hoe krijg ik mijn kind van haar speen af

quote:

Op zondag 11 december 2005 15:39 schreef FoXje het volgende:
Nooit aan beginnen, aan zo'n speen. Hoef je hem ook niet af te wennen

Dat dacht ik dus ook , maar mooi dat mijn dochtertje een enorme zuig behoefte had en dus nachten lag te huilen tot ik middenin de nacht toch maar een speen ging uitkoken en toen sliep madam wel lekker. Na 3 maanden ruilde ze de speen in voor haar duim en dat is nog veel lastiger om af te leren. Want die duim is niet te verkopen of aan Sinterklaas mee te geven , laat staan dat we hem in de vuiniscontainer kunnen gooien

Toen we Jennifer graag van de speen af wilden hebben, sliep ze nog zonder kussen, maar wilde er wel graag eentje net zoals haar zus.
Ik heb toen een kussen gekocht (de allergoedkoopste die ik kon vinden) en daar bijna alle vulling uitgehaald omdat op een echt kussen slapen nog niet goed is voor zo'n klein meiske.
En toen heb ik gezegd dat ze weer een stapje groter was geworden, en de speen niet meer hoefde maar dat ze een kussentje kreeg als ze wilde.
Ze heeft nog één keertje om de speen gevraagd maar wilde het kussen niet meer ruilen voor de speen

quote:

Op zondag 11 december 2005 20:25 schreef Xanthe het volgende:

[..]

Dat dacht ik dus ook , maar mooi dat mijn dochtertje een enorme zuig behoefte had en dus nachten lag te huilen tot ik middenin de nacht toch maar een speen ging uitkoken en toen sliep madam wel lekker.

Een fopspeent verkleint de kans op wiegedood ook aanzienlijk, tot wel 90% wordt er nu gedacht!

Ik denk dat het toch evne doorzetten is alhoewel ik bij mijn eigen kinderen hier geen ervaring mee heb op deze leeftijd.

Allebei mijn kinderen hebben maar een paar maandjes de speen gebruikt.
Toen ik het welletjes vond heb ik de speen iedere keer buiten het gezichtsveld gelegd.
( anders stoppen ze hem uit gewoonte in de mond.. wat je ziet wil je hebben)
En gaf ik het alleen als ze erom vroegen als ze gingen slapen b.v.

En op een gegeven moment gewoon niet meer gegeven. Bij beide ging het vrij soepel eigenlijk.
2 dagen mekkeren, wel troosten op andere manieren en het was klaar.
Geen van beide is gaan duimen.


Nou moet ik wel zeggen dat ik mijn doorzettingsvermogen/striktheid vooral te "danken" heb aan een voorbeeld dat ik heb gehad.
Kind van 6 dat 24 uur per dag nog met 3 spenen rondliep.
1 kwijt was een zo'n drama dat ouders volledig in paniek naar het geval op zoek gingen.
(ik heb hier gewoon een trauma aan over gehouden )

quote:

Op zondag 11 december 2005 23:24 schreef FoN het volgende:

[..]

Een fopspeent verkleint de kans op wiegedood ook aanzienlijk, tot wel 90% wordt er nu gedacht!

Een fopspeen bevat kankerverwekkende stoffen , dat was voor mij de reden om geen speen te geven. (Dat van de wiegendood wist ik toen nog niet). Maar bij een 2e heb ik wel een speen in huis voor als ze het nodig mocht hebben.

Waarom beginnen mensen in eerste instantie met een speen ?
Ik heb rhody nooit een speen gegeven, en hij heeft er nooit naar gevraagd.
Vaak gebruiken ouders een speen als geluidsdemper, en gaan dan later klagen dat het kind ermee moet stoppen.terwijl ze die verslaving hun kind zelf hebben aangeleerd

quote:

Op maandag 12 december 2005 09:03 schreef gebruikersnaam het volgende:
Waarom beginnen mensen in eerste instantie met een speen ?

Omdat mijn kind nog een flinke zuigbehoefte had na het leegdrinken van zijn fles

Dat had Rhody ook, maar die stilde wij door een knokkel van onze pink in zijn mond te douwen, en dat hebben we rustig afgebouwd. Een speen is een welvaards product wat je niet echt nodig hebt

tsja, gebruikersnaam, fijn dat jouw zoon hier goed op reageerde maar ieder kind is weer anders. bij de een werkt de speen heel goed, bij de ander een pink, en een derde is alleen maar tevreden met 'the real thing: de tepel' (was hier 't geval bij nr. 2). je bent in 't begin toch erg aan 't zoeken en als je kindje heel veel huilt dan wil je wel alles voor hem/haar doen opdat hij/zij zich beter voelt.

quote:

Op vrijdag 9 december 2005 09:06 schreef bixister het volgende:
zelf heb ik echter ook heel lang geduimd (langer dan 4 jaar in ieder geval), en daar ook altijd veel 'troost' uit geput. vanaf een bepaalde leeftijd deed ik dat alleen nog maar voor 't slapen gaan

En dat duimen werd uiteindelijk vingeren?

Sorry, ik kon het niet laten

hmz, tsja goeie!

quote:

Op woensdag 14 december 2005 11:59 schreef bixister het volgende:
hmz, tsja goeie!

Hij was wel wat makkelijk he?
Anyway, Saskia heeft alleen nog een speen als ze heel erg moe is, en in bed.
Op een gegeven moment hadden we haar er bijna vanaf, maar door ziekte en zeer is die vooruitgang weer terug gebracht.

Ze is nog geen 2, dus kan ik er nog wel even mee leven en door de vorm zijn de tegenwoordige speentjes niet zo slecht voor het gebit dacht ik (beter dan duimen). Maar wanneer ze zelf naar een speen vraagt, krijgt ze deze niet zonder slag of stoot, en we proberen het langzaam af te bouwen.

quote:

Op woensdag 14 december 2005 11:56 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

En dat duimen werd uiteindelijk vingeren?

Sorry, ik kon het niet laten

Nou....

Toen ik een jaar of 4 was en mijn broer een jaar of 6 zaten we in de auto, mijn broer mocht niet duimen en ik zat lekker met mijn wijsvinger in mijn mond.

Zegt mijn moeder tegen mijn broer, niet duimen, zegt mijn broer, maar zij mag wel vingeren!!!!!!!!

Oh ja, nog even ontopic...
Wat die zuigbehoefte betrefd, haal je dat niet gewoon zelf aan als ouder zijnde door die speen te geven?
Ik vind het persoonlijk vaak wel makkelijk doen van ouders, kind huilt, speen in mond, kind wil niet slapen, speen in mond.
Nu is idd elk kind anders en de een zal er meer behoefte aan hebben dan een ander, maar in veel gevallen heb ik zoiets van je doet het ook echt jezelf aan als ouder dat je kind zo zwaar speen verslaafd raakt.

Denk niet dat zuigbehoefte door een het geven van een speen word bevorderd/veroorzaakt. In het ziekenhuis vroegen ze me al of ze Isis een speen mochten geven omdat zij een grote zuigbehoefte had. Ik heb er toen dus niet aan toe gegeven , maar toen we thuis waren was het nog heel veel huilen en graag ergens op willen zuigen , toen heb ik uiteindelijk toe gegeven aan die speen en achteraf denk ik wel eens dat ik haar wat dat betreft te kort heb gedaan in die eerste week , ze had zoveel tevredener kunnen zijn.

quote:

Op woensdag 14 december 2005 14:51 schreef erodome het volgende:

[..]

Oh ja, nog even ontopic...
Wat die zuigbehoefte betrefd, haal je dat niet gewoon zelf aan als ouder zijnde door die speen te geven?
Ik vind het persoonlijk vaak wel makkelijk doen van ouders, kind huilt, speen in mond, kind wil niet slapen, speen in mond.
Nu is idd elk kind anders en de een zal er meer behoefte aan hebben dan een ander, maar in veel gevallen heb ik zoiets van je doet het ook echt jezelf aan als ouder dat je kind zo zwaar speen verslaafd raakt.

Ik was dat Bram net geboren was echt van plan Bram geen speen te geven, had net in mijn omgeving meegmaakt dat het ook weer afgeleerd moest worden met heel veel gedoe. Na hele dagen en nachten als levende speen gespeeld te hebben had ik flinke bloedende tepelkloven en ben ik geheel tegen mijn principe toch een speentje gaan geven. Sindsdien was Bram ook wel eens afgekoppeld, zaaalig!
Ik vind dit wel erg makkelijk gezegd, speen erin, kind stil.

Maargoed ook nog even mijn verhaal. Bram had ik compleet voorbereid op het feit dat zijn speen in zijn schoen zou gaan voor de baby zwarte pietjes. Hij wist het allemaal goed te vertellen. Maar Bram had zo'n verschrikkelijke Sinterklaasstress dat ik het hem maar niet aangedaan heb. Hij sliep met speen door die ouwe al amper, hele avonden zat ik naast zijn bed, of liep de halve nacht met een compleet overstuur kind. Mijn nachtrust is me wel wat waard. We gaan het gewoon een andere keer doen als het allemaal wat rustiger is en we uitgerust eraan kunnen beginnen.

Liam zeurt de laatste tijd veel over zijn speen, maar wat mij betreft krijgt ie hem alleen in bed. Nu weet ie het ook wel en het valt me op dat als ie om zijn "seen" gaat vrage, hij eigenlijk wel wil slapen.

erodome, je uitdrukkingen zijn idd wat makkelijk, wat is erop tegen om een kind een speen te geven als ze dan lekkerder slapen? het is alleen goed om erop te letten hoe vaak en hoe lang je je kind een speen geeft idd.

quote:

Op vrijdag 9 december 2005 00:10 schreef CrazyWitch het volgende:

[..]

en dat schreeuwen om der speen heeft ze 2 nachten vol gehouden en bij de derde had ik zo iets van hier heb je je speen ik wil slapen

Dus jij beweert dat jouw kind heeft gehuild/geschreeuwd van 19:30 uur (of hoe laat jouw kind ook naar bed gaat), tot 0:00 of later (daarna is het immers pas nacht). Dat is dus minstens 4,5 uur.
Ik kan me niet voorstellen dat een kind dat gaat/moet slapen en dus wellicht moe is, nog energie heeft om non-stop ruim 4 uur te huilen en te schreeuwen (als het niet langer is).
Dat geloof je toch zelf niet

quote:

Op maandag 19 december 2005 02:03 schreef Shreyas het volgende:

[..]

Dus jij beweert dat jouw kind heeft gehuild/geschreeuwd van 19:30 uur (of hoe laat jouw kind ook naar bed gaat), tot 0:00 of later (daarna is het immers pas nacht). Dat is dus minstens 4,5 uur.
Ik kan me niet voorstellen dat een kind dat gaat/moet slapen en dus wellicht moe is, nog energie heeft om non-stop ruim 4 uur te huilen en te schreeuwen (als het niet langer is).
Dat geloof je toch zelf niet

Jij hebt zelf zeker geen kinderen?

quote:

Op maandag 19 december 2005 02:03 schreef Shreyas het volgende:

[..]

Dus jij beweert dat jouw kind heeft gehuild/geschreeuwd van 19:30 uur (of hoe laat jouw kind ook naar bed gaat), tot 0:00 of later (daarna is het immers pas nacht). Dat is dus minstens 4,5 uur.
Ik kan me niet voorstellen dat een kind dat gaat/moet slapen en dus wellicht moe is, nog energie heeft om non-stop ruim 4 uur te huilen en te schreeuwen (als het niet langer is).
Dat geloof je toch zelf niet

Dream on! Een kind kan zich daardoor juist over zijn slaap heen gaan huilen waardoor je de hele nacht met een ontroostbaar kind komt te zitten....
Als jezelf moe bent maar door omstandigheden niet kunt slapen , raak je uiteindelijk ook over je slaap heen , hoe moe je ook bent!

onze zoon kreeg alleen 's nachts nog zijn speentje, maar op een gegeven moment wilden we daar ook vanaf. Toen ie bijna drie was gingen we op vakantie. Daar aangekomen merkten we dat we zijn speentje "vergeten" waren. Wel even schrikken, maar door de mooie speeltuin en het gave zwembad was hij zo afgeleid dat hij zonder problemen als een blok in slaap viel. En hij was er gelijk vanaf!

quote:

Op maandag 19 december 2005 09:00 schreef Xanthe het volgende:

[..]

Dream on! Een kind kan zich daardoor juist over zijn slaap heen gaan huilen waardoor je de hele nacht met een ontroostbaar kind komt te zitten....
Als jezelf moe bent maar door omstandigheden niet kunt slapen , raak je uiteindelijk ook over je slaap heen , hoe moe je ook bent!

Dat geloof ik best, maar alles heeft een grens. Of ga je me nu vertellen dat een kind zijn hele leven lang wakker kan blijven en gedurende zijn hele leven blijft huilen en schreeuwen omdat hij geen speen krijgt? Droom zelf lekker verder!

Misschien dat hij/zij één nacht wakker blijft (dus dan moet je je als ouder maar even goed voorbereiden op een slapeloze nacht), daarna gaat slaapt hij/zij echt wel zonder speen.
Ik denk nogsteeds dat het probleem hier vooral gebrek aan doorzettingsvermogen is.

quote:

Op maandag 19 december 2005 16:48 schreef Shreyas het volgende:

Dat geloof ik best, maar alles heeft een grens. Of ga je me nu vertellen dat een kind zijn hele leven lang wakker kan blijven en gedurende zijn hele leven blijft huilen en schreeuwen omdat hij geen speen krijgt? Droom zelf lekker verder!

Misschien dat hij/zij één nacht wakker blijft (dus dan moet je je als ouder maar even goed voorbereiden op een slapeloze nacht), daarna gaat slaapt hij/zij echt wel zonder speen.
Ik denk nogsteeds dat het probleem hier vooral gebrek aan doorzettingsvermogen is.

Je bent nogal kort door de bocht vind ik... en je eerste opmerking is ook nogal overdreven... natuurlijk gaat niemand je dat vertellen want iedereen begrijpt dat dat niet klopt.

De vraag is: moet je je kind persé van zijn/haar speen afhelpen door hem/haar een nacht te laten huilen? Als je zelf kinderen zou hebben, zou je dat HOOGSTwaarschijnlijk niet doen en ook helemaal niet 'makkelijk' vinden als je het zou moeten van jezelf.

Hier krijgt Noa 's nachts haar speentje, als ze die iets later krijgt en al in bed ligt gaat ze op haar 'knuffeldoek' kauwen en blijft huilerig. Ook als ze haar speen kwijt is 's nachts is het zeker te weten huilen geblazen...
Ik vind het overigens helemaal niet erg als kinderen 's nachts nog een speen hebben. Het enige wat mij tegenstaat is een ouder kind die de hele dag met een speen rondloopt, maar dat hebben ouders idd vaak zelf aangemoedigd door hun kind de speen te geven overdag.
Als ik Noa overdag een speentje binnen bereik zou laten zien, gaat hij ook meteen haar mond in. Lijkt wel of ze zoiets heeft van: die speen hoort in m'n mond Ze gaat overigens helemaal niet huilen als ik hem dan weghaal, dus neem aan dat ze er niet teveel aan verknocht is .

quote:

Op maandag 19 december 2005 18:49 schreef Suzanna het volgende:

[..]

Je bent nogal kort door de bocht vind ik... en je eerste opmerking is ook nogal overdreven... natuurlijk gaat niemand je dat vertellen want iedereen begrijpt dat dat niet klopt.

De vraag is: moet je je kind persé van zijn/haar speen afhelpen door hem/haar een nacht te laten huilen? Als je zelf kinderen zou hebben, zou je dat HOOGSTwaarschijnlijk niet doen en ook helemaal niet 'makkelijk' vinden als je het zou moeten van jezelf.

Als ik zelf een kind zou hebben zou ik me niet zo druk maken om het feit dat hij/zij nog een speen zou hebben, terwijl ze bijna vier is.

Als het kind eenmaal op de kleuterschool zit, dan komt hij/zij er vanzelf wel achter dat dat niet meer hoort. Soortgelijke situatie heb ik dichtbij huis meegemaakt. Een klein kind die ik kende wilde thuis alleen maar drinken uit een fles (ipv uit een beker), toen ze eenmaal op de kleuterschool kwam en er vriendjes en vriendinnetjes mee naar huis kwamen (of ze ging daar spelen) dronken die wel gewoon uit een beker en kort daarop moest ze niets meer hebben van de fles.

Alleen TS heeft niets aan een reactie als deze, want die denkt daar anders over, anders zou ze dit topic niet geopend hebben.

[ Bericht 4% gewijzigd door Shreyas op 19-12-2005 21:58:23 ]

Zeker wil ik hier beweren dat er kinderen zijn die nachten lang kunnen blijven huilen omdat ze die zuigbehoefte hebben.
Mijn dochter is er een levend voorbeeld van.
Ik was anti speen , juist om al die kinderen van 4 die ik er de hele dag mee in hun mond zag lopen , dat wilde ik niet en wat is er nou makkelijker dan een kind iets niet aan te leren , zodat je ze het ook niet hoeft af te leren.

Ik heb een aantal dagen in het ziekenhuis gelegen waar ook gevraagd werd of ze een speen mocht want ze zou het nodig hebben. Resoluut wees ik het van de hand , dat wilde ik niet dus het gebeurde niet.
Thuis nog een ruime week met mijn handen in het haar gezeten , Isis sliep niet s'nachts huilde de hele nacht door , met af en toe een kwartier of een half uur rust tussen door. Tot ik uiteindelijk zo moederloos ervan werd en niet meer wist wat zij nodig zou hebben. Midden in de nacht een speen staan uitkoken die (gelukkig) in zo'n zwanger kadoos doos zat. Vanaf dat moment sliep Isis vredig en zonder problemen. Maar na een paar maanden had ze geen behoefte meer aan een speen.

In de vuilnisbak met die speen.

Opgelost, slotje!