LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Het is met elk werk uiteindelijk een kwestie van dat je denkt terwijl je bezig bent: Owww, kut, dit wordt niks, gatver kut het ziet er niet uit, dit is dus helemaal niks. Shit nou dat nog even veranderen, gotver er klopt geen reet van , dit wordt echt helemaal niks, owwwww KUT, fout streepje, en dat het uiteindelijk, na veel gedoe, ineens wel goed is. Na al dat gezeik een kort moment van geluk.quote:Op donderdag 22 december 2005 19:24 schreef De-oneven-2 het volgende:
Maar..Een uitermate vervelende bezigheid?
Daar geloof ik geen snars van, cioran...
Verder is er dus niks leuks aan.
Heb jij dat niet?
Is dat moment van geluk dan maar zo kort? Juist omdat er, volgens jou, zo'n proces van rotgevoelens aan vooraf gaat zou je toch juist zeggen dat het moment van geluk langer duurt? Of vind je het een kort moment wel gelukt, ben je even gelukkig, en daarna opeens niet meer en ben je dus weer ongelukkig?quote:Op donderdag 22 december 2005 20:18 schreef cioran63 het volgende:
[..]
Het is met elk werk uiteindelijk een kwestie van dat je denkt terwijl je bezig bent: Owww, kut, dit wordt niks, gatver kut het ziet er niet uit, dit is dus helemaal niks. Shit nou dat nog even veranderen, gotver er klopt geen reet van , dit wordt echt helemaal niks, owwwww KUT, fout streepje, en dat het uiteindelijk, na veel gedoe, ineens wel goed is. Na al dat gezeik een kort moment van geluk.
Verder is er dus niks leuks aan.
Heb jij dat niet?
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
Dit zijn geloof ik de exacte woorden die ik vandaag sprak onder het 'huiswerk'quote:Op donderdag 22 december 2005 20:18 schreef cioran63 het volgende:
[..]
Owww, kut, dit wordt niks, gatver kut het ziet er niet uit, dit is dus helemaal niks. Shit nou dat nog even veranderen, gotver er klopt geen reet van , dit wordt echt helemaal niks, owwwww KUT, fout streepje
Have you ever picked your feet in Poughkeepsie?
Nee, dan ben je niet ongelukkig. Maar dan wil je weer op naar het volgende.. En dan begint het hele verhaal weer opnieuwquote:Op donderdag 22 december 2005 20:21 schreef Tha_Erik het volgende:
[..]
Is dat moment van geluk dan maar zo kort? Juist omdat er, volgens jou, zo'n proces van rotgevoelens aan vooraf gaat zou je toch juist zeggen dat het moment van geluk langer duurt? Of vind je het een kort moment wel gelukt, ben je even gelukkig, en daarna opeens niet meer en ben je dus weer ongelukkig?
Have you ever picked your feet in Poughkeepsie?
Nee, ja, al snel gaat die euforie weer weg. Je kunt niet heel erg lang gelukzalig blijven staren naar je eigen werk. Dat houdt een keer op, net als het lachen om een goede mop. Op een zeker moment ben je uit gelachen en moet er een nieuwe grap komen.quote:Op donderdag 22 december 2005 20:21 schreef Tha_Erik het volgende:
[..]
Is dat moment van geluk dan maar zo kort? Juist omdat er, volgens jou, zo'n proces van rotgevoelens aan vooraf gaat zou je toch juist zeggen dat het moment van geluk langer duurt? Of vind je het een kort moment wel gelukt, ben je even gelukkig, en daarna opeens niet meer en ben je dus weer ongelukkig?
*edit* : precies dus wat AR ook zegt hierboven.
Ja, ik begrijp je wel...quote:Op donderdag 22 december 2005 20:18 schreef cioran63 het volgende:
[..]
Het is met elk werk uiteindelijk een kwestie van dat je denkt terwijl je bezig bent: Owww, kut, dit wordt niks, gatver kut het ziet er niet uit, dit is dus helemaal niks. Shit nou dat nog even veranderen, gotver er klopt geen reet van , dit wordt echt helemaal niks, owwwww KUT, fout streepje, en dat het uiteindelijk, na veel gedoe, ineens wel goed is. Na al dat gezeik een kort moment van geluk.
Verder is er dus niks leuks aan.
Heb jij dat niet?
Maar onder al dat gevloek en getier en gehannes gaat er toch een heerlijk gevoel schuil...
Dat ik met iets groots bezig zijn...Of...Dat ik tenminste met iets bezig ben.
Dat het zin heeft. Dat.
...dass wir fliegen.
Vanzalfsprekend dat de euforie ooit op is, maar dat is toch niet zo'n kort moment? En het kan toch ook niet zo zijn dat het proces van het maken louter bestaat uit tegenslagen, teleurstellingen,wanhoop en andere negatieve/demotiverende gevoelens?quote:Op donderdag 22 december 2005 20:31 schreef cioran63 het volgende:
[..]
Nee, ja, al snel gaat die euforie weer weg. Je kunt niet heel erg lang gelukzalig blijven staren naar je eigen werk. Dat houdt een keer op, net als het lachen om een goede mop. Op een zeker moment ben je uit gelachen en moet er een nieuwe grap komen.
Ik zelf heb meestal alleen moeite met het begin. Maar als er een goede basis is dan kan ik met (veel) plezier doorwerken. Natuurlijk zijn er soms tegenslagen, maar als je je werkproces daardoor laat verpesten doe je toch echt iets fout.
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
Nu ja, euforie is natuurlijk een hele sterke emotie...
Dat moet je ook niet onderschatten, Tha_Erik...
Dat moet je ook niet onderschatten, Tha_Erik...
...dass wir fliegen.
Zeker niet, maar ik verbaas me over de stelling dat hte proces eigenlijk grotendeels uit tegenslagen schijnt te bestaan. .quote:Op donderdag 22 december 2005 20:36 schreef De-oneven-2 het volgende:
Nu ja, euforie is natuurlijk een hele sterke emotie...
Dat moet je ook niet onderschatten, Tha_Erik...
.
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
Daar ben ik het echt niet helemaal mee eens. Het werkproces kan heerlijk zijn. Voorstudies maken, Inspiratie opdoen op mooie plekken, schetsen maken. Dat het eindproduct dan tegenvalt is in sommige gevallen niet eens van belang.quote:Op donderdag 22 december 2005 20:36 schreef cioran63 het volgende:
Maar Tha_Erik, mijn werkproces is van geen enkel belang, alleen het resultaat telt.
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
Tja, ik vind dat cioran het zwartgalliger maakt dan het is...
Ik bedoel, tijdens het proces gaan er ook een hoop dingen goed...Ook bij cioran.
Ik bedoel, tijdens het proces gaan er ook een hoop dingen goed...Ook bij cioran.
...dass wir fliegen.
Ik moet daar langer over nadenken. Of het werken zelf terwijl het voortdurend mis dreigt te gaan echt leuk is. Volgens mij is kunst maken niet leuk. Maar misschien, misschien.quote:Op donderdag 22 december 2005 20:33 schreef De-oneven-2 het volgende:
[..]
Ja, ik begrijp je wel...
Maar onder al dat gevloek en getier en gehannes gaat er toch een heerlijk gevoel schuil...
Dat ik met iets groots bezig zijn...Of...Dat ik tenminste met iets bezig ben.
Dat het zin heeft. Dat.
Nu ja, het maken van je werk is geen feest. Net zo als het opzetten van een feest ook geen feest is. Het is voornamelijk een hoop gedoe. Maar uiteindelijk was het allemaal de moeite waard..quote:Op donderdag 22 december 2005 20:36 schreef Tha_Erik het volgende:
[..]
Zeker niet, maar ik verbaas me over de stelling dat hte proces eigenlijk grotendeels uit tegenslagen schijnt te bestaan. .
Maar stiekem is schilderen soms ook gewoon lekker hoor
Have you ever picked your feet in Poughkeepsie?
Ach, het klinkt wel goed.quote:Op donderdag 22 december 2005 20:39 schreef cioran63 het volgende:
[..]
Ik moet daar langer over nadenken. Of het werken zelf terwijl het voortdurend mis dreigt te gaan echt leuk is. Volgens mij is kunst maken niet leuk. Maar misschien, misschien.
Mag ik trouwens opmerken dat ik dit een heerlijke discussie vind???
In TTK zijn al veel discussies geweest of een klodder verf op een doek nou kunst is of niet. En zo ja, waarom dan wel. En op welk moment is die klodder verf dan kunst geworden ipv van een ongelukje, bla bla bla. Dit onderwerp is veel interesanter!
In TTK zijn al veel discussies geweest of een klodder verf op een doek nou kunst is of niet. En zo ja, waarom dan wel. En op welk moment is die klodder verf dan kunst geworden ipv van een ongelukje, bla bla bla. Dit onderwerp is veel interesanter!
Have you ever picked your feet in Poughkeepsie?
Ja, ik ben eruit hoor. Kunst maken is niet leuk. De het voortdurende wegsturen van de afgrond, met de angst daarin te verdwijnen, is NIET leuk. Achteraf is het leuk, bij het napraten, net als je soms verheerlijkt terug kunt denken aan ellendige kutmomenten.
Ik ben het er gewoon niet mee eens. .
.
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
Misschien dat ik wel zo'n ellendig gevoel heb tijdens het maken van een realistisch iets, maar als ik bezig ben om iets abstractere dingen te maken dan heb ik vaker geen negatieve gevoelens tijdens het werken dan wel.
Heerlijk toch als je met een kwast/potlood/pen/krijtje/vingers over het doek/vel/bord/plaat kan gaan, nog niet denkend aan het resultaat, maar gewoon het bezig zijn?
Heerlijk toch als je met een kwast/potlood/pen/krijtje/vingers over het doek/vel/bord/plaat kan gaan, nog niet denkend aan het resultaat, maar gewoon het bezig zijn?
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
NOU IK WEL!quote:Op donderdag 22 december 2005 20:51 schreef Tha_Erik het volgende:
Misschien dat ik wel zo'n ellendig gevoel heb tijdens het maken van een realistisch iets, maar als ik bezig ben om iets abstractere dingen te maken dan heb ik vaker geen negatieve gevoelens tijdens het werken dan wel.
Hoe kun je nou niet denken aan het resultaat?quote:Heerlijk toch als je met een kwast/potlood/pen/krijtje/vingers over het doek/vel/bord/plaat kan gaan, nog niet denkend aan het resultaat, maar gewoon het bezig zijn?
Ik ben er het ook niet mee eens.
Ik beleef wel degelijk plezier aan het schilderen zelf. Niet altijd. Maar het gebeurt.
En het resultaat...Tja, daar staat een houdbaarheidsdatum op, he...
Het ene gaat langer mee als het andere...Maar het bederft vroeg of laat allemaal.
Dan kan ik er niet meer naar kijken.
Ik beleef wel degelijk plezier aan het schilderen zelf. Niet altijd. Maar het gebeurt.
En het resultaat...Tja, daar staat een houdbaarheidsdatum op, he...
Het ene gaat langer mee als het andere...Maar het bederft vroeg of laat allemaal.
Dan kan ik er niet meer naar kijken.
...dass wir fliegen.
Bij mij is het wel zo dat als ik dan uitgekeken ben op iets, en het wegleg, maar het na een bepaalde tijdsperiode weer terug"vind" dat ik er dan weer enthousiast over kan zijn.quote:Op donderdag 22 december 2005 20:55 schreef De-oneven-2 het volgende:
Ik ben er het ook niet mee eens.
Ik beleef wel degelijk plezier aan het schilderen zelf. Niet altijd. Maar het gebeurt.
En het resultaat...Tja, daar staat een houdbaarheidsdatum op, he...
Het ene gaat langer mee als het andere...Maar het bederft vroeg of laat allemaal.
Dan kan ik er niet meer naar kijken.
-edit-
Natuurlijk niet bij alles
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
hmm jawel, maar ik heb dan niet het gevoel met kunst bezig te zijn...quote:Op donderdag 22 december 2005 20:51 schreef Tha_Erik het volgende:
Heerlijk toch als je met een kwast/potlood/pen/krijtje/vingers over het doek/vel/bord/plaat kan gaan, nog niet denkend aan het resultaat, maar gewoon het bezig zijn?
creatief met kurk zou mij zo'n zelfde gevoel geven waarschijnlijk...
Have you ever picked your feet in Poughkeepsie?
