Diclofenac

quote:

Op vrijdag 15 mei 2009 22:39 schreef Verbal het volgende:

[..]

Het is ook geen medicijn maar een pijnstiller/symptoombestrijder.

V.

Dat weet ik, maar het heeft mij niet geholpen, het heeft de boel juist erger gemaakt. Ik neem zelf eigenlijk nooit medicijnen/pijnstillers (ik gooi die dingen allemaal op 1 hoop, zoals hier al gezegd is, de meeste pillen zijn symptoombestrijding).

Verslaafd aan pijnstillers nog wel...
Jullie maken het steeds mooier

quote:

Op zaterdag 16 mei 2009 08:23 schreef Muck het volgende:
Verslaafd aan pijnstillers nog wel...
Jullie maken het steeds mooier

Nog even en je bent zwanger, drugsverslaafd en lid van de AA!

quote:

Op donderdag 14 mei 2009 21:19 schreef DDM het volgende:

[..]

Ik trek geen grens bij een getal. Ik trek een grens bij het nut van de gebruikte medicatie. Dat is ook de reden waarom ik er bij zei: "tenzij het niet anders kan". Er zijn genoeg mensen die meer dan 4 middelen slikken en die de meeste rare combinaties hebben. Interacties tussen middelen, middelen die elkaar versterken, middelen met de zelfde werking (bijv het gebruiken van 2 soorten plasmiddelen). Dit moet echt voorkomen worden. Polyfarmacie ontstaat o.a. doordat verscheidende specialisten en huisartsen allemaal hun eigen middelen voorschrijven. Vaak letten zie niet op de al voorgeschreven medicatie. En de patient slikt "trouw" door. De internist/kinderarts is meestal de specialist bij uitstek die hier rekening meehoudt en ook de gene die er op let.

Het gebruik van twee diuretica kan prima hoor. Denk aan furosemide met triamtereen of spironolacton. Interacties hoeft niet altijd een probleem te zijn mits daar rekening mee wordt gehouden. Denk bijvoorbeeld aan CYP inductie of inhibitie, als je de dosis aanpast van het middel dat daardoor wordt gemetaboliseerd dan is het ook prima.
De internist of kinderarts is niet degene die er rekening mee moet houden, het zijn de apothekers die dit doen.

quote:

Op zaterdag 16 mei 2009 08:23 schreef Muck het volgende:
Verslaafd aan pijnstillers nog wel...
Jullie maken het steeds mooier

Klinkt raar, maar ik jouw geval heel goed mogelijk. Je zegt het toch zelf: als ik stop krijg ik meteen weer koppijn. Dat is een teken dat je lichaam zo gewend is aan pijnstilling, dat je koppijn krijgt zonder, een soort van verslaving zeg maar. Overleg dus eens met je huisarts of je kan proberen te stoppen voor een paar weken en kijken hoe het dan gaat.

quote:

Op zaterdag 16 mei 2009 10:13 schreef ssebass het volgende:

[..]

Het gebruik van twee diuretica kan prima hoor. Denk aan furosemide met triamtereen of spironolacton. Interacties hoeft niet altijd een probleem te zijn mits daar rekening mee wordt gehouden. Denk bijvoorbeeld aan CYP inductie of inhibitie, als je de dosis aanpast van het middel dat daardoor wordt gemetaboliseerd dan is het ook prima.
De internist of kinderarts is niet degene die er rekening mee moet houden, het zijn de apothekers die dit doen.

Ik suggereer ook niet dat het niet zo is. Want wat ik al eerder zei: er zijn uitzonderingen, of het kan bijvoorbeeld niet anders. Daarnaast wou ik het simpel houden voor de leek. Mijn opmerking omvatte bijvoorbeeld een combinatie van HCT en furosemide. Er zijn gewoon huisartsen die patienten furosemide voorschrijven voor hypertensie als een patient niet uitkomt met HCT alleen. Dat is echt belachelijk. Daarnaast is de jouw genoemde combinatie de meest logische, dus dat spreekt voor zich. Alleen beschouw ik een kalium sparend diureticum niet als een diureticum maar als een aldosteronreceptorantagonist (het werkt ook niet intratubulair). Als diureticum alleen doet het niet zo veel. Als iemand furmosemide slikt dan is de kans groot dat deze ook spironolacton slikt. Niet vanwege de kaliumspiegel, maar vanwege het ziektebeeld. Namelijk hartfalen.

Interacties zijn wel een probleem. En dit wordt juist veroorzaak door dat er te weinig rekening mee wordt gehouden. Je schept een te idealistisch beeld betreffende farmacotherapie. In de kliniek is het heel anders. Juist met CYP inhibitie of inductie. En als er al rekening mee wordt gehouden dan is dat retrospectief gezien. Of te wel: iemand met een digitalisintoxicatie bij digoxinegebruik of een lactaatacidose bij metforminegebruik waarbij dan pas de dosis wordt aangepast, om en passant maar even wat te noemen.

Apothekers moeten er rekening mee houden, maar dit gebeurt niet zoals het hoort zoals blijkt. Derhalve hebben we gelukkig nog internisten en kinderartsen (die de patient als één geheel beschouwt en die ook de arts is die per definitie de kennis heeft omtrent de farmacologie). En al zou het systeem waterdicht zijn, ergo goede controle vanuit de apotheek, dan nog kan extra controle vanuit de kliniek natuurlijk nooit kwaad.

De labwaarden worden wel vaak gemist. In het ziekenhuis gebeurt dat nog wel goed, maar daarbuiten is er gewoon te weinig informatie. Bijvoorbeeld de kaliumspiegel bij digoxine en lithium gebruik. De nierfunctie is ook belangrijk en vaak zijn ook daar geen gegevens van. Denk bijvoorbeeld aan nitrofurantoine of gentamycine. Het zou mooi zijn als die gegevens ook in de officiene apotheek beschikbaar waren, want met deze dingen gaat het nog best vaak mis.