ik kon het iedergeval niet vinden
maar hoe krijg ik mijn dochter van der speen af
ze is nu bijna vier en ze slaapt nog altijd met der speen en eigelijk alleen als ze op de peuterspeelzaal is heeft ze hem niet
ik heb van alles eigelijk al geprobeert tot verstoppen toe
maar dan wijgert ze gewoon om te slapen
dus wie heeft er voor mij een tip zo dat ze toch die speen laat leggen
alvast bedankt
Helaas heb ik geen tips voor je, maar ben wel benieuwd naar oplossingen
En weigeren te slapen, dat houdt ze toch ook niet eeuwig vol?
Mijn buren hebben toen hun dochter 4 jaar werd samen hun speentje weg gegooid (2 jaar jongere broertje deed ook maar gelijk mee) bij een grote container. Zodat ze wel zelf wist dat de speen weg was en ze er niet naar zou gaan zoeken ofzow.
Duurt misschien even, maar weg is weg, en uiteindelijk wennen ze er wel aan.
maar serieus, zulke dingen willen wel eens helpen.
quote:whahhaha dat heb ik grprobeertOp donderdag 8 december 2005 21:30 schreef Githa het volgende:
Jessie heeft hem aan Sinterklaas meegegeven als ik me niet vergis..... gemiste kans wellicht
heb er ook een heel verhaaltje bij verzonnen dat er kindjes waren waarvan hun mama niet een speen konden kopen en dat zij nu toch eigelijk wel een grote meid was
ik kreeg als antwoord moeten ze maar sparen maar de mijne krijgen ze niet
en ze heeft hem ook echt niet in die envelop gedaan
en dat schreeuwen om der speen heeft ze 2 nachten vol gehouden en bij de derde had ik zo iets van hier heb je je speen ik wil slapen
maar die van samen weg gooie in een contaner kan ik wel eens proberen mischien dat dat helpt
en bedankt voor het aanpassen van de titel zag pas te laat dat de zin niet echt compleet was
dus zal ook wel een weerwoord hebben op dingen als 'op kraambezoek gaan en de speen aan de baby geven'.quote:dat zal je dan wat langer vol moeten houden. is lastig, maar dan weet ze waar ze aan toe is.Op vrijdag 9 december 2005 00:10 schreef CrazyWitch het volgende:
[..]
en dat schreeuwen om der speen heeft ze 2 nachten vol gehouden en bij de derde had ik zo iets van hier heb je je speen ik wil slapen
Nu weet ze meteen hoe ze haar zin kan doordrijven.
Tis idd vermoeiend, maar na een week is het over en heb je nooit meer last van die speen.
Of is een speen fysiek slecht voor een kind?
Tja en ik zou gewoon ff doorbijten, ze zal echt wel gaan slapen. het is net als met alles in opvoeden, consequent zijn! Als zij weet dat ze met een hoop geschreeuw d'r speen weer terug krijgt zal ze het niet laten, das logisch.
Wij hebben van de zomer Liam van het tussen ons in slapen af moet helpen (dat had ie in de vakantie regelmatig gedaan omdat we niet iedereen wakker wilde maken) en dat heeft ook zeker 3 nachten geduurd met een hoop gebrul, maar hij was er daarna wel weer vanaf.
succes en sterkte!
Je kunt ook afspreken dat speentjes alleen maar voor in bed zijn; misschien werkt dat?
Hoorde van de week wel een leuke tip: moeder gaat alleen naar de speelgoed winkel en spreekt met het personeel af dat ze later met haar dochter komt en geeft in bewaring vast geld; komt later terug met dochter die graag iets wil uitzoeken, dochter zoekt iets moois uit maar mamma heeft natuurlijk geen geld, misschien kunnen ze de speen verkopen? Personeel gaat akkoord, speen wordt verkocht en cadeau gaat mee.
Ik weet zeker dat dat destijds bij mijn zoon niet gewerkt zou hebben maar misschien kan je er iets mee?
M'n moeder vertelde aan mij dat ik moest stoppen met duimen omdat dat slecht was voor mijn tanden.. daar wilde ik eigenlijk niks van weten.
Maar toen zei ik zelf "als mijn eerste tand eruit is, dan stop ik ermee". En dat heb ik gedaan ook! Mijn moeder was reuzetrots
....Als jouw dochtertje nou hetzelfde wil doen? (je kan het toch zo brengen dat het slecht is voor haar en dat ze zelf een geschikt moment moet kiezen en dat jij anders wel een goed moment weet?) Hehe.. zal lastig wezen, maar ze is bijdehand genoeg zo te horen!
erg prettig, ik hoefde niet zelf de boeman te zijn die mijn zoon dingen verbood.
bij iemand anders die ik ken ging de speen tijdens vakantie kapot, gewoon gezegd dat ze in frankrijk nu geen nieuwe konden kopen, probleem opgelost.
dat is ook mijn stille hoop over een paar jaar, en meteen de reden dat ik nu nog geen probleem maak van ziijn speen (die hij alleen 's nachts gebruikt overigens)
Even door de zure appel heen bijten, stel er evt een beloning tegenover als ze geen drama erom schopt, of koop samen met haar een heel lief knuffeltje als vervanging, maak ook duidelijk dat dat het is...
Niet moeilijk doen, maakt ze toch drama, dan doet ze dat toch echt zichzelf aan...
Mijn dochter is dus inderdaad van de speen af (2.5) door middel van in t schoentje voor sinterklaas. Dat ging eigenlijk heel goed (bij haar was het ook beter, ze heeft logopdie ivm spraakachterstand) Logopedie zei er wel bij dat zodra ze wil gaan duimen dit afleiden. Dus duimpje weg halen bij de mond, niet de nadruk opleggen, maar iets in het handje geven of wat dan ook. Blijft dit, dan toch de speen weer geven. Maar dan alleen om in te slapen. Als je dan savonds naar bed gaat alsnog de speen weg halen.
Eergisteren kon mijn dochter heel slecht slapen. Angstig nog voor sinterklaas. Ze ging ook steeds met dr handjes toen naar dr mondje voor troost. Ik heb haar toen een speentje gegeven. Met daarbij de afspraak dat ik hem weg zou halen als ik ging slapen. Dat was prima. Ze is direct in slaap gevallen. Snachts weggehaald. En de volgende avond heeft ze er niet meer om gevraagd (daar was ik stiekum wel een beetje bang voor)
Als ze overdag ook nog veel de speen gebruik zou ik eerst overgaan tot alleen slapen zodat je het een beetje afwent. Dan snachts alleen nog voor inslapen en dan weg ermee.
quote:Zo heb ik dat ook gedaanOp vrijdag 9 december 2005 02:52 schreef broer het volgende:
Laat dat kind toch lekker. Wat maakt het nu uit dat ze op een speen sabbelt. Wie heeft er last van? Daar houdt ze heus vanzelf mee op, hoor. Is het niet als ze zes is, dan wel als ze naast haar toekomstige echtgenoot in bed ligt.
Of is een speen fysiek slecht voor een kind?
Die fop bleef alleen in bed en kwam absoluut niet naar beneden. Op een gegeven moment heeft mn dochter dat ding in de la gelegd en daar ligt ie nu nog 
quote:Dat dacht ik dus ook , maar mooi dat mijn dochtertje een enorme zuig behoefte had en dus nachten lag te huilen tot ik middenin de nacht toch maar een speen ging uitkoken en toen sliep madam wel lekker. Na 3 maanden ruilde ze de speen in voor haar duim en dat is nog veel lastiger om af te leren. Want die duim is niet te verkopen of aan Sinterklaas mee te geven , laat staan dat we hem in de vuiniscontainer kunnen gooienOp zondag 11 december 2005 15:39 schreef FoXje het volgende:
Nooit aan beginnen, aan zo'n speen. Hoef je hem ook niet af te wennen
Ik heb toen een kussen gekocht (de allergoedkoopste die ik kon vinden) en daar bijna alle vulling uitgehaald omdat op een echt kussen slapen nog niet goed is voor zo'n klein meiske.
En toen heb ik gezegd dat ze weer een stapje groter was geworden, en de speen niet meer hoefde maar dat ze een kussentje kreeg als ze wilde.
Ze heeft nog één keertje om de speen gevraagd maar wilde het kussen niet meer ruilen voor de speen
quote:Een fopspeent verkleint de kans op wiegedood ook aanzienlijk, tot wel 90% wordt er nu gedacht!Op zondag 11 december 2005 20:25 schreef Xanthe het volgende:
[..]
Dat dacht ik dus ook , maar mooi dat mijn dochtertje een enorme zuig behoefte had en dus nachten lag te huilen tot ik middenin de nacht toch maar een speen ging uitkoken en toen sliep madam wel lekker.
Allebei mijn kinderen hebben maar een paar maandjes de speen gebruikt.
Toen ik het welletjes vond heb ik de speen iedere keer buiten het gezichtsveld gelegd.
( anders stoppen ze hem uit gewoonte in de mond.. wat je ziet wil je hebben)
En gaf ik het alleen als ze erom vroegen als ze gingen slapen b.v.
En op een gegeven moment gewoon niet meer gegeven. Bij beide ging het vrij soepel eigenlijk.
2 dagen mekkeren, wel troosten op andere manieren en het was klaar.
Geen van beide is gaan duimen.
Nou moet ik wel zeggen dat ik mijn doorzettingsvermogen/striktheid vooral te "danken" heb aan een voorbeeld dat ik heb gehad.
Kind van 6 dat 24 uur per dag nog met 3 spenen rondliep.
1 kwijt was een zo'n drama dat ouders volledig in paniek naar het geval op zoek gingen.
(ik heb hier gewoon een trauma aan over gehouden
)quote:Een fopspeen bevat kankerverwekkende stoffen , dat was voor mij de reden om geen speen te geven. (Dat van de wiegendood wist ik toen nog niet). Maar bij een 2e heb ik wel een speen in huis voor als ze het nodig mocht hebben.Op zondag 11 december 2005 23:24 schreef FoN het volgende:
[..]
Een fopspeent verkleint de kans op wiegedood ook aanzienlijk, tot wel 90% wordt er nu gedacht!
Ik heb rhody nooit een speen gegeven, en hij heeft er nooit naar gevraagd.
Vaak gebruiken ouders een speen als geluidsdemper, en gaan dan later klagen dat het kind ermee moet stoppen.terwijl ze die verslaving hun kind zelf hebben aangeleerd
quote:Omdat mijn kind nog een flinke zuigbehoefte had na het leegdrinken van zijn flesOp maandag 12 december 2005 09:03 schreef gebruikersnaam het volgende:
Waarom beginnen mensen in eerste instantie met een speen ?
quote:En dat duimen werd uiteindelijk vingeren?Op vrijdag 9 december 2005 09:06 schreef bixister het volgende:
zelf heb ik echter ook heel lang geduimd (langer dan 4 jaar in ieder geval), en daar ook altijd veel 'troost' uit geput. vanaf een bepaalde leeftijd deed ik dat alleen nog maar voor 't slapen gaan
Sorry, ik kon het niet laten
quote:Hij was wel wat makkelijk he?
Anyway, Saskia heeft alleen nog een speen als ze heel erg moe is, en in bed.
Op een gegeven moment hadden we haar er bijna vanaf, maar door ziekte en zeer is die vooruitgang weer terug gebracht.
Ze is nog geen 2, dus kan ik er nog wel even mee leven en door de vorm zijn de tegenwoordige speentjes niet zo slecht voor het gebit dacht ik (beter dan duimen). Maar wanneer ze zelf naar een speen vraagt, krijgt ze deze niet zonder slag of stoot, en we proberen het langzaam af te bouwen.
quote:Nou....Op woensdag 14 december 2005 11:56 schreef Swetsenegger het volgende:
[..]
En dat duimen werd uiteindelijk vingeren?
Sorry, ik kon het niet laten
Toen ik een jaar of 4 was en mijn broer een jaar of 6 zaten we in de auto, mijn broer mocht niet duimen en ik zat lekker met mijn wijsvinger in mijn mond.
Zegt mijn moeder tegen mijn broer, niet duimen, zegt mijn broer, maar zij mag wel vingeren!!!!!!!!
Oh ja, nog even ontopic...
Wat die zuigbehoefte betrefd, haal je dat niet gewoon zelf aan als ouder zijnde door die speen te geven?
Ik vind het persoonlijk vaak wel makkelijk doen van ouders, kind huilt, speen in mond, kind wil niet slapen, speen in mond.
Nu is idd elk kind anders en de een zal er meer behoefte aan hebben dan een ander, maar in veel gevallen heb ik zoiets van je doet het ook echt jezelf aan als ouder dat je kind zo zwaar speen verslaafd raakt.
quote:Ik was dat Bram net geboren was echt van plan Bram geen speen te geven, had net in mijn omgeving meegmaakt dat het ook weer afgeleerd moest worden met heel veel gedoe. Na hele dagen en nachten als levende speen gespeeld te hebben had ik flinke bloedende tepelkloven en ben ik geheel tegen mijn principe toch een speentje gaan geven. Sindsdien was Bram ook wel eens afgekoppeld, zaaalig!Op woensdag 14 december 2005 14:51 schreef erodome het volgende:
[..]
Oh ja, nog even ontopic...
Wat die zuigbehoefte betrefd, haal je dat niet gewoon zelf aan als ouder zijnde door die speen te geven?
Ik vind het persoonlijk vaak wel makkelijk doen van ouders, kind huilt, speen in mond, kind wil niet slapen, speen in mond.
Nu is idd elk kind anders en de een zal er meer behoefte aan hebben dan een ander, maar in veel gevallen heb ik zoiets van je doet het ook echt jezelf aan als ouder dat je kind zo zwaar speen verslaafd raakt.
Ik vind dit wel erg makkelijk gezegd, speen erin, kind stil.
Maargoed ook nog even mijn verhaal. Bram had ik compleet voorbereid op het feit dat zijn speen in zijn schoen zou gaan voor de baby zwarte pietjes. Hij wist het allemaal goed te vertellen. Maar Bram had zo'n verschrikkelijke Sinterklaasstress dat ik het hem maar niet aangedaan heb. Hij sliep met speen door die ouwe al amper, hele avonden zat ik naast zijn bed, of liep de halve nacht met een compleet overstuur kind. Mijn nachtrust is me wel wat waard. We gaan het gewoon een andere keer doen als het allemaal wat rustiger is en we uitgerust eraan kunnen beginnen.
erodome, je uitdrukkingen zijn idd wat makkelijk, wat is erop tegen om een kind een speen te geven als ze dan lekkerder slapen? het is alleen goed om erop te letten hoe vaak en hoe lang je je kind een speen geeft idd.
quote:Dus jij beweert dat jouw kind heeft gehuild/geschreeuwd van 19:30 uur (of hoe laat jouw kind ook naar bed gaat), tot 0:00 of later (daarna is het immers pas nacht). Dat is dus minstens 4,5 uur.Op vrijdag 9 december 2005 00:10 schreef CrazyWitch het volgende:
[..]
en dat schreeuwen om der speen heeft ze 2 nachten vol gehouden en bij de derde had ik zo iets van hier heb je je speen ik wil slapen
Ik kan me niet voorstellen dat een kind dat gaat/moet slapen en dus wellicht moe is, nog energie heeft om non-stop ruim 4 uur te huilen en te schreeuwen (als het niet langer is).
Dat geloof je toch zelf niet
quote:Jij hebt zelf zeker geen kinderen?Op maandag 19 december 2005 02:03 schreef Shreyas het volgende:
[..]
Dus jij beweert dat jouw kind heeft gehuild/geschreeuwd van 19:30 uur (of hoe laat jouw kind ook naar bed gaat), tot 0:00 of later (daarna is het immers pas nacht). Dat is dus minstens 4,5 uur.
Ik kan me niet voorstellen dat een kind dat gaat/moet slapen en dus wellicht moe is, nog energie heeft om non-stop ruim 4 uur te huilen en te schreeuwen (als het niet langer is).
Dat geloof je toch zelf niet
quote:Dream on! Een kind kan zich daardoor juist over zijn slaap heen gaan huilen waardoor je de hele nacht met een ontroostbaar kind komt te zitten....Op maandag 19 december 2005 02:03 schreef Shreyas het volgende:
[..]
Dus jij beweert dat jouw kind heeft gehuild/geschreeuwd van 19:30 uur (of hoe laat jouw kind ook naar bed gaat), tot 0:00 of later (daarna is het immers pas nacht). Dat is dus minstens 4,5 uur.
Ik kan me niet voorstellen dat een kind dat gaat/moet slapen en dus wellicht moe is, nog energie heeft om non-stop ruim 4 uur te huilen en te schreeuwen (als het niet langer is).
Dat geloof je toch zelf niet
Als jezelf moe bent maar door omstandigheden niet kunt slapen , raak je uiteindelijk ook over je slaap heen , hoe moe je ook bent!
quote:Dat geloof ik best, maar alles heeft een grens. Of ga je me nu vertellen dat een kind zijn hele leven lang wakker kan blijven en gedurende zijn hele leven blijft huilen en schreeuwen omdat hij geen speen krijgt? Droom zelf lekker verder!Op maandag 19 december 2005 09:00 schreef Xanthe het volgende:
[..]
Dream on! Een kind kan zich daardoor juist over zijn slaap heen gaan huilen waardoor je de hele nacht met een ontroostbaar kind komt te zitten....
Als jezelf moe bent maar door omstandigheden niet kunt slapen , raak je uiteindelijk ook over je slaap heen , hoe moe je ook bent!
Misschien dat hij/zij één nacht wakker blijft (dus dan moet je je als ouder maar even goed voorbereiden op een slapeloze nacht), daarna gaat slaapt hij/zij echt wel zonder speen.
Ik denk nogsteeds dat het probleem hier vooral gebrek aan doorzettingsvermogen is.
quote:Je bent nogal kort door de bocht vind ik... en je eerste opmerking is ook nogal overdreven... natuurlijk gaat niemand je dat vertellen want iedereen begrijpt dat dat niet klopt.Op maandag 19 december 2005 16:48 schreef Shreyas het volgende:
Dat geloof ik best, maar alles heeft een grens. Of ga je me nu vertellen dat een kind zijn hele leven lang wakker kan blijven en gedurende zijn hele leven blijft huilen en schreeuwen omdat hij geen speen krijgt? Droom zelf lekker verder!
Misschien dat hij/zij één nacht wakker blijft (dus dan moet je je als ouder maar even goed voorbereiden op een slapeloze nacht), daarna gaat slaapt hij/zij echt wel zonder speen.
Ik denk nogsteeds dat het probleem hier vooral gebrek aan doorzettingsvermogen is.
De vraag is: moet je je kind persé van zijn/haar speen afhelpen door hem/haar een nacht te laten huilen? Als je zelf kinderen zou hebben, zou je dat HOOGSTwaarschijnlijk niet doen en ook helemaal niet 'makkelijk' vinden als je het zou moeten van jezelf.
Hier krijgt Noa 's nachts haar speentje, als ze die iets later krijgt en al in bed ligt gaat ze op haar 'knuffeldoek' kauwen en blijft huilerig. Ook als ze haar speen kwijt is 's nachts is het zeker te weten huilen geblazen...
Ik vind het overigens helemaal niet erg als kinderen 's nachts nog een speen hebben. Het enige wat mij tegenstaat is een ouder kind die de hele dag met een speen rondloopt, maar dat hebben ouders idd vaak zelf aangemoedigd door hun kind de speen te geven overdag.
Als ik Noa overdag een speentje binnen bereik zou laten zien, gaat hij ook meteen haar mond in. Lijkt wel of ze zoiets heeft van: die speen hoort in m'n mond
Ze gaat overigens helemaal niet huilen als ik hem dan weghaal, dus neem aan dat ze er niet teveel aan verknocht is .quote:Als ik zelf een kind zou hebben zou ik me niet zo druk maken om het feit dat hij/zij nog een speen zou hebben, terwijl ze bijna vier is.Op maandag 19 december 2005 18:49 schreef Suzanna het volgende:
[..]
Je bent nogal kort door de bocht vind ik... en je eerste opmerking is ook nogal overdreven... natuurlijk gaat niemand je dat vertellen want iedereen begrijpt dat dat niet klopt.
De vraag is: moet je je kind persé van zijn/haar speen afhelpen door hem/haar een nacht te laten huilen? Als je zelf kinderen zou hebben, zou je dat HOOGSTwaarschijnlijk niet doen en ook helemaal niet 'makkelijk' vinden als je het zou moeten van jezelf.
Als het kind eenmaal op de kleuterschool zit, dan komt hij/zij er vanzelf wel achter dat dat niet meer hoort. Soortgelijke situatie heb ik dichtbij huis meegemaakt. Een klein kind die ik kende wilde thuis alleen maar drinken uit een fles (ipv uit een beker), toen ze eenmaal op de kleuterschool kwam en er vriendjes en vriendinnetjes mee naar huis kwamen (of ze ging daar spelen) dronken die wel gewoon uit een beker en kort daarop moest ze niets meer hebben van de fles.
Alleen TS heeft niets aan een reactie als deze, want die denkt daar anders over, anders zou ze dit topic niet geopend hebben.
[ Bericht 4% gewijzigd door Shreyas op 19-12-2005 21:58:23 ]
Mijn dochter is er een levend voorbeeld van.
Ik was anti speen , juist om al die kinderen van 4 die ik er de hele dag mee in hun mond zag lopen , dat wilde ik niet en wat is er nou makkelijker dan een kind iets niet aan te leren , zodat je ze het ook niet hoeft af te leren.
Ik heb een aantal dagen in het ziekenhuis gelegen waar ook gevraagd werd of ze een speen mocht want ze zou het nodig hebben. Resoluut wees ik het van de hand , dat wilde ik niet dus het gebeurde niet.
Thuis nog een ruime week met mijn handen in het haar gezeten , Isis sliep niet s'nachts huilde de hele nacht door , met af en toe een kwartier of een half uur rust tussen door. Tot ik uiteindelijk zo moederloos ervan werd en niet meer wist wat zij nodig zou hebben. Midden in de nacht een speen staan uitkoken die (gelukkig) in zo'n zwanger kadoos doos zat. Vanaf dat moment sliep Isis vredig en zonder problemen. Maar na een paar maanden had ze geen behoefte meer aan een speen.
Opgelost, slotje!
quote:Zo hebben wij dat ook gedaan. Alleen heeft mn zoon (toen 3,5 jaar) zn speen vrijwillig op diens vraag aan de tandarts zelf gegeven. En ja het was wel even twee avonden vragen/zeuren om de speen, maar daarna ging het wonderwel heel goed. Sinds die dag heeft hij geen speen meer gehad. En hij was echt een fervent gebruiker, hij speende nog behoorlijk veel.Op vrijdag 9 december 2005 21:52 schreef easy-going het volgende:
Bij het zoontje van een collega van mij werkte het tandartsverhaal ook idd. De tandarts had tegen hem gezegd dat het niet goed was voor zijn gebit ( hij was 3eneenhalf of net 4, dat weet ik ff niet meer) en hij heeft hem 's avonds meteen niet meer gebruikt.
dat is ook mijn stille hoop over een paar jaar, en meteen de reden dat ik nu nog geen probleem maak van ziijn speen (die hij alleen 's nachts gebruikt overigens)
Maar het is makkelijker gezegd dan gedaan hoor... ik had er ook een zwaar hoofd in of het zou lukken, maar gelukkig is het gelukt.