier wonderen... vooral kaassausjes of wat kruidenkaas of feta
ketchup werkt ook goed alleen smaakt dat niet bij alles.


hier werkt ook heel goed, weing opscheppen en dat moeten ze dan ook opeten. daarna mogen ze wat ze lekker vinden van het avondeten extra pakken. soms is dat de groente, soms het vlees en soms een gebakken aardappeltje. Zolang ze het maar zelf in de hand houden.

Wanneer het echt niet lukt, lukt het me nof altijd wat afgesproken hapjes op schoot naar binnen te werken. Bijvoorbeeldnog 5 happen op schoot (natuurlijk schep ik de hap op dus het word geen miezerig rot-hapje)

1 x naar bed zonder eten heeft hier ook een indruk achterlgelaten van 2 weken braaf eten... (overigens deden de ouders datzelf hoor, maar t ging daarna wel heel goed met eten)

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 13:37 schreef potterejandosie het volgende:
[leeg]

[reactie op ge-editte post]

[ Bericht 34% gewijzigd door BE op 18-01-2006 15:04:27 ]

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 11:25 schreef moussy het volgende:

[..]

Dat snapt een kind van krap 2 jaar toch helemaal niet

Hier is eigenlijk altijd wel sla in huis voor René, Cas lust dat niet, maar die eet heel graag koude bonen uit blik

Kinderen snappen wel veel, hoor. Ze kunnen het misschien niet zo lang onthouden, maar snappen is echt geen enkel probleem, dat hebben we al lang gemerkt.

voorbeeld? Als mevrouw aandacht wilt als ze in bed ligt, dan gooit ze haar speentje weg en gaat vervolgens mekkeren om haar speen. We brengen die terug, maar het blijft feest. Na een duidelijke mondelinge waarschuwing heeft ze het die avond niet meer gedaan.
De volgende nacht weer fout, weer waarschuwen en dat werkt weer. De volgende avond bij het naar bed brengen al gewaarschuwd dat ze zo snel haar speentje kwijt is als ze die weggooit. En ze doet het niet meer. Hoe bedoel je 'niet snappen'! Ze snapt het allemaal best