Niet per sé veroordeeld. Maar de gemiddelde instelling van de vrouw maakt haar natuurlijk geschikter voor zulke dingen dan mannen.quote:Op zondag 13 november 2005 11:34 schreef Copycat het volgende:
Omdat we kinderen kunnen baren zijn we per definitie veroordeeld tot een verzorgende taak?
Een praktische aanpak omvat niet zelden emotionele aspecten..quote:Op zondag 13 november 2005 16:21 schreef cyberstalker het volgende:
Daar is een praktische aanpak meer gewenst.
Denk ook dat het er aan ligt wat je als algemene ontwikkeling definieert.quote:Op zondag 13 november 2005 15:53 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Valt me ook op, vrouwen hebben naar mijn mening over het algemeen minder algemene ontwikkeling dan mannen. Opleidingsniveau lijkt er weinig mee te maken te hebben, zelfs de meeste vrouwelijke academici die ik ken hebben absoluut geen brede algemene ontwikkeling.
Hij kan d'r altijd eentje uit de bible-belt halen... Op de veluwe lopen nog wel wat ongeëmancipeerde slachtoffertjes...quote:Op zondag 13 november 2005 16:20 schreef Dromenvanger het volgende:
Als je zo slecht met vrouwen kunt omgaan heb je denk ik een probleem.
Ik wilde iets toevoegen over homo, maar wat moet je dan in een relatie beginnen straks? Is een relatie met een vrouw uberhaupt mogelijk als je zo tegen vrouwen aankijkt? En heb je uberhaupt genoeg contact gehad met een vrouw voordat je komt tot zo'n conclusie.
Juist vrouwen weten erg praktisch te handelen.quote:Op zondag 13 november 2005 16:21 schreef cyberstalker het volgende:
Niet per sé veroordeeld. Maar de gemiddelde instelling van de vrouw maakt haar natuurlijk geschikter voor zulke dingen dan mannen.
Vrouwen handelen heel sterk vanuit hun gevoel. Dat maakt ze ideaal voor bijvoorbeeld een baby verzorgen, of hun kind wat te laat thuiskomt een schuldgevoel aanpraten.
In de zakenwereld is dat natuurlijk eerder een handicap. Daar is een praktische aanpak meer gewenst.
Heel gericht lullen over computers of welk onderwerp dan ook kan je ook geen algemene ontwikkeling meer noemen...quote:Op zondag 13 november 2005 16:27 schreef innovative het volgende:
[..]
Denk ook dat het er aan ligt wat je als algemene ontwikkeling definieert.
Vrienden van mij kunnen een eind de rondte in lullen over hun speakers, versterkers en computers. Hoor termen voorbij komen als impedantie, ROM, RAM... Nu weet ik toevallig wat die dingen inhouden door mijn studie, maar 't zijn wel dingen die vrouwen gewoonweg niet interesseren. Net zoals het veel vrouwen niet boeit welke auto het snelste is of hoe Hitler precies bedacht had om Engeland te gaan verorveren...
Dat is hun algemene kennis, en nee, daar kan ik lang niet altijd over meepraten, en vriendinnen van mij al helemaal niet. Als je mijn hoeveelheid algemene kennis daar aan op hangt, dan ben ik inderdaad slechts goed genoeg voor het aanrecht.
Er zijn ook dingen waar ik echter meer vanaf weet dan veel mannen in mijn omgeving. Ziektes en afwijkingen interesseren me mateloos, de psyche van de mens evengoed. Daarnaast ben ik gek op cijfertjes in combinatie met mensen, elk onderzoek over "zoveel mensen die dit en dit doen zijn procentueel zo blij of verdrietig". Ook het Christelijk geloof is iets waar ik veel over wil weten omdat het de wereld zo gedomineerd heeft, en "nieuwetijdsfenomenen" als groepsverkrachtingen probeer ik zo goed mogelijk te begrijpen. Vind ik ontzettend leuk, interesseert maar weinig mannen, waardoor die kennis bij mannen dus ook niet over komt en mijn algemene ontwikkeling ver achter lijkt te blijven.
En dat gevoel heb ik andersom bij mannen soms ook, dat ze écht alleen maar over snelheid, geluid en automatisering etc. kunnen lullen... En dan heb ik het over hoogopgeleide manspersonen... 't Is maar wat je interesseert.
Er zijn atijd uitzonderingen, meisjequote:Op zondag 13 november 2005 15:32 schreef sweetgirly het volgende:
[..]
En vrouwen wel wou je zeggen
[..]
Ik kan dat ook hoor.
En overigens zijn er genoeg mannen die door blijven miepen over wat voor conflict dan ook.
Maar soms is het wel typisch, dat heeft denk echter te maken met andere dingen.
[..]
Ik snap je dondersgoed![]()
Mannen...
Volgens mij zijn er genoeg uitzonderingen.quote:Op zondag 13 november 2005 16:43 schreef MarcoJ het volgende:
Er zijn atijd uitzonderingen, meisjeMaar door de bank genomen, bedoel ik
![]()
Mannen/vrouwen die alleen maar over snelheid, geluid en automatisering lullen interesseren me geen klap. Of ze nu hoogopgeleid zijn of niet.quote:Op zondag 13 november 2005 16:27 schreef innovative het volgende:
[..]
En dat gevoel heb ik andersom bij mannen soms ook, dat ze écht alleen maar over snelheid, geluid en automatisering etc. kunnen lullen... En dan heb ik het over hoogopgeleide manspersonen... 't Is maar wat je interesseert.
Door de bank genomen is ook uit te drukken als "grosso modo", "voor het overgrote deel" , "normaal gesproken" , "het leeuwedeel", "uitzonderingen daar gelaten"....quote:Op zondag 13 november 2005 16:59 schreef sweetgirly het volgende:
[..]
Volgens mij zijn er genoeg uitzonderingen.
Door de bank genomen, wat is dat nou voor uitdrukking.
En moet je niet gaan zwaaien![]()
Oha zal het ook best, meer een kwestie van beseffen, dat de vrouw zichzelf serieus blijft nemen, ondanks de moeilijkheid/tegengas hierin etc etc. Peanuts
Ah ok, nooit van gehoord eerlijk gezegdquote:Op zondag 13 november 2005 17:45 schreef MarcoJ het volgende:
Door de bank genomen is ook uit te drukken als "grosso modo", "voor het overgrote deel" , "normaal gesproken" , "het leeuwedeel", "uitzonderingen daar gelaten"....![]()
![]()
![]()
![]()
Dat is toch aardig, vriendelijk, vrolijk, gentile, piacevole
![]()
![]()
![]()
Ja... jammer dat wij nooit een collegiaal bakie zullen drinkenquote:Op zondag 13 november 2005 17:51 schreef sweetgirly het volgende:
[..]
Ah ok, nooit van gehoord eerlijk gezegd, weer wat geleerd. En wou al zeggen, ik ben nog nooit door een bank genomen hoor
. Het klinkt overigens meer als 'het gemiddelde genomen' .. maar ok.
En jaja, je bent lief, voel me net de koningin met dat gezwaai alleen :} .
Plus, uhm.. ontopic maar weer![]()
.
Volgens mij zijn het juist de mannen die vaak oppervlakkige gesprekken hebben. Velen zijn bang om hun zwakke punten te laten zien en ''compenseren '' dat met machogedrag. Maar ik ga niet generaliseren, want ik kan met mannen en vrouwen goede, diepgaande gesprekken hebben.Veel vrouwen zijn goed in het combineren van werk en kinderen, terwijl veel carrieremannen de opvoeding en de huishoudelijke taken aan hun vrouw overlaten.quote:Op zondag 13 november 2005 10:33 schreef FuifDuif het volgende:
Zo zou ik nooit onder een vrouw willen werken bij een organisatie en neem ik mannelijke collega's meer serieus dan vrouwelijke.
Precies en idd, zo kan ik ook carriére maken en praktisch denkenquote:Op zondag 13 november 2005 18:54 schreef 4ureyez_only het volgende:
Volgens mij zijn het juist de mannen die vaak oppervlakkige gesprekken hebben. Velen zijn bang om hun zwakke punten te laten zien en ''compenseren '' dat met machogedrag. Maar ik ga niet generaliseren, want ik kan met mannen en vrouwen goede, diepgaande gesprekken hebben.Veel vrouwen zijn goed in het combineren van werk en kinderen, terwijl veel carrieremannen de opvoeding en de huishoudelijke taken aan hun vrouw overlaten.
Idd, peanutsquote:Gelukkig kom ik uit een familie die er niet zo over denkt. Mijn oma heeft natuurkunde gestudeerd en was altijd gewaardeerd door haar (mannelijke) collega's omdat ze goed was in haar werk en nu enkele decennia later, in een tijd dat vrouwen gelijke rechten hebben vind jij dat vrouwen niet als gelijkwaardig gezien kunnen worden. Hopelijk zijn de meeste mannen wel met de tijd meegegaan.
Heh nog een leuke quote:
''Vrouwen moeten twee keer zo hard werken als mannen om zichzelf te bewijzen, gelukkig is dat niet zo moeilijk![]()
Nee, absoluut niet. Zal ik je eens wat zeggen. Zelfs mijn eigen moeder hoort mijn mening met verbazing aan en ze zegt wel eens dat het haar niets verbaasd dat ik nog geen vriendin heb. Ze vindt mij een oude opa met mijn oudbollig vrouwbeeldquote:Op zondag 13 november 2005 11:35 schreef Alicey het volgende:
Ben je toevallig vroeger erg gedomineerd door vrouwen? Bijvoorbeeld een moeder en een oudere zus die je steeds vertelden wat te doen, en gebrek aan een vader?
Damn, je bent goed man! Je hebt het probleem ontblootquote:Op zondag 13 november 2005 13:43 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Ik denk dat hij gefrustreerd is omdat vrouwen hem niet serieus nemen als volwaardige sekspartner....
Als jemoeder dat van je vindt is er toch iets niet goed.quote:Op zondag 13 november 2005 20:23 schreef FuifDuif het volgende:
[..]
Nee, absoluut niet. Zal ik je eens wat zeggen. Zelfs mijn eigen moeder hoort mijn mening met verbazing aan en ze zegt wel eens dat het haar niets verbaasd dat ik nog geen vriendin heb. Ze vindt mij een oude opa met mijn oudbollig vrouwbeeld. Mijn zus ook overigens.
Iedereen op fok! ook.quote:Op zondag 13 november 2005 20:23 schreef FuifDuif het volgende:
[..]
Nee, absoluut niet. Zal ik je eens wat zeggen. Zelfs mijn eigen moeder hoort mijn mening met verbazing aan en ze zegt wel eens dat het haar niets verbaasd dat ik nog geen vriendin heb. Ze vindt mij een oude opa met mijn oudbollig vrouwbeeld. Mijn zus ook overigens.
Nou, ze zegt het niet echt hard ofzo, maar soms hebben we wel eens van die gesprekken en dan zeg ik ook wel eens hoe ik over dit soort dingen denk. Maar mijn moeder vindt het bijvoorbeeld echt niet leuk als ik het dan zo zeg. Ze vraagt zich af waarom ik zo denk. Mijn zusje noemt me regelmatig ziek of ze zegt dat ik niet spoorquote:Op zondag 13 november 2005 20:26 schreef Alicey het volgende:
[..]
Als jemoeder dat van je vindt is er toch iets niet goed.
Maar dit gegeven, komt het niet in je op dat er misschien iets mis met je is op dat gebied?
Het is dan in ieder geval duidelijk van wie je het hebt. Jij bent jezelf er bewust van, dus misschien is aanpassing dan geen gek idee..quote:Op zondag 13 november 2005 20:32 schreef FuifDuif het volgende:
[..]
Nou, ze zegt het niet echt hard ofzo, maar soms hebben we wel eens van die gesprekken en dan zeg ik ook wel eens hoe ik over dit soort dingen denk. Maar mijn moeder vindt het bijvoorbeeld echt niet leuk als ik het dan zo zeg. Ze vraagt zich af waarom ik zo denk. Mijn zusje noemt me regelmatig ziek of ze zegt dat ik niet spoor.
Aan mijn vaders kant is die mannelijke dominantie trouwens wel meer aanwezig. Mijn vader heeft daar nooit de kans voor gehad om dat te zijn, omdat mijn moeder dat niet accepteert. Maar toen mijn ouders net getrouwd waren bijvoorbeeld, wilde mijn vader niet dat mijn moeder bleef werken en als het aan mijn vader had gelegen, zouden wij strenger zijn opgevoed. Maar goed, mijn moeder is een sterke vrouw die je dus niet zomaar iets zegt. Dat heeft in het verleden de nodige ruzies tussen beiden opgeleverd overigens, maar mijn vader is er wel uiteindelijk zeer door veranderd.
Maar zoals ik al zei, het komt dus wel veel voor in mijn vader's familie. Zo zei een oom eens een keer tegen zijn vrouw, mijn tante, in het bijzijn van een aantal anderen "stil jij als ik aan het praten ben", toen zij hem (per ongeluk) in de rede viel. Maar hij is wel de meest extreme wat dat betreft.
Ja, maar het is toch zo dat je dergelijk gedrag vooral aanleert en dat het veel minder genetisch bepaald is? Aangezien mijn opvoeding niet zo heel streng was en ik in feite niet echt dat voorbeeld heb gehad, hoe kan het dan zo zijn, dat ik er wel naar neig? Op zich wil ik het wel aanpassen, maar het is heel gek, ik zie het ook als een soort relatie met mijn familie. Een aantal neven en nichten van mij hebben precies hetzelfde karakter en dat is op zich wel grappig vind ik. Het schept echt een band. Maar goed, buiten de familiebanden is het minder prettig natuurlijk.quote:Op zondag 13 november 2005 20:34 schreef Alicey het volgende:
[..]
Het is dan in ieder geval duidelijk van wie je het hebt. Jij bent jezelf er bewust van, dus misschien is aanpassing dan geen gek idee..
Ikzelf houd overigens wel van dominante mannen, maar dan moeten ze ook wel blijk er van geven dat ze het meeste beter weten en kunnen, en geestelijk stabiel zijn..
Dat vraag ik me af. Bij gedrag en karakter is het vaak niet helemaal duidelijk in hoeverre iets ingebakken zit, en in hoeverre iets aangeleerd is..quote:Op zondag 13 november 2005 20:40 schreef FuifDuif het volgende:
[..]
Ja, maar het is toch zo dat je dergelijk gedrag vooral aanleert en dat het veel minder genetisch bepaald is?
Een familieband kan er ook zijn zonder dat je dat soort eigenschappen deelt. Wat heb je er aan om het aan te houden als een 'family thing'?quote:Aangezien mijn opvoeding niet zo heel streng was en ik in feite niet echt dat voorbeeld heb gehad, hoe kan het dan zo zijn, dat ik er wel naar neig? Op zich wil ik het wel aanpassen, maar het is heel gek, ik zie het ook als een soort relatie met mijn familie. Een aantal neven en nichten van mij hebben precies hetzelfde karakter en dat is op zich wel grappig vind ik. Het schept echt een band. Maar goed, buiten de familiebanden is het minder prettig natuurlijk.
In dat geval zou ik dominantie niet aanvaarden. Is het niet eerder zo dat doordat je vader zichzelf onvoldoende in de hand heeft, hij tracht macht over anderen te hebben zodat hij het gevoel heeft iets in de hand te hebben? ("soft control" zeg maar)quote:Geestelijke stabiliteit is dan weer geen prominente eigenschap in de familie van mijn vader(achterdochtig, depressief, zwaar op de hand, onzeker enzovoort).
Misschien omdat we niet voor dezelfde organisatie werkenquote:Op zondag 13 november 2005 19:56 schreef sweetgirly het volgende:
Jammer.. collegiaal bakkie doen, waarom snap ik die nou weer niet.
Naja.
whahahahahahahahquote:Op zondag 13 november 2005 12:29 schreef VelvetAcidChrist het volgende:
[een schop onder je hol moet je krijgen]
Een penis in je anus.
quote:Op zondag 13 november 2005 10:33 schreef FuifDuif het volgende:
Ga lekker koken.
Dus eigenlijk is de vrouw jouw ideaalbeeld. Het typische vrouwengedrag althans. Mannelijk gedrag is sneu, maar accepteer je omdat het door mannen vertoond wordt. Vrouwen die mannelijk gedrag vertonen gaan zich dus onder hun natuurlijke niveau gedragen. En dat neem je ze kwalijk onder het mom van: "Je bent net zo sneu als de carriereman, maar JIJ zou eigenlijk beter kunnen."quote:Op zondag 13 november 2005 11:27 schreef FuifDuif het volgende:
Maar hier geef je nu net het fundamentele verschil weer. Dat is echte mannengedrag, sneu, maar wel mannelijk. Carrierevrouwen hebben een soort penisnijd in mijn ogen. Die willen graag met de mannen meedoen. Dat is de basis van mijn gevoel: het is niet voor vrouwen.
quote:Op zondag 13 november 2005 23:42 schreef Cruoninga het volgende:
Dus eigenlijk is de vrouw jouw ideaalbeeld. Het typische vrouwengedrag althans. Mannelijk gedrag is sneu, maar accepteer je omdat het door mannen vertoond wordt. Vrouwen die mannelijk gedrag vertonen gaan zich dus onder hun natuurlijke niveau gedragen. En dat neem je ze kwalijk onder het mom van: "Je bent net zo sneu als de carriereman, maar JIJ zou eigenlijk beter kunnen."
Wat ik vind, en ik ben een man: ik haat haantjesgedrag en dat is het typische gedrag voor "carrièremensen" of ze nu man zijn of vrouw.quote:Op zondag 13 november 2005 23:42 schreef Cruoninga het volgende:
[..]
Dus eigenlijk is de vrouw jouw ideaalbeeld. Het typische vrouwengedrag althans. Mannelijk gedrag is sneu, maar accepteer je omdat het door mannen vertoond wordt. Vrouwen die mannelijk gedrag vertonen gaan zich dus onder hun natuurlijke niveau gedragen. En dat neem je ze kwalijk onder het mom van: "Je bent net zo sneu als de carriereman, maar JIJ zou eigenlijk beter kunnen."
Voor een deel gaat dit voor mij wel op.quote:Op maandag 14 november 2005 09:55 schreef miss_sly het volgende:
Het ergste vind ike chter, dat veel vrouwen dat ook lijken te denken. Hun gedrag doet iig zoiets vermoeden. Veel vrouwen reageren ook anders op mannelijke leidinggevenden, nemen die ook meer serieus dan een vrouwelijke leidinggevende.
Als hij bij voorbaat zijn gesprekspartner neit serieus neemt, is de kans klein dat hij werkelijk probeert een serieus gesprek te voeren..quote:Heb je wel eens geprobeerd om met een vrouw een serieus gesprek te voeren?
ik begrijp dat neit helemaal eigenlijk. Waarom zou een vrouwelijke leidinggevende niet serieus genomen kunnen worden, als ze goed functioneert? Wat is dan het verschil met een manneljike?quote:Op maandag 14 november 2005 09:59 schreef Alicey het volgende:
[..]
Voor een deel gaat dit voor mij wel op.
In wezen is dat bij duifje ook persoonlijk en gerelateerd aan zichzelf, hoewel hij het meer neerlegt bij de andere partij.quote:Maar ik vraag me af of het precies hetzelfde is als bij Druifje.. Het is meer persoonlijk, en dan nog gerelateerd aan mezelf..
Mja, en daarmee ontzeg je je zelf de mogelijkheid om een goed gesprek te hebben met iemand omdat je vooringenomen bent. En dus kom je ook niet tot de ontdekking dat er echt wel vrouwen zijn waarmee je een normaal goed gesprek kunt voeren.quote:Als hij bij voorbaat zijn gesprekspartner neit serieus neemt, is de kans klein dat hij werkelijk probeert een serieus gesprek te voeren..
Het gaat mij denk ik vooral om het 'als ze goed functioneert'. Ik heb nog geen goed functionerende vrouwelijke leidinggevende gezien. (Hoewel ik ook maar erg weinig goed functionerende mannelijke leidinggevenden heb gezien).quote:Op maandag 14 november 2005 10:14 schreef miss_sly het volgende:
[..]
ik begrijp dat neit helemaal eigenlijk. Waarom zou een vrouwelijke leidinggevende niet serieus genomen kunnen worden, als ze goed functioneert? Wat is dan het verschil met een manneljike?
Ik weet niet of het op dezelfde manier is. Ik bedoel er vooral mee dat ik mensen relateer aan mezelf, en dan bepaalde factoren. Dat is iets wat ik maar beperkt bewust doe, het gaat voor een groot deel onbewust. Sommige mensen zie ik daardoor als lager, hoger of als gelijke. Er zijn meer vrouwen die ik als "mijn lagere" beschouw dan mannen. Dat is niet geheel onlogisch, want de factoren waar ik hier op doel zijn in de regel meer bij mannen ontwikkeld..quote:In wezen is dat bij duifje ook persoonlijk en gerelateerd aan zichzelf, hoewel hij het meer neerlegt bij de andere partij.
Inderdaad, zo houd je je eigen visie beperkt. Op voorhand valt er denk ik heel weinig te zeggen over mensen op grond van wie of wat ze zijn.. Je merkt het meestal wel vrij snel in gedrag en praten.quote:Mja, en daarmee ontzeg je je zelf de mogelijkheid om een goed gesprek te hebben met iemand omdat je vooringenomen bent. En dus kom je ook niet tot de ontdekking dat er echt wel vrouwen zijn waarmee je een normaal goed gesprek kunt voeren.
Inderdaad..quote:Veel echt carriere-gerichte mensen kun je inderdaad geen fijn gesprek mee voeren, want hun wereldje lijkt vrij beperkt: werk, geld, dure dingen...
Ik zelf denk overigens wel dat het ook best eens vooral genetisch afhankelijk zou kunnen zijn.quote:Op zondag 13 november 2005 20:45 schreef Alicey het volgende:
Dat vraag ik me af. Bij gedrag en karakter is het vaak niet helemaal duidelijk in hoeverre iets ingebakken zit, en in hoeverre iets aangeleerd is..
Ja, ik weet het niet. Het is zeer kenmerkend en dat maakt juist het idee dat je echt familie bent. Maar dat is denk ik echt persoonlijk, want je moet niet vergeten dat ook voor mij loyaliteit aan de familie boven alles gaat. Dat is (vooral tegenwoordig) hier niet echt meer zo over het algemeen. Maar in mijn ogen ben je als familie één en vorm je in dit leven samen een kring. Dat betekent niet dat je dag en nacht bij elkaar moet zijn, maar het is wel zaak om te erkennen dat je familie van elkaar bent en dat je als groep een bepaalde eenheid vormt.quote:Op zondag 13 november 2005 20:45 schreef Alicey het volgende:
Een familieband kan er ook zijn zonder dat je dat soort eigenschappen deelt. Wat heb je er aan om het aan te houden als een 'family thing'?
Hmmm, ja dat zou best eens kunnen. Dat gaat in ieder geval wel voor mij op denk ik. Vroeger toen ik klein was was ik al driftig. Mijn moeder zijn toen altijd dat ik tot tien moest tellen, want anders kon ik erg agressief worden. Toen ik ouder werd en met name in de pubertijd is er wel eens het één en ander gesloopt in huis. Niet dat ik er trots op ben, maar ik uitte mijn frustratie vooral via die weg. Dat heb ik gelukkig tegenwoordig nog wel in de hand, hoewel ik niet kan ontkennen dat van tijd tot tijd de drang in mij ontstaat om het fysiek op te lossen ("wie niet horen wil moet maar voelen" zeg maar). Vorig jaar zat ik in een enorme depressie en toen was ik op een gegeven moment wel in staat om een willekeurige persoon in elkaar te slaan. In het uitgaansleven liep het toen ook bijna één keer uit de hand en toen realiseerde ik mij weer wat mijn moeder altijd zei: "eerst tot tien tellen." En zag ik in dat ik weer verkeerd bezig was. Nu gaat het weer prima.quote:Op zondag 13 november 2005 20:45 schreef Alicey het volgende:
In dat geval zou ik dominantie niet aanvaarden. Is het niet eerder zo dat doordat je vader zichzelf onvoldoende in de hand heeft, hij tracht macht over anderen te hebben zodat hij het gevoel heeft iets in de hand te hebben? ("soft control" zeg maar)
Voor een deel wel. Ik heb gedragstrekken van mijn ouders overgenomen die er niet door conditionering zijn in gekomen..quote:Op dinsdag 15 november 2005 00:47 schreef FuifDuif het volgende:
[..]
Ik zelf denk overigens wel dat het ook best eens vooral genetisch afhankelijk zou kunnen zijn.
Waarom houdt loyaliteit t.o.v. familie verband met geforceerd dezelfde standpunten er op nahouden? Als je allemaal hetzelfde denkt, valt er dan uberhaupt nog iets te bespreken of van elkaar te leren binnen de familie?quote:Ja, ik weet het niet. Het is zeer kenmerkend en dat maakt juist het idee dat je echt familie bent. Maar dat is denk ik echt persoonlijk, want je moet niet vergeten dat ook voor mij loyaliteit aan de familie boven alles gaat. Dat is (vooral tegenwoordig) hier niet echt meer zo over het algemeen. Maar in mijn ogen ben je als familie één en vorm je in dit leven samen een kring. Dat betekent niet dat je dag en nacht bij elkaar moet zijn, maar het is wel zaak om te erkennen dat je familie van elkaar bent en dat je als groep een bepaalde eenheid vormt.
Dat het probleem in je familie ligt hoeft niet te betekenen dat je er niets aan hoeft te doen. Een minderwaardigheidscomplex en lichte achtervolgingswaanzin zijn dingen die ik bij mijn familie zie, en die ik zelf ook wel ervaren heb. Dat betekent nog niet dat ik het dan als feit moet accepteren, en niet moet proberen om het zoveel mogelijk buitenspel te zetten.quote:dat ik weer verkeerd bezig was. Nu gaat het weer prima.
Maar erken wel het probleem in mijzelf zeg maar en dit soort trekjes komen dus meer voor in de familie.
Ik ken dat laatste.quote:En het opmerkelijke is nu dat ik inmiddels weet dat mijn vader vroeger ook zo was. Als mijn vader voelde dat de wereld tegen hem was (een soort achtervolgingswaan waar ik zelf ook last van heb, zo'n gevoel komt spontaan opzetten en dan lijkt het alsof alles wat die dag tegen je gezegd wordt een soort dubbele betekenis heeft, erg onprettig)
Dat zijn vooral socialistische trekjes, die op zichzelf weinig met geweld of neerkijken te maken hebben..quote:dan kon hij echt buiten proporties reageren. Dat is met de jaren wel anders geworden, maar goed, het is wel herkenbaar zeg maar. Hij was overigens een overtuigd en fanatieke socialist die veel sympathie had voor de arbeiders die geweld niet schuwden om hun punt te maken. En hij had de schurft aan het hoger kader (waar hij overigens zelf ook toe behoorde ironisch genoeg).
Ik juist wel. Vrouwen zijn een stuk gezelliger in een vergadering of project dan een groep mannen. Er wordt vaak gezegd dat vrouwen een eind in de ruimte kunnen kletsen, maar die troffee hoort toch echt de vergaderende mannen toe.quote:Op zondag 13 november 2005 10:33 schreef FuifDuif het volgende:
Zo zou ik nooit onder een vrouw willen werken bij een organisatie en neem ik mannelijke collega's meer serieus dan vrouwelijke.
quote:Op zondag 13 november 2005 11:35 schreef Alicey het volgende:
Ben je toevallig vroeger erg gedomineerd door vrouwen? Bijvoorbeeld een moeder en een oudere zus die je steeds vertelden wat te doen, en gebrek aan een vader?
quote:
quote:Op zondag 13 november 2005 20:32 schreef FuifDuif het volgende:
Aan mijn vaders kant is die mannelijke dominantie trouwens wel meer aanwezig. Mijn vader heeft daar nooit de kans voor gehad om dat te zijn, omdat mijn moeder dat niet accepteert. Maar toen mijn ouders net getrouwd waren bijvoorbeeld, wilde mijn vader niet dat mijn moeder bleef werken en als het aan mijn vader had gelegen, zouden wij strenger zijn opgevoed. Maar goed, mijn moeder is een sterke vrouw die je dus niet zomaar iets zegt. Dat heeft in het verleden de nodige ruzies tussen beiden opgeleverd overigens, maar mijn vader is er wel uiteindelijk zeer door veranderd.
En mijn antwoord is: het is lekker makkelijk. Als jij simpelweg authoriteit hebt omdat je man bent, dan hoef je jezelf nooit te bewijzen. Dan kun je een vals gevoel van zekerheid en macht halen uit iets waar je zelf niets voor hebt hoeven doen.quote:Op zondag 13 november 2005 20:40 schreef FuifDuif het volgende:
[..]
Ja, maar het is toch zo dat je dergelijk gedrag vooral aanleert en dat het veel minder genetisch bepaald is? Aangezien mijn opvoeding niet zo heel streng was en ik in feite niet echt dat voorbeeld heb gehad, hoe kan het dan zo zijn, dat ik er wel naar neig? Op zich wil ik het wel aanpassen, maar het is heel gek, ik zie het ook als een soort relatie met mijn familie. Een aantal neven en nichten van mij hebben precies hetzelfde karakter en dat is op zich wel grappig vind ik. Het schept echt een band. Maar goed, buiten de familiebanden is het minder prettig natuurlijk.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |