Dagboek van een kindermeisje (deel 5.)

quote:

Op zondag 27 november 2005 03:39 schreef JAM het volgende:
Nee, ze verzint het gewoon allemaal. .

Dat zou wel erg zijn. Heb ik al die tijd voor niks meegeleefd en mijn heartfelt empathie vergooid aan een creatie van Van der Jagt. Nee, daar wil ik niet aan. Nadine lééft!

[ Bericht 80% gewijzigd door dvr op 27-11-2005 04:17:32 ]

quote:

Op zondag 27 november 2005 03:33 schreef dvr het volgende:
Wat vind jij nou van dat buikie Cioran?

^{En zou ze echt Marek's zusje zijn?}

Ik kan er bijna niks van zien zo. Verder hebben platgetrainde buiken niet mijn voorkeur, ik hou meer van het verval, ouderdom, zwijndrang, hangzucht en dood.

Ik denk dat het Ronald Giphart is die ook een beetje wil Vanderjagten.

'Man 1 staat te bewegen, hij kan geen moment stil staan, wat heeft hij toch.
Man 2: Meneer, staat u toch eens even stil, wilt u.
Man 1: Ja, dat is het danseresje in me, dat doet me steeds bewegen, het danseresje.
Man 2: Ach juist.
Man 1: Want wat ik al niet in me heb, ik heb in me: het pelgrimmetje, het bloemenverkoopstertje, het roverhoofdmannetje, en het danseresje natuurlijk, dat zei ik al.
Man 2: Dat is veel te weinig om prat op te gaan, wilt u.
Man 1: Ik ga niet prat!
Man 2: U ging heel erg prat.
Man 1: Ja, soms ga ik wel es een beetje prat ja.
Man 2: Zeg, had u nog een nummertje te berde?
Man 1: O, zeker te berde ja, dat zeker, namelijk...
Man 2: Ja?
Man 1 onduidelijk: Declameren.
Man 2: Wat?
Man 1: Declameren.
Man 2: Duidelijker voor de draad graag.
Man 1: Declameren.
Man 2 kucht: Declameren?
Man 1: Ja, declameren.
Man 2: En hoe gaat het dan toe tijdens het genoemde declameren?
Man 1: Declameren, dat is praten met schone klanken, een beetje als een lakei, of als een schoolopziener, of als een mandenmaker.
Man 2: Ach, op die manier. Ja, doet u maar.'

*edit*: ik druk steeds op verkeerde knoppen.

quote:

Op zondag 27 november 2005 04:03 schreef cioran63 het volgende:
*edit*: ik druk steeds op verkeerde knoppen.

Ik maak er ook een potje van! Herstel volgt..

quote:

Man 1: Ja, soms ga ik wel es een beetje prat ja.

Die zin doet me denken aan Koot's "Ik ben niet eng. Ja, in mijn zwembroek ben ik eng."

Nog meer herenleed:

quote:

Er staat een deur in het landschap. Man 2 komt uit deur en ontmoet Man1.
Man 1: Dag, meneer.
Man 2 neemt zonder iets te zeggen zijn hoed af.
Man 1 die de ander al iets voorbij is, komt terug en vraagt: O, wat deed u, liet u iets zien?
Man 2 fronsend: Hoe bedoelt u?
Man 1: Nou, met uw hoed, u tilde uw hoed op. Liet u iets zien?
Man 2: Nou, nu u het zo vraagt, inderdaad.
Man 2: Wat was dat dan, ik geloof dat het me ontgaan is.
Man 2 doet zijn hoed weer af en buigt voorover: Ik liet mijn haar zien. Mooi hè?
Man 2: Ja, heel mooi.
Man 2: Veel hè?
Man 2: Ja, mijn hartelijke complimenten
Man 2 zet zijn hoed weer op: Dank u.

Ondertussen zal Dronken D. wel aan zijn trekken zijn gekomen. Misschien dadelijk toch nog een french maid shot van een ontfruste Nadine? Ik zal hem niet meemaken, ik ga zo te bedde.

U zij de morgenstond, Heer C... Goedenacht.

ps: doet u ook litho's?

Haha, uw potje is was erger. (O, U hebt het al weggehaald van dat potje), o nee het staat er nog. Gotsamme man het hele topic uit zijn voegen, maar ach.
Even snel nog twee antwoorden op twee offtopiclossedraadjes: Ja, AR, ik kan ervan leven. Het kan namelijk best, dus vrees niet. Vertel het uw ouders. Het is mogelijk te leven van kunst, zonder subsidies en zonder concessies. Met een beetje geluk, de juiste mensen, 1% talent en 99% weten wat je wilt. Want het enige wat telt is dat je weet wat je wilt. Mensen hebben een hekel aan mensen die niet weten wat ze willen.
En nee, ik probeer litho's steeds te vermijden, al schijnt het weer te gaan gebeuren ergens binnenkort in Stockholm.

Slaap goed en alweer excuses voor dit intermezzo.

Voor verdere geïnteresseerden:
Zondagavond 27 november, nld 3 21.45 uur: Armando, portret van een vriend
Documentaire van Cherry Duyns over Armando, één van de meest uitzonderlijke kunstenaars van Nederland. Zijn oeuvre omvat schilderijen, tekeningen, sculpturen, proza, poezie, muziek en films. Armando kreeg internationale faam sinds hij zich een kwart eeuw geleden in Berlijn vestigde. Armando, portret van een vriend is een documentaire over de tragiek van de mens, het gevecht met de eeuwigheid. “Kunst maken is niet leuk”, zegt Armando in de film. Maker Cherry Duyns en Armando zijn ruim veertig jaar bevriend. Die vriendschap maakt de film tot een intiem en opmerkelijk portret.

Aansluitend een interview met Cherry Duyns.


http://www.cinema.nl/cinema/events/magazines/news/index.jsp?portals=3142294&events=24986228&magazines=24986391&news=25098871

http://www.idfa.nl/idfa_filmdescription.asp?filmid=25919

Maar goed, Nadine, de afloop, dat willen we weten.

quote:

Op zondag 27 november 2005 04:34 schreef cioran63 het volgende:
Voor verdere geïnteresseerden:
Zondagavond 27 november, nld 3 21.45 uur: Armando, portret van een vriend
Documentaire van Cherry Duyns over Armando, één van de meest uitzonderlijke kunstenaars van Nederland. Zijn oeuvre omvat schilderijen, tekeningen, sculpturen, proza, poezie, muziek en films. Armando kreeg internationale faam sinds hij zich een kwart eeuw geleden in Berlijn vestigde. Armando, portret van een vriend is een documentaire over de tragiek van de mens, het gevecht met de eeuwigheid. “Kunst maken is niet leuk”, zegt Armando in de film. Maker Cherry Duyns en Armando zijn ruim veertig jaar bevriend. Die vriendschap maakt de film tot een intiem en opmerkelijk portret.

Aansluitend een interview met Cherry Duyns.


http://www.cinema.nl/cinema/events/magazines/news/index.jsp?portals=3142294&events=24986228&magazines=24986391&news=25098871

http://www.idfa.nl/idfa_filmdescription.asp?filmid=25919

Dit hoort hier te staan Cioran: http://forum.fok.nl/topic/650505

quote:

Op zondag 27 november 2005 05:25 schreef cioran63 het volgende:
Maar goed, Nadine, de afloop, dat willen we weten.

Rond de klok van drie zwaaide de voordeur open. Ik zag hoe D. naar binnen viel, struikelend over de drempel, met in zijn kielzog nog een man. Nee, het waren er twee: Thomas en Bert, zo stelden ze zich aan mij voor, en vooral die Bert gedroeg zich als de Casanova van de Benedenwindse eilanden.
Hij was net terug van een zakenreisje naar Bonaire, vertelde hij, terwijl hij languit op de bank ging liggen, met zijn zweetvoeten onder mijn neus, en daar had hij in anderhalve dag een filmpje geschoten. De rest van de tijd had hij op het strand gelegen en 'lekkere kippetjes gescoord', en trouwens ook een niet zo lekker kippetje, een Noorse toeriste met de kop van Rudi Carell, maar dat was hem pas opgevallen toen hij de volgende ochtend naast zich had gekeken. Hij kon er wel om lachen, Bert, hij zei: 'Godverdomme zeg, Rudi Carell... had ik de hele nacht liggen rampetampen met Rudi Carell,' maar alles bij elkaar had hij op Bonaire toch even lekker de batterij opgeladen, en dat allemaal op kosten van de zaak, hij mocht niet klagen, zei hij een paar keer, hij mocht absoluut niet klagen.

Bert leek mij het type man dat hoge ogen gooit bij de iets oudere vrouw; glad en gelikt, hij zou ook kunnen doorgaan voor een homo. Een man die 'kleertjes' draagt: een strakke V-hals trui met niks eronder, zodat zijn afgetrainde borstkas goed uit de verf komt.

Thomas merkte op: "Je bent een klootzak, Bert. Wat ben je toch een klootzak."
"Zo is het, jongen," beaamde Bert. "Op de zaak denken ze dat ik de veters uit mijn schoenen heb gewerkt. Op Bonaire!"
"En Miranda, wat denkt die?" vroeg Thomas.
"Miranda denkt niks," zei Bert. "Miranda is druk met de kinderen. Ze is weer zwanger, trouwens. We gaan voor de vierde."
"Godchristus," zei Daniël. En na een tijdje: "Nou, gefeliciteerd dan maar."
Bert knikte afwezig.
"Je bent een klootzak," zei Thomas weer. "Vier kinderen, jongen, waar begin je aan. Het is toch godverdomme je hobby niet?"
"Miranda wil een dochter," mompelde Bert. "Ze wil balletpakjes kopen, of zoiets. We regelen wel iets. Een extra au pair, we nemen er gewoon..," en plotseling richtte hij zich tot mij: "Zeg Natasja, is dat niks voor jou?"
"Nadine," glimlachte ik beleefd. "En nee, het is niks voor mij."
"Ze is al bezet," zei Daniël.
"Jammer," vond Bert. En toen: "Het is nog vroeg. Zullen we iets snuiven?"

Terwijl ik aanstalten maakte om het feestje te verlaten, bogen Thomas en Daniël zich over het witte poeder op tafel. Bert was languit op de grond gaan liggen, hij staarde naar het plafond en riep: "Slechte timing, Natasja! Het wordt net gezellig!"
Ik had mijn jas aangetrokken. Daniël hing onderuitgezakt in de stoel; hij keek naar me zonder me te zien.
Ik stak mijn hand op. Geen reactie.

Ik reed het tuinpad af toen hij achter me aankwam.
Ik stapte af.
"Ga je mee naar Shanghai?" vroeg hij.
"Nu?" Ik begon te lachen.
"Over twee weken," fluisterde hij in mijn oor. "Ik ga je China laten zien. Ik ga je het mooiste hotel van de wereld laten zien, het Hyatt, het Hyatt in Shanghai. Je neemt je laptop mee, je schrijft overdag aan je scriptie. Of je laat je masseren, ze hebben er een fitnessruimte met een zwembad en een hot tub, je hoeft je niet te vervelen. En 's avonds kom ik je halen. Dan neem ik je mee, ik ga je Shanghai laten zien."

Shanghai, het klinkt goed. Ik ben nog nooit in China geweest. Maar we moeten niet te hard van stapel lopen, Daniël en ik. Ja, hij heeft me weer gezoend, en dat zoenen met hem blijft gevaarlijk, hij is een natuurtalent, elke keer als hij me zoent denk ik weer bij mezelf: 'Hoe krijgt hij het voor elkaar?' en ik denk ook: 'Hij zit in zijn Icarus-fase, hij bedriegt zijn vriendin en zijn ex-vrouw en hij zuipt teveel en hij snuift cocaïne en hij heeft vreselijke vrienden die naar Bonaire gaan om lekkere kippetjes te scoren, ik gedraag me ook als zo'n kippetje, en hoewel ik dat allemaal wel weet, trap ik er telkens weer in. Hoe bestaat het?'

quote:

Op zondag 27 november 2005 13:53 schreef Nadine26 het volgende:
'Hij zit in zijn Icarus-fase, hij bedriegt zijn vriendin en zijn ex-vrouw en hij zuipt teveel en hij snuift cocaïne en hij heeft vreselijke vrienden die naar Bonaire gaan om lekkere kippetjes te scoren, ik gedraag me ook als zo'n kippetje, en hoewel ik dat allemaal wel weet, trap ik er telkens weer in. Hoe bestaat het?'

Escapisme toch? Ik vraag me alleen af hoe je van je escape gaat escapen als het allemaal te ingewikkeld wordt

quote:

Op zondag 27 november 2005 13:53 schreef Nadine26 het volgende:
"Miranda wil een dochter," mompelde Bert. "Ze wil balletpakjes kopen, of zoiets. We regelen wel iets. Een extra au pair, we nemen er gewoon..," en plotseling richtte hij zich tot mij: "Zeg Natasja, is dat niks voor jou?"

Misschien was Bertje nog in de ban van ...


...
Hem _{[David Bezmozgis]} zijn de afgelopen maanden vergelijkingen ten deel gevallen met groten als Harold Brodkey, Philip Roth, Isaac Babel en Anton Tsjechov. Aanleiding: zijn zeven verhalen tellende debuutbundel Natasha and Other Stories.
...
De thematiek is in vrijwel alle verhalen hetzelfde: het moeizame bestaan van joodse Sovjet-immigranten in hun zelfverkozen nieuwe wereld, de zoektocht naar een nieuwe identiteit, het vinden van het juiste evenwicht tussen behoud van het oude en het verwerven van het nieuwe.
...
Natuurlijk zijn de ervaringen en thema's die Bezmozgis beschrijft allerminst nieuw. De eigenzinnige, vooral in zijn hoofd levende jongeman die hij in zijn latere verhalen wordt - worstelend met zijn joodse afkomst, geobsedeerd door literatuur en seks -, is een vertrouwd fenomeen. In die zin is de vergelijking met Philip Roth zowel voor de hand liggend als obligaat en gevaarlijk.
...
Illusies en hoe ze vervliegen - het is een rode draad in deze bundel.

bron: http://www.volkskrant.nl/kunst/1097212730713.html

quote:

Op zondag 27 november 2005 13:53 schreef Nadine26 het volgende:
"Zeg Natasja, is dat niks voor jou?"
"Nadine," glimlachte ik beleefd. "En nee, het is niks voor mij."
"Ze is al bezet," zei Daniël.

Een werkgever zou zeggen "zij heeft al een dienstverband".
D. beschouwt Nadine blijkbaar niet als zijn werknemer maar als zijn bezit.
Hier tikt een catastrofale tijdbom ...

Beste Gajus,

Hoezeer je Jezuïtische blik ook te prijzen is, nog veel praktischer ware het, als je dit talent inzet om Nadine te helpen D. een stapje vóór te blijven. Het is eigenlijk vrouwenwerk, maar kunnen wij haar niet aan een strategie helpen waarmee ze D. letterlijk en figuurlijk uitkleedt en zelf ongeschonden blijft? Haar voornemen hem te dumpen was geen lang leven gegund. Misschien moet ze er dan maar het beste van maken.

[ Bericht 0% gewijzigd door dvr op 28-11-2005 01:02:13 ]

quote:

Op zondag 27 november 2005 13:53 schreef Nadine26 het volgende:
"Slechte timing, Natasja! Het wordt net gezellig!"

... met een gangbang party in het verschiet.
_{wat een gemiste kans voor de heren}

Goedgelovige piemels,
die hun lexicon op een beeldscherm moeten spuiten om tot zinsvervoering te komen.

Dat is het,
eigenlijk.

quote:

Op maandag 28 november 2005 00:55 schreef dvr het volgende:
Het is eigenlijk vrouwenwerk, maar kunnen wij haar niet aan een strategie helpen waarmee ze D. letterlijk en figuurlijk uitkleedt en zelf ongeschonden blijft?

Jawel hoor, daar heb ik patent op. Maar wie zegt dat Nadine ongeschonden uit de strijd wil komen?

quote:

Op maandag 28 november 2005 00:55 schreef dvr het volgende:
Beste Gajus,

Hoezeer je Jezuïtische blik ook te prijzen is, nog veel praktischer ware zij, als je dit talent inzet om Nadine te helpen D. een stapje vóór te blijven. Het is eigenlijk vrouwenwerk, maar kunnen wij haar niet aan een strategie helpen waarmee ze D. letterlijk en figuurlijk uitkleedt en zelf ongeschonden blijft? Haar voornemen hem te dumpen was geen lang leven gegund. Misschien moet ze er dan maar het beste van maken.

Beste dvr,

Ik herken jouw verontrusting en deel jouw zorgen.

Zoals jij terecht stelt, het bedenken van een effectieve strategie is eigenlijk vrouwenwerk. Maar dan niet van een vrouw die verliefd is maar van een vrouw die de verliefdheid voorbij is. Ik denk dus aan Madame. Madame verdenk ik reeds langer van strategische inzichten, zij kent de zwakke plekken van D. en zij heeft nog een rekening met hem te vereffenen. Naar mijn inschatting is een geheime alliantie tussen de dames geboden. (Kim is geen serieuze bondgenote, eerder een riskante troublemaker).

Maar is Nadine daartoe bereid?

Beste Xennia, ik moet er niet aan denken.. escapisme is nog geen vrijbrief voor zelfdestructie.
Bovendien, wat Nadine wil doet helemaal niet terzake, want die is tijdelijk ontoerekeningsvatbaar.

Ik ben benieuwd waar de dames en heren complotsmeden mee opkomen..

Gajus: Briljant! Madame is de ingang. Zij en haar leger advocaten.

quote:

Op maandag 28 november 2005 01:41 schreef dvr het volgende:
Beste Xennia, ik moet er niet aan denken.. escapisme is nog geen vrijbrief voor zelfdestructie.
Bovendien, wat Nadine wil doet helemaal niet terzake, want die is tijdelijk ontoerekeningsvatbaar.

Waarom denk je dat het tijdelijk is in plaats van diep geworteld in de persoonlijkheid?