Het Centrale Tennis Topic Deel XIII

Leuke wedstrijd

Er had een derde set ingezeten als Monfils niet zoveel ontzag voor Roger toonde. Hij speelde bij vlagen steengoed.

Finale in Chennai gaat tussen Ljubicic en Moya.

En Kristof Vliegen heeft tegen Ljubicic erg goed gespeeld zeg: 63 36 76(6)
Vliegen had zelf een matchpunt

Ik hoorde trouwens van iemand uit het wereldje dat Ljubicic een leuke weblog heeft. Heeft iemand hem al gevonden?

quote:

Op zondag 8 januari 2006 12:43 schreef nickybol het volgende:
Ik hoorde trouwens van iemand uit het wereldje dat Ljubicic een leuke weblog heeft. Heeft iemand hem al gevonden?

Op de ATP site houd Ljubicic een weblog bij, denk dat die bedoeld wordt.

quote:

Op zondag 8 januari 2006 12:43 schreef nickybol het volgende:
Ik hoorde trouwens van iemand uit het wereldje dat Ljubicic een leuke weblog heeft. Heeft iemand hem al gevonden?

Ja, http://www.atptennis.com/en/blog/ljubicic.asp

Ljubicic heeft weer wat leuks bij te schrijven op zijn weblog, want hij won de finale van Moya in straight sets.

7 -6 6 - 2.

quote:

Op zondag 8 januari 2006 17:39 schreef Leatherface het volgende:
Ljubicic heeft weer wat leuks bij te schrijven op zijn weblog, want hij won de finale van Moya in straight sets.

7 -6 6 - 2.

Dat Moya nog de finale haalde was al een godswonder.

Goede overwinning voor Ljubicic, die gaat lekker door waar hij vorig jaar mee gestopt was.

En slim gezien om niet in Doha te spelen, want daar kom je Federer weer tegen

quote:

Op zondag 8 januari 2006 17:41 schreef mitt het volgende:

[..]

Dat Moya nog de finale haalde was al een godswonder.

Goede overwinning voor Ljubicic, die gaat lekker door waar hij vorig jaar mee gestopt was.

En slim gezien om niet in Doha te spelen, want daar kom je Federer weer tegen

Exact.

Het wordt wel tijd voor Ljubo om ook eens op de Grand Slams ver te geraken. Ik geef hem in Australie wel een goede kans, als hij gunstig loot en tegen de hitte bestand is.

quote:

Op zondag 8 januari 2006 17:44 schreef Leatherface het volgende:

[..]

Exact.

Het wordt wel tijd voor Ljubo om ook eens op de Grand Slams ver te geraken. Ik geef hem in Australie wel een goede kans, als hij gunstig loot en tegen de hitte bestand is.

Ik denk inderdaad dat de top-10 spelers met een gunstige loting, die een beetje tegen hitte kunnen wel eens ver konden komen ja!

Murray schijnt samen met Rios en Richard Krajicek het vrouwentennis een warm hart toe te dragen:

quote:

Murray charged to a 4-0 lead before a series of double faults let Carlsen back into the match. But at 5-5 the 18-year-old regained his touch and closed out the set before racing to a 3-1 lead in the second.

Murray then quickly played down a post-match comment - "I think we both played like women in the first set" - to an on-court reporter that drew some boos from the crowd.

The Briton later said that he was referring to comments made last week by Russian player Svetlana Kuznetsova at the Hopman Cup.

"I was watching a Hopman Cup match on TV from here and Kuznetsova said it after there were nine breaks in the first set, so that's why I said it," Murray explained.

Murray heeft natuurlijk helemaal gelijk.

J.

Haha. Die Murray toch..Denken we dat ie in de top 20 gaat geraken dit jaar??

Prachtige reactie van Bart Wagendorp vandaag in de Volkskrant op het grote interview met Martin Verkerk in dezelfde krant van afgelopen zaterdag.

Als ik tijd heb plaats ik die nog wel even.

J.

Wagendorp heeft gelijk. Eindelijk zie je eens waarom Verkerk geblesseerd is geraakt. Hij verwaarloosd zijn lichaam gewoon. Als je niet kunt tennissen ga je je niet lam zuipen, maar ga je krachttraining doen bijvoorbeeld. Achja, en sporters vinden zichzelf altijd een beetje zielig.

Uit het water klinkt een klaaglied uit verdronken mobieltjes


In de Rijn bij Alphen aan den Rijn liggen vijf mobieltjes. Ik weet dat, omdat Martin Verkerk ze er zelf heeft ingefikkerd. Hij vertelde dat zaterdag in een interview met de Volkskrant. Hij gooide ze in de Rijn uit woede en frustratie. Ook brak hij daarom alles af wat in zijn buurt kwam. Verder was het vloeken, janken en zuipen, ook al uit frustratie.

Martin Verkerk is topsporter. Hij bereikte in 2003 de finale van Roland Garros in Parijs, waarna hij op een boerenwagen door zijn dorp werd gereden en iedereen hem geweldig vond.
Martin heeft daarna erg getobd met zijn schouder. Daarvoor moest hij steeds naar New York, want van schouders weten ze hier niks. Hij raakte door dit gedoe ook nog in een soort depressie en kreeg verder de ziekte van Pfeiffer. Daardoor ging hij zuipen en zag hij ‘alle kroegen’ van de Randstad van binnen.

Ik wil daar niet denigrerend over doen. Het zijn er nogal wat, alle kroegen van de Randstad, en dan ook nog zuipen, mét die zere schouder, ik geef het je te doen. Je merkt bij topsporters altijd weer dat ze de lat graag hoog leggen.
Martin Verker over zijn gezuip:’Wat kon ik anders?’
Ik zou het echt niet weten. Het is nu eenmaal verdomd moeilijk jezelf zo’n geweldige trap onder je reet te geven, dat je met een grote boog zelf de Rijn invliegt, achter je mobieltjes aan.

Veel topsporters zijn best te pruimen, vooral degenen die inzien dat wat ze doen weliswaar best aardig is, maar dat er ook andere bezigheden bestaan die minstens zo zinvol zijn als per fiets een berg beklimmen of een balletje met tweehonderd kilometer per uur over een net meppen – de specialiteit van Martin Verkerk voor hij mobieltjes met een kilometertje of vijftig de Rijn in sodemieterde.

Ik vind topsport een nuttige bezigheid. De topsporter kan, mits hij zich sportief gedraagt en goed zijn best doet, op mijn welgemeende bewondering rekenen. Maar echt respect, nee. Hoogst zelden in elk geval. Als er eentje z’n paard op de nek neemt en ermee over de dubbele oxer springt, zeg ik: respect man, respect. Veel eeder toch niet.
Respect heb ik voor mensen die jarenlang in overvolle klassen kleine rotzakjes nog iets verstandigs proberen bij te brengen, die geduldig de poep van demente bejaarden opruimen, de hele dag door een microscoop staan te turen om een virus te spotten of die in een kaaswinkel iedereen vriendelijk goedemorgen wensen. Dat vind ik pas topkerels en topwijven.

Topsporters zijn me vaak een beetje teveel met zichzelf bezig, voor respect. Altijd maar dat egocentrische gezever en dat irritante gejank als het even tegenzit.
Martin Verkerk heeft een schouder geblesseerd en vervolgens Pfeiffer gekregen. Hij verzucht:’Hoeveel pech kan een mens in twee jaar verdragen?’
Heel wat meer, Verkerk, héél wat meer. Dat verzeker ik je, al kun jij je dat in dat autistische tennisuniversum van je misschien niet voorstellen.

Maar nu is hij bijna hersteld. Hij heeft een nieuw mobieltje gekocht en wordt door Jan en alleman gebeld, maar uitgerekend niet door Richard Krajicek. En krajicek is wel directeur van het Rotterdamse tennistoernooi. Maar hij heeft géén wildcard voor Martin Verkerk.
Die snapt er niks van. ‘Ik vind dat ik wel iets heb betekent voor het Nederlandse tennis. Met mij haal je nog steeds een naam in huis.’ Zeker. En tevens een druiloor eersteklas.

Verkerk:’Bovendien verwacht ik na zeventien maanden afwezigheid enige hulp in Nederland.’ Gewone mensen gaan weer zonder zeuren aan het werk als ze beter zijn, de tenniser verwacht hulp. Hij zou, begrijp ik, ook een van zijn acht protected rankings kunnen inzetten, maar daarvoor vindt Verkerk het toernooi in Rotterdam niet belangrijk genoeg. Behalve wanneer Krajicek met een flinke zak geld over de brug komt, dan wel weer.
Martin Verkerk verwacht hulp én poen. En hij verwacht van ons respect en dankbaarheid, voor wat hij voor het Nederlandse tennis heeft betekent.

Heer, heb genade.

Soms, als de nachten stil zijn en de volle maan in het water schijnt, klinkt uit de Rijn bij Alphen de melodie van een klaaglied uit vijf verdronken mobieltjes.


© Bert Wagendorp
Sociëteit de Sport
De Volkskrant

Leuk stuk!

Ook leuk van Murray, dat kunnen we elke wimbledon wel een keertje als gespreksonderwerp verwachten.

Leuk artikel. Had het gemist in de krant denk ik maar ik vind het wel een beetje cru...

Maar goed, Verkerk is niet de slimste volgens mij maar hij heeft inderdaad toch best wel wat pech gehad, daar kan je niet onderuit. Ik vind het een beetje een te objectief verhaaltje, maar me er in kunnen vinden doe ik wel.

Hoe kan iets te objectief zijn?

Vandaag was Seda Noorlander op de blessurebank bij Holland Sport. Ik vindt het dapper van dr, dat ze nog steeds doorgaat. Ik weet niet wie van jullie het gezien heeft maar hopelijk opent het jullie ogen. Tot en met 150 bij de vrouwen moeten de meisjes er geld op toeleggen. En dat zijn ook gewoon meisjes die keihard trainen. Er is een heel circuit onder de toernooien die je op tv ziet. De challengers, de futures, de sattelites, de juniortoernooien. Dit zijn gewoon meisjes die voor nauwelijks een paar honderd dollar toernooien spelen. Als ze mazzel hebben en een keer ver komen op een toernooi lopen ze dat toernooi quite.

Dit zijn de echte nomaden van het internationale tenniscircuit. Ga eens naar een $10.000 toernooi in Nederland. Het zijn hartstikke leuke toernooien waar je tussen de spelers zit. Maak eens een praatje met een onbekende buitenlandse speler. Spreek je waardering uit, steun die mannen en vrouwen.

Het is echt niet allemaal glitter en glamour zoals je op tv ziet. Dat is maar een paar procent. Duizenden meisjes op het internationale tenniscircuit hebben die glamour niet. Die hebben geen luxe hotels, maar smerige jeugdherbergen. Die hebben geen volle tribunes, maar 2 man. Die hebben geen privejet, maar economy class. De hebben geen meereizende coach, geen geld voor.

Maar nu even over Seda. Seda gaat niet meer ver komen. Seda heeft geen wapens en geen power.

Ik kende vroeger wel iemand die het niet gehaald heeft. Spijbelde zelfs van school om maar aan zijn uren te komen en zijn materiaal op orde te hebben. Onder de top tennissen is gruwelijk.

Onder de top is maar relatief. Jij ziet het verschil niet tussen top-50 en top-500 bij de mannen.

quote:

Op maandag 9 januari 2006 21:45 schreef nickybol het volgende:
Onder de top is maar relatief. Jij ziet het verschil niet tussen top-50 en top-500 bij de mannen.

Je hebt ook van die spelers die op het hoogste nationale niveau veel klaar maken, maar in de Challengers en Satellites telkens weer floppen. Dan heb je op zich nog wel plezier, maar toch een ontevreden gevoel. Psychologisch is dat zwaar. Als je de potentie wel hebt, moet er financieel altijd wel een gaatje te vinden zijn.

quote:

Op maandag 9 januari 2006 21:38 schreef nickybol het volgende:
maar hopelijk opent het jullie ogen.

Dat toontje alleen al.

quote:

Op maandag 9 januari 2006 18:39 schreef nickybol het volgende:
Hoe kan iets te objectief zijn?

Ik deel zijn mening niet helemaal, dus voor mij is het te objectief

quote:

Dit zijn de echte nomaden van het internationale tenniscircuit. Ga eens naar een $10.000 toernooi in Nederland.

waar zijn die toernooien dan.. Ik heb er nog nooitje eentje aangekondigd gezien. (in de krant of waar dan ook)
(ik heb wel eens op dit forum gelezen dat er eentje in eh.. Alkmaar was ofzo)

Geweldig stuk zeg.

Verkerk moet niet zeiken maar eerst eens fit worden en dan maar laten zien of hij sowieso ooit nog een wedstrijd weet te winnen.
Neem dan een voorbeeld aan Schalken.

quote:

Op maandag 9 januari 2006 22:04 schreef JorgeCampos het volgende:

[..]

waar zijn die toernooien dan.. Ik heb er nog nooitje eentje aangekondigd gezien. (in de krant of waar dan ook)
(ik heb wel eens op dit forum gelezen dat er eentje in eh.. Alkmaar was ofzo)

Alkmaar (jun), Heerhugowaard (jun), Alphen aan de Rijn (aug), Enschede (sep)