Ow maar dat heb ik totaal niet! Ik kan 0,0% jaloerse gevoelens ontdekken! Zelfs niet dat "waarom zij wel?". Bij elke zwangerschap (gepland, ongepland, 1e kindje, 5e kindje, enz.) in mijn omgeving sta ik te juichen. Tenslotte zijn ze niet zwanger van mijn kindje en kan ik daar ook helemaal geen negatieve gevoelens over krijgen. Mijn kindje wacht wel tot het kan/mag komen. Suus heeft ons ook 8 jaar laten wachten eer ze doorhad dat ze mocht komen. Voor ieder wacht er een eigen kindje indien zo voorzien, andermans kindjes zijn niet voor mij bestemdquote:Op zondag 11 december 2005 21:10 schreef Brighteyes het volgende:
Ik kan soms ook echt heel fout een beetje jaloers zijn op mensen die wel voor een kindje gaan...
Niet dat ik het ze niet gun of zo, maar meer zoiets van 'waarom zij wel!'.
Wat een oud wijf ben ik dan op het forum dan he!quote:Op zondag 11 december 2005 21:24 schreef Belana het volgende:
BE, ik dacht dat je iets ouder wassorry...
Je klinkt wel een beetje als een kindje dat niet kan wachten tot ze haar cadeautje krijgt. Een kind brengt ook veel verantwoordelijkheid met zich mee. In plaats van je helemaal op dat kind te richten kun je je beter op je relatie richten en dan komt het vanzelf wel. Het klinkt nu alsof het maken van een kindje belangrijker is dan de liefde van je partner.quote:Op zondag 11 december 2005 21:25 schreef MevrouwKoRn het volgende:
Jeeeeej eindelijk een topic voor mij, en wat geinig dat er hier meerdere zitten! Ik lurk hier dus echt meerdere keren per dag mee om alle leuke, minder leuke verhalen te lezen en fotoos te kijken.
Ik zal me even voorstellen en het hoe en waarom.
Ik ben Denice, 22 jaar en woon samen met mijn vriend met wie ik nu ruim 5 jaar samen ben, hij is 27.
Momenteel kriebelt het echt ontzettend, ik zou ZO ontzettend graag een kindje willen!!
Qua financieen en een leuke flat enzo zou het allemaal prima kunnen.
Maar mijn vriend wil nog niet... hij wil wel kinderen maar nu echt nog niet.
Veeeel gesprekken hierover gehad en zullen er vast nog wel volgen, als ik dan vraag waarom nu niet krijg ik als antwoord '' ik ben nog teveel met mezelf bezig''..
Ik geef dan ook aan dat dat niet echt een antwoord is waar ik iets mee kan, en dat ik weet dat ik absoluut niet nog 2 jaar ga wachten.
Ik ben niet boos op hem ofzo, maar wachten duurt gewoon laaaanng.. zucht.
Dat is dan jammer dat het op jou zo overkomt want dan heb je me verkeerd begrepen.quote:Je klinkt wel een beetje als een kindje dat niet kan wachten tot ze haar cadeautje krijgt. Een kind brengt ook veel verantwoordelijkheid met zich mee. In plaats van je helemaal op dat kind te richten kun je je beter op je relatie richten en dan komt het vanzelf wel. Het klinkt nu alsof het maken van een kindje belangrijker is dan de liefde van je partner.
Je zegt:quote:Op zondag 11 december 2005 21:41 schreef MevrouwKoRn het volgende:
[..]
Dat is dan jammer dat het op jou zo overkomt want dan heb je me verkeerd begrepen.
Ik gaf aan best te willen wachten, maar dat dat soms gewoon erg moeilijk is. Volgens mij heb ik nergens geschreven dat dit onze relatie beinvloed of dat ik er TE veel mee bezig ben.
Het gaat juist hartstikke prima tussen ons.
Dat interpretteerde ik als een soort van deadline, maar misschien bedoelde je het anders.quote:Ik geef dan ook aan dat dat niet echt een antwoord is waar ik iets mee kan, en dat ik weet dat ik absoluut niet nog 2 jaar ga wachten.
Mijn vriend niet, ik zou het wel leuk vinden als hij erom zou kunnen lachen, maarre hij is eerder bang en krampachtig als ik weer over het onderwerp kinderen begin.quote:Op zondag 11 december 2005 22:05 schreef GreatWhiteSilence het volgende:
Het vervelendste is nog wel dat als ik aan mijn vriend vertel dat ik aan het rammelen ben, hij erom gaat lachen.Hij vindt het wel schattig, geloof ik...
![]()
quote:Op zondag 11 december 2005 22:40 schreef Brighteyes het volgende:
Hebben jullie dat trouwens ook? Dat je elke maand stiekem een klein beetje hoopt dat je per ongeluk toch zwanger geworden bent?![]()
Ja dat vind ik op zich ook wel, maar dan heb ik ook weer die zweverige insteek van "Dan wil dit kindje gewoon zo graag komen dat het niet wou wachten"quote:Op zondag 11 december 2005 22:40 schreef Brighteyes het volgende:Hoewel ik dat eigenlijk dan ook weer niet helemaal leuk zou vinden, want het lijkt me veel leuker om dat samen te beslissen en dan dat geheimpje te hebben dat je er voor gaat enzo.
Oh, maar mijn geluk zou overheersen denk ik hoor!quote:Op zondag 11 december 2005 22:48 schreef Ireth het volgende:
Ja dat vind ik op zich ook wel, maar dan heb ik ook weer die zweverige insteek van "Dan wil dit kindje gewoon zo graag komen dat het niet wou wachten"en dat vind ik ook wel weer heel speciaal
![]()
Nee, dat heb ik totaal niet, maar dat komt misschien doordat ik doorring (ik gebruik de nuvaring) en dus maar 4 keer per jaar 'ongesteld' ben... Bovendien rammel ik nog niet zo lang zo sterk, dus het is nu nog redelijk beheersbaar met logica...quote:Op zondag 11 december 2005 22:40 schreef Brighteyes het volgende:
Hebben jullie dat trouwens ook? Dat je elke maand stiekem een klein beetje hoopt dat je per ongeluk toch zwanger geworden bent?
Ik zou het ook veel leuker vinden als mijn vriend er vanaf het begin af aan volledig voor gaat, maar een ongelukje is bij mij evengoed van harte welkom...quote:Hoewel ik dat eigenlijk dan ook weer niet helemaal leuk zou vinden, want het lijkt me veel leuker om dat samen te beslissen en dan dat geheimpje te hebben dat je er voor gaat enzo.
Hehehe, goede tactiek BE, zo is het mij ook "gelukt"(bijna 6 jaar geledenquote:Op zondag 11 december 2005 22:51 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Oh, maar mijn geluk zou overheersen denk ik hoor!![]()
Scheelt ook wel dat ik niet aan de pil ben, dus dat de kansen hier nog iets hoger liggen dan gemiddeld, want ja, condooms zijn toch minder betrouwbaar.
quote:Op zondag 11 december 2005 23:11 schreef Loena-tik- het volgende:
Hehehe, goede tactiek BE, zo is het mij ook "gelukt"(bijna 6 jaar geleden)
![]()
Hahahaha, precies mijn scenario van toenquote:Op zondag 11 december 2005 23:14 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Ja, nou ja. Het is kiezen uit 2 kwaden. Hormonen brengen mijn libido echt onder het nulpunt. Dat heb ik nu een paar keer mogen ervaren dus die komen er niet meer in bij mij. Sex is veel te leuk!
En een spiraaltje zie ik niet zitten. Dus dan maar zo.
Omdat je zelf al moeder bent en al een kind hebt, dat scheelt volgens mij een hele hoop, zo niet allesquote:Op zondag 11 december 2005 21:22 schreef Ireth het volgende:
[..]
Ow maar dat heb ik totaal niet! Ik kan 0,0% jaloerse gevoelens ontdekken! Zelfs niet dat "waarom zij wel?". Bij elke zwangerschap (gepland, ongepland, 1e kindje, 5e kindje, enz.) in mijn omgeving sta ik te juichen.
Nou ik denk dat dat zo veel uitmaakt eigenlijk. Zal wel even voor mijzelf spreken, ik zou bijvoorbeeld echt stinkend jaloers zijn als het ons niet was gelukt een tweede of derde te krijgen. Krijg ook standaard flashbacks als ik lees/hoor dat iemand een tweede streepje heeft gepiest. Zo`n spannende tijd, dat zou ik best nog een keertje over willen doenquote:Op zondag 11 december 2005 23:22 schreef -Delta- het volgende:
[..]
Omdat je zelf al moeder bent en al een kind hebt, dat scheelt volgens mij een hele hoop, zo niet alles
Misschien niet alles, maar een beetje dan.quote:Op zondag 11 december 2005 23:31 schreef Loena-tik- het volgende:
[..]
Nou ik denk dat dat zo veel uitmaakt eigenlijk. Zal wel even voor mijzelf spreken, ik zou bijvoorbeeld echt stinkend jaloers zijn als het ons niet was gelukt een tweede of derde te krijgen. Krijg ook standaard flashbacks als ik lees/hoor dat iemand een tweede streepje heeft gepiest. Zo`n spannende tijd, dat zou ik best nog een keertje over willen doen![]()
Mmm, ok dat zou zo kunnen zijn, maar voor mij nietquote:Op zondag 11 december 2005 23:35 schreef -Delta- het volgende:
[..]
Misschien niet alles, maar een beetje dan.
Als je helemaal geen kinderen hebt en zo graag wilt en continu iemand in je omgeving hoort is het stekender, dan mensen die al een kind hebben en ook graag een 2e willen, maar die ook nog moeten wachten.
Je hebt al iets, de ander heeft nog niks, is nog niet eens moeder.
Wat ik laatst al voorbij zag komen in het "wachten op een 2e streepjes topic", waar het ging over dat de wens net zo groot is naar een 2e als 1e kind.
De wens en liefde wel, maar je bent al moeder. De ander niet. En dan steekt het eerder dat mensen in je omgeving het wel hebben.
Ja ach volgens mij kan ik het ook eigenlijk niet weten hoe het zou voelen als....ik heb het gelukkig nooit mee hoeven maken hoe het is om geen kindje te kunnen krijgen of geen tweede etcquote:Op zondag 11 december 2005 23:52 schreef Brighteyes het volgende:
Maar ook over jeuken hoor!
En ik kan me ook wel voorstellen dat het je naar 'meer doet smaken' als je er eentje hebt. Want dan weet je wat het is etc. etc.
Ik denk dat mijn leven er opzich wel klaar voor is. Ik ben niet zo´n student zoals iedereen studenten ziet: zuipen en feesten. Ik ga iedere dag na college braaf weer naar huis naar mijn vriendje en mijn hondjes. Wat ik alleen een probleem vind is dat het kindje dan gewoon te veel naar een creche moet. Achteraf misschien zelfs wel een beetje spijt dat ik nu met die studie ben begonnen maar ja daar verander ik nu niks meer aan.quote:Op zondag 11 december 2005 22:26 schreef Brighteyes het volgende:
Tsja, zolang iemand (full time) studeert zal ik een bewuste keuze voor een kind ook niet begrijpen.
Ik bedoel... dan is je leven er volgens mij gewoon nog niet echt klaar voor.
Dat heb ik ook wel een beetje idd.quote:Op maandag 12 december 2005 01:31 schreef Troeta het volgende:
Wat ik wel heel moeilijk vind is vrienden die wel al kinderen hebben, of oude klasgenoten die je tegenkomt met hun kinderen.
Ik heb net stage gelopen op een jongeren afdeling van een verpleeghuis, en daar lag een vrouw van 35 met MS, en een dochtertje van 5. TIjdens en na de zwangerschap was ze zo achteruit gegaan dat ze na een jaar naar een verpleeghuis 'moest' omdat haar ouders de zorg niet meer konden dragen... Haar dochter wordt nu opgevoed door opa en oma, en komt 2 keer per week op bezoek bij mama.quote:Op zondag 11 december 2005 21:17 schreef GreatWhiteSilence het volgende:
Er is van te voren niet te zeggen wat een zwangerschap met mij zal doen. Maar ik heb het inmiddels al bijna zes jaar en ik ben helemaal klachtenvrij. Dus eigenlijk zou ik verstandelijk gezien niet het risico lopen dat mijn MS een stuk erger wordt door een zwangerschap...
Weet je ook hoe erg haar MS was voordat ze zwanger werd?quote:Op maandag 12 december 2005 09:36 schreef Leintjeuh het volgende:
[..]
Ik heb net stage gelopen op een jongeren afdeling van een verpleeghuis, en daar lag een vrouw van 35 met MS, en een dochtertje van 5. TIjdens en na de zwangerschap was ze zo achteruit gegaan dat ze na een jaar naar een verpleeghuis 'moest' omdat haar ouders de zorg niet meer konden dragen... Haar dochter wordt nu opgevoed door opa en oma, en komt 2 keer per week op bezoek bij mama.
Nou wil ik niet impliceren dat het onverantwoord is om met MS kinderen te krijgen, ik wil niks doen aan je 'gerammel', ik wil niet zeggen dat alle gevallen van MS hetzelfde zijn. Maar door de triestheid van de situatie van deze mevrouw ben ik bijna gestopt met mn stage omdat ik het niet aankon dat ze zo vreselijk veel pech had.
OMGquote:Op zondag 11 december 2005 22:40 schreef Brighteyes het volgende:
Hebben jullie dat trouwens ook? Dat je elke maand stiekem een klein beetje hoopt dat je per ongeluk toch zwanger geworden bent?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |