De Guzman dagdroomt over voortzetting carriere
[ Spitsnet ]
Vreemd is het natuurlijk wel, in een land waar sporten als ijshockey, baseball, basketbal en football gespeeld worden, ligt het niet voor de hand om voor voetbal (soccer) te kiezen. Bobby trok zich daar niets van aan en voetbalde zelf bij een amateurclub in Toronto. ,,Ik trainde vroeger Julian. Er was toen zo'n methodevideoband van Wiel Coerver op de markt en die heb ik gekocht. Ik was erg onder de indruk van zijn kunnen en wat ik daar zag heb ik overgebracht op Julian. Hij heeft op zijn beurt de trucs aan Jonathan geleerd." Toegewijd Nadat zijn broer op zestienjarige leeftijd naar Frankrijk verhuisde om te voetballen was Jonathan zijn maatje kwijt. Ze belden wel elke dag en Julian bleef aandringen op het feit dat hij ook naar Europa moest komen. ,,Op een gegeven moment kwam er een Canadese scout naar me kijken en die stuurde me ook daadwerkelijk naar Europa", lacht Jonathan. ,,Hij had een stage voor me geregeld bij Feyenoord eind april 2000. Na even in de C3 gespeeld te hebben heeft de club me teruggehaald en kreeg ik een contractje aangeboden voor drie jaar bij de jeugd." Vader Bobby vertelt daarna nog nadrukkelijk dat ze Feyenoord erg dankbaar zijn. ,,Toen Jonathan hier kwam zeiden Ajax en PSV nee tegen hem omdat hij nog te jong was. Rob Baan (voorganger van Mark Wotte, red.) durfde het wel aan en zei 'kom maar hier'. Daarom is Jonathan ook zo toegewijd aan deze club."
Het is natuurlijk niet niks om op je twaalfde in je eentje naar een land te verhuizen waar je de taal en de mensen niet kent. Jonathan: ,,Ik wist hoe het zou worden, die verhalen hoorde ik van mijn broer. Toen drong het al tot me door dat ik als topvoetballer niets kon bereiken in Canada." Vader Bobby had daarnaast gezien dat zijn oudste zoon meer moeite had om nieuwe dingen te leren en wilde bij Jonathan op tijd zijn. Bobby: ,,Ik heb in het begin nogal ruzie gehad met mijn vrouw. Het was toch haar 'baby' die zomaar naar een ander continent verhuisde. Gelukkig waren hier goede mensen en na het ontmoeten van Norma van het spelershome had ze er ook vrede mee." Pa en ma De Guzman leken toch al meer moeite te hebben met afscheid nemen dan Jonathan zelf. ,,Mijn vader dacht dat ik zou huilen als zij weggingen, maar dat is niet gebeurd. De mensen hier wisten wat de situatie was en gingen daar goed mee om."
Hoewel Jonathan het erg naar zijn zin heeft bij Feyenoord dagdroomt hij ook wel eens over een toekomst bij een andere club. Hij zou nooit tegen zijn grote liefde kunnen spelen, dus PSV en Ajax vallen al af. Dan blijft een overstap naar het buitenland als enige mogelijkheid over. Jonathan: ,,Zelf zit ik te denken aan clubs in Engeland of Spanje."
Het is duidelijk dat deze optie al met het hele gezin is besproken. Pa De Guzman heeft er een duidelijke mening over. ,,Jonathan zou heel goed bij FC Barcelona passen, naast Lionel Messi, hij is er in ieder geval bekwaam genoeg voor. Hij past gewoon beter in Spanje dan in Engeland." Dan vervolgt Bobby: ,,Maar ik vind dat Jonathan nog wel even bij Feyenoord moet blijven. In die tijd kan hij nog veel leren en moet hij Feyenoord aan de Champions League-titel helpen." Jonathan over Feyenoord: ,,We vormen een goed team, de sfeer is ook goed en we zijn er altijd voor elkaar. We hebben het elftal om kampioen te worden, de potenties zijn er zeker. Dat zou wel een droom zijn die uitkomt. Sinds ik in Nederland ben is Feyenoord geen kampioen meer geweest."
Na alle perikelen rond Salomon Kalou en zijn wens om een Nederlands paspoort te krijgen, lijkt de vraag gerechtvaardigd of Jonathan daar ook iets in ziet. De middenvelder is al benaderd door het Canadese team, maar heeft die aanbieding naast zich neergelegd. ,,Op dit moment wil ik me alleen maar met Feyenoord bezighouden. Het zou kunnen dat ik voor Nederland wil gaan spelen, alles kan. Ik voel me half Canadees, half Nederlands op dit moment. Hier in Nederland heb ik het nu fijner omdat ik voetbal heb, daarnaast ben ik er opgegroeid en heb ik hier al mijn vrienden. Ik voel me zeker thuis in Nederland. Maar om eerlijk te zijn, zonder voetbal zou ik liever teruggaan naar Canada." Voorbeeld Julian en Jonathan worden steeds bekender in Canada. Zus Jenelle moest laatst een beetje huilen toen ze zag dat haar beide broers in een Canadese krant stonden. ,,Ze kon ook niet wachten om hiernaartoe te komen", zegt Jonathan. Hij is blij dat het hele gezin weer bij elkaar komt. ,,Dit jaar kon ik met kerst niet naar Canada omdat er nog zoveel te doen was bij Feyenoord. Gelukkig komt iedereen naar Europa." Naast broer is Julian ook het grote voorbeeld van Jonathan. ,,Ik zou heel graag tegen hem willen spelen in Spanje." En dan glunderend: ,,Het zou echt leuk zijn om hem als directe tegenstander te hebben. Dan is het mijn broer niet meer en zou ik er alles aan doen om hem af te troeven. Mooie ervaring zou dat zijn zeg!"