Oke dan,.. najah ben je maar beter af ook zo. moet je maar denken.quote:Op woensdag 25 januari 2006 16:13 schreef Carda het volgende:
Ach ja, zij was vroeger helemaal weg van me he.. en ze dacht dat ik de ware was.. uiteindelijk kreeg ze te weinig aandacht (naar wat ze zelf zegt) en nu is ze weg.
En terecht! Opgejaagd worden,..quote:Ik kan steeds meer genieten van het vrijgezel zijn hoor, en pff jagen? laat de vrouwen maar eens een keer het werk doenof zijn ze nog niet ge-emancipeert?
Maar als ik het goed begrijp ging ze dus ook al met die gast bij haar vorige vriend?quote:Op woensdag 25 januari 2006 16:22 schreef Carda het volgende:
Weet je wat het me nog het meest steekt? Dat ze zo blij was dat ik haar vertrouwde om bij een collega (haar nieuwe vlam) te mogen koffie drinken. Want dat mocht ze bij haar ex niet..
Nou weet ik waarom niet..
Daar begint het al. Altijd fout!!quote:Op woensdag 25 januari 2006 16:25 schreef Carda het volgende:
NeeDit was haar nieuwe werk. Oh en ze zei ook nog dat het haar type niet was he!...bah..
Zoals je zelf al zegt, Het was een leermoment. Klinkt hard, is helaas op niks anders uitgelopen.quote:Op woensdag 25 januari 2006 16:36 schreef Carda het volgende:
Ja ik heb er van geleerd, van de hele relatie eigenlijk. Ik heb ook een heleboel fout gedaan, maar ik heb haar in haar waarde gelaten en zij mij niet.
Komt vanzelf wel.quote:Op donderdag 26 januari 2006 13:03 schreef Carda het volgende:
Jup, maarja.. het blijft rondspoken he.. in je hoofd.. ik zal blij zijn als ik kwaad kan worden op haar.
Het zou het mooiste zijn als je uiteindelijk een keer kunt zeggen: ik ben blij dat ik het heb meegemaakt, prijs mezelf erg gelukkig hem/haar gekend te hebben, gun diegene alle geluk van de wereld maar mezelf bovenal ook en dus ga ik nu verder. Dan kun je verder met jezelf, dan ben je erover heen op een gezonde manier.quote:Op woensdag 25 januari 2006 16:46 schreef het.ismij het volgende:
[..]
Zoals je zelf al zegt, Het was een leermoment. Klinkt hard, is helaas op niks anders uitgelopen.
Dat ze je niet in je waarde heeft gelaten is inderdaad klote. Maar helaas niks meer aan te doen.
het enige wat je nog kan doen is erom lachen, en maar denken dat als ze zo met iemand omgaat ze je niet waard is.
Je hebt gelijk, eigenlijk schreef ik al zoiets in een reactie hier precies boven!quote:Op donderdag 26 januari 2006 21:01 schreef milagro het volgende:
volgens mij komt die woede voor de berusting, en heb je vóór die woede eerder een soort (quasi) onverschilligheid.
nee, en zelfs na een hele poos kan er toch nog woede ontstaan of terugkomen, voor even dan.quote:Op donderdag 26 januari 2006 21:05 schreef Garisson72 het volgende:
[..]
Je hebt gelijk, eigenlijk schreef ik al zoiets in een reactie hier precies boven!![]()
bij berusting heb je het eigenlijk achter je gelaten, ben je verder gegaan met je leven (richting toekomst) en niet meer met je hoofd in het verleden (of wat je vindt dat de toekomst had moeten zijn)
Op het moment merk ik echter dat ik tussen die stadia ook heen en weer geslingerd kan worden... de ene dag weer terug naar ongeloof, dan weer woede, nu toevallig wat berusting. Dus de stadia liggen niet vast... eigenlijk heb je er dus geen fnuck aan.
Jij bent dus ook nog aan het worstelen met een breakup, Milagro? domme vraag... waarom zou je anders op dit forum rondzwerven...quote:Op donderdag 26 januari 2006 21:15 schreef milagro het volgende:
[..]
nee, en zelfs na een hele poos kan er toch nog woede ontstaan of terugkomen, voor even dan.
heb ik ook nog wel, hoor, met een zeker persoon.
ik had gewoon nog dat ene ding willen zeggen, kan soms zelfs nu nog niet uitstaan dat ik hem het laatste woord heb gegeven destijds.
nu ja, zeggen.... ik zou nu eigenlijk niets meer willen zeggen, maa hem liever 1 goed geplaatste ram verkopen, dat zou best opluchten
Oh nee ik worstel niet, hoorquote:Op vrijdag 27 januari 2006 07:09 schreef Garisson72 het volgende:
[..]
Jij bent dus ook nog aan het worstelen met een breakup, Milagro? domme vraag... waarom zou je anders op dit forum rondzwerven...![]()
De mijne is pas een maand geleden, dus natuurlijk heb ik het er nog moeilijk mee. En hoewel het maar een relatie van 6 maanden was, heeft het er bij mij toch ontzettend in gehakt; zo intens heb ik die 6 maanden beleefd dat het wel ter waarde van 6 jaar lijkt te zijn geweest!
Maar wat doe je op het moment dat je die woede voelt opkomen, dat je hem een ram zou willen verkopen?
Als ze het al snapt denk ik niet echt dat jullie op dit moment vrienden kunnen zijn?quote:Op vrijdag 27 januari 2006 09:18 schreef Carda het volgende:
Ach ze wil nog perse vrienden zijn en elkaar spreken via msn.. maar op dit moment heb ik daar steeds minder behoefte aan. Vooral als ze gaat zeggen wat ze gaat doen. Doet ze me alleen maar pijn mee, zeg ik haar de volgende keer ook. Als ze dat niet begrijpt dan will ik helemaal geen contact meer.
Verstandig.quote:Op vrijdag 27 januari 2006 13:30 schreef Carda het volgende:
Nee, we gaan elkaar ook zowiezo een tijdje niet zien. Tijd zal het leren denk ik maar.. daarna moet ze me maar weer overtuigen of ze mijn vriendschap nog waard is.. hoop het wel, denk het niet.
Ik herken het zeker; de relatie die hiervoor uitging heeft me ook achtergelaten met een gevoel van woede wat ik zo weer kan oproepen - niet zozeer het kwaad zijn, maar de reden om kwaad te zijn staat me nog heel helder voor ogen.quote:Op vrijdag 27 januari 2006 08:25 schreef milagro het volgende:
[..]
<....>
Het is enkel dat als ik door iets herinnerd word, en dan ga zitten denken hoe het laatste gesprek verliep dat ik dan nog steeds pissig kan worden.
Ik heb hem nooit meer gezien of gesproken en dat is nu wat mij betreft prima, alleen jammer dat hij het laatste woord had.
<....>
Das positief!!!quote:Op maandag 30 januari 2006 10:07 schreef Carda het volgende:
Ik denk gelukkig! steeds minder aan haar.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |