Lekkere jassen en gezellige truien in Parijs
Klaar voor de winter
PARIJS – Het licht gaat uit. Rookmachines maken oorverdovend sissend geluid, schijnwerpers draaien wild in het rond om vervolgens op een man met een mouwloos shirtje, spijkerbroek en lange haren die bijeen worden gehouden door een hoofddoekje stil te blijven staan: John Galliano. Steviger dan een seizoen geleden, loopt hij na afloop van zijn show begeleid door twee bodyguards de catwalk over om het applaus in ontvangst te nemen. Hij wordt toegejuicht alsof hij de ster van de avond is. En daar geniet hij van.![]()
Op de uitnodiging voor zijn mannenmodeshow staan drie prenten. Op een ervan de ijdele Galliano geportretteerd als koning liggend op een bed met een spiegel in zijn hand. "Spiegeltje spiegeltje in mijn hand, wie is de meest modieuze van het land?" lees je in het wolkje erboven.
We zijn vroeg. Modellen lopen in en uit en verhullen al iets van wat ze tijdens de show zullen laten zien. Piekerig lang haar en zwaar opgemaakte ogen. Later op de catwalk dragen ze witte shirts waarop de naam van de ontwerper is geschreven, gevolgd door Tshirts met zijn portret, pakken met enorme kragen en jassen met een vetersluiting. Galliano's man is een typische, die misschien het meest op de ontwerper zelf lijkt. Een buitenbeentje. Bij zijn vrouwenshows liet hij mensen uit het dagelijks leven meelopen. Dik dus, oud en jong, klein en groot. In zijn mannenshow liepen look-alikes van orthodox joodse mannen, schoorsteenvegers en circusartiesten mee.
Het is een schril contrast met de rustige show van de Belg Raf Simons. In een enorme ruimte lopen modellen in enorme jassen met grote kragen in antraciet, zwart en ecru als accent. Eronder truien, pantalons met smalle pijpen en glanzende puntschoenen of stevige laarzen met ritzen en een ronde neus.
Na afloop staat een stralende Raf temidden van hordes mensen die hem feliciteren met zijn collectie. "Tijd om naar Amsterdam te komen, zit er niet meer in. Ik zou nog altijd graag een nachtje op een woonboot willen slapen. Dat lijkt me zo speciaal. Nu ik ook voor Jil Sander ontwerp, heb ik amper vrije tijd. Maar dankzij Jil kan ik meer investeren in mijn eigen collectie."
Ook bij Vuitton ligt het accent op jassen. Ontwerper Marc Jacobs laat diverse variaties op de klassieke bomber zien. Zoals gemaakt van bont, een lange met een ceintuur en een kort jackje met een bontrandje aan de capuchon. Bijzonder is dat het oude Franse huis de beroemde LV-logotjes in een nieuwe vorm heeft gegoten. Niet meer zo schreeuwerig als voorheen, maar gestileerd en subtiel, soms zelfs ingebreid.
Net als jassen met enorme kragen zijn er in elke collectie truien te zien. Kris van Assche, de Belgische ontwerper die drie seizoenen geleden als het nieuwe, meest veelbelovende talent werd omschreven, heeft ze. En ook Sonia Rykiel, Paul Smith, Stephan Schneider en Raf Simons tonen truien met én zonder colletje.
Decor Tijdens een modeweek zie je aaneensluitend gemiddeld tien shows op een dag. Na al het modegeweld is het heerlijk om de dag af te sluiten met de show van Dries van Noten. Want die maakt altijd indruk. Van de collectie tot het decor, dat al jarenlang wordt verzorgd door zijn vaste producent Etienne Russo. Vorige keer hing de zaal van École des Beaux Arts vol met vaandels en was er een strijkje met stemmige muziek. Nu hangen tientallen paraplu's ondersteboven aan het plafond en lopen modellen op de muziek van Roxy Musics Love is the Drug. Dus verwacht je een dandy, een sensueel type, een kloon van Brian Ferry maar dan met een moderne twist. Maar Dries heeft alle details weggesneden, waardoor een sterke basis overbleef. Goed zittende pakken, mooie broeken en prima jassen.